And here we go again. Heerlijk het bijhouden van een blog. Zucht. Slapend arm word ik ervan. Gisteren gespeeld in Hengelo. En daar is absoluut alles mee gezegd. Het was niet de meest inspirerende avond, en een reminder dat theater minder met sex drugs en rock’n roll te maken heeft dan een marathon in 2010 met Felice Damiano. Twas een treurig gebeuren. Het was een verkrachting waarin beide partijen er geen zin in hebben, en zoals we allemaal wel weten , dat zijn niet de allerbeste verkrachtingen. Ma soit vanavond Tilburg maar eens uitproberen.

Verder heeft mijn leven niet zo veel om het lijf op dit moment. Spelen-> laat thuiskomen-> tegen een uur of zes des ochtends in mn nest kruipen, er rond een uur of kwart over twaalf weer uit totteren, en me klaarmaken voor de volgende reis. Dit alles zonder groupies die al eens willens nillens(nillens is geiler laten we daar geen doekjes om winden)een pijpke zetten in de tourbus. Ach als ze de leiding van de theaterwereld toch in mijn handen zouden geven...

Maar genoeg gehuild, want gelukkig hebben we de blog nog. Wederom zucht.

Twas trouwens weer zie oscars alweer ik nog niets over gezegd heb.(Al heb ik een blog over  de vorige oscars. Damn al meer dan een jaar deze onzin. 14 lezers and still counting modderfokkers. Op een dag de volle twintig. Een mens moet blijven hopen). En twas...a snoozefest. Ik heb het gehad met de oscars. Familie vriendelijke humor, en godsgruwelijk saaie speech momenten.  Het kan er ook mee te maken hebben dat het gedeelte dat ik zag zich voornamelijk rond ‘best costume design’ situeerde. En laten we eerlijk zijn, who fucking cares. The hurt Locker is een kopstoot van een film, dus prima. Jeff en ons Sandra heb ik niet gezien. Evenals onze favoriete zeppelins Mo’nique en dat precious-monster(alsof we die ooit nog in een andere film gaan zien? Grappig moment trouwens toen het precious-monster(jaja tis ook maar een mens met gevoelens) de oscar van Mo’nique in handen kreeg en ze probeerde om de gouden folie van het beeldje af te halen in de hoop dat ie van chocolade was. Maar goed ik heb de film niet gezien. Avatar heb ik gezien en was een coole ervaring(waterboarding is uitgevonden voor mensen die de woorden ‘coole ervaring’ hanteren). Star Trek was te gek (best make-up booooooeeeeeind!!!). Up (beste score/soundtrack. Tja wat wil je dat ik zeg Michael Giacchino is een genie-> componist van Lost ook. En jawel zelfs/vooral in seizoen zes verdedig ik Lost tot het graf). En verder... Christopher Waltz was denk ik de beste acteerprestatie van het jaar, hands down.  Nuja voor het eerst wint een vrouw best director. Kan het gezeik nu dan ook ophouden? Jawel jullie gezeik in het algemeen. Jullie hebben stemrecht. Jullie hebben dezelfde rechten en jullie heb een regieoscar. En nu gewoon weer netjes koken, en die benen open zwieren als je man streng naar je kijkt. En niet, zoals voor jullie oscarwinst,  bij de eerste de beste tekenen van lichamelijk en mentaal misbruik gelijk naar de politie stappen. Dat is dan ook weer geregeld.

Kortom de oscars was kut met fletse peren.Twas te lang. Te veel categorieen. Mijn tip aan de academy. Vanaf volgende jaar slechts 1 oscar. Gewoon de beste film( wat klonk het best, zag er het best uit, was het best geacteerd, etc... in één film. Was er zo geen film. Prima geen oscar. Maak het weer speciaal.)

Ach prijzen zijn per slot van rekening voor paarden(mede omdat ik van mijn leven geen prijs zal winnen. Behalve toen ik prijs voor beste playback won in de kleuterklas met 'brandweer' van Clouseau!!!! De trots in de ogen van mijn ouders zou nadien nooit meer die allure hebben).

