10 maanden in Finland met AFS hey x
ik ben Kaat, ik woon in België en over 1 maand vertrek ik voor 10 maanden naar Finland. Ik zal daar verblijven bij een gastgezin in een totaal andere omgeving en cultuur. De ideale gelegenheid dus om een blog op te starten om iedereen in België te laten weten hoe het met me gaat!
01-10-2011
verslag verjaardag :D
Dinsdag was het mijn verjaardag! :D Jaja, ik ben nu officieel 17 jaar.
Maandag was er al een heel groot pakketje vanuit Zoerselhoek aangekomen :D, maar ik heb het niet opengedaan voor dinsdagochtend! Ons papa geloofde niet dat ik me zou kunnen bedwingen, maar het tegendeel is bewezen! In de doos zaten enkele T-shirts, sportschoenen, mijn winterjas, Belgische chocolade (<3) en trappistenbier voor mijn gastouders (hij heeft hen zelfs een mailtje gestuurd met de achtergrond van het bier xD). Verder nog wat leesvoer, met onderandere de Dag Allemaal, heel leuk. En verjaardagscadeautjes natuurlijk ^^. Snoepjes en smurfenfiguurtjes van de meisjes en een boek van mama en papa en ook een boek van Bert (ja, mijn broer is soms vervelend, maar eigenlijk is t ne schat). En een heleboel verjaardagskaartjes van allerlei mensen uit de buurt, daardoor was ik echt heel aangenaam verrast. Alle kaartjes staan nu op een rijtje op de boekenkast in mijn kamer, ik vind dat het geheel zo een veel gezelligere aanblik geeft.
Dankjewel allemaal voor de mooie cadeaus en de lieve kaartjes.
Ik was rustig opgestaan (ik had pas om 9.45u les :D) en was rustig mijn onbijt aan het opeten (mutot!!!) toen Tiiu (de schat) mij een cadeautje bracht. Ik was helemaal overdonderd van de leuke en warme wanten die ze me cadeau heeft gedaan. En van Ari en Päivi heb ik nog een boek gekregen van een bekende Finse schrijver (wel in het Engels, gelukkig).
Op school veel knuffels en verjaardagswensen gekregen (heel leuk :D). Ik en mijn vriendinnen hadden dinsdag maar tot 13u les en ik had dus een aantal meisjes uitgenodigd om bij mij thuis iets te komen eten en een DVDtje te kijken. We waren met z'n zessen, ik, Agstina, Sophie, Saara, Bella en Olivia. De namiddag was echt geslaagd. Thuisgekomen stond er een nieuw pakketje op de tafel, van tante Ida en co, met daarin nog een leuk kaartje en de supercoole trui van Sien. Ik ben er echt heel blij mee! Thuisgekomen stond er ook een pozzabuffet voor ons klaar (met dank aan mijn gastvader) en achteraf was er nog een prachtige verjaardagscake (met dank aan Tiiu). En we hebben samen naar de Moulin Rouge gekeken. Jammer dat Olivia en Agustina iets vroeger door moesten gaan, want ze hebben het einde van de film (en de fantastische cake) moeten missen. Niet te min was het echt heel gezellig.
De volgende dag, na de Finse les ben ik samen met de uitwisselingsstudenten van die les nog iets gaan eten. Daniel moest naar huis, maar daar kwam hij pas achter toen de auto van zijn gastzus voor zijn voeten stopte xD. Hij ging dus jammergenoeg niet mee. Maar samen met de anderen, Sophie, Luisa, Sara en Alvaro, was het ook heel plezant. We hebben in de supermarkt gegeten :). Komt jullie misschien raar over. Hier kan je in de supermarkt eten, je neemt van de supermarkt wat je wil hebben (pizza, hamburger, koekjes, ...) en brengt dat naar een speciale kassa achterin de winkel. Daar betaal je alles wat je gekocht hebt en dan kan je daar zitten om alles op te eten. Er is ook een microgolf waar je iets (zoals een pizza) in kan opwarmen. Echt een kei goei systeem, want het is gemakkelijk én goedkoop. Ze zouden zoiets moeten introduceren in België.
Ik ben woensdagnamiddag ook nog een pakje gaan ophalen van de post dat van tante Anneke, nonkel Luc, Valérie en Steven bleek te zijn. Met daarin nog eens een waanzinnig cadeau! Nog 2 boeken, 1 van Stephanie Meyer (mijn lievelingsschrijfster van het moment) en een vervolgboek op een van mijn favoriete reeksten (het is bijzonder toevallig dat de voorgaande boeken van deze reeks zoch in het pakket dan ik van mijn ouders gekregen heb, bevonden... xD). Heel leuk dus allemaal!
Voor de rest is er niet veel interessants meer gebeurd, behalve dat de examens begonnen zijn. Ik heb al 2 examens van Engels gedaan (waar ik echt niks, maar dan ook niks voor geleerd heb ^^) en waar ik ongetwijfeld hoog op ga scoren. Dinsdag heb ik een examen van Duits, daar ga ik wel iets meer moeite voor moeten doen, want dat is niet mijn beste vak (ik had in SJB altijd een hekel aan dat vak). En op woensdag hebben we een 'muziekdiscussie' met de muziekleraar, dat hebben we maandag beslist. We moeten het één en ander vertellen over de muziekcultuur van ons land (heeft België eigenlijk wel een muziekcultuur?) en onze visie op de muziek geven, en hij gaat ons vertellen over de Finse muziek. Dat zou interessant kunnen worden, moest ik er niet voor vrezen dat die man waarschijnlijk 2 uur (misschien langer) gaat praten en dat alles dus verschikkelijk lang gaat duren! (gelukkig kan ik indien het echt té lang duurt het gesprek afbreken door te zeggen dat ik naar mijn Finse les moet)
Volgende dinsdag is de 1e AFS meeting. Het is de bedoeling dat we ons eigen land voorstellen aan de hand van een soort 'marktkraampje'. Muriel en ik hebben gisteren lang en uitgebreid gepraat over hoe we België gaan aanpakken, maar ik geloof dat alles wel in orde gaat komen.
Terug van een 2 daags reisje naar Tallin, tijd voor een briefing :D
We zijn vrijdagnamiddag om 16.30u naar Helsinki vertrokken om de boot van 18.30u te halen. De naam van ons (gigantisch!) cruiseschip was the Baltic Princes. 9 verdiepingen, waarvan 1 voor auto's, 4 voor slaapverblijf, 1 voor winkels (tax-free!), 1 voor restaurants, 1 voor allerlei clubs en bars en het dek. Het schip was echt enorm! We hadden een gezinskamer, feitelijk gewoon 2 kamers met een deur om van de ene naar de andere te gaan, nr 5377 en 5379.
Na ons geïnstalleerd te hebben, gingen we direct aan tafel in een van de bootrestaurants. Zo'n superchic etablissement waar alles perfect is georganiseerd. Met van dat chic personeel dat uw bestelling vanbuiten leert en altijd het linkerhand achter de rug houdt. Klasse dus :D. Ik had graag op het dek gestaan tijdens het vertrek van de boot om foto's te trekken, maar daar kreeg ik jammergenoeg de kans dus niet voor. Maar het eten in dat restaurant was verrukkelijk! En ik kreeg als voorgerecht soep! Echte SOEP! Als je in Finland soep krijgt, is dat normaal patatten, vlees en groenten in een beetje water. Maar dit was echte soep (Ikke heel content natuurlijk :D)! Als hoofdgerecht koos ik voor hert. Goede keuze, want het was echt kei lekker! Ik denk het beste hert dat ik al gegeten heb. Over het dessertje (chocolade panna cotta) was ik iets minder enthousiast, maar het was wel heel mooi gepresenteerd.
Na het eten eventjes naar buiten geweest voor enkele mooie foto's van het zeeuitzicht (en voor wat frisse lucht, want pas gegeten hebben en het gewiebel van de boot is geen ideale combinatie :s). En eventjes rondkijken in de boutique en de supermarkt. In de supermarkt viel me 1 ding op: de halve boot was daar, en voor maar 1 ding ... alcohol. Echt iedereen die aan de kassa stond had een kar volgeladen met ALLE soorten alcohol. Wodka, Long drink, bier, ... alles. Ik heb niks gekocht, en daarna zijn we naar de kamer gegaan want Tiiu was echt zeeziek. Päivi ging wat snacks halen uit de supermarkt en dan hebben we een beetje tv gekeken (Tiiu niet, die sliep).
In de boot werden er ook allerlei optredens georganiseerd, maar die begonnen allemaal heel laat dus moesten we nog wachten voor we een kijkje konden gaan nemen om te zien of iets de moeite waard was. Tegen 22u zijn we een kijkje gaan nemen, Tiiu (ondertussen wakker en zich beter voelend), Päivi en ik. Voor we de bar met het podium nog maar betraden vielen mij al 2 dingen op in het schip. 1: deze avond (en dat geldt eigenlijk voor de gehele boottrip, heen en terug) was het de 1e keer dat ik AANGESPROKEN werd DOOR FINSE JONGENS! Jammergenoeg waren ze allemaal zat... Dat brengt ons bij punt 2: IEDEREEN was zat. Er lagen/stonden/waggelden overal mensen in de boot met een blikske bier of een fles andere brol in hun hand. Man, vrouw, jong en oud, iedereen was zat. Diegene die niet zat waren, waren waarschijnlijk in hun kamers. De verhalen die vertelt worden over het feit dat Finnen boottripjes naar Tallin maken om alcohol te kopen en veel te drinken op de boot, zijn dus echt geen fabeltjes. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien. Bezigheid van de overgrote meerderheid op de boot = alcohol kopen, alcohol drinken, alcohol kopen, alcohol drinken, ... (ok, nu ben ik misschien lichtelijk aant overdrijven, maar toch).
Hoewel al het ander publiek zat was, heb ik mij toch goed geamuseerd die avond. Zat of niet, het is altijd leuk als iemand u een complimentje geeft. En bovendien zijn zatte mensen op de dansvloer behoorlijk hilarisch. Zo was er bv. een vrouw (ik gok rond de 50) een jonge gast (van 20 fzo) aan het versieren op de dansvloer. En een groep meisjes van mijn leeftijd (ik denk de enige die avond die ik gezien heb die NIET zat waren) die aan het dansen waren, komt daar ineens ne vent op af (ook iets in de 50), met een ongeloofelijk dikke buik (daar zijt gij niets tegen, papa) en begint mee in hun groepje te dansen. Beetje genant voor die 3 meisjes, maar tot grote hilariteit van Tiiu en mij.
Er was dus eerst een optreden van een of andere band, de muziek was niet echt mijn ding, maar zoals eerder gezegd, de dansende mensen waren amusement genoeg. Na de band kwam een Amerikaanse stand-up comedian (die al een tijdje in Finland woont). Ik kon lang niet alles verstaan wat hij zei, maar hij heeft op z'n minst toch wel 2 knallers gehad.
