22-11-2014 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana 13 november 2014,

Cari amici,

Gelukkig vermeldt de oktobermaandbrief wel het verslag over het wijnfeest. Kon het gnocchifeest niet doorgaan vanwege gebrek aan vrijwilligers, het grootste Marchigiaanse druiven festijn telde gelukkig nog altijd voldoende helpende handen. Zoals elk jaar werkten de jongeren nu al een maand lang elke avond en nacht aan mooie praalwagens versierd met druiven, in de hoop dat zij de bewuste beker in handen konden nemen.

Cristina van onze kraam kwam ons vragen of we dit jaar a.u.b. weer wilden meehelpen. “ Oh” zei Erik “ heeft Isabelle het je niet gezegd ??? “Wat ?” schrok Cristina. “Wij kunnen dit jaar niet , wij gaan op vakantie.” “ Oh” zei Cristina “wanneer dan ?” “Ja we vertrekken echt donderdag , de eerste dag van het feest.” “ Waar gaan jullie dan naar toe ?” wilde ze weten. “Naar Cupra” antwoordde Erik al lachend. “He hè!” opgelucht lachte Cristina mee, want we behoorden nu toch ondertussen al geruime tijd tot de vaste kern van het team. Meer nog , we waren langzamerhand één van de ouderen... als we grootmoeder Anita niet meetelden natuurlijk. De kranige 85 jarige hielp nog elke avond mee de piadina's en broodjes te maken.

Dit jaar waren de weergoden gelukkig geen spelbrekers en genoten we van goed feestweer. Het publiek kwam dan ook in grote getale en dus was iedereen tevreden over de inkomsten. De praalwagens waren weer prachtig en de jury hield het uitermate spannend om de winnaar uit te roepen. Maar ook de fototentoonstelling over de boerderijdieren kende een enorm succes !

Wij konden dan ook Cristina gerust stellen op het einde van het feest dat onze vakantie in Cupra uitermate geslaagd was !

Onze gasten, èèn van onze allereerste ueberhaupt, genoten enorm van de Festa dell' Uva. Ze hielp in 2002 nog mee met de inwijding van onze pizza oven , nu alweer 12 jaar geleden ! Ze was kunstenares en ons gastenboek telde al mooie potloodtekeningen van haar. Deze keer maakte ze een mooie aquarel van een granaatappel.

Hadden we met de bioaankoopgroep een mooie kruidenweekend georganiseerd, nu wilden we een stapje verder. Het Sint Catharinaklooster van Cupra werd eindelijk volledig gerestaureerd en hierbij hoorde toch een kloostertuin. Samen met de archeoclub kwamen we geregeld samen om brain te stormen om het project op papier te zetten. Eenmaal het groene licht ontvangen van de gemeente, zouden we ons kunnen uitleven met het uitzoeken van de kruiden e.d.

Terwijl Erik opnieuw zijn jaarlijkse bijeenkomst vierde met zijn ex-klasgenoten tijdens één van de warmste oktoberweekends ooit, amuseerde ik me in Belgenland. De terugvlucht gebeurde samen met Eriks ouders want die kwamen weer voor 3 weken af. Natuurlijk werd er weer goed geklust maar maakten we ook mooie uitstapjes. O.a. naar Recanati, het geboortedorp van de bekendste Italiaanse dichter Leopardi. De film Il Giovane Favoloso, over het leven van deze poëet, was bijna volledig hier gedraaid en kwam een dezer dagen uit in de cinemazalen. Daar kon je in dit stadje niet naast kijken. Het hele dorp ademde Leopardi uit. Alle muren versierd met paletten , plantjes en fragmenten uit de gedichten van Leopardi. Ook de winkeletalages supporterden voor hun dichter. Een knappe sfeer. Maar wij kwamen niet voor het museum van de dichter, dat bezochten we immers al in de lente. Wij wilden het nieuwe emigratiemuseum bezichtigen over de geschiedenis van de Marchigianen die over heel de wereld emigreerden. Het startte midden de jaren 1800 naar Argentinië en de Usa. Om dan na WO II te verhuizen naar België, Duitsland enz... Een modern museum met touch screens waar men de documenten en foto's kon bestuderen die de Marchigiaanse verenigingen van heel de wereld opgestuurd hadden. Interessant !

Tevens hernam ik deze maand de wandelingen van de zaterdaggroep langs de talrijke herfstdecoraties van de natuur, hier en daar echte Indian summer taferelen !

De tijd van de oogst van het vloeibare goud kwam eraan, doch dat zou eerder het verhaal worden van het meest onvindbare vloeibare goud. Maar dat is voor de volgende maandbrief.

Tot volgende keer

tanti saluti cari

van Isabelle en Erik

PS:

– Ik maakte een afspraak met de kapster. Om 9 uur 's morgens als eerste klant. “ Maar” zei de kapster “ je weet..., kom niet precies om 9 uur want dan ben ik er nog niet…..

15-11-2014 om 00:00 geschreven door babelle  

01-11-2014 om 00:00 geschreven door babelle  

01-11-2014 om 00:00 geschreven door babelle  

01-11-2014 om 00:00 geschreven door babelle  

Cupramontana, 24 oktober 2014,

Sinds ik deze maandbrieven schrijf , vanaf 1999, vermeldde ik begin augustus altijd het gnocchifeest uit Poggio Cupro. Dit jaar ging het gebeuren helaas niet door, vanwege gebrek aan vrijwilligers. De grootmoeder werden immers een dagje ouder en als je op je 80 ste 3 avonden recht moet staan en gnocchi's maken.....

Gelukkig hielden de weergoden tijdens deze zomermaand de hemelsluizen in tegenstelling tot de maand juli , wel dicht . Doch Erik moest even goed gras maaien, wat hij in augustus ook nog nooit had moeten doen. De lavendel, eigenlijk een liefhebber van droogte en warmte, kreeg een enorme groeischeut, zodat er veel te snoeien viel, en bundelen en drogen in de hooischuur. De oude bundels ontdeed ik van hun zaden en vulde hiermee talrijke kussentjes.

