21/7. Dun-les-Places - Gouloux. 12,2km. Totaal. 484,16 km
Lekker geslapen en heerlijk ontbijt en rustig terug onderweg. Vandaag moest ik niet zoveel kilometers doen want Glenn en Annelies zouden me oppikken wanneer ze er waren. In de bossen was ik er weer in geslaagd om na 3 km terug op dezelfde plaats uit te komen en daarna nog eens terug de weg te verliezen. Vandaag betekende dat echter geen stress omdat de kilometers toch maar heel beperkt waren. Na 12 km werd ik al opgepikt. Zeer verwarmend weerzien met onze Glenn, Annelies en Ferre. En dan, toerist in het kwadraat. Aan het lac des settons lunchke met rosé, daarna waterfietsen met 4 op het meer, iets gaan drinken en even verder rijden naar een heel leuk hotel. Beste eten van de voorbije 21 dagen, echt culinair. We namen 3 verschillende voor-hoofd-en nagerechten en konden zo van alles proeven. Het was echt allemaal even mooi gepresenteerd en even lekker. Dit was meer dan geslaagd. Gezellig om zo op lokatie te kunnen bijbabbelen. Glenn sliep samen met Ferre en ik deelde de kamer met Annelies. Supersonische douche en alles erop en eraan. Ik genoot met volle teugen, want wist ook wel dat de zware Morvan er nog aan moest komen. Bedankt lieve Annelies en top broer voor deze fantastische brake en pure verwennerij. Het is maar door de moeilijke momenten dat je zo kunt genieten van al wat je tegen komt .aldus Glenn Dierck.
20/7. Foissy sur Vezelay. - Dun -Les-places. 23,5 km. Totaal 471,92km
Wat een heerlijke nacht geslapen en wakker geworden met het getik van regen op de tent. Lang geleden dat ik dat nog gehoord heb. Het was ook de enige regen van de dag, want om 8.30 was het alweer droog. Na een lekker ontbijt zette Pat ons, Ciel en mezelf, af in Foissy sur Vezelay, een beetje verder dan de route. Vandaag de eerste dag van de Morvan. Ik was benieuwd. Prachtige bosrijke streek met heel veel meren en vooral loofbomen. Maar ook een streek waar we wandelden op oud Romeinse heirbanen, tussen mooie, doch verlaten dorpjes, met enorme vergezichten. Tevens een streek met grote heuvels, wat het mooi, maar tegelijkertijd ook zwaar maakte. 600m klimmen en 550 dalen en niks plat. Dus best wel pittig. De Morvan heeft wel wat weg van de Ardennen, alleen groter, meer loofbomen en ongerepter. De rugzak was zeker een kg zwaarder door het nieuwe proviand, en dat voelde ik. Amai, en Ciel, ongetraind zon afstand en vooral zoveel hoogteverschillen, chapeau. Onderweg zagen we een bijzonder koppel met een hele constructie boven hun hoofd van een paraplu, die ze zelf niet moesten dragen.maar die beschermde tegen zon en regen. Misschien wel handig, maar het zag er niet uit en werkte op onze lachspieren, net Japanse geishas. Al goed dat we voor deze fysiek zware dag onze persoonlijke taxichauffeur hadden. 3 km voor Martigny leglise, aan een mooi meer waar kinderen vanaf de brug insprongen, belden we naar Pat om ons hier al op te halen. Het betekende immers 3 km naar boven via een col van 6 procent. Na 600 m stijgen en op het einde van de wandeling vonden we het geen noodzaak meer om dat er nog bij te doen. Er zouden nog genoeg kilometers volgen. We waren Pat dan ook ontzettend dankbaar dat hij ons kwam halen, we boven een biertje konden drinken en we vervolgens konden rijden naar Dun-les-Places, waar mijn hotelletje was. Zeer gezellig, wel wat aan de dure kant. Een zeer lekkere, volumineuze maaltijd op een fijn terras dat weer uitkeek op de Cure. Ik besefte maar weer eens hoe fijn het is om goede vrienden te hebben. Bedankt Pat en Ciel voior deze 3 fijne dagen. Ps s Morgens was een stukje van mijn voorste tand gebroken. Ik zal proberen om ergens op mijn weg een tandarts te vinden. Waarom te veel kilometers doen wanneer het ook anders kan.
