Lecas is een contessa 32 , een type dat zijn vaareigenschappen en degelijkheid bewezen heeft tijdens de beruchte Fastnet race in 1979 . Wij zijn sinds 2002 de trotse eigenaars . Ze is ontworpen door David Sadler en gebouwd door Jeremy Rogersin 1973 . De romp en opbouw zijn nieuw gelakt, het beslag is vervangen en een groot deel van de zeilgarderobe vernieuwd . Het vernieuwen en aanpassen blijft nog een tijdje doorgaan .
meer contessa info : www.contessazeilers.nl www. co32.org
Zoeken in blog
LECAS
wedstrijdvaren en familietochten met onze contessa 32
08-11-2009
goofies 2: nieuwe concurrentie
De goofies zijn nu echt gestart. Gisteren was er geen andere wedstrijd die het aantal deelnemers kon beinvloeden. Alle klassen hadden terug hun eigen start en baan. In onze klasse waren we deze keer met 22 boten aan de start. We vertrokken in de regen (die de hele middag is blijven vallen) en hadden de startpositie - achteraf bekeken - te laag gekozen. We zaten ingesloten tussen een aantal andere boten en geraakten niet direct weg. Dan bleven we een tijdje twijfelen over al dan niet de spi trekken (twijfel is nooit goed).Het eerste rak vaarden we iets scherper dan half, en we waren niet overtuigd dat we de spi zouden kunnen houden. Veel te laat hebben we hem dan toch getrokken, en een beetje van de achterstand ingehaald. Ondertussen lag Bolderik al enkele minuten voor, samen met Farfelu : een nieuwkomer. Voor zo'n FF 915 was het ideale wind en ze gebruikten de omstandigheden ook optimaal. Nog een nieuwkomer was Dondervogel een Bavaria 30, ook dit scheepje heeft super gevaren.
Het was een leuk parcours, maar jammer genoeg met slechts 1 kruisrak. Lecas liep goed, maar een heel aantal andere boten liepen in die omstandigheden beter. En dan moeten wij het hebben van onze maneuvers. Die gingen allemaal goed, het kruisrak had wat langer moeten zijn.
We vaarden de eerste keer met onze nieuwe instrumenten. Eindelijk konden we kijken tot welke hoek we de spi konden houden, en bij hoeveel wind. Toch wel heel handig om nog beter de zeilvoering in te schatten. Gisteren hielden we bij 15 knopen wind de grote spi (de roos dus) tot 60graden. Het was - ondanks de regen - een zeer leuke zeildag.
Maar jammer genoeg haalden we deze keer een iets minder resultaat : een 7e plek.
We weten nu met welke boten we rekening moeten houden, en zullen de eerstvolgende training wat met de instrumenten experimenteren. Volgende keer zal de druk wat hoger zijn in een poging om terug in de vertrouwde top 3 te eindigen. Harder en agressiever varen...
Lecas is een Contessa 32 van 1973, volgend jaar dus 37 jaar oud . Een oude dame waar we de laatste jaren veel aan vernieuwd hebben en ook Dirk (vorige eigenaar) had reeds een aantal reparaties laten uitvoeren. De romp verkeert in uitstekende staat, hier en daar een krasje maar de lak kan nog jaren mee, idem voor de kajuitopbouw, Marinedeck in de kuip is een echte aanrader, nieuwe lieren en grootschootoverloop (Harken), nieuwe Lewmar Ocean luiken, spinlock stoppers, Raymarine instrumenten, 7 recente zeilen incl 2 spi's, nieuw teak berghout....
Toch blijven er zaken het begeven, vorige maand genuavalblok aan de mast eruit (is ondertussen) hersteld, vorige Goofies onderlijk uit giek (sleuf is wat uitgelebberd), ook het neerhoudsysteem is niet meer dat...Heb een offerte gevraagd voor een nieuwe mast en giek + neerhouder. Wat ik me afvraag of dit bij andere CO 32 ook het geval is...begeven er stelselmatig essentiele zaken bij jullie aan boord of heeft dit met feit te maken dat wij 'intensiever' varen tijdens wedstrijden? Er zijn toch een heleboel CO 32 zeilers die best veel en hard zeilen met hun schip! Benieuwd naar jullie reacties.