Toevallig ontdekten we een interessante activiteit voor onze gasten: het ter zee laten van genezen schildpadden. Regelmatig spoorde men gewonde en zieke zeeschildpadden op in de Adriatische Zee. Die werden dan in een speciaal centrum opgevangen om die te genezen. Eenmaal hersteld werd het dier op een boot geladen en terug in zee gelaten op een beschermde plek waar niet gevist werd.

Leuk om mee te maken en de bijdrage dat men betaalde, ging dan naar het zeeschildpadden centrum. De boottocht alleen al was meer dan de moeite waard, rond de kliffenkust om dan aan te meren bij een mooie rustige baai. De schildpad die de zee rook, croste zo snel als ze kon de zee in en een duiker begeleidde haar naar de veilige wateren. Prachtig om dat mee te maken !Naast deze activiteit organiseerden de bootslui meerdere boottochtjes om te snorkelen met een bioloog, of om passagiers af te zetten op een strandje en ze 's avonds terug op te pikken. Ook het huren van een boot of zeilboot werd nu mogelijk.

Een andere populaire activiteit van de laatste jaren bestond uit het geocachen. Overal op de wereld verstopten mensen een object op speciale plekken. De coördinaten van de verstopplaats vermeldde men dan op de website van geochace en de zoektocht kon beginnen. Zo ontdekte men wel leuke plekken . Onze familie besloot ook iets te verstoppen in ons dorpje Poggio Cupro zodat dit dorpje ook wat bekendheid zou krijgen. Op www.geocache.com kan men zien waar het object ongeveer ligt. We hadden succes, want ondertussen speuredn al een aantal personen het object op !

Cupramontana nodigde enkele streetfood koks uit Zuid Italië uit, om hun specialiteiten klaar te maken op onze piazza. Een lekkere en gezellig avond werd d het.

Cupramontana kent weliswaar het grootste en bekendste wijnfeest maar de andere wijndorpen in de buurt vieren het druivennat ook ! In Staffolo woonden we dan eens de palio van de pigiatura bij, want die van Cupramontana maakten we nooit mee.

De bedoeling is om met verschillende teams tegen elkaar op te komen en in een kwartier tijd zoveel en zo snel mogelijk druiven met de voeten te trappelen. De hoeveelheid geperste sap wordt dan gewogen. Na een kwartier topsport, want dat was het dan ook uiteindelijk , steeg de spanning ten top om te zien wie nu het meeste sap had verwezenlijkt !

Begin september hadden de middeleeuwse feesten weer plaats in ons dorpje Poggio Cupro, de voorbereidende vergaderingen of beter gezegd ontmoetingen zoals altijd grote chaos. Maar uiteindelijk wist iedereen zijn rol, ontvingen we onze kostuums en konden we alleen veel eieren naar de Clarissen brengen om droog weer af te smeken.

Dit jaar minder edelen onder de figuranten , want vorig jaar bij gebrek aan boerenvolk en dus helpende handen, moesten de bezoekers te lang wachten. Erik hoorde weer bij de gelukkige edelen want niemand kon zijn lang kostuum aan !

De dag van het feest stralend weer in tegenstelling tot alle voorspellingen, toch durfden de mensen het niet aan en hadden we veel minder bezoekers. Dat mocht de pret niet drukken en zo verliep dan ook alles vlekkeloos. Dit jaar nieuwe acts als speciale vuurspuwers toneel, buikdansers, middeleeuws koor en musici en roofvogels show. Het publiek genoot dan ook van zowel het eten alsook van de optredens. Wij helpers hadden het minder druk en konden het dan ook rustiger aan doen.

De maand september betekende voor onze Girandola een even drukke maand als augustus, een welkome meevaller. Ook de weergoden lieten zich van hun beste kant zien ! Wij konden dan ook op ons gemak de fototentoonstelling voorbereiden met de fotoclub voor het komende wijnfeest. Het thema dit jaar : boerderijdieren. Makkelijker gezegd dan gedaan want beesten poseren absoluut niet. Dus trokken Erik en ik regelmatig erop uit om koeien, geiten e.d. te fotograferen. Eind september werden de mooiste geselecteerd en konden we ze laten ontwikkelen.

Met dit mooie feest in het vooruitzicht beëindig ik deze maandbrief en tot volgende keer.

Tanti saluti

Isabelle en Erik

PS:

– met veel geduld wachtten we op onze kostuums voor het middeleeuws feest. Alhoewel de meesten hetzelfde kostuum droegen als de vorige keren, dwarrelde de organisatrice weer zenuwachtig tussen alle kleren door. “ This is chaotic” ze ik ik aan onze Engelse vriend die dit jaar ook mee wilde doen. “Chaotic ?” antwoordde hij, “This is normal !”

-Tijdens een scootertour belandde we bij La Casa Colle Celeste , huis van de hemelse heuvel. Het bleek een bejaardentehuis te zijn naast ….het kerkhof....

– ik reed op de weg in Cupramontana. Stopte vlak voor mij de politieauto midden op de weg. Stapten er 2 politieagenten uit en werden afgewisseld door hun collega's . De briefing gebeurde wel midden op straat en achter hen een ellenlange rij auto's!!!

26-10-2014 om 15:58 geschreven door babelle  

Cupramontana 1 augustus 2014,

Cari amici,

het supporteren voor de Rode Duivels en voor Oranje ging deze maand gewoon door. Het heeft niet mogen baten, maar de attributen werden veilig opgeborgen want het zal niet de laatste keer zijn dat we hen aanvuurden !

Ook het haken kende geen zomerpauze; een heel park moest nu worden ingepakt. De stad Jesi bezat nl. een historische villa met park, dat een aantal jaren geleden door de gemeente te koop aangeboden werd. De burgers uit Jesi protesteerden hiertegen met succes en beleefden de metamorfose van villa tot jeugdherberg. Jaarlijks herdacht men dit voorval tijdens een wekend met een eco feest.

De villa beperkte zich niet tot jeugdherberg maar bood ook lokalen aan verschillende verenigingen. Zo ook aan een knutselvereniging die dan met het leuke idee aankwam om het park in te pakken. Een mooi kleurrijk spektakel was het resultaat.

