Van vrijdag 29 april tot zondag 1 mei gingen een aantal modderfokkers op weekend. De mannen trokken naar Houffalize, de vrouwen naar de Vlaamse Ardennen. Hier enkele foto's : zoek de verschillen.....
LAARNE - Naar
aanleiding van de Sigmawerken in de Kalkense Meersen zijn er een aantal
wegen en dijken onbruikbaar voor doorgaand verkeer. Om buurtbewoners en
recreanten een veilig alternatief te bieden, werd een bewegwijzerde
fiets - en wandelomleiding uitgewerkt.
U kan de folder downloaden of een folder afhalen in het gemeentehuis, bib of sportdienst.
De meevallende prestaties van de voorbije weken geven mij
net genoeg courrage om een tandje bij te steken en samen met de grote mannen
met de fiets naar Erpe-Mere te rijden.Bij aankomst op het kerkplein, een minuutje voor acht uur is het echter
nog zeer kalm, enkel Jan en Rudy V zijn al op het appèl.Weinig ruggen om mij achter weg te steken
dus, gelukkig beginnen even na achten de duiven toch te vallen:Davy, Patje, Luc, Mario, Dirk DB, en als
laatsten Rudy R en Rudy DC.Deze laatste
is normaal een van de vroege vogels, maar had blijkbaar gisterenavond nog
andere verplichtingen.Bij het vertrek
zegt hij dat hij zich wel achteraan zal zetten, kwestie dat we niet teveel last
hebben van alcoholische en andere dampen.De 2 andere Rudys zetten zich vooraan, en ondanks de wind op kop halen
we vlotjes 32, 33km per uur.Mario en ik
volgen in het wiel, maar na een tiental km worden we aangespoord om zelf een
stukske kopwerk te doen.We houden het
tempo op een tactische 18 per uur en worden als snel voorbijgereden door Patje
en Jan.We hebben ondertussen ook nog
het gezelschap gekregen van Frank VDS, die even voorbij Uitbergenbrug was
ingepikt.Rudy V zit van achteruit
richtlijnen te geven, en zegt dat we even verder rechtsaf moeten. Bij het eerste gaatje dat Jan ziet slaat hij
af, waarop Rudy zegt dat het de volgende afslag maar is.Blijkbaar had Patrick dat niet gehoord, en
net als Jan terugkomt slaat hij rechtsaf en missen ze elkaar op een haar
na.De laatste km richting inschrijving
begint het al licht glooiend te worden, en op de klimmetjes beginnen de
kemphaantjes al een beetje gas bij te geven, met als gevolg dat ik voor we aan
de rit beginnen al een cartouche kwijt ben.Onmiddellijk na de start gaat het zoals gewoonlijk vollen bak, en het
lukt maar met moeite om mijn wagonnetje aan te pikken, maar er zijn er nog die
het lastig hebben.Een kleine pauze zou
welkom zijn, en na een 5-tal km worden we op onze wenken bediend.De achterband van Rudy V lag waarschijnlijk
niet goed gemonteerd en vliegt van de velg, gelukkig op een recht stuk en dus
zonder erg.Terwijl de band opnieuw
gemonteerd word, besluiten Mario, Luc, Frank en ikzelf op een iets gematigder
tempo verder te rijden.Het blijkt
echter niet het dagje van Mario te zijn, want na problemen met zijn
kilometriekske en later met de voorrem, verlaat hij ontmoedigd het
parcours.Waarschijnlijk zullen de benen
en het koppeke ook niet super geweest zijn.Ondertussen zijn door het oponthoud de anderen ook terug bijgekomen en ben
ik de volgende die eraan moet geloven.Tussen de stofwolken zie ik de rest voor mij steeds kleiner worden, en
het duurt tot aan de bevoorrading voorik ze weer op normaal formaat zie.Wanneer ze weer aanstalten maken om de tocht te vervolgen, zeg ik dat
het voor mij welletjes geweest is, en dat ik kies voor de 42 i.p.v. de 55
Km.Rudy DC en Davy volgen mijn
voorbeeld.Als we aan het einde van de
rit het laatste stukje zandweg afwerken ( ik heb er ondertussen al een half
kilootje van binnen ) komen we Frank ook nog tegen.Hij koos ook voor de 42.Terwijl we staan te wachten op de rest, zien
we in de verte nog een Modderfokker afkomen.Het blijkt Dirk H te zijn die ook met de fiets vanuit Kalken gekomen was