1: 'My friends told me I had to go to Estinia, that would be a great cultural experience. So, I went to Estonia. It was a great cultural experience, watching Finns drinking in another country!' (:D, heel grappig gezien het feit iedereen op de boot zat was)
2: 'Do you know the Finnish version of Fear Factor? It is the best ever! I've never seen it actually, but it's the best how it's in my head. ... Are you ready for you're last and final task? ... Yes ... Ok, you see that elevator over there? There is 1 person in it. You have to go inside the elevator, go with that person to the 3th floor ... And you have to make eye contact ...... NO!!!' (als je een tijdje in Finland verblijft, dan weet ge dat dit zo WAAR is! Het was mijn favoriete mopje van de avond :p)
We hebben niet de hele show gezien, want Tiiu was moe en voelde zich nog altijd niet zo goed (ook al was de boot al aan gekomen in Tallin tegen 21.30u). Ik heb dan nog maar een beetje gelezen en dan gaan slapen.
Volgende dag ontbijt om 8u (veel te vroeg voor een weekend!), heel lekker, en er was cornflakes (murot), dus ik was blij (ik ben altijd goed gezind als er cornflakes bij het ontbijt). Dan ons gaan klaarmaken om tegen half 9 de boot uit te gaan en Tallin te bezoeken. Eerste gedachte toen in Tallin voor het eerst zag? Lap, hier regent het ook al -_-' Jaja, het weer was inderdaad niet ideaal, maar niettemin heb ik mij uitstekend geamuseerd.
Tallin ligt op een heuvel. We hebben eerst een taxi genomen naar de top en zijn dan rustig naar beneden, door de oude stad, gewandeld. de gebouwen van Tallin dateert van ongeveer dezelfde periode als die van Helsinki. Het verschil is dat Tallin lang onder Russisch (communistisch) bewind is geweest. Het gevolg daarvan was dat er weinig tot niets werd gerenoveerd of vernieuwd. Helsinki heeft vele nieuwe, moderne gebouwen en kantoren, in Tallin zijn die vernieuwingen nog maar net begonnen. Er zijn dus heel veel mooie, oude gebouwen te zien in hun originele staat.
Ik heb, al zeg ik het zelf, echt enkele hele mooie foto's getrokken van de stad, ik zal ze zo snel mogelijk op facebook zetten en binnenkort ook enkele foto's aan mijn blog toevoegen. Ik heb ook een klein souvenirtje uit de stad voor mezelf meegenomen, een matrouchkapoppetje :D. Dat zo'n poppetje dat je kan opendoen, en daar zit dan weer een poppetje en, enzo verder. Dat is eigenlijk Russisch, maar ook typisch voor Estland.
We hebben zo'n 2 uur rondgewandeld in de stad, echt heel gezellig. In Tallin hebben ze ten minste winkelstraten, dat vind ge dus niet in Helsinki (eigenlijk niet in heel Finland, in Jyväskylä is de enige). En al die oude huisjes, echt een heel leuke sfeer om in te wandelen. Er is ook ergens een deel waar enkel bloemen verkocht worden. Het zijn allemaal kraampjes naast elkaar met kei veel verschillende, kei mooie bloemen. Heel goedkoop ook trouwens. Als het mogelijk had geweest zou ik een boeketje hebben opgestuurd naar ons mama (je krijgt enkele mooie foto'tjes in de plaats, mama :D).
Aan het einde van het bloemengedeelte maakte ik eventjes kennis met de schaduwkant van het mooie Tallin :(. Een oud vrouwtje stond daar en verkocht zelfgemaakte vlinderspeldjes (heel mooi) en sokken. Mijn gastmama en ik hebben allebei een vlindertje gekocht. De vrouw zag er nogal armoedig uit en ik had echt met haar te doen. Ari vertelde mij dat de mensen in Tallin een heel laag pensioen krijgen en dat veel oude mensen vaak moeten vechten tegen te armoede. Zelfgemaakte dingen verkopen is vaak het enige dat ze kunnen doen om aan genoeg geld te geraken om rond te komen. Ik werd daar toch wel door geraakt...
Na de wandeling door de stad zijn we naar een shopping center gegaan om een beetje te shoppen. In Tallin is alles een stuk goedkoper dan in Helsinki (dat wil zeggen, in Tallin kan je dingen kopen aan een normale prijs), dus het was een goed moment om eventjes naar winterschoenen te kijken. En ik heb een er gevonden!! :D Lekker warme botten met een stevige zool, zodat ik niet kan uitglijden over de sneeuw. De prijs was acceptabel en ik weet zeker dat ik met deze schoenen wel een aantal winters verder kan (als ze de Finse winter overleven, kunnen ze alles overleven). Nu nog wachten op mijn van thuis opgestuurde winterjas en ik ben helemaal klaar voor sneeuw en koude (denk ik).
In het shopping center hadden Ari en Päivi met hun vrienden uit Estland afgesproken. Het was een heel blij weerzien, maar ik was er niet echt een deel van. Maar die mensen waren heel vriendelijk en toen ze ervandoor gingen heeft de vrouw mij zelfs omhelst (bewijs geleverd: Estlanders zijn opener dan Finnen, niet dat dat zo moeilijk is). Dan zijn we terug richting de boot gewandeld, want die vertrok om 13u terug richting Helsinki. Ik had graag nog meer willen zien van de stad, maar er was geen tijd meer. Maar ik denk dat ik het mooiste gedeete wel heb gezien :D.
Terug op de boot gingen we (natuurlijk, ik had het kunnen weten) ... eten. Deze keer niet in een chic bootrestaurant, maar in Buffet, een plaats waar je betaalt, en waar je dan zoveel mag eten als je wil (wel self-service). Heel leuk. 'Buffet' in het Fins spreek je uit als 'Boeffet', en dat is precies wat we gedaan hebben, geboeft! (voor de niet-antwerpenaars onder ons: 'boeffen' is een nogal ruwe en onbeleefde uitdrukking voor snel en veel eten; vreten) Eten tot ge vol zit, en dan aan het dessertenbuffet beginnen :D.
Na het middageten nog wat foto'tjes op het dek genomen. Tallin was al uit het zicht, maar er was nog een deel van Estland te zien. Daarna naar de kamer, want Tiiu was weer onwel. In de kamer werd er een gezamelijk middagdutje ingelast (allé, voor ik het wist lag gewoon iedereen te slapen), terwijl ik nog een beetje aant lezen was. Zodra Tiiu wakker was en zich iets beter voelde ben ik met haar naar de boutique gegaan om daar nog is een beetje rond te kijken en een (vroeg) kerstcadeautje voor mijn zusjes en mijn broer te kopen. Die blijven voorlopig nog wel eventjes in de kast liggen ^^.
Ergens tegen 15u zijn we met z'n allen naar de bar gegaan waar de optredens gedaan worden. Daar was een goochelaar met assistente aan het werk (was eigenlijk niet zo spectaculair). En tegen 16.30u kwam de boot terug aan in Helisinki. Mee met de massale mensenstroom naar buiten. De meeste mensen hadden een behoorlijke hoeveelheid alcohol bij (gemiddeld 3 tot 6 kartonnen). Ik heb zelfs een groep mensen gezien met zo'n enorm rek dat men gebruikt voor bagage in vliegtuigen te laden, boordevol met dozen alcohol (echt geen grapje, vraag Ari). Jammergenoeg besloot de batterij van mijn fototoestel net op dat moment om het te begeven :s (het is een goed toestel, maar de batterij houdt het geen 2 volledige dagen uit).
Tegen 17.30u waren we terug thuis. Ik heb mij heel goed geamuseerd tijdens de Tallintrip en ik kijk al uit naar de cruise naar Stockholm, die we gaan maken in zo'n 2 weken. Ari heeft trouwens gezegd, dat, omdat ik de trip zo leuk vond we misschien in mei of juni volgend jaar nog een trip kunnen maken naar Sint-Pietersburg in Rusland (ik hoop echt dat we dat gaan doen!!!)
Ik ben donderdag nog naar een verjaardagsfeestje geweest van mijn Finse vriendin Leila. We zijn met een groep meisjes gaan eten in Rax pizzabuffet. Ook hier een echt 'boeffet'. Voor 8 euro kan je pizza, hamburgers en gehaktballen (en natuurlijk salade) à la volonté eten. En als je 1 euro meer betaalt, ook nog ijs. Ik had op het einde het gevoel dat ik ging ontploffen. Ik heb echt veel te veel gegeten de afgelopen week (AFS = another fat student :s). Het was wel heel gezellig. Ik heb Leila een van mijn Brusselse souvenirtjes gegeven (nog eens bedankt mama!) en een doos met Belgische chocoladeschelpjes (jaja, ook in Finland kennen ze de Belgische chololade!).
Dinsdag is het mijn beurt :D. Mijn vrienden en ik hebben allemaal om 13u gedaan met school. We komen naar mijn huis, om iets te eten en misschien een film te zien, of iets anders, maakt niet zoveel uit. Tiiu heeft belooft een cake te bakken, en Tiiu's cake's zijn de beste!!! En op woensagavond ga ik met de uitwisselingsstudenten van de Finse les iets eten in Sello. Ik vind nog steeds dat mijn verjaardag zo onbelangrijk lijkt tussen al die andere gebeurtenissen van de afgelopen weken (ik besef nog niet echt ten volle dat ik over enkele dagen 17 ben, en dus geen 16 meer).
Volgende week woensdag begint ook mijn eerste examenweek. Ik heb 2 examens van Engels en 1 van Duits. Duits gaat misschien wel eventjes studeren worden, Engels is geen probleem (ik heb geen 1 keer geleerd voor de vocabulairetesten en het minste dat ik tot hier toe gehaald heb is 26/30), behalve het feit dat een van die examens op een zaterdag is. EEN ZATERDAG!!!! we hebben nooit les op zaterdag! Ik snap da nie ze, ma bon.
Oh, en mijn leraar muziek wil ons (Sophie, Agustina en ik) ook een examen van muziek geven. Maar daar zie ik persoonlijk het nut niet van in. Allereerst hebben wij van het hele jakso echt NIETS van die les begrepen (ik heb meer sudoku op mijn gsm gespeeld dan iets anders). En vorige les kwam die af met een 19 bladen tellend bundeltje dat de leerstof is voor dit jakso. Natuurlijk helemaal int Fins. Hij stelde voor dat we op een maandagnamiddag samen zouden zitten en dat hij het bundeltje dan volledig voor ons zou vertalen. Dat is dus onzin. 1: wij hebben op maandagnamiddag les, 2: om een bundeltje van 19 bladzijden te vertalen hebt ge wel wat langer nodig dan een 'middagje', 3: als ik allemaal wil onthouden wat hij vertaalt, wil dat zeggen dat ik alles moet opschrijven, en ik ga echt geen 19 bladzijden overschrijven! (bovendien is het een heel klein lettertype) en 4: in ons Wilma (een internetsite waar alles van de school op te vinden is) staat geen examen muziek vermeld, wat wil zeggen dat de directie het niet nodig vindt om ons een examen van dat vak te geven. Reden genoeg denk ik. Maar ik zal maandag wel horen wat nu uiteindelijk de bedoeling is.
