Oorspronkelijk was ik van plan een vlammend stukje neer te pennen over de perverse effecten van de amorele hebzucht van onze bankiers en hun trawanten, maar eigenlijk is dit niet echt nodig. Ik heb namelijk een tekst gevonden die perfect uiteenzet hoe het systeem werkt, waarom het zo vaak misloopt en wie daarbij schuld treft. Verhelderend voor wie er niets van afweet, verduidelijkend voor wie er al iets van afweet en voldoende onderbouwd om nog de moeite te zijn voor wie er al veel van afweet. Het lijkt me dan ook overbodig te proberen dit alles nog eens in mijn eigen woorden uiteen te zetten.
Wie deze tekst subversieve propaganda of idealistisch gezwets vindt, mag altijd proberen daar een argument voor te vinden. Ik zou hem of haar veel geluk kunnen toewensen, maar ik ben natuurlijk niet zeker of iedereen daar de ironie van zou inzien.
Het Vlaams-nationalisme lijkt tegenwoordig hip en trendy. Dit roept natuurlijk enkele vragen op. Met stip op de eerste plaats staat natuurlijk de vraag of dit allemaal wel zin heeft. Laten we eens nader bekijken of het Vlaams-nationalisme een rationele basis heeft.
Allereerst moeten we een onderscheid maken tussen twee soorten nationalisme, met name het staatsnationalisme en het volksnationalisme, oftewel het centraal stellen van respectievelijk de staat en het volk.
Volgens de staatsnationalistische Vlaams-nationalisten is de Belgische staat een constructie uit het verleden die geen rekening houdt met de verschillen tussen Vlamingen en Walen, die elk een eigen staat zouden moeten krijgen. Het is me alleen niet duidelijk in welke mate een onafhankelijk Vlaanderen geen constructie zou zijn. Elke staat is per definitie een constructie en bijgevolg het product van beslissingen die binnen een tijdsgebonden context passen. Een onafhankelijk Vlaanderen zou immers even goed een constructie zijn en zou vrij snel aan dezelfde kritiek worden blootgesteld. De Franstalige minderheid, die om evidente redenen nu vooral in de buurt van de taalgrens te vinden is, zou zich onmiddellijk roeren en verklaren dat ze tegen haar wil in een andere staat is geduwd, net zoals de Vlaams-nationalisten nu roepen dat ze tegen hun wil in de Belgische staat zijn terechtgekomen.
Volgens de volksnationalistische Vlaams-nationalisten heeft het Vlaamse volk recht op totale zelfbeschikking en bijgevolg ook op een eigen staat, zonder inmenging van andere etnische groepen, waarmee ze natuurlijk in de eerste plaats de Franstalige inwoners van België bedoelen. Mij valt het echter steeds weer op dat niemand onder hen al eens een sluitende definitie van Vlaming naar voren heeft gebracht. Wat is dat nu eigenlijk, een Vlaming? Aan welke criteria moet iemand beantwoorden om tot het Vlaamse volk te worden gerekend? En wie beslist daar eigenlijk over, de persoon in kwestie of een soort beoordelingsorgaan dat mensen al dan niet tot Vlaming uitroept? Zonder een sluitend antwoord op deze vragen heeft het geen zin over een volk te spreken. Wat gebeurt er met mensen die aan de criteria voldoen, maar om een heel andere reden niet tot het volk in kwestie willen behoren of met mensen die een andere definitie of andere criteria willen hanteren? Die vragen heb ik nog nooit horen beantwoorden. De nationalisten stellen ze niet omdat ze hen niet goed uitkomen en de niet-nationalisten stellen ze niet omdat ze blijkbaar liever andere discussies voeren.