Zalige nacht, lekker koel onder een gezellig donsdeken en nette lakens. Pas opstaan om 8.15. Pat die naar de bakker ging en heerlijk lang ontbijten en lekker niks doen. Blote voeten, stoeltje, schaduw en even NIET stappen. Gewoon voor schande, maar MET de AUTO naar Vezelay voor mijn stempel en ik voel zelfs geen schaamte om dat te zeggen. Ik heb dat dubbel en dik verdiend en geniet vandaag als een toerist. Vezelay was druk, maar pittoresk en met een prachtige basiliek. Zeer mooi gerestaureerd en de witte stenen gaven een extra dimensie. Samen met Ciel lekker kuieren, geld afhalen, frisdrankje drinken. Kwam ik ineens Gilles terug tegen, nog steeds met dezelfde slechte rugzak. Hij had er gisteren 36 km opzitten en nam vandaag ook een rustdag.s middag heerlijk lunchen in de schaduw en dan op een stoeltje mijn blog aanvullen. Het zoeken van een slaapplaats in de Morvan was blijkbaar niet zo eenvoudig. Wel 10 telefoontjes, gestopt, volzet, niet opnemen .Uiteindelijk s avonds dan toch nog een duurdere plaats gevonden, te ver, maar . Morgen gaat Ciel mee stappen en Pat komt haar halen dus auto...Hij zet ons ook iets verder af. Enfin,toch misschien even geen echte pelgrim maar ik geniet nu toch ook wel hard van de verwennerij en het vakantiegevoel. Deze namiddag gezellig gaan winkelen met Ciel in Avallon en een nieuwe t-shirt gekocht, want het opsturen van de andere kwam blijkbaar niet in orde. Daarna lekker aperitief en vleesje op de bbq met rijstsla. Komt daar ineens het mannetje van de camping met mijn t-shirt. De post had die afgegeven bij de Mairie, en het mannetje was die daar gaan halen. Super gezellig daggetje met de vrienden, echt verwend, T-stuk shirt terug en slaapplaats gevonden. Zo zie je maar dat alles in orde komt ..Jo Sas.
18/7. Bessy sur cure. - Asquins. 22,5 km. Totaal 448,3 km
Na een weeral vreselijk slechte nacht, met zn drieën terug op pad. Even 2,2 km sterk klimmen en dalen tot we aankwamen in Arcy-sur-cure, waar we konden ontbijten. Zeer mooie omgeving. Koele bossen met veel hoogteverschillen, uitgestrekte weilanden, gezellige dorpjes. Na 13 km bereikte Yvonne haar slaapplaats en namen we afscheid. Ook Michel bleef daar nog even lunchen en zelf besloot ik in tempo door te trekken, want in Asquin , vlakbij Vezelay, zou ik mijn vrienden Pat en Ciel ontmoeten op een camping. Terug alleen stappen, altijd even wennen,maar met zon mooi parcours vormde wennen geen probleem. Vanuit het niets doemde in de verte plots de basiliek van Vezelay op boven de velden. Wat een imposant en vooral ook een innemend gelukzalig moment. Ik begreep wat Jens voelde toen hij dit vorig jaar ook meemaakte. Ik nam mijn GSM, zocht youtube op, voor de eerste keer gedurende heel de reis, en luisterde naar . Quand la montagne est belle en naar une belle histoire. Ik heb gewoon kei hard meegezongen in een prachtig landschap met zicht op Vezelay. Wat een fijn weerzien met Pat en Ciel. En wat ben ik goed verwend. Een eigen tentje met rifugio, allerlei producties voor de douche, en blijkbaarheb ik 2 uur lang gerateld om al mijn wedervaren te vertellen. Mij deed het in ieder geval deugd. Lekkere douche, lange aperitief en vooreerst een flesje cava. Jammie. Ineens verscheen de Luikse pelgrim Michel in de camping. Hij was toch nog doorgestapt en Pat en Ciel nodigden hem uit om te komen eten. Gezellig gekletst. Lekker gegeten. Wat was dit een fijne avond en een leuk weerzien met Pat en Ciel.Ik was helemaal gelukkig. Cest un beau romance, et une belle historie, Cest un beau romance daujourdhui .