Terug
van het lang verwachte AFS weekend, tijd voor een verslagje.
Of, zeg maar VERSLAG, want dit blogbericht gaat niet zo kort zijn als het
vorige. Als je nogal weinig tijd heb, raad ik je aan dit berichtje een andere
keer te lezen...
korte samenvatting van het AFS weekend: Het was geweldig! Ik heb mij kei hard
geamuseerd en heb zalige mensen leren kennen!
Dat vraagt natuurlijk een beetje meer uitleg...
Zaterdagmorgen hebben mijn gastouders mij naar het station in Helsinki
gebracht. Daar was de plaats van afspraak, en van daaruit zouden we met een bus
naar Lammi gaan, zo'n 100km ten noorden van Helsinki. Het was eerst eventjes
zoeken waar de AFS'ers waren want het was nogal slecht aangegeven op de brief.
Maar we zijn toch mooi op tijd aangekomen. Alvaro en Sara, die in ken van mijn
Finse les, waren er al, ik was dus al niet alleen. Daniel (ook van de Finse
les), kwam even later ook opdagen. Ik
maakte meteen kennis met Anna, een ander Italiaans meisje dat samen met Alvaro,
Daniel en Sara naar dezelfde school gaat.
Tijdens de busrit zat ik bij hen. Er zaten natuurlijk nog andere mensen in onze
buurt en na een tijdje begonnen we ook meteen met hen te babbelen. De
bus was echt supercomfortabel, der stond zelfs een heuse zetel! Heel gezellig
dus. Wel werd al snel duidelijk dat de ltalianen de grote meerderheid vormde
van onze ploeg (9 van de 24). Veel spaanssprekenden ook. Allemaal goed en wel,
tot die natuurlijk Italiaans/Spaans beginnen te spreken. Zij kunnen elkaar over
het algemeen wel begrijpen (de talen lijken zoveel op elkaar als Nederlands en
Duits), maar ik begreep dus niks. Ik heb een aantal keren moeten zeggen 'Back
to English, please!' :D.
Na een anderhalf uurtje rijden kwamen we aan op onze verblijfplaats. Heel mooi! 3 gebouwen, een met
slaapkamers (per 4) en lokalen, een eetzaal en (natuurlijk) een sauna. Het
hele gedoe ligt in het midden van het bos aan de rand van een inmens meer. Er
loopt ook een kleine steiger naar het water.
Ons avontuur begon met... eten (typisch Finland, eerst eten, de rest komt
later). Daarna begonnen we met onszelf voorstellen. Dat spel werd op een heel
leuke maniert gebracht. De AFS vrijwilligers zeiden tegen ons dat de poetsploeg
het wc-papier was vergeten bij te vullen en dat we nog maar 1 rol overhadden
voor het hele weekend. Iedereen moest er een deeltje van nemen. Bijna iedereen
was ermee weg (ik ook xD) en pakte heel veel wc-papier (ik niet, want ik stond
aan het einde van de rij, en ik had nog precies 3 velletjes over :p). Het was
natuurlijk een mopje. We moesten iets over onszelf vertellen voor elk velletje
we hadden, Dikke pech voor diegene die veel hadden gepakt :D. Ik zal een kort
overzichtje geven van de mensen waar ik het weekend mee doorgebracht heb:
FINLAND: (natuurlijk) onze AFS vrijwilligers Maria, Laura, Nico, Emma &
Janika ITALIË: Elena, Sara, Anna, Imma, Katharina, Federica, Elena, Tatiana
& Francesco (the King) (de Itlaianen zijn met veel te veel!)
SPANJE: Alvaro & Michelle
DUITSLAND: Katja & Kevin (euh, maar Kevin lijkt echt meer op een Japanner
:p)
TURKIJE: Altan & Emin
BELGIË: Kaat & Muriel
OOSTENRIJK: Franziska
JAPAN: Kyoko
THAILAND: Nice
CHINA: Yuhui
VENEZUELA: Maria (Molly)
COLOMBIA: Daniel
CHILI: Nicolas (Niksu)
Met 24 dus. En, zoals je misschien al opgemerkt heb ik het lijstje: ER IS NOG
EEN BELG!!! Een Waalse weliswaar, maar Belg is Belg (ook al zullen sommige
Belgen misschien beweren van niet). Van het moment dat ik Muriel zag (en dat
was na het eten), wist ik dat ik haar al eerder op het vliegveld gezien had. We
hebben toen echter niets tegen elkaar gezegd, ik was met de Vlamingen, zij met
een ander Waals meisje (ze vertelde mij, dat ze mij niet eens gezien heeft op
het vliegveld :P). Heel grappig grappig was na het kennismakingspel. Ik had de
mensen van mijn Suomiles de Belgische situatie al min of meer uitgelegd. Dus
Sara komt naar mij:
'Did you hear that, Kaat, there is another one!'
'Yeah I know, but she is from Wallonia'
'... Are you gonna fight now?'
haha. Was natuurlijk niet serieus bedoelt, maar ik denk wel dat ze ervan
uitging dat het moeilijk zou worden om een Waalse en een Vlaamse bevriend te
krijgen. Niet dus :D. Muriel en ik zijn hele goede maatjes, en zo heb ik ten
minste iemand om over de Belgische politiek te praten en er mee te lachen. En
we maken flauwe stereotype mopjes ^^. Voorbeeldje: Muriel pakt een 2 portie
eten aan tafel. Reactie van mij: 'You are eating so much! So that's where all
our money is going to!' Reactie Muriel: 'You Flamish people only think about
money!' Reactie van mij: 'Yeah, bu without our mony, you couldn't eat that
second portion!' ... En ga zo maar verder :D. Ze kent jammer genoeg maar 1
zinnetje Nederlands: 'Ik moet pipi doen' xD. Haar gastfamilie is Zweeds en ze
gaat naar een Zweedstalige school, ik kan haar hulp dus inroepen voor mijn
Zweedse lessen :D.
Ok, na het 1e spelletje nog enkele andere kennismakingspelletjes. Er zijn een
aantal mensen met dezelde naam (of ongeveer dezelfde) dus weden enkele (soms
nogal vreemde) bijnamen gebruikt (zie lijst met namen). Dan weer eten. Daarna
weden we onderverdeelt in kleinere groepjes om te praten over onze ervaringen
als uitwisselingsstudent. Alle groepen hadden dierennamen, ik was een lammi
(schapen). We hebben zowel zaterdagnamiddag, als zondag voormiddag in deze
groepjes bijeen gezeten. We hebben gepraat over de regels binnen het gastgezin,
over hoe zij zijn en over de dingen waar je het moeilijk mee hebt. Over school
en hoe je de Finse jongeren ziet en wat je van het vind. Over je familie thuis,
wat je mist. En over de toekomst, dat we erop voorbereid moeten zijn dat het
niet altijd rozengeur en maneschijn is, maar dat er ook periodes gaan komen dat
je echt naar huis wilt en dat alles hier rot zal zijn, maar dat het belangrijk
is dat je ook dan blijft volhouden. Ik ben blij dat ik ook eens gehoord heb hoe
het andere vergaat en het voelt goed te weten dat ik niet de enige ben die het
hier al wel wat lastig heeft gehad. En veel belangrijker nog, het voelt goed te
weten dat er mensen dichtbij zijn waar je altijd bij terecht kunt.
Tijdens vrije momenten hebben we veel tijd op de pier besteed. Ik heb daar een
paar (al zeg ik het zelf) schitterdende foto's genomen. Het is echt een hele
mooie plek. We hebben gezellig gebabbeld, elkaar beter leren kennen, veel
ervaringen uitgewiseld. Zo allemaal samen in een vreemd land, dat brengt mensen
dichterbij elkaar. Het bewijs is dit weekend geleverd, want er is niemand van
de groep die ik niet mag, en ik denk dat dat ook voor de anderen geldt.
Behalve dan het feit dat de groep italianen echt te groot is. Gevolg: zij
klitten samen en spreken italiaans. Ik stoor mij daar nogal aan (en ik ben niet
de enige). Ik ben ervan overtuigd dat zij allemaal supercool zijn, maar er zijn
gewoon enkele meisjes die ik helemaal niet goed ken. ik wil hen heel graag
leren kennen, maar sorry, ik kan geen Italiaans (ik heb geprobeert int Frans,
maar zonder resultat xD). Wij (Daniel, Niksu, Michelle en ik) dat het
waarschijnlijk komt omdat de grote meerderheid van de Italianen helemaal niet
zo goed Engels spreken, en dan maar kiezen voor de makklijke weg. Ik kan het
begrijpen, maar ik vind het jammer. Vooral omdat ze zouden moeten weten hoe het
voelt wanneer iedereen een taal spreekt die je zelf niet begrijpt, dat is wat
we nu allemaal meemaken hier in Finland. MAAR, geen slecht woord over
italianen. Diegene die ik goed heb leren kennen, Sara, Anna, Elena en Francesco,
zijn echt heel cool (Elena is de enige Italiaanse die niet tot de 'italiaanse
groep' behoord. Ze gaat niet altijd bij hen zitten, en vertaalt indien er iets
in het Italiaans wordt gezegd. Ik heb haar gezegd dat ik dat enorm appreciëer
en dat ik dat ongelofelijk dapper van haar vind). En ik ben ervan overtuigd,
dat als ik de andere ook beter leer kennen (misschien als we allemaal Fins
spreken?) dat zij ook hele goeie vrienden gaan worden.
Zaterdagavond, tegen 8 uur, hebben we de leukste activiteit van de dag gedaan.
Sauna, en dan... het meer in (even ter verduidelijking, ik denk dat het water
zo'n 11graden was, misschien minder). Sauna is jongens en meisjes apart. Ladies
first, dus wj mochten eerst :D. De meeste meisjes durfde in het begin niet, dus
hebben ik, Katja, Franzeska en Janika de spits afgebeten. Metteen het water
inlopen, niet nadenken en volledig in het water gaan. De eerste seconden voel
je niets. En dan... IS HET ECHT IJS IJSKOUD!!!!! Je kan echt niet langer in het
water blijven. Ik denk dat ik het zo'n 15 seconden volgehouden heb (en ik was
ontzettend trots). Terug in de sauna, kregen we een applausje van de andere
meisjes, die na ons ook het water ingegaan zijn. Nadien zijn we nog een 2 keer
gegaan, deze keer met iedereen tezamen. En niet het water inrennen, maar van de
pier springen. Ik was weer degene die de spits afbeet (ik ben de grote durver
xD) en daarna heb ik met de andere 'durvers' teruggezwommen (de rest is terug
op de pier geklommen). Ik denk dat ik nog nooit zo snel gezwommen heb, IK
BEVROOS! Dat belooft voor de Laplandreis, dan gaan we zwemmen in een gat ijs...
