Om 7u opgestaan om alles verder in gereedheid te brengen. Ik
ga uiteindelijk van Kristiansand vertrekken wat het meest zuidelijke punt is
van Noorwegen. De eerste 30 km.
hebben Kore en Cecile mij opweggeholpen met hun tandem. Kore heeft ervoor
gezorgd dat het eerste stuk enkele bergen inhield zodat ik kon testen of ik er
wel degelijk geraken zou. Bleek toen niet voor al te veel problemen te zogen.
Na 30 km.
hebben we afscheid genomen.
Het ging redelijk vlot de eerste dag. De regen heeft me wel zeiknat
gemaakt en het blijkt dat bij kledij met
100% waterproof erop niet het gehele percentage definitie gewijs klopt. Ik heb
redelijk wat gravelwegen befietst die ervoor zogen dat ik de hoofdbanen
vermijd. Ik moet hier wel mee oppassen want deze wegen zijn moeilijk te
berijden en nemen tot 2 x meer tijd in beslag. Tegen de avond aangeklopt bij
een lieve oude man die me een plaats aanwees onder een waterdichte boom. Hij
vertelde me dat zijn vrouw schrik heeft van vreemdelingen, we have seen a bad movie
yesterday zei de man. Hij vertelde me ook dat ik best rechtsomkeer kon maken
met dit honden weer, the good season was in April and May. Il take the risk
zei ikhem. Mijn tent staat ironisch
genoeg dicht bij een VW Camio. De man zei me dat als ik er een batterij in stak
ik er zo mocht mee wegrijden, hmm tempting.
Ik en mijn fiets zijn vertrekkensklaar. Kore en Cecile gaan
me van Kristiansand naar Evje brengen met hun vw container. Kore vertelde me dat
dit eerste stuk van 50 km.
betrekkelijk saai is, en ze zullen een stukje met me meefietsen eens we in Evje
zijn. Vanaf nu is de mogelijkheid tot panne zwaar verminderd. Een platte band en
het niet functioneren van de benen zijn de enige zaken waar ik me zorgen om kan
maken. De eerste dagen zal ik voornamelijk op zoek gaan naar een goed ritme,
kalmaan opbouwend.
Deze morgen als ik de Camio wou starten na de gewoonlijke check
up gaf hij geen enkele reactie. De starter wou niet starten. Een buur zag me
sukkelen en trok met een koord de Camio voort maar dan zelf was er geen vonk in
te krijgen. Na alle opties te hebben bekeken zat er niets anders op dan terug
Europ Assistence te bellen. Ik vreesde echter dat ze niet zouden tussenkomen
voor het weg takelen omdat het terug de starter was dat niet functioneerde. Bij
mijn laatste attempt
werden mijn diepste gebeden toch aanhoort, geluk kig lijk. Ik ben meteen naar
een Mekonomen garage gereden omdat ik 3 jaar garantie heb op de starter. Op dat
moment startte hij als vanzelf en ze vertelde me dat het probleem misschien in
het contactslot kon bevinden. Bij de vraag wat ik aan het waterprobleem kon
doen, kreeg ik te horen dat er een waterlek is via de motor en dat het een
zware kost kan worden. Ze hadden geen tijd, drukke periode. Hij vertelde me dat
ik zonder probleem kan verder rijden zolang ik maar het waterniveau nauwlettend
in het oog houd. In geen geval zonder water rijden was de boodschap. Ik ben
tegen het avondvallen op mentaal niveau badend in het zweet in Kristiansand
aangekomen.