De juli weergoden besloten dit jaar te staken, waardoor de zon slechts sporadisch zijn warmte afgaf. Voor het eerst moesten organisatoren bij hun evenementen een plan B achter de hand houden in geval van regen. Want de hemelsluizen staakten allesbehalve....liters water stortten neer, in Jesi een ware regen- en windhoos waarbij een hele wijk de daken mocht herstellen. In tegenstelling tot de overige dorstzomers konden de planten zich nu te goed doen aan de overvloedige regenbuien, een groen landschap in juli, du Jamais vu.

Toch slaagden we erin om 2 keer een pizza avond te organiseren, bij de 2de trotseerden we echt de weergoden, maar de regenbuien vielen gelukkig net ervoor ! We beleefden hierbij nog een primeur, een pizza tartuffata, één van onze gasten schonk ons nl. 2 truffels !!!

La notte del Verdicchio met de talrijke optredens, dansuitvoeringen en wijndegustaties konden gelukkig ook rekenen op de goodwill van de weergoden . Alles verliep in een warm atmosfeer !

Hierbij stelden de leden van de fotoclub opnieuw hun foto's tentoon en deze keer deed Erik ook mee.

De bezoekers apprecieerden de mooie kiekjes , waarbij de fotosessies opgenomen in het nonnenklooster bij de laatste 4 zusters een groot succes kenden.

De wijndegustatie, en olijfolie molen bezoeken en de rondleidingen in Cupramontana vonden ook dit jaar weer plaats. De gegidste tour eindigde zelfs met een wijndegustatie in de enoteca van de gemeente, een oude gewelfde kelder van een 18de eeuwse palazzo.

Volgende maand gaan de activiteiten gewoon verder, het onthaal van de gasten op de Girandola eveneens.

Buone vacanze

Isabelle en Erik

PS:

– sinds 2 jaar werkt onze huisvuilophaling als volgt: wie binnen de bebouwde kom woonde mocht zijn afval aan de deur zetten, want die werd thuis opgehaald. Wie buiten de bebouwde kom woonde moest zijn afval naar bepaalde containers zelf brengen. Wij behoorden tot de laatste categorie. Erik ging als altijd met de vuilzakken naar de container waar hij tot zijn grote verbazing een slot ontdekte. Tiens vorige week was er toch nog geen slot ? Dan maar naar de gemeente gaan.

De gemeenteambtenaar daar reageerde verbaasd. Ja zei Erik al lachend, als ik mijn huisvuil niet meer kwijt kan, dan zal ik die voortaan naar het gemeentehuis brengen. Oh hoe is dat mogelijk, hebben jullie geen sleutel gehad '?

Tja, nu zat de ambtenaar met haar handen in haar hoofd want de verantwoordelijke hiervoor was ziek. Gelukkig kwam de burgemeester eraan en hoorde wat er aan de hand was. Meteen de schepen opgebeld , die belde weer iemand van de technische dienst op , die weer een andere ambtenaar opgebeld, ... Maar gelukkig werd nog 1 sleutel gevonden, eigenlijk bedoeld voor iemand anders , maar als die persoon zou opdagen dan was misschien de verantwoordelijke weer genezen ….

01-08-2014 om 22:15 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:27 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:14 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:10 geschreven door babelle  

15-07-2014 om 22:06 geschreven door babelle  

24-03-2014 om 15:46 geschreven door babelle  

Cupramontana 4 maart 2014,

Cari amici,

Dit jaar geen hoge sneeuwmuren of liters neerslag in februari, maar voornamelijk prachtige lentedagen waarbij de thermometer al af en toe 20 graden en meer aanwees. Dan haalden we natuurlijk een klein tafeltje tevoorschijn en 2 stoelen om heerlijk buiten te eten !

Het snoeien en andere tuinklusjes waren dan ook geen bestraffingen !

De zaterdagwandelingen boden nu groene panorama's door de ontwakende natuur; helleborussen, primula's, saffraankrokussen en zelfs de narcissen in de tuin trokken hun geel kleedje al aan.

We bezochten Recanati, de geboorteplaats van dichter Leopardi, die men het best met Vondel kan vergelijken. De stad was na ons laatste bezoek (toch al weer 10 jaar geleden) beduidend opgeknapt, met een waar museumwijkje ! Alleen jammer dat ze de ingangskaartjes in een lelijk kaal lokaal verkochten. O.l.v. een gids bezochten we een deel van het geboortehuis van deze dichter. De rest van de villa werd nog altijd bewoond door de adellijke familie Leopardi. In de historische bibliotheek, de vroegere vertrekken en keuken van de dienstbodes kon men wel een kijkje nemen. De rondleiding startte spannend, het brandalarm ging af, men rook brandlucht. Het bleek een kapotte gloeilamp te zijn. Gelukkig konden we daarna toch de bibliotheek binnentreden, waar men gauw bemerkte dat Leopardi een hoogbegaafd iemand was geweest, op 12 jarige leeftijd las hij verschillende encyclopedieën in het Hebreeuws, Grieks en Latijn.

Interessant om te bezoeken dus, alsook de rest van de stad. Want hier werd ook Beniamino Gigli geboren, de tenor di Caruso opvolgde Pavarotti voor ging. Maar zijn museum gehuisvest in het historisch theater lieten we voor een andere keer alsook het splinternieuwe emigratiemuseum.

In juni zou Erik een groepje Amerikanen rondtouren in het noorden van de Marche. Om die rit voor te bereiden reden we dus naar Rimini en startten de American Tour. Van San Leo , het mini San Marino naar de reële onafhankelijke stadstaat. Vandaar naar Gradara, dat bekend werd door een Romeo/Julia achtig verhaal, dat zelfs Dante aanhaalde. Het was toevallig 14 februari en ter ere van dit liefdesverhaal en Sint Valentijn was heel dat dorp ,dat eerder als kasteeldorp kan genoemd worden, veranderd in een Valentijn vesting. Mooi gedaan, maar we waren te vroeg , want overal stonden de grote kaarsen en fakkels klaar om 's avonds feestvolle verlichting aan te bieden.

