Besten, liefsten, teerbeminden en aanbedenen.

Vrijdag  12 Juni zet ik mijn trip rond Europa verder. Normaliter had ik een medereizigster  via Taxistop gevonden maar deze belde spijtig genoeg  op het laatste moment af.  De plannen die uiteraard alle richtingen uitkunnen zien er als volgt uit.

Van Brussel zal ik via Duitsland naar Denemarken rijden waar ik enkele dagen zal rondtrekken vooraleer ik naar Kopenhagen ga. In deze multiculturele hoofdstad van Denmarken wil ik graag een kleine week spenderen. Ik heb  hier in het verleden al eens een citytrip gedaan en voelde me toen al sterk aangetrokken tot deze stad.   Ik heb  een date gefikst via Hospitaity Club voor zaterdag de 13^de  in Esjberg.  Dit visserdorp ligt op zo’n 300 kilometer van Kopenhagen. Ik zal hier het weekend doorbrengen en hopelijk krijg ik tegen dan reactie op mijn verzoeken om in Kopenhagen te verblijven via Hospitality Club.  Later meer hierover.

Vanuit  Kopenhagen zal ik naar Stockholm, Zweden reizen waar ik dichtbij deze stad misschien een contactpersoon heb die in de Middle of Nowhere, zalig begrip, woont. Dat laat ik nog even in het midden, kan wat meer recht of links van het midden afwijken, off course.

Tegen begin Juli ga ik richting Noorwegen trekken om dichtbij Oslo naar werk te zoeken. Een tante van mij woont in Kristiansand en ging voor mij al eens rondhoren voor werk. Om het budget, dat stilaan zwaar aan het vermageren is, wat te spijzen  zou ik dus graag een maand werken. Ik had haar gevraagd dat ik het liefst iets zou vinden in de artistieke richting, maar dat ik evengoed als klusjesman of in de horeca wil werken. We shall see.             

Daarna is het mijn bedoeling om het uitgerekte lange Noorwegen helemaal naar  het Noorden te volgen en zo via Zweden naar Finland te trekken. Dit is al een verre glimp op de toekomst, op de vooruitzichten en zijn dus nog redelijk hypothetisch.

Just ask me and we will see:  De vrienden die enige kriebels krijgen bij het lezen van deze plannen kunnen me altijd een voorstel doen om enkele dagen, weken mee op avontuur te gaan.

11-06-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 53, 30 Mei 2009

Route: Macroom – Youghal

Alles gepakt, a place for everything and everything in it’s place. Na een lekkere typische Ierse warme lunch heb ik afscheid genomen van deze lieve Ierse familie. John bedankte ik meermaals omdat ik het nog steeds niet kon geloven wat hij me cadeau heeft gedaan, ik weet het is maar geld maar dit geld houd me wel gaande. Ik ben ‘de grote inkopen’ gaan doen in de LIDL van Macroom en zo verder gereden naar Youghal. Dit is oud ommuurd stadje met een levendige vissershaven. Ik kon er aan de haven, op aanraden van enkele lokale vissers, mijn Camio parkeren voor de nacht. Ik werd hier getrakteerd op gratis live muziek van de lokale pub, slaap kindje slaap. Dit weerhield me van het weer eens tellen van die ontelbare schapen.

30-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 52, 29 Mei 2009

Route: Macroom

Bij de Gespecialiseerde garage haalden ze kap eraf en na veel technische uitleg legden ze me uit dat de spelingen nog okay zijn. Dus kap eraf – Joint vervangen – kap erop en vlam een uur werk aan mijn been en niets veranderd?  Even de kluts kwijt maar John mijn held zal me even later gerust stellen. Hij was verbaasd dat ze de pistons niet hebben afgevlakt en ging het dan maar zelf doen. Het probleem is enkel als hij koud heeft en de andere garage heeft de Camio  gemeten in zijn warme staat. Ik kan u nu zeggen dat mijn Camio veel vlotter rijdt en niet meer van die Indiaanse rooksignalen de wereld instuurt. A package of my heart. Mijn zieke Camio is onderhanden genomen door een goede Ierse chirurg. We hebben de olie nog ververst en ik heb er nog eens 5 liter extra bijgevraagd voor het bijvullen onderweg. Ik heb gedurende de namiddag aan mijn wandelstok gebeiteld in een enorm schrijnwerkatelier. Om hem te bedanken heb ik dat atelier eens grondig onderhanden genomen, het was daar a mess en een stoffig kot. Na enkele uren was de job geklaard. Ik vroeg hem om de rekening te maken voor het geleverde werk en de olie, 20 euro was het antwoord, hein?  Hij vertelde me dat hij hoopt ook zo  behandeld te worden als hij zo iets meemaakt. Echt zalig moment. In de avond nodigde hij me uit om samen iets te drinken en zijn dochters te ontmoeten die in de weekend thuiskomen van de Universiteit. Een warme sfeer in deze familie.

29-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 51, 28 Mei 2009

Route: Killarney – Macroom

Back to Macroom. Naar John & Mary & there wonderfull family. Ik ben hier weer met open armen ontvangen en werd  uitgenodigd om deel te nemen aan elke familie aangelegenheid. John heeft, toen ik weg was, mijn Camio onder de loep genomen en op zoek gegaan naar de oorzaak van de overvloedige rookwolken en het stoterige rijgedrag bij de eerste kilometers. Hij had de kap afgenomen van boven aan de motor naast de cilinders en was tot de conclusie gekomen dat er teveel speling zit op mijn pistons en dat deze moeten afgevlakt worden. Hij raadde me een gespecialiseerde garage aan en regelde hiervoor een afspraak voor de dag erna.

Dikke merci pa voor de pakskes Tabac. Ze zijn goed aangekomen.  

28-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 50, 27 mei 2009

Route:Killarney

Goed nieuws today, mijn beide boten zijn geboekt dankzij mijn lieve mama. Zodus maandag 1 juni verlaat ik Ierland van Rosslare to Fishguard (England). De 5^de juni heb ik een boot in Dover die me naar Duinkerke brengt om zes uur s’morgens. Hier heb ik met ons ma en Andre afgesproken om twee dagen samen aan de Belgische Kust door te brengen, ik denk dat het Blankenberge, Duinkerke of Calais  zal worden, we will see. Van hieruit ga ik even langs het thuisfront om de Camio wat te ontlasten van gewicht en dan te vertrekken aan mijn nieuw avontuur richting Scandinvië.

De lang verwachte match Barcelona – Manchester United in een Pub vol Manchester fans. Ik hou van beide ploegen maar heb tactisch de kant van de Fans gekozen. Tzou daar peins’k voor oproer gezorgd hebben tekens als Barca scoorde ik een gat in de lucht zou springen. Niet zoeken want dan vinden ze u of zoiets. De pub was stampensvol en enkele minuten later was het helemaal leeg. Het verschil tussen winst en verlies werd me nog verduidelijkt toen mijn vader belde vanuit de Spaanse Pyreneeën waar een euforische bom was nedergedaald.

27-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 49, 26 mei 2009

Route: Tomies Mountain (735m) – Purple Mountain (832m) – Gap of Dunloe

Int vroeg naar The Sugan Hostel gefietst waar ik de volgende twee dagen zal verblijven. De prijs voor de Hostels in Killarney hangen om en rond de 15 euro. De kamer waar ik in verblijf is 8 vierkante meter waar we met zijn achten lekker voet tegen voet of hoofd tegen hoofd liggen. Viel best mee uiteindelijk, die eerste indrukken toch.

Vandaag heb ik samen met twee vrouwen de Tomies Mountain (735m) – Purple Mountain (832m) – Gap of Dunloe aangedaan. Ze hebben ook een fiets gehuurd en zo zijn we op avontuur vertrokken richting te bergen. Het was een ideale dag voor een goede bergwandeling. De welverdiende verzichten waren outstanding. De zes uren durende wandeling heeft mijn knie niet echt goed gedaan achteraf gezien zodus morgen surplaccen in Killarney. Dit komt goed uit want het is de finale van de Champions Leaque, Barca against Manchester.

26-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 48, 25 mei 2009

Route: Lakes of Killarney

De tour van de meren is vandaag mijn samengesteld menu. Een bezoek gebracht aan Ross Castle een 15^de eeuws bouwwerk. Van hieruit ben ik op zoek gegaan naar de goed verborgen ‘Torc Waterfall’. Op mijn tocht rond de meren stopte ik even voor een lunch en zocht heirvoor een geschikte plek op. Ik ben daar gemassacreerd geweest door maniakale bendes midges. Voor de eerste keer in mijn pushbike tocht trok ik mijn korte fietsshort aan, bad idee. Slechts vijf minuten hebben ze nodig gehad om mijn huid om te vormen tot een slagveld. Ongelooflijk dat zo iets minuscuul zulke schade kan aanbrengen op het opperwezen, het menselijk lichaam, misschien toch niet zo opper.

25-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 47, 24 mei 2009

Route: Caherciveen – Killarney

Tegen de avond in Killarney aangekomen en op zoek gegaan naar een Farmer. Na de stad te hebben verlaten heb ik men kans gewaagt en meteen prijs. Een familie zag er geen enkel probleem in om mijn tent een paar dagen op hun grasveld te pitchen.

24-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 46 , 23 mei 2009

Route: Caherciveen

23-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 45, 22 mei 2009

Route: Kenmare – Caherciveen (Ring of Kerry)

Vandaag een goede 160 km in de wielen en 80 km in de benen. Het doel was Caherciveen  waar volgens een Frans koppel, die ik ontmoete eerder in mijn reis, de beste camping van Ierland ligt,  ik kan ze enkel  in hun oordeel tegemoet komen. Wie ooit de Ring of Kerry aandoet moet zeker langst Caherciveen waar het Mekka voor kampeerders ligt, de camping metaxpoint. Deze camping heeft naast de normale resem voorzieningen een uitgebreide keuken en een over gezellig salon.

Ik ben hier pas int laat aangekomen en na de tent te hebben opgezet en een berekende douche te hebben genomen = 5 minuten en niet meer, waarvan de eerste gepaard ging met het zoeken naar welke kant nu warm is, ma bon, clean that body without enjoyment, moet kunnen. Ik heb inkopen gaan doen om een spaghetti van gewelste te prepareren. In de loop van de avond een Canadees koppel leren kennen, Jean Philippe en Kim. Beide ook bikers, maar met specialised bikes. Niet echt gemaakt voor te trekken als je het mij vraagt. Ze hebben dan ook geen fietszakken maar dragen elk een zwaar geladen trekkerszak op de rug. We hebben een gezellige avond gehad in een lekker, door een openhaard, verwarmde saloon. Lay back and enyoy.

22-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 44, 21 mei 2009

Route: Casteltownbere – Kenmare

Zo zot als een achterdeur. Waarom de achterdeur zot is weet ik niet, bij deze vrouw ligt het aan de ouderdom. Ze is zo vriendelijk en herhaal deze vriendelijkheid zoals ze dat met alles doet en zegt. Ze heeft me uitgenodigd voor thee en me aan een soort kruisverhoor gezet . Ze weet hoe men gehele familie in elkaar zit, wat ze doen, hoeveel kinderen,… Ze is uitbaatster van een hostel sinds 30 jaar maar heeft hier nu de hulp voor nodig van de buren. Ze opent pas binnen enkele weken maar kamperen was geen probleem. Ze vroeg toen ik aanbelde eerst 10 euro voor de tent maar zakte al snel naar 5 euro en ik kreeg er een douche bovenop en heel veel thee en koekskes. Ik denk dat ons gesprek de oude vrouw goed heeft gedaan.

21-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 43, 20 mei 2009

Route: Glengariff – Casteltownbere. Beara Pennisula

De tent heeft het unpredictable Ierse weer doorstaan. Gewoon goed opletten dat ik met de binnentent de buitentent tijdens het nachtelijke woelen niet teveel aanraak. Gisteren 2 paar nieuwe remblokken gekocht die ik deze morgen geïnstalleerd heb. Twas vandoen, ijzer op ijzer remt niet zo goed. Mijn volgende doel, voor ik naar Cateltownbere trek, is naar een sculture garden te gaan dichtbij Glengariff. Ik ben er een van de oprichters van dit prachtige project tegen het lijf gelopen en ze vertelde me alles over de geschiedenis en het tot stand komen van de sculpturen. Door de lange douche, zoals ze het hier noemen, heb ik hier een goed stuk van de namiddag doorgebracht. Maar ja kunst en natuur besprenkeld met wat veel vocht, wat kan een mens meer wensen. Tegen 4 u vertrokken met nog een goede 40 km. te gaan. Tegen 7u inkopen gedaan en weer eens een prachtige locatie gevonden aan de zee op een zacht stukje gras. Het is zoals gisteren s’ ochtends en s’ avonds een heldere hemel wat het op en afbreken van de tent gemakkelijk maakt.

20-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 42, 19 mei 2009

Route: Macroom, (Candromey, Cill na Martra)  – Bantry – Glengariff

Tegen 9 u deze morgen uitgenodigd voor ontbijt. Lekkere warme pap en spek met eieren, perfect om dit avontuur energiek te ondersteunen. Tegen 10 u was ik vertrekkensklaar en heb ik samen met John eerst nog even naar mijn Camio gekeken. Hij sleutelde even aan mijn cilinders en zei me dat er drie mogelijkheden waren waaraan het defect te wijten is. Één ervan is dat de starter kapot is maar dat bleek hij al meteen uit te sluiten, de andere twee hebben met de cilinders te maken. Één van de twee problemen is in een goed uur te maken het andere zou een dure grap worden. Hij stelde me voor om sowieso te kijken en het te maken indien mogelijk.

Here we go, well packet, de regen als gezel.  Eindbestemming was Glengariff waar ik na een galerie bezoek aan de eigenaar vroeg of ik op zijn eigendom mocht tentelieren, No problem, enywhere jou want, if jou need something just ask. De vriendelijkheid hier werk aanstekelijk, echt waar. De Ieren zijn hier in het Zuiden nog vriendelijker en vooral relaxter.

19-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 41, 18 mei 2009

Route: Macroom, (Candromey, Cill na Martra)

Bij mijn aankomst begon Mary meteen iets te maken voor te eten. Ik kreeg een plaats naast hun camper in een van de vele hangars die hun hoeve rijk is. Vandaag heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het voorbereiden van de fiets. Ik denk een beetje  teveel mee te hebben maar zo kan ik zien in hoeverre mijn fiets en mijn benen in staat zijn om dit gewicht telkens naar zijn doel te loodsen. Good to know voor de rest van mijn trip.

18-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 40, 17 mei 2009

Route: Fermoy, surplace

Tegen de middag de plaatselijke camping opgezocht waar ik de Camio eens grondig onder handen zal nemen. In de namiddag aan de kant van de rivier in een hotel aan mijn blog gewerkt. Ik ben daarnet een vrouw tegengekomen op de Camping en vertelde haar over mijn reis en verdere plannen. Ze woont met haar man tussen Killarney en Cork in het dorpje Macroom. Blijkt dat de man zelfstandig garagist  is  die voornamelijk motorhomes repareert. Hm kan nog van pas komen.  Ze stelden me voor, moest ik niets horen uit Cork, mijn Camio daar achter te laten achter slot en grendel.  We shall see…

17-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 39, 16 mei

Route: Doolin – Doolin Cave – Killmury, Gauggaunowen – Limerick – Fermoy

Deze morgen heb ik samen met Pola nog een grot bezocht in Doolin waarin ‘The Great Stalactite of Doolin’ hangt. We waren er de enige op de tour van 12u en we kregen hier na een korte uitleg de trots van de grot te zien. De gids bouwde de spanning nog wat op door het licht uit te laten en deze pas als we in positie stonden te laten branden. Wat we te zien kregen was een Stalactiet van 7m30cm. Niet normaal wat een indruk dat geeft, echt indrukwekkend. Volgens hun is dit de langst hangende stalactiet in de wereld. Deze beweringen moeten natuurlijk met een korrel zout genomen worden. De Ieren beweren bijvoorbeeld ook dat zij reeds 1000 jaar voor Colombus Amerika hebben ontdekt wat natuurlijk mogelijk maar ja de korrel. Hebben wij als Belgen zo geen beweringen die ik hier kan verkondigen, het  kleine België ontdekte als eerst Amerika,…

Tegen de middag ben ik verder getrokken naar het Zuiden. Mijn 1^ste halte was Killmury waar Crauggaunowen is gelegen. Dit is een project dat de Living Past wordt genoemd. Hier kon ik als wandelend  de bronstijd en de Keltische cultuur herbeleven. De hevige regen zal wel bij die tijd passen medunkt.

Van daaruit ben ik naar Fermoy gereden waar de Rivier Blackwater doorstroomt. Ik ben nu op zo’n 30 kilometer van Cork,  waar ik morgen een dagje rust neem en zal proberen af te spreken met de mensen in Cork.

16-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 38, 15 mei 2009

Route: Doolin - Cliffs of Moher

It’s raining rain haleloeiaaa, miljaar. Tegen de middag, na een uitgebreid ontbijt, naar de Cliffs of Moher vertrokken. Daar aangekomen bleken ze 8 euro te vragen voor parking alleen al dus besloten we op zoek te gaan naar een backstage ingang. Enkele kilometers verder, op het einde van een landweg, stonden er overal borden met o.a. no tresspassing, private property. Even getwijfeld maar als er een ouder Australisch koppel aankwam die ook niet te vinden waren voor het betalen van dit stuk natuur waren we niet meer te stoppen en oh jeh we did something illegal. De Cliffs of Moher zijn door hun hoogte van 200 meter en  afstand van 8 kilometer echt de moeite waard om te bezoeken. Op de plek waar we naar de Cliffs zijn gewandeld stond een toren die me deed denken aan een van de scenes van Lord of de Rings. De kliffen zijn niet alleen een trekpleister voor horden toeristen maar ook ontelbare vogels die her en der hun nestjes bouwen. Gelukkig waren er waar wij de Cliffs of Moher bewandelde geen enkele toerist te besmeuren. Ik dacht vandaag verder naar Cork te trekken maar besloot om de dag verder door de brengen  in Doolin en er vanavond naar een plaatselijke bar met typische Ierse live muziek te gaan. Toen we er s’avonds aankwamen was de barvrouw van in de namiddag omgetoverd tot zangeres geflankeerd door twee plaatselijke muzikanten. Zingen dat die kon, echt te zalige stem. Vanavond slaap ik terug in de Camio maar eerst ons Pola afzetten aan de Hostel zo’n twee kilometer verderop. Voor we vertrokken vroeg ze aan een local of het veilig is om alleen in het donker naar de Hostel te wandelen. Die haalt daar zijn strafste verhalen boven dus bibi even op en af.  Eeuwige dankbaarheid krijg je hiervoor terug, zodus always with pleasure.

15-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 37, 14 mei 2009

Route: Clifden – Galway – The Burren - Doolin

Deze morgen doe ik mijn voordeur open, stapt er plots een meisje op me af en vraagt  me waar het kasteel is van Clifden. Ze is er al meer als een uur hopeloos naar op zoek. Ik dacht het gisteren gezien te hebben tijdens het afdalen naar dit haventje en stelde haar voor samen te gaan zoeken na mijn ontbijt. Pola Sofia Schiavone is een jonge Argentijnse die aan het rondreizen is in europa na enkele maanden te hebben gewerkt in Amerika. Ze neemt een sabbatjaar om nadien haar studies af te maken in Literatuur. Clifden Castle is een neogotsiche kasteelruïne van John d’Arcy en lag vlak waar men Camio geparkeerd was. Pola heeft een duidelijk een sterke liefde voor schapen want tekens ze een zag zei look luke cheap en dit zou ze blijven doen. Ze beleeft de dingen alsof ze ze telkens weer voor de eerste keer beleeft. Tof gezelschap. Ze verbleef in een Hostel in Clifden. Ze was ook van plan om naar het Zuiden te trekken om daar tegen het einde van de week de vlieger naar Londen te nemen en van daaruit terug naar Argentinië. Ze leidde me rond in de stad Galway en we kuierden hier wat rond in de namiddag. Het weer was weer aan het weren en tegen we tegen de avond vertrokken, was er een grote scheur in het dak van de wereld en regende het pijpenstelen. We zijn inkopen gaan doen voor ons het avondmaal. Het zal een groenten salade en een fruitsalade worden, verry gezond. Tegen 9u zijn we pas aangekomen in Doolin, een klein dorpje dichtbij de Cliffs of Moher. We hadden al geboekt in de plaatselijke hostel waar we hongerig aan onze salades zijn begonnen. Mezelf een opknapbeurt gegund: eelt bewerking, nagels knippen, scheren en een lange warme douche, jawel zalig.

14-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 36, 13 mei 2009

Route: - Achill Island – Westport – Clifden

We zijn deze morgen naar Achill Head gereden, wat het uiterste punt is van het eiland. Hier ligt een strand met prachtige kliffen. We zijn tot boven gewandeld om nog even te genieten van het landschap voor ik mijn reis verder zet naar het Zuiden. Beneden gekomen zagen we hoe erg het strand er eigenlijk bijlag. Afval overal, naast een vuilbak voor hondenpoep was er geen andere te besmeuren en zodoende begon zich er een klein vuilnisbelt te vormen naast deze overvolle strontbak. Elvira had het hier duidelijk moeilijk mee en ik stelde haar voor dat we alles in vuilniszakken konden doen en ze afzetten aan het toeristisch bureau van het eiland. Ze was hier meteen voor te vinden en we vulden drie volle vuilniszakken. Bij het bureau aangekomen hebben we gevraagd om de verantwoordelijke te spreken zodat we ons beklag konden doen. Ze was zeer begripvol en ik en Avira gaan elk een brief schrijven naar de verantwoordelijke voor dit soort van zaken en dan hopen dat ze er echt iets aan gaan doen. De uitleg van het toeristische bureau klonk als volgt: hoe meer vuilbakken we instaleren hoe meer afval. Afval zal er altijd zijn maar dan liever in de vuilnisbak, liever dit dan het transformeren van een prachtig strand naar een vuilnisbelt.

Kylemore Abbey is duidelijk ook ergens uit een sprookje ontstaan. Ik kwam om het te bezoeken te laat aan dus moest ik me tevreden stellen met een afstandshot die mijn ogen via mijn fototoestel  vereeuwigde of is het omgekeerd. Mijn fototoestel vereeuwigt wat mijn ogen ooit zo mooi vonden en zo krijgt een bepaald moment, op een bepaalde plek een tijdloos karakter.

In de namiddag ben in Clifden aangekomen en ben ik er de Skye Road afgereden die prachtige verzichten bood tijdens het rijden. Van hieruit ben ik naar Clifden Bay gereden waar ik me geparkeerd heb in een kleine haven. Hier ben ik een groep mensen tegengekomen die  zeilen aan het instaleren waren op hun boten. Het zou de eerste keer zijn dat ze dit jaar uitvaren. Het waren sport zeilschepen en ze hebben hier de gehele avond staan oefenen in de lange baai. Ik heb me een warm maal gemaakt en de gehele avond gelezen met een lekker briesje als gezelschap.

13-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht  

Dag 35, 12 mei 2009

Route: - Bundoran – Achill Iland

Dit was een  een dikke drie uur rijden. Ik ben mezelf nog wat rantsoen gaan inslagen bij jawel den Aldi. Achill Island is het grootste eiland van Ierland en is net als Isle Skye bereikbaar met een brug. Hier ligt in Slievemore ‘the deserted city’ zoals ze het hier noemen. Dit een klein dorpje dat tijdens de hongersnood  helemaal verlaten is geweest. De mislukte aardappeloogst in 1845, 46 en 48 was het gevolg van een aardapelziekte en leidde tot verschrikkelijke hongersnood onder de Iersebevolking. Dit had als gevolg dat er meer dan een miljoen mensen stierven en tegen 1856 hadden meer dan 2,5 miljoen mensen  het land moeten verlaten. Deze crisis werd nog versterkt doordat de landeigenaren gewoon betaling van de huur bleven eisen. De grote hongersnood had versterkende gevolgen zoals massale emigratie. De overgebleven ruines hebben iets weg van een Ghost Town maar dit word dan weer helemaal ontkracht door de prachtige natuur en de achterliggende Slievemore Mountain. Hier ben ik Elvira tegengekomen. Een toffe Duitse vrouw met Mexicaanse Roots. Het klikte dus besloten we van de plek samen te verkennen. We zagen dat Slievemore mountain een goed uitzicht gaf over het gehele dorp dus besloten we deze berg te beklimmen. Het is frappant dat van het dal de top eigenlijk totaal niet  hoog leek en met deze gedachte begonnen we aan de klim. Ergens in de helft begon bij Elvira wat tegen te werken en heb ik de klim tot de top alleen verder gezet. Eens bovengekomen kreeg ik een prachtig panorama van het gehele eiland cadeau en de zee die het omringt. Bij het afdalen zag ik dat Elivira, zoals je van een schuifaf zou gaan, de berg aan het afglijden was, ik dacht even dat ze zichzelf verwond had. Ze vond dit de beste manier om de steile stukken af te dalen omdat haar wandelschoenen elke vorm van grip verloren had. Best wel grappig om te zien en ik kon het natuurlijk niet laten om hiervan een paar foto’s te nemen. Nadien heeft ze me uitgenodigd om iets te eten in de Hostel waar ze verbleef. Ze heeft er een lekkere vegatarisch kurrie schotel ineengestoken waarvan ik tot vollens toe heb van genoten. Nadien zijn we in de plaatselijke pub, er zijn er maar 2, iets gaan drinken en tot int laat over onze reiservaringen gesproken.

12-05-2009 om 00:00 geschreven door Luk Hubrecht