Ik weet in elk geval dat ik geen Vlaming ben. Ik ben hier geboren en getogen. Ik spreek de taal. Al mijn voorouders, tot in de zeventiende eeuw, kunnen tot in een of ander gehucht van ons Vlaamse Gewest worden getraceerd. Ik beweer zelfs niet dat ik veel van andere landen of culturen afweet. Ik weet enkel dat ik me niet laat meeslepen door demagogen die slechts een enkel doel voor ogen hebben, met name de huidige Belgische elite vervangen door een zelfgekozen Vlaamse elite. Ik ben geen Vlaming, ik ben een wereldburger en ik laat me niet definiëren door kandidaat-gezagsdragers die toevallig de juiste toon hebben gevonden om de tijdsgeest in hun voordeel te laten spelen.
Op basis van alle reacties, opmerkingen en suggesties heb ik de organisatoren een aantal suggesties doorgestuurd die volgens mij door iedere lezer van deze blog worden gedeeld of onderschreven. Hen contacteren is trouwens niet moeilijk, want er staat een contact-functie op de site www.sinnersday.com . Nu valt het maar te hopen dat ze hier rekening mee houden, niet omdat het om een bijdrage van mijzelve gaat, maar omdat dit de enige manier is om de talrijke ergernissen bij het publiek in de toekomst te voorkomen.
"1) Natuurlijk moeten mensen tijdens het festival binnen en buiten kunnen. Indien de zaaleigenaars dit niet toelaten en beweren dat dit tot het normale beleid van de zaal hoort, zou ik toch eens rondhoren bij andere organisatoren om na te gaan of dit wel degelijk het geval is. Zouden ze dat tijdens het Energieconcert van Infrax ook tegen alle 2000 aanwezige gemeentelijke mandatarissen hebben gezegd? Indien ze voet bij stuk houden, is dit gewoon niet de ideale locatie voor het festival.
2) De wachtrijen bij de toiletten waren blijkbaar vrij extreem. Alleen heeft iemand me gezegd dat er elders in het complex nog toiletten waren die bijna niet werden gebruikt. Misschien zou het al helpen die wat beter aan te duiden. Mensen moeten dan wel iets verder stappen, maar dat zal hen niet storen indien ze daardoor niet lang hoeven aan te schuiven.
3) Het bandje voor het toiletbezoek is eigenlijk overbodig. Op die manier creëert men een bijkomende wachtrij en verborgen kosten die de mensen ergeren. Verreken dit in de prijs van een ticket en laat iedereen gratis de toiletten gebruiken. Iedereen wint hier tijd mee en bovendien moet de organisator niet voorzien in mensen die dergelijke bandjes verkopen.
4) Blijkbaar was de drank vrij snel op. De suggestie ligt natuurlijk enigszins voor de hand...Gelukkig is het nu mogelijk een mogelijke drankomzet in te schatten op basis van het verbruik van dit jaar. Alleen mogen de laatste uren, toen bepaalde dranken een na een uitverkocht raakten, hierbij natuurlijk nie worden meegeteld.
5) Volgens de site waren tickets enkel te koop bij Sherpa, Fnac en Free Record Shop. In de praktijk blijkt dit niet te kloppen. Er waren ook op andere plaatsen tickets te koop, maar bijna niemand was hiervan op de hoogte. Het komt er eigenlijk op neer dat enkel de drie verkooppunten die handling-kosten aanrekenen op de site van het festival stonden. Een volledige lijst op de site lijkt me aangewezen, zeker omdat dit de organisatie op zich niets kost. Bovendien kunnen mensen dan tickets kopen zonder tot 3 euro te moeten bijbetalen.
6) Op de site werd omstandig reclame gemaakt voor de beurs die bij het festival hoorde. Op zich een goed initiatief, maar ook hier zijn een paar zaken misgelopen. Praktische zaken, zoals een elektriciteitscircuit dat niet naar behoren functioneerde of de slechte timing, waardoor de standhouders onverwacht moesten afbreken terwijl er nog veel volk aan de kraampjes stond, lijken me gemakkelijk op te lossen. Erger is het feit dat slechts een of twee muziekverkoopstands bij de geprogrammeerde genres aansloten. Het is nochtans niet moeilijk de juiste standhouders te vinden. Desnoods zoek ik ze zelf. Ik organiseer regelmatig kleinschalige beurzen en het zou me hoogstens een tiental mailtjes kosten om die Camden Market met gespecialiseerde verkopers te vullen. En als ik dat kan, kan het niet zo moeilijk zijn...
