3/7. Oignies-en-Thietache. - Rocroi. 19,1km. Totaal 67,9 km
Opgestaan als iemand van 80. Alles kraakte of was onbeweeglijk. Een warme douche en voltarengel aan nek en schouders. Wat een heerlijk ontbijt met zelf gebakken brood en dikke schellen hesp en kaas. Daar mocht ik ook een picknick van maken. Het was een leuke plek. Hier kon ik langer vertoeven en vertrok maar om 8.45. Ik veronderstel dat ik door een mooi landschap liep, maar ik kon er niet van genieten. Slecht geslapen, heel de nacht steken gevoeld in mijn beenspieren alsof ze met naalden in mij porden, slechte stapbenen, zere nek en vooral niks energie. Een verschil met de vorige dagen. De adrenaline zal uitgewerkt zijn. Maar toch stap per stap, kwam ik na 19,3 km aan in het mooie Rocroi. Een pelgrimshuisje, waar ik weer alleen was en een gezellig cafeetje aan de kerk. Hier trakteerde ik mezelf op een pastis. Rocroi is een oude vestingstad in stervorm gebouwd onder Hendrik II rond 1555. Veel bezienswaardigheden. Niet flauw doen en naar de kantelen voor een rondwandeling, met een kaart wat er allemaal te bezichtigen viel. Ik zou toch niks laten liggen. 100 m en mijn rechter voet wilde niet meer mee, linker knie knagend en een beginnende blaar. Dat maakt dat ik nu op een bankje voor mijn deur op de binnenplaats deze blog schrijf en toch nog een klein beetje geniet. De plaatselijke vrijwilliger kwam nog een mooie stempel zetten en me een bon camino' wensen.Straks mouseline met minuutsoep, blokjes kaas en komkommer en heel snel in bed. Zware off-day, mentaal en fysieke dip.
Ook als het niet gaat kun je verder stappen, alleen wat trager.
