De oproep van groene
Nadine om dopjes mee te helpen sparen heeft in minder dan één jaar tijd
ongeveer 45000 dopjes opgeleverd. Dat maakt in gewicht ongeveer 112 kg.
Een woordje
uitleg :
Een
blindengeleidehond kost (aan opleiding ed.) zon 15.000, maar een blinde
hoeft daar niets voor te betalen.
Omdat het
Belgisch Centrum voor Geleidehonden dit in zijn plaats bekostigt, heeft het nood aan sponsors en
sympathisanten.
VERZAMEL SCHROEFDOPJES !
Alleen plastic schroefdopjes van drankflessen worden ingezameld :
Mineraal of spuitwater /frisdrank / melk / fruitsap
Dus niet van detergenten, zeepproducten of oliën. Ook geen plastic
deksels of andere materialen
De
ingezamelde dopjes worden ten voordele van het Belgisch Centrum voor
Geleidehonden verkocht om te worden gerecycleerd in duurzame paletten. Door het
inzamelen van uw dopjes draagt u dus op milieuvriendelijke wijze bij tot de
ondersteuning van het BCG
Vorige vrijdag waren we nog met meer dan 30 voor het 11
november-ritje van Tonneke in Wetteren.Vandaag slechts 11 liefhebbers voor een ritje met den velo naar
Sombeke.Rudy R, Rudy V, Frank VdS, Luc
K, Stefan I, Geert S, Jan W, Cedric L, Bart VH, Dirk DB en ikzelf.De heenreis van toch zon 20km verloopt vrij
rustig waardoor we onbezweet ter bestemming aankomen, al kan de kille
ochtendnevel hier ook voor iets tussenzitten.Als iedereen ingeschreven is kunnen we aan onze tocht van 48km beginnen,
zij het nu aan een iets intensiever tempo.Na een 10-tal minuutjes rijden, krijgen we de keuze:Moeilijk-gevaarlijk stuk of makkelijk,je mag 3 keer raden.Een smal wegeltje met links piekdraad, en
rechts een smal beekje van zon halve meter breed, maar wel zéker 2 meter
diep.Wie daar in sukkelt, heeft best
een ladderke bij.Spijtig ( gelukkig )
worden we opgehouden door een voorligger die de passage wél moeilijk vindt en
komen we heelhuids terug de weg op.Het
zou nochtans nen schone foto geweest zijn als Danny erbij was geweest.We blijven zo lang mogelijk samen, maar na
een tijdje begint de bende toch te verbrokkelen.Een groepje voor, een ander groepje achter en
een paar enkelingen er tussenin.Even
later, Luc heeft er ondertussen al een duikske opzitten, troepen we weer samen
door een lekke band van Stefan.Volgens
mij, het beste wat ons op dit moment kon overkomen.Rudy V heeft echter last van pijnlijke
knieën, en zegt dat hij al verder rijdt, kwestie van in beweging te
blijven.Altijd al geweten dat je iemand
in nood niet alleen mag laten, dus offeren Geert en ik ons op om hem bij te
staan.De laatste 15km van de rit, de
rappe mannen zijn ons ondertussen al opnieuw voorbijgevlogen, en Rudy is wegens
aanhoudende pijn op terugweg naar huis, is bij mij het vat ook serieus af.Ik denk eraan om via Hamme, de kortste weg
naar huis te nemen, maar Geert, den loebas, overhaalt mij om toch door te
zetten, het is tenslotte niet zover meer.Maar als ge kapot zit is nie ver toch nog veel te ver, en ik zit dan ook
ferm op mijn tandvlees als we de aankomst bereiken.Na een vijftal minuutjes op adem komen, zeg
ik aan de anderen dat ze mij nu op t gemakske naar huis mogen duwen.Gelukkig vind ik mijnen derden asemen bol
ik vrij vlot mee met de bende, ook al zakt de snelheid niet onder de 35km/u.Zo ongeveer halfweg, ter hoogte van Zele
kanik ondertussen al weer een beetje
praten,en vraag ik aan Bart en Frank
die op kop rijden, of ik ne keer nie moe overpakken?En lap, in één keer, 3 4Km/u erbij.Ik moet toch ne keer beginnen nadenken als ik
iets zeg.Ik blijf mij echter vastbijten
in het wiel voor mij, en haal moe maar voldaan??? de aankomst.Ik bedank iedereen die mij een duwtje in de
rug gaf om zover te raken, waarop Frank zegt, er heeft u toch niemand geduwd? (
Zouden ze nu de hint begrepen hebben? ).In De Beize worden we opgewacht door Dirk H, Pascal L, en Guy R, die een
plaatselijk toerke reden en even later vergezeld door Annemie, Nadine, Ann, Tom
en Ronny die met de wagen naar Sombeke gereden waren.