8) Er zijn natuurlijk heel wat mensen die over de hoge ticketprijzen klagen. Aangezien ik geen zicht op de kostenstructuur heb, ga ik daar zelf niet op in. De affiche moet maar sterk genoeg zijn om de inkomprijs te verantwoorden"
Daarmee kunnen we dit onderwerp opschorten tot de initiatiefnemers met een affiche en dergelijke voor de volgende jaargang op de proppen komen. Hierdoor kunnen we ons hier eens op andere actuele en relevante thema's concentreren. Er blijven in elk geval voldoende redenen tot ergernis over om nog een tijdje bezig te blijven...
Zoals eerder aangekondigd, is het de bedoeling de reacties en de stemmen op de poll in verband met het Sinners Day festival te bundelen en aan de organisatoren over te maken. Aangezien er echter nog steeds elke dag nieuwe reacties binnenlopen, heb ik besloten hier nog tot eind deze week mee te wachten.
Het is natuurlijk niet het plan enkel maar kritiek te geven. Ik zal hier zeker een lijst met constructieve suggesties aan toevoegen. Hier volgt al een voorsmaakje, dat de zaak voor iedereen een stuk simpeler zou moeten maken.
Waarom moet iedereen een bandje kopen om naar de toiletten te kunnen gaan? Zijn er soms mensen die het een volledig festival van tien uur uithouden zonder eenmaal een wc op te zoeken? Dit is toch gewoon een totaal overbodige bureaucratie die veel tijd kost. Niet enkel aan het publiek trouwens, want de organisatoren moeten natuurlijk weer voorzien in mensen die deze bandjes verkopen. Voorstel: verhoog de ticketprijs met een uiteraard klein bedrag en maak de toiletten gratis. Dat is al een ergernis minder en bovendien verdwijnt daarmee ook een van de verborgen kosten die het moeilijk maken op voorhand in te schatten hoeveel een bezoek aan het festival zal kosten.
Suggesties en andere commentaren op het fesitval of op mijn eigen tekstjes zijn natuurlijk nog steeds meer dan welkom.
Zoals beloofd, verzamel ik hier ook een bloemlezing van de meest veelzeggende reacties die ik tot nu toe via mail heb ontvangen op mijn nieuwsbrief en column over het Sinners Day Festival van 1 november 2009. Aangezien ik niet weet of ze dat al dan niet zouden appreciëren, vermeld ik nergens de namen van de mensen die deze reacties hebben ingezonden. Het staat iedereen trouwens nog steeds vrij op deze site te reageren. Gelieve er wel rekening mee te houden dat bij elke reactie wel degelijk een naam moet worden ingevuld.
Eerst een paar korte reacties:
Ik ben dubbel blij dat ik beslist heb van niet te gaan. 60 EUR was voor mij teveel voor die affiche en ik hou zowiso niet van concerten met >1000 man. Ik woon in de buurt en zou ZEKER niet de hele tijd daar gebleven (willen) zijn. Ik had, als ik een ticket had gehad, het ook verkocht hebben.
Ik ben wel binnengegaan (met gratis ticket) en gebleven want optredens waren verrassend goed. Artistiek geslaagd maar organisatorisch (met lange wachtrijen aan toiletten, bonnetjes, eten) niet echt.
Ge vermeldt maar één element: verder moesten wij een kwartier aanschuiven om de wc uit (sic) te geraken, meer dan een half uur aanschuiven om eten te bestellen, en was er op de afterparty na een uur geen drank meer, en nog een half uur later hebben ze gewoon de wcs afgesloten
Eten was slecht en maes pils.
Maar daar blijft het niet bij. Beide onderstaande reacties zijn vrij uitgebreid, maar zeker het lezen waard.
Mijn ervaringen met het Sinnersdayfestival als standhouder zijn ook niet zo positief.
