Naar jou dwalen af en toe mijn gedachten, vragend; " Hoe het met je zou gaan ?" Lang niets meer van elkander horend, is onze vriendschap daarom gedaan ? Naar jou dwalen af en toe mijn gedachten, denkend aan de tijd van toen, en dan toch weer even vragend; "Wat zou je nu toch doen ?" Naar jou dwalen af en toe mijn gedachten, vragend; " Denk jij soms ook nog eens aan mij?" ( Weet in gedachten sta ik steeds aan je zij) Naar jou dwalen af en toe mijn gedachten, ik weet niet hoe dat komt ! Misschien omdat je op dat ene plekje zit, dat voor géén ander bestond ! Naar jou dwalen af en toe mijn gedachten, dus weet dat ik er voor je ben ! Waarom ?! Je weet het antwoord zelf al, omdat ik ook een stukje van jou ken !
Gewoon omdat ik niet weet hoe je zoiets doet! Omdat ik weet, op mezelf kan ik vertrouwen, ik weet teminste hoe dat moet!
Ik heb van jongs af aan al heel veel dingen in mijn leven alleen gedaan, waarom zou het dan plots anders moeten gaan?
Het is misschien ook een beetje de trots, te vertrouwen op mijn eigen rots!
Niet van andere afhankelijk willen zijn, daar trok ik na mijn vertrek bij mijn ex, de lijn!
Ik wil je zo graag deelgenoot maken van mijn leven, zou je de zon, de maan, de sterren willen geven!
Ik weet dat jij zegt dat ik de dingen uit het verleden moet laten gaan! Maar zonder dat verleden, had ik nu geen bestaan! Was ik nu niet de vrouw die hier voor je staat, die soms ook aan je linker zijde gaat!
Laat mij het recht, de tijd om alles een plaats te geven! Ik weet, voor sommige dingen is dat maar even!
Voor andere dingen is wat meer tijd nodig, om jou dit uit te leggen, is zelfs overbodig!
Maar moest je het toch niet hebben verstaan, ook hier wil ik jou aan mijn zijde hebben staan!
Ik weet, je staat klaar voor mij en mijn gezin. Ook niet altijd makkelijk, zoeken naar.... vooral in het begin!
Maar ik laat je hierbij ook even weten, dat wij de goede communicatie ( vanuit het hart) onderling niet mogen vergeten!
Dat we tijd moeten maken voor elkaar! Tja, het klinkt misschien een beetje raar!
Dus mijn lieve schat, ga samen met mij op pad! Ga samen met mij onderweg bij het zoeken van.... we halen het onderste uit de kan!
Ik ben diep geraakt vanbinnen. Ik ben gewoon buiten zinnen! Te beseffen binnenkort niet meer je vriendin, je maatje, je vrouw te zijn. Het doet vanbinnen enorm veel pijn!
Wie had dat gedacht, dat wij na 30 jaar een punt zouden zetten achter dat wat ons ooit zo verbonden had!Onze jeugd, ons huwelijk, onze kinderen, onze reizen, onze ups en downs. Ik weet, ik ging op het verkeerde pad!
Ik kan de klok helaas niet meer terug keren! Kan me tegen jou niet meer verweren! Kan je niet meer uitleggen wat ik bedoel, hoe ik me voel, want jij hebt nu enkel maar één doel!
1 Maart komt nu met rasse schrede aan. Het einde van ons samenzijn is bijna gedaan!
Ik hoop enkel uit de grond van mijn hart, dat daar ergens toch nog vanbinnen bij jou, een plaatse voor me is, al is het niet meer als je vrouw. Dat we beide met onze nieuwe partners een andere weg inslaan, en positief kunnen terug kijken op datgene wat "wij" hebben gedaan.
Ik zie..., in jou iemand die genieten kan van de kleine dingen. Die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hier bij mij leuke deuntjes zit te zingen. Ik zie in jou mijn gelijkgestemde, gelijkgezinde, dacht niet dat ik die nog zou vinden!
Jij doet me glimlachen, laat mijn hartje sneller slaan! Jij laat me gekke dingen doen, laat me niet in de kou staan.
Jij laat me een andere wereld ontdekken, samen met jou! Jij die zegt; Jij, jij bent mijn vrouw.
Het is soms bangelijk, ongegeneerd. Maar dat is net het leuke aan ons twee, samen dingen doen. Ik weet ze komen recht uit het hart, ze zijn oprecht. Jij bent iemand die voor me vecht!
We laten de dingen die daarom nu ons levenspad kruisen, op ons afkomen. We zullen wel zien en misschien stilletjes zitten dromen. Dromen van thuis komen!
Want ergens ben jij net zoals ik. Jij en ik samen, ook al heb ik net als jij een beetje schrik. Enkel jij zal dat kunnen beamen!
Er is een tijd van komen, er is een tijd van gaan. Er is een tijd van leven, en een tijd van niet meer bestaan.
De laatste grootouder, mijn meter is niet meer. Een flinke dame op leeftijd, het doet me zeer!
Het nieuws via de telefoon sloeg in als een bom! Ik stond op mijn benen te beven, ik klapte even dicht! De vragen van Hoe, Wanneer, Waarom Neen dit was echt géén leuk bericht!
Ik vond het helemaal niet fijn, net nu we allen zo gezellig samen zijn. Dan toch maar even de moed bij elkaar genomen om de tantes te bellen, zodat zij me de details konden vertellen.
We dachten, ons Moeke word zeker 100 jaar, maar het is anders gelopen, en dat is een beetje raar!
Je werd zo plots uit ons leven gerukt, ze konden er niet veel meer aan doen. Je bereikte een mooie leeftijd "92", laat dat maar eens een ander je nadoen!