Het
is bijna niet te geloven maar nog steeds zijn er modderfokkers die geen
degelijke fietsverzekering hebben. Wij, als club, vinden dat dit niet kan. Dit
is een must voor al onze actieve leden.
Voor 2012 krijgt de vergunning wielertoerist-VTT een
grondige facelift. Het resultaat is een mooie en frisse vergunning met een
sprekende weergave van alle doelgroepen. De grootste verandering is evenwel van
praktische aard. De aangesloten wielertoerist of mountainbiker zal tot en met
2016 dezelfde kaart op zak hebben. Ze wordt dus niet elk jaar meer vervangen!
Daarna krijgt hij telkens voor een periode van vier jaar een nieuwe kaart
bezorgd.
BINNENKORT
MEER UITLEG OVER HET VERNIEUWEN VANHET LIDMAATSCHAP
!
Enkele goede redenen
om aan te sluiten bij Wielerbond Vlaanderen
1. Een complete
verzekering
De
verzekering van Wielerbond Vlaanderen is 24 op 24 en 7 op 7 geldig. Zelfs
wanneer je in het buitenland bent, hoef je je geen zorgen te maken. Ook
hier dekt de verzekering elk gebeurlijk ongeval met de fiets. De
verzekering is erg compleet en omvat zowel burgerlijke aansprakelijkheid,
rechtsbijstand als een persoonlijk ongevallenverzekering.
2. Een magazine
op jouw maat
Zes
keer per jaar ontvangen onze recreatieve leden het Wielerbond Vlaanderen-magazine. Bovendien
krijg je gratis onze zomer- en winterkalender in de bus.
3. Aan
verminderde prijs naar wielerwedstrijden
Met
je lidkaart krijg je een mooie vermindering op de toegangsprijs van alle
wielerwedstrijden in Vlaanderen.
4. Verschillende
evenementen, toertochten en permanente routes
Het
hele jaar door organiseert Wielerbond Vlaanderen fietstochten in heel
Vlaanderen. Daar kan je tegen voordeeltarief aan deelnemen met je vergunning.
5. Tussenkomst
ziekenfonds
De
meeste mutualiteiten betalen een groot deel of zelfs de volledige kostprijs van
de vergunning jaarlijks terug. Het volstaat het aanvraagformulier ingevuld
en ondertekend door uw clubsecretaris, het provinciaal of WBV-bestuur over te
maken aan uw mutualiteit. Deze formulieren zijn te bekomen op de website van uw
mutualiteit.
Voor wie zondag na Baardegem nog niet voldoende gebiked heeft: maandag 31 oktober Halloween mtb tocht te Zele. Starten op het voormalig kerkhof van Kalken om 19u met de fiets.
