Jawel The king of pop heeft Zijne kak gelegd. En  geen moment te vroeg. Alvorens nu een hoop mensen me gaan beschuldigen van een ongevoelige klootzak te zijn, let me explain myself fanfags.

Kijk, de mens heeft monsterlijk goede muziek gemaakt, daar zal je me niet over horen. Zijn muziek is absoluut briljant. Toegegeven,ik zou geen nummer van zijn laatste twee platen kunnen benoemen als mijn leven ervan zou afhangen, maar zijn jaren tachtig-hits. Heerlijk, en waar. Want Billie Jean was echt waar niet zijn liefje, en dat kind was niet zijn zoon, verdomme!!!!  Thriller absoluut een top vijf beste plaatjes ooit, maar…..

De muziek viel weg en het monster bleef. Een schaduw van een pens. Een plaspauze in de menselijke evolutie. Een ontegensprekelijk gedrocht. Is dat erg? Ik heb er geen moment van wakker gelegen. De man was de grap voorbij. Of hij al dan niet zijn handschoen in een kinderpoeperd heeft gestoken (en ik denk van niet), ach ja….laten we eerlijk zijn,als je als kind dan toch keihard verkracht moet worden, dan zit je op zich met Michael Jackson wel snor. Als ik  de keuze had tussen één van de allergrootste popsterren ter wereld, of één of andere pensioensgerechtigde dorpspastoor om mijn atoompje te splijten, dan wist ik het wel; ‘Don’t stop till you have enough, mister jackson!’.  

Maar goed terug naar mijn punt. De man was datgene aan het vernietigen, waar hij mee bekend werd. De schaduw dat zijn privéleven over zijn muziek liet vallen, werd met de dag meer en meer onverlichtbaar(geen woord, maar kom).  Het kan een schat van een man geweest zijn, met een absoluut hart van goud. Een mishandeld kind in een door de wetenschap gemuteerd lijf.  De thersites van de popmuziek.  En zijn dood is absoluut een tragedie voor zijn vrienden en familie(veel rust en liefde voor hen, want jawel the jacksons lezen mijn blog). Maar ik ben geen van beide.  Het enige dat hij mij (EN JULLIE) ooit gegeven heeft is zijn muziek, en dat is bijgevolg ook het enige dat mij interesseert. En hij was de nemesis van zijn muziek.

 En nu zat zijn come-back tournee eraan te komen. En al die mensen die denken dat dat een verpletterend muzikaal orgasme zou zijn,… zijn gewoon idioten. De man kon amper lopen, stond stijf van de medicijnen, was lichamelijk aan het imploderen(letterlijk).  

Het zou at best een goede lightversie zijn van zijn hoogdagen. En niets tegen light, maar niet van geniale dingen. Ik wil geen Godfather-light remake. Ik wil geen vijftigjarige man die even quasi -nonchalent een moonwalkje doet, onder het mom van ‘ik kan het nog;,auw auw’, terwijl een medisch team de cortisone, vicodin en morphine  koud zet achter de schermen. You had enough, then stop!!!

En natuurlijk zouden miljoenen mensen apeshit  gaan. ‘The king of pop is back!!!!!!! ‘ Omdat mensen nu eenmaal graag apeshit gaan op een combinative van nostalgie en dure tickets.

The King of pop is halverwege de jaren negentig gestorven.

Michael Jackson is nu dood, zodat eindelijk the king of pop kan herrijzen in de vorm van zijn, door zijn vader erin geslagen  en door Jones gepolijste, geniale werk.

Zijn dood is bijgevolg het enige medicijn om zijn muzikale en dansant erfenis te genezen van Michael Jackson.

Niet de meest populaire opinie, maar wel een juiste. En laten we  verder niet te veel overdrijven, want ik ben er nog, en dat is ook wat waard.

Johan G Sterfmoe

Haydie Howdie Koksokkers,

Ik heb geen hol te melden, maar er moet wederom weer wat lucht gebakken worden, dus dat doe ik dan maar. De sinterklaas van de bullshit.

Even terzijde, mijn overlevingskansen zijn verdubbeld, want mijn onderbuur gaat verhuizen.  Het universum is nog niet klaar met mij.

Aan de andere kant, ik ben benieuwd wat voor pedo-looking bastard ze hier nu weer binnen gaan smijten. Als er mooie meisjes zijn op zoek naar een appartementje onder een hedendaags genie, schroom niet. Draken gelieve zich te onthouden… 

Mannen eventueel, maar dan moeten ze er toch godverdomme zeer sappig uitzien in een jurk.