Ik ben hier goed ontvangen geweest door Cecille Desair en
haar man Kore Christoffersen. Cecile is een tante van me via ons moeder hare
kant. Ze is sinds een jaar getrouwd met Kore en is sindsdien verhuisd van de States
naar Noorwegen. Ze wonen op een kleine afstand van het centrum van Kristiansand
in een rustige buurt in een typisch Noors houten huis. Kore is sportleraar en
op professioneel vlak bezig met fietsen. Hij is zeer ambitieus bezig met zijn
sport en wint redelijk wat wedstrijden. Misschien erbij zeggen dat hij 61 jaar
is en jonge bikkers het gevoel kan geven alsof ze ter plaatse aan het fietsen
zijn. Cecilleiskunstenares en is verleden week geslaagd voor
haar Noors examen wat een schriftelijk en mondeling examen inhoud. Ze is nu volop
op zoek naar werk. We hebben daags na mijn aankomst naar de garage gereden en
te horen gekregen wat ik me eigenlijk al op had voorbereid. De Camio verliest
water via de Headgasket, via de motor dus. Aan de reparatie beginnen zou me al
meer dan 1000 euro kosten met niet eens de zekerheid dat het daarmee zou
gemaakt zijn. De reparatie zou pas binnen enkele dagen kunnen plaatsvinden en
kan meerdere dagen in beslag nemen. Bij deze heb ik de beslissing genomen om gebruik
te maken van mijn Europ Assistence. Nadat ze met de garage hebben gesproken
zagen ze er geen probleem in om mijn auto te repatriëren naar België. Bij de
vraag hoe mijn repatriatie zou verlopen vertelde ik ze dat ik met de fiets
verder reis en niet van plan ben meteen huiswaarts te trekken. Ik kreeg te
horen dat mijn repatriatie later kan plaatsvinden zolang het in de tijdspanne
van 4 maanden is na vertrek uit België. Ik ben wedervertrokken na de verkiezingen
dus ik heb, als ik gebruik wil maken van een eventuele repatriatie, tot 9
oktober de tijd. Ze repatriëren me helemaal gratis zolang ik me in Noorwegen
bevindt en anders geven ze me het budget dat er was om van Kristiansand naar
Belgiëgerepatrieerd te worden.
Goed om te weten als er iets zou gebeuren onderweg.
Next step:
voorbereidingen treffen voor verder te trekken met de fiets. Ik heb een systeem
gekocht om ook zakken aan de voorste wielen te kunnen hangen. Korre word gesponsord
door Maxim. Dit merk maakt voornamelijk powerdrink en powerbars en word
verkocht in de Intersport van Kristiansand. Hij heeft in deze winkel ook 30% op
al andere producten dus heb ik hier de zakken gekocht voor aan het voorste
kader te hangen. We hebben enkele winkels bezocht om een barnetilhenger te
kopen. Dit is een karretje voor achter de fiets te hangen om bagage of een paar
kindjes in te vervoeren. Na veel Vijven en Zessen hebben we een kar gekocht in
de Intersport waar ik via Kore bijna 50% percent heb opgekregen. I like.
De Camio is intussen al onderweg naar België en ik heb al de
spullen die ik denk nodig te hebben voor de verdere trip eruit gehaald, veel te
veel natuurlijk. Selecteren, selecteren en nog eens selecteren en hier tussenin
testritten doen om te testen hoeveel gerief ik kan meenemen zodat het aangenaam
blijft om te fietsen. Verry difficult maar interessant om te zien wat eigenlijk
overbodig is. Zodat nu enkel het noodzakelijke overgebleven is. Gelukkig gaan
Cecile en Kore een paar keer per jaar naar België en kan ik het overbodige bij
hun achterlaten.
Ik heb de nodige kaarten en boeken aangeschaft van Noorwegen
om deze keer vooruit te plannen wat me noodzakelijker
lijkt dan toen ik met de Camio aan het reizen was. Hoe het gaat uitdraaien weet
ik niet maar ik begin er meer en meer goesting in te krijgen in dit nieuwe
avontuur. Het verslag volgt natuurlijk.
Tegen de 10de augustus komt Vincent naar
Noorwegen om een goede twee weken mee te trekken. Ik heb de tweede fiets
achterlaten in Kristianstad zodat hij deze kan ophalen bij zijn aankomst en me
dan tegemoet kan komen. Hij is voor het
moment al de tickets in orde aan het brengen en ik raadde hem aan om een
railpass te kopen. Hij is onder de 25 jaar wat maakt dat je deze pas zeer
goedkoop kan bekomen.
Ik kan er blijkbaar nog mee lachen laatste nacht tesamen, knuffelen tot ik erbij neerval me sleeping, staging how i would have slept, look how peacefull i still got it Laatste keer poseren En ik keek ernaar Daar gaat hem, nenenenenneuh, live is live Kare Christoffersen Cecille and some biking gear om mezelf op te baseren
Ik heb een gratis parking gevonden op een 5 km. van het centrum van Oslo
naast een Olympisch oefenpark.
Ik ben hier elke dag gaan lopen rond een
meertje. Het heeft hier elke dag zwaar geregent, quiet depressive.
In Oslo
wonen een half miljoen mensen wat enorm veel is als je weet dat er slecht 4,5
miljoen mensen wonen in dit uitgestrekte land.