Maar hoe koud het ook was, zo'n frisse duik geeft echt een kik! en het is echt
een zalig gevoel om daarna terug de sauna in te kunnen duiken en terug lekker
op te warmen. Er werden jammergenoeg geen foto's genomen van de zwemmende
meisjes, want de jongens vonden het te koud buiten (watjes!). De doop van de
jongens hebben we wel gefotografeerd ^^.
Daarna, KAMPVUUR!! en lekkere worsten! heel gezellig, Vlaanderen en Wallonië zij
aan zij (zou het door de compromis BHV zijn?). Worsten bakken boven een
kampvuur is heel leuk, maar het was zo donker dat je echt niet kon zien of ze
nu klaar waren of niet. Oplossing: foto met flash! Ik heb honderden foto's van
worsten, gewoon om te checken of ze klaar waren :p.
Na het kampvuur ging iedereen naar binnen voor nog een leuk groepsspelletje. Ik
kende het al, hier heet het 'peper en zout', de AFS vrijwilligers noemden het
'the rapinggame' (wat overigens een veel passendere naam is). Bij dit spel
heeft iedereen een nummer. 1 iemand zit in het midden en zegt 2 nummers.
Diegene die zijn nummer het eerst hoort moet proberen die in het midden een kus
te geven op de wang. De andere persoon moet dat verhinderen door die eerste een
kus op de wang te geven (is makkelijker dan het lijkt). Heel leuk spel, en leid
tot hilarische momenten... en foto's :D (Mijn topper is toch wel de foto van
het moment waarop Francesco Daniel kust, het was de perfecte foto op het
perfecte moment xD).
Ik denk dat we zo rond 12u gestopt zijn (middernacht natuurlijk). En natuurlijk
was niemand in de stemming om te slapen. Van de vrijwilligers mochten we zo
lang opblijven als we wilden, als we 's morgens maar op tijd aan het ontbijt
waren (9u). Eerst hebben we gewoon een beetje gepraat in de zetelhoek. Praten
over school, en de verschillen in de verschillende landen. Daarna hebben we ons
lang beziggehouden met een spel... VAN MIJ :D.
Een leuk spelletje dat ik heb geleerd op akabekamp, Black Box (eigenlijk een
drankspel, maar in AFS Finland is geen alcohol toegestaan xD). Iedereen krijgt
2 papiertjes, daar schrijft hij/zij 2 vragen op die beginnen met 'wie...'. vb,
'Wie heeft de leukste lach?'. Al die vragen gaan in een doos. Dan begint het
eigenlijke spel. Iemand trekt een vraag en leest die hardop voor. Iedereen
neemt een stukje papier een schrijft een naam op van iemand in de kring (iemand
die dus meedoet met het spel). Alle antwoorden blijven anoniem en gaan in een
andere doos. Iemand leest dan alle antwoorden voor. Heel leuk, want zo kom je
te weten hoe andere mensen over jou denken. Ik ben, execo met Niksu (die van
Chili), verkozen tot 'the most funnyest person' :D (in your face, Bert!).
Na enkele hilarische vragen en antwoorden, zijn we gestopt tegen 3u 's morgens.
Toen besloot de meerderheid om te gaan slapen. Maar eerst nog met een paar op
zoek naar eten, jammer genoeg zonder resultaat (het restaurant gebouw was dicht
:(). We zijn met zijn allen in de polivalente zaal gaan slapen. Lekker gezellig
bij elkaar. Eer dat ik eindelijk klaar was met mijn matras te verhuizen, mijn
pyjama aan te doen en tanden te poetsen enz. was het 4u. Ik denk dat ik meteen
in slaap gevallen ben. MAAR, ergens in de nacht (ochtend eigenlijk al) besloten
enkele Italiaanse meisjes (en Fransesco), die nog niet waren gaan slapen, dat
het wel grappig was om foto's te trekken van slapende mensen, MET FLASH.
Gevolg, half de zaal was wakker (mij inklus). Ik denk (ik ben echt niet zeker,
ik sliep half), dat ik nog geroepen heb 'no flash' (ik moet echt debiel
geklonken hebben, ma het was gewoon vervelend!).
Volgende morgen te vroeg wakker geworden (10 voor 8), iets of iemand had mij
wakkergemaakt (ik verdenk dezelfde Italiaanse meisjes, maar ik heb geen idee
wie van hen). Ik ben dan
maar opgestaan (kon niet meer slapen) en mijzelf rustig klaargemaakt. Ik
ging op zoek naar de andere meisjes die wakker waren, en wat ondekte ik (en
daar was ik toch wel ff pissed over), die zaten gewoon in de polivalente zaal
te babbelen en te lachen. geen probleem, als daar niet nog zeker 10 mensen
lagen te slapen! Ik ben samen met Michelle en Elena naar buiten gegaan voor een
korte ochtendwandeling naar het restaurantgebouw (en terug, want het was nog
geloten). Daarna hebben we nog eventjes in de zithoek rustig gepraat om dan om
kwart voor 9 de overige mensen wakker te maken :D. Dit door de muziek lekker
hard te zetten, jammer dat de meesten gewoon lagen te soezen.
Na het ontbijt enkele opwarmertjes. De eerste waren nogal intensief en
aangezien ik de dag ervoor nogal actief was geweest, begon ik na de 1e 2
spelletjes een beetje te hoesten :s (lijkt stom, maar als ik begin te hoesten,
gaat er een alarmbelletje). Puffer nemen, en het volgende spelletje heb ik niet
meer meegedaan (wel nog enkele leuke foto's getrokken). Het hoestje is de rest
van de dag gebleven (ik heb er nu nog een beetje last van) maar voor de rest
van dag was het niet echt een probleem.
Na de energizers, weer een 2 uurtjes praten in de schapengroep. Dan, weer eten natuurlijk. Dan alles
opruimen, zakken klaarmaken en nog eventjes gezellig samenzitten en relaxen. Of
pingpongen :D. Lang leve de pingpomngtafel. Ik weet niet waarom maar ik heb het
pingpongen met mijn broertje eigenlijk wel een beetje gemist. Verschil
met de pingpong hier: ik win :D (in your face again, broertje, ziet ge wel dat
ik niet zó slecht ben).
De bus kwam natuurlijk veel te vroeg. Niksu en ik overwogen nog even om de bus
te missen, maar uiteindelijk zijn we dan maar opgestrapt en terug vertrokken
richting Helsinki. Ik heb (denk ik) zo'n half uurtje geslapen in de bus.
Langdurig afscheid genomen van de andere AFS'ers en dan richting het station
vertrokken samen met Alvaro en Anna, want die moesten dezelfde trein nemen als
ik. Jammergenoeg was het zondag, de eerstvolgende trein kwam pas in 40 min. :(.
Alvaro had geluk, hij kon een andere trein nemen, maar Anna en ik moesten
wachten. We zijn dan maar iets van snoep gaan halen in het treinstation terwijl
we wachtten.
In de trein waren we zo bezig met babbelen en foto's uitwisselen, dat Anna haar
station gemist had :D. Gelukkig is haar gastmoeder haar met de auto bij het
volgende station komen ophalen, ik voelde mij al schuldig xD. 's Avonds nog
geprobeert een paar foto's up te loaden op facebook, en het heeft mij echt
bijna een uur gekost (Kaat en technologie gaat echt niet samen)!
De volgende dag op school was een hel. Het was maar een gewone dag, maar het
weinig slapen eiste zijn tol. Ik denk echt dat ik in slaap gevallen zou zijn
tijdens muziek, moest de leraar niet het formidabele idee gehad hebben een
ritmeoefening te doen, compleet met drumstel, trommels, sambaballen, triangels
en tafelgeklop. De avond was gezellig, het was leuk dat ik meteen enkele van de
AFS'ers terug kon zien (Alvaro, Sara en Daniel).
De AFS vrijwilligers hebben ons vertelt dat we waarschijnlijk maandelijks een
ontmoeting zullen hebben. De volgende is over 2 weken dinsdag (meer weet ik nog
niet). De opdracht voor die dag is dat we een soort marktstandje moeten maken
om ons eigen land voor te stellen, bv. door iets typisch van eten klaar te
maken, muziek te laten horen. Dat wil dus zeggen dat Muriel en ik nog een
momentje moeten vinden om samen te komen en af te spreken wat we gaan doen. We
zullen wel zien. Ik veronderstel dat de Italiaanse stand de grootste gaat zijn
:D. Ik kijk alleszins al enorm uit naar de volgende ontmoeting.
Michelle heeft mij en alle andere AFS'ers voor een feestje bij haar thuis
uitgenodigd voor vrijdag. Ik kan jammergenoeg niet komen want we vertrekken
vrijdagavond naar Tallin, in Estland (ik dacht dat we zaterdagmorgen pas
vertrokken, pech gehad), dat kan ik natuurlijk niet missen. Ari wil daar een
verjaardagscake voor mij kopen want hij zegt dat die daar heel lekker en heel
goedkoop zijn (ik ben benieuwd) :D.
Donderdag is de verjaardag van Leila, een Finse vriendin van mij. We gaan
ergens naartoe, al weet ik niet precies waar. Ik denk dat het wel gezellig gaat
worden.
Ik had met mijn gastouders afgesproken dat we na het weekend geen Engels meer
zouden spreken. We zijn het allemaal vergeten xD. We hebben het vandaag
geprobeert, maar ik begrijp echt niks (shame on me)! Dus heeft mijn gastmoeder
het volgende voorgesteld: Ze vragen en zeggen dingen in het Fins, en als ik ze
niet begrijp herhalen ze het in het Engels. Ik denk dat dat voorlopig een goede
compromis is. Misschien dat we na de Tallinreis nog een poging ondernemen :D.
Nog iets: Ik ben er eindelijk in geslaagd foto's te posten op mijn blog! Ik heb
meteen ook foto's toegevoegd aan mijn vorige blogberichten. Op facebook staan
natuurlijk veel meer foto's, maar zo krijgt mijn blog toch ook iets meer kleur
:D. (onderaan de tekst staan linken naar bijlangen, gewoon op klikken en de
foto verschijnt).
De foto's op facebook van het weekend zijn ook echt de moeite (al zeg ik het
zelf), dus als je facebook hebt, zeker bekijken!
tot de volgende blog (waarschijnlijk zondag of dinsdag na de Tallinreis, want
dat is waarschijnlijk wel de moeite om over te vertellen)
gisteren was mijn 1e les Fins: nog eens een goeie gelegenheid om te bloggen :D
Om te beginnen, ik ben weer helemaal beter. Zaterdag heb ik eens goed uitgeslapen en ik was er weer bovenop. Bovendien was ik vrijdagavond nog even in de sauna gegaan, en daarna voelde ik mij echt al een stuk beter. Er is een Fins gezegde dat zegt: als je ziek bent en sauna, alcohol en slaap helpt niet, ga je dood. ^^
Zondag zijn we in de voormiddag weer eens naar Helsinki gewee (nu met een camera met een opgeladen batterij) en ik heb veel mooie foto'tjes getrokken. Als je in Helsinki bent, heb je helemaal niet het gevoel dat je je in de hoofdstad van een van de grootste landen van Europa bevindt. Het is er zo rustig en gezellig, er is zoveel groen en je bent vlak bij de zee (er zijn veel leuke kleine haventjes in Helsinki). Ik heb echt genoten van het tripje en Helsinki heeft al een plaatsje in mijn hart veroverd. De rust die de stad uitstraalt door de vele oude gebouwen en tegelijkertijd het moderne, van de kantoorgebouwen en de nieuwe appartementblokken. De combinatie nieuw en oud, perfect in harmonie, dat vind ik prachtig (ik had hetzelfde gevoel toen ik in april in Londen was).