Zolang we de verhalen en herinneringen over jou vertellen, zal jij steeds in onze harten en gedachten zijn, en niemand die jouw kende, zal daar een oordeel over vellen! Het verdrijft op dit ogenblik een beetje de pijn.
Lieve Moeke, het gaat je goed hierboven! Ik moet nu enkel geloven, dat je nu terug bent bij Jan, je zoon en vake, je man. Wij hier benden, wij trekken onze plan!
En ik weet, af en toe kijk je naar beneden, naar de dingen die wij doen, in het heden! En knik je goedkeurend toe.
Het klinkt voor een buitenstaander een beetje raar, of zit ik, zoals sommige wel zeggen complex in elkaar? Maar er zijn zo'n een paar belangrijke dagen in het jaar, tja, ze zitten gegrifd hier onder mijn haar!
Zoals de geboorte van elk kind, dat is wat ik erg belangrijk vind!
Maar waar een ander niet eens aan denkt, ook op die bijzondere dag even aandacht aan mij schenkt!
Wij (ouders van 4 tieners) zijn nu ongeveer iets meer dan 8 maanden uit elkaar gegaan, heb ik dan op deze speciale dag plots geen recht van bestaan!
Ben ik het trouwens die hun 9 maanden droeg, hun verzorgde van 's avonds laat tot 's morgens vroeg!
En net nu, wanneer de oudste zoon zondag zijn 21 kaarsjes mag tellen, kan ik hem enkel bellen. Het doet pijn, er op die speciale dag er niet bij te mogen zijn. Dan voel ik me pas nietig, me heel klein! Deze gevoelens vind ik niet fijn!
Ze spoken allemaal door mijn hoofd, ( verdriet, teleurstelling, woede, ....) door deze handeling ben ik weer even verdoofd. Ben ik weer even van de kaart, en dit enkel omdat hij zondag verjaart!
Eén maandje is reeds voorbij, en wat ben ik reuzeblij, dat ik nog zo iemand als jou heb mogen ontmoeten, dat ik jou op mijn levenspad heb mogen begroeten.
Eén maandje, het ligt nog vers in het heden, kwam ik een maatje tegen van meer dan 24 jaar geleden!
Beiden waren we op zoek naar rust, liefde en tederheid, en konden bij elkaar heel goed onze gevoelens kwijt! We voelden elkaar zo goed aan, dat we nu nog steeds naast elkaar staan!
We tonen aan allen die het willen weten wat we voor elkaar voelen, wat we met onze gevoelens voor elkander bedoelen!
Jij, mijn maatje, mijn soulemate, mijn lieve schat! Ik dank iemand, (mijn engelen) hierboven, moest er enkel zelf in blijven geloven, Ik dank nog iemand hierboven, "Hij" die het toch nog goed met me voorhad! Ik dank je dat jij wil meewandelen, de rest van mijn levenspad!
Een datum voor jou mijn lieve schat, die engel op mijn levenspad! Een datum, speciaal omdat jij het zo lief aan me vroeg! Een datum die ik al even in mijn hartje droeg.
Voor jou nu een datum om makkelijk te onthouden! Een datum om van te houden! Een datum voor ons met een diepe betekenis, een datum waarin jij je vanaf nu nooit meer in vergist.
Ik heb hem speciaal voor jou gekozen! Ik weet, ik laat je nu even blozen! Mannen en datums gaan niet altijd bij elkaar! Maar deze datum mijn schat, geloof me maar, die zal je niet snel vergeten, enkel jij zal hem nu heel goed weten!
Het is en blijft 10-10-10 Een datum van je zotte trien.
Die engel aan mijn zijde is me heel goed gezind! Hij heeft me jou gezonden, jij die me nu met heel je hart en ziel bemind! We staan nog maar aan het prille begin, slaan samen een nieuwe weg in.
Ik voel weer dat geluk van toen, het is niet te doen! Mijn wereld staat op zijn kop, zit in een stoeltje op een achtbaan dat niet wil stoppen!
Bij jou kan ik zijn heel gewoon, kan iemand mij toch komen knijpen zodat ik voel dat ik niet droom!
Jij leest mijn gedachten, voelt wat ik voel! Jij leest tussen de regels, weet wat ik bedoel!
Bij jou ben ik zo ongecompliceerd, gecompliceerd, zo ongedwongen. Ik maak weer kleine vreugdesprongen!
Bij jou mag ik weer zijn een zotte trien, en voor mijn part mag iedereen dat zien!
Met jou wil ik nu de toekomst ingaan, wil jou aan mijn zijde hebben staan!
Ik trek me van niets meer iets aan! Ik trek nu een streep onder het verleden, het is gedaan!
Vanaf nu zullen we er samen staan, daar kan je van op aan!
Spelen met iemand zijn gevoel is het ergste wat de ander kan overkomen als je begrijpt wat ik bedoel! Neen! Je hebt het helemaal mis, en zeg het me maar als ik me vergis Ik ben ook niet de perfecte vrouw, maar wou enkel de woorden horen " ik hou van jou" Of ik mag je graag! Is dat nu zo'n stomme vraag?! Is dat nu zo'n stom gevoel waar ik naar verlang! Is dat iets waarvan jij bent bang?! Is dat iets wat jij niet wilt horen, is dat niet iets wat je hart kan bekoren! Jij houd nu weer afstand van mij! Dat stemt me helemaal niet blij! Ik kruip weer even in mijn schelp, riep als ik kon " help" Maar ook jij zal deze noodkreet niet horen! Ik heb jou verloren! Enkel door " zijn " naam te zeggen! Ik hoef het je niet eens uit te leggen! Niet uit te leggen wat ik eigenlijk voor je voel, niet uit te leggen wat ik bedoel! Jij hebt je oordeel al geveld! En dat is het enige dat telt!
