10 maanden in Finland met AFS hey x
ik ben Kaat, ik woon in België en over 1 maand vertrek ik voor 10 maanden naar Finland. Ik zal daar verblijven bij een gastgezin in een totaal andere omgeving en cultuur. De ideale gelegenheid dus om een blog op te starten om iedereen in België te laten weten hoe het met me gaat!
19-03-2012
99 days to go
Hallo allemaal!
Vandaag ben ik 7 maand in Finland, en over exact 99
dagen ga ik weer terug naar België. Hoewel ik mij hier nog altijd heel goed
amuseer begin ik stilletjes aan toch wel terug zin te krijgen om naar huis te
gaan. Maar ik heb nog 3 maanden
voor de boeg, die ongetwijfeld nog heel veel geweldig leuke gebeurtenissen met zich mee zullen brengen :).
Ik heb al een hele tijd niet meer geschreven op mijn
blog. De voornaamste rede hiervan was dat ik 4 weken met een plaaster heb
rondgelopen aan mijn pols, en hoewel ik mijn vingers natuurlijk nog kon
bewegen, is het echt wel niet zo praktisch om te typen met een plaaster (Het is echt demotiverend om een lange tekst te schrijven terwijl dat absoluut niet vooruit gaat). En er
is de afgelopen weken eigenlijk nogal weinig interessants gebeurd, dus er was
gewoon weinig om over te bloggen.
De laatste week van februari (van 20/02 tot 26/02) was
het hier, net als in België, krokusvakantie (hier noemt dat wintervakantie). De dinsdag van die week ben ik met
enkele afs vrienden iets gaan eten in Helsinki. Niets bijzonders, maar het was
wel supergezellig. We hebben nog eens goed kunnen bijpraten en we hebben lekker
(en goedkoop!) gegeten. Het zelfbedienigsrestaurant waar we gaan eten zijn is
echt voor herhaling vatbaar :).
De rest van de vakantie heb ik besteed in Jämsä, bij Mutti (Fins woord voor grootmoeder), de moeder van Päivi. We waren daar met zn allen, Ari, Päivi, Tiiu & ik. Ik heb me tijdens die paar dagen vooral verveeld. Terwijl de rest van het gezin hele dagen gingen skiien kon ik niets anders doen dan thuis bij Mutti zitten, aangezien ik vanwege mijn plaaster niets kon doen. Vrijdag heb ik
wel Benjamin en Marijne in Jyväskylä kunnen ontmoeten, dat was wel heel leuk.
We hebben niets speciaals gedaan, iets gaan eten in Hesburger en een beetje
gaan shoppen (ik heb wel niets gekocht, maar rondhangen in winkels is ook leuk
:D). Het was in ieder geval heel tof om hen terug te zien, ook al was het
nog maar 2 weken sinds we elkaar voor het laatst gezien hadden, op de
Laplandreis.
Maart is eigenlijk echt een hele saaie maand (tot hier
toe dan toch). Enkel vorig weekend is de moeite geweest. Voor de rest was het
vooral de routine van alledag weer opnemen. Terug naar school, weer s avonds de
hele tijd voor de pc of tv zitten omdat er niets anders te doen is. Ik kon zelfs niet
naar de dansles gaan, aangezien ik nog in de plaaster zat! Na de drukte van de
Laplandreis en de Vanhat ben ik echt een beetje in een gat gevallen. Er gebeurd
weinig, en er is in de nabije toekomst niets om echt naar uit te kijken. Maar
gelukkig heeft het zonnetje veel gecompenseerd. Sinds het begin van deze maand
is de zon eindelijk terug beginnen te schijnen! Het heeft mijn humeur serieus
opgekrikt. Ik besefte niet hoe erg ik de zon gemist had tot ik ze eindelijk
weer zag! Wat mij opviel is dat alle Finnen bij het minste beetje zon allemaal
hun zonnebrillen opzetten. Dat vond ik in het begin raar, maar ik begreep al
snel waarom ze dat doen: Doordat er nog altijd een goeie meter sneeuw ligt,
worden de zonnestralen van overal gereflecteerd en dat is gewoon
oogverblindend! Ik ben zelf ondertussen ook een zonnebril beginnen dragen op de
zonnige dagen :D.
Ik zei het al, maart stelde tot hier toe niet veel
voor, ... afgezien van vorig weekend. Want vorig weekend (en dan bedoel ik 10
& 11/03) was echt toppie! Mijn gastouders vertrokken vrijdag naar het
zomerhuisje in Hamina om daar te overnachten. Tiiu zou een vriendin uitnodigen
om te blijven slapen, en dus werd er mij gevraagd of ik ook niet iemand wilde
uitnodigen. Uiteraard wilde ik dat :p. Mijn logé voor de avond werd Sara, mijn
italiaanse vriendin. En het was echt supergezellig! Uiteindelijk zou de
vriendin van Tiiu toch niet komen, en in plaats daarvan ging zij naar een van haar vrienden. Sara en ik hadden
dus het huis (en belangrijker: de tv) voor ons alleen. Het werd een heel
gezellig avondje met een paar films en snacks en leuk geklets.