We werden met allerlei weerberichten om de oren geslagen, duidelijk was wel dat er wind zou zijn..veel wind. Lecas was pas de dag voor de Goofies te water gegaan..mast reparatie uitgevoerd door Van de Rest (mooi werk) en transducers gestoken voor onze nieuwe Raymarine ST 60 dieptemeter en log. Niet zo eenvoudig daar de gaten van Raymarine behoorlijk groter zijn dan deze van VDO, dus voor de dieptemeter moest een en ander met polyester bijgewerkt worden. Van voor bij de transducer was de polyester bijna 4 cm dik, vanachter bij het log 3 cm.
Bij aankomst in Colijnsplaat stond er reeds 20 knopen wind en deze nam gestaag toe. Bij de briefing drukte Hans (Goof) er nogmaals op dat de veiligheidsvoorschriften gerespecteerd moesten worden en dat het de schipper zijn verantwoordelijkheid is om te beslissen of hij uitvaart al dan niet. Een 40 tal bootjes aan de start, ongemeten samengevoegd de grootste groep 21 schepen. Start naar het westen, tegen stroom en wind.. een scherp doch bezeild stuk. We lagen goed hoog en konden vrij snel de Dame de Meuse, Hebbes en Boundless inhalen...we bleven inlopen en uitlopen ook op grotere schepen. We lagen met vol GZ en genua 3 perfect in balans. 2 nm voor de bb boei kwam het onderlijk van het grootzeil uit de giek, dit hebben we dan maar vastgesjord..even wel wat minder hoogte. Bij de boei stonden er windstoten tot 35 knopen.
Overstag naar de boei, veeeeel stroom en de boei net niet kunnen halen...terug overstag om ze dan te ronden en met ruime wind richting finish te varen. Geen spi getrokken, we liepen over de grond reeds 10,5 knoop, ruim over rompsnelheid...zou alleen voor schade hebben kunnen zorgen. Een Winner 10.10 vlakbij ons sloeg er maar niet in om onder controle te blijven en liep meermaals uit het roer. Lecas ging perfect onder controle naar de finish.
Ongemeten samengevoegd werden we 4 de , wel eerste van de schepen kleiner dan 10 m. Bon onze eerste plek is binnen, wel beseffende dat den Bolderik en Tissum er nog niet bij waren. Vooral den Bolderik heeft in hetzelfde weekend weer een dijk van een Antwerp Race gevaren..proficiat mannen!
We zijn 2 weken voor de start van de Goofies. Na de schade van de clubwedstrijd ligt Lecas sinds gisteren op de kant. De mast moet er even af, de werf gaat een contraplaat plaatsen, om terug een geleidingsblok te kunnen monteren. Ondertussen kunnen wij (eindelijk) de nieuwe instrumenten plaatsen. Er zal - na de luxe van de stoppers - weer een handigheid bijkomen : de windmeter. Hopelijk krijgen we alles op tijd geplaatst, want er komt ook een dieptemeter bij. De navigatie kan er alleen maar op verbeteren dus (hopelijk toch ).
We kijken er al naar uit om alles te kunnen testen. We gaan pas 2 oktober terug het water in, dus net op tijd voor de eerste Goofies.
Afgelopen weekend was het clubweekend in Colijnsplaat, traditioneel worden dan ook de clubraces gevaren en de ORC en ongemeten clubkampioenen gekroond...Wij vaarden met vaste bemanning en er was wind, veel wind..vrijdag zelfs iets teveel. In onze reeks zaten een 7-tal schepen waaronder enkele bekenden van de Goofies zoals de Boundless too(comfortina), Hebbes, Crayennest (Friendship 33)... en ook nog een Maxi 1100...Er stond bij de start ongeveer 20-22 knopen wind, iedereen opteerde voor 1 of meerdere reven en een high aspect of nog kleiner voorzeil, wij gingen voor vol grootzeil en genua 2. Na een prima start lagen we samen met de Boundless Too en de Maxi over bakboord richting splitsingston..de Maxi ging ons voorbij en wij lagen snel comfortabel in tweede positie en liepen uit op de overige schepen (waaronder ook nog een First 33). Op ongeveer 1,5 nm van de boei gebeurde het onfortuinlijke, de blok onderaan de mast waar de genuaval doorloopt scheurde uit de mast met gevolg dat de genua naar beneden ging. Onze voordekker zocht naarstig naar een oplossing, minuten gingen voorbij evenals onze concurrenten! We improviseerden wat met een andere katrol en trokken de genua terug op. Het inhalen kon beginnen, het lukte ons echter niet om de voorliggende schepen aan de boei terug te pakken. Onder spi liepen we terug in, de rest trok geen spi. Uiteindelijk finishten we bijna gelijk met de Comfortina, Friendship 33 en First 33.7...allemaal binnen de 3 minuten. De Maxi was echter 25 minuten voor ons gefinisht, dus een tweede plek. Wel tevreden over de wedstrijd, weinig foutjes gemaakt..klaar voor de Goofies.
