Op
zoek naar mijn eerste echte huis. Afspraak gemaakt via de telefoon met een
zekere An de V.. Samen met een vriendin ernaartoe (zij had me het
telefoonnummer gegeven. Ze had het nummer zien hangen in een winkel. Appartement
400 Euro). De vrouw is te laat. Al wachtend kom ik erachter dat het om een
biowinkel ging. Ik had onraad moeten ruiken.
Al wandelend naar huis met één van de liefdes van mn leven. De Maastrichtse
straten beloven meer dan ze kunnen waarmaken. Ze fietst kusloos weg, heb
haar nooit meer weergezien.
KSta in de chat le roi te praten met goede maten, beer vloeit als de hoogdagen
van de Nijl(toen die nog in staat was om een beschaving op poten te zetten).
Net theater beleefd. Iemands hand blijkt paars te worden.
Kben in Groningen. Dit is niet mijn huis. Dit is niet mijn huis. Dit is niet
mijn huis. Ik steek een joint op. My house in the middle of the...
Desmond: I'm...I'm on a boat. Um...I've been on
an island, and--- Oh, my god, Penny. Is that really you?
De vrouw komt plots
aangewaggeld. Ik denk 'hmmm shabby type'. Jaartje of 42. Niet goed geconserveerd.
Potje laten openstaan, je kent dat wel. Ze stelt zich niet voor. Het eerste wat
ze zegt is 'Er moet nog wel veel aan gebeuren'. Zelden een persoon meer de
waarheid horen spreken. De wedergeboorte van het orakel in Delphi, in de
Beuckerstraat in Antwerpen.
Schoolfeest. Een liefde van mijn leven is in slaap gevallen op de bank. Ondanks
schudden en shaken...nooit meer ontwaakt.
Chat le Roi. Het paarse bleek iets met snoepjes te maken te hebben. Niet alles
in het leven behoeft uitleg, soms moet je maar dingen aannemen denk ik. Out of
the blue komt er een meisje midden tussen ons instaan. Een zwart meisje( geen
75 jarige vrouw die met de mof heeft gebekt, maar een meisje van Afrikaanse
Origine). Ondanks een scheve, duffe blik in de ogen, best een lekkere brok
natuur, al kan dat ook aan het tijdstip liggen
Kword wakker van een voicemailbericht. Het lief van één van de liefdes van mn
leven is gestorven. Ik hou niet van gsm's. Heb haar nummer nooit teruggevonden.
We wandelen een trap op. Ik zie het soort deur waarvan je je
perfect kan voorstellen, dathet heerlijk als je een Amerikaanse drugagent bent,
en deze deur moet ikapot rammen. Een zeer gammel deurtje. Zelfs Heather Mills
Mccartney zou geen enkel probleem hebben om deze deur aan gort te trappen. De
vrouw is een zeer zenuwachtig individu. Er is iets mis met het Orakel, het is
een zenuwachtig type. De deur gaat open.
Ik ben Jarig. Zit in de nieuwe Linde, met maten en één van de grote liefdes van
mijn leven. Haar lief is erbij. De eerste schijf van vier van de eeuw heb ik
opgegeten. Ik ben dol op taart. Benieuwd hoeveel ik nog opkan. Alvorens ik moet
kotsen, en de doodsvlek achterlaat.
Het zwarte meisje lijkt zich niet echt bewust dat ze in het midden van een
groep kerels(wij dus) staat. Teveel drank of drugs of een soort Afrikaanse
kruidenmix,waar wij niets vanaf weten.Ze heeft een Diana Ross kapsel après la
lettre. Haar haar ruikt naar iets waarnaar haar niet hoort te ruiken. Niet per
definitie onaangenaam. Maar niet te definiëren geuren en haar, is een op zijn
minst een bijzondere combinatie. Om haar bewust te maken van het feit dat ze
midden in een groep is gaan staan schreeuw ik 'GEIL!!'(soms verdwijnt mijn
timide romantische ziel mee met het bier in de pissijn) in haar oren. Ze merkt
er niets van. Ik betwijfel of ze één van de grote liefdes van mn leven wordt
Penny: Des, I've been looking for you for the past three
years. I
know about the island. I've been researching---(static)---and then when I spoke
to your friend Charlie, that's when I knew you were still alive. That's when I
knew I wasn't crazy. Des, are you still there!?