En dan gisteren, 1e Finse les. Ik heb er heel lang naar uitgekeken, want het is vreselijk niet mee te kunnen praten met je vriendinnen op school of thuis aan tafel. Bovendien zouden in die les alle AFS studenten van Espoo moeten zitten omdat de gastouders gezamelijk beslist hebben om ons naar die les te sturen. Ik was dus heel enthousiast en benieuwd.
Mijn enthousiamse werd niet teleurgesteld, het was echt zalig! De les zelf is zeker de moeite. De lerares spreekt bijna voortdurend in het Fins, maar heel duidelijk en langzaam, en ze gebruikt simpele woorden en laat veel zien met gebaren zodat we haar bijna allemaal kunnen verstaan (ik begreep het ook! ik was even in lichte shock toen ik dat besefte :D). We hebben ook al wat woordenschat gezien, maar het meeste ervan kende ik al, want het zijn van die woordjes en zinnetjes die iedereen constant gebruikt (vb. 'moi/hei = hey', 'terve = hallo', 'mitä kuullu = hoe gaat het' ...). We hebben ook op uitspraak geoefend, de verschillen tussen lange en korte klinkers en medeklinkers bekeken, en nog van die kleine simpele dingen die klein en onnozel zijn, maar onmisbaar aan de basis van een taal liggen,. Het was dus heel boeiend. Oh ja, en ik kan nu het werkwoord 'zijn/hebben' vervoegen (in Fins is dat hetzelfde woord, vreemd als je t mij vraagt, maar ik kan t in elk geval vervoegen)
OLEN minä olen sinä olet hän on me olemme te olette he/ne ovat
(dit was zonder afkijken :D)
Het leukste van de Finse les, was na de les. Toen we (ik en Sophie) buitenkwamen, hebben we kennisgemaakt met de andere uitwisselingsstudenten die ook in de les zaten. Er is Louise, zij is ook van Duitsland, ze is met de organisatie YFU (de grote conccurent van AFS xD), net als Sophie. Die 2 kenden elkaar al van hun eigen introductieweekend (en als ge van hetzelfde land komt en dezelfde tal spreekt, dat schept natuurlijk een band). Dan de AFS'ers: Sara uit Italië, Álvaro uit Spanje en Daniel uit Columbia. Normaalgezien zouden er meer AFS'ers in de les moeten zitten, maar om de een of andere rede waren die er dus niet. Misschien morgen, in de volgende les.
In ieder geval, de mensen die ik daar ontmoet heb zijn echt kei leuk. Ze zijn niet zo teruggetrokken als die Finnen, veel opener en gewoon gezellig om mee te babbelen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat tot hier toe echt gemist had. Ik bedoel, Sara gaf mij spontaan een high-five (ik weet niet meer voor wat) direct nadat ik ze nog geen 5 minuten kende. Dat moet je bij een Fin niet proberen. En ik heb wel Sophie en Agustina, maar ik had echt behoefte aan is een keer goed lachen in groep (dat wil dus zeggen met meer dan 3) zonder dat er eerst iemand de mop moet uitleggen (dan is het toch niet meer grappig). We zijn nog een tijdje blijven praten. Daarna ben ik samen met Sophie, Louise en Daniel nog eventjes naar Sello (het shopping center van Leepävaara) geweest om make-up te kopen voor Sophie (Daniel vond dat niet zo geweldig xD). Tegen half 9 hebben Sophie en ik samen de trein genomen en de leuke avond was voorbij. Maar ik ben echt blij dat ik mij zo goed geamuseerd heb. Ik kijk al uit naar morgen (morgenavond dan, want de lessen op woensdag zijn niet zo interessant). En dit weekend is ook het AFSweekend, ik zie het nu zeker helemaal zitten (als al de AFS'ers zo nice zijn als deze 3, dan gaat het daar gezellig worden :D)!
Vandaag nog ben ik met Ari naar het politiebureau gegaan om mij te laten registreren (de gebeurde op het immigratiekantoor, enik begrijp echt niet waarom, ik ben toch geen immigrant?). Dus nu is mijn huidige woonplaats dus officieel Espoo. Met naar het politiekantoor te gaan, is al het papierwerk voorlopig voorbij. Nu moor hopen dat er het komende jaar niet een van de essentiële documenten zoekraakt (zou echt iets typisch voor mij zijn), maar voorlopig zit alles goed bijeen in een blauwe map en ligt alles veilig opgeborgen in mijn kast.
Ik heb trouwens mijn lessenrooster voor de volgende jakso's samengesteld. Even ter verduidelijking, de jakso's zijn verschillende periodes waarin je les hebt. Per jaar het je zo'n 5 jakso's die elk zo' 6 weken duren. Aan het einde van een jakso heb je grote testen (examens) om voor die les te kunnen slagen en door te gaan naar een volgende les. Elk jakso is je lessenrooster anders omdat je voor de lessen die je al hebt gedaan al geslaagd bent (vb. in jakso 1 heb ik Engelse les, les 1. Als ik daarvoor slaag ken ik in het volgende jakso naar Engelse les nr. 2, die is op een ander moment, dus mijn lessenrooster zal anders zijn). Zodra ik aan mijn volgende jakso begin zal ik mijn lessenrooster op mijn blog zetten. Maar voorlopig heb ik weer 2 lessen Engels, les muziek, les geschiedenis en les wiskunde (elke les bestaat uit 3 verschillende uren, ik heb min. 5 lessen nodig). In mijn 3e jakso ga ik mij wagen aan Zweeds :D. Misschien een beetje gewaagd een taal te leren terwijl de les wordt gegeven in een andere vreemde taal, maar ik hoop dat tegen dan (midden december) mij Fins toch al een stuk beter is, en ja, wie niet waagt, niet wint é. De les is voor beginners dus zo héél moeilijk zal het wel niet zijn zeker (hoop ik toch)?
Na het AFSweekend zal ik waarschijnlijk weer een hoop te vertellen hebben en dan laat ik het jullie zeker allemaal weten.
Er is weeral een weekje voorbij. Nog een week en ik zit hier al een maand! Best gek.
Gisteren was er vuurwerk in Helsinki. Ik ben samen met Tiiu, Sophie en Ari gaan kijken, Ik heb ook enkele foto's proberen te maken, ze zijn niet allemaal even goed gelukt, maar de goeie zal ik op facebook zetten.We zijn tot ongeveer 23u gebleve, en ik moet zeggen dat het hier 's avonds al behoorlijk koud begint te worden. Het felle zomerweer dat we hier hadden tijdens mijn 1e week hier, is momenteel ook ver te zoeken. Ik vrees dat de zomer hier nu deffinitief voorbij is...
Dit weekend hebben we niet echt iets geplant, maar volgend weekend is het (eindelijk) mijn AFSweekend. Maandag starten mijn Finse avondlessen in Lepävaara, waarschijnljk zal ik daar al enkele van de AFS studenten ontmoeten. Ik hoop het, want ik kijk er echt naar uit om kennis te maken met mijn medeAFS'ers.
Ik ben dinsdag weer met Sophie, Leila en Saara naar Sello, het shopping center in Lepävaara geweest. Ik heb een nieuwe trui gekocht, lekker warm (Saara heeft dezelfde gekocht, in een andere kleur). Het lijkt wel alsof ik hier veel meer 'speciale' dingen na school doe dan ik thuis deed. En dat is maar goed ook, want ik begin me hier thuis wel af en toe te vervelen. Lezen, muziek luisteren en op de pc zitten en huiswek maken (en in het weekend met het gastgezin naar de tv kijken, quality time!), is zo momenteel het enige wat ik doe. En dat kan soms wel beginnen te vervelen. Maar zodra ik een beetje meer Fins kan, kan ik beginnen oefenen en heb ik weer iets om te doen.
Ik denk dat ik op school iets heb opgelopen. Vorige week waren er heel veel leerlingen (en leerkrachten), waaronder Sophie, die griep hadden. Deze week waren er ook nog een aantal afwezig. Ik vrees dat ik het nu ook een beetje heb zitten. Ik ben al een paar dagen heel moe (hoewel ik over het algemeen goed geslapen heb) en ik kwam daarstraks van school met een lichte hoofdpijn (die nu jammergenoeg iets erger aan het worden is). Ik heb het ook heel de tijd koud (en het is hier echt niet koud). Maar ik ga vanavond gewoon lekker vroeg slapen :). Gelukkig is het morgen weekend en kan ik zo lang blijven liggen als ik wil. En sebiet eventjes in de sauna zal ook wel deugd doen :D.
Veel plezier nog daar in België en vele groetjes vanaf de andere kant van Europa!
Het is vandaag maandag, dus ik ben net begonnen aan mijn 3e week school. Ondertussen is in België de school ook al terug begonnen. Ik begin hier steeds meer te wennen, zelfs het qwerti-toetsenbord wordt langzaamaan vertrouwd. De Finse mensen hier beginnen stilletjes aan ook wat losser te komen. Ik ben vorige dinsdag met 2 van hen (en met Sophie en Agustina) naar het shoppingcenter in Leepävaara gegaan (alle shopping centers hebben een naam, deze heet sello = nederlands voor 'cello'). Dat was heel gezellig. Vrijdag ben ik samen met Sophie naar Espoo Keskus gegaan. Mijn papa is zaterdag verjaart en ik wou hem verrassen door een cadeautje op te sturen (verrassing is gelukt :D) en meteen ook een paar snoepjes en fruitjes voor de rest van de familie zenden. Vandaag al hebben ze mijn pakje ontvangen (en op zondag werkt de post nie :o), het is dus waar wat ze zeggen: de Finse post is echt heel snel. Maar ook heel duur jammergenoeg, het pakje verzenden kostte me aardig wat centjes.
Zondag was het hier een familiefeestje. De 2 oudste zonen van Ari en Païvi en hun familie zijn langs geweest. Er was hier eventjes veel lawaai in huis, want er waren 6 kindjes. Ik ben dol op kindjes, maar de taal is hier echt een struikelblok. Je kan echt niets tegen hen zeggen, echt heel frustrerend! De 2 vrouwen waren heel vriendelijk, ze deden allebei erg hun best om Engels te spreken, ook al viel het hen moeilijk. En het eten dat Païvi had klaargemaakt (veel natuurlijk, want Finnen eten altijd veel) was echt heerlijk! Ik heb heel lang bij de volwassenen gezeten (ook al begreep ik heb meeste niet), maar daarna was ik eventjes naar mijn kamer gegaan. Toen ik een 10-tql minuutjes later terugkwam, was iedereen weg! Dat was wel behoorlijk gek, en ik had graag nog afscheid willen nemen (hopelijk denken ze nu niet dat ik kei onbeleefd ben).
