10 maanden in Finland met AFS hey x
ik ben Kaat, ik woon in België en over 1 maand vertrek ik voor 10 maanden naar Finland. Ik zal daar verblijven bij een gastgezin in een totaal andere omgeving en cultuur. De ideale gelegenheid dus om een blog op te starten om iedereen in België te laten weten hoe het met me gaat!
10-10-2011
Jämsä & Jyväskylä
heyhey! Tijd voor weer een blogje! :D
Dit weekend ben ik met mijn gastmama Päivi naar Jämsä geweest om de moeder van Päivi, die nu 84 is, te bezoeken. Jämsä is een klein voorstadje (allé, in Belgische termen is het gewoon een dorpke met weinig inwoners) van Jyväskylä, een stad in het midden van Finland, midden in het merengebied.
De reis van Espoo naar Jämsä duurt zo'n 3u, maar ik heb me tijdens de heenreis niet verveeld (de voornaamste reden hiervan is dat ik 2/3 van de rit geslapen heb :p), want er viel wel het een en ander te bekijken. Ik weet niet hoe het in België zit maar hier zijn alle bomen hun bladeren vollop aan het verliezen (dat proces is al bezig van midden september) en dat is echt mooi om te zien, want aangezien Finland een en al bos is, is alles gekleurd. De meeste bomen hier zijn natuurlijk de berken (koivu), de blaadjes van deze bomen kleuren geel of rood. Maar de dennen en sparren (kuusi) blijven groen. De hele omgeving is dus zover je kan kijken (letterlijk!) groen, geel en rood. En dat is echt prachtig. Het geeft de hele omgeving iets van een sprookjesland. Het heeft iets fabelachtig die gekleurde bomen die zachtjes meedijnen in de wind en de fijne blaadjes die naar beneden dwarrelen. Ik kan daar echt van genieten. Toen ik in België was, heb ik daar nooit zoveel aandacht aan besteed. Herfst met zijn gekleurde en naar beneden dwarrelende blaadjes is de normaalste zaak van de wereld, daar zta je niet bij stil. Maar als je dan in Finland komt lijkt dat proces ineens zoveel indrukwekkender omdat er zoveel bomen zijn. Je kunt er gewoon niet naast kijken. Overal waar je komt zie je de kleur.
Dus op de weg naar Jämsä, waar alleen maar bomen te zien zijn (en hier en daar een meertje) heb ik dus enkele foto'tjes getrokken van het kleurlijke landschap (en toen ik het beu was heb ik in een boek gelezen xD). Aangekomen bij de 'bomma' hebben we gegeten en zijn gaan slapen. De moeder van Päivi spreekt geen woord Engels maar ze deed toch moeite om met mij te communiceren door simpele Finse zinnetjes te gebruiken, en ze glimlachte de hele tijd naar mij. Ondanks het feit dat ik mij een beetje ongemakkelijk voelde vanwege de ongewone situatie (Tiiu, het kleinkind wou niet meekomen, ipv stond ik ineens mee voor de deur), had ik toch het gevoel dat ik welkom was.
De volgende morgen liet Päivi mij haar geboortestadje zien. Jämsä is een klein stadje, in mijn ogen gewoon een dorpke, maar heel gezellig. Wat mij als eerste opviel was dat ik bijna alleen maar oudere mensen zag. Veel jongeren trekken weg uit het kleine stadje om bv. in Jyväskylä (een halfuurtje noordwaarts) te gaan wonen, omdat daar veel meer werkgelegenheid is en omdat jonge mensen nu eenmaal vaak naar de stad verhuizen. Het gevolg hiervan is dus dat jämsä vergrijst en de bevolking van het stadje wordt steeds dunner. Vele winkels sluiten hun deuren wegens gebrek aan klanten. Ik merkte aan Päivi, toen ze mij dat vertelde, dat ze daar toch wel een beetje mee in zat. Maar ja, er is weinig aan te doen.
Tegen 10u zijn we naar Jyväskylä vertrokken. Benjamin, een van de andere afs'ers uit Vlaanderen, woont daar. En ook Marijne (nog een Vlaamse) woont niet ver van die stad. Ik had dus op voorhand met hen afgesproken zodat ik nog eens een 'live' nederlands babbeltje kon doen :D. Marijne zou jammergenoeg pas in de late namiddag naar Jyväskylä komen, en ik heb ze dus niet meer gezien. Maar Benjamin was er wel :D. We hebben zo'n 2,5u rondgelopen in de stad (terwijl Päivi en haar moeder naar ne spa gegaan zijn). Benjamin heeft mij een beetje rondgeleid en het een en ander vertelt over de stad. We hebben veel gepraat over de dingen die we al gedaan hebben. Het viel mij op dat, hoewel we in hetzelfde land zitten, er bepaalde dingen toch echt verschillend zijn. In Jyväskylä was het bv al behoorlijk koud. Benjamin droeg al wanten (ik was natuurlijk zo stom geweest de mijn te vergeten). Maar we hadden geluk want na een tijdje kwan het zonneke erdoor en was het meteen een stuk warmer (behalve in de schaduw dan). Het was echt heel gezellig en Jyväskylä is een hele mooie, gezellige stad. Mijn gastmama zei dat Jyväskylä een kleine stad was, maar ik vond die van oppervlakte toch behoorlijk groot ze! Natuurlijk een stuk kleiner dan Helsinki, maar dat is dan ook een hele grote stad (terwijl er maar weinig mensen wonen).