............................................
Jiha Over tradities gesproken, skieën heeft hier een 4000 jaar oude traditie, ... Origineel bouwen. Farmers and there big Legobloks Vigeland park in aan de rand van Oslo.
Sorry, Camera was ziek in Oslo, no other foto's to share And the writer wasn't in the mood, sorry again.
Camio heeft sinds mijn vertrek bij Veerle een neiging tot
alcoholisme. Ons vader zegt altijd dat water voor de planten is. Ja justo, maar
mijn auto drinkt ook van het goedje. Dorst dat hij de laatste tijd heeft
waardoor het gehele koelsysteem lijkt ontregelt te zijn. Het is een gesloten
systeem dus normaal kan hier geen verlies in zijn. Ik stop op zeer geregelde basis
om de Camio te laten afkoelen en het water bij te vullen.
Tegen de middag ben ik de grens overgestoken naar Noorwegen.
Nothing to declare, hmm, i think not.Ik ben in de namiddag in Drobak
aangekomen. Dit kleine havenstadje is blijkbaar het adres waar we onze
kerstwensen naartoe sturen. Blijkt dat de Kerstman na de drukte van de
kerstperiode niet op den dop kan rekenen. Zo moet hij dus als elke normale
sterveling werken. Ik vond hem ondergedoken in het plaatselijke toeristische
bureau. Bij het zien van The Santas Helper begrijp ik de keuze van zijn
werkplaats.
In Noorwegen geld de zelfde regel als in zweden omtrent het
wildkamperen. Almenretten genaamd. Comon sense, rekening houdend een bepaalde
afstand te behouden met privéterreinen, openbare parken en stranden. Elke
andere situatie mag je hier overal je tent opzetten of de Camio handbreaken.
So far so good.
Nothing to declare, hmmm, i think not Watch out Santa Santas adress: Drobak, torget 4, Norway Santa rules
Santa and his helpers, ouwe geilaard, ja kmoet toegeven, kben jaloers, de man heeft smaak.
Route: Olan Nybro - Orrefors Norrkoping - Lovvik 1,
618930 Kolmarden tussen Kvarsebo en Navekvarn
Deze morgen een bezoek gebracht aan Orrefors. Dit dorp is
gelegen in Glasricket en is een streek in Zweden dat de Kingdom of Crystal
genoemd wordt. Het is het thuisfront van het befaamde Zweedse Kristal. Je kan
hier meester-glasblazers aan het werk zien alsook pas afgestudeerden.
Van hieruit heb ik koers gezet naar Norrkoping waar ik
onderweg nog even gestopt ben in Soderkoping. Het was aan het drachen dus veel
van het dorp, dat me door verschillende mensen was aangeraden, heb ik niet
bezocht.
Tegen de avond ben ik aangekomen in Norrkoping waar Olaf
Larson en Veerle Carnier wonen. Ze
hebben beide 4 jaar samen in België gewoond en zijn vrienden van Cindy en Kris.
Olof is van Zweden en ze hebben hier samen een huis gekocht. Ik heb veel geluk
dat ze al terug zijn, ze zijn net een maand naar Australië op huwelijksreis geweest
en zijn een paar dagen geleden teruggekomen. Ze wonen langs de Braviken Bay tussen
Kvarsebo en Navekvarn , zon 40
km ten oosten van Norrkoping. De plaatsbeschrijving komt
dicht bij the middle of nowhere. Hun huisje staat op een goede honderd meter
van het water in het midden van een bos, echt prachtige gelegen. Als je tot
rust wil komen is this the place to be. Bij mijn aankomst werd ik hartelijk
ontvangen en hebben we een lekkere spaghetti gegeten die Veerle gemaakt had. Ik
had voordien ook alles gekocht voor een spaghetti te maken dus het zal hier een
competitief spaghetti festival worden. Ze eten even graag spaghetti als ikzelf
dus dat komt wel goed. Int laat een
spel schaken gespeeld tegen Olof, dat was lang geleden.
De dag nadien hebben we alles voorbereid om 2 dagenop trektocht te vertrekken met de Kajaks.
Olof en Veerle hebben een dubbele en enkele kajak en de broer van Olof die ons
gaat vergezellen met zijn vriendin en hond hebben een kajak voor drie personen.
De bedoeling was dat we zouden overnachten op één van de kleine eilanden die we
zouden tegenkomen onderweg. Echt zalige ervaring zo kajakken tussen al die
kleine eilandjes.