Afgelopen zaterdag was het mosselrace. We hadden al een tijdje geen wedstrijden meer gedaan en hadden er veel zin in. Op vrijdagavond werd er afgesproken in Yrseke, Lecas werd vrijagnamiddag naar daar gevaren. Ik kwam zaterdagmorgend aan met Willem. Hij wilde eindelijk ook wel eens een echte race meedoen. Dus de bemanning : Christophe, Barbara, Willem, Timp, Stefan en Izaak.
De te varen baan werd enkele minuten voor de start aangegeven op het startschip door een nummerbordje. Dan moest ze nog snel op de kaart uitgezet worden. Voor de SW klassen werd het een baan van 28 mijl, waarvan het grootste deel tegen stroom. De start hadden we gemist, maar we konden gelukig vrij snel enkele plaatsen goed maken. De spi kon er bijna meteen op, voor een kort stukje, om niet veel te later terug uit de zak te komen voor een langer stuk. Jamer genoeg viel de wind nu bijna volledig weg. Het werd dobberen en zoeken naar plekjes met toch een beetje wind. Bij sommigen lukte dat beter dan anderen.
We werden niet meer ingehaald, en lagen zowat in het midden van het veld. Rond 14.15u passeerden we Yrseke terug en moesten dan nog enkele boeien halen tot voor Kats en weer terug naar Yrseke. Ondertussen hadden we alweer stroom tegen, en er was nog steeds te weinig wind om Lecas op dreef te krijgen. Willem had het zich allemaal wat spectaculairder voorgesteld en begon te zoeken naar een partner voor "een potje kaarten". Wij bleven ons tot zijn spijt toch nog focussen op de wedstrijd. Maar tegen 17 u waren we bijna aan de boei voor Kats en werd duidelijk dat we de tijdlimiet van 18u niet zouden halen. Na een poosje twijfelen hebben we ons toch maar afgemeld en zijn we doorgegaan naar Colijnsplaat. Zo lag Lecas ineens terug op z'n vast plek. Eindelijk kwamen de kaarten boven, dat had voor Willem sneller gemogen.
Voor alles is er een eerste keer : deze keer zijn we niet op tijd binnen geraakt, een DNF dus. Toch jammer dat er voor een lange baan tegen stroom is gekozen. Slechts een aantal boten van onze klasse zijn gefinnished.
De volgende wedstrijd zal waarschijnlijk het clubweekend van Colijnsplaat zijn. Intussen genieten we van 2 weekjes vakantie die we zoveel mogelijk aan boord zullen doorbrengen.
Gelukkig scheen de zon en het was gezellig. Volgende keer hopelijk iets meer wind.
We waren er geraakt. Na een vlotte tocht van Nieuwpoort tot Cowes. We waren met 4 om Lecas over te varen : Christophe, Barbara, Timp en Toob.
We hadden tijd, en daardoor de luxe om de heenreis in dagtochten te doen. De wind was niet echt constant, over de drie dagen varieerde die tussen de 6 en de 0 Bft. Dinsdag staken we over van Nieuwpoort om aan te leggen in Dover. Op woensdag deden we Dover - Brighton, waar we binnenliepen met windkracht 6 op kop en stroom tegen. Doorvaren had dan niet veel zin gehad. En we waren blij dat we gezellig in ons bedje lagen terwijl het buiten bleef waaien en het daar bovenop nog begon te regenen. Het binnenvaren in Dover was tamelijk woelig geweest, een nacht varen was geen pretje geweest.