Tevens zag ik dat de blogs ook weer een waarderingscijfer krijgen.  En ondanks dat het altijd dezelfde bullshit is. Steeds weer variaties op hetzelfde thema. Als mijn blog een symphonie zou zijn zou ik em ‘Frustro for Fagot’(stiekem hopend dat het muziekinstrument fagot ook in het Engels fagot betekend,want anders ga ik het verkeerde publiek trekken vrees ik.) Anyways, maar dat dus de ene een 1 op 5 krijgt en de andere een 5 op 5. Kheb er al eens eerder een boom over opgezet, maar goed. Ikzelf vind den deze absoluut een topper in zijn eigen genre. Je voelt dat het mes van de meester gescherpt is. Geen enkele typfout meer te bekennen(kheb geen idee, nogmaals jullie lezen deze troep, ik niet). Genuanceerd doch vilein. En met zo veel respect voor zijn medeburger; Want mensen, we kunnen lachen, we kunnen grollen. We kunnen al eens een messteekje onder water dan wel de gordel serveren, maar uiteindelijk gaat het toch om respect,nietwaar. Naar elkaar en bovenal naar onszelf. Naar alle mensen van alle geur en kleur. Van alle staat en stand. Want op het eind van den dag zijn liefde en respect de epicentra voor de verrijking van onze ziel .

Als jullie het niet erg vinden ga ik nu een xtje naar www.slutload.com (hoe kan je niet houden van een site, die als enige kenmerk Slutload heeft. A load of sluts. A load on sluts, zoveel lagen. Zoveel lagen mensen) alwaar een veel te jong meisje , om den brode, haar hele gezicht laat dichtplamuren door een variêteit aan veel te oude dan wel ronduit lelijke mannen. The porno-industrie Respect!!(tevens de enige industrie alwaar vrouwen meer verdienen dan mannen. Ah!!!! Nu jullie)

                      R e S p E c T  van Johan G. Sterfmoe

Is er dit jaar al iets noemenswaardig gebeurd? Is dit jaar zich hier naar een positie aan het wurmen alwaar je van zich ‘zo, dit is me wel een jaartje’. Of is dit jaar er zich wel verdomd makkelijk vanaf aan het maken? Wie ben ik om antwoorden te geven, maar aangezien dat ik dit fiasco alweer nieuw leven aan het inblazen ben, denk ik dat we kunnen stellen dat we aan een verdomd saai jaartje aan het wachten zijn. Om maar iets te noemen;’ik ben nog steeds onbekend’. Een ieder die dacht dat ik doe wat ik doe vanuit een soort van integriteit naar de kunsten toe, mag al eens goed beginnen met het sotsen aan mijn (op dit moment voorzien van een serieuze toef schaamhaar bevattende->tis winter per slot(even tussendoor dit is een mannelijk privilege, denk niet dat dit voor jullie ook het geval mogen zijn vrouwen >scheren verdomme bende bergapen!!!!!))balzak!En bijgevolg dus aan iets anders denken. De kunsten? Wie is daar ooit gelukkiger van geworden? WIE? Geld en faam is het enige dat ik najaag. In feite is aanbidding een beter woord. Een harem van twaalf vrouwelijke apostelen die op zn minst driemaal kraaien alvorens een haan zal overwegen me te verraden(woehahaha bijbelomdraaiende humor, een gat in de markt mensen. Ugh).