ritverslag zondag 23 oktober plaatselijk door Ivan
Plaatselijk revalidatietoerken
Hoog tijd dak nog ne keer een verslagske schrijf, want
diene blog van De Modderfokkers begint zo stillekesaan op De Grote Frank
Vandesteene-show te lijken.Pas op,
geene slechte gast op zijn eigen hé, maar een beetje afwisseling kan toch geen
kwaad.Rudy nodigt uit voor een ritje in
Beveren, vertrek met de wagen om 8uur.Den andere Rudy, wil na zijne duik tijdens de rit van De Scheve Villa in
Berlare de ribben eens testen met een eerste off-road ritje, en stelt voor ne
keer te gaan kijken of hij zijnen bos aan de Sidmar nog kan vinden, vertrek om
8u30.Een half uurke langer langer
slapen, dus mijn keuze is snel gemaakt.Terwijl ik mij op mijn gemakske sta klaar te maken, zie ik Rudy DC al
passeren.Hij heeft er duidelijk zin in,
en wil zoals gewoonlijk als eerste aan de kerk arriveren.Als eerste aankomen hoeft niet echt voor mij,
maar de rest laten wachten doe ik ook niet graag, dus schakel ik toch maar een
versnellingske hoger en vertrek een tiental minuutjes later.Halfweg de Schriekstraat zie ik Rudy al terug
huiswaarts rijden.Als ik hem vraag waar
de rest is, zegt hij dat hij nog rap nen nieuwe band gaat steken, want dat hij
aant plat vallen is, en dat Jo R nog op t kerkplein staat.Als ik, 3 minuutjes na half negen aankom,
zijn ook Jan W en Dirk H al aanwezig.Even later komt ook Luc K nog aangereden.Volgens hem net op tijd, zij het dan wel op
Kalkens uur.Zoals zovaak zijn het
diegene die van dichtst komen, die langst op zich laten wachten.We vertrekken richting Hussevelde om onze
pechvogel van de dag te gaan oppikken, en als we aankomen aan huize De Clercq,
is Rudy nog altijd druk bezig me de herstelling van zijn band.Hij had ondertussen ook nog het gezelschap
gekregen van buur en naamgenoot Eddy DC, en was bij het verlaten van zijn erf
een tweede keer lek gereden.Na het
herstellen van zijn 2e lekke band kunnen we eindelijk vertrekken.We vertrekken dus richting Wachtebeke, maar
zijn nog maar ter hoogte van Zaffelare, als Rudy er in slaagt een 3e keer plat
te rijden.Al zijn reservebanden zijn
opgebruikt, maar ik kan hem nog deppaneeren met een zelfklevend rustienneken,
zo eentje dat zonder sallusse ook op den band kleeft.Zelfs in het banden stoppen, staat de
vooruitgang niet stil.Ondanks alle
pech, raken we toch nog in den bos, en gelukkig ook weer uit.Halfweg de Bontickstraat is het Jan W die op
een leeglopende achterband zit.Een
beetje lucht bijsteken is voldoende om het tot aan De Beize uit te houden,
waardoor we het totaal op 3 en een halve platte band kunnen houden.( De platte benen van Dirk niet meegeteld )
Om 8u hadden Bart, Jan en ikzelf
afgesproken om naar Nederhasselt te fietsen.
Jan en ik waren op post toen
we in de verte Bart zagen afstormen. Hij had zijn MTB na de rit van de scheve
villa niet meer gebruikt en om 7u40 wilde hij toch nog andere remblokjes
steken. Jan dacht dat hij er niet afgeraakte maar hij was enkel te laat door
nieuwe remblokjes.
Gans de rit naar Nederhasselt
bleef Bart maar sakkeren dat zijn wiel sleepte, een geluk want ge begint het
gewaar te worden dat hij al een paar weken terug de fiets onder zijn gat heeft.
Langs rustige wegen die licht
golvend waren zijn we op een rustig tempo naar Nederhasselt gereden en toen we daar aankwamen
waren degene die met de auto waren aan het uitpakken.
Aan de inschrijving
stonden Patrick R. en Dirk DB., die waren met de fiets langs Wetteren en Oordegem
naar Nederhasselt gereden.
Na de inschrijving begon Jan
het koud te krijgen en wilde snel vertrekken, Bart VH, Dirk DB, Rudy R.,Geert
S, Ronny VH, Axel T, Patrick R, Cedric en ik vertrokken voor de 45 km. De
vrouwen Annemie, Linda DG, Machteld, Anneken P, Nancy VW vergezeld van Patrick
en Carlos gingen voor een mindere afstand.
