Jij weet niet eens hoe gelukkig je mij hebt gemaakt vandaag, enkel en gewoon door die ene vraag. Wil je eens met mij op stap! Dacht eerst, dit is een grap! Had zo'n vraag nog lang niet van je verwacht, dat was mijn eerste gedacht. Maar je meende het wel heel serieus, en liet aan mij de keus. Enof ik eens met je op stap wil, vanbinnen laat ik een luide gil! Hij wil met mij eens een namiddagje op stap! Neen! Geloof me maar het is géén grap! Maar kan toch even iemand in mijn arm komen knijpen, zodat ik die vraag nog beter kan opnemen, kan begrijpen! Ik ben helemaal van de kaart! Dat was die kapotte band me wel waart!
Jij laat me stap voor stap steeds dichterbij komen, jij de man in mijn dromen. Als jij eens wist wat ik bedoel, als jij eens wist wat ik voor je voel! Zou je me dan nog uitvragen? Ik weet, ik zou je het beter zelf vragen! Maar ben jij met mijn gevoelens voor jou wel gebaat! Ben bang voor het antwoord dat misschien komen gaat. Is het positief of negatief, het maakt niet uit. Ik neem voorlopig een besluit. Ik zal wel zien wat ik met mijn vlinders doe, maar op dit ogenblik hou ik mijn mondje nog toe!
Men zegt wijsheid komt met de jaren, doorheen je leven dingen op te sparen! Dingen die je leert, dingen die je doet! Doe je ze fout of doe je ze goed! De wijsheid komt met de jaren, net zoals belangrijke dingen vergaren! De wijsheid komt met vallen en opstaan, zo zijn we verder door het leven gegaan!
Maar heeft die wijsheid ons iets opgebracht? Hebben wij de wijsheid in onze macht? Heeft die wijsheid ons iets geleerd? Iets bij wat wij deden, goed of verkeerd? Wie kan ons dat vertellen? Wie zal hierin een oordeel vellen? Wijsheid is iets wat we voor ons zelf moeten uitmaken, om zo te leren uit bepaalde situatie's te geraken! En wie deze wijsheid heeft in zijn of haar macht, heeft een bijzondere innerlijke kracht!
Jij zegt; Ik vit op alles wat je doet! Heb ik van jou geleerd, mijn beste leermeester, hoe dat moet! Enkel doe ik het nu met woorden, jij deed het heel subtiel! Jij handelde gewoon bij iets wat jou niet beviel! Al is het maar het voorbeeld van die stomme dampkap aan laten staan! Jij doet nu net hetzelfde wat ik vroeger had gedaan! Maar jij drukte gewoon op die stomme knop, gewoon gedaan, gewoon helemaal stop! Maar ik mag er nu niets over zeggen, jou handelen van toen niet uit te leggen! Jij vindt dit nu allemaal heel normaal, te doen en laten wat jij wil, in jou taal! Jij vindt dat ik nu te veel vit, dat ik teveel op jou kap zit! Het zijn zo van die dingen die me nu enorm aan je storen, voor anderen was dat niet mogelijk, maar voor jou moet het nu zo horen! Jij doet nu je eigen zin, tegen beter weten in! Jij doet net zoals ik het deed, misschien omdat je niet beter weet? Misschien omdat je het ook niet beter kan dan ik, ik maak me hierover al niet meer dik! Ik laat je gewoon je gang nu maar gaan. Je zal het wel leren, tussen ons is het toch gedaan! ( heb jij gezegd) Maar ooit, ik weet het zeker, kom je op je passen terug, sta jij dan met je rug tegen de muur en kan niet meer terug! Net op de plaats waar ik nu sta, de plaats waar ik alleen, zonder jou verder ga. Probeer maar het beste ervan te maken, zonder anderen steeds af te kraken. Want hoe subtiel je dat ook doet, het zal in jou ogen zijn nooit goed! ( misschien ook in die van mij!)
Dagelijks je chatbox vol zeveren, dat doe ik met plezier! Dat is om je te zeggen; "Ik mis je" op mijn manier! Ja! Na de PAAZ ben je nog niet verlost van deze meid! Neen! Je bent haar nog land niet kwijt! Misschien voor jou tot grote spijt, of tot groot jolijt?! Ik kan het gewoon niet laten en jij hebt het misschien niet eens in de gaten! Niet in de gaten dat ik je graag mag, al vanaf die eerste dag! Ik kan het niet laten je te jennen en te plagen. Je weet, dat is om poblemen, vriendschap, liefde vragen?! Jij zit met je gevoelens nog in de knoop, je zit met jezelf overhoop ( zelfvertrouwen). Ik weet, ooit zal je eruit geraken, wanneer dat doet er niet toe! Maar dat deurtje in je hart moet open, eender hoe! Want hoe kan ik anders binnen geraken, het vlammetje in je hart aanraken? Zien wat je denkt, wat je voelt! Je weet best wat ik bedoel! Wil mijn hart best voor je open zetten, maar ook ik zal voor ontgoocheling moeten opletten! Het vertrouwen dat moet weer groeien, het moet weer openbloeien! Het is voor mezelf nog een lange weg, in mijn eentje, ik heb pech! Ik probeer vooruit te kijken met goede moed, en zal het halen ook, zoals het moet! Maar ik heb je toch ook zo graag aan mij zij, dat stemt me gelukkig, dat maakt me blij! Ook al is het maar even met een sms of op de chat, mijn dagelijkse zever, soms in jou ogen een hele gazet! Het is gewoon mijn manier om te zeggen; " Ik mis je"
"Jij" laat niemand binnen kijken in je hart! "Jij" bent net als ik, een geval apart! Zou zo graag eens bij je binnen willen kijken, je windmolens helpen verslaan, niet van je zijde wijken! Maar kunnen, willen, durven "jij" en "ik" dit wel? Neen! Voor mij is dit géén spel! Jou binnen laten op die ene speciale plek! Ik moet wel zot zijn, ik lijk wel gek ( vanjou, op jou?!) Maar "jij" hebt zo'n vat op mij en dat stemt me blij! Ik weet niet hoe je dat doet, maar het doet me in ieder geval goed! ook al ben je tot nu toe een man van weinig woorden, toch raak je mijn akkoorden! Zonder die dagelijkse sms-jes van jou lijkt mijn leven een hel! Kan je niet eens uitleggen hoe fel! "Jij" bezit een onmenselijke kracht! "Jij" die mij( onbewust) hebt in je macht! "Jij" degene waar ik naar verlang ( om te praten als dat kan 24/24) Ik weet, ik maak je nu bang! Ik wacht, geduldig, tot je hier zelf klaar voor bent! Jezelf een stukje beter kent! Stilaan weer in jezelf kan, wil, durft te geloven. Dit komt op de eerste plaats, dat moet je me beloven!
Eénmaal in het jaar is het moederdag. Staan alle mama's in het middelpunt met een breede lach! Want zij worden op deze dag speciaal gevierd, voor al wat ze zonder omwegen voor hun gezin doen, dat wat hun ongelooflijk siert! Eénmaal in het jaar, een klein gebaar! Eender hoe, wat, of waar! Een kleine of grote attentie, het maakt niet uit! Iets om te eten, te versieren, iets wat lekker ruikt! Maar dat is niet waar het bij mij echt om gaat! Die dag staat eens iedereen voor "mama" paraat! Het is bij ons vandaag anders gegaan! Ik die altijd voor hun heb klaar gestaan, Die zien ze op deze speciale dag niet eens staan! Is voor hun dan ook zoals bij hun papa onze relatie gedaan? Wat is er dan over gebleven van onze speciale band? Sta met mijn rug tegen de leuning van de brug! Zie ik nog een weg terug? Zie ik aan het einde van de tunnel nog een sprankeltje licht? Doen zij zoals mijn moeder de deur dicht? Willen zij enkel alleen met hun leven verder gaan, heb ik in hun ogen nu ook afgedaan?
De liefde tussen papa en mama die is voorbij. Ik weet, hierover zijn sommige van jullie niet blij! Jullie kunnen enkel proberen dit een plaatsje te geven. En trachten verder te gaan met jullie ( onbezonnen) leven! Profiteer, geniet van wat het leven jullie in de toekomst biedt. Want weet, er ligt voor jullie nog heel wat in het verschiet! Ik heb 21-19-9maanden-15 14 jaren van jullie allen mogen genieten. En neen! Ik laat jullie nu niet schieten! Mijn deur zal ook zeker nu voor jullie open staan, de relatie tussen ons is nog lang niet gedaan! Jullie mogen zien opgroeien naar bijna jong volwassen mensen, is voor mij het mooiste geschenk dat een mama zich kan wensen! Door mijn toewijding, mijn doorzettingsvermogen, zeg ook maar mijn ijzersterke macht ( = wil doordrijven), hebben jullie het al zover gebracht! Maar helaas slaan we nu een andere weg in. De start van een nieuw hoofdstuk, een nieuw begin! Het spijt me dat het allemaal zo is verlopen! Ik kan enkel zeggen, ik trachte enkel zo goed mogelijkte mijn best te doen! Niets kan mij hinderen jullie te zien, ook niet jullie punten, zeker een zes op tien! ( hé J!) Jullie zijn en blijven mijn kinderen!
Hij heeft een ander, ik gun hem zijn geluk. Maar mijn eigen wereld ligt aan diggelen, die is stuk! Uren kan hij met haar bellen, allerlei leuke of andere dingen vertellen! Ongedwongen, heel gewoon. Och! Wat is prille liefde toch zo schoon! Bij mij waren 5 minuten al teveel! Waren we dan vanaf .... al géén geheel? Ik voel woede, verdriet en razernij! Neen! Deze gevoelens maken me niet blij! Ik weet! Voor ons ligt nu zeker een andere toekomst in het verschiet. Maar vergeten doe ik hem niet! Hij zal altijd een stukje van mij blijven, ook al blijft hij nu achter, zij met hun vijven! Niets of niemand kan dat verhinderen, hij is en blijft de papa van onze kinderen!