De volgende morgen was er dan weer wel stralende zon, maar geen wind. We gingen richting "Looe", een smal gat tussen twee ondieptes, op weg naar de Solent. Na een viertal uren varen kwam er toch wind en konden we onder zeil dieper in zee gaan om rond de "Owers" te gaan. Intussen hadden we het gezelschap van een aantal andere boten die dezelfde richting uitgingen (toevallig ). Dankzij dit maneuver konden we op een goeie koers de Solent invaren. En tegen 17u lagen we - voorlopig als enige - in de bezoekersbox van East-Cowes-Marina. Er werden 12 contessa 32ers verwacht.
Eens we goed vastlagen konden we al eens op verkenning gaan in Cowes. Het was er nog vrij rustig.
En op vrijdag liep het stilaan vol. Heel zeilend Engeland lijkt hierop af te komen, dat heeft ook de rest van de bemanning gemerkt die met de auto onderweg was vandaag. Alle ferry's naar het eiland (en het zijn er vrij veel) zaten vol. Pas om 20.30u hadden ze een plaats vanuit Portsmouth naar Cowes. Intussen lag Lecas omringd door soortgenoten.
Eens de ploeg compleet was (Christophe, Barbara, Timp, Toob, Phillippe, Stefan ; en Sander als versterking op de wal) konden we even snel iets eten (kebab), zo veel mogelijk van boord halen, en het parcours voor de wedstrijd overlopen. Geen ingewikkeld parcours : starten in westelijke richting, rond de Needles, rond St Catherines Point, Bembridge buoy over bakboord laten liggen en finishen over de juiste finishlijn (= de zuidelijke). Op voorhand had ik zo veel mogelijk de stroming bekeken en een optimaal te varen route uitgezet. We konden ons echter niet voorstellen hoe het zou zijn om met 1800 boten hetzelfde parcours af te leggen. Er waren natuurlijk verschillende startgroepen : het eerste startsein was om 07.30u, het laatste om 09.10u.
Na een verkwikkende nachtrust was het dan zo ver, hier waren we voor gekomen. Om 07.30 uur begonnen wij - en de omringende contessa's - los te gooien. Op naar de startlijn was het een gewriemel van zeilen. Overal waar je kon kijken. Dat was al een belevenis op zich. De start werd zeer goed begeleid op de marifoon, om de 10 minuten een nieuwe startgroep, met elk hun eigen waarschuwingssein, 5 minuten en 1 minuut signaal. Rond 08.20u, 20 min voor onze start, nam ik even het roer over. Christophe ging nog even binnen naar het toilet, maar geraakte er niet. Hij rook brandlucht en deed het motordeksel open : rook ! De rest van de bemanning zat op uitkijk en had niet direct door wat er aan de hand was. De genua was nog niet gehesen. Uiteindelijk gingen alle mannen binnen kijken, en de uitlaat checken, het koelwater... De behuizing van de motor werd in geen tijd verwijderd, om te merken dat er in elk geval geen vuur was. Ik hoorde via de marifoon op de achtergrond dat het stilaan tijd werd voor ons waarschuwingssein. Gelukkig keerde de rust binnen net op tijd terug om de chrono stipt op tijd in te kunnen duwen. Maar we wisten nog steeds niet wat het probleem was.
Uiteindelijk kwam de conclusie dat de motor perfect draaide en dat er een elektrisch probleem moest zijn. Een doorgebrande kabel of zo. Dus de genua ging omhoog en dan kon de motor uit ... wat niet ging. Geen reactie na het induwen van de stop-knop. Lecas ronkte vrolijk door. Uiteindelijk heeft Timp hem langs binnen uit gekregen. Maar nu kon hij ook niet meer starten. Probleem voor later.
Verder verliep de start vrij goed. We waren goed weg, met enkele favorieten in zicht. Er zijn echter zo veel boten dat het onmogelijk is om ze allemaal in het oog te blijven houden. Dus begonnen we ons meer en meer op onze eigen koers te concentreren. Overal zijn boten, het begin en het einde van het pak zijn niet in zicht. Het eerste trechterpunt was iets voor de Needles. Iedereen moet dan door een smal stuk vaarwater, op de kant staan massa's toeschouwers. Fantastisch zicht.
