is the name, biking is the game

 Plaatselijk revalidatietoerken

Hoog tijd da’k nog ne keer een verslagske schrijf, want diene blog van De Modderfokkers begint zo stillekesaan op De Grote Frank Vandesteene-show te lijken.  Pas op, geene slechte gast op zijn eigen hé, maar een beetje afwisseling kan toch geen kwaad.  Rudy nodigt uit voor een ritje in Beveren, vertrek met de wagen om 8uur.  Den andere Rudy, wil na zijne duik tijdens de rit van De Scheve Villa in Berlare de ribben eens testen met een eerste off-road ritje, en stelt voor ne keer te gaan kijken of hij zijnen bos aan de Sidmar nog kan vinden, vertrek om 8u30.  Een half uurke langer langer slapen, dus mijn keuze is snel gemaakt.  Terwijl ik mij op mijn gemakske sta klaar te maken, zie ik Rudy DC al passeren.  Hij heeft er duidelijk zin in, en wil zoals gewoonlijk als eerste aan de kerk arriveren.  Als eerste aankomen hoeft niet echt voor mij, maar de rest laten wachten doe ik ook niet graag, dus schakel ik toch maar een versnellingske hoger en vertrek een tiental minuutjes later.  Halfweg de Schriekstraat zie ik Rudy al terug huiswaarts rijden.  Als ik hem vraag waar de rest is, zegt hij dat hij nog rap nen nieuwe band gaat steken, want dat hij aan’t plat vallen is, en dat Jo R nog op ’t kerkplein staat.  Als ik, 3 minuutjes na half negen aankom, zijn ook Jan W en Dirk H al aanwezig.  Even later komt ook Luc K nog aangereden.  Volgens hem net op tijd, zij het dan wel op Kalkens uur.  Zoals zovaak zijn het diegene die van dichtst komen, die langst op zich laten wachten.  We vertrekken richting Hussevelde om onze pechvogel van de dag te gaan oppikken, en als we aankomen aan huize De Clercq, is Rudy nog altijd druk bezig me de herstelling van zijn band.  Hij had ondertussen ook nog het gezelschap gekregen van buur en naamgenoot Eddy DC, en was bij het verlaten van zijn erf een tweede keer lek gereden.  Na het herstellen van zijn 2e lekke band kunnen we eindelijk vertrekken.  We vertrekken dus richting Wachtebeke, maar zijn nog maar ter hoogte van Zaffelare, als Rudy er in slaagt een 3e keer plat te rijden.  Al zijn reservebanden zijn opgebruikt, maar ik kan hem nog deppaneeren met een zelfklevend rustienneken, zo eentje dat zonder sallusse ook op den band kleeft.  Zelfs in het banden stoppen, staat de vooruitgang niet stil.  Ondanks alle pech, raken we toch nog in den bos, en gelukkig ook weer uit.  Halfweg de Bontickstraat is het Jan W die op een leeglopende achterband zit.  Een beetje lucht bijsteken is voldoende om het tot aan De Beize uit te houden, waardoor we het totaal op 3 en een halve platte band kunnen houden.  ( De platte benen van Dirk niet meegeteld )

Ivan.