We eindigden uiteindelijk in Pesaro aan de kust. Vooral het bolvormig kunstwerk van Pomodoro valt hierop. Maar ook hier weer een geboorteplek van een beroemde Marchigiaan: de componist Rossini o.a. bekend om zijn Barbier van Sevilla . Het was dan ook overal Rossini wat hier de klok sleog, maar toch nog leuke steegjes en een goed bewaard joodse wijk waar we helaas een dag te laat waren om de synagoge te bezoeken. Ook het stadsmuseum zorgde voor een mooie buiten attractie, net alsof een hele buitenmuur met boeken was voorzien, goed nagemaakt van isomo. Wie nog wat muziek wil meepikken die gaat gewoon in het binnehofje van het conservatorium staan waar men dan de studenten kan horen. Soms blijkt er een mooi natuurtalent tussen te zitten en dan is het genieten !!!In de zomer organiseert men er ook het Rossini festival. Al bij al een zeer leuke uitstap dag.

Een aantal vrouwen in het buurdorpje Castelbellino stichtten een VZW waar ze elke woensdag samenkomen om samen te knutselen, potten te bakken e.d. Bovendien organiseren ze ook regelmatig cursussen, waarbij ik die van manden vlechten bezocht. Ik ben dol op alle soorten manden mocht ik die voortaan zelf kunnen maken... Onze leraar bleek Livio te zijn, een oudere man die zoals de meeste oudere boeren hier , nog de kunst van het manden vlechten beheerste. Vroeger kochten ze nooit manden, nee dat was mooi werk voor de winter.

Hij had ook een hele voorraad wilgentakken mee gebracht. Het vlechten zelf bleek heel wat moeilijker dan gedacht, vooral de basis vereiste nogal vingerkracht....als ik Livio's handen vergeleek met die van mij, dan begreep ik de uitdrukking van handen als kolenschoppen maar al te goed . Doch na een aantal uren , hadden we toch allemaal een mandje klaargemaakt.!!!

Eind februari brachten we door in België, we kwamen overgevlogen voor een lang weekend want eindelijk was het ons gelukt om een verrassingsweekend voor de ouders van Erik te organiseren. Niet gemakkelijk als de familieleden in Nederland, België, Duitsland en Italië wonen. Uiteindelijk moesten een aantal wegens ziekte op de laatste minuut toch forfait geven, maar de pret was er daarom niet minder om. |

Eenmaal terug maken we langzaam onze Girandola weer klaar want de eerste gasten kondigen zich in maart alweer aan.

Tot de volgende keer.

PS:

– Eriks tv optreden bleef niet zonder gevolgen. We kregen een telefoon van de universiteit van de 3de leeftijd van Tolentino (meer in het zuiden van de Marche) Ze hadden Erik op de televisie gezien en Erik was toch Nederlander ? Dat beaamde ik. Dat kwam goed uit want zij bereidden nl. een cyclus over buitenlands eten en 1van de avonden zou over de Nederlandse keuken gaan. Of Erik niet even een uurtje hierover kon komen praten en meteen een gerecht klaarmaken om die samen op te eten ????

– Tijdens het bezoek aan het museum van Leopardi was ons uitdrukkelijk gezegd dat fotograferen verboden was. Ik liep van achter waar een oudere man mij zijn GSM toonde. Ja eigenlijk zou ik hiermee kunnen fotograferen, zei hij. Hij wist dat ik niet Italiaans was. Maar ja eigenlijk mag het niet maar wij Italianen doen wel vaker wat verboden is... Je zag hem ernstig twijfelen....zou hij aan de buitenlandse tonen dat Italianen ook aan regels kunnen gehoorzamen of zou hij zijn Italiaanse aard laten zien ??? Uiteindelijk besloot hij dan toch om het goede voorbeeld te tonen en borg zijn telefonino weliswaar hevig zuchtend, in zijn jaszak weer op.

– We namen de trein in het stationnetje Castelplanio. De treinkaartjes hadden we al, maar we moesten die wel van te voren in het station afstempelen. Er stond warempel een nieuw modern apparaat. Links insteken stond erop en dan afstempelen, zelfs in het Engels. Wat goed. Doch het ging niet.. wat Erik ook probeerde....dan opeens , ja , gelukt. De volgende passagiers worstelden allemaal met de machine ...we zeiden hen geduld te hebben en herhaaldelijk te proberen. Maar toen kwam er iemand aan die het kaartje instak en waarbij het apparaat meteen reageerde. Men moest dus het kaartje rechts insteken en dan naar links schuiven en dan magia, functioneerde het .

05-03-2014 om 21:47 geschreven door babelle  

11-02-2014 om 17:36 geschreven door babelle  

Cupramontana, 1 februari 2014.

Cari amici,

Een geur van brandend hout domineerde deze maand de buitenlucht, de goedkoopste brandstof van dit jaargetijde voor vele Marchigianen. Ook bij ons functioneert de centrale verwarming op stookhout, onze radiatoren zijn nl. verbonden met een houtkachel ingewerkt in de vroegere open haard. Zo slaan we 2 vliegen in één klap, de gezellige sfeer van een open haard èn tegelijkertijd ons hele huis aangenaam warm.

Toch draaide de cv dit jaar gelukkig niet op volle toeren, koning Winter was eens heel galant en liet prinses Primavera ridderlijk voorsteken. Zelf dook hij af en toe eventjes op het toneel om dan weer geruisloos achter de wolken te verdwijnen. Op oudejaarsavond genoten we dan ook van een heldere hemel, kleurrijk verlicht door het vuurwerk dat overal afgestoken werd op de heuveldorpen in de omgeving. De volgende dag schoven we aan in Precicchie, een middeleeuws dorp dat jaarlijks in ene klein Bethlehem verandert, alle dorpelingen verkleed als figuranten van de kerststal. De laatste jaren keuze genoeg om dergelijke levende presepie of kerstkribbes te bezoeken.

In bepaalde dorpen, zoals Castiglioni, verrichtten de bewoners ware knutsel kunstwerkjes van de traditionele voorstelling van een kerstkribbe. Elke nis of steegje verborg een mooie verrassing.

De befana of goede heks bracht op 6 januari volgens de traditie de brave kinderen snoep en geschenken. Wij bezochten haar in Urbania, haar woonplaats met haar huisje waar ze ijverig de jaarlijkse kinderbrieven beantwoordt. Een hele resem hulpheksen dansten rond in het stadje dat mooi versierd was met geschenksokken en bezemstelen. Als apotheose natuurlijk de befana zelf die op haar bezemsteel vanaf de klokkentoren naar beneden afdaalde.

