Onze regio le Marche
wordt ook Italië in het klein genoemd; zee, bergen, heuvels en
cultuursteden allemaal te vinden op 9694 vierkante kilometer ! De zee
is hier bij de Monte Conero op zijn mooist ! 5oom hoge kliffenkust.
Volgens
ons leende februari de beruchte staart van de maand maart: zo konden
we buiten eten en genieten van echte lentedagen, zo zorgden hevige
en langdurige regenbuien voor wegverzakkingen of overstromingen.
Bepaalde onverharde wegen werden dan ook bijna onbegaanbaar , een
grote hindernis als men die benutten moest om bijvoorbeeld de
verwarming aan te steken in een vakantiehuis. Ik slaagde er dan ook
in om mezelf goed vast te rijden. Erik kon me ook niet meteen eruit
halen, dan maar bij onze vrienden in de buurt een schop halen. Het
vergrootte rescueteam vermeerderde hiermee ook het aantal
raadgevingen maar uiteindelijk geraakte het autootje er ongedeerd
eruit !
Onze
fotoclub nodigde een professionele modelfotograaf uit om ons meer
wegwijs te maken in de modelfotografie. Hierbij had hij ook een prof.
fotomodel meegebracht. Het bleek een zeer leerrijke dag te worden,
ongelooflijk hoe een foto veranderde naargelang men de belichting
vermeerderde, verminderde, men 1 paraplu gebruikte voor schaduw , of
voor verschillende gekleurde achtergronden zorgde. Niet dat Erik en
ik in de toekomst een carrière als modelfotografen business
ambieerden. Doch meer wegwijs worden in de belichting leverde altijd
voordelen op voor onze volgende foto's.
De
nieuwe
kennis kwam goed tevens
goed van pas bij het
maken van foto's van de nieuwe
badkamers (ondertussen ook de
derde gastenkamer gepimpt) voor onze
website
www.lagirandola.eu
Deze
maand kregen we een nieuwe dakbalk in de keuken want 1 dreigde wel
naar beneden te donderen.
In
de buurgemeente van Jesi mocht Erik zijn collega's i.v.m. onze
vereniging van B&B's in Cupra informeren. Zij wilden nl. ook een
dergelijke vereniging stichten.
8
maart is hier traditioneel de vrouwendag, doch wij wilden hierop niet
wachten en kozen hiervoor 17 februari uit. We bezorgden Riccardo
van restaurant Orietta bijna een beroerte met deze pizza-avond voor
le donne (vrouwen) . Die avond was hij de enige vertegenwoordiger
van het mannelijke geslacht tussen 45 ladies !
Onze
wandelgids Alberto vertrok voor enkele weken naar India, dus nam
Livio tijdelijk de scepter over de zaterdagtochten . Het werden 2
vlakke wandelingen, van 20km elk ! We bezochten de 2 rotskerken in
de nabijheid van de grotten van Frasassi, waarbij dit op het einde
toch nog een flinke stijging vereiste , maar met een 1000 jaar oud
Mariakerkje als beloning .
De
3de wandeling kende dan weer een serieuze klim naar een verborgen
grot.
De
Archeoclub startte een voordrachtenreeks i.v.m. het 18de eeuwse
Cupramontana: de eerste namiddag behandelde de Romeinse steen in de
gemeentezaal. Na de invallen van de barbaren werd het Romeinse
Cupramontana verlaten en vergeten. Langzaamaan ontstond een nieuwe
nederzetting wat hoger op de heuvel, waar de huidige gemeente zich
bevindt. Er kwam een nieuwe naam Masaccio en dat zou zo blijven tot
de ontdekking van de Romeinse steen. In de Romeinse geschriften kwam
dikwijls de naam Cupramontana voor maar niemand wist nog waar die
stad ooit gelegen had, tot de steen opgegraven werd, want daar werd
expliciet de naam Cupramonta in vermeld. Vanaf 1861 mocht Masaccio
terug Cupramontana heten.
Met
de komst van de lente nadert het nieuwe seizoen, midden maart
ontvangen we onze eerste gasten alweer. Het voorjaar, altijd een
aanrader om onze streek te bezoeken, wie onze voorjaarsaanbiedingen
wilt zien, raadpleeg onze site ! Siete tutti i benvenuti !
Tot
de volgende keer
tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
De organisatie van de workshop
modelfotografie verliep
niet echt van een
leien dakje, niet wat het
fotograferen zelf betrof,
maar wel de gastronomie.