maar vroeger was vertrokken om ook de 55 te rijden.Na een kwartierke wachten beginnen we toch
serieuzen dorst te krijgen, waarschijnlijk van als dat stof, en aangezien Frank
toch niet mee gaat naar De Beize, offert hij zich op om te wachten op de rest,
zodat wij huiswaarts kunnen vertrekken om onze groten dorst te lessen.Op de terugweg hebben we de wind in de rug,
waardoor het ons zonder de vaste kopmannen toch lukt om het tempo tussen de 35
en 40 per uur te houden.Bij een
oponthoud aan verkeerslichten merkt Davy op dat we aan deze snelheid
waarschijnlijk niet meer zullen bijgehaald worden omdat zij dan wel 45 zouden
moeten rijden.Bij de nabespreking
vernemen wij dat zij bij momenten de 50 haalden.Op het terras worden we algauw vergezeld door
de mannen en vrouwen die de verplaatsing maakten met de wagen.Zij waren met 4: Jurgen en Johan, en de dames
Karine en Nadine.
Ivan.
Repliek Mario :
Maar allez jongen!
Ik zat met een lossende achterband. Dat is waarom ik naar huis moest. Niet voor
het koppeke, of piepende rem of kilometriekske.
herbeginnen met dat verslag, nonde!
Een deel van de mannen is gaan koersen in de Ardennen en
een deel van de dames is ook de pist in.De achterblijvers worden via den blog uitgenodigd voor een ritje in
Dendermonde.Ondanks de vele afwezigen
verzamelen we toch met 17 op het kerkplein waarvan slechts 2 met de wagen, dus
stelt zich een logistiek probleem.Voor
wie niet mee kan met den auto naar Dendermonde stellen we een plaatselijk ritje
voor richting Wachtebeke en de befaamde Sidmarbossen van Rudy DC.Maar de solidariteit bij De Modderfokkers is
zodanig groot dat iedereen besluit om plaatselijk te rijden.De plaatselijke dames zijn met 3:Christine DS en schoonzussen Christelle en
Petra.Wij vertrekken met zn veertienen
noordwaarts, maar na een eerste lusje in domein Puyenbroek besluiten Guy R,
Geert B, Frank en Svevo H af te haken en
een korter ritje af te werken.Zo
blijven we nog met 10 over: Rudy DC, Pascal L, Luc K, Axel T, Zeno H, Mario V,
Dirk H, Davy P, Thomas B en ikzelf.In
afwezigheid van de vaste kopmannen neemt Rudy het meeste kopwerk op zich,en het
moet gezegd worden dat hij dit verdienstelijk doet.Eenmaal in de Sidmarbos aangekomen voelt hij
zich weer helemaal in zijn element en kunnen we een half uurke genieten van de
vele wegeltjes en kronkeltjes tussen de dennenbomen.We hebben ondertussen ook nog een gastrijder
op sleeptouw genomen en als we even wachten om de boel te laten samenkomen,
komt hij zich voorstellen.Net als ik
hem wil vragen waar hij tussen al het zand dat we al te verteren kregen nog aan
al die modderspatten op zijn benen komt, zie ik dat het eigenlijk tatoeages
zijn dus hou ik maar wijselijk mijne bek.Bij het verlaten van de bossen zeg ik hem dat we nu huiswaartsrijden, naar een cafeetje waar je nog een
pintje kan drinken voor maar 80 cent.Het water komt hem in de mond, maar hij besluit toch maar de andere kant
op de gaan.Richting Kalken houden we er
een deftig tempo op na, en hoewel Axel al een tijdje op zijn tandvlees zit,
blijft hij toch moedig stand houden.Hij
verdient dan ook de prijs voor doorzetting en volharding.Al mag hij die gerust delen met Zeno H, die
pas op de brug van Hussevelde zijne patat krijgt en nog maar met moeite boven
raakt.Ondertussen hebben we ook de 4
afvalligen terug te pakken.Die waren
onderweg nog een kapelleken tegengekomen, t Kapelleken bij Marc Fiers in
Doorslaardorp, en hadden daar een kleine pitstop gemaakt.We rijden langs de Zomerstraat naar De
Schorpioen en op het laatste stuk zijn er nog een paar die het nodig vinden om
ne keer rap te rijden alvorens moe maar voldaan van een welverdiend aperitiefke
te kunnen genieten.