Benodigdheden, kajak, pedel, mussels from Brussels,
antiverdrinkvest, kaart en kompas, gear voor te kamperen (eten, tent, ).
Tegen 18u hadden we een eilandje gevonden waar we de nacht
konden doorbrengen. Tijdens het opzetten van de tenten bleek dat Martin en Lisa
de stokken van de tent vergeten waren, geen probleem want het bleek dat beide
broers wat maguiver gehalte in zich hebben. Nog een lekkere duik in het 21
graden warme water en dat samen aan het eten begonnen.
De dag nadien hebben we na een stevig ontbijt en een
ochtendduik, koers gezet huiswaarts.
Eens thuisgekomen heeft Olof me terug meegenomen naar het
water en heb ik terug plaats genomen in de single kajak. De bedoeling was om
eens te ervaren wat het geeft als je kajak omdraait en welke zaken je moet doen
om er heelhuids uit te geraken. Het uitgeraken leek geen probleem te zijn maar
het terug in geraken was onmogelijk voor mij. Olof vertelde me dat hij samen
met zijn broer aan het oefenen is om een techniek onder de knie te krijgen dat
er voor zorgt dat je niet uit de kajak moet kruipen. Het is met een kussen dat
je rond de peddel draait en zo de kajak terugomdraait terwijl je er zelf nog
inzit. Complex maar haalbaar vertelde hij me.
Ik heb hier een waske kunnen doen van mezelf en mijn kleren,
in apartheid wel te verstaan.
Vandaag aan de blog gewerkt en de Camio nog eens grondig
gekuist en vanaf morgen reis ik via West-Svealand naar Oslo (Noorwegen) om zo verder te reizen
naar Kristiansand.
Veerle en Olof, dikke merci voor het avontuurlijke weekeinde.
Prachtige klokkentoren in soderkoping uit 1583 Voorbereidingen Hun persoonlijke haven op een klein honderd meter van hun huis.
Ina, de hond van Martin en Lisa is er al helemaal klaar voor. Olof and Veerle Martin and Lisa Our little personal island
Something happens to Olof when he go in to the water. In full action
Nog rechtopstaande kajak Omgedraaid Jakak kajka kakaj, kaakj, ... everything apart from a kajak
Kraftcentrums kom je hier in Zweden op vele plaatsen tegen.
Het gaan om een soort van Kunstenaarscollectief die in een huis of pand hun
kunstartikelen tentoonstellen en verkopen. De nadruk ligt op het feit dat alles
met de hand gemaakt wordt en niets met massaproductie te maken heeft. Het is
iets duurder maar je hebt wel telkens iets unieks gekocht.
Van hieruit ben ik naar Oland gereden waar ik op zoek ben
gegaan naar een plaatselijke boer en waar ik voor mijn Camio een veilige stal
heb gekregen, (dat hoop ik toch altijd) om zo een deel van het eiland te kunnen
aandoen met de fiets. Het eiland is zon 130 km lang en is op zijn breeds 16 km. De 4 dagen dat ik hier
heb doorgebracht waren ideaal zonnig voor te fietsen. Ik heb hier de het
grootste deel van de tijd met enkele een short kunnen fietsen. Het is een echte
aanrader voor fietstoeristen, veilig in het verkeer, meestal warm en droog in
de zomer weliswaar, gemakkelijk kamperen op enkele meter van de zee, nog iets?
Mijn route was vanuit Kalmar zo naar het meest zuidelijke
punt van Olan en zo een lus makende via de Oost kust terug naar Kalmar.
Zetem maar onder luifel zei de boer ... Vrouw, Vrouw, die koeien hier laten een niet te beschrijven stank na, man, man toch. Het zuidelijkste punt van Olan met de Lange Jan op de voorgrond. Prachtige locatie maar een koe in het meervoud
Om de paar kilometer kom je hier wel een tof galerietje tegen Een wel zeer kleine galerie met miniatuur werk De oplossing Hnefatafl (Koningstafel), populair spel bij de Vikingen zo'n duizend jaar geleden Schaak heeft dit spel in de schaduw geduwd, niettegenstaande dat het een boeiend spel is. Eketops borg.