De ronding van de Needles ging goed, op een veilige afstand van de rotsen en een wrak. De spi ging omhoog, en dan was de planning om dicht onder de kust te gaan varen om optimaal te profiteren van de stroming, maar we lagen ingesloten tussen een aantal (grotere) boten die er anders over dachten. We geraakten verder weg van de kust en kozen dan maar voor de vrije wind, recht naar St Catherines Point.
We hielden een heel aantal boten bij die groter waren dan ons. De roos stond goed en stabiel. We konden rustig een boterhammetje eten en genieten van het spektakel. Bij St Catherines kwamen we weer met een massa boten bij elkaar, en kregen we voor het eerst weer een aantal contessas in zicht. Stilaan kwam er meer wind op, en het werd opletten voor de talloze boten die uit roer liepen en begonnen te rollen. Hier en daar sneuvelden zeilen, 1 boot slaagde erin om zijn eigen spi te overvaren tot die achter zijn kiel bleef hangen. Ook voor ons werd het sturen zwaarder. En uiteindelijk gingen ook wij plat. Gelukkig kregen we alles goed en zonder brokken terug onder controle. Maar we namen wel de - wijze - beslissing om de spi binnen te halen. En dat ging vlot.
Het was daar een vrij ruwe zee, kort golven in combinatie met wind : een heftig stuk. De boten die nog stabiel en gecontroleerd met spi vaarden werden zeldzaam. Een half uurtje later was het ergste achter de rug, en mocht onze kleine spi uit de zak. Het hijsen verliep prima, en we hadden nog steeds dezelfde boten in zicht. Sommigen haalden we in. Alles ging goed.
Op naar Bembridge Bouy. Ook hier weer een gewriemel van jewelste. Eens we die rond waren begonnen we aan een groot inhaalmaneuver. Ondertussen was de spi weg en vaarden we scherp met de genua 1. Tijd om op te kruisen naar de finish. Weer was het best om dicht onder de kust te blijven, maar het grote aantal boten daar schrikte ons een beetje af. Dus bleven we in het begin iets dieper in zee, maar uiteindelijk was de geringere stroming toch te verleidelijk en waagden we ons - over bakboord - tussen de honderden boten. En iedereen ging beschaafd uit de weg. Vanaf dan waren we helemaal op dreef en deden we waar we sterk in zijn : een kruisrak. Zonder problemen konden we onze voorrang nemen over bakboord richting kust, om te wachten op de juiste moment om overstag te en zo terug hoogte te winnen. Dan lagen we over stuurboord, en was een goed uitkijk belangrijk om voorrang te verlenen waar nodig.
Deze keer haalden we duidelijk een 4-tal andere contessa32ers in en liepen er relatief snel van weg.
De finish kwam eraan en dat werd nog even zoeken. Er zijn immers 2 lijnen, en je moet over de juiste gaan natuurlijk. Ook dat ging goed. Maar de motorzorgen kwamen nu weer : hoe moesten we na het finishen zondr brokken door het gewriemel richting haven geraken. Sander was al verwittigd, oproepen voor een sleep had niet direct gehoor, en onder zeil - met weinig wind en op stroom - een mooring oppikken was niet eenvoudig te noemen. Gelukkig kwam een tientel minuten na ons "contessa Annabelle" over de finish en kon die ons richting haven slepen. Een RIB van de marina trok ons keurig naar de box.
Ondertussen hadden we al van het thuisfront vernomen dat we als 16e contessa 32 over de finish waren gegaan. Niet slecht. De motor werd door Sander onder handen genomen en het verdict : een "opgebrande" startmotor, als gevolg van een verkeerd contact. Een domper op de dag.
Onze starttijd : 7.40 u, finishtijd : 20.35u. Er zijn in totaal 1563 boten gefinnished, 122 hebben opgegeven en 13 DSQ of OCS.
Wij staan uiteindelijk op de 18e plaats, van de 28 deelnemers. Voor de eerste deelname zeker niet slecht. We zijn tevreden, en hebben het meegemaakt. Veel indrukken opgedaan en een hele ervaring.
Nu hopen dat dinsdag alle problemen met de motor opgelost geraken, zodat Lecas tegen vrijdag op z'n vertrouwde plek geraakt. De thuisbreng-ploeg : Christophe, Toob, Phillippe en Sander.