Geen vloerbekleding. Een betonnen vloer. Van
verf of behang is al sinds de Beeldenstorm geen sprake meer. Het eerste dat ik
zie is een tafel met daarop een twee a driehonderdtal jezus-boekjes. Mijn
zintuigen staan op slag op scherp. There's something rotten here. Ze neemt ons
via de keuken(nuja ik neem aan dat dat de plek is waar ik een keuken van zou
maken) mee naar het balkon. Dat was het eerste dat ze de moeite vond om
haar potentiële nieuwe huisbewoner te laten zien. Het balkon. Nu weet ik niet
wat de afmetingen zijn waaraan iets moet voldoen alvorens de naam Balkon
waardig te zijn. Maar het was een soort mix tussen een Balk en de Balkan, dus
goed, bij deze krijgt ze het voordeel van de twijfel. Het Balkon was zeer
handig om huisdieren te bewaren. Vooral haar woordkeuze 'bewaren' deed me het
ergste vermoeden.
Ik zit in de nieuwe linde met mijn beste maat, en ik wil op avontuur. Ik
wil samen met mijn beste maten een reis maken, met enkel een einddoel. Het waar
slapen, hoe geraken, en dat soort vraagtekens compleet overlaten aan het lot.
Ik ben 25 en wil ontsnappen aan het status quo van de ondraaglijke lichtheid
van het bestaan. We zijn dronken. Heerlijk dronken. Op avontuur zonder vrouwen,
want dat is een andere vibe.
Ik zit op school, in een grote kantine, met boeren en burgers. 'De kerels
willen wursten!!!Watte? Wursten!! Jaaaaa!!!' Ik zit er twee weken, en
herlees de brief die ik een dag eerder ontving van één van de liefdes uit mijn
leven. Ze miste me, en vroeg zich of ze me toch niet beter gekust had alvorens
me aan het theater over te leveren. Het antwoord zou altijd uit blijven.
Het zwarte meisje, die zonder dat ze het doorheeft , voortdurend haar
retestrakke reet tegen mn kruis aanrijdt, blijkt een vriendin te hebben die
erbij komt staan. Lees erbij als er midden in. Haar vriendin is verre van
zwart, en kijkt ontiegelijk dom uit haar ogen. Ze beginnen ruzie te maken. Mijn
gemoed is een mix tussen botergeil en zwaar geïrriteerd op een bedje van totale
verbazing. Niet zon groot verschil met mijn neutrale gemoedstoestand trouwens.
Desmond: I don't
know where I am, but
Penny: I'll find
you, Des--
Plots realiseer ik me dat er geen meubelen zijn.
Geen stoel, geen kast, geen lamp, geen bed, geen iets. Enkel een offeraltaar gemaakt
van een stoel en papier-maché in haar meditatieruimte. En een Bidhoekje in de
woonkamer(die door het gebrek aan meubelen in niets verschilde van de keuken,
meditatieruimte of balkon.) waarop een tiental kruisbeelden staan (Jezus houdt
van kwantiteit). Er is één tafel. De tafel met de religieuze pornografie.