Het was van in den begin
vlammen en snel lieten Ronny, Axel en Geert het tempo zakken en lieten ons
verder rijden, toen we dan toch wilden wachten zat Ronny maar te wuiven dat we
verder konden rijden, we moesten niet wachten. Maar we moesten wel wachten,
Rudy had last van koude handen en voelde zich echt nie goe, hij voelde zich
misselijk. Ook zijn nieuwe vaste vork maakte veel lawaai waardoor hij zich
ambetant maakte en veel stopte om te kijken wat het probleem was.
Uiteindelijk stopten we dan
nog ne keer en toonde ons hoe je een vork demonteert en terug monteert, er was
niet echt iets te zien en dus bleef Rudy verder rijden met krakende voorvork.
Ondertussen waren Ronny,
Geert en Axel ons gepasseerd en ze zouden wel wachten in Kalken.
Net toen de vork terug
gemonteerd was kwamen ook de vrouwen ( + Carlos en Patrick) bij ons.
Nu we toch verder konden
rijden zonder problemen bleven we doorvlammen alhoewel het voor sommige soms
iets te rap ging, ook voor mij ging het soms te rap. Maar op tempo konden we
toch terug aanklampen. We bleven dan maar samen tot aan de aankomst en daar
splitsen de wegen terug.
Met 5 richting Wichelen,
Bart, Patrick, Dirk, Jan en ik reden we terug met de fiets. In Wichelen reed
Jan richting Schellebelle, Dirk Bart en Patrick naar Kalken en ik bleef in
Wichelen.
ritverslag 9 oktober Lokeren Bergendries door Carla
Aanwezigen: Machteld, Rita, Ann, Els,Nancy, ikke, Eddy T,
Dirk H, Geert B, Ivan, Patrick Peterselie (alias monsieur non).
Els was eerst van plan om naar Erpe-Mere te gaan, maar
sluit dan toch bij ons aan.
Met fiets naar Lokeren, 12 km, inclusief 3 bruggen, Ivan
en Els op kop,
en die namen direct een sappig tempo aan.
Nancy en haar ventsen sloten in Lokeren aan. De mannen
kozen voor de 45km. Rita en Els ook, de rest deed de 35km.
Zoals Ann had voorspeld, begon het om 9u te regenen.
Het was een mooie rit, wel weer wennen aan alle
nattigheid, t sleerachtig liggen enz
Reeds na 15 km (dus vrij vlug) kregen we al een
bevoorrading, in het domein van Puyenbroeck.
Daarna vertoefden we enige tijd in het domein, is daar
altijd aangenaam fietsen.
Dan onze weg vervolgd en op de kop na 35 km stonden we
weer op Bergendries!En wie stond ons
daar op te wachten?Onzen André!
We zijn dan ons geschenkje weesten halen, lekkere
pralines van Duc do!
Ivan had al laten weten dat de mannen vanuit den ouden
bos reeds richting Kalken waren gereden, ze hebben dus de rit niet
uitgereden!!Mietjes!!!
Wij beseften al gauw, dat we best niet te lang in Lokeren
zouden vertoeven vooraleer naar Kalken te fietsen, want we waren doorweekt en
kregen al vlug kou.Even gebeld met
Rita, maar die bleken bijna op Bergendries te zijn, dus eventjes wachten.
Els en Rita kregen geen kans om even op adem te komen,
dus hup direct naar Kalken!En alweer
stond onzen André klaar aan t straat om ons uit te zwaaien en ons te bedanken
voor ons komst, dat is toch nen vriendelijken mens hé!
Els kreeg onder de baan helse pijnen in haar rug.We hebben haar dan allemaal omringd, fietser
voor haar (Rita), twee naast haar, zodat ze als het t ware in een coconnetje
zat J Op
t gemak heeft Els doorgebeten en zijn we veilig thuis (Beize) geraakt.
Daar heb ik dan maar ééntje gedronken, want doordrenkt
van t vuil en t nat, was ik vervroren van de kou!
Ondanks het slechte weer, hebben we ons goe geamuseerd!
Den eerste keer naar de cross en dan toch maar meedoen.
Ik hoopte op wat meer deelnemers van ons maar ik was alleen.
Ik wist echt nie wat ik er moest van verwachten, niets dus en gewoon stressloos
meedoen.