Mijn eerste mail naar de organisatie met vraag om info betreffende een stand op het festival dateert van ergens in Juli. Direct een antwoord gekregen met de vermelding dat ik zo snel mogelijk info zou krijgen als ze zelfs eens waren hoe ze het zouden aanpakken. Maanden niets gehoord, tot ik zelf nog eens gemaild heb een maand voor het festival hoe het er mee zat. Doorverwezen naar een apart agency die zich daar mee bezighielden. Toen ik contact opnam met die organisatie, kreeg ik prompt antwoord (toch nog iets positiefs), bleek dat alles via de post moest gaan (geen mails of faxen). En dat ik eigenlijk al te laat was voor de goedkope promoprijs. Mailtje gestuurd en hen er op attent gemaakt dat ik sinds Juli reeds de aanvraag gedaan had. Uiteindelijk dan toch de goedkopere prijs gekregen.
Uit de correspondentie was ook al deels op te maken, dat voornoemd agency vooral instaat voor het organiseren van Metalmarkets. Iets wat heel duidelijk werd op de Camden Market zelf: ik was de enige die wat betreft geluidsmateriaal ook maar iets bij had dat in de verste verte met New Wave te maken had, mijn collega platenstandhouders hielden het liever bij Rolling Stones, Beatles, Santana, Led Zeppelin, Abba en heel metal. Verder de obligatoire kleren en juwelen standen, maar die waren daar dan ook wel gepast.
Eenmaal aangekomen aan de Ethiasarena, geen enkel pijltje om de standhouders te verwelkomen, na een zoektocht door het megagrote gebouw uiteindelijk de Camden Market gevonden om dan bij een Hollander terecht te komen, die beter als kleuterleider in Madurodam tewerk gesteld zou worden. Het enige wat hij me kon vertellen was waar ik stond en de rest moest ik maar mijn plan mee trekken, bandjes heb ik later van een vriendelijke collega van hem gekregen (die jammer genoeg zijn ondergeschikte was). Parking hebben we moeten betalen. Op de voorziene electriciteitskast bleek 1 circuit niet te werken en onze Hollander keek er naar als een koe naar een trein. Plots kregen we te horen dat we om 22h reeds moesten afbreken, want op diezelfde plaats was nog een afterparty voorzien. Eerst werd er gezegd dat alles ging afgesloten worden, zodat we snel maar deftig konden afbouwen. Op het moment zelf bleek dat niet zo te zijn en moest ik mijn kraam afbreken terwijl er nog klanten in mijn bakken stonden te kijken. Achter mijn kraam was 1 van de twee deuren naar de los en laadruimte voor standhouders, beslisten ze halverwege mijn afbouw dat ze die deur gingen sluiten (voor het lawaai) waardoor ik plots enige tientallen meters mocht rondlopen met mijn bakken, etc.....
Van de crew van Neon Judgement heb ik vernomen dat er niets van hun contract gerespecteerd werd, dat hun vrouwen zelfs niet mee in de backstage mochten. Lydia Lunch stond volledig miscats op dit festival en dat vond ze er zelf ook van. Ik zelf heb geen enkel groep gezien, laat staan gehoord. De Camden Market was drie zalen verwijderd van het podium. In de Camden Market zelf stond een discobar die bij wijlen zo luid stond dat de klanten gingen gaan lopen. Vooral tijdens de sets van Didi De Paris. Hoe groot de security aan de voordeur was, hoe lek als een zeef aan de achterkant bij de afbouw.
Mijn ervaring met dit festival is dat er een aantal organisaties achter dit geheel zaten die vooral naast elkaar in plaats van met elkaar werkten.
