3/7. Oignies-en-Thietache. - Rocroi. 19,1km. Totaal 67,9 km
Opgestaan als iemand van 80. Alles kraakte of was onbeweeglijk. Een warme douche en voltarengel aan nek en schouders. Wat een heerlijk ontbijt met zelf gebakken brood en dikke schellen hesp en kaas. Daar mocht ik ook een picknick van maken. Het was een leuke plek. Hier kon ik langer vertoeven en vertrok maar om 8.45. Ik veronderstel dat ik door een mooi landschap liep, maar ik kon er niet van genieten. Slecht geslapen, heel de nacht steken gevoeld in mijn beenspieren alsof ze met naalden in mij porden, slechte stapbenen, zere nek en vooral niks energie. Een verschil met de vorige dagen. De adrenaline zal uitgewerkt zijn. Maar toch stap per stap, kwam ik na 19,3 km aan in het mooie Rocroi. Een pelgrimshuisje, waar ik weer alleen was en een gezellig cafeetje aan de kerk. Hier trakteerde ik mezelf op een pastis. Rocroi is een oude vestingstad in stervorm gebouwd onder Hendrik II rond 1555. Veel bezienswaardigheden. Niet flauw doen en naar de kantelen voor een rondwandeling, met een kaart wat er allemaal te bezichtigen viel. Ik zou toch niks laten liggen. 100 m en mijn rechter voet wilde niet meer mee, linker knie knagend en een beginnende blaar. Dat maakt dat ik nu op een bankje voor mijn deur op de binnenplaats deze blog schrijf en toch nog een klein beetje geniet. De plaatselijke vrijwilliger kwam nog een mooie stempel zetten en me een bon camino' wensen.Straks mouseline met minuutsoep, blokjes kaas en komkommer en heel snel in bed. Zware off-day, mentaal en fysieke dip.
Ook als het niet gaat kun je verder stappen, alleen wat trager.
2/7 Mazee - Oignies-en-Thierache 33,2 km. Totaal 48,8 km
Om 6.00 s ochtends de wekker, naar shampoo ruikende t shirt, sokken en ondergoed, zicht op zonovergoten heuvels, een frisse bries en de wetenschap van een 2de inloopdag van 15 km. Ik had er zin in.
Na 3km zag ik bekend landschap en na 4km stond ik terug voor de gite. Slimme ik. Niet getreurd, dan werden het er maar 19.
Even bellen naar olloy-sur-viroin. Grote slaapplaats .maar blijkbaar zat er in het weekend een groep en moest er nog gepoetst worden, of ik even naar het volgende dorp kon.. Geen probleem, alleen was dat 8km verder. Ok. Dan gaan we voor 27.
Het landschap was prachtig. Vergezichten afgewisseld met heel veel bos en nog eens bos, wat bij deze temperaturen wel van pas kwam. Heel de dag niemand gezien, heerlijk rustig.
In olloy was de bakker, de slager en het café dicht. In een kleine kruidenier kocht ik een pakje chips, een tomaat, ravioli voor vanavond en een extra flesje water. Dat werd mijn karig middagmaal.
De weg was prachtig, maar met een hoogteverschil van 720 meter stijgen vandaag, toch heel pittig. Vooral toen mijn water op was, ik een afslag miste naar het dorp, GPS niet werkte in het bos en ik dus aan een totaal kwam van 33,2km. Even balen. Ook in dit dorp alles gesloten.
Wel een super leuke chalet voor mij alleen met een gevulde ijskast en een lieve mevrouw die morgen vroeg voor mij ontbijt gaat maken en ineens ook een picknick.
Een zware dag, niet zo gepland, prachtige omgeving, afgezien van de warmte, goede fysiek en stapbenen, maar nu heel stijf in nek en rug vanwege de rugzak.
Voor de lezers onder jullie ik probeer om de 3 tot 4 dagen mijn blog op het internet te zetten. Dank voor het lezen.
Bij een verkeerd pad sneller bijsturen.
Springen in een donker en diep meer om naar de overkant te zwemmen .zo voelde ik me deze ochtend voor vertrek. Afscheid nemen is nooit eenvoudig, maar dit was zo intens, zon mallemolen van gevoelens. De eerste 2 km niks anders dan de grond gezien en wat the hell, wat is dit, Omg .. om dan stil te staan en te merken hoe mooi stappen het was naast de Maas. Ik moest me al gauw concentreren op de weg, want schelpjes waren nergens te bespeuren. Goed dat de volledige concentratie naar de stapgids ging. Na 9 km vrij vlak maar mooi parcours een hapje eten in het prachtige Hierges met zicht op de ruïnes van een Renaissance kasteel. Na deze bijtanking nog 6,5 km naar Mazee. Ik werd zo blij van de eerste schelp die ik zag en die me leidde door een prachtig natuurlijk en zeer stil bos. Wel pittige klimmetjes, Ardennen gewijs, en met de rugzak van nu wel 9,5 kg en het bloedhete weer, was dit al een leuk fysiek voorproefje. In Mazee zelf een zeer leuke kamer. Organiseren, kleren wassen...en noten, appel, worst en water als avondmaal, want hier viel niks te eten. Geslaagde eerste adrenaline-volle inloopdag waar ik me niet eenzaam voelde. Gaan slapen om 20.00 want morgen ontbijt om 7.00 om een aantal uur in relatieve koelte te kunnen stappen.
Stilte is niet gelijk aan eenzaamheid
