Vrijdag 5 september 2014

Dag 7: van Estella naar Los arcos 21 km

Vanmorgen om 7 u na het ontbijt samen met de Spaanse Maria en haar nichtje Inez in het donker de stad  uitgelopen. Lekker fris zo 's morgens vroeg om te stappen.Ik geniet er dan op dat moment van de dag dan ook het meest van. Juist na het verlaten van de stad kwamen we een fontijn met 2 kraantjes, waar je aan de ene kraan water kon nemen en aan het andere kraantje rode wijn. Grappig! Het behoorde bij een bodega. Na een tijdje afscheid  van hen genomen. In Villamayor de Monjardín even een mooi Romaans kerkje bezocht. Prachtige bergachtige  landschappen onderweg. Ook enkele vijgebomen gezien. Spijtig dat ze nog niet rijp waren, ik vind die zó lekker!Vandaag was de etappe wat minder zwaar, er waren regelmatig  wat meer vlakke stukken. Opnieuw hetzelfde warme weer met veel zon! Onderweg opnieuw Chloë en de Nederlander tegengekomen aan een bar. 

Het laatste half uurtje samen met een Spaanse man uit Baskenland gelopen tot in Los Arcos, waar hij ook ging stoppen voor vandaag. Hij vond het leuk dat ik Spaans sprak, maar verbeterde me als het nodig was. Een goede leraar! Gisterenavond voor het slapengaan ook nog een babbeltje gedaan met de Spanjaard Josė uit Burgos. Het begint vanaf vandaag wat beter te gaan met m'en Spaans, het was van begin juni geleden dat ik het nog gesproken had. De eerste dagen eigenlijk alleen Frans gesproken metSilvie van Quėbec  En met al die verschillende talen hier die ik ondereen moet spreken. Ik geraak er soms van in de war. Toen ik  om 14.30 u het stadje Los Arcos binnenstapte, hoorde ik mijn naam roepen ergens vanuit de hoogte, het was het koppel van Québec Serge en Carol die op hun privé terrasje van een Albergue zaten! Ze haden het geluk om een kamer voor hun tweetjes te bemachtigen en vertelden me dat ze gisteren ook afscheid hadden genomen van Silvie, die sneller doorstapt. Zo zie je maar, hier op de Camino kom je elkaar dan soms toch terug tegen, en dat is dan altijd een vrolijk weerzien. Los Arcos heeft een heel gezellig plein met leuke terrasjes, waar ik straks naartoe ga tegen etenstijd. De barokke kerk is indrukwekkend en heeft een prachtige bijhorende binnentuin. Ben benieuwd wie ik vanavond nog allemaal tegenkom.

Donderdag 4 september 2014

Dag 6 :van puente la Reina naar Estella: 22,4 km

Vanmorgen na het ontbijt om 7 u vertrokken in het donker. Iedereen was opeens ook op pad. Pelgrims voor en achter me. Het is goed om zo vroeg te lopen, dan is het nog fris en niet zó vermoeiend. Ik voel dat ik er zo stilletjes aan begin te wennen aan  de vaste routine. In de voormiddag was de zon niet van de parij! Na de middag werd het weer zeer warm! Langs enkele dorpjes gelopen waar het leek of de tijd is blijven stil staan. Ook enkele middeleeuwse bruggen gepasseerd. Deze etappe was iets minder zwaar dan gisteren!  Ik stop wel op tijd om af en toe even te rusten en iets te eten en ik drink enorm veel water .Rond 2 u aangekomen.  Ik moest dringend mijn was en wat boodschappen. Zo is het al vlug laat. Op dit moment eet ik samen op een terrasje met een Spaanse vrouw van Zarragosa en haar nichtje van 13 j. Zij stappen elk jaar een stukje. We logeren dezelfde albergue. In de Albergue waar George van in Sint Jean Pied de Port, hospitaleros is. 

Woensdag 4 september 2014

Dag 5: van Cizur Menor naar Puente de la Reina  20,4 km

Vandaag  vertrokken om 7.30 u en voor de eerste keer alleen gestapt, zonder gezelschap! Maar, op de Camino loop je nooit echt alleen. Er lopen altijd wel pegrims een eindje voor en achter je. Maar al bij al valt het goed mee het is niet echt zó druk, nog geen processie zoals ik soms hoor vertellen. Dat komt misschien nog als ik al wat verder ben. Hoe dichter bij het einde hoe drukker, 

Niet iedereen doet de hele Camino, en begint pas later op de weg. De aanwijzigingen, gele pijlen op de grond, op muren of op palen en bordjes met een gele schelp op een blauwe achtergrond zijn zeer duidelijk aangebracht op gans de camino. 

Het begon met een steile klim  van 2,5 u a 3 u naar de Puerte del Perdón. Daar op de pas staat een modern pegrimsmonument en een rij windmolens. Het uitzicht daar is adembenemend mooi. De Siërra del Perdón, van nog geen 1000 m hoog vormt de klimaatscheiding tussen het groene noorden en het droge zuiden. Verrassend hoe opeens de plantengroei en de kleuren veranderen. 

Tot 11 u was het best te doen maar daarna werd het zeer warm en was er zo goed als geen schaduw. Steile afdalingen, weinig vlakke stukken en de hitte maakten  het best zwaar. De laatste 3 km samen met een jonge Nederlander van 26 uit Flevoland (Almere) gelopen.

We waren dan ook dan ook erg blij toen we aankwamen bij onze albergue Santiago Apostol om 14. 45u.  

Wat een luxe , dit is een van de weinige herbergen waar een zwembad aanwezig is.

Ik heb daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Ook een heerlijk dutje gedaan in het gras in de schaduw. Ik kwam hier opnieuw  de 30 jarige Chloë uit Quebec weer tegen. Dus ook vanavond samen met haar en Peter de Nederlander gegeten. Ook Mauricio de Italiaanse Pelgrim (die van het pilletje met Arnica  2 dagen geleden ) kwam even voor het avondmaal aan. Hij stapt niet zo vlug en heeft veel last van zijn voeten, heeft onderweg sandalen moeten gaan kopen. Ik heb een  gevoel  voldoening en vertrouwen na deze inspannende dag , en m'en eerste dag alleen gestapt !