De cursus duurde nl een hele
dag en de leraar wilde geen
tijd verliezen met de
gebruikelijke
ellenlange zondagslunch...dus werd er louter heen en weer
gecommuniceerd over wat we zouden eten, wie wat zou klaarmaken,
hoeveel enz... resultaat we hadden gerust 3x zoveel cursisten
kunnen voeden...
Tijdens de wandeling startte Mauro
verwoed te zoeken in zijn rugzak,. Wij vroegen of hij iets kwijt was
geraakt. Ja zijn GSM. Na lang denken vermoedde hij dat
die uit zijn rugzak was gevallen toen we van de parkeerplaats in
Cupra vertrokken . In zijn
haast om in een andere auto te stappen was de GSM waarschijnlijk uit
zijn rugzak gevallen. Met
wat
geluk lag de Gsm nog naast zijn auto op de
grond . Misschien dat zijn
vrouw even naar de parking zou willen gaan ? Hij
belde
zijn vrouw op en vertelde heel
het verhaal, waarop zijn vrouw
laconiek antwoordde dat de Gsm voor haar neus lag op de tafel en
dat hij die
gewoon niet mee had genomen....maar thuis had laten
liggen.
Erik moest naar de tandarts net na
de beruchte rellen van de
Feyenoordsupporters in Rome. De
Italianen waren hier echt geschokt want voor hen waren Nederlanders
altijd beschaafde mensen geweest waarvan
ze dergelijk gedrag nooit verwacht hadden....
De tandarts had het hier dan
ook over met Erik die in de
tandartsstoel zat .Plots
ging de lamp uit boven de stoel
De tandarts kreeg die niet
meer aan
de
praat en dit net
nadat hij Erik zijn
beklag had
gedaan over die
Nederlandse supporters.
Erik was toch ook immers Nederlander ?? Nee hoor zei Erik ik
ben Poggiano van Poggio Curpo Amper deze woorden uitgesproken of
het licht brandde
weer...
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:logeren in de marche, overnachten in de marche, vakantie in de marche, le marche, cupramontana, b&b in de marche
Koning
Winter verwende ons dit jaar met mooie lenteachtige temperaturen en
dito zonnige dagen. Blijkbaar sloot hij een akkoord met Prinses Lente
! Hierdoor kriebelden de groene vingers en startte ik met het snoeien
van de fruitbomen. Erik daarentegen zorgde voor een remake van de
badkamers van onze B&B kamers Rossini en Montessori. Ook de vloer
van kamer Rossini vernieuwde hij. Tevens stond
er nu aan de straat een
nieuw Girandola bord, mooier en duidelijker zichtbaar vanaf de
straat .
Ons
project voor de kloostertuin in de gemeente Cupramontana, kreeg
steeds meer vorm. De burgemeester stond achter het project en de
gemeenteraad keurde het goed. Nu alleen nog een ontwerp samen met de
architect bepalen om dan de laatste maar moeilijkste horde te kunnen
nemen, het akkoord van Monumentenzorg.
Alles
kaderde in een groots plan, om van de gewelfde kelders van het Sint
Catharina klooster een Verdicchiocentrum te maken; het VVV, de
enoteca, het etikettenmuseum, dan hopelijk een mooi kloostertuin met
in het torentje een kleine archeologische tentoonstelling van al de
historische vondsten afkomstig uit de ondergrond van deze gemeente.
Ondertussen
wandelden elke zaterdag de onvermoeibare podisti vele kilometers,
waardoor we mooie panorama's konden fotograferen. Tegelijkertijd
merkten we het verschil in klimaat op, zo wandelde je in het groen en
zo kon men bijna sneeuwballen gooien.
Een
voordeel als men in
heuvel en bergachtig gebied
woont. Weliswaar betekende dit altijd pittige excursies zelden
vlakke omlopen .
Alleen
het fiets- / wandelpad vanaf
de grotten(de bergen)
tot Falconara
(de kust) kon men best plat noemen. Helemaal volledig was het traject
nog niet,
er ontbraken nog delen ervan, doch een privébedrijf
maakte onlangs weer een
stuk erbij, langs de rivier met mooie begaanbare paden
en mooie zitbanken om uit te rusten.