's Avonds heb ik met mijn gastouders naar een film gekeken, dat doen we nogal vaak in het weekend. Ik vind het heel leuk, ik kijk graag films en het is veel gezelliger (en socialer) dan met z´'n alle voor de eigen pc te zitten. Bovendien heeft Ari een flinke voorraad films, dus we komen nog wel even toe :D.
Over films gesproken, ik heb woensdag tijdens Suomiles mijn eerste Finse film gezien: Lapland Odyssey. Zalig! Hilarisch! Die film is echt heel goed, ik raad m iedereen aan (behalve aan kinderen onder de 12, voor die leeftijdscategorie is hij niet echt geschikt)! Zaterdag heb ik een bekende kerstfilm met mijn gastfamilie gezien. Het gaat over de Kerstman zijn kindertijd. Heel mooi (misschien niet de juiste moment, ma ja).
Niet volgend weekend, maar het weekend daarna heb ik eindelijk mijn AFS introductieweekend (waarom noemen ze het een introductieweekend als je hier al een maand bent???). Ik kijk er al naar uit, zoals ik al elke keer, ook hier in België naar AFS momenten heb uitgekeken. Ik ga de andere AFS'ers ontmoeten die ook hier in Espoo gestrandt zijn. Dat lijkt me leuk, want dan kunnen we misschien af en toe iets samen gaan doen. Het weekend daarna ga ik met mijn gastfamilie naar Talin in Estland. En dan is het ook mijn verjaardag! Normaalgezien begin ik al af te tellen naar mijn verjaardag vanaf midden augustus (jah, ik weet het, het is onnozel), maar nu heb ik nog maar amper aan het feit gedacht dat het nog maar 22 dagen is voor ik 17 wordt. Er is in de afgelopen dagen zoveel gebeurd en een verjaardag lijkt zo'n onbelangrijke gebeurtenis vergeleken met wat ik in korte tijd allemaal heb meegemaakt (het besef kwam toen ik daarstraks thuiskwam en een verjaardagskaartje van Goedele vond, de schat).
Mijn papa heeft mij een fotoverkleinprogramma toegestuurd dat ik nu vollop aan het uitproberen ben (voorlopig snap ik het nog niet). Dus waarschijnlijk zal ik bij het volgende blogberichtje wel enkele foto's kunnen toevoegen. Ik ga alleszins ook een fotoalbum aanmaken op Facebook waar jullie naar al mijn foto's kunnen kijken (zodra dit blogbericht afgerond is, begin ik eraan). En als jullie erom vragen kan ik natuurlijk ook enkele foto's per mail sturen. Ik probeer ook enkele foto's te trekken van mijn gastfamilie en mijn vrienden hier, want hoe vanzelfsprekend ze nu voor mij al zijn, jullie weten nog altijd niet hoe ze eruit zien :).
Euhm...
Ik denk dat dat alles was wat ik in dit blogberichtje kwijt wou. Nog nieuwtjes laat ik weten in het volgende blogberichtje
Ik zit hier nu al een week in Finland. Stilletjes aan begin ik zo een zicht te krijgen op de Finse leefwijze en hun gewoontes. Hoog tijd dus om jullie al een beetje op de hoogte te stellen over de gewoonten hier en wat de verschillen zijn tussen Finland en België.
1: eten Finnen eten veel. En met veel bedoel ik echt veel. Ze eten 2 warme maaltijden per dag, 's middags en 's avonds. En dat zijn allebei maaltijden met alles erop en eraan, dus vlees (of vis), patatjes en groenten. Verder hebben ze ontbijt en 's avonds na het avondmaal is er nog een snack. En tussendoor eten ze ook af en toe een snackje. Er wordt veel vis gegeten (zo'n 2x in de week beweert Ari, maar ik ben hier nu 9 dagen en heb al zeker 6 dagen vis gegeten) en kip. Verder eten Finnen ook veel salades bij hun eten, waarin ze vaak groenten met fruit mengen. (Ik had die combinatie nog niet geproeft, maar het is echt goed :)!
Wat opvalt is dat Finnen heel gezond eten (dat moet wel, als je zo veel eet), ze eten heel veel groenten en fruit (fruit eten ze bij elke maaltijd, van ontbijt tot avondsnacks) en het is bijna allemaal biologisch en vaak uit eigen tuin of van een naburige boerderij. Ik heb aan ons zomerhuisje in Hamina (dat ligt aan de zee) de hele namiddag gespendeerd aan het plukken van bessen, appels en pruimen (ik denk eigenlijk niet dat het pruimen zijn, maar ik ken de naam niet en ze lijken op pruimen, dus pruimen :D). Een gezellig, maar langdurig werkje. Nu komen we wel eventjes toe wat fruit betreft. Het fruit dat gegeten wordt is meestal afkomstig uit eigen streek. Het meeste wat hier bij ons op tafel komt zijn meloenen, druiven en bosbessen.
Finnen hebben enkele typische 'koeken'. Er is een soort rijsttaartje dat je moet opwarmen en met boter erop smaakt het heel lekker, Je vind ze niet in België. Een andere koek die ik al gegeten heb is soort klein broodachtige koek met in het midden een goedje dat smaakt naar broodpudding. Er bovenop ligt een laagje suiker, die koeken zijn echt nog veel beter dan de rijsttaartjes :D.
2: Finse jongeren Zoals eerder al vertelt zijn de Finse jongeren nogal gereserveerd en schuw. Het is in het begin niet gemakkelijk om tot hen door te dringen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen :). Vrijdagavond was het Night of Arts in Helsinki, waar ik en mijn zus Tiiu eventjes naartoe zijn gegaan. Daar waren ook enkele meisjes die ik kende van school (o.a. Sophie, van Duitsland). Saara, is een heel open en leuke meid. Ze zegt zelf dat ze enorm geïrriteerd raakt door de geslotenheid van de andere Finnen. Veel van haar vrienden (en dus ook de mensen waar ik regelmatig een babbeltje mee doe) zijn van buitenlandse origine (er zijn op mijn school behoorlijk veel immigranten), die zijn veel opener. Andere meisjes waarmee ik goed mee overweg kan zijn meisjes die zelf al een uitwisseling achter de rug hebben, en die weten hoe het is om uitwisselingsstudent te zijn. Het zal nog eventjes duren voor ik hier echt goede vrienden heb (op Sophie en Agustina na dan), maar ik heb er al een beter gevoel over dan in het begin van de week.
Iets over de gewoontes van de Finse jongeren (buiten het niet open-minded zijn). De leerlingen op de Finse scholen dragen geen uniform. Ze hoeven zich ook niet aan bepaalde kledingregels te houden. Simpel gezegd: alles mag. Resultaat: veel topjes, gewaagd diepe decottés (op school, komáán), korte broeken en rokjes tot boven een hand boven de knie (donderdag zag ik zelfs een leerkracht rondlopen met zo'n T-shirt die 1 schouder bloot laat, ik was even geshockeerd!). Alle meisjes hebben hier handtassen in plaats van rugzakken (ik val een beetje uit de toom dus, want ik heb een rugzak xD) en alle jongens (de meeste toch) zijn skaters. Zo goed als elk meisje draagt hier make-up (wat ook het geval is op SJB) en nagellak (wat ook het geval zou zijn op SJB, moest het niet verboden zijn). Valse nages zijn behoorlijk in trek (onderandere mijn gastzus heeft er). En ook gekleurd haar is hier enorm populair, en dan vooral het onnatuurlijk witte blond, maar ook zwart en rood komen veel voor. En opvallend heel veel Finnen hebben stijl haar.
3: school De school hier in Finland is echt helemaal anders als die in België. Zoals al gezegd is er geen uniform of enige kledingregel. Maar er zij nog heel veel andere verschillen. Zoals de lessenroosters (zie vorige blogbericht) en het gratis eten tijdens de middag (dat trouwens verbazingwekkend goed is voor kantine-eten). De houding van de leerkrachten verschilt ook enorm van die in SJB. Te laat komen kan absoluut niet, het heeft effect op je punten (in SJB deden ze daar toch ietsjes losser over). Voor de rest gaan de leerkrachten in Finland van het principe uit: 'Als je de les niet wil volgen, is dat jou zaak, zolang je de andere maar niet stoort.' Gevolg: Niemand kijkt op als er in de klas een gsm afgaat, sms'en is geen probleem, maar als je wil bellen hebben ze het liefst dat je even naar buiten gaat en daarna weer terugkomt om de les verder te volgen. Ipod's tijdens de les mag, toen we woensdag een vocabulairetest van Engels maakten, zat er zelfs iemand tijdens de test naar zijn Ipod te luisteren, het kon de leerkacht niks schelen (echt bizar als je t mij vraagt, ik bedoel, dat moet je in SJB niet proberen ze!). We hebben minder lessen dan in België, maar de lessen duren wel veel langer. 1u15min, terwijl ze op mijn vroegere school maar 50min duurde. Een heel verschil dus en het is nog even wennen aan die lange lesuren.
4: thuis Hier in ons huis in Tuomarila zijn natuurlijk ook een aantal gewoontes en regels. Misschien dat als ik die eventjes uit de doeken doe, dat jullie een beter zicht hebben op mijn levensstijl hier. Om te beginnen, dat ik zoveel achter de computer zit (toch bijna elke dag een uurtje) is niet omdat ik hier associaal zit te doen, maar omdat iedereen dat doet. Iedereen heeft hier zijn eigen computer en 's avonds zit iedereen achter zijn eigen pc. Soms op de eigen kamer, soms zitten we allemaal samen bij elkaar, elk met zijn eigen pc (dat is nog maar 1 keer gebeurd, maar Ari en Päivi zeggen dat het regelmatig voorkomt).
De tv staat hier vaak gewoon op als achtergrond, zonder dat iemand er echt naar kijkt. Voor muziek bevoorbeeld of voor sport (dan kan Ari luisteren naar de sport en werken op zijn pc tegelijkertijd). Pas 's avonds, en dat meestal in het weekend gaan we voor de tv zitten om ergens naar te kijken. Veel van de programma's zijn Engels met Finse ondertiteling, dus dan kan ik ook meekijken (en tegelijkertijd nog een beetje Fins leren).