Ik was de woensdag eens gaan piepen en vond het dan al zwaar laat staan de
zaterdag toen erwa modder bijgekomen was.
Tijdens het inrijden zakten we al goed in de modder en des te meer er op
gereden werd des te dieper de modderbrij werd, gelukkig niet te ver maar soms
was het al ver genoeg om vast te zitten.
Op naar de start, da was zo officieel met naam afroeping. Goed dat ik mijnen
nummer wist want ik ben ingeschreven als Patrick Van de Steen uit Wetteren, da
is mijn broer.
Hoe dat gekomen is moet ik eens aan mijn coach, manager, trainer, ......(zie
verslag Waasmunster)....., en biertappende Annemie vragen.
Da is volgens vergunning of UCI punten en toen ik nog eens achterom keek was er
nog enen die slechter was dan mij ( volgens die volgorde dan toch).
Aan de start zei Jan " pas op aan de modder ze gaan daar stil staan,
schuif wa op". Een geluk bij de start gingen ze wa meer naar links
waardoor ik langs rechts vooruit kon schieten, kon schieten dacht ik maar die
mannen reden toch rapper dan dat ik dacht. Ik heb wel wa plaatsen kunnen goed
maken en ben zowa half weg in het pak beland.
En dan begon de misere, afzien, na 200 de modder in , volop in het rood gaan en
er nie meer van bekomen. Na een ronde had ik er nog een paar ingehaald en net
op het moment ik ietsken wilde temporiseren stond Jan daar' de grappigen. Hij
riep me vrolijk toe: " nie vertragen blijven geven". Bedankt Jan want
het was op de juiste moment. De tweede ronde bleef ik verder terrein op
voorliggers goed maken. Aan de aankomst zag ik nog 2 ronden te gaan en ik dacht
amaai die crossers die er zo een uur tegen aan gaan, respect zenne.
Den derde keer de balkjes, tot nu toe was da vlot gegaan, rechts losklikken en
voet op de pedaal zetten, links losklikken en overslaan, wa bollen afspringen
lopen en fiets opheffen om de 2 balken al lopend te nemen. Da ging ook de derde
ronde goed maar het opspringen verliep niet zoals de vorige 2 toeren, ik lande
met mijn kl.ten op mijn zadel( vermoeidheid denk ik). Da fietst nie meer zogoed
als ge pijn hebt en al snel zat ik met drie man in mijn wiel, ik moest efkes
temporiseren en zei met hoge stem" passeer maar". Wa verder stond Jan
terug te roepen om nie af te geven en ik kreeg terug wa courage.
Niet alleen Jan maar ook de andere MF en kennissen deden hun uiterste best om
me verder te roepen, da deed deugd om zo iedere 50 a 100 meter uwe naam te
horen en al vlug was ik de pijn in mijn edele delen vergeten. Op het einde van
de vierde ronde zag ik 1 van mijn voorgangers voor mij en in de 2 brugjes en de
bochten voor de finish kon ik hem al terug voorbij. Een paar 1à tal meter voor
mij 2 man en ik zag ze in de laatste ronde in de modder sukkelen. Da was mijn
kans om terug mijn plaats van voor de pijnlijke ervaring terug te nemen. Iets
te gretig en met weinig overleg stormde ik naar de modder om na 10 meter ook vast
te zitten. De vogels waren gaan vliegen en ik mijn huidige plaats nog
behouden. Da lukte en ik eindigde op een 15de plaats van de 30 vertrekkende(
heel juist weet ik da zo niet zenne, da zijn getallen die ik gehoord heb)
Mijn plaats was nie belangrijk, ik heb het eens meegemaakt en zal nog wel eens
ergens deelnemen voor de fun en als de gelegenheid voordoet. Ik heb me
geamuseerd en heb daarna nog eens goe naar de profs gekeken. Het was de eesrte
maal dat ik dit in real time zag. Indrukwekkend, hoe die mannen door da slijk
klieven en hoe Nijs keer op keer nen bunny hup doet over de balken.
Ik had ne geslaagde namiddag en bedank nog eens de MF en andere kennissen voor
de aanmoedigingen, ge moet da ook eens proberen, ge zult zien da doet deugd