Tegen de avond naar de eilanden groep gereden die aan
Karskrona grenst. Aangekomen op de plek waar ik morgen een Kraftscentrum wil
bezoeken, kwamen er enkele omwonenden op me af. Gewoon om een babbel te doen,
niet van ela maakt dat ge hier weg komt. Lieve mensen. Ik heb hier in alle rust
genoten van de zonsondergang en het zal niet meer lang duren of de golven
wiegen me hier int slaap.
ik heb de zon zien zakken zakken zakken ja echt waar tot hij weg was
Karlskrona is een marinestad waar ik twee dagen heb
doorgebracht. Gratis parking in de haven zelf, nice. Ik heb hier het sinds
slechts enkele weken geopende Leonaro Da Vinci Ideale Museum bezocht. Dit is
een Italiaanse privé collectie, the
Kuleunovic collection, met kunsthistorisch zeer belangrijke werken. Deze
collectie die voornamelijk geconcentreerd is op schilderkunst heeft werk van de
Rennaissance tot het Modernisme en dit alles was tentoongesteld in een
prachtige locatie.
Dit weekend is er het Nostalgia festival waar er een show
is van oude kleine zeilschepen en Amerikaanse sleeën. Het Marine museum vond ik
ook serieus de moeite om te bezoeken, vooral de sculpturen die er te
bezichtigen waren en die gemaakt waren om als mascotte te functioneren pronkend
op de voorkant van het schip.
America against europe Nostalgie Ja elke dag een goede daad, kdacht even dat het ne valse was Interessant verhaal, prachtige mastodonten
de poppencultuur is ver gevorderd en bekleivend reeël
Deze morgen uitgecheckt en na het ontbijt werd ik gevraagd
even naar de balie van het hotel te komen. Ze hadden een fax gekregen van Europe
Assistence met de melding dat ze maar 1 en een halve dag betalen van twee overnachtingen.
Hmmm. Ik dacht dat er een budget van 90 euro per dag was als ik iets voor had
met de auto. Bleek dat budget voor de gehele periode te zijn. Gelukkig waren de
mensen van het Hotel van goeden harte en vonden ze het zelf belachelijk dat de
verzekering maar voor een één en een halve dag wou betalen en dus gaven ze me
een halve dag for free. Welke halve dag mocht ik zelf kiezen.
In de garage kreeg ik goed nieuws te horen, de operatie is
goed verlopen, geen complicaties.
De prijs was ook een beetje gezakt en ze hebben een nieuwe
starter geïnstalleerd in plaatst van een gereviseerde dus ook al goed nieuws.
Een halve second is tegenwoordig genoeg om mijn Camio in werking te stellen. I
like
Na drie dagen surplacen ben ik uiteindelijk naar de
steengroeve gereden. Toen ik er aankwam bleek daar juist dat weekend een
festival te zijn, Songs Of The Wood. Dit was al gedurende tien jaar niet meer
het geval geweest en ging veel volk trekken. Ik ben naar een plaatselijk
infobureau gereden om een ticket te kopen en heb twee kunstenaars bezocht die
met de zwarte granieten steen van Diabas werken. Nadien heb ik een lange wandeling
gemaakt in de steengroeve en tegen 23u ben ik richting festivalgrond getrokken.
Het festival dat zich in het midden van de steengroeve op een berg bevond begon
om 12u stipt tot 3u30. Gezellig familiesfeertje, iedereen had zijn stoeltje mee
en ging braaf zitten gedurende het gehele festival, alleen tijdens de
bisnummers waren er enkele uitbundigen die zich niet konden houden.
Nog even naar het toeristische bureau voor wat meer
informatie over de beeldhouwers en de steengroeve, dat even was wichfull
thinking. Als ik terug de Camio wou starten gebeurt er niets bij het draaien
van de sleutel. Ja de batterij dacht ik meteen. Ik heb in totaal 3 auto die me
geholpen hebben met kabels, het werd me dus al snel duidelijk da het niets met
de batterij te maken had want de radio en lichten werkten nog en bij het
draaien van de sleutel hoorde ik niet eens gepruttel, nada niente nikske
beweging in te krijgen. Ik heb mijn ogen ettelijke keren door het motorruim
laten ronddwalen op zoek naar iets dat losgekomen was of iets dergelijks dat
dit defect kon veroorzaakt hebben.
Tegen 1u heb ik uiteindelijk naar Europe Assitance gebeld en
mijn geval uitgelegd, ze gingen in het uur takeldienst ter plaatse hebben. Na
een uur en een half nog eens gebeld en ze vertelde me dat ze me niet vergeten
waren. Na drie uur nog niets. Plots zie ik een takelwagen naast me stoppen. Ik
zeg alleloeia en hallo maar het bleek voor een bestolen auto weg te takelen. De
politie had deze 10 min eerder ontdekt, ge moet es nadenken. Uiteindelijk
hebben ze me 4 uur na ik voor de eerste keer gebeld had getakeld wat ervoor
zorgde dat we te laat aan de garage kwamen zodat ze vandaag niets meer konden
doen en er geen stukken meer besteld konden worden. Ik heb alle tijd van de
wereld voor het moment maar toch was enigziens teleurgesteld in de service. Het
was een intern communicatie probleem kreeg ik te horen. De starter van De Camio
moet vervangen worden kreeg in de garage te horen. Hij start maar dan moet hij
ingang geduwd worden, en ja ik kan me telkens in een bergaf parkeren, mabon.
Starter: Kost 4500 kronen. Dat is dus de starter met een Uur
en half werk. Dat komt op ongeveer 400 euro. Jawul, de staart is eraan. Keep
positive Luke. Via Europe Assistance heb ik een Hotelleke in Hassleholm center
in het City Hotel. Hier kan ik twee dagen gratis overnachten met ontbijt tot
als de Camio vrijdag gemaakt is. Op hoop van zegen en alweer een paar duizend
kilometer.
Profiteren voor het schrijven van de blog en mijn computer
eens uitMesten. Er zitten een paar van die hardnekkige virussen die ik er maar
niet uit krijg geanti.
panne, mijne 1, 2 start is er geweest, waar naartoe weet ik niet, zware kost
Route: Trelleborg Ystad Ales Stenar - Hassleholm
Bezoek aan de reconstructie van een Vikingburcht viel wat
tegen. Ik ben tegen de middag naar een park gereden aan een kasteel waar al
sinds enkele in het park een sculptuurtuin te bezichtigen is. Prachtige
omgeving om tot rust te komen. Ik vind wel dat vele sculpturen aan hun lot
worden overgelaten en daardoorvervallen
sommige tot afval.
Tegen de avond ben ik naar Ales Stenar gereden. Dit ligt op
de zuidkust van Skane en is vermoedelijk een Vikinggraf of Cultusplaats.
Prachtig gesitueerd en redelijk kalm toestroom qua toeristen. Tegen 9 u uur
beslist om al richting Hassleholm te rijden waar ik morgen een Steengroeve en
enkele beeldhouwers ga bezoeken.
Sculptuur park
I wanna be a froggy and i want to get high Slim gezien
Tegen de avond koers gezet richting Zweden. Via de
Oresundbrug bereikte ik Malmo en ben dan doorgereden naar Trelleborg waar ik
morgenvroeg een klein gereconstrueerd Vikingdorpje wil bezoeken. De Camio is
nog steeds niet uitgeput en heeft er nog steeds evenveel goesting in als ik.
Vergeet
het staartje niet.
The bridge towards Sweden Hej Sweden Farvel Denemarken
Ik heb hier een goede Camping gevonden (Bellahoj Camping)
waar ik de Camio zonder zorgen elke dag kan achterlaten. Hier in Kopenhagen
moet er overal de klok rond betaald worden voor parking. Ik heb uiteindelijk,
mits negotiëren, 40 euro betaald voor 5 nachten, wetende dat deze camping op 5
minuten fietsafstand van het centrum is was dit de beste optie.
Onzichtbaar
Een zucht is onzichtbaar, net als de wind
De nacht is onzichtbaar, als de dag begint
Onzichtbaar zijn de dingen die ik kwijt ben, die ik nooit
meer vind
Maar met mijn ogen dicht , zie ik alles, wat mijn hoofd
verzint
Kopenhagen is opgedeeld in drie grote delen. Er is het
centraal gelegen evident dan maar het centrum genoemd en er is Noord- Zuid
Kopenhagen. Er is hier enorm veel te bezichtigen dus denk ik hier tot het einde
van de week te blijven. Ik heb mezelf voor de keuze gesteld, Kopenhagen of meer
rond het Noorden van Jutland reizen en koos voor het eerste om dat deze stad
mij sterk aantrekt. Ik ben hier 4 jaar geleden eens geweest en had het gevoel
dat ik hier nog iets verloren had dat ik terug moest vinden of dat ik hier iets
moest zoeken wat ik nog niet gevonden had. Soit de keuze is dus naar Kopenhagen
gegaan.
Ik zal hier naderhand
over uitbreiden.
The photos have to speak fort hem selves for
the moment
Het juiste hout
De vrouwen zijn hier uit de juiste houtsoort vervaardigd,
dat soort waar ook de superieure wijnen in worden gerijpt, rijk me dit soort
hout aan en ik zal er de mooiste sculptuur in zoeken. En naar het schijnt wie
zoekt die vindt.
Christiania, een soort van vrije staat/commune in het midden van de stad Kopenhagen.
Een oud kraampje dat werd gebruikt in wat gekend stond als de pusher street. Hier kon je tot 2004 verschillende soorten Marihuana en Hash kopen. Prachtig beschilderd
Interessant om te lezen, legt een beetje de geschiedenis uit van Christiania.
Prachtige alternatieve huizen rond het meer, met gratis muziek kanten alle langs Nieuwe combinatie sport, waterpolo met kajaks
Iets voor de Wimme vant 7de Zegel, hier hadden ze uwen boek uitgestald. Uw invalshoek blijft natuurlijk interessanter.
Camping in Bellahoy Deze twee Italianen waren het afstuderen als dokter van een van beide aan het vieren door een trip van een paar weken door Europa. Een vrouwelijke kennis heeft hun een doos cadeau gedaan vol met condooms in de hoop dat ze die natuurlijk gingen nodig hebben. Het doosje stak boordevol dus ge kunt al raden, maar ja als je maar goed voorbereid bent, jou never now. Ik vertelde ze alvast dat hun ogen de kost gingen krijgen met al dat mooi hout dat hier rond loopt.
Tivoli, pretpark in het midden van de stad David van Michelangelo, verliest na al die eeuwen niets aan waarde Adam en eva en de dode Babel
De denker is aant peinsen Ja, ik kom der ook niet op Was dat even verschieten, door het oranje, de zwakke weggebruiker is toch altijd benadeeld... Hoe herken je de echte zeemeermin uit de valse.
Een van de bekenste mensen van Denemarken is in Odense
geboren. Hans Christian Andersen is hier op ettelijke manieren vereeuwigd en
vereert via monumenten, musea,
Hans Christian Andersen is wereldbekend voor zijn sprookjes
en heeft tijdens zijn leven al mogen genieten van wereldfaam. Ik ben hier twee
dagen ter plaatse gebleven en tegen de namiddag koers gezet naar Kopenhagen
Me and the Master himself Een personage van in zijn boeken: 'the steadfast tin soldier' In Odense zijn de mimespelers nog beter, m ma man toch Lijkt een klein beetje op Neil Moonen in zijn jongere jaren niet, kan mij vergissen natuurlijk.
Gisteren bij avondval in Esbjerg aangekomen. Hier heb ik
voor de eerste keer zelf contact gehad met Hospitality Club. Toen ik nog kootte
in Brussel hadden we zelf regelmatig guests van over heel de wereld maar had dit zelf nog nooit
gedaan. Ik ben ge hosted door Pam Nielsen.Ze heeft al een zeer bewogen leven achter de rug, zo verloor ze twee
jaar geleden haar man. Ze is een Paramedic en gaat hier volledig in op, ze
reist heel graag en kennelijk is ze ook heel graag gastvrouw. Ze kookte
gisteren avond nog warm voor me. Boeren worsten met ajuinen en look, dit in een
ovenschaal en een halfuur in de oven, hierbij nog wat verse salade, en klaar is
kees. Ech lekker. Thanks Pam
Na lekker uitgeslapen en te hebben ontbeten heeft Pam me de
stad laten zien. We zijn dan naar de kust gereden waar vier 9m hoge, sneeuwwitte,
zittende figuren, ja staan zou ik zeggen maar ze zitten zodus. Deze sculpturen
groep heeft als titel: The Man meeting the Sea en is gemaakt door Svendwiig
Hansen ter ere van het eeuwenfeest van de stad. Het beeld is een
herkenningspunt geworden zoals dat voor Brussel het Atomium is of voor Parijs
de Eiffeltoren. Na een strandwandeling hebben we nog even de stad verkent en
heb ik haar bedankt voor haar hartelijke gastvrijheid, ze zei voor mij ne
warme choco, kmoet altijd denken aan den Urbain, ook als ze dat int Cafe
vroegen, voor mij een lokaal biertje en daarbij een lekkere warme nacho
schotel.
Kleine brug van vaste land van Denemarken Jutland naar het tweede grootste eiland van Denemarken Funen
Gisteren aangekomen in Tonder. Deze morgen als ik mijn huis
uitkwam zag ik een soort van wedstrijd, Ringridming genoemd. ??? Het was een
bijeenkomst in Denemarken van 8 verschillende landen waaronder ook ons land en
bvb. Indië. Ze brengen samen het weekeinde door en doen aan typische sporten,
gaan samen eten en bezatten zich daarna in een plaatselijk pub of disco. En zo
veranderen ze elk jaar van land welke tot deze club behoren. Interessant
initiatief.
Vandaag het museum Sonderjyland bezocht dat eigenlijk een
letterlijk ophoping is van zeer uiteenlopende musea. Je stapt van het museum
voor Moderne kunst over naar een tentoonstelling over zilverwerk, houtsnijwerk.
Nog geen stap verder of je staat in een tentoonstelling gewijd aan het Deense Design
met de focus op stoelen.
What would jou do if jour house is on fire? Met deze vraag kan je een persoon die je niet kent analyseren can't stop tha power of nature
Heel de dag op de baan. Ik heb van 10 u in de morgen tot 2u
in de namiddag gereden en dan van 6u s avonds tot 2 u s nachts om toch maar
in Denemarken te overnachten.
Daarjuist in Duistland een man tegengekomenop een P die zijn geld verdeinde met het
verzamelen van lege blikjes en flessen met statiegeld erop. Hij legde me de
trukken van de voor heel uitbundig uit alsof hij me klaarstoomde voor een eigen
carrière. Een bepaald blik bier van 50cl kan tot 50 cent opbrengen. Hij
vertelde me dat hij elk kaar naar een Rockfestival gaat en daar op drie dagen
meer dan 1000 euro verdiend met het verzamelen van wat wij onder de noemer
afval zien.Op dat festival laat ze
alles integraalachter, tenten,
slaapzaken, barbeques, Zalig hoe deze man van onze wegwerpmaatschappij zijn
vruchten plukt. Zo had hij met die opbrengsten al een zeilschip kunnen kopen,
een kleintje weliswaar, respect.
Vrijdag12 Juni zet ik mijn trip rond Europa verder. Normaliter had ik een medereizigster via Taxistop gevonden maar deze belde spijtig genoegop het laatste moment af.De plannen die uiteraard alle richtingen uitkunnen zien er als volgt uit.
Van Brussel zal ik via Duitsland naar Denemarken rijden waar ik enkele dagen zal rondtrekken vooraleer ik naar Kopenhagen ga. In deze multiculturele hoofdstad van Denmarken wil ik graag een kleine week spenderen. Ik heb hier in het verleden al eens een citytrip gedaan en voelde me toen al sterk aangetrokken tot deze stad. Ik hebeen date gefikst via Hospitaity Club voor zaterdag de 13dein Esjberg. Dit visserdorp ligt op zon 300 kilometer van Kopenhagen. Ik zal hier het weekend doorbrengen en hopelijk krijg ik tegen dan reactie op mijn verzoeken om in Kopenhagen te verblijven via Hospitality Club. Later meer hierover.
VanuitKopenhagen zal ik naar Stockholm, Zweden reizen waar ik dichtbij deze stad misschien een contactpersoon heb die in de Middle of Nowhere, zalig begrip, woont. Dat laat ik nog even in het midden, kan wat meer recht of links van het midden afwijken, off course.
Tegen begin Juli ga ik richting Noorwegen trekken om dichtbij Oslo naar werk te zoeken. Een tante van mij woont in Kristiansand en ging voor mij al eens rondhoren voor werk. Om het budget, dat stilaan zwaar aan het vermageren is, wat te spijzenzou ik dus graag een maand werken. Ik had haar gevraagd dat ik het liefst iets zou vinden in de artistieke richting, maar dat ik evengoed als klusjesman of in de horeca wil werken. We shall see.
Daarna is het mijn bedoeling om het uitgerekte lange Noorwegen helemaal naar het Noorden te volgen en zo via Zweden naar Finland te trekken. Dit is al een verre glimp op de toekomst, op de vooruitzichten en zijn dus nog redelijk hypothetisch.
Just ask me and we will see: De vrienden die enige kriebels krijgen bij het lezen van deze plannen kunnen me altijd een voorstel doen om enkele dagen, weken mee op avontuur te gaan.