Over geile hoeren gesproken… Tattoo-kimberley. Je ziet haar gewoon domheid zweten, en dat zou je als een afknapper kunnen zien. Maar then again als je zo dom bent om je bek vol te laten kladden door een man aan wie ik mijn vuilzak nog niet zou toevertrouwen, dan ben je waarschijnlijk ook te overtuigen tot serieus kinky shit.  God praise the stupid woman.

‘Neenee hij moet echt in dat gat, dat hoort zo!’

‘Echt waar?’

‘Jaja, vertrouw me maar Kimberley’.

Hell, ik denk zelfs dat je haar zou kunnen overtuigen dat het heel normaal is om haar in de neus te neuken. Reaching for the stars indeed. Een kakske leggen op de sterren(het streven van elke filosoof), wend je tot Kimberley.

Voor de duidelijkheid, ik val op intelligente vrouwen( kuch kuch), maar hem zo nu en dan proppen in een wandelend schilderijtje met het IQ van een gemiddeld kamertemperatuur, fine by me. Waar niemand echter over berichtten was de achttienjarige jongen die een ster op zijn wang wou laten tatoeëren, en thuiskwam met een perfecte weergave van een met aambeien vergeven anus op zijn wang. Duidelijkheid is alles, zeker in de tattoo-wereld. Tot dusver mijn kijk op het tragische verhaal van een meisje, over wie we binnen twee weken nooit meer iets zullen vernemen. Haar vijftien minuten zijn officieel voorbij.  

Ik lees net dat Allochtone jongeren steeds moeilijker aan de bak komen. In de… nee dit is gewoon te gemakkelijk.

Om af te sluiten… er bestaat een kans dat deze blog geschreven werd door Saskia de Coster. Om zeker te zijn dat je een echte JOhan G. Sterfmoe in handen habet, moet je hem uitprinten, insmeren met ochtendurine en aan een kaars drogen. Als het Johan G. Sterfmoe watermerk niet verschijnt, dan is het een de Coster.

Jaja actuele humor. Om je te bescheuren, bescheuren zeg ik…

Ballekes

                                                           Johan G. sterfmoe

Een groene tent.  Ik ben op kamp met de chiro. Ik lig naast een meisje(een mens moet ergens liggen, en als de jaren me iets geleerd hebben is het wel dat naast een meisje liggen verdomd goed vertoeven is). Stellen dat ze een liefde van mijn leven was, zou de waarheid oneer aandoen, dus laten we zeggen dat ze een liefde van mijn leven was.  Twee weken daarvoor werd ik door mijn maten uitgelachen dat ik nog nooit een meisje had gezoend. Het soort uitlachen alwaar een mens twaalf jaar later al eens een blog over schrijft. Het is een mooi meisje, en bovenal ze is drie jaar ouder dan ik. En op die leeftijd is dat een paar azen in je hand. Ik begin haar te zoenen. Ze houdt haar tanden op elkaar geklemd. Blijkt dat ze zelf ook nog nooit gezoend heeft, dus mijn paar azen worden waardeloos op de flop. Heb ik weer. Officieel gezien is mijn eerste zoen, het likken aan tanden. De Chiro een uitdaging.