Honderden boekjes over Jezus. Ze bleek op de grond te slapen. Wie heeft er
immers een bed of slaapkamer nodig anno 2009? Ze wordt steeds zenuwachtiger. Op
bepaalde momenten valt Medusa stil,sluit ze haar ogen, en keert ze naar binnen in stil gebed, alsof het
haar overvalt, en er totaal geen controle over heeft. De badkamer was een
vierkante meter van oprechte verschrikkelijkheid. Een verkleurde lavabo, en een
soort emmer-tobbe- kuip-gaskamer-achtige-douche. Ik weet niet waar ik ben,ik kan enkel hopen dat iemand me hier ooit
gaat vinden alvorens ik aan rituele slachting ten onder ga. Ze zou naar India
vertrekken, the perfect fucking crime.
We besluiten het zwarte meisje achter te laten en
naar huis te gaan. Twee dagen later op weg naar, wat misschien wel mijn eerste
appartement zou worden, sta ik met mijn fiets stil voor een rood licht. Plots
duikt naast me een zwart meisje op.Het
zwarte meisje. Ze is bloedmooi. Ze draagt zonlicht en nuchterheid blijkbaar als
een mooier kleedje dan het vodden van de drank en nacht. Ik moet glimlachen. Ze
bemerkt me niet(in haar hoofd hebben we elkaar nooit ontmoet). Het wordt groen,
en ik laat haar achter me. Die avond zou ik 25 worden.
It would be spiteful, To put Jellyfish in a trifle
Jichtenvlag, jichtenvlag,jichtenvlag het is weer gedichtendag!! De dag waar niemand op zit te wachten!!! Beetje zoals wereldaidsdag. Nooit echt doorgestoten tot de echte dagen. Kerstmis, dat is een dag, daar ga je voor zitten. Mijn verjaardag(jawel hij nadert!!!!!!) dat is een dag. Zelfs zaterdag schijnt tegenwoordig een dag te zijn. Maar één of andere onverlaat vond dat het medium gedichten ook een dag verdiende. Het geeft toch echt aan dat gedichten een vorm van literatuur is, waar echt niemand op zit te wachten. Als je er een dag tegenaan moet smijten om het een beetje onder de aandacht te brengen, dan ben je slecht bezig. Dingen moeten voor zichzelf kunnen spreken. Is er een televisiedag? Noooooo. Waarom omdat televisie het niet nodig heeft. Kijk Kerstmis is anders, dat is een verjaardag,dat werkt. Pasen is te gek, omdat er een haas eieren verstopt(zoiets bedenk je niet). Maar goed, iemand vond het dus blijkbaar belangrijk om voor mij te beslissen dat het gedichtendag is. Nou,dank je wel. Ze hadden het ook beter moeten aanpakken. Bijvoorbeeld, iedereen is verplicht in rijm te praten op gedichtendag. Zij die falen, een koevoet in hun knieschijf. Zoiets geeft een dag cachet. Op zo'n dag ga je je voorbereiden. Dan ga je gedichten lezen, om zoveel mogelijk rijmschema's in je kop te knallen. Of zij die falen wordt de zin 'vanaf kan ik dichten zonder mijn gat op te lichten' op hun anus gebrandmerkt!! Maak gedichten niet lieflijk, maak ze gevaarlijk. Laat mensen ze vrezen. Laat gedichten niet alleen je ziel beroeren, nee laat het het vel van je lijf scheuren. Maar nu Gedichtendag? Laat me met rust! 'We willen gedichten weer hip maken bij de jeugd'. Hip, één van de enige woorden die zijn eigen betekenis volkomen tegenspreekt! 'In ieder geval beter dan een commerciele dag als Valentijn, uitgevonden door de commercanten!' Wel Gedichtendag is er ook alleen maar om dichtbundels te verkopen. Same difference. Dichtbundel, wat een godsgekotst lelijk woord! Kunst door de mensen hun strot douwen, want dat is goed voor ze!!!En vooral al die halfslachtige gedichten die ze met poetische blik in de ogen je slokdarm binnen loodsen. Onder het motto 'ik heb ook gevoelens en kijk eens hoe ik dat onder woorden breng'. Goed ik kan er wel over doorbomen, maar het is heel simpel; gedichten van waarde( en die zijn er, begrijp me niet verkeerd) hebben absoluut geen dag nodig!! Ik bepaal wel, wanneer ik zin heb in een gedicht! En uit principe heb ik op gedichtendag een hekel aan gedichten!Verbranden die troep! Maar zoals altijd zou ik wel eens ongelijk kunnen hebben, of de dingen een beetje uitvergroten, dat is mijn dichterlijke vrijheid nietwaar. Gitaarsnaar. Om maar te eindigen een gedicht van Karl Pilkington.