Maar goed Nachtgasten is een wervelend succes. Dat is natuurlijk fantastisch. Alhoewel wervelend succes...laten we het een beetje in zin context houden he. U2 is een wervelend succes. Qua aardbevingen was Haiti een wervelend succes. Euhm AIDS was een wervelend succes. Nu niet direct het soort succes alwaar je mee in verband gebracht wou worden, maar toch. Tja dat krijg je als je anonieme piemels leegzuigt door een gat in de muur( want zo verspreidt het zich en niet anders, mensen onderschatten vaak de educatieve kant van deze blog). Kijk op die manier kunnen we niet van een succes spreken natuurlijk. Tzit elke keer vol(maar er knn maar zestig man in, moet je bij bono mee aan komen zetten’ yes mister No the place is crowded, 60 peoples!’ vloeken en tieren zal hij. Vloe-ken en tie-ren!!!! Kverdien er ook nog eens geen hol aan, en qua vrouwelijke aandacht is het ook kin kloppen. Kheb er één fan aan over gehouden, en die dame is serieus met de zeventig aan het flirten. (voor de mannen, dat is 265jaar oud, omgerekend in mannen-jaren). Maar wel twee zeer mooie vrouwen ontmoet via nachtgasten. Twee bloedmooie vrouwen; Twee grappige vrouwen(want dat is ook belangrijk...stilte....krekelgeluid...voorbijwaaiende tumbleweed). Twee vrouwen ontsproten aan de schoot van alles wat goed, waar en schoon is. Twee vrouwen die als ze op het strand zouden zitten, al modeblaadjes lezend, ik er een liedje over zou  kunnen schrijven terwijl ik me als prins naar voor werp.Twee vrouwen die op dit eigenste moment alleen maar bezig zouden mogen zijn met het baren van mijn kinderen, en dit als niet meer en minder zouden aanzien als hun belangrijkste taak in dit verder futiele leven. Twee vrouwen die nooit jaloers op elkaar zouden worden, en het prima vinden om mij te delen, en bovenal om mij te plezieren op een blauwe maandag al eens bij elkaar in hun sponske zouden knijpen. Twee vrouwen die ik tot nader orde enkel heb ontmoet, maar dat ze zich in godsnaam vasthouden aan alle takken van de bomen. Want hij komt eraan onze Johan. Onze beerput van bourgondische bachanalen. Onze prins der poetische probeersels. Onze goeroe van genotsleverende geile gutsingen. Onze Koning van ‘kan het ietsje meer zijn?’. Onze keizer van ‘khoop dat je niet te droog bent, want anders prop ik hem liever even in de poeperd als het jou om het even is’ Onze nemesis van neem jij alstublieft wel het verleidingsinitiatief, want alst van mij moet afhangen zitten we hier morgen nog!!!!

Verder aan het werk aan een tv-serie met twee mannen(ik werk eraan met twee mannen. Ik bedoel dat is niet de pitch. Stel je voor:

Wouter Vandenhaute:                 Dus Johan, je hebt een serie geschreven.

Johan G. S.                                         Yep(zie je me zitten!? De coolheid zelve, met een pijp in mijn mond, uiteraard)

WV                                                        En waar gaat het over?

JGS                                                        gooit me beide handen de door duim- en wijsvinger gevormde L, die al wel eens een televisscherm wil uitbeelden,in de strijd. TWEE MANNEN!

WV                                                        excuseer?

JGS                                                        Twee mannen, double joe. Dertien afleveringen. Neemt een trekje aan zijn pijp, en kijk zelfverzekerd doch afwachtend naar Wouter.

Hilariteit mensen.

Bij de weg, Wouter Vandenhaute is de baas van Woestijnvis(grootproductiebedrijf), kwestie van mijn Nederlandse fans op hun wenken te bedienen.

Maar dat ben ik dus met twee mannen aan het ontwikkelen.

En verder ben ik me alweer aan het voorbereiden op een werkloze periode van heb ik jou daar.  Dat doet het altijd goed bij de vrouwtjes nietwaar. Geen rijbewijs en geen werk. Charming....

Maar momenteel zit ik nog in een theatervoorstelling, alwaar absoluut niemand naar komt kijken. Zucht.

Maar vooralsnog is het een prima jaartje. Al mag het godverdomme wel eens gedaan zijn met die kutkankerwinter(ja nu komen de grote woorden uit de kast). God, wat heb ik het gehad met de kou. 37 graden wil ik. 37 GRADEN!!!! Ik wil zweetdruppels zien parellen. Ik wil blozende borsten in jurkjes. God wat wil ik jurkjes. Wat is er leuker dan jurkjes? (behalve dan , zoals ik op facebook al zei, als ze gedrapeerd zijn rond zwervervrouwen van zestig. Ugh)

Bon kga het hierbij laten, want ik moet naar Heerlen. Jawel fokking Heerlen om voor niemand te spelen. Heerlijk

                   Hopelijk tot heel snel Johan G Sterfmoe