Géén eitjes kunnen verstoppen in de tuin of in ons huis, voor klein of groot gespuis! Het zal voor een ander zijn dit jaar. Hopelijk stond deze morgen ook alles klaar! In ieder geval het zal dit jaar heel anders zijn, en misschien vinden ze het net als ik niet fijn! Het is moeilijk te zeggen, ik zal me er toch bij neer moeten leggen! Dit jaar géén echte Pasen voor mij. Was deze dag maar snel voorbij!
Hier nog eens een dagelijkse gazet, ook al is het vanuit het ziekenhuisbed! ( lol) Met mij gaat het al wat beter, ook al ben ik nog niet vooruit die eerste meter! Maar alles gaat hier gewoon stap voor stap. Neen! Echt het is géén grap! Dit is beter dan direct te willen lopen, te veel dingen wensen, te veel hopen! Ik mis onze babbels op het net, onze dagelijkse pret met onze gazet! Ik mis mijn redacteur, die mij soms doet vergeten mijn dagelijkse sleur. Het moet nu even anders gaan, een oplossing zoeken voor.... Want het was zeker anders gegaan. Je wilt het misschien niet graag horen, maar je had bijna je columniste verloren! En net dat kan en mag ik niet laten gebeuren! Ach! Laat ik er maar niet al te veel over zeuren! Ik moet mijn problemen onder ogen zien. Ja! Niets meer opkroppen en iedereen tonen die zotte trien! Maar ik heb dikke pech! Die vrolijkheid is al een tijdje weg! Enkel bij jou op het net, kon ik mezelf zijn, dat gaf me een goed gevoel, dat vond ik fijn! Maar hier moeten eerst open al die laaitjes van " mijn spokenkast". En ik heb er genoeg ( laaitjes) , hoor gast! ( lol) Het zal zeker nog een tijdje duren, want het was allemaal aan het verzuren! Ik heb getrokken aan mijn rem! Ach ja! Ik ben wie ik ben! ( En zelfs dat moet ik leren aanvaarden). Ik wil die vrolijkheid weer naar buiten laten komen voor iedereen. Want zoals mij,, zo is er maar één! Ik wil leven, hebben mooie dromen. Hoop dat ze snel terug zullen komen. Dat ik hieruit kom sterk als een rots! Dat ik op mezelf fier kan zijn en trots! Dat ik " mijn spokenkast" heb overwonnen, daar waar het allemaal mee is begonnen!
Zoals deze muur is er géén één! Ze is gebouwd steen voor steen! Ze bestaat uit beton, ijzer en staal, ja dat bezit ze allemaal. Er kan niemand over, onder of rond! Ze staat als een sterk fundament op de grond! Maar wil er toch iemand in geraken, dan zal men deze muur moeten kraken. Neem dus maar bijtel, hamer, pikhouweel, want voor mij wordt "mijn muur" me te veel! Je zal het steen per steen weer los moeten maken, zodat je stilaan weer op mijn gevoelig plekje zal geraken! Maar weet! Mijn muur die heeft soms wat kuren, ze heeft al heel wat moeten verduren! Kom je toch soms in een strop, geef in ieder geval de moed niet op!
Het zat me deze nacht weer niet mee. Dit was woelige nacht nummer 2. Heb wel enkele uurtjes kunnen slapen, maar zit al in deze vroege ochtendeuren toch te gapen! Vandaag weer naar de groepstherapie, en ben ik namiddag lekker ribbedebie ( kiné). Vandaag ook verhuizen met mijn bed, rollen door de gangen, dolle pret! Nu niet meer op een kamer alleen, maar met z'n 2! En ook dat valt goed mee!
Neen! Daar zien ze me lekker niet! Blijf liever zitten met mijn stille verdriet! Laat die wervelwind in mij dan maar lekker waaien, bij mij valt er niks te graaien! Maar, oh wee voorwaar ik zeg; " Ik heb dikke pech!!" Hier zal nu iemand anders de plak gaan zwaaien, want open zullen al die laaien! Maar ik heb liever al die laaitjes op slot! Neen! Ik ga eraan kapot!
Maar eerlijk, het was fijn te horen, en dit met beide oren, we zijn nog niet verloren! Dit is nog maar de start, voor ieder van ons apart. Er is voor elk van ons nog een beetje hoop, dus haal maar naar boven die grote sloop ( hamer). Want al die laaitjes moeten open. Neen! Je kan hier van jezelf en je problemen niet gaan lopen! Je moet ze aanpakken stap voor stap! Ik weet het is 1 april, maar het is géén grap! Langzaam kom je uit je schelp gekropen en begin je stilaan te hopen, dat iemand die laaitjes kan slopen. Hier staat altijd iemand voor je klaar. Ja hoor! Geloof me maar. Je moet het enkel maar willen en toegeven aan je grillen. Therapeuten, psychologen, verplegend personeel. Ze laten alles vallen, niks is hun teveel! Jij/ Ik sta voor hun op de eerste plaats, de eerste rij, en dat stemt me toch een beetje blij!
Ik had het wel wat verwacht, alweer een woelige korte nacht! Ik ben het al gewoon op den duur, dat ik op de klok zie elke uur! Het gepieker houd me wakker, ben ik nu een arme stakker?! Het moet stoppen in mijn hoofd! Ik heb het mezelf en anderen beloofd!
"Het" sluipt heel langzaam naar binnen. Je kan er niks tegen beginnen. "Het" maakt een web in je hersenpan. Ja!"Het" kan er wat van! "Het" zijn van die donkere gedachten, niets waar je eigenlijk op zit te wachten. "Het" kan er al jaren zitten en gezellig je hele hersenpan omspitten. Tot je emmertje meer is dan vol. Gedaan met je vrolijkheid, gedaan met de lol. Jezelf hebt het niet altijd in de gaten, "Het" is iets wat je overvalt en " boembaf" het knalt. Je stoppen slaan door, je krijgt geen gehoor! Tot het je niks meer kan schelen, je niks meer met anderen wil delen. Je liever weg bent van deze planeet, omdat je het gewoonweg niet meer weet. Maar toch is er ook iets vanbinnen dat zegt; "Kom, sta op en vecht!" Maar wat kan je in godsnaam in je ééntje doen? Neen! Dat is niet meer te doen! Ik ben zelf op een punt gekomen, dat ik terug moet, wil en leren zal te mogen dromen. Dromen wat in de toekomst komen zal en iedereen misschien verstomd zal staan. Omdat de nieuwe " pluimpje" de wereld zal verslaan!
Deze bundel Bevat het allemaal! Wat ik Denk, hoe ik me Voel, wat ik Ervaar, wat ik bedoel! Het zijn Mijn gedachten in... "Woorden" die voortvloeien in... "Zinnen" die een verhaal vertellen. Om alles een plaats te kunnen geven, zet ik dit alles in Gedichten-Taal. Dit is MIJN leven! Dit is MIJN verhaal!