17/7. Saint-cyr-sur -Colons. - Bessy-sur-Cure. 19,2 km. Totaal 425,8km
Wat een heerlijke dag. Deze ochtend samen ontbijt met Yvonne en Michel. Even naar de bakker en voor de verandering samen op weg met andere pelgrims. Een heel rustig tempo, maar we moesten ook niet zoveel km doen. De temperatuur was zalig. Zon, veel wind en heel goed te verdragen voor de verandering. Met Yvonne als gids, want de weg staat op haar GSM, leuke babbels, veel lachen, vloog de tijd. Zelfs een cafeetje voor een koffie onderweg. In een dorp kochten we verse groenten en pasta om samen te koken in een herberg vanavond. Een fantastische plek deze middag om te eten op een bankje aan de rivier, de cure. Heerlijke baguette met komkommer, en hoe kan het anders, sardines. Samen met Yvonne op een stuk hout IN het water, gezicht in de zon. voeten lekker koud en beseffend dat je momenten als deze moet koesteren. Michel wist ons vanalles te vertellen over vogels die hij hoorde en ik luisterde voor de eerste keer naar het getjilp van een cigale, dus het woordenboek online kwam goed van pas. De tijd vloog. De gite was een ander verhaal. De mevrouw die opende was enorm onvriendelijk, stuurs, slecht gezind en de prijzen waren opgeslagen door de schuld van de vuile pelgrims. Enfin,we lieten dit niet aan ons hart komen en gingen zwemmen in een plan deau. Ik waande me in Maboge, alleen was het water wel wat helderder. Heerlijk koele verfrissing. In dit dorp was weeral niets van winkels of een cafeetje en in de gite was ook niks aanwezig om goed te kunnen koken. Ik dacht aan mijn 2 zonen, trok mijn stoute schoenen aan en ging bij de buren een stukje boter vragen en of ze par hasard ook een flesje witte wijn hadden die ik kon kopen. De meneer was direct bereid, zijn vrouw was andere koek. Maar ja hoor, de boter kreeg ik en de witte wijn werd gekocht voor 8.00 euro en smaakte ons alle 3 heel goed. Het avondmaal bestond uit pasta met een lekkere ratatouille met minute soep en zout van Michel voor de smaak en achteraf alle koekjes bijeen gelegd voor de koffie. Wat een heerlijke ontspannen dag en avond. Morgen gaat ieder terug zijn eigen weg en ik kan terug denken aan een fijne ontmoeting. Hoe dwarser de mensen, hoe meer je moet terugslaan met vriendelijkheid.
16/7. Roffey - Saint -Cyr-les-Colons. 34,1km. Totaal 406,6km
Het stapgedeelte samengevat, 34 km bij 34 graden en gezien de recht/evenredigheid weet je dan genoeg.
Deze ochtend om 7.15 onderweg. Gewoon zalig. Goede stapbenen, prima temperatuur, afwisselend landschap. Sowieso heuvelachtiger dan de voorbije dagen, dus ook meer hoogtemeters. De champagne voorbij en nu in de Bourgogne en meer in het bijzonder in de streek van de Chablis. Dat zag je aan de enorme hoeveelheden wijnranken, waar trouwens nooit insecten zitten in de buurt, want die zijn allemaal plat gespoten. Je ruikt dat ook gewoon. Velden, wijngaarden, heuvelland, kleine dorpjes, kapelletjes , alles wisselde elkaar prachtig af. Van 7.15 tot half 1 mooi gestapt, niets mankerend, mooi tempo en vooral genietend. Aankomst in Chablis, inkopen gedaan, veel sardines met dank aan Mathieu, en dan een plaatsje zoeken in de schaduw want het werd al behoorlijk warm. Al mijn water was al op, de volledige 2,5 liter, dus bijvullen. Na een rustpauze van een uurtje moest ik snel terug vertrekken want in de verte werd het donker en de ï phone gaf onweeralarm. Ik had er al 21 km opzitten, en met de nodige hoogteverschillen, maar alles heel vlot, maar dan kwamen die 13 volgende er al aan. De temperatuur steeg tot 32 graden in de schaduw. Wat was dat, nooit meegemaakt. Een beklimming tussen wijnranken, dus geen schaduw, het leek alsof ik rondjes liep in een sauna. Waar ik voorheen al last had van de hitte, was dit onhoudbaar en ik vluchtte van schaduwplek naar schaduwplek, had het te heet om altijd naar de kaart te kijken en dronk mijn 2de 2,5 liter op. Heel de dag niet geplast na 5 liter, maar alles was kletsnat van het zweet. La chaleur bestiale, la chaleur etoufante, l'ete a mars. Dat waren de enige dingen die nog in me opkwamen. Het laatste stuk liep ik langs de weg, daardoor bleef ik onder de 35 km en de velden toonden me nog heter. Fysiek lukte het wel,alleen de hitte speelde me parten. De b en b was op zn minst speciaal en werd gerund door een nog specialere dame. Aanvankelijk streng en raar maar toch ineens zaten we op een terras in haar tuin, 3 pelgrims, Ivonne een Nederlandse die de chemin doet in etappes en coach is, Michel Luikse muzikant op rust die tot augustus stapt en ikzelf. Voorts was er nog een koppel met 3 kinderen.Wat een gezellige sfeer om zo samen aperitief te krijgen. Top. De 3 pelgrims mochten buiten eten. En wat smaakte het heerlijk. Lekkere maaltijd, zeer fijn gezelschap, veel plezier, veel gelachen, veel gebabbeld. Echt een top avond.