Ik ga helemaal los op een tafel in een kroeg te Maastricht. Ik heb een heftig stuk in mijn kloten, en ik dans. Voor zij die het weten, ik kan een serieuze danspas placeren. Echter niet zodra ik mijn pens volgegoten heb met gin-tonic(mijn drankje van dat moment). Dit zou geen probleem mogen opleveren hoor ik je denken, maar ik durf pas de dansvloer(of tafel in dit geval) te betreden zodra ik een royaal stuk in mijne gennol heb(een klein verlegen jongetje hè, zeker bij de vrouwtjes, maar hou het stil!). Dit is zoals de Grieken dat zo mooi zeggen ‘ kartyo pan quidion stechos’. Jammer genoeg ben ik  het Grieks niet machtig, dus daar hebben we niets aan. Maar goed, superstars DJ’s nog aan toe,op een gegeven moment( als je er over nadenkt gebeurd alles in het leven op een gegeven moment, dat terzijde) spreekt mijn mooie rondborstige bovenbuurvrouw (oh Times have changed, mister Dylan)mij aan met de zin:‘zullen we neuken?’. Kijk er zijn van die momenten in het leven dat je met een staalharde tampeloerus rondom je kijkt alwaar de verborgen camera’s zich bevinden, en neem gerust van me aan dat het zo een moment was. Ik geloof dat ik nog net de woorden kon brabbelen :‘bij jou of bij mij?’(soms moet je geen grootste zinnen van me verwachten!). Het werd bij haar. En maar goed ook, want ik had niet veel zin in 200meter hordeneuken(mijn kot was een onmenselijke puinhoop). Dit gedeelte van de blog is toch een moment om jaloers op te worden mannen? Een knappe griet die geen zin heeft in flirtbullshit, maar je gewoon recht op de raap bij de kloten grijpt.  En haar benen voor je opent alsof het allemaal niets kost. Ik zou ook jaloers zijn… maar ik weet jammer genoeg het vervolg.  Ik bleek  zo veel gezopen te hebben , dat die staalharde tampeloerus, bliksemsnel kromp tot simpelweg een tamme loer Rus, en toen ik dus na een tijd door had  dat ik  al een behoorlijke tijd met een slappe piemel aan het pompen was, besloot ik zelf maar om de stekker eruit te trekken(al was er een grote kans dat die stekker er al uit hing en inspiratieloos tegen het stopcontact lag te klotsen). Nochtans een zeer knappe meid, maar den drank hè. Kortom mijn eerste one-night stand was er eentje om te onthouden.

Ik kom thuis van school(de opener van elke klassieke anekdote). Niets aan het handje wandel ik de living in.  Aan de tafel zitten mijn ouders met voor hun een kleine halve meter aan pornografische boekjes. Dit materiaal( ondanks dat een verkoper zijn waar altijd moet checken op kwaliteit) werd door mij enkel gebruikt om te verkopen op school. Ik ben namelijk opgegroeid met twee zegeningen  der natuur. Ten eerste dat ik altijd te groot was voor mijn leeftijd, en er ouder uitzag( een kwaliteit die ik begin te verliezen, terwijl al de vrouwen om mij heen plots op oudere venten beginnen te vallen. Destiny john is a fickle bitch.). En ten tweede dat er in het dorp een dagbladverkoper was, die het allemaal geen kloten meer kon schelen. Deze hemelse combi gaven mij toegang tot porno. Veel porno. Ik kocht en verkocht aan hogere prijs door op school aan jongens bij wie het besef begon te groeien dat  de piemel meer was dan afplassen alleen…piemel…piemel( beetje kennis van oude reclames is nodig om de humor van deze zin in te zien, soit). En met het besef groeide de piemel mee. Mijn pornostock begon goed te lopen, maar waar ik geen rekening mee hield was, dat mijn moeder al eens graag mijn kamer opruimde( verklaart waarom jaren later mijn kamers nog steeds een tyfuszooi is, mijnheer Freud.). En bijgevolg werd mijn goedlopend handeltje ontdekt. Ik durfde echter niet zeggen dat ik de porno gebruikte om zaken mee te doen, en bijgevolg was ik dus in de ogen van mijn ouders een oversekste prepuber die al zijn zakgeld(no pun intended) uitgaf aan porno( een probleem dat het internet jaren later vanzelf oploste, maar wisten zij veel). En als we eerlijk zijn, en de inhoud van mijn blog onder de loep houden, zaten ze er toch niet heel ver naast. Mijn liefde voor porno heb ik behouden, mijn gevoel voor zaken doen is daar op die simpele namiddag een stille dood gestorven. Mijn eerste faillissement was er één waar de media nooit over bericht heeft.

Een dag na het likken van de tanden, zat ik met haar op een plein, en we deelden een frietje. We staken het uiteinde der friet in onze mond, en aten richting lippen(Een Vlaamse lady and the tramp jawel.). Blijkbaar had ze honger, want op het moment suprême beet ze een klein doch aanwezig stukje van mijn lip. Maar even later, daar op dat moment, heb ik mijn eerste officieuze kus beleefd. Een mix van speeksel, lip, tong, friet en bloed. En ondanks dat het op papier op een walgelijk tafereel lijkt, een betoverend moment. Wat Disney ook mag beweren.

En zo zie je maar, soms moet je gewoon eerst wat tanden likken. In dronken toestand neuken met een slappe pik. Simpelweg je porno-imperium in rook zien opgaan. En heel soms moet er een beetje bloed vloeien.  Maar uiteindelijk komt het allemaal goed.

                                                               Johan G. Sterfmoe