En we zijn vertrokken. In de plensende regen heeft Lecas Antwerpen verlaten. Met een mini-bemanning varen ze vandaag (hopelijk) tot Breskens, om morgen verder te gaan tot Nieuwpoort. Daar vertrekken we dan dinsdagmorgend met stroom mee richting Calais. We plannen dan donderdag in Wight te zijn.
Of we de planning kunnen waarmaken hangt volledig van het voorlopig onstabiele weer af. Natuurlijk gaan we ervan uit dat het allemaal goed komt.
Volgende zondag vertrekken we richting Solent waar we ons het weekend daarna gaan meten met 28 andere Contessa 32's tijdens the Round the Island Race. Voor ons het hoogtepunt in 2009. Round the Island is een race van ongeveer 55 nm en telt ruim 1700 deelnemers. Wij varen met Lecas in de witte klasse en varen uiteraard eenheidsklasse Contessa 32.
Afgelopen Schelderegatta was een goede oefening, bootsnelheid en maneuvers zaten wel goed..zien dat we geen OCS hebben natuurlijk. Deze week werken we 's avonds nog aan enkele details zoals, SBlier nakijken, mast trimmen..instrumenten verder monteren. Gelukkig krijgen we hulp van Ian en komt Izaak van de Ondine ook helpen met de windmeter.
Als ploeg moeten we ambitieus zijn, we hebben echt wel vorderingen gemaakt tov 2008...top 15 moet kunnen!
6 juni : de Schelderegatta. Fun, fun, fun. Op vrijdagavond bijeengekomen in Wemeldinge. Lecas lag daar al klaar. Helemaal bijgewerkt en tiptop gemaakt.
Na een gezellige avond in de kuip waren we om 7.30u klaar om los te maken en in konvooi naar Hansweert te varen. Zo hadden we nog ruim de tijd om te ontbijten en kleine dingetjes in orde te brengen. Het parcours werd nog besproken en de posititie voor de start bekeken. De windvoorspelling van 3a4Bft NO zorgde ervoor dat de nieuwe genua 1 klaar lag op het voordek.
Onze start was om 11.10u. We hadden enkele stevige concurrenten in onze groep : Bolderik en Tissum, maar ook Satisfaction en Half Moon. Na het waarschuwingssignaal zochten we de optimale locatie en koers op. Alles werd stipt getimed en we gingen volledig volgens planning richting startlijn. En toen : verwarring alom. Half Moon die enkele meters voor ons lag keerde terug en maakte een rondje. En hoewel ik zeker was van een goede timing draaiden ook wij terug, om iets later terug overstag te gaan. Na al dit maneuverwerk gingen we als 10e of zo over de lijn. Iedereen lag dicht bij elkaar. Enkel Bolderik had voor een volledig andere startpositie gekozen. Enkele spinakers werden gehesen, maar gingen al snel terug naar beneden.
De boot achter ons zag na een tiental minuten zijn genua in 2 scheuren. En Lecas liep goed. Bolderik en Tissum lagen achter ons en de maneuvers gingen goed. Er was toch iets meer wind dan voorspeld, en de genua sleurde ons voort. Op de ruimere rakken wonnen de concurrenten wat terrein, maar tijdens de kruisrakken liepen we terug in. Op het Willemsrek is de spi toch uit zijn zak gekomen. Traditioneel viel de wind vlak achter de bocht, op weg naar de finish, weg. En we gingen slechts een tweetal minuten na Bolderik over de finish.
We waren zeer tevreden over onze prestatie.
Maar dan kwamen de geruchten : onze nummer zou zijn omgeroepen bij de start, we zouden niet ver genoeg zijn teruggevaren, we waren volgens sommigen zeker correct gestart... Jammer genoeg is er tegen een 'call' van de wedstrijdcommissaris niet veel in te brengen. Resultaat op de uitslag : Lecas : OCS.
Vloeken voor ons, want we zijn nog steeds niet overtuigd dat we te vroeg weg waren, maar niets aan te doen. De uitslag : 1 Satisfaction ; 2 Tissum ; 5 Bolderik ; 6 Half Moon. Als wij geen OCS gekregen hadden, waren wij 2 en Tissum 3. Jammer.
