Springen in een donker en diep meer om naar de overkant te zwemmen .zo voelde ik me deze ochtend voor vertrek. Afscheid nemen is nooit eenvoudig, maar dit was zo intens, zon mallemolen van gevoelens. De eerste 2 km niks anders dan de grond gezien en wat the hell, wat is dit, Omg .. om dan stil te staan en te merken hoe mooi stappen het was naast de Maas. Ik moest me al gauw concentreren op de weg, want schelpjes waren nergens te bespeuren. Goed dat de volledige concentratie naar de stapgids ging. Na 9 km vrij vlak maar mooi parcours een hapje eten in het prachtige Hierges met zicht op de ruïnes van een Renaissance kasteel. Na deze bijtanking nog 6,5 km naar Mazee. Ik werd zo blij van de eerste schelp die ik zag en die me leidde door een prachtig natuurlijk en zeer stil bos. Wel pittige klimmetjes, Ardennen gewijs, en met de rugzak van nu wel 9,5 kg en het bloedhete weer, was dit al een leuk fysiek voorproefje. In Mazee zelf een zeer leuke kamer. Organiseren, kleren wassen...en noten, appel, worst en water als avondmaal, want hier viel niks te eten. Geslaagde eerste adrenaline-volle inloopdag waar ik me niet eenzaam voelde. Gaan slapen om 20.00 want morgen ontbijt om 7.00 om een aantal uur in relatieve koelte te kunnen stappen.
Stilte is niet gelijk aan eenzaamheid