En om even op je mail zelf te antwoorden, binnen was alles voorzien om een luchtje te scheppen, te roken, eten of drinken. Maar of die voorzieningen adequaat waren, daar kan ik niet op antwoorden, wegens zo goed als nooit mijn stand kunnen verlaten. Maar ik sta wel achter je in het veroordelen van "verlaat de zaal is terug betalen"-principe. Ik weet namelijk uit eerste hand van mensen die spullen vergeten waren in hun auto die er naar hebben mogen fluiten. 1 klant van mij was met iemand anders meegereden, maar die persoon vertrok vroeger, er lag echter nog gerief in diens auto. Met veel overredingskracht zijn ze er in geslaagd om toch die spullen te mogen recupereren, waarbij de ene binnen stond aan de ene kant van de security en de andere aan de andere kant en zo de spullen doorgeven. Waanzin toch!!!!
Ik was er zondag ook, pas rond 17u30, en was echt verbolgen toen ik de grote "leaving = paying again" borden zag aan de ingang. Maar wie daar nu echt voor verantwoordelijk is, weet ik niet 100% zeker. Ik verklaar me nader:
Niet dat het er in deze veel toe doet, maar ik ben wegens medische problemen voor onbepaalde duur rolstoelgebruiker en eens buiten geraken, zeker naar een festival, is voor mij al een hele beproeving. Zo'n aankondiging dan zien staan als je arriveert, doet je hart toch bloeden - en dan heb je nog geen benul van hoe het er binnen aan toe gaat.
Gelukkig voor mij heb ik een aantal jaar geleden - als een geluk bij een ongeluk - problemen gehad met de organisator van Gothic Festival Waregem (waar geen enkele faciliteit voor rolstoelgebruikers werd voorzien) en heb ik dat, als jarenlange trouwe Front 242 fan, laten weten aan het meisje dat verantwoordelijk is voor de Europese merchandising van de band, omdat ik het onrechtvaardig vond & vind dat ik één van mijn favoriete bands niet kon "zien" optreden enkel & alleen door gebrek aan goodwill van de organisator die toch gratis hulp & zelfs een vergoeding kan krijgen voor de faciliteiten die hij voorziet voor personen met een handicap (via organisaties als "VFG" en "Intro"). Dat meisje heeft toen de groepsleden van Front 242 ingelicht en ik ben door Patrick Codenys himself opgebeld met de belofte dat ik én 2 plaatsen op hun guestlist kreeg (voor mezelf & een begeleider) én dat zijzelf zouden zorgen dat ik de best mogelijke plaats in de zaal zou krijgen, wat ook effectief is gebeurd (= meer dan 100 euro minder inkomsten voor de organisatie). Ik heb toen alle bandleden + de crew van Front 242 persoonlijk leren kennen en sindsdien houden we contact. Nog steeds helpen zij mij belangeloos waar dat nodig is én ik krijg regelmatig nog een plaatsje op hun guestlist. Zo ook voor "Sinner's Day". Dus ik kon wel degelijk & bovendien gratis binnen langs de "guest entrance". En nu kom ik bij het punt dat ik wou melden: de mensen die de guests binnen lieten, vertelden mij dat de "leaving = paying again" strategie tot de huispolicy van Grenslandhallen & Ethias Arena behoort. Of dit klopt, heb ik nog niet kunnen nagaan. Ik was daar ook nooit eerder geweest, dus ik weet niet of dit effectief altijd het geval is bij elk evenement dat daar plaats vindt. Maar dat zo'n zaak serieus over the top is, dat vind ik wel. Polsbandjes kennen ze daar blijkbaar niet, tenzij de verplicht aan te kopen bandjes om naar het toilet te "mogen" gaan (kostprijs: 2 euro)...
Los van dit alles, waren het binnen echte slachthuistoestanden. Het is me nu even onduidelijk of je zelf binnen geweest bent en het ook ervaren hebt of niet. Het volk werd in een labyrint gedreven met eenrichtingsverkeer naar en rond de toiletblokken (zeer leuk als je met rolstoel of krukken altijd tientallen onnodige extra meters (of zelfs trappenhallen) moet trotseren om na een sanitaire stop terug bij je vrienden te raken - en er wàs controle op, zodat je wel degelijk de toer moest maken!). Bovendien waren de wachttijden om aan drank- & eettickets te raken, laat staan een drankje of eten te bemachtigen, werkelijk hemeltergend. En om 23u30, net nadat Front hun set beëindigd had, was de pils zowaar op! De pizza-ovens werkten ook al niet naar behoren, zodat je beperkt werd tot het willens nillens bestellen van een "marguerita" (5 euro voor een klein stukje pizza van bedenkelijke kwaliteit) en om aan frieten of iets anders te geraken, moest je engelengeduld hebben, niet bepaald compatibel met het "Sinner's Day" gegeven. Van vele vrienden hoorde ik intussen gelijkaardige bemerkingen.
