zaterdag 6 september 2014

Dag 8 : van Los Arcos naar Logroño 28 

Gisterenavond zat ik,rustig op een bankje aan mijn blog te werken toen ik achter mij wéér mijn naam hoorde roepen, het waren Carolen Serge die op zoek waren naar een apotheek. Carol haar benen waren gezwollen en ging speciale kousen kopen! Ben meegegaan voor het geval ze geen Engels of Frans verstonden! Maar het was geen probleem, een zeer vriendelijke apotheker  sprak goed Frans. Serge vroeg of ik ook nog moest eten en stelde voor om dit te doen in hun gezelschap op het gezellige plein!

Vanmorgen om 6 u.15 vertrokken in het donker met mijn hoofdlampje op.Eventjes samen gestapt met een Italiaanse dame en een Engels meisje. Er zijn redelijk veel Italianen op de Camino! Nog maar 1 Nederlander ontmoet en 2 Belgen : moeder ezoon uit België (Wallonië  ).Daarna lange tijd alleen genoten van deze vroege ochtend uren! In Torres del Río. Op terrasje van een bar een ontbijt genomen daar kennis gemaakt met het drietal  Deborah, Deborah en Berry (USA) uit de staat Washington. Een hele tijd met hen gestapt tot voor de volgende stadje Viana. Even getwijfeld om hier te blijven, maar ben toch maar verder gegaan. Het werd weer zéėr warm na 12 u. Om

3.30u aangekomen in de grote stad Logroño. Liep het laatste stukje samen met Carinne een Canadese vrouw, zij liet haar rugzak vervoeren en moest deze nog eerst gaan ophalen. Dan op zoek samen, maar alle albergues en simpele hostalletjes waren reeds volzet. Uiteindelijk hebben we een tweepersoonskamer gedeeld in een hotel. Enerzijds was dat een luxe, een slaap-en badkamer voor twee i.p.v slaapzaal  met twee of drie douches voor voor 40 personen, maar anderzijds hier heb ik niet dat pelgrimsgevoel. Na het eten op tijd gaan slapen! 

Vrijdag 5 september 2014

Dag 7: van Estella naar Los arcos 21 km

Vanmorgen om 7 u na het ontbijt samen met de Spaanse Maria en haar nichtje Inez in het donker de stad  uitgelopen. Lekker fris zo 's morgens vroeg om te stappen.Ik geniet er dan op dat moment van de dag dan ook het meest van. Juist na het verlaten van de stad kwamen we een fontijn met 2 kraantjes, waar je aan de ene kraan water kon nemen en aan het andere kraantje rode wijn. Grappig! Het behoorde bij een bodega. Na een tijdje afscheid  van hen genomen. In Villamayor de Monjardín even een mooi Romaans kerkje bezocht. Prachtige bergachtige  landschappen onderweg. Ook enkele vijgebomen gezien. Spijtig dat ze nog niet rijp waren, ik vind die zó lekker!Vandaag was de etappe wat minder zwaar, er waren regelmatig  wat meer vlakke stukken. Opnieuw hetzelfde warme weer met veel zon! Onderweg opnieuw Chloë en de Nederlander tegengekomen aan een bar. 

Het laatste half uurtje samen met een Spaanse man uit Baskenland gelopen tot in Los Arcos, waar hij ook ging stoppen voor vandaag. Hij vond het leuk dat ik Spaans sprak, maar verbeterde me als het nodig was. Een goede leraar! Gisterenavond voor het slapengaan ook nog een babbeltje gedaan met de Spanjaard Josė uit Burgos. Het begint vanaf vandaag wat beter te gaan met m'en Spaans, het was van begin juni geleden dat ik het nog gesproken had. De eerste dagen eigenlijk alleen Frans gesproken metSilvie van Quėbec  En met al die verschillende talen hier die ik ondereen moet spreken. Ik geraak er soms van in de war. Toen ik  om 14.30 u het stadje Los Arcos binnenstapte, hoorde ik mijn naam roepen ergens vanuit de hoogte, het was het koppel van Québec Serge en Carol die op hun privé terrasje van een Albergue zaten! Ze haden het geluk om een kamer voor hun tweetjes te bemachtigen en vertelden me dat ze gisteren ook afscheid hadden genomen van Silvie, die sneller doorstapt. Zo zie je maar, hier op de Camino kom je elkaar dan soms toch terug tegen, en dat is dan altijd een vrolijk weerzien. Los Arcos heeft een heel gezellig plein met leuke terrasjes, waar ik straks naartoe ga tegen etenstijd. De barokke kerk is indrukwekkend en heeft een prachtige bijhorende binnentuin. Ben benieuwd wie ik vanavond nog allemaal tegenkom.

