Cupramontana, 1 februari 2014.

Cari amici,

Een geur van brandend hout domineerde deze maand de buitenlucht, de goedkoopste brandstof van dit jaargetijde voor vele Marchigianen. Ook bij ons functioneert de centrale verwarming op stookhout, onze radiatoren zijn nl. verbonden met een houtkachel ingewerkt in de vroegere open haard. Zo slaan we 2 vliegen in één klap, de gezellige sfeer van een open haard èn tegelijkertijd ons hele huis aangenaam warm.

Toch draaide de cv dit jaar gelukkig niet op volle toeren, koning Winter was eens heel galant en liet prinses Primavera ridderlijk voorsteken. Zelf dook hij af en toe eventjes op het toneel om dan weer geruisloos achter de wolken te verdwijnen. Op oudejaarsavond genoten we dan ook van een heldere hemel, kleurrijk verlicht door het vuurwerk dat overal afgestoken werd op de heuveldorpen in de omgeving. De volgende dag schoven we aan in Precicchie, een middeleeuws dorp dat jaarlijks in ene klein Bethlehem verandert, alle dorpelingen verkleed als figuranten van de kerststal. De laatste jaren keuze genoeg om dergelijke levende presepie of kerstkribbes te bezoeken.

In bepaalde dorpen, zoals Castiglioni, verrichtten de bewoners ware knutsel kunstwerkjes van de traditionele voorstelling van een kerstkribbe. Elke nis of steegje verborg een mooie verrassing.

De befana of goede heks bracht op 6 januari volgens de traditie de brave kinderen snoep en geschenken. Wij bezochten haar in Urbania, haar woonplaats met haar huisje waar ze ijverig de jaarlijkse kinderbrieven beantwoordt. Een hele resem hulpheksen dansten rond in het stadje dat mooi versierd was met geschenksokken en bezemstelen. Als apotheose natuurlijk de befana zelf die op haar bezemsteel vanaf de klokkentoren naar beneden afdaalde.

Epifania, le feste le porta via , Driekoningen sluit alle feesten af, zo ook wij onze Girandola. Onze jaarlijkse winterstop zonder een echte winterslaap. De zachte temperaturen gaven Erik de gelegenheid om onze fienile of hooischuur te bezetten. De mooie zaterdagwandelingen gingen gewoon door met een speciaal bezoek aan een boerderij gespecialiseerd in varkensveeswaren. Onze groep zorgde voor een ware invasie in het winkeltje , de salami was net niet uitverkocht na ons bezoek. We kregen ook de kans om met de podisti eens af te dalen in de berg waar ons drinkwater vandaag komt. Tot de 70'er jaren kampte heel de omgeving 's zomers met een serieus watertekort. De oplossing vonden ze in de bergwand van de Monte Gorgovivo. Hier bood een ingenieus systeem van tunnels, putten en pompen voortaan een mooi antwoord aan het waterprobleem. Tegenwoordig worden 35 gemeentes bevoorraad en tocca ferro (hier geen hout maar ijzer vasthouden) tot nu toe zaten we 's zomers nooit zonder water.

2014 startte met een onverwachtse pr campagne, een heel artikel in het Belang van Limburg, een waterval aan reacties, bezoekers op de website en reserveringen ! Bovendien verscheen eindelijk een goede Nederlandstalige gids over de Marche, uitvoerig en gedetailleerd met 4blz. over Cupramontana: Le Marche Ongekend mooi van Evert de Rooij, een aanrader !

Tanti cari saluti van Isabelle en Erik

PS:

– eigenaars van een vakantiehuis vonden in hun brievenbus een speciale brief van hun gasleverancier. Wie wat afgelegen woont verwarmt meestal zijn huis met LPG uit een tank begraven onder de grond. Men is ook verplicht om dan 2 blusapparaten in huis te hebben, die jaarlijks gecontroleerd worden door de gasleverancier.

In de brief stond het volgende. Wegens besparingen betreuren we ten zeerste dat we de jaarlijkse controle van de brandblusapparaten niet meer kunnen uitvoeren. Waren de blusapparaten tot nu toe onze eigendom, met blijdschap kunnen we u nu meedelen dat die voortaan uw bezit worden tegen het symbolisch bedrag van 0,50 euro. Dit bedrag zullen we innen bij de volgende gaslevering.

– Een avond in een pizzeria samen met de leden van de fotoclub zorgde raar maar waar niet voor gesprekken over fotografie. Al gauw wisselde men zoals gewoonlijk hier, recepten en lekkere adressen uit. Tot onze grote verbazing werd een bepaald kippengerecht uit de Mac Donalds de hemel ingeprezen , waarna diezelfde spreker opeens zweerde bij de spaghetti carbonara van zijn oma...alleen dìe was de naam waardig om carbonara te dragen...het geheim was natuurlijk een segreto, doch piano piano werden toch enkele belangrijke ingrediënten verklapt: geen room, wel eieren en waarvan minstens 1 kalkoenei. Geen gewone spek maar wangspek en dan de pasta filato di bronzo oftewel gegoten in bronzen vormen !