Jai bien mange, jai bien bu, jai
la peau du ventre bien tendue. Merci petit Jesus.
Wat een heerlijke nacht in een koele, ruime kamer. Goed slapen, dat werd tijd. Het ontbijt werd terug buiten geserveerd, zeer vriendelijk maar niet echt toegankelijk. Misschien was dat niet zo slecht in deze fase van terug wat op jezelf geworpen te worden. 6 km een lange geasfalteerde weg door een bos. Stokken in de hand vandaar dat een etend hert me niet hoorde aankomen. Ik bleef stokstijf staan en het hert lag op 20 m afstand van de kant van de weg. Ineens hoorde het mij. Het sprong recht en bleef me recht in de ogen kijken. Dat duurde zeker 10 seconden en toen sprong het weg, het struikgewas in. Leuke ervaring. Ik kreeg al vlug in de gaten dat ik me misrekend had. De gite waar ik had geslapen was 5 km dichter bij het volgende dorp. Dit kwam omdat de gite 4 km van de route afweek, maar bij vertrek zette ik de GPS op zodat ik dezelfde weg niet terug moest nemen en werd ik ineens naar een andere richting geleid. Dat maakt dat een korte dagtocht van 22 km gepland, ineens 17km werd. Ik vond dat niet zo erg want morgen stonden er weer meer dan 30 op het programma. Een lange rustpauze op een weide was daarvan het gevolg. Plots werd mijn rust verstoord omdat iemand achter me naderde. Met een gil sprong ik recht. Dus toch nog steeds wat stress. Het was een oudere man met het gele boekje, dus pelgrim. Na de 2 Nederlanders nog eens een pelgrim. Hij zei me dat ik niet te lang mocht blijven zitten omdat het ging onweren. Blijkt dat we beiden naar dezelfde gite gingen. Gilles Is Fransman, op weg naar Compostella, 72 jaar, met een slechte rugzak die veel te zwaar is. Technische en praktische uitwisselingen tijdens het stappen naar de gite. Beiden waren we het eens over het feit dat de wegen vaak slecht aangegeven waren en beiden al veel verkeerd gelopen. Hij had zelfs een paar dagen geleden 2 Nederlandse pelgrims ontmoet die zoveel verloren gelopen waren, schrik hadden gekregen in het bos, en terug naar huis keerden. Tja, ieder zijn keuze, maar je moet dat er gewoon mee incalculeren. Hoort er nu eenmaal bij en is geen ramp. Leuke b en b met gezellige dame. We kregen 2 kamers naast elkaar en een gemeenschappelijke badkamer/ toilet. Alleen moet ik wel door de kamer van Gilles om daar te geraken. Toen Gilles nog even naar een kerk ging kijken kon ik mijn kleren wassen en rustig douchen. Er stonden wel 50 staaltjes voor van alles en nog wat. Heb er goed gebruik van gemaakt, soignage totale, en van genoten. Super gezellige babbelavond buiten op het terras met een quiche gemaakt door Martine. Misschien komen we elkaar nog tegen. Ik vertrek morgen al om 7.00 want heb een lang parcours voor de boeg.
‘’’’’Een pelgrimstocht is niet voor macho’s, zij kunnen dat niet aan.’’’’