Veel wordt het hier van huishoudtaken van mij niet verwacht, een beetje hetzelfde als thuis in België. Ik moet mijn bed opdekken en mijn kamer netjes houden, af en toe de tafel mee dekken en afruimen en de afwasmachine uitladen (inlanden gebeurd tijdens het afruimen van de tafel). Dat Tiiu of ik de afwasmachine uitladen wordt niet gevraagd, eerder wel verwacht. Eerst deed ik het zo goed mogelijk, om een goede indruk te maken (:D), nu al begint het stilletjes aan een gewoonte te worden. Ons mama zal blij zijn dat als ik terugkom van Finland ik uit mezelf de afawsmachine uitlaadt (en Bert ook, dan moet hij het niet meer doen).
En dan is er natuurlijk nog de sauna. Voordien was ik nog nooit in een sauna geweest, nu heb ik er al zo'n 5 keer ingezeten. Het is echt heel ontspannend en de warmte doet echt deugd. De sauna wordt hier nog verwarmt op de authentieke manier: met een houtstoof en hete kolen. Als Ari de sauna gaat klaarmaken (hout op het vuur gooien enzo) zegt hij dat hij de sauna even gaat aanzetten, is hier een mopje in her huishouden, want het duurt zo'n half uur voor de sauna klaar is voor het gebruik. Maar het is zaaaalig!
5: het weer En dan nog even een briefing over het weer. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten is het in Finland koud. en niet gewoon koud, maar echt koud, koud. Maar dat is natuurlijk in de winter. Momenteel is het nog geen winter, en ik heb de extreme koude nog niet zelf ondervonden. Momenteel is het zomer, met echt zomerweer. Afgezien van vorige zondag heeft de zon hier onophoudelijk geschenen, meestal met zeer aangename temperaturen. Vandaag was het 22 graden (weet er iemand waar het graden-tekentje staat op een qwerti-bord??) en gisteren 26. Tijdens de afgelopen week heeft de temperatuur de hele tijd zo rond de 20 graden geschommeld, en het zonnetje heeft de hele tijd geschenen. Geweldig weer dus om naar het zomerhuisje aan de zee in Hamina te gaan. We zijn zaterdagmiddag vertrokken en zijn gebleven tot deze namiddag. Hamina is een heel oud dorpje, een van de oudtse in Europa. Er staan ook hele mooie gebouwen, ik heb enkele mooie foto's kunnen nemen (maar ik kan ze nog altijd niet op mijn blog zetten, de bestanden zij te groot, heeft iemand een programma om ze te verkleinen? please, stuur een link door!). Het huisje zelf was ook heel gezellig en heeft gelukkig een normaal toilet met doorspoelsysteem. Even kort samengevat over het weer. In Finland heb je te maken met 2 extremen: 's zomers lekker warm en 's winters bitterkoud.
Ok, dat is zo wat ik tot nu toe al heb ontdekt over de Finnen en de Finse cultuur. Voor meer ontdekkingen moet je mijn blog blijven volgen en ik zal jullie zo snel mogelijk op de hoogte stellen.
Ik ben gisteren trouwens in Helsinki geweest, prachtige stad! Ze is ook enorm groot. Er wonen even veel mensen als in Antwepen, maar volgens mij is de stad minstens 2 keer zo groot (misschien wel 3 keer), dus het aantal mensen is nogal verspreid. Ik heb niet zo veel mensen zien rondlopen als ik in een stad gewoon ben, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat iedereen in zijn zomerhuisje zat (het was er wel het ideale weer voor). Ik heb niet zo veel foto's kunnen nemen, want de batterij van de camera was plat. Een goede uitvlucht om nog eens terug te gaan ;) (niet dat het zoveel moeite is, met de trein ben je er in een half uurtje).
voor nog meer verhalen en ontdekkingen, blijven volgen en tot op het volgende blogberichtje groetjes
heyhey, hier weer een berichtje uit Tuomarila. Het heeft eventjes op zich laten wachten want ik kon gisteren niet inloggen op mijn blog (geen idee waarom).
Zondag zijn we naar het zomerhuisje gegaan zoals Ari had gezegd. Het was daar heel mooi, helemaal in the middle of nowhere. In de nabije omgeving niets dan bomen (vooral koivu = berken). Ik vond het daar echt heel leuk, tot ik naar de WC moest. Er is daar geen doorspoelsysteem, je moet zand en dennenaalden op je behoefte kappen. Bovendien hingen er in dat hokje overal spinnenwebben, zelfs aan het WC-papier (ieuw!)! Voor de rest was het daar heel leuk, en we hebben vele mustikka (bosbessen) geplukt. Ik heb ook een paar mooie foto's getrokken.
Ik zal alle foto's die ik hier getrokken heb nog wel op internet zetten (of toch een deel ervan) maar ik moet eerst nog een goede manier vinden, wnat de bestanden van de foto's zijn bijna allemaal te groot voor op mijn blog. Iemand suggesties?
nu een beetje meer over mijn eerste (en 2e) schooldag. Normaal ga ik vanaf nu naar school met de trein, omdat het station hier niet ver weg is (de buurt is vernoemt naar het treinstation) en aangekomen in Kauklathi is het maar enkele minuten stappen naar de school. Maar gisteren, omdat het de eerste keer was en nog het een en ander moest geregeld worden, deed mijn gastmoeder mij weg met de auto. We moesten eerst nogal lang wachten en toen maakte ik kennis met de leraar die in de loop van het jaar mijn begeleider zal zijn. Het contact was echter nogal vluchtig want de man moest les gaan geven. Ik had liever gehad dat hij een beetje meer vertelde over de school enzo, en een beetje meer over zichzelf had vertelt dan aleen zijn naam (die zo moeilijk en typisch Fins is dat ik hem al vergeten ben). Per slot van rekening moet die leraar mij toch begeleiden voor de rest van het jaar. (let niet op het rechthoekje hieronder = een foutje en ik krijg het niet gedeletet)
Daarna hebben we de directrice van de school ontmoet. Zij vertelde me dat er nog 2 andere uitwisselingsstudenten zijn op de school. Ze heeft mij hetzelfde rooster gegeven als die meisjes. Ik heb dus niet mijn eigen programma mogen kiezen, wat ik wel jammer vind, wnt niet alles wat ik doe is even interessant. hier even een overzichtje van mijn lessenrooster:
maandag
dinsdag
woensdag
donderdag
vrijdag
Engels (8.20-9.35)
LO (8.20-9.35)
Engels (9.45-11)
Duits (9.45-11)
Engels (9.45-11)
Duits
LO
Duits (11.15-13)
LO (11.15-14.30)
Engels (11.15-13)
Engels
Muziek
Muziek (13.15-14.30)
Muziek (13.45-14.30)
Suomi (14.45-16)
Suomi (14.45-16)
Engels
Suomi
Zoals je kunt zien sijn de lessen hier in Finland heel lang, ze duren 1u15min. In België duurt een les maar 50min. Ik hoef niet elke dag om 8.20 te beginnen, dat is ok. Maar de meeste leerlingen stoppem al om 14.30, terwijl ik bijna elke dag langer moet blijven voor nog extra lessen. Vooral maandag en woensdag zijn hele zware dagen omdat we de volle 5 uren hebben. Dat heeft bijna geen enkele student. Ik volg 2 verschillende lessen Engels van elk 1.15u, maar ze zijn van een verschillend niveau. De ene les is voor gevorderden, de andere voor beginnelingen. In deze les wek in in omgekeerde richting als de Finnen: Zij vertalen het Engels, ik vertaal het Fins, want het Engels ken ik al (zelfs de les voor gevorderden is nog niet op mijn niveau). Voor de Duitse les hetzelfde, al is die wel meer op mijn niveau, zo leer ik nog een beetje Duits bij ook :). Ik heb trouwens gehoord dat we met die les een reisje gaan maken naar Berlijn! leuk,leuk,leuk!
Ik had gedacht dat de muziekles wel leuk zou zijn. Ik hou veel van muziek dus ik dacht dat ik me wel zou amuseren. Ik heb me vergist -_-'. Muziek is het saaiste vak in mijn lessenpakket, zelfs Duits is leuker (en geloof mij, ik hou echt nie van Duits!, alhoewel, de les hier in Finland valt best mee, de lerares is echt heel lief)! Die man vertelt daar meer dan een uur muziektheorie (int Fins), speelt af en toe eens een klein stukje muziek op de piano en maakt af en toe eens een paar mopjes (die nogal flauw zijn, als ik zijn Finse toeschouwers hun reactie hoor). Ik heb ook 3x in de week een les Suomi. Die les is eigenlijk bedoelt voor immigranten die al Fins kunnen, om hun woordenschat nog uit te breiden. Maar ze hebben de uitwisselingsstudenten er dus ook in geplaatst. Van de andere meisjes heb ik gehoord dat ze ons aparte oefeningen geeft op de Finse taal (maar maandag had ze er geen bij haar en hebben we onze tijd verdaan met een Engels opstel te schrijven). Ik hoop dat ik er iets aan zal hebben, want de les eindigd altijd heel laat.
En dan hebben we nog LO. Ik denk dat daar het grote probleem zit in mijn lessenrooster. Niet dat ik iets tegen LO heb, in tegendeel! Ik vind sporten meestal heel leuk en er zitten hele leuke (Finse) meisjes in die les. Bovendien is bezig zijn met een teamsport de ultieme manier om vrienden te maken. Maar we hebben 3keer sprot per week! en dan nog niet gewoon 3 uur per week, maar 3.45u per week! dat is bijna 4u, en het omkleden wordt er niet bijgerekend. Dat nog eens samengeteld met de fikse wandelingen die ik elke morgen en namiddag moet doen om naar het station en terug te gaan (vooral 's namiddags is intensief, dan moet ik bergop), kom ik aan ... heel veel uren sport! Ik weet niet of het zo'n goed idee is om een astmapatiënte in een sportklas te zetten :s. Maar het zou jammer zijn als ik niet meer mee kon doen, want het was vandaag echt heel leuk. Maar ik moet natuurlijkeerlijk zijn tegenover mezelf. Ik ga de rest van de week afwachten en zal dan zien of ik het nodig vind om een ander vak te kiezen.
Veel nieuws dus allemaal. Het schoolsysteem hier in Finland is helemaal anders dan in België. Gisteren mocht een van de leerlingen bij Duits zomaar de klas uit omdat ze telefoon had! (we zitten in die les maar met 5 in de klas dus het viel nogal op). De leraren gaan hier van het principe uit: als je geen zin hebt om de les te volgen, is dat jou zaak. Iedereen zit hier dus constant met zijn gsm bezig (alle eigenlijk alleen bij muziek, bij de andere lessen zijn de meeste leerlingen heel geconcentreerd).
Ik heb nog geen Finse vrienden/vriendinnen kunnen maken. Wat de AFSvrijwilligers die al in Scandinavië zijn geweest zeggen, klopt. Finnen zijn nogal gereserveerd en ze stappen niet echt op je toe om je te leren kennen. De taalbarière maakt het alleen maar moeilijker om contact te maken. Maar er zijn genoeg mensen die gerust met je willen praten en die geïnteresseerd zijn. Alleen moet je de juiste personen vinden, en dat is nogal moeilijk. Ik zal wel zien hoe het verder verloopt.