Het was een fijne dag en leuke wedstrijd. Nu is het tijd om alles in orde te brengen voor Engeland. We hebben de 'offical guide' voor Round the Island ontvangen en buigen ons over de kaarten.
Volgende week zijn we weg ...
Lecas pakt overall 2e plek in de Goofies winterseries!
Een mistige ochtend in Zeeland, best fris nog en een WSW windje van 8 tot 13 knoopjes. Niet de ideale wind voor onze Contessa maar goed ook met wat minder wind moeten we ook kunnen presteren. Ons belangrijkste doel vandaag is ervoor zorgen dat we ruim voor Niata (Moody 31) finishen en we Tissum kunnen bijhouden, als dit lukt pakken we en tweede plek in het overall klassement.
Er werd dus richting Roompotsluis gestart, daarna ging het rechtsom aan de R15SVK2 richting Zierikzee, maakte de vloot rechtsomkeer aan de R32 om na het obligatoire ronden van de SVK5 aan de Zeelandbrug voor de laatste keer dit seizoen te finishen aan de havengeul van Colijnsplaat.
Onze start was niet slecht maar we geraakten niet op gang door toch wel wat vuile wind en onze voorstag die te strak stond...gevolg was dat we de genua niet goed getrimd kregen. Bon, acherstag gelost en gas geven maar! We haalden nog een boel schepen in voor de boei-ronding, spi erop en lichtjes afkruisend naar de volgende boei-ronding. Vervolgens een scherp rak terug richting R15SVK2, stroming mee...hier zijn we serieus uitgelopen op onze directe concurrenten, vooral dankzij prima navigatiewerk van Barbara...we kwamen zelfs samen met Tissum aan de boei. Onze voordekker presteerde prima en zorgde ervoor dat onze spi er terug snel bij stond. We finishten een dikke minuut achter den Tissum en ruim 7 minuten voor Niata...Yes..2de plek is binnen! Verdiend, want na den Bolderik hebben wij het meest regelmatig gevaren.
Nu is het even gedaan, Lecas gaat de kant op...scheepje gereed maken voor de zomerwedstrijden en vooral voor Round the Island .
Skippers are also coming from across the country. Alistair Maclean is from Yorkshire and will be racing his Swan 38 Billyon. Just further south, Paul Wells and his wife Nicky will be bringing their 1971 Contessa 26 Tessa to the Solent from Grimsby, especially for the race. Gary Walker is also from Lincolnshire where he is CEO of an NHS Trust. He also has a Contessa 26 and Mistrala will be one of the many family entries, with children Sam and Lara joining the crew. Dian Andrews will be coming from Northern Ireland to sail the Elan Amethyst.
From further afield, Samsung Pleomax is based in Holland, although she is better known in the UK as SilkCut, the Bruce Farr Volvo 60 that participated in the 1998 Whitbread Round the World Race captained by Lawrie Smith. She was later used as a training boat for Team SEB in the Volvo Ocean Race. Present skipper Harm Princ from Amsterdam currently holds the North Sea Crossing record. Other European entries include Christophe Declerq's Contessa 32 Lecas and Winsome, Harry Heist's 1972 Sparkman and Stephens design which has often performed well in the UK in Cowes Week and the Fastnet Race. The Laser SB3 Odontoblast has a name deriving from her owner's profession. Dudley Stock is a dentist living and working in Germany who last competed in the race 30 years ago. His return this year will be with a novice family crew. The skipper currently travelling the furthest to participate is Jens Kuehne based in Annapolis, USA, with the RP48 Sjambok.
This year the tides dictate that the start sequence gets underway at the later than usual time of 7.30am. First away, with IRC0 and the Open 60s, is the Clipper class. These majestic Ed Dubois-designed 68 footers are preparing to circumnavigate the globe in the Clipper 2009/10 Round the World Race. The multihulls are next across the line, ten minutes later, including Dame Ellen MacArthur aboard the Extreme 40 catamaran BT. She was first home in 2007.