De tijd in Jyväskylä was veel te snel voorbij, maar het heeft mij echt deugd gedaan nog eens met iemand gewoon aan één stuk door Nederlands te babbelen. Ik bedoel, ge kunt praten op skype, maar dat is echt niet hetzelfde. Ge praat misschien max. een halfuur en uiteindelijk, ge zit voor een scherm. Dat is echt niet hetzelfde als iemand die echt 'aanwezig' is. Ik heb nu echt wel gemerkt dat mijn moedertaal buiten gebruik is. Ik begon de helft van de tijd int Engels te spreken en soms kon ik mij bepaalde woorden zelfs niet meer int Nederlands herinneren (schandalig, ik weet het!) en ik heb echt dikwijls over mijn woorden gestruikelt. Maar tegen het einde toe begon het terug iets vlotter te gaan xD. Het gebabbel met Benjamin was dus echt plezant en de autoreis van 3u echt meer dan waard.
De volgende dag, zondag, ben ik met Päivi de ouders van haar ex-man, die ook in Jämsä wonen, gaan bezoeken. Heel vriendelijke mensen, de vrouw is een kunstenares en ik moet zeggen dat ik wel lichtelijk onder de indruk was van haar werk. maar het leukste van dat bezoek was in het begin. We kwamen binnen en Päivi legde, toen we ons geïnstalleerd hadden, aan de vrouw (ik ben de naam vergeten) in een 10tal zinnen uit, wie ik was en waarom we nu in Jämsä waren. EN IK KON DAT ALLEMAAL VERSTAAN!!! Na het uitgelegd te hebben in Fins draaide ze zich om naar mij om te vertellen wat ze net gezegd had maar ik kon haar (met enige trots) zeggen: ' I understood perfectly what you were saying'. Ikke dus heel trots op mezelf. Het gaf mij een goed gevoel, want ik heb al een paar weken het gevoel dat ik maar weinig vorderingen maak in de Finse taal. Als ik de taal zou moeten kennen tegen kerstmis, wat de voorgaande afsstudenten beweren, dan wordt het toch tijd dat ik een beetje Fins begin te spreken. Ik heb het gevoel dat ik nog maar weinig van het Fins ken en dat ik nog een lange weg te gaan heb. maar het feit dat ik dat korte gesprekje kon volgen, gaf mij het gevoel dat ik misschien toch meer van het Fins begrijp dan ik eigenlijk denk. Ik blijf in ieder geval goed oefenen en hoop dat het vroeg of laat z'n vruchten zal afwerpen.
Na het visitje aan de ouders van haar ex-man, vond Päivi dat het stilletjesaan tijd werd om huiswaarts te keren. We hebben eerst nog wel gegeten bij de 'bomma' en daar was iets heel leuks: haar keukentafel staat aan de raam en vlak tegen die raam aan de buitenkant staat een klein vogelvoederhuisje. Maar echt vlak tegen de raam. En terwijl wij daar aan het eten waren, kwamen er kolmeesjes en pimpelmeesjes daar zaadjes oppikken. Op nog geen 30 cm van waar ik zat! IK heb geprobeerd er foto's van te trekken maar die waren jammergenoeg niet zo geslaagd. Na het eten tijd om in te pakken. Als een afscheidkadootje heb ik van de 'bomma' leker warme wintersokken gekregen. Dat was zo lief van haar!
Nog een lang (iets saaier) tochtje terug naar huis en dan uitgeput, maar tevreden in bed kruipen. Vandaag begint de vakantie trouwens, dus er is tijd genoeg om een beetje bij te slapen. Ik heb het nodig, want de laatste dagen is het soms moeilijk om hier in slaap te komen. Mij huis bevindt zich op de top van een heuvel en die heuvel bevindt zich onder een vliegtuigverbinding. Allé niet rechtstreeks, maar als de wind vanuit een bepaalde riching komt, dan wijken de vliegtuigen een beetje af van hun oorspronkelijk parcours en vliegen die dus recht boven ons huis. Allemaal goe en wel als dat overdag het geval is, maar 's nachts is dat gewoon niet te doen. Nu snap ik waarom die mensen van Zaventem zoveel reclameren!
Donderdag ga ik met mijn gestgezin naar Stockholm, ik kijk er al erg naar uit, want het tripje naar Tallin enkele weken geleden was zalig. Dan kan dit uitstapje toch ook niet mis gaan? Ik laat jullie alles weten zodra ik terug ben :D