Ik mag dan nog geen Finse vrienden hebben, met de 2 andere uitwisselingsstudenten op mijn nieuwe school kom ik al heel goed overeen. Vooral met Sophie, zij komt uit Duitsland. Het andere meisje heet Augustina, ze is afkomstig uit Argentinië. Omdat mijn lessenrooster aan dat van hun is aangepast, hebben we bijna alle lessen samen. Alleen volgt Augustina geen Duits omdat ze er geen woord van spreekt (de les die we volgen is zogezegd voor studenten die al heel ver gevorderd zijn in Duits, maar ik, met mijn 1 uurtje Duits per week kan perfect volgen).
Sophie heeft mij daarstraks uitgenodigd om donderdag mee te gaan naat een concert in Espoo keskus. Haar gastzussen kunnen niet gaan en daardoor heeft ze nog 2 tickets over. Leuk te weten dat ik al op de 2e dag school een uitnodiging krijg om ergens mee naar toe te gaan, al is die uitnodiging dan niet van een Finse :). Waarschijnlijk zal Augustina ook meegaan.
Dat is denk ik zo wat ik vandaag allemaal wou vertellen (alsof het niet genoeg is xD). je zult nog gauw genoeg van mij horen
Vandaag de eerste volledige dag in Tuomatila (de kleine buurt in Espoo waar ik nu woon). Ik heb vannacht verbazend goed geslapen (wat zeldzaam is want ik slaap nooit goed de 1e nacht dat ik in een ander bed lig). Gelukkig heb ik een goede matras, maar de vermoeidheid en de emoties van gisteren en mijn 1e sauna-ervaring (ontspand de spieren en is zalig!) zullen ook wel tot de goede nachtrust hebben bijgedragen.
Deze voormiddag hebben we een beetje rondgetoerd door Espoo keskus (Espoo centrum). Mijn gastouders hebben me de buurt laten zien en onder andere het ziekenhuis, wat maar enkele kilometers van Tuomarila ligt. Het is me ook opgevallen hoeveel berken er hier staan. Die bomen vindt ge hier overal! Er heeft mij eens iemand gezegd dat Finlan plat is, ... klopt niet! Het geheel doet mij een beetje denken aan de Ardennen, want langs de kanten van de weg zijn er veel rotsen te zien, en alles gaat contunu berg op en af. Ons huisje is trouwens op de top van een grote heuvel (die ik elke dag te voet op en af moet wndelen om naar school te gaan -_-'). Another Fat Student gaat hier niet kloppen met alle calloriekes die ik hier ga verbranden (hoewel,... als mijn gastzus elke avond zo'n heerlijk dessert gaat maken als vandaag, zit die kans er toch wel goed in).
Daarna zijn we langs enkele shoppingcenters gegaan om enkele inkopen voor mij te doen. Nu heb ik dus een nieuwe gsm (een Finse) en een mi-snaar voor mijn viool (die was gesprongen).
Na het middageten weer naar een ander shopping center (volgens mij heeft Espoo er echt 10tallen!) om nog een beetje te shoppen met Tiiu en Paivi (mijn gastzus en gastmoeder). Ik heb mij in de H&M (eindelijk iets wat ik herken!) een sweater en een T-shirt aangeschaft want ik heb bijna niets va kleren bij (20kg bagage op het vliegtuig als je weggaat voor 10 maanden is echt te weinig!).
Daarnet zijn Teemu (een zoon van mijn gastouders) en zijn vriendin komen eten. Heb ik meteen al kennis kunnen maken. Ze wonen in hetzelfde huis als ons, maar een afgescheiden gedeelte (maar geen 2woonst want hun gedeelte is echt veel kleiner). Als ik iets nodig heb en er is hier niemand thuis, kan ik altijd bij hen terecht. Ze waren wat stil maar wel heel vriendelijk dus dat is toch ook al een kleine geruststelling.
Het was hier vandaag heel mooi weer in Zuid-Finland, benieuwd hoe het zou zijn in België :D. Als het morgen nog zo'n goed weer is als vandaag gaan we naar een van mijn gastfamilies zomerhuisjes (ze hebben er 2), dus hopen op goei weer!
Nog meer goed nieuws: Mijn gastvader Ari heeft vandaag 2 reizen geboekt. Een voor eind september (naar Talin in Estland = citytrip met de boot) een een op het einde van het jaar, rond nieuwjaar (naar Lapland om te skiien, merk op: rond die tijd is het daar soms -40). Ik heb gevraagd of hij verwacht dat ik (een deel) betaal voor die reizen: Antwoord: no. Als ik met de familie meereis dan betaalt de familie, bovendien verjaar ik tijdens de Talinreis, en Ari zegt dat ik de reis dan maar moet zien als een verjaardagscadeau. Zalig verjaardagscadeau, zou ik zo zeggen :D.
De taal is hier wel heel moeilijk, ik versta echt geen woord van wat iedereen hier loopt te zeggen (behalve ten we een kindje passeerde dat hardop tot 5 aan het tellen was, ikzelf kom nog niet verder dan 3). Ik heb overal in het huis (vooral in mijn kamer) post-itjes opgehangen met de namen van de verschillende dingen. Zo hank op deze pc nu het woordje `tietokone´e zijn er hier natuurlijk wel een beetje mee aant lachen (vooral Teemu en zijn vriendin vonden het grappig toen ze binnenkwamen), maar het helpt wel. Ik ken al bijna alle meubels in mijn kamer (jammergenoeg zijn dat er niet zo veel).
Vanmorgen met een zware koffer van 20 kg en een rugzak handbagage van 6 kg en een viool om 7u vertrokken naar de luchthaven van Zaventem. Om 9.15u moesten we aanwezig zijn en om 11.40u vertrokken we met een vliegtuig van Finnair naar Helsinki-Vaasa. Ik natuurlijk kei zenuwachtig (stresskip als ik ben). Na het wegdoen van de bagage en het afscheid nemen van de ouders 8en mijn kleine pleegzusjes Shelsey en Iluna) vertrokken we met de begeleider van AFS naar de duoane, en natuurlijk moesten ze mij hebben.
Eerst ging al het belleke af toen ik onder de poort liep. Toen moest ik teruggaan, mijn schoenen uitdoen en weer door het poortje lopen. 2: omdat ik veel medicatie in mijn handbagage moet meenemen moesten ze mijn rugzak extra controleren. Ze hebben mijn deo in beslag genomen (te veel centiliter ma da is zel kei goeie deo! ik moet erqqn denken mijn mama te vragen ne nieuwe op te sturen) en mijn schaar (geen puntige voorwerpen in het vliegtuig, alsof ik iemand ga doodsteken zeker?) die nog in mijn pennezak zat. Tot zover de miserie.
De rest van de reis was absoluut top! Ik had voordien nog nooit in een vliegtuig gezeten (behalve in zo'n klein sportvliegtuigje) en waaaw! ik vond het echt zalig. Al die donzige wolkjes die om je hen vliegen (precies een tapijt van sneeuw) en al die kleine huisjes en de uitgestrekte weilanden en de bossen. Maar het mooiste vond ik de eindeloos lange kustlijn die zich uitstrekte langs de zee. Ik heb bijna de hele vlucht uit het raam gestaard (wel met mijn mp3 in mijn oren, zonder muziek is uit het raam kijken een stuk minder aangenaam).
Aangekomen in Helsinki (en na 10tallen luchtfoto's) ontmoette ik voor het eerst mijn gastfamilie. We zijn met de auto naar Espoo gereden (de buurt waarin ik nu woon heeft nog ne specifieke naam, maar ik ben m vergeten :)). k heb ondertussen alles uitgepakt en mij een beetje geïnstalleerd. We hebben al samen gegeten, heel lekker trouwens (ik heb een nieuwe combinatie ontdekt: aarbeien met salade = echt lekker). Nu ben ik aan het bloggen op een pc die ze hier speciaal voor mij hebben aangeschaft! Ik denk dat ik echt geboft heb met mijn gastfamilie.
ik moet nog wel even wennen aan het nieuwe quwerti-toetsenbord, dus schiet me niet dood als er in dit tekstje nogal wat schrijffouten te vinden zijn.
maandag ga ik voor de eerste keer naar school, dan zal ik nog wel wat te bloggen hebben,
Ik ben 16 jaar (over 3 maand wordt ik 17) en ben net afgestudeerd in het 6e jaar, richting Humane Wetenschappen.
Over een maand vertrek ik voor 10 maanden naar Finland.
Al zowat het hele vorige schooljaar heb ik mij beziggehouden met mijn vertrek. Ik doe mee aan het jaarprogramma van AFS, een organisatie die studenten de kans biedt om in het buitenland te studeren/leven en de cultuur van het land op te snuiven. Over een maand vertrek ik dus als zendstudent van AFS naar Finland.
Gisteren nog kreeg ik een mailtje van AFS met de mededeling dat ik (eindelijk!) een gastgezin heb. Ik ben echt superblij!
Ik kom terecht in de stad Espoo, de 2e grootste stad van Finland, op maar 15km verwijdert van Helsinki. Ideaal dus! Ik heb een gastmama en een gastpapa, Paivi en Ari Kettunen. En een 16jarige zus Tiiu, al is die wel afkomstig uit Vietnam (?). Een multicultureel gezin dus :D
Ik heb ook al een school waar ik naartoe zal gaan: 'Espoon yhteislyseo' (het gaat me wel nog wat tijd kosten om die naam uit te kunnen spreken). Mijn zus zit daar in het 1e jaar, we zullen waarschijnlijk samen naar school gaan.
Ik heb zo'n 10 min. geleden voor het eerst een mailtje naar mijn gastmoeder gestuurd. Ik was nogal zenuwachtig dus ik hoop dat ik niet te veel fouten heb gemaakt op mijn Engels (ja, gelukkig spreekt mijn gastfamilie wel Engels want in Fins/ Suomi ben ik nog een nul). Ik hoop dat ze snel antwoordt en dat ik misschien ook een paar foto's te zien krijg, want die zaten niet bij het dossier.
Ik verwacht ook elk moment een brief van AFS in mijn brievenbus waarin meer informatie staat over Espoo, over mijn gastfamilie en over de school. En ook over de heenreis, want die komt alsmaar dichterbij...
Maar op dit moment kan ik alleen nog maar wachten :p
heyhey daar ben ik weer :)
Hoihoi, daar ben ik weer!
Vanmorgen met een zware koffer van 20 kg en een rugzak handbagage van 6 kg en een viool om 7u vertrokken naar de luchthaven van Zaventem. Om 9.15u moesten we aanwezig zijn en om 11.40u vertrokken we met een vliegtuig van Finnair naar Helsinki-Vaasa. Ik natuurlijk kei zenuwachtig (stresskip als ik ben). Na het wegdoen van de bagage en het afscheid nemen van de ouders 8en mijn kleine pleegzusjes Shelsey en Iluna) vertrokken we met de begeleider van AFS naar de duoane, en natuurlijk moesten ze mij hebben.