zondag 24 april plaatselijk ritje. Starten aan Kalkenkerk om 8u30 en maandag 25 april mountainbikerit te Zele 't zonhoekje Starten aan Kalkenkerk om 8u30
We vertrekken om 8u met de fiets naar Waasmunster met het
volle dozijn.Rudy V, Luc K, Patrick R,
Jo R, Stefaan I, Steven DM, Danny F, Thomas B, Dirk DB, Dany P, de
wederoptredende Mario V en ikzelf.Het
beloofd een rap ritje te worden, want alle wegels zijn goed berijdbaar, en er
zijn er een paar bij die hevig staan.De
heenreis op de weg gaan we niet onder de 30 per uur, bij het oprijden van een
brug zelfs richting 35. Ik weet het, het klinkt niet logisch, maar bergop een
brug op rijden wij altijd een beetje rapper, k versta het zelf ook niet.Eenmaal op het parcours gaat het al niet veel
trager, maar de benen voelen goed en ik draai vlot vooraan mee.Eindelijk nog eens een gezegende dag.Ook Mario verschiet van zijn eigen, en doet
het na enkele maanden afwezigheid verbazend goed.Jo heeft het iets moeilijker na enkele weken
afwezigheid met een gebroken pols, en kiest aan de eerste splitsing voor de
korte pijn.Het is altijd mooi rijden in
de Waasmunsterse bossen, met hier en daar een nieuw stukske voor de
afwisseling.Op een van die onbekende
stukken trekt Dirk serieus door met de rest in het wiel als Thomas ineens nen
serieuzen duik zet. Was het ne voetballer geweest, dan lag hij daar nog, maar
Modderfokkers zijn straffe gasten.Nadat
hij enkele minuten is bekomen van de schok, spuwt hij nog wat zand uit en
springt terug de fiets op.De rest van
de rit wel iets rustiger dan in t begin.Even voor de bevoorrading komt Mario mij zeggen dat hij ondanks zijn
goede benen toch maar voor de 45km gaat i.p.v. 55.Met de 35 van de heen en terug toch ook al
zon 80.Ik besluit zijn wijze voorbeeld
te volgen, en ook Luc is dezelfde mening toegedaan.We hebben ons onze keuze niet beklaagd, want
net na de splitsing heeft Mario nog een specialleke in petto.Op een van de lastige zandstroken, met aan
beide kanten een smal boordje dat iets of wat berijdbaar is, sukkelt hij naast
het boordje.Hij probeert er opnieuw
bovenop te raken, maar zijn wielen schuiven onder hem uit en hij valt in de
gracht ernaast.Eigenlijk was het niet
vallen, maar over zijn rug rollen met zijn fiets nog tussen de benen.Ik kom niet meer bij van het lachen.Een andere fietser was ook getuige van het
schouwspel en stopt uit sympathie.Gelukkig stond er geen water in de gracht, zegt hij.Waarop ik antwoord dat dit nu net spijtig
is.Geprikkeld ( getengeld ) stapt Mario
weer op de fiets, en even later roep ik hem toe even te wachten omdat ik met
krampen zit, lachkrampen.Enfin, het
leven kan mooi zijn. De rest van de rit
verloopt zonder noemenswaardige voorvallen, en het spurtje naar De Schorpioen
wordt door Rudy gewonnen.Inderdaad,
naar De Schorpioen wegens sluiting van De Beize.Amaai, ik beklaag die gasten die tot de
laatste moesten blijven om de pot uit te drinken, want bij de Woesten valt dat
niet mee.