Donderdag 4 september 2014

Dag 6 :van puente la Reina naar Estella: 22,4 km

Vanmorgen na het ontbijt om 7 u vertrokken in het donker. Iedereen was opeens ook op pad. Pelgrims voor en achter me. Het is goed om zo vroeg te lopen, dan is het nog fris en niet zó vermoeiend. Ik voel dat ik er zo stilletjes aan begin te wennen aan  de vaste routine. In de voormiddag was de zon niet van de parij! Na de middag werd het weer zeer warm! Langs enkele dorpjes gelopen waar het leek of de tijd is blijven stil staan. Ook enkele middeleeuwse bruggen gepasseerd. Deze etappe was iets minder zwaar dan gisteren!  Ik stop wel op tijd om af en toe even te rusten en iets te eten en ik drink enorm veel water .Rond 2 u aangekomen.  Ik moest dringend mijn was en wat boodschappen. Zo is het al vlug laat. Op dit moment eet ik samen op een terrasje met een Spaanse vrouw van Zarragosa en haar nichtje van 13 j. Zij stappen elk jaar een stukje. We logeren dezelfde albergue. In de Albergue waar George van in Sint Jean Pied de Port, hospitaleros is. 

Woensdag 4 september 2014

Dag 5: van Cizur Menor naar Puente de la Reina  20,4 km

Vandaag  vertrokken om 7.30 u en voor de eerste keer alleen gestapt, zonder gezelschap! Maar, op de Camino loop je nooit echt alleen. Er lopen altijd wel pegrims een eindje voor en achter je. Maar al bij al valt het goed mee het is niet echt zó druk, nog geen processie zoals ik soms hoor vertellen. Dat komt misschien nog als ik al wat verder ben. Hoe dichter bij het einde hoe drukker, 

Niet iedereen doet de hele Camino, en begint pas later op de weg. De aanwijzigingen, gele pijlen op de grond, op muren of op palen en bordjes met een gele schelp op een blauwe achtergrond zijn zeer duidelijk aangebracht op gans de camino. 

Het begon met een steile klim  van 2,5 u a 3 u naar de Puerte del Perdón. Daar op de pas staat een modern pegrimsmonument en een rij windmolens. Het uitzicht daar is adembenemend mooi. De Siërra del Perdón, van nog geen 1000 m hoog vormt de klimaatscheiding tussen het groene noorden en het droge zuiden. Verrassend hoe opeens de plantengroei en de kleuren veranderen. 

Tot 11 u was het best te doen maar daarna werd het zeer warm en was er zo goed als geen schaduw. Steile afdalingen, weinig vlakke stukken en de hitte maakten  het best zwaar. De laatste 3 km samen met een jonge Nederlander van 26 uit Flevoland (Almere) gelopen.

We waren dan ook dan ook erg blij toen we aankwamen bij onze albergue Santiago Apostol om 14. 45u.  

Wat een luxe , dit is een van de weinige herbergen waar een zwembad aanwezig is.

Ik heb daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Ook een heerlijk dutje gedaan in het gras in de schaduw. Ik kwam hier opnieuw  de 30 jarige Chloë uit Quebec weer tegen. Dus ook vanavond samen met haar en Peter de Nederlander gegeten. Ook Mauricio de Italiaanse Pelgrim (die van het pilletje met Arnica  2 dagen geleden ) kwam even voor het avondmaal aan. Hij stapt niet zo vlug en heeft veel last van zijn voeten, heeft onderweg sandalen moeten gaan kopen. Ik heb een  gevoel  voldoening en vertrouwen na deze inspannende dag , en m'en eerste dag alleen gestapt ! 