'If moths had eyes, Would they be happier? How do they know they're not dead?
Cave men hunting for food, But not before, They style the hair on their head.
What would last longer, in dinosaur times?
A blind man didn't stand a chance, Not with all them rocks about
âTalk is over-rated as a means of settling disputes.â
Vandaag naar de film gegaan. Ik had mijn zinnen op Valkyrie gezet. Tom Cruise die Hitler ne kloot probeert af te trekken, wie daarin geen recept voor een motherfucker van een film in ziet, moet een verbod tot het medium film toebedeeld krijgen. Als iemand Hitler een paar jaar na datum postuum toch nog een gestrekte arm kleiner kan maken, dan is hij het wel. Een fistfight between Tom en Adolf dat is wat kunst zou moeten zijn. Een soort hanengevecht. The mof versus the midget. I love it. Bij deze ga ik weer voor de onpopulaire mening. Ik ben een overtuigd fan van Tom Cruise, en ik lever mijn lidkaart in zodra het hele gezeik over Scientology ophoudt. Wat een bullshit. 'oh hij is gek', 'oh hij is gevaarlijk,want hij is lid van scientology' 'scientology is een gevaarlijke sekte'. Kappen met dat kuddegezeik!!!! Is Scientology een belachelijk geloof? Natuurlijk. Een leugen gecreeerd om macht uit mensen te zuigen, en tegelijkertijd wat geld mee te slurpen. Maar...en nu komt mn punt...is er een verschil met het christendom of de Islam, jodendom of eender ander geloof? Hell no. Ze hebben allemaal hun regeltjes, allemaal hun eigen verziekte perversiteiten. Komaan even eerlijk, wat is het verschil tussen een verbod op medicijnen, het gebruiken van condooms, een homoseksuele handeling,tonen van huid of vloeken, werken op een zaterdag. Ok het enige verschil is, aan het ene verbod sterf je en aan het andere bed lig je een hele zaterdag in je bed te stinken, but you catch my drift. Allemaal nonsens. Ja ik zeg het!! NONSENS!!!' ja maar je moet wel respect hebben voor iemands geloof!'. Prima, maar dan hebben we vanaf nu ook respect voor Tom Cruise omdat hij in Aliens gelooft. Of (en hey mij hoor je in dit geval niet klagen) we sleuren massaal elke gelovige acteur door het slijk. Het één of het ander!!! Is Tom Cruise een idioot? Ja, ik denk het wel, maar weet ik veel. Het enige wat we van hem weten is datgene dat de media ons met de paplepel laat opslurpen. Heeft hij slechte films op zijn palmares. Yep. Maar Pacino en de Niro ook, en een hoop meer laten we eerlijk zijn. Zelfs Scarface heeft de tand des tijd niet overleefd(verschrikkelijk filmbloed). Heeft hij goede films. Yeah baby, en recent nog. Hij is hilarisch in Tropic Thunder. Dus zolang het gezeik niet ophoudt, ben ik zijn grootste fan. Louter om de weegschaal van rechtvaardigheid in ballans te houden. Jawel mensen , de Gandhi van mijn generatie dat ben ik. Schijnt trouwens onmenselijk uit zn bek gestonken te hebben die Gandhi. Maar ik heb Valkyrie niet gehaald. Dus we kunnen stellen dat heel deze tirade nutteloos was, maar goed. In de plaats heb ik een ongetwijfeld veel betere film gