“Dwing jezelf om je naaste te bewonderen, wanneer je hem ontmoet. Kus zijn handen en zijn voeten en warm je hart met liefde tot hem.  Doe dit op vrome wijze.  Neem telkens en telkens weer zijn handen en leg ze op je ogen, streel ze met diepe eerbied.  Schrijf zijn persoon schone eigenschappen toe, die hij niet bezit.  Wanneer hij afwezig is, spreek op voorname wijze over hem en geef hem eervolle benamingen.  Door zo te handelen, bind je hem aan de wens tot het schone en het goede. Hij zal een zekere beschaming voelen dat hij de naam die je hem toeschrijft, niet verdient.  Je zult zaad van uitmuntende daden in hem uitstrooien.  In jezelf zul je vreedzame en ootmoedige neigingen ontdekken en je zult bevrijd worden van velerlei ernstige twisten tegen welke anderen zich beschutten door harde arbeid.”

Isaac van Ninive, ook de Syriër genaamd

Mij bezorgd per email door Karel Van Thillo.

Do not stand at my grave and weep,

I am not there, I do not sleep.

I am in a thousand winds that blow,

I am the softly falling snow.

I am the gentle showers of rain,

I am the fields of ripening grain.

I am in the morning hush,

I am in the graceful rush

Of beautiful birds in circling flight,

I am the starshine of the night.

I am in the flowers that bloom,

I am in a quiet room.

I am in the birds that sing,

I am in each lovely thing.

Do not stand at my grave and cry,

I am not there. I do not die.

Mary Elisabeth Frye

Do not stand at my grave and weep is a poem , written by Mary Elizabeth Frye . Although of disputed origin until later in her life, Mary Frye's authorship was confirmed in 1998 after research by Abigail Van Buren , a newspaper columnist.

http://en.wikipedia.org/wiki/Do_not_stand_at_my_grave_and_weep

Onze Vader verborgen,

uw Naam worde zichtbaar in ons,

uw koninkrijk kome op aarde

uw wil geschiede,

een wereld

met bomen tot in de hemel,

waar water schoonheid en brood

gerechtigheid is en genade –

waar vrede niet hoeft bevochten,

waar troost en vergeving is

en mensen spreken als mensen

waar kinderen helder en jong zijn,

nooit één mens meer gemarteld,

niet één mens meer geknecht.

Doof de hel in ons hoofd

leg uw hand op ons hart

breek het ijzer met handen

breek de macht van het kwaad.

Van U is de toekomst

kome wat komt.

(Huub Oosterhuis)