Many skippers and crews have signed up for charity fundraising, including former Gold Roman Bowl winner Edward Donald, returning to support Leukaemia Research on his Folkboat Madelaine. Charlie Walker and his crew on the Cobra 850 Loo-lah are all work colleagues from BMI Healthcare. At the time of entry they had spent only eight hours sailing together but they hope to get a top half finish whilst at the same time raising money for the Motor Neurone Disease Association. John and Ted Trim's Albin Vega Blue Bar won her class in 2007 and will be supporting the RNLI this year. John is a horticultural lecturer who has appeared on television with Alan Titchmarsh, Chris Packham and James Martin, the celebrity chef. He is an expert on vegetables so perhaps there will be plenty of sustaining raw carrot on their boat. Help for Heroes is the choice of William Stacey who describes his crew on Enigma (Nicholson 30) as "four grey haired old blokes" whilst Ashley Davis on Angel Pumpkin, skippering for the first time in the race, supports Guide Dogs for the Blind. One of the unusual charities selected is Panjazz International, started in Portchester but with the aim of bringing children together across the world through the medium of music. As well as fundraising, skipper Alan Thornewill on Spirit of Daedalus sees the race as an opportunity to get his far-flung family together for a reunion.
The preferred race charities Breast Cancer Care, The Ellen MacArthur Trust, Macmillan and Prostate UK have all entered boats in the Round the Island Race Charity Challenge. Breast Cancer Care has announced Andy Massey as their first crewmember. In 2008 Andy and his wife Louise competed in the event supporting Breast Cancer Care, raising nearly £5,000. It was a courageous and poignant story as Louise finished the race despite having recently undergone rigorous chemotherapy and radiation treatment for cancer. Sadly Louise passed away last year but Andy is determined to compete again in her memory and raise funds for a charity close to his heart. Anyone interested in gaining a place aboard one of the Charity Challenge boats can email Dan Wilkinson at Into the Blue: dan.wilkinson@intotheblue.biz.
The Modern Gaffer section of diminutive classics includes the Norfolk Gypsy Kingfisher skippered by retired consultant surgeon Kenneth Moore, with his daughter, another consultant, as crew. In the same group is Miles Atherton's Memory 19 Tegan, completely restored in 2006. Snowgoose 2, a Cornish Shrimper, joins them. Stephen Akester will be racing his gaff yawl Alice III in the Original Gaffer class with a crew covering all generations of the four-family ownership. Polly Agatha is a replica of a 1904 Bristol Pilot cutter named Peggy. Skipper Kim Hartley owns a charter company specialising in classic boats including the 1906 gaff yawl Cygnet of London.
Amongst the 80+ trophies awarded for the event, there are several for one design classes old and new. These include the Contessa Challenge Trophy and the Halmatic Trophy (for Nicholson 32s). A clutch of these designs has already entered and the competition, as always, is likely to be keen. Not a strict one-design, but well represented, is the Beneteau First 40.7 which will be joining the IRC division. FirstChallenger, is the current National Champion owned by charter company Promocean. She will be campaigned in the race this year by Cesare Rotta and his crew from Milan and America.
Each year there are sailors who make themselves available for the race come what may. Paul Drew's crew on the Hurley 22 Alice B will include newly weds interrupting their honeymoon for the event. Perhaps the skipper will allow a little extra weight on board in the form champagne!
De wintercup loopt ten einde, nog een keer goed presteren om hopelijk de 2e plek te pakken in onze klasse. In de maand april gaat Lecas dan voor een 4 tal weken de kant op. Volgende zaken moeten onder handen genomen worden:
- onderwaterschip goed opschuren - grof en fijn - 2 lagen anti-fouling - polishen romp - anti-slip dek schilderen - monteren 2 nieuwe vluchluiken Lewmar Ocean - monteren spinlock stoppers - monteren instrumentenconsole + instrumenten - aankoop nieuwe spi-schoten dubbel + tylaska - raampjes nieuwe vijsjes en afkitten - delaminatie binnen terug lamineren - bakskisten schilderen - binnen grondig kuisen - onderhoud motor (filters/impeller/olie) - nieuw genua schoten - nieuwe endjes
Nen hele boterham maw, maar ons scheepje moet klaar zijn tegen de Schelderegatta. En in juni/juli moeten we in de Solent laten zien dat vorderingen gemaakt hebben:
.
).
). Dankzij dit maneuver konden we op een goeie koers de Solent invaren. En tegen 17u lagen we - voorlopig als enige - in de bezoekersbox van East-Cowes-Marina. Er werden 12 contessa 32ers verwacht. 
.
