|
Zondag 14 september 2014
Dag 16 van Hornillos del Camino naar Castrojerez :21km
Gisterenavond nog een gezellige avond gehad samen met Silvie en een Engels meisje
( van Canadese afkomst). We moesten lang wachten voor het pelgrimsmenu, er was maar één klein restaurantje en veel pelgrims. Er kwam ook nog een toffe jonge gast, een twintiger uit Duitsland bij ons aan tafel zitten. Ik ben steeds verbaast hoeveel jonge mensen ( ook twintigers ) de Camino doen. Ze zijn vaak alleen, zowel jongens als meisjes. Ze doen dit vaak onder hun vakantie van de universiteit, onder hun jaarlijks verlof, onbetaald verlof. Er zijn er ook die hun studies onderbroken hebben ( zoals Sebastian ), en hier tijdens de camino willen nadenken wat ze verder gaan doen, opnieuw studeren werken , veranderen van werk,
of ....? Ik ben samen met Silvie vanmorgen weer heel vroeg vertrokken , zonder ontbijt. Na 5 km elk zijn eigen weg gegaan , ik wilde een kijkje nemen in de albergue van San Bol een speciale , alternatieve kleine herb erg in een speciaal gebouwtje , eventjes opzij van de weg, en kon hier dan ineens gebruik maken van de sanitaire voorziening. Voor de rest de etappe alleen gestapt, zalig ! Ik had de weg voor mij alleen, het was heel rustig. In de verte enkele pelgrims en achter mij soms niemand te bespeuren.
Het weer viel ook mee , het fris om te stappen, de zon verscheen pas het laatste half uur van de wandeling. Juist na een pauze voor kijkje in de albergue in de ruïnes van San Antón kwam Clöe de Engelse dame weer tegen. Ze vertelde me dat ze gisteren in een leuke, maar wat duurdere herberg had overnacht, in een kamer en badkamer voor haar alleen, een cadeau van zichzelf voor haar verjaardag. Omdat er in een albergue in Hornillos del Camino waar ze wilde blijven geen plaats meer voor haar was , stelde geen eigenaar voor haar naar een andere te brengen met de wagen, eventjes van de weg.
Het wilde nu lukken dat het een albergue was waar ook gefilmd werd voor de film " The way " hier speelde zich het fragment af waar de zwaarlijvige Nederlander die de Canino deed om at te vallen voor de andere pelgrims kookte. Voor de film werden pelgrims die onderweg waren gebruikt als figuranten en ook de familie van de acteur die de hoofdrol speelde was er aanwezig. ( om de kosten te drukken). Zo is de kleinzoon van de acteur, die hoofdrol speelde verliefd geworden op de dochter van de uitbater van de albergue en de twee zijn samen naar de USA vertrokken.
Voor degene die deze mooie ontroerende film niet gezien hebben , het gaat over een vader die het lichaam van zijn zoon die in een onweer in de pyreneeen is omgekomen, gaat identificeren, en hem daar laat cremeren. In plaats van met de asse van zijn zoon terug naar huis te gaan , besluit hij om de weg van zijn zoon tot in Compostela, met diens uitrusting verder te zetten . Onderweg strooit hij dan regelmatig wat asse uit van zijn zoon op bepaalde plaatsen.
Aangekomen in Castojerez heb ik wat rondgewandeld , zoekend waar ik ging verblijven vandaag. Ik wilde iets rustig vandaag. Kwam voorbij een hotelletje met een tuin en terras met mooi uitzicht over de streek. Er was wel geen eenpersoonskamer meer vrij , wel een van vier bedden met badkamer, lakens en handdoeken, voor 15 euro. Maar ik heb geluk, ik ben alleen op deze kamer.! Vandaag ook voor de eerste maal alleen gegeten 's avonds. Is niet erg, ik kwilde graag op mijn eentje zijn vandaag. Alle dagen met zoveel mensen is na een tijdje ook wel vermoeiend. Er waren hier ook pegrims, vooral koppels , die kiezen eerder voor een hotelletje. Maar ik kende er geen een van. Elke dag is anders, maar elke dag is goed zoals hij is, en geeft je altijd wat je nodig hebt!
|