Dinsdag 2 september,2014

Dag 4 : van Trinidad Arre naar Cizur Menor 11 km 

Vandaag,heb ik me beetje overslapen. Het was al 7.15 u toen ik van het lawaai wakker werd. Ik had gisterenavond geen wekker gezet en Silvie durfde me niet wekken omdat ik nog zo vast sliep. Moest me toen hals over kop aankleden en mijn spullen inpakken, maar dat ging moeizaam met  één hand. Het wenen stond me nader dan het lachen. Uiteindelijk na een half uur sukkelen, in de prachtige binnenstuin van het klooster aangekomen waar ik met de andere 3 eigenlijk om 7 u had afgesproken. Ze zaten daar nog rustig hun fruit van de vorige dag op te eten. Serge trakteerde me meteen met koffie van de automaat. En hielp met het fatsoendelijk inpakken en vastmakenvan de rugzak en het vastmaken.Frėre x kwam uitgebreid afscheid nemen van ons, we kregen drie kussen van hem en een knuffel en wenste ons "Buen Camino". Nog vlug enkele fotootjes genomen. We zijn dan dwars door het stadje gelopen richting de stad Pamplona. De weg loopt dwars door de stad Pamplona, waar we op een terras van een bar een ontbijt genomen hebben en ik bij de apotheek,een windel voor mijn hand gekocht heb.Daarna verder richting Cizur Menor. s'Middags In Cizur Menor heb ik afscheid genomen van die drie schatten. Ik wilde hier stoppen voor vandaag, voelde me niet 100% in vorm na die zware dag van gisteren en had een beetje behoefte aan rust, men dagboek bijhouden en alleen zijn. Dus naar mijn lichaam geluisterd.

Het was een tweestrijd want het waren zo'n fijne mensen. Contacten uitgewisseld, grondig afscheid genomen. Misschien komen we elkaar later tegen tegen . Wie weet? Albergue Roncal is en leuke kleinschalige rustige herberg met een mooie tuin. Hier kwam ik Clio van Quebec terug tegen. Gisteren was ze vroegestopt maar had het ingehaald door vanmorgen zeer vroeg te vertrekken. Ik geniet ervan, maar eigenlijk heb ik al van elke moment genoten, ( behalve natuurlijk van die val van gisteren) en van al die contacten met zoveel verschillende mensen, verschillende nationaliteiten, met één gemeenschappelijk doel  "op weg zijn " richting  Compostela. Vanavond gegeten met Clio en een Canadees en Nieuwzeelands gezelschap

Maandag 1 september 201

Dag 3: van Biskaret naar Villava (Trinidad de Arre) 27 km

Vanmorgen ontbeten samen met Silvie, Cloe, Serge en Carol ( een koppel ook uit Qeubec)  en    met nog enkele anderen. Vertrokken rond 8.15u samen met Silvie. Mooi zonnig weer met een aangenaam windje, voornamelijk in de schaduw in de bossen kunnen stappen, soms ook langs open plaatsen met prachtig zicht op het bergachtig landschap. De huizen zijn hier mooi, verzorgd en met vele bloemen in bloembakken aan de balkons en op de vensterbanken. Halt gehouden in Zubiri rond 11 u voor een koffie en fruit, kaas en brood gekocht. Ook langs een bankcontact om wat geld bij te tanken.Regelmatig kom je dan dezelfde mensen tegen zoals een Engelse vrouw met haar grote zwarte hond, een Bouvier die zijn eigen rugzakken draagt. Zij hebben op de top van de pyreneeen met z' en tweetjes in een tentje geslapen en gisteren bij ons in hetzelfde hostalletje.   

Na de middag werd het zeer warm en liepen we voornamelijk in de brandende zon .

En toen gebeurde het! Op een moment daalden we een steile heuvel af en kwamen aan een splitsing, ik hefte mijn rechterhand met wandelstok op om naar een gele pijl te wijzen, verloor mijn evenwicht door de steile helling en het gewicht van mijn rugzak. Ik viel naar de linkerkant, zette mij met mijn handen af om niet met mijn hoofd op de grond te botsen. Ik kwam met de linkerkant van mijn lichaam en gezicht op de grond in het grint terecht. Resultaat mijn gezicht geschaafd en mijn linkerhand verstuikt! We moesten nog een lange afstand lopen, en mijn hand werd dikker en zeer pijnlijk, kon mijn wandelstok niet meer vasthouden. Een dafalgan moeten nemen, zodat de pijn wat dragelijker werd. Zeer vermoeid na 27 km kwamen we in het klooster van Arre aan. We werden vriendelijk ontvangen door een pater ( Frère x) op leeftijd. Mijn hand was erg gezwollen, maar kon hem nog bewegen en plooien, dus waarschijnlijk niet gebroken. 0ndertussen, ik heb er dan traumeelzalf aangesmeerd en kreeg van een Italiaanse pelgrim een pilletje met arnica. Op de Camino staat iedereen onmiddellijke klaar om iedere te helpen. Na onze boodschappen van fruit voor de volgende ochtend en hetpelgrimsmenu in de stad samen met het toffe koppel Serge en Carol.moesten we terug binnen zijn om 10 u en gingen de lichten uit