Er was wel assistentie voor personen met een handicap voorzien & die mensen (vrijwilligers) zijn altijd zeer vriendelijk, maar het was telkens een heksentoer om vanaf het rolstoelpodium (links achteraan in de zaal) naar een eet/drinkstand of naar het toilet te raken, zeker op het gelijkvloers. Ook dat moet zeker efficiënter kunnen in zo'n groot complex.
Gelukkig speelde Front 242 een sterke set!
Maar ook mijn conclusie is: als het zo moet, hoeft "Sinner's Day" voor mij niet meer en zal ik niet op editie 2010 aanwezig zijn.
Voilà. Indien alsnog een hele reeks reacties, waaronder misschien ooit nog eens een positieve, zou binnenlopen, zal ik deze bloemlezing zeker nog aanvullen of een vervolg geven.
Het lijkt misschien eigenaardig een nieuwe blog met onderstaand bericht op te starten, maar de actualiteit heeft nu eenmaal haar rechten...
Op 1 november 2009 vond in de Hasseltse Ethias Arena de eerste aflevering plaats van het nieuwe festival Sinner's Day, geheel gewijd aan undergroundmuziek uit een vervlogen tijd, ook wel eens new wave of zo genoemd. Op zich een leuk idee, zeker na het verschijnen van een band als Gang of Four op de affiche. Helaas bleek het festival op organisatorisch vlak een kleine ramp. Hieronder vindt u de reactie die ik, via de 'contact'-functie op de website www.sinnersday.com heb verzonden. Het staat iedereen uiteraard vrij ook te reageren. Aangezien de organisatoren voor 31 oktober 2010 een tweede editie hebben gepland, lijkt dit me zeker in het belang van iedereen die hier enige interesse in heeft.
Dit is in elk geval mijn reactie:
"Beste organisator,
Zoals u aan het uur van verzending van deze mail kunt zien, ben ik alweer thuis. Het zag er goed uit, maar eenmaal aan de ingang toegekomen, merkte ik plots en geheel onverwacht een groot bord op met de tekst Leaving = paying again . Gelukkig begrijp ik genoeg Engels om direct te snappen hoe de vork in de steel zat. Muziekliefhebbers worden blijkbaar verondersteld tien uur lang binnen te blijven en wie eens naar buiten wil om aanvaardbaar eten te zoeken, een luchtje te happen, iemand op te zoeken of desgevallend de nicotineverslaving te bevredigen, zou maar liefst opnieuw 60 euro moeten betalen om weer de zaal in te mogen.
Gelukkig ben ik erin geslaagd mijn tickets nog door te verkopen en heb ik zo mijn verlies kunnen minimaliseren. Ik was trouwens niet de enige. Mensen die zonder ticket de kassa naderden, werden algauw langs alle kanten aangesproken door ontevreden bezoekers die zo snel mogelijk hun eigen ticket weer kwijt wilden. Tegelijkertijd hoorde ik overal rondom mij mensen klagen over de organisatorische beslissing het volk als vee in een stal bijeen te drijven en daar te houden.
Indien jullie niet in staat zijn dit probleem op te lossen, hoop ik uit de grond van mijn hart dat er geen volgende editie komt. Als jullie dan toch bands met een kritische ingesteldheid willen programmeren, moeten jullie het publiek dat daarbij hoort ook maar respecteren."
Reageer gerust op dit bericht. Ik zal hier tevens een bundeling publiceren van alle mails die ik over dit onderwerp heb ontvangen.