De volgende dag eerst goed uitslapen (dat is nodig als
je de halve nacht dvds hebt zitten kijken :p), een laat onbijt (12.15u xD) en
dan vertrekken richting Helsinki. Enkele van de afsers uit een ander district
hadden die zaterdag een activiteit in Helsinki en we hadden samen met enkele
anderen van het Espoo-Helsinki district gepland om elkaar daar te treffen. Om
17u kwamen we dus allemaal samen, we waren met een 15 à 20 afsers. En het was
echt fantastisch! het was zo leuk om al die mensen van de Laplandreis terug te
zien. Natuurlijk waren niet al mijn Lapland vrienden er, Finland is groot en
niet iedereen kan zomaar eventjes voor een paar uur naar Helsinki komen, maar
het was echt superleuk.
We zijn met zn allen in een pizzabuffet gaan eten (pizzabuffet
rax een restaurantketen waar je voor 8,5 euro pizza en lasagne en salade kunt
eten à la volonté :D). We hebben daar heel lang gezeten, hebben veel gegeten
en gepraat, het was gewoon supertof. Op een bepaald moment was er wel eventjes
paniek bij Nadia (Italië), want ze was haar Finse bankkaart verloren. Maar een
telefoontje naar de McDonalds waar ze in de loop van de dag was geweest,
stelde haar gerust want daar hadden ze de kaart gevonden. Wij met zn allen dus
naar de Mc Donalds om de kaart te gaan afhalen. Daarna moesten we afscheid
nemen van de afsers van Lahti, want zij moesten hun trein halen.
Met de anderen zijn we naar een koffiehuis gegaan, met
de naam Columbia, voorstel van Daniel.Its name is Columbia, so it has to be
good! zei onze Columbiaan xD. Maar hij had gelijk, de Café Latte was echt geslaagd :p. Na ongeveer een uur in dat koffiehuis te zitten zijn we nog een beetje
gaan rondhangen in de stad. En daarna richting het busstation om afscheid te
nemen van de rest van het gezelschap. In totaal hebben we zon 5u in Helsinki
rondgehangen, en ik heb mij geen moment verveeld :). We hebben deze vrijdag
opnieuw afgesproken, ik kijk er nu al naar uit, want de vorige keer was echt
supergezellig!
Zondag was ook echt heel leuk. Op stap in Helsinki
met mijn gastgezin deze keer. Zoals ik in mijn vorige blogbericht al verteld
had, is de zee hier bevroren! Ja, nog altijd! De zon schijnt, het is kei mooi
weer, de lucht is blauw, er ligt nog ruim een halve meter sneeuw en de zee is
nog altijd bevroren. Zondagnamiddag ben ik samen met mijn gastgezin naar de zee
gegaan om enkele mooie fotos te nemen van de ijsvlakte... en om erop te gaan
staan! Jawel, IK HEB OP DE ZEE GESTAAN! Niet in, maar OP! Echt een zalig gevoel :p. Het was bovendien ook een hele mooie dag, met een stralend
zonnetje. Toen we onderweg stopte om een koffietje te gaan drinken, zijn we
zelf op een terrasje gaan zitten. De lente begint hier eindelijk ook zijn
intrede te doen. (ten minste, dat dacht ik, tot ik deze morgen wakker werd en
ontdekte dat het SNEEUWDE. En niet van die natte sneeuwregen, nee echte sneeuw!
Er is vanmorgen verdorie 4 cm bijgevallen! HELLO WINTER)
Dan nog een laatste melding: MIJN PLAASTER IS ER
EINDELIJK AF!!! Ik had voor het voorval in Lapland nog nooit iets gebroken. Dit
was de eerste keer. En wat ben ik blij dat die plaaster er eindelijk af is!
Mijn huid eronder was letterlijk aan het afbladeren. En jeuken dat zo'n plaatser doet! Om zot van te worden! Maar hij is er dus af, geen last meer dus.
Al gaat het nog wel eventjes duren voor mijn pols weer 100% in orde zal zijn.
De eerste 3 dagen nadat de plaaster eraf was gehaald deed hij bij de minste
beweging ontzettend veel pijn. Logisch natuurlijk, die was helemaal
stijf. Nu gaat het al veel beter, al durft hij soms nog wel eens eventjes zeer
te doen, maar dat is volgens de dokter niet meer dan normaal. Morgen ga ik me
zelfs opnieuw wagen aan het dansen :). Maar ik zal toch maar proberen om geen
te gekke bewegingen te doen. Ik heb aan de verpleegster die mijn plaaster eraf
gehaald heeft gevraagd of ik een stukje ervan mocht bijhouden. Dat ga ik bij in
mijn plakboek plakken, want het is toch een bijzondere herinnering van mijn
uitwisselingsjaar :D.
Zo, dat was het zon beetje voor deze blog. Nu dat
mijn plaaster eraf is, ga ik waarschijnlijk terug meer bloggen, en er zullen dus nu waarschijnlijk ook minder schrijffouten instaan (ik heb klachten gekregen van mijn ouders over mijn schrijven :p). Waarschijnlijk komt het volgende berichtje ergens in het weekend, om
wat meer te vertellen over vrijdag.