De
knutselvereniging waar ik vorig jaar manden vlechten leerde ,
beschikte nu over een mooie historische villa in Jesi. Hier
organiseerde ze elke donderdag weer een andere cursus. Die van
kramiek interesseerde me wel, hoe met echte pottenbakkersklei een
lampje maken voor een theelichtje. De lerares was een heel toffe en
uitstekende onderwisjkracht ! Alle kunstwerken zouden dan in haar
oven gaan en dan zouden we binnen een aantal weken het resultaat
kunnen zien.
De
bioaankoopgroep organiseerde een voordracht i.v.m. hennep, de soort
die men niet kan roken. Ooit behoorde Italië tot de 2de grootste
wereldproducent maar door toedoen van de Amerikaanse oliebaronnen
werd dit wereldwijd totaal ontmoedigd. Doch daar olie steeds
schaarser wordt en men terug grijpt naar natuurlijke grondstoffen
bleek hennep een zeer mooi alternatief. Gemakkelijk om te kweken ,
zelfs zonder pesticiden, daar het gewas sterker en vroeger groeit dan
alle andere grassen. Men kon het eten, verwerken tot bouw- en
isolatiemateriaal en het zelfs weven !!!
La
Girandola is weliswaar 's winters gesloten doch vervelen doen we ons
dus absoluut niet ! In februari , mits dat Koning Winter niet al te
veel noten op zijn zang gaat hebben, staan nog andere evenementen op
het programma, maar dat is voor de volgende nieuwsbrief.
Tanti
cari saluti
Isabelle
en Erik
PS:
Wij waren al een aantal jaren klant
bij de telefoonmaatschappij Infostrada. Nu hadden ze weer een nieuwe
aanbieding en Erik informeerde zich bij de
telefoonwinkel van die firma of dat ook gold voor oude
abonnees. Na eventjes gebeld te hebben verkondigde de bediening dat
dit ook voor ons zou kunnen. We zouden zelfs het abogeld voor de
Telecom
niet meer moeten betalen. Hiervoor moest Erik alleen een
papier ondertekenen en alles was in orde. Doch we ontvingen
toch weer van Telecom
een rekening om het
abogeld bij hen te
betalen. Wij antwoordden
dat we een overeenkomst
hadden met Infostrada enwe
betaalden
niet. Ook niet na een aanmaning. Gevolg geen telefoon meer. Erik
terug naar de telefoonwinkel, doch wat bleek, zij hadden hetzelfde
probleem aan de
hand, en ook
telefoon was
afgesloten....
Bij de zaterdagwandelingen
vertrokken
we soms in groepjes met verschillende auto's naar een
bepaald punt. Vandaag mocht ik bij Mario in de auto samen met nog
anderen, want hij had een
spiksplinternieuwe Fiat Panda.
Met alle snufjes erop en eraan. We
zaten nog maar net of Mario
gebood ons , tot onze
grote verbazing , de
veiligheidsgordels aan te doen. Iets wat ik tot nu toe nog nooit een
andere
Italiaanse chauffeur had horen vragen..
was hij zo bezorgd over ons ? Nee hoor, maar als we de gordels niet
aan zouden doen, dan zou er een vervelend
signaal volgen...
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:bed and breakfast in italie, bed and breakfast in de marche, overnachtne in italie, overnachten in de marche, vakantie in italie, vakantie in de marche
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:logeren in de marche, overnachten in de marche, vakantie in de marche, vakantie in italie, overnachten in italie
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:logeren in de Marche, overnachtne in de Marche, B&B in de Marche, logeren bij belgen in Italie, logeren bij Nederlanders in Italie, le Marche
Een
novembermaandbrief zonder vermelding van de olijvenpluk ???? Helaas
was dit de zoveelste oogstramp van anno 2014. Zagen de imkers met
lede ogen de povere honingopbrengst van hun bijen aan , de wijnboeren
hun wijnoogst met 30 % ten opzichte van vorig jaar zinken, ook de
olijfolieproducenten wensten deze annata orribile zo snel mogelijk
te vergeten. De warme lente veroorzaakte een te snelle bloei, waarbij
een groot deel van de bloesem opdroogde en er zo geen bestuiving
plaats kon vinden. Het gering aantal ontwikkelde olijven mocht
vervolgens de strijd aangaan met een natte julimaand en de daarbij
horende olijfvlieg. Dit insect verscheen op het toneel normaal gezien
pas einde september wanneer de eerste regenbuien de droge zomer
wegjoeg. De dan gelegde eitjes in de olijf konden zich net niet voor
de oogst ontwikkelen. Doch dit jaar kwamen de larven wel uit en aten
hun buikje vol met olijf. Meerdere generaties olijfvlieg profiteerden
van de rijkelijke maaltijden. De olijven rotten echter zo weg en
vielen op de grond. Zulke rotte olijven leverden een slechte
olijfolie op. De meesten besloten dan ook om niet te oogsten. Niet
alleen een dikke strop voor de producenten maar ook voor de
olijfoliemolens. Die laatsten leefden immers hoofdzakelijk van de
olijven. Alleen die boeren die hun planten hadden bespoten,
beschikten over mooie olijven. In de rest van Italië zag de situatie
niet rooskleuriger uit, idem voor Spanje en Griekenland. Het groene
vloeibare goud zou dit jaar haar naam echt waarmaken. De eerste
berichten van diefstallen van olijfolie verschenen langzamerhand in
de media.
De
meesten onder ons moesten afkicken van het feit dat er niet geplukt
werd, ook voor mij één van mijn favoriete activiteiten. 's
Morgens vroeg in de olijfboomgaarden starten , dan samen middageten
onder de olijfbomen, vervolgens verder plukken totdat de zon onder
ging. Om dan meestal na 2 dagen naar de olijfoliemolen te rijden en
de versgeperste beloning op te halen.
Gelukkig
konden we zo dan mooie uitstapjes maken, naar Sefro en Pioraco, de
laatste ooit een belangrijke papierstad, waardoor er ook veel water
aanwezig was. De Marche , bekend om zijn speciale wijnen, kende
een unicum in deze wereld: de rode schuimwijn La Vernaccia di
Serrapetrona. Een kleine gemeente meer ten zuiden van ons , de enige
plek waar ze die vervaardigden. In november kon men tijdens de
opendeurdagen hun druiven drogerijen bezoeken. Een deel van de rode
Vernacciadruiven persten ze nl. direct na de oogst en werd in vaten
opgeslagen, het andere deel werd tot februari opgehangen of in
kistjes gelegd om te drogen. We bezochten een kleine producent en een
grotere wijnboer, zeer interessant en indrukwekkend om al die
wijntrossen te zien en de opbrengst van het vorige jaar te proeven.
De
fotoclub organiseerde 2 foto-uitstappen zodat er weer vlijtig
geoefend kon worden. In Cingoli genoten we van de stads objecten en
in het Cardetopark van Ancona van de natuur.
De
wandelgroep vierde zijn jaarlijkse bestaansfeest; 6 jaar lang
wandelden we iedere zaterdagmorgen over een mooie afstand in
prachtige natuurlandschappen van de Marche. Onze feestlocatie , de
mooie Sant Urbano abdij in Apiro, waar we lekker aten en de mooie
fotomontage bekeken van de mooiste foto's , gemaakt tijdens de
wandelingen. Een van de leden zorgde zelfs voor een mooie verrassing,
3 mooi versierde zelfgebakken taarten, één voor de jarige van de
dag, één voor onze gids en één voor de groep waarbij de vlaggen
de verschillende nationaliteiten van de leden aanduidden.
De
bioaankoopgroep organiseerde een mooie voordracht over eerlijke
koffie en honing gevolgd door een heerlijk aperitiefbuffet.
Ondertussen
liep het seizoen van onze B&B langzaam naar het einde en kon
Erik weer wat klussen. Na 12 jaar besloten we om de B&B kamers
wat op te frissen zonder dat de charme en rustieke look ervan zouden
verdwijnen !
Nochtans
bood de maand december nog vele kerstactiviteiten aan: de gezellige
kerstmarkt
op 8 december in Castelbellino waarbij deze gemeente op de eerste
adventszondag de heuvel als kerstboom verlichtte tot 6 januari. De
levende kerststallen waarbij historische dorpen in Bethlehem
veranderen met bijbehorende figuranten en zelfs een levend kindje
Jezus ! Om de nacht van 9 december niet te vergeten, waarbij overal
in de buurt grote vreugdevuren de engelen de juiste route aan te
wijzen naar Loreto.
heel
vele saluti van onze logeerplek in de Marche
Isabelle
en Erik
PS:
in
Pioraco stapten we het VVV
binnen . De
bediende zei echter, dat
het nu echt een
verkeerd moment was om
naar Pioraco te komen, veel te slecht weer. (de
zon scheen volop)Nee
, vervolgde de bediende zijn betoog, in mei
dan moesten we de stad bezoeken en de
omgeving want dan stond immers alles in
bloei. Nu was het volgens hem
gewoon verloren tijd.
La festa dell'uva of het grootste wijnfeest in de Marche
Cupramontana
13 november 2014,
Cari
amici,
Gelukkig
vermeldt de oktobermaandbrief wel het
verslag over het wijnfeest. Kon het gnocchifeest niet doorgaan
vanwege gebrek aan vrijwilligers, het grootste Marchigiaanse druiven
festijn telde gelukkig nog altijd voldoende helpende handen. Zoals
elk jaar werkten de jongeren nu al een maand lang elke avond en nacht
aan mooie praalwagens versierd met druiven, in de hoop dat zij de
bewuste beker in handen konden nemen.
Cristina
van onze kraam kwam ons vragen of we dit jaar a.u.b. weer wilden
meehelpen. Oh zei Erik heeft Isabelle het je niet gezegd
??? Wat ? schrok Cristina. Wij kunnen dit jaar niet , wij
gaan op vakantie. Oh zei Cristina wanneer dan ? Ja
we vertrekken echt donderdag , de eerste dag van het feest.
Waar gaan jullie dan naar toe ? wilde ze weten. Naar Cupra
antwoordde Erik al lachend. He hè! opgelucht lachte Cristina
mee, want we behoorden nu toch ondertussen al geruime tijd tot de
vaste kern van het team. Meer nog , we waren langzamerhand één van
de ouderen... als we grootmoeder Anita niet meetelden natuurlijk. De
kranige 85 jarige hielp nog elke avond mee de piadina's en broodjes
te maken.
Dit
jaar waren de weergoden gelukkig geen spelbrekers en genoten we van
goed feestweer. Het publiek kwam dan ook in grote getale en dus was
iedereen tevreden over de inkomsten. De praalwagens waren weer
prachtig en de jury hield het uitermate spannend om de winnaar uit te
roepen. Maar ook de fototentoonstelling over de boerderijdieren kende
een enorm succes !
Wij
konden dan ook Cristina gerust stellen op het einde van het feest dat
onze vakantie in Cupra uitermate geslaagd was !
Onze
gasten, èèn van onze allereerste ueberhaupt, genoten enorm van de
Festa dell' Uva. Ze hielp in 2002 nog mee met de inwijding van onze
pizza oven , nu alweer 12 jaar geleden ! Ze was kunstenares en ons
gastenboek telde al mooie potloodtekeningen van haar. Deze keer
maakte ze een mooie aquarel van een granaatappel.
Hadden
we met de bioaankoopgroep een mooie kruidenweekend georganiseerd, nu
wilden we een stapje verder. Het Sint Catharinaklooster van Cupra
werd eindelijk volledig gerestaureerd en hierbij hoorde toch een
kloostertuin. Samen met de archeoclub kwamen we geregeld samen om
brain te stormen om het project op papier te zetten. Eenmaal het
groene licht ontvangen van de gemeente, zouden we ons kunnen
uitleven met het uitzoeken van de kruiden e.d.
Terwijl
Erik opnieuw zijn jaarlijkse bijeenkomst vierde met zijn
ex-klasgenoten tijdens één van de warmste oktoberweekends ooit,
amuseerde ik me in Belgenland. De terugvlucht gebeurde samen met
Eriks ouders want die kwamen weer voor 3 weken af. Natuurlijk werd er
weer goed geklust maar maakten we ook mooie uitstapjes. O.a. naar
Recanati, het geboortedorp van de bekendste Italiaanse dichter
Leopardi. De film Il Giovane Favoloso, over het leven van deze poëet,
was bijna volledig hier gedraaid en kwam een dezer dagen uit in de
cinemazalen. Daar kon je in dit stadje niet naast kijken. Het hele
dorp ademde Leopardi uit. Alle muren versierd met paletten , plantjes
en fragmenten uit de gedichten van Leopardi. Ook de winkeletalages
supporterden voor hun dichter. Een knappe sfeer. Maar wij kwamen niet
voor het museum van de dichter, dat bezochten we immers al in de
lente. Wij wilden het nieuwe emigratiemuseum bezichtigen over de
geschiedenis van de Marchigianen die over heel de wereld emigreerden.
Het startte midden de jaren 1800 naar Argentinië en de Usa. Om dan
na WO II te verhuizen naar België, Duitsland enz... Een modern
museum met touch screens waar men de documenten en foto's kon
bestuderen die de Marchigiaanse verenigingen van heel de wereld
opgestuurd hadden. Interessant !
Tevens
hernam ik deze maand de wandelingen van de zaterdaggroep langs de
talrijke herfstdecoraties van de natuur, hier en daar echte Indian
summer taferelen !
De
tijd van de oogst van het vloeibare goud kwam
eraan, doch dat zou eerder het verhaal worden van het
meest onvindbare vloeibare goud. Maar dat is voor de
volgende maandbrief.
Tot
volgende keer
tanti
saluti cari
van
Isabelle en Erik
PS:
Ik
maakte een
afspraak met de kapster. Om 9 uur 's
morgens als
eerste klant. Maar
zei de kapster
je weet..., kom niet
precies om 9 uur want dan ben
ik er nog niet ..
Sinds
ik deze maandbrieven schrijf , vanaf 1999, vermeldde ik begin
augustus altijd het gnocchifeest uit Poggio Cupro. Dit jaar ging het
gebeuren helaas niet door, vanwege gebrek aan vrijwilligers. De
grootmoeder werden immers een dagje ouder en als je op je 80 ste 3
avonden recht moet staan en gnocchi's maken.....
Gelukkig
hielden de weergoden tijdens deze zomermaand de hemelsluizen in
tegenstelling tot de maand juli , wel dicht . Doch Erik moest even
goed gras maaien, wat hij in augustus ook nog nooit had moeten doen.
De lavendel, eigenlijk een liefhebber van droogte en warmte, kreeg
een enorme groeischeut, zodat er veel te snoeien viel, en bundelen
en drogen in de hooischuur. De oude bundels ontdeed ik van hun zaden
en vulde hiermee talrijke kussentjes.
Toevallig
ontdekten we een interessante activiteit voor onze gasten: het ter
zee laten van genezen schildpadden. Regelmatig spoorde men gewonde en
zieke zeeschildpadden op in de Adriatische Zee. Die werden dan in een
speciaal centrum opgevangen om die te genezen. Eenmaal hersteld werd
het dier op een boot geladen en terug in zee gelaten op een
beschermde plek waar niet gevist werd.
Leuk
om mee te maken en de bijdrage dat men betaalde, ging dan naar het
zeeschildpadden centrum. De boottocht alleen al was meer dan de
moeite waard, rond de kliffenkust om dan aan te meren bij een mooie
rustige baai. De schildpad die de zee rook, croste zo snel als ze kon
de zee in en een duiker begeleidde haar naar de veilige wateren.
Prachtig om dat mee te maken !Naast deze activiteit organiseerden de
bootslui meerdere boottochtjes om te snorkelen met een bioloog, of om
passagiers af te zetten op een strandje en ze 's avonds terug op te
pikken. Ook het huren van een boot of zeilboot werd nu mogelijk.
Een
andere populaire activiteit van de laatste jaren bestond uit het
geocachen. Overal op de wereld verstopten mensen een object op
speciale plekken. De coördinaten van de verstopplaats
vermeldde men dan op de website van
geochace en de zoektocht kon beginnen. Zo ontdekte men wel leuke
plekken . Onze familie besloot ook iets te verstoppen in ons dorpje
Poggio Cupro zodat dit dorpje ook wat bekendheid zou krijgen. Op
www.geocache.com kan men zien
waar het object ongeveerligt. We hadden succes,
want ondertussen speuredn al een aantal personen het
object op !
Cupramontana
nodigde enkele streetfood koks uit Zuid Italië uit, om hun
specialiteiten klaar te maken op onze piazza. Een lekkere en gezellig
avond werd d het.
Cupramontana
kent weliswaar het grootste en bekendste wijnfeest maar de andere
wijndorpen in de buurt vieren het druivennat ook ! In Staffolo
woonden we dan eens de palio van de pigiatura bij, want die van
Cupramontana maakten we nooit mee.
De
bedoeling is om met verschillende teams tegen elkaar op te komen en
in een kwartier tijd zoveel en zo snel mogelijk druiven met de voeten
te trappelen. De hoeveelheid geperste sap wordt dan gewogen. Na een
kwartier topsport, want dat was het dan ook uiteindelijk , steeg de
spanning ten top om te zien wie nu het meeste sap had verwezenlijkt !
Begin
september hadden de middeleeuwse feesten weer plaats in
ons dorpje Poggio Cupro, de voorbereidende
vergaderingen of beter gezegd ontmoetingen zoals altijd grote chaos.
Maar uiteindelijk wist iedereen zijn rol, ontvingen we onze kostuums
en konden we alleen veel eieren naar de Clarissen brengen om droog
weer af te smeken.
Dit
jaar minder edelen onder de figuranten , want vorig jaar bij gebrek
aan boerenvolk en dus helpende handen, moesten de bezoekers te lang
wachten. Erik hoorde weer bij de gelukkige edelen want niemand kon
zijn lang kostuum aan !
De
dag van het feest stralend weer in tegenstelling tot alle
voorspellingen, toch durfden de mensen het niet aan en hadden we veel
minder bezoekers. Dat mocht de pret niet drukken en zo verliep dan
ook alles vlekkeloos. Dit jaar nieuwe acts als speciale vuurspuwers
toneel, buikdansers, middeleeuws koor en musici en roofvogels show.
Het publiek genoot dan ook van zowel het eten alsook van de
optredens. Wij helpers hadden het minder druk en konden het dan ook
rustiger aan doen.
De
maand september betekende voor onze Girandola
een even drukke maand als augustus, een welkome
meevaller. Ook de weergoden lieten zich van hun beste
kant zien ! Wij konden dan ook op ons gemak de fototentoonstelling
voorbereiden met de fotoclub voor het komende
wijnfeest. Het thema dit jaar : boerderijdieren.
Makkelijker gezegd dan gedaan want beesten poseren absoluut niet.Dus trokken Erik en ik regelmatig erop uit om koeien,
geiten e.d. te fotograferen. Eind september werden de mooiste
geselecteerd en konden we ze laten ontwikkelen.
Met
dit mooie feest in het vooruitzicht beëindig ik deze maandbrief en
tot volgende keer.
Tanti
saluti
Isabelle
en Erik
PS:
met veel geduld wachtten we op onze kostuums voor het
middeleeuws feest. Alhoewel de meesten hetzelfde kostuum droegen als
de vorige keren, dwarrelde de organisatrice weer zenuwachtig tussen
alle kleren door. This is chaotic ze ik ik aan onze Engelse
vriend die dit jaar ook mee wilde doen. Chaotic ? antwoordde
hij, This is normal !
-Tijdens een scootertour belandde we bij La Casa Colle Celeste ,
huis van de hemelse heuvel. Het bleek een bejaardentehuis te zijn
naast .het kerkhof....
ik reed op de weg in Cupramontana. Stopte vlak voor mij de
politieauto midden op de weg. Stapten er 2 politieagenten uit en
werden afgewisseld door hun collega's . De briefing gebeurde wel
midden op straat en achter hen een ellenlange rij auto's!!!
het
supporteren voor de Rode Duivels en voor Oranje ging deze maand
gewoon door. Het heeft niet mogen baten, maar de attributen werden
veilig opgeborgen want het zal niet de laatste keer zijn dat we hen
aanvuurden !
Ook
het haken kende geen zomerpauze; een heel park moest nu worden
ingepakt. De stad Jesi bezat nl. een historische villa met park, dat
een aantal jaren geleden door de gemeente te koop aangeboden werd. De
burgers uit Jesi protesteerden hiertegen met succes en beleefden de
metamorfose van villa tot jeugdherberg. Jaarlijks herdacht men dit
voorval tijdens een wekend met een eco feest.
De
villa beperkte zich niet tot jeugdherberg maar bood ook lokalen aan
verschillende verenigingen. Zo ook aan een knutselvereniging die dan
met het leuke idee aankwam om het park in te pakken. Een mooi
kleurrijk spektakel was het resultaat.
De
juli weergoden besloten dit jaar te staken, waardoor de zon slechts
sporadisch zijn warmte afgaf. Voor het eerst moesten organisatoren
bij hun evenementen een plan B achter de hand houden in geval van
regen. Want de hemelsluizen staakten allesbehalve....liters water
stortten neer, in Jesi een ware regen- en windhoos waarbij een hele
wijk de daken mocht herstellen. In tegenstelling tot de overige
dorstzomers konden de planten zich nu te goed doen aan de
overvloedige regenbuien, een groen landschap in juli, du Jamais vu.
Toch
slaagden we erin om 2 keer een pizza avond te organiseren, bij de
2de trotseerden we echt de weergoden, maar de regenbuien vielen
gelukkig net ervoor ! We beleefden hierbij nog een primeur, een pizza
tartuffata, één van onze gasten schonk ons nl. 2 truffels !!!
La
notte del Verdicchio met de talrijke optredens, dansuitvoeringen en
wijndegustaties konden gelukkig ook rekenen op de goodwill van de
weergoden . Alles verliep in een warm atmosfeer !
Hierbij
stelden de leden van de fotoclub opnieuw hun foto's tentoon en deze
keer deed Erik ook mee.
De
bezoekers apprecieerden de mooie kiekjes , waarbij de fotosessies
opgenomen in het nonnenklooster bij de laatste 4 zusters een groot
succes kenden.
De
wijndegustatie, en olijfolie molen bezoeken en de rondleidingen in
Cupramontana vonden ook dit jaar weer plaats. De gegidste tour
eindigde zelfs met een wijndegustatie in de enoteca van de gemeente,
een oude gewelfde kelder van een 18de eeuwse palazzo.
Volgende
maand gaan de activiteiten gewoon verder, het onthaal van de gasten
op de Girandola eveneens.
Buone
vacanze
Isabelle
en Erik
PS:
sinds
2 jaar werkt onze huisvuilophaling als volgt: wie binnen de bebouwde
kom woonde mocht zijn afval aan de deur zetten, want die werd thuis
opgehaald. Wie buiten de bebouwde kom woonde moest zijn afval naar
bepaalde containers zelf brengen. Wij behoorden tot de laatste
categorie. Erik ging als altijd met de vuilzakken naar de container
waar hij tot zijn grote verbazing een slot ontdekte. Tiens vorige
week was er toch nog geen slot ? Dan maar naar de gemeente gaan.
De
gemeenteambtenaar daar reageerde verbaasd. Ja zei Erik al lachend,
als ik mijn huisvuil niet meer kwijt kan, dan zal ik die voortaan
naar het gemeentehuis brengen. Oh hoe is dat mogelijk, hebben jullie
geen sleutel gehad '?
Tja,
nu zat de ambtenaar met haar handen in haar hoofd want de
verantwoordelijke hiervoor was ziek. Gelukkig kwam de burgemeester
eraan en hoorde wat er aan de hand was. Meteen de schepen opgebeld ,
die belde weer iemand van de technische dienst op , die weer een
andere ambtenaar opgebeld, ... Maar gelukkig werd nog 1 sleutel
gevonden, eigenlijk bedoeld voor iemand anders , maar als die persoon
zou opdagen dan was misschien de verantwoordelijke weer genezen .
Categorie:activiteiten in de Marche Tags:notte del verdicchio, cupramotnana, vakantie in le marche, overnachten in le marche, bed and breakfast in le marche
dankzij de talrijke stemmen ontving ik de 3de prijs voor mijn mooie foto van het meer van Cingoli. Vele voorbereidingen weer voor de bloementapijten of de Infiorata in Cupramontana. Een onderwaterselfie van mijn nichtje in het zwembad van B&B la Girandola. Geocachen bij de eremo dei frati bianchi in Cupramontana Supporteren voor de Rode Duivels met onze gasten. Het geheim van het haakwerk onthuld, een ingepakte Fiat 500
Erik met zijn gastronomische gasten bij een truffeljager. EEN daguitstap naar Venezia Wilde bloemen op zijn mooist tijdens de meiwandelingen Een kruidenweekend in Cupramontana Een geheimzinnig haakproject
Bewegend fruit leren fotograferen: Tulpomanie in Cupramontana, eindelijk bloeien de 1800 bollen ! Macrofotografie met tussenringen lukt ook ! De langste tagliatelle van de wereld !
In 2000 verhuisden we naar de Marche, het best bewaarde geheim van Italie. Het thuisfront hielden we door maandbrieven op de hoogte van onze avonturen. Via deze weblog kunnen voortaan ook niet-familieleden onze belevenissen meevolgen. De eerdere maandbrieven kunnen via de link geraadpleegd worden. Veel leesplezier !
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Het middeleeuwse feest in Poggio Cupro:
