Woensdag 24 september 2014

Dag 26 rustdag in Rabanal del Camino

Vanmorgen opgestaan samen met al de anderen. Na het ontbijt in de keuken van de herberg naar het ochtendgebed in het mooie heel oude kerkje aan de overkant geweest. Er werd gezongen in het Latijn (Gregoriaans) door twee monniken van het klooster naast de herberg. Daarna afgezakt naar mijn andere herberg "Pilar". Ze waren er druk bezig met kuisen en propere lakens. Ik maakte het mij gemakkelijk op het terras in het zonnetje met een koffie. Heb dus veel tijd vandaag tijd om aan mijn blog, dagboek en foto's te werken.  Daarna deed ik rustig een wandelingetje in dit leuke dorp. Na de middag kwam mijn zus langs weer langs. Zij begint nu stilletjesaan af te zakken naar België. We picnikten in het dorp in een stukje weide over een klein voedingswarenwinkeltje. Er stonden enkele tentjes en een tafel, een bank,  stoelen en een ligzetel, waarvan ik natuurlijk gebruik heb gemaakt . Het was zalig weer vandaag! Morgen voorspellen ze hetzelfde weer. Om 16.30 u had ik opnieuw een afspraak bij de osteopaat. De tendinitis is sinds gisteren erg verbeterd, bijna geen pijn meer , wel nog licht gezwollen. De osteopaat bracht na de behandeling een lange smalle soort pleister aan op mijn been , schuin van onder naar boven, tot onder mijn knie. De pleister volgt de weg van de ontstoken spier. Deze moet er twee tot drie dagen opblijven. Dus morgen stap ik dus verder! Joepi !!! Ik mag wel   niet meer dan 18 a 20 km stappen , en de eerste dagen zonder rugzak. Die laat ik dan vervoeren. Morgen zware klim naar een hoogtepunt op de Camino "Cruz de Ferro " en zware afdaling. Heb vanavond  samen gegeten met de drie dames van gisteren  ochtend in hotel Gaudí. 

 

 

Dinsdag 23 september 2014

Dag 25 van Astorga naar Rabanal del Camino: 20 km ( niet gestapt , met de wagen )

Vanmorgen na het vertrek in mijn albergue San Javier( zeer onvriendelijke hospitalera), gaan ontbijten in hotel Gaudí. Over het bisschoppelijk paleis, een schepping van de Catalaanse architect Antonio Gaudí. Hierin bevindt zich ook een museum: een bisschoppelijk museum en een museum de los Caminos. Mijn zus logeerde achter de hoek bij religieuze leken. We hadden in dit hotel afgesproken. Ik zat ondertussen te ontbijten met een pelgrimsgezelschap: een Zwitserse,  een Canadese, een nog twee Australische vrouwen, die me hadden uitgenodigd om bij hen te komen zitten. Na een uurtje samen met mijn zus vertrokken met de wagen richting Rabanal del Camino, een dorp 20 km verder ( mijn geplande bestemming voor die dag ). Twee leuke dorpjes onderweg gepasseerd: Santa Catalina de Somoza en el Ganso. In Rabanal aangekomen onmiddellijk naar de herberg Gaucelmo van de Engelse Confraternity of Saint James gegaan. Deze herberg ging pas om 14 u open en we moesten dus nog anderhalf uur wachten. Hier zag ik weer vele bekenden terug : Cloë, Pearl, en Brenda. Ook de Japanse man waarover ik enkele dagen gelden vertelde zat voor de deur op een bankje van de albergue te wachten. We lieten onze rugzakken hier achter en gingen ondertussen iets eten. De Japanner bleef daar zitten en hield een oogje in het zeil. Zeer vriendelijke hartelijke ontvangst in de herberg. Er was ook tea time in de namiddag. Ondertussen had mijn zus informatie gekregen van een Belgische vriend van vroeger op haar Camino die daarna hier is komen wonen. Een was hier  fysiotherapeut / osteopaat in het dorp die enkele uurtjes per dag in een andere herberg "Pilar "werkte voor de pelgrims met problemen of voor goede massage. Ze maakte een afspraak voor mij. Afscheid genomen van mijn zus ze trok nog een beetje verder die dag. De osteopaat gaf me zeer goede behandeling en gaf me moed dat ik na nog een dag rust en een tweede behandeling waarschijnlijk terug zou kunnen stappen.Wel op een rustig tempo en zonder rugzak de eerste dagen. De vriendelijke hospitalero in  deze albergue  "Pilar" zei dat ik de volgende dag daar  al vroeg  terecht kon voor een bed. In de andere mocht ik maar één nacht blijven. Voor de rest nog wat gerust op mijn bed en 's avonds in aangenaam gezelschap gegeten. Om 10u bed in.  

Maandag 22 september 2014

Dag 24 Van San Martin del Camino naar Astorga: 24,5 km

Vanmorgen weer regen bij vertrek. Vandaag de eerste keer dat ik met pijn vertrek. Ik had gisteren de laatste kilometers pijn gekregen in mijn rechter onderbeen. Zoals altijd als ik ergens wat pijn voel na een lange etappe, hoop ik dat het de volgende morgen over is na de nachtrust. Dit keer dus niet. De pijn ging niet weg, ze verergerde naarmate ik verder stapte. Na vele kilometers was ik achterop geraakt ( ik stapte nog altijd met Puri). Ik heb me op een bank neergezet, kon het niet meer verder stappen. Toen kwam erven andere Spaanse dame aan.  Ze sliep vanacht in dezelfde herberg  in het bed naast mij. Zij stapt heel traag, ook omwille van pijn in haar voet . Ze gaf me zalf en een pijn -en ontstekingsremmer.  Na een  rustpauze van een half uurtje ging  de pijn weg en stapten we samen op ons gemakske verder.  Ongeveer een drietal kilometer  voor Astorga begon de pijn opnieuw. Wat was ik blij toen ik eindelijk aankwam aan de kathedraal van Astorga waar mijn zus (Chris) me stond op te wachten! Na me geïnstalleerd te hebben in de herberg, zijn we met haar wagen naar een nabij gelegen drukbezocht dorpje: Castrillo de los Polvazares gereden en daar gaan eten in de namiddag. De pijn bleef maar aanhouden bij het stappen. We zijn dan naar een gezondheidscentrum gereden, en de diagnose  van de arts was: "tendinitis". Dit is een veel voorkomende kwaal bij de pelgrims. Advies was op zen minst twee dagen rusten, zalf smeren en pijnstillers. Ik voel me nu natuurlijk een beetje ongelukkig, ik wil zo graag doorstappen en Compostela bereiken.Mijn tijd is beperkt.  Alles is momenteel onzeker: als het na twee dagen niet beter is moet ik men pelgrimstocht onderbreken, naar huis terugkeren en de rest van de Camino volgend jaar voortzetten. Dus afwachten geblazen. Slaapwel!

Zondag 21september 2014

Dag 23 van León naar San Martin del Camino: 26 km

Vanmorgen een beetje langer geslapen. Berna was al ijverig zijn rugzak aan het inpakken, toen Puri en ik wakker werden. Afscheid genomen van Berna. Berna komt uit de streek van Valencia en zijn Camino stopt in León. Hij heeft al twee maal het stuk van León naar Compostela gestapt, dit jaar deed hij het stuk tot Leon! Zijn droom is om een van de volgende jaren met zijn hele familie, drie kinderen ( 2 dochters en een zoon ), vijf kleinkinderen en zijn vrouw de laatste 100 km naar Compostela te stappen. Dus met spijt  in het hart en een dikke knuffel, afscheid genomen van Berna, met wie ik vier volle dagen samen ben geweest. Ik bedankte hem voor het kleine stukje samen op weg, dat we samen mochten delen. Hij wenste mij en Puri ook nog het allerbeste toe op onze Camino en op onze weg in het leven en een goede aakomst in Compostela. Wat doet het toch altijd pijn als je afscheid moet nemen van mensen die je graag hebt. Het is ook verrassend hoe vlug je hier gewoon wordt aan bepaalde mensen met wie het klikt, na een of twee dagen is het alsof je ze al jaren kent.

Het is ook fijn als je opgenomen en aanvaard wordt in een groepje, en het gebeurd allemaal zo spontaan. Onder het stappen vandaag aan de mensen gedacht met wie ik samen was,en waarvan het lang geleden is dat ik ze nog gezien heb, zoals Silvie, Carol en Serge, Brenda, de Vlaamse Stefan uit Zweden, en ook de Engelse travestiet Angela. Ben ook benieuwd wie ik nog allemaal ga ontmoeten. Vanmorgen liepen we vele km door de stad met zijn rand gemeenten. We zijn ook nog langs de parador San Marco's. Ik zou hier een andere keer wel eens een nachtje willen doorbrengen! Prijs ???

Het werd zeer mooi warm weer vandaag, helderblauwe lucht , met enkele witte wolken. 

In de namiddag in de gemeentelijke albergue aangekomen, gedoucht, de was gedaan, gegeten. Tijdens de siësta op mijn bed aan mijn blog gewerkt, was weer dringend nodig, gisteren, was het te druk! Vandaag wat vroeger in bed en morgen naar Astorga waar ik met men zus afgesproken heb om elkaar te ontmoeten. Zij is tot O Ceibreiro gereist en zakt nu terug af naar mijn richting.