Epifania, le feste le porta via , Driekoningen sluit alle feesten af, zo ook wij onze Girandola. Onze jaarlijkse winterstop zonder een echte winterslaap. De zachte temperaturen gaven Erik de gelegenheid om onze fienile of hooischuur te bezetten. De mooie zaterdagwandelingen gingen gewoon door met een speciaal bezoek aan een boerderij gespecialiseerd in varkensveeswaren. Onze groep zorgde voor een ware invasie in het winkeltje , de salami was net niet uitverkocht na ons bezoek. We kregen ook de kans om met de podisti eens af te dalen in de berg waar ons drinkwater vandaag komt. Tot de 70'er jaren kampte heel de omgeving 's zomers met een serieus watertekort. De oplossing vonden ze in de bergwand van de Monte Gorgovivo. Hier bood een ingenieus systeem van tunnels, putten en pompen voortaan een mooi antwoord aan het waterprobleem. Tegenwoordig worden 35 gemeentes bevoorraad en tocca ferro (hier geen hout maar ijzer vasthouden) tot nu toe zaten we 's zomers nooit zonder water.

2014 startte met een onverwachtse pr campagne, een heel artikel in het Belang van Limburg, een waterval aan reacties, bezoekers op de website en reserveringen ! Bovendien verscheen eindelijk een goede Nederlandstalige gids over de Marche, uitvoerig en gedetailleerd met 4blz. over Cupramontana: Le Marche Ongekend mooi van Evert de Rooij, een aanrader !

Tanti cari saluti van Isabelle en Erik

PS:

– eigenaars van een vakantiehuis vonden in hun brievenbus een speciale brief van hun gasleverancier. Wie wat afgelegen woont verwarmt meestal zijn huis met LPG uit een tank begraven onder de grond. Men is ook verplicht om dan 2 blusapparaten in huis te hebben, die jaarlijks gecontroleerd worden door de gasleverancier.

In de brief stond het volgende. Wegens besparingen betreuren we ten zeerste dat we de jaarlijkse controle van de brandblusapparaten niet meer kunnen uitvoeren. Waren de blusapparaten tot nu toe onze eigendom, met blijdschap kunnen we u nu meedelen dat die voortaan uw bezit worden tegen het symbolisch bedrag van 0,50 euro. Dit bedrag zullen we innen bij de volgende gaslevering.

– Een avond in een pizzeria samen met de leden van de fotoclub zorgde raar maar waar niet voor gesprekken over fotografie. Al gauw wisselde men zoals gewoonlijk hier, recepten en lekkere adressen uit. Tot onze grote verbazing werd een bepaald kippengerecht uit de Mac Donalds de hemel ingeprezen , waarna diezelfde spreker opeens zweerde bij de spaghetti carbonara van zijn oma...alleen dìe was de naam waardig om carbonara te dragen...het geheim was natuurlijk een segreto, doch piano piano werden toch enkele belangrijke ingrediënten verklapt: geen room, wel eieren en waarvan minstens 1 kalkoenei. Geen gewone spek maar wangspek en dan de pasta filato di bronzo oftewel gegoten in bronzen vormen !

01-02-2014 om 17:55 geschreven door babelle  

Het historisch theater van Macerata, 1 van de honderden in de Marche.

April:
Mooie zonsopgang aan onze kust.

Mei:
De palio in Jesi

Juni:
De infiorata in Cupramontana.

Juli:
Pizza avond op de Girandola

Augustus:
Pasta workshop met de Tiny Chef.

September:
Het middeleeuwse diner in Poggio Cupro

Oktober:
Het wijnfeest in Cupramontana

November:
Mooi uitzicht vanuit de olijfboom tijdens de pluk.

December:
Castiglioni, het kerststallendorp

03-01-2014 om 10:30 geschreven door babelle  

27-12-2013 om 14:18 geschreven door babelle  

Cupramontana, 12 december 2013.

Cari amici,

Nog nooit plukte ik zoveel en zo lang olijven ! Het startschot gebeurde op 27 oktober en de allerlaatste kist raakte gevuld op 8 december. Niet dat er geen olijven meer geoogst konden worden, doch het aantal helpers daalde aanzienlijk, het weer speelde ook niet altijd even enthousiast mee, dus oordeelden we FINITO ! Een extreem goed jaar wat het aantal betreft,iets minder qua rendement. Het plukken zelf bracht veel afwisseling met de diverse eigenaars, de verschillende olijvensoorten (de mignola die klein en hard to get is, of de ascolana met reusachtige afmetingen) en de verschillende plantages, grote eeuwenoude klimbomen, jonge lage bomen, vlakke terreinen of steile hellingen, het was telkens anders. Steeds in gezelschap, talrijke gesprekken in de bomen en dan 's middags de panino tot pasta lunch buiten !

Erik, die allesbehalve de passie van olijvenplukken deelde , kon dan eindelijk op zijn gemak de laatste kant van ons huis bezetten, alles in de winterberging doen en talrijke vergaderingen bijwonen i.v.m. het toerisme, waarbij vooral de boodschap van samenwerking uitgebracht werd.

Niet dat ik non stop plukte, alleen bij droog weer werd geoogst, de week waarbij de rivieren over hun oevers liepen en zelfs het stuwmeer over de dam stroomde en talrijk aandrijfhout aan de kust spoelde, was het noodgedwongen pauze. Idem bij de aangekondigde komst van het koufront Attila uit Siberië met wel 40cm. sneeuw. Of als de eigenaars hun olijven naar de molen brachten , kon ik ook weer eens meewandelen met de groep. Vooral de sneeuwwandeling bleek de moeite.

Werd er helemaal niet gefeest deze maand ?Toch de merenda ( tussendoortje) voor alle vrijwilligers van het middeleeuwse feest...maar zelfs een merenda kon zo uitgebreid zijn dat je 's avonds absoluut niet meer hoefde te eten ! Bovendien vierden we ook het 5-jarig bestaan van de wandelclub ! Niet te geloven en zoals onze gids het zei, een groep zonder voorzitter, zonder clubkaart, zonder verplichtingen die al 5 jaar bestond !

De fotoclub die 2 uitstappen organiseerde, aan de kust en in een middeleeuws dorp ! Een ideale gelegenheid om mooie foto's te nemen en tegelijkertijd om goede tips te krijgen van de leerkrachten !

In november onthaalden we ook Belgische gasten die een vakantiehuis kochten dat nog verbouwd moest worden, maar de olijven konden wel al geplukt worden . Voor hen een leuke bezigheid met een interessante oogst van bijna 500kg !!!

De feestdagen staan langzaam voor de deur, de Girandola moet nog versierd worden, zullen we een witte kerst meemaken of worden het eerder temperaturen van rond de 20 graden ? We houden jullie op de hoogte !

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– Eén van de olijfpluk adressen was een plantage bij Belgen die net het domein gekocht hadden. Ze waren hier 4 dagen om hun olijven te plukken. Zelf zou ik hen dan ook tonen hoe de oogst gebeurde. Hun Italiaanse/Albanese buurvrouw wilde ook meehelpen. Na een dag plukken zouden we allemaal samen avondeten. Voor de buurvrouw op een zeer eigenaardig tijdstip tegen 18uur. (hier eten ze pas tegen 20.30) De Belgische gastvrouw had pasta klaargemaakt doch op Belgische wijze , de pasta en de saus apart opgediend. Dat snapte de buurvrouw niet en aangezien ik de tolk was....Isabelle ze moeten de saus en de pasta mengen anders plakt alles.

Ja dat weet ik wel , ik haar, doch zo wordt nu eenmaal in Belgie pasta gegeten. Dat kan niet, dat kan niet, schudde ze haar hoofd. Dat zou ik mijn Italiaanse man nooit kunnen voorschotelen ! en je moet hen dat vertalen !

– Toen ze de saus zag , viel ze helemaal achterover, een tomatensaus vol vlees, groenten e.d. ??? ja legde ik uit , bij ons is de pastamaaltijd nu eenmaal de hoofdmaaltijd en niet zoals hier een primo dat nog gevolgd wordt door groenten en vlees. Dus moet de saus zwaar zijn.

Dat zou haar man ook niet eten want volgens haar was dat geen saus maar een soep, una minestra. Het moet gezegd ze at het allemaal op maar wel onder het voortdurende kopschudden en commentaar è una minestra, è una minestra...Hoe kun je in godsnaam soep bij de pasta mengen ????

12-12-2013 om 17:44 geschreven door babelle  

Cupramontana 9 november,

Cari amici,

Het wijnfeest anno 2013 zouden we ons als koud en nat herinneren, vooral nat. Weliswaar een vochtigheid niet veroorzaakt door de overheerlijke Verdicchiowijn maar meer bepaald door het water dat uit de hemelsuizen naar beneden denderde ...Onze Belgische gasten die speciaal voor dit feest bij ons logeerden, maakten er het beste van , alsook de talrijke fans van de Italiaanse zanger Caposella die zaterdag avond optrad. De diehards lieten zich niet kisten door de regen maar gewapend met paraplu's en gekleed met vuilniszakken zorgden ze voor een ware ambiance! Het was zelfs zo koud, dat wij spontaan besloten om in ons kraampje vin brulé of glühwijn te verkopen !!!

Maar gelukkig sloten midden oktober de hemelpoorten en genoten we van ongelooflijk zonnig herfstweer. De prachtige herfstkleuren rood, geel en bruin begeleidden de wandelingen met de podisti.

Allerlei tuinactiviteiten stonden op het programma , waaronder ook tulpenbollen bestellen. De zus van Erik was nl. bevriend met eigenaars van een tulpenbollenkwekerij in Nederland . Bij hen had ik al verschillende keren bollen gekocht met grote tevredenheid. Onze Italiaanse vrienden waren er best jaloers op, dus ging ik na of de kwekerij ook niet exporteerde ? Geen probleem en zo startte ik in Cupra een tulpenbollen actie. Het enthousiasme was denderend, velen wensten Nederlandse tulpen in de tuin. Uiteindelijk bestelde ik 1800 tulpen, die binnen de week geleverd werden. Een heel karwei om al die bollen te verdelen over het aantal bestellers, de distributie ervan gebeurde met begeleiding van allerlei instructies qua planten, en verzorgen. Jammer dat de lente nog niet in zicht was.

De geplande 3daagse met de buitenlandse touroperators en journalisten werd een groot succes; hun eerste overnachtingsplaats de Girandola en andere leden van Cupramontana-accoglie. Een ontvangst bij de burgemeester, een bezoek aan het wijnetikettenmuseum, het avondeten bij een lokaal restaurant.' s Anderendaags weigerde de zon totaal van de partij te zijn, alle bezoeken aan de verschillende abdijen, kloosters, dorpjes gebeurden dan ook helaas in de mist en in de regen. Gelukkig presenteerden 's avonds de gidsen van het natuurpark een mooie slideshow met foto's van de landschappen.

De laatste dag bleek het gezegde “ na regen komt zonneschijn” waar te zijn; de uitgenodigden genoten volop van de zonovergoten en adembenemende panorama's , na de rondleidingen in het fiets-, papier- en pianomuseum van Fabriano. ' Avonds nog een workshop met de verschillende structuren van de verschillende verenigingen en een lekkere avondmaal als afsluiter. Erik bedankte dan ook hartelijk alle deelnemers in zijn eindspeech.

Een van de journalisten zal dan ook een mooi artikel publiceren over deze regio in het Nederlands kunsttijdschrift Villa D'Arte, in het nummer van half december .

Langzamerhand beginnen de studies van sociale en culturele agogiek die Erik ooit volgde hun vruchten af te werpen, meer en meer wordt hij de signore die je moet hebben wat betreft plaatselijk toerisme. De burgemeester nodigde hem dan ook uit om een woordje te doen over dat onderwerp tijdens het regionale zaterdagprogramma op de Italiaanse tv. Elke Marchigiaanse gemeente werd er in de kijker gezet en nu was Cupramontana aan de beurt. In zijn beste Italiaans gaf hij een interview aan de journalist over de B&B vereniging en zijn visie voor toerisme in de toekomst.

http://youtu.be/JpqylWAJ0IM

De volgende dagen klampte velen hen aan, want iedereen had de uitzending wel gezien ! Hier stopte het niet, volgende maand bericht ik jullie verder over eventuele toeristische acties voor volgend jaar.

Was de druivenpluk later begonnen, dat gold natuurlijk ook voor de olijven. De meeste waren nog redelijk groen, dus nog onrijp en weinig olie bevattend, doch lang wachten bracht risico met zich mee dat mogelijke herfststormen vele olijven zouden wegblazen en op de grond zouden laten vallen. Dan maar wat onrijp plukken en minder olie.. Zoals altijd bood ik mijn plukdiensten aan en kon zo het startschot geven bij Duitse vrienden van ons. Zij bezaten hier een vakantiehuis met olijfbomen en konden alleen nu afkomen. De Italiaanse buurman vond het maar niets plukken met de handen, je hebt daar nu toch machines voor en nu was het ook veel te vroeg. Maar ja niet iedereen kan verlof nemen als hij wilt...

Tanti cari saluti

Isabelle en Erik

PS:

– Tijdens het wijnfeest kregen we een telefoontje, een boeking misschien ? Nee, de volgende vraag: Ben ik in Cupramontana? Woont u daar ? Ja . Wat is het weer bij jullie ? Wisselvallig, af en toe regent het, af en toe droog. Oh dan komt er niemand zeker naar het feest ? Waarschijnlijk toch want vanavond treedt Caposella op en er zijn verschillende bussen met fans al besteld die naar hier komen...oh dan moeten we misschien toch komen ? Tja dat moet u weten. Ja want we wonen in Senigallia (ca. 45km van hier) en we dachten als het er regent gaan we niet naar het wijnfeest want dan gaat het niet door, maar als u nu zegt dat alles doorgaat. Ja hoor....Dan zien we wel wat we doen.

Zijn we al het weerbericht geworden...

– Ging ik naar onze boekhoudster i.v.m. een rekening, was het daar stampvol. Ook zij had het tv optreden gezien van Erik en gehoord van de workshop e.d. met de touroperators...Jullie doen wel veel voor het toerisme was haar commentaar. Ja ja maar het is ook nodig. De anderen begonnen zich te moeien , ah ja hebt u soms een agriturismo ?Nee een B&B, ah ! Waar ? En dan mengde zich een jonge gast oh kan u de website geven want ik organiseer fietstochten e.d. voor individuele Russen en ik wil de Marche daar bekend maken.. Sergei is mijn naam ! Zo gezegd zo gedaan. Even bij de boekhoudster en de pr ging aan het rollen.

– Op weg naar de dierenarts in Jesi , botste ik per ongeluk met onze zijspiegel van het busje tegen de zijspiegel van een andere auto. Onze had niets, maar de andere was gewoon totaal loss ...helaas. De inzittende was niet al te blij. Dus gegevens uitgewisseld. Hij : ik woon in Cupra en u ?. Oh ik ook, meer bepaald in Poggio . Oh antwoordde de man ,ik ook , bleken we bijna overburen. Dat kalmeerde de gemoederen, maakte het administratief ook allemaal simpeler alhoewel de uiteindelijke kosten toch gepeperd waren.

Bots dan nooit tegen een BMW X5, een Fiat zou beter zijn geweest....

10-11-2013 om 15:39 geschreven door babelle  

Cupramontana, 5 oktober 2012

Cari amici,,

Even siëstatijd tijdens de wijnfeesten, ideaal moment om jullie weer op de hoogte te brengen van onze belevenissen in augustus en september.

Traditioneel startte de maand augustus met ons dorpsfeest la scampagnata, weliswaar met minder bezoekers dan vorig jaar, maar nog altijd genoeg gnocchi's om te maken, want hiervoor kwamen de mensen toch naar Poggio Cupro. Uit de talrijke andere feesten bezochten we nog de internationale volksdansfeesten in Apiro, door het jaar een meer rustig dorpje, doch tijdens het festival beleeft het een ware metamorfose, duizenden belangstellenden verplaatsen zich graag naar deze Marchigiaanse gemeente om het mooie dansevenement mee te maken met groepen uit heel de wereld.

Het wandeldegustatie evenement leidde dit jaar naar de San Michele kerk, waarbij aan het einde van de fysieke inspanning de lekkere hapjes en wijnen de ijverige sportievelingen culinair belonen.

Naast de scampagnata krijgt ons dorp Poggio Cupro de laatste jaren enige faam in de longboarding kampioenschappen, dit jaar werd onze heuvel zelfs erkend voor de Italiaanse kampioenschappen. 3 dagen lang zoefden om ter snelst een 20-tal mannen ( en 1 vrouw) met een verlengd skateboard de heuvel af. De laatste dag is er geen competitie meer, maar demonstratie en zeepkistenrace. Dit jaar sloopte blijkbaar iemand grootmoeders zetel uit het salon en monteerde dat op 4 wielen...

Poggio Curpo , ons dorpje van amper 400 inwoners, geraakte stilletjes aan op de kaart van toeristische gebeurtenissen, vanwege het middeleeuws diner; tussen de gangen door traden er vendelzwaaiers op , trommelgroep, vuurspuwers en vuurshows en ballet. De verdedigingsmuren , de piazzetta en kerk getuigden over het verleden als versterkt klooster . Voor het historische diner was dan ook maar weinig decoratie nodig. Erik en ik deden weer mee, hij als edelman en ik als volksvrouw. Ik weigerde de rol van adellijke , want ik vond het veel leuker om mee te helpen bij het gepeupel, de adel zat toch maar aan tafel en moest zich heel serieus gedragen. De vergaderingen vooraf verliepen wat chaotisch , het afhalen van de kostuums in het Sint Catharinaklooster van Cupramontana vergde ook veel geduld, voordat iedereen gepast had.....dan maar even het klooster verkennen, een prachtig gebouw dat enkele jaren terug, gedeeltelijk gerestaureerd werd, echter zonder doel....nu stond het maar weer leeg te staan, prachtige lokalen , prachtige ruimtes immens groot , te wachten op een investeerder , maar in crisistijd ????

De dag van het gebeuren zelf begroette ons een stralende zon, gelukkig geen slecht weer stress van vorig jaar. De bezoekers geraakten meteen in de middeleeuwse sfeer, dankzij de muziek, de vendelzwaaiers en het hele versierde dorp. Dat word moeilijk om het volgend jaar te overtreffen.

De gasten die er bij waren, genoten weer volop, geen toeristische kitsch maar een mooi feest waaraan de dorpelingen allemaal participeerden.

Augustus kende ook de laatste pizza avonden van de Girandola, waarbij we opnieuw muzikaal talent ontdekten tijdens de Limburgse week, allemaal gasten uit Belgisch Limburg !!!!

Vrienden van ons bleken ook gebeten door het fotografievirus, de hele familie zelfs, zodat we in de vroege avond de mooie zonnebloemen op de foto namen en 'morgens heel vroeg opstonden om de zonsopgang aan de kust te fotograferen. Vooral voor de kinderen een hele belevenis. Waren we tijdens de voege uurtjes bijna de enige op het strand, tegen de middag vluchtten we voor de drukte weg , allemaal Italianen die het laatste weekend van hun ferragosto aan de zee wilden vieren.

Zo was het snikheet en zo waren de avonden fris maar als je door je gasten uitgenodigd wordt voor een barbecue buiten, moet dat kunnen !

De Amerikaanse Tiny chef waar ik een kleine kookcursus volgde gaf een workshop bij een collega , ik met een gaste er naar toe. We leerden er veel bij onder het toeziend oog van de Amerikaanse en maakten veel plezier. 's Avonds mochten de niet kokers mee eten.. Voor het volgend jaar maakte ik een afspraak met haar om ook zo kook workshops op de Girandola te geven.

De crisis voelden we wel op de Girandola, iedereen boekte later , doch de gaten vulden we deze keer met lastminute Italianen.

Eriks vergaderingen i.v.m. toerisme kenden weer een vervolg in september. Samen met nog enkele andere verenigingen weigerden ze nog om mee te doen aan vergaderingen voor nutteloze subsidies. Als er dan toch geld ter beschikking was dan konden de praktijkmensen dat het best beslissen waarvoor het gebruikt kon worden! Zo kwam er eens eindelijk wat geld vrij om gerichte promotie te maken, om een 20- tal journalisten uit te nodigen voor een 3-daagse verkenning van deze streek op natuur, cultureel en gastronomisch gebied. Gepland voor het weekend van 20 oktober.

We mochten tevens Nederlandse collega's vervangen bij een event georganiseerd voor Belgische klanten van het Italiaanse bedrijf Ariston, nl. een Vespatour door onze omgeving dat tot de olijfoliemolen zou leiden. Een firma uit Piemonte (500km van de Marche) zorgde voor 9 vespa's. ( want in de Marche kan men helaas nog geen Vespa's huren) Erik zou voorop rijden, want hij had de tour trip gepland, ik zou achteraan volgen. Alleen de weergoden weigerden absoluut die dag om de zon te laten schijnen, alleen regen en regen, de firma met de Vespa's die al voor de kandidaten was aangekomen, deed dan ook niets anders dan de vespa's in en uit te landen uit de busjes en dan maar weer polieren. De groep mannen , alhoewel aangekondigd als Franstaligen, bleken een groepje Vlamingen te zijn die er wel zin in hadden in dit avontuur. Maar niet in de gietende regen. Dan maar improviseren, de vespatour vervangen door rit in het busje , de olijfoliemolen bezoek wat langer laten duren en dan klaarde de hemel gelukkig op en kon de mooie rit door het Marchigiaanse landschap toch plaatsvinden. De mannen genoten dan ook volop, wat was er leuker dan rondsnorren op een scooter, heuvel op, heuvel af, na elke bocht een andere panorama. Het aperitief bij Ruggero's bar was dan ook de kers op de taart.

Dit jaar geen snikhete zomer maar genoeg warmte voor de vijgen om te worden verwerkt tot lekkere vijgenjam.

Het dorpje Polverigi bij Ancona organiseerde jaarlijks een pre halloween gebeuren in september, de stad veranderde dan in een waar heksen feest, met heksen, spooksteegjes en lugubere optredens Mooi om te zien maar wat een werk voor maar 1 avond...

Het einde van de maand ontving Erik zoals altijd zijn ex-klasgenoten die dit jaar een heuse storm beleefden , terwijl mijn eigen klasreünie in Gent onder een stralende zon verliep ! Ik maakte meteen van de gelegenheid gebruik om zoveel vrienden en familie in die regio te bezoeken, toch nog mensen moeten teleurstellen doch ik kom er weer, zo'n leuke stad Gent !!!!

Ons toeristische seizoen is bijna weer gedaan, de wijnfeesten zijn weer gestart, helaas niet met warme temperaturen, maar eerder herfst toestanden ...Onze Belgische gasten maken er het beste van, het verslag van dit oogstfeest is voor de volgende brief, wij drinken alvast een glaasje Verdicchio op jullie gezondheid

salute.

Isabelle en Erik

Ps:

– Erik ging ook eens meewandelen met de podisti, uiteindelijk moest hij afhaken, zijn beide wandelschoenen lieten los bij de zool ...mijn wandelschoenen waren echter even oud, en hadden al meer kilometers meegemaakt, waarschijnlijk waren Eriks schoenen uitgedroogd door niet gebruik.

– Tijdens een uitstapje naar de badplaats Fano bewonderden we moedereend met haar kuikens. Kwam een vrouw naast ons staan die ons meteen de hele stamboom van moedereend uitlegde, de namen van alle kuikens, de namen van alle voorbijdrijvende eenden en diens verwantschappen, de overlijdens....

– gasten die bij ons overnachtten om dan een weekje umbria te doen en dan terugkeerden om 's anderendaags het vliegtuig op Ancona te nemen. Doch de volgende dag vloog er niets naar Brussel, hadden ze zich niet vergist ? Ja een dag te vroeg bij ons gekomen, een dag te vroeg bij de vorige gastheer vertrokken maar wel een extra dag vakantie.

07-10-2013 om 17:34 geschreven door babelle