It would be spiteful, To put Jellyfish in a trifle
Jichtenvlag, jichtenvlag,jichtenvlag het is weer gedichtendag!! De dag waar niemand op zit te wachten!!! Beetje zoals wereldaidsdag. Nooit echt doorgestoten tot de echte dagen. Kerstmis, dat is een dag, daar ga je voor zitten. Mijn verjaardag(jawel hij nadert!!!!!!) dat is een dag. Zelfs zaterdag schijnt tegenwoordig een dag te zijn. Maar één of andere onverlaat vond dat het medium gedichten ook een dag verdiende. Het geeft toch echt aan dat gedichten een vorm van literatuur is, waar echt niemand op zit te wachten. Als je er een dag tegenaan moet smijten om het een beetje onder de aandacht te brengen, dan ben je slecht bezig. Dingen moeten voor zichzelf kunnen spreken. Is er een televisiedag? Noooooo. Waarom omdat televisie het niet nodig heeft. Kijk Kerstmis is anders, dat is een verjaardag,dat werkt. Pasen is te gek, omdat er een haas eieren verstopt(zoiets bedenk je niet). Maar goed, iemand vond het dus blijkbaar belangrijk om voor mij te beslissen dat het gedichtendag is. Nou,dank je wel. Ze hadden het ook beter moeten aanpakken. Bijvoorbeeld, iedereen is verplicht in rijm te praten op gedichtendag. Zij die falen, een koevoet in hun knieschijf. Zoiets geeft een dag cachet. Op zo'n dag ga je je voorbereiden. Dan ga je gedichten lezen, om zoveel mogelijk rijmschema's in je kop te knallen. Of zij die falen wordt de zin 'vanaf kan ik dichten zonder mijn gat op te lichten' op hun anus gebrandmerkt!! Maak gedichten niet lieflijk, maak ze gevaarlijk. Laat mensen ze vrezen. Laat gedichten niet alleen je ziel beroeren, nee laat het het vel van je lijf scheuren. Maar nu Gedichtendag? Laat me met rust! 'We willen gedichten weer hip maken bij de jeugd'. Hip, één van de enige woorden die zijn eigen betekenis volkomen tegenspreekt! 'In ieder geval beter dan een commerciele dag als Valentijn, uitgevonden door de commercanten!' Wel Gedichtendag is er ook alleen maar om dichtbundels te verkopen. Same difference. Dichtbundel, wat een godsgekotst lelijk woord! Kunst door de mensen hun strot douwen, want dat is goed voor ze!!!En vooral al die halfslachtige gedichten die ze met poetische blik in de ogen je slokdarm binnen loodsen. Onder het motto 'ik heb ook gevoelens en kijk eens hoe ik dat onder woorden breng'. Goed ik kan er wel over doorbomen, maar het is heel simpel; gedichten van waarde( en die zijn er, begrijp me niet verkeerd) hebben absoluut geen dag nodig!! Ik bepaal wel, wanneer ik zin heb in een gedicht! En uit principe heb ik op gedichtendag een hekel aan gedichten!Verbranden die troep! Maar zoals altijd zou ik wel eens ongelijk kunnen hebben, of de dingen een beetje uitvergroten, dat is mijn dichterlijke vrijheid nietwaar. Gitaarsnaar. Om maar te eindigen een gedicht van Karl Pilkington.
'If moths had eyes, Would they be happier? How do they know they're not dead?
Cave men hunting for food, But not before, They style the hair on their head.
What would last longer, in dinosaur times?
A blind man didn't stand a chance, Not with all them rocks about
âTalk is over-rated as a means of settling disputes.â
Vandaag naar de film gegaan. Ik had mijn zinnen op Valkyrie gezet. Tom Cruise die Hitler ne kloot probeert af te trekken, wie daarin geen recept voor een motherfucker van een film in ziet, moet een verbod tot het medium film toebedeeld krijgen. Als iemand Hitler een paar jaar na datum postuum toch nog een gestrekte arm kleiner kan maken, dan is hij het wel. Een fistfight between Tom en Adolf dat is wat kunst zou moeten zijn. Een soort hanengevecht. The mof versus the midget. I love it. Bij deze ga ik weer voor de onpopulaire mening. Ik ben een overtuigd fan van Tom Cruise, en ik lever mijn lidkaart in zodra het hele gezeik over Scientology ophoudt. Wat een bullshit. 'oh hij is gek', 'oh hij is gevaarlijk,want hij is lid van scientology' 'scientology is een gevaarlijke sekte'. Kappen met dat kuddegezeik!!!! Is Scientology een belachelijk geloof? Natuurlijk. Een leugen gecreeerd om macht uit mensen te zuigen, en tegelijkertijd wat geld mee te slurpen. Maar...en nu komt mn punt...is er een verschil met het christendom of de Islam, jodendom of eender ander geloof? Hell no. Ze hebben allemaal hun regeltjes, allemaal hun eigen verziekte perversiteiten. Komaan even eerlijk, wat is het verschil tussen een verbod op medicijnen, het gebruiken van condooms, een homoseksuele handeling,tonen van huid of vloeken, werken op een zaterdag. Ok het enige verschil is, aan het ene verbod sterf je en aan het andere bed lig je een hele zaterdag in je bed te stinken, but you catch my drift. Allemaal nonsens. Ja ik zeg het!! NONSENS!!!' ja maar je moet wel respect hebben voor iemands geloof!'. Prima, maar dan hebben we vanaf nu ook respect voor Tom Cruise omdat hij in Aliens gelooft. Of (en hey mij hoor je in dit geval niet klagen) we sleuren massaal elke gelovige acteur door het slijk. Het één of het ander!!! Is Tom Cruise een idioot? Ja, ik denk het wel, maar weet ik veel. Het enige wat we van hem weten is datgene dat de media ons met de paplepel laat opslurpen. Heeft hij slechte films op zijn palmares. Yep. Maar Pacino en de Niro ook, en een hoop meer laten we eerlijk zijn. Zelfs Scarface heeft de tand des tijd niet overleefd(verschrikkelijk filmbloed). Heeft hij goede films. Yeah baby, en recent nog. Hij is hilarisch in Tropic Thunder. Dus zolang het gezeik niet ophoudt, ben ik zijn grootste fan. Louter om de weegschaal van rechtvaardigheid in ballans te houden. Jawel mensen , de Gandhi van mijn generatie dat ben ik. Schijnt trouwens onmenselijk uit zn bek gestonken te hebben die Gandhi. Maar ik heb Valkyrie niet gehaald. Dus we kunnen stellen dat heel deze tirade nutteloos was, maar goed. In de plaats heb ik een ongetwijfeld veel betere film gezien 'slumdog Millionaire'. Een prachtige, heerlijke film. Afgezien van het verliefde koppeltje dat gedurende de hele film hun bek niet kun houden, en ik bij deze,speciaal voor hun, oproep om Kim van Gelder nog eenmaal vrij te laten met hun adres om zak( te vroeg?). Ik had zo de behoefte om ' Stop je lul in je mond, dan hou je tenminste tien minuten je bek, en dan heeft hij er ook nog wat aan!!!' naar haar te schreeuwen, maar ik ben ook maar een laffe slappe zak. Een aanrader trouwens, een bioscooppijpke!! Maar een prachtige film, met een bloedmooi indiaans meisje erin. Onbeschrijfelijk mooi.
Op weg naar de bioscoop liep ik trouwens achter een meisje aan met een onwaarschijnlijk kontje. Niet zomaar een kontje. Het had de vorm van de traan die door ontroering uit de ooghoek van god langs zijn wang liep toen hij voor het eerst de Sixtijnse kapel aanschouwde. En toen draaide ze zich om..... een draak! Een ontegensprekelijke trol. De gemeenschappelijke deler van alle personages uit de Lord of the Rings. Een bakkes om stront op te sorteren. Als ze een hond was, gaf ik ze een spuitje. Ze kon er zelf ook niet aan doen, maar ze was wel het absolute argument om vanaf plastische chirurgie te kunnen aftrekken van je belastingen. Ik zie mezelf als een vredelievend man, maar als haar gezicht een bevolking was...genocide. Meteen! Ze was leven en dood in één. Haar achterkant was in de fleur van haar leven, en de voorkant in totale staat van ontbinding. Ach heb ik weer....
âWe fear violence less than our own feelings. Personal, private, solitary pain is more terrifying than what anyone else can inflict.â
Ok, laat ik maar meteen met een deur in huis vallen, die qua deuren lager op de populariteitsladder staat dan laten we zeggen pakweg de deur der het martelen van marmotten. Ik vind de optocht na de gebeurtenissen in Dendermonde raar. Is het afschuwelijk wat er gebeurd is absoluut. Is het goed dat er een bepaalde vorm van troost geboden wordt aan de families van de overledenen en de andere slachtoffers. zeker. Maar laten we eens voor een moment eerlijk zijn. Is wat er gebeurd is een te vermijden iets? Nope. Elke maatschappij heeft zijn gekken. En hoe rijker de maatschappij, waarschijnlijk des te nuttelozer de daad. Deze dingen, hoe gruwelijk ook, gebeuren, zullen blijven gebeuren. Maar wat is het dat mensen drijft om en een tocht mee te gaan lopen, in iets wat niet te veranderen valt. Om te tonen dat ze het verschrikkelijk vinden. OK, maar wie vindt dat niet. Wie denkt bij zichzelf, ah eindelijk een journaal-item dat niet gaat over volwassen mannen die de eerste stapjes op natuurijs maken. De enige mensen die het niet verschrikkelijk vinden wat er is gebeurd zijn.... nuja mensen die qua gekte even ver staan als de dader. En het laatste wat die mensen moeten zien, is wat voor 'bekendheid' ze kunnen vergaren met een gruwelijke daad. Wat ze wel niet teweeg kunnen brengen, in plaats van thuis zonder vrienden met de laptop op de schoot, te klagen over de absolute zinloosheid van hun bestaan, en in 'the Joker' geen briljant filmpersonage zien, maar een vrijheidsstrijder van de anarchie. De ouders kunnen nooit getroost worden. Je smeert geen barstende dam in met kaarsvet in de overtuiging dat ie dan wel blijft staan. Zo werkt dat niet met verdriet. Weten wij veel wat die mensen voelen, het enige dat we weten is dat we het nooit willen weten. Ze willen geen duizenden mensen op straat, maar hun kind terug in huis. Waarom doen de mensen het dan wel? Voor zichzelf? Het zoeken naar samenhorigheid in de chaos. Ik ben verward, jij ook, zij ook. Samen verward schept duidelijkheid? Ik weet het allemaal niet. Het is een raar fenomeen. Kijk met zn allen op straat komen, om een nucleaire wedloop tegen te houden. Ok, ik kan het begrijpen. Heeft het iets opgeleverd? Absoluut, er zijn geen kernbommen meer in de wereld. Op straat, in stilte, wandelen, omdat een man kinderen ontvoert en verkracht, en de justitie in dit land volkomen faalt. Ik kan het begrijpen. En kijk Er worden geen kinderen meer ontvoerd, verkrachting is een folkloristische term geworden, en wonder boven wonder geen falen meer bij de vrienden van justitie. Maar goed, ik kan het begrijpen. Maar wat doe je tegen zinloosheid. Hoe voorkom je zulks een nutteloze en absoluut niet te vermijden daad,niet dus. Een vrouw zei over het kinderdagverblijf in kwestie 'hier ga ik mijn kind niet meer naartoe brengen!'. Zou dat helpen? Statistisch gezien is het kinderdagverblijf nu de meest veilige plek op aarde. Maar goed emoties en logica hebben niets, en zullen nooit iets met elkaar te maken hebben.
Ik heb dat niet in me, om mee te gaan lopen in zo'n Mars. Nooit gehad. Is dat desinteresse? Luiheid? Ik denk dat het het besef van de zinloosheid ervan is. Het helpt mij niet, de ouders niet, en de situatie niet. En ik nooit in mijn leven de behoefte gevoeld om mijn verdriet te delen die ik niet ken. Mijn vreugde ook niet trouwens. Heeft niemand wat mee te maken. Het enige dat ik deel is mijn mening en mijn bullshit. Mogen jullie allemaal hebben, en weten. Van de rest blijven jullie met je fikken af. Tenzij je een vriend van me bent. Ik betwijfel trouwens of iemand die me niet kent, dit leest, dus slaat het nergens ma soit. Dit is voor de persoon die enkel Johan G Sterfmoe kent! Waarom zie ik elke dag doden, van nul tot negentig op televisie, en doet het me absoluut niets. En jou ook niet, echt niet. Overal sterven mensen met bosjes, en meestal wél voor een reden. Om iets te beschermen, of te veroveren, of vanuit wraak. En het doet me niets. En in mijn hoofd is Gaza niet veel verder dan Dendermonde. Ik ben in beide nog nooit geweest, en ben ook niet van plan er ooit naartoe te gaan, tenzij het mij iets oplevert. Maar daar ben jij vast heel anders in. Wat verheft het één boven het ander. De grenzen van een land. Is de realisatie van gruwel gebonden aan taal? Is wat er in creche gebeurde erger dan op de Amerikaanse scholen? Toen kwam hier niemand op straat. Maar het verdriet was niet minder daar. Is het omdat we niet hadden kunnen denken dat zoiets 'hier' zou kunnen gebeuren? Zijn we zo naief? Hebben we ons land zo hoog zitten, na alles wat er de afgelopen jaren aan klootzakken voorbij is gekomen, dat we echt dachten dat we idiootvrij waren? Of is het omdat het om Baby's gaat? De onschuldigen. Iemand die zonder reden doodgestoken worst is niet minder onschuldig. Begrijp me niet verkeerd, niet mijn bedoeling om de situatie te bagatelliseren, of om gemeen te doen. Gewoon even Logica, zonder emotie.
En voor diegen die ik nu nog niet genoeg de kast heb opgejaagd. Nu komt het. Ik heb van het weekend 20 euro verloren in de meest belachelijke weddenschap van mijn leven. Ik was ervan overtuigd dat de persoon die de schrijver/vader speelt in de film Stand bij me, Art Garfunkel was. U leest het goed, ons aller mister sound of silence. Ik was er helemaal van overtuigd. Zo overtuigd als, dat ik een man met piemel was. En neem het van me aan, mn piemel en ik hebben best genoeg intiem contact om te weten dat ik hem heb. Zo overtuigd. En ik ken mijn films. Beter dan menig mens dat ik ken. Het bleek Richard Dreyfuss te zijn. I was absolutely gutted. Ik was meer van slag dan van de gebeurtenissen in Dendermonde.
Hoe vreselijk ik het ook vond. Hoe erg het allemaal ook is wat er in de Gaza gebeurde, hoezeer ik ook niet tot de atoombom en pedofiele fanclub behoor, maar dat is de waarheid. Is dat erg? Misschien wel. Egoistisch zowiezo. Maar even heel eerlijk. Is op straat komen, om deel uit te maken, van een massaal verdriet, een verdriet waar eigenlijk alleen de slachtoffers echt recht op hebben, ook niet een vorm van egoisme? Twee verschillende vormen van egoisme. Een populaire en een minder populaire!
Ik heb waarschijnlijk ongelijk. En ik verlies er misschien fans mee. Maar goed, niet populaire meningen zijn even onzinnig als populaire, ik probeer gewoon de weegschaal in het midden te houden.
Innige deelneming aan de slachtoffers. jullie Johan G Sterfmoe
En volgende keer weer een hele hoop gorigheid en ranzigheid, want is dat niet wat we uiteindelijk willen? En mogen snel iemand Art Garfunkel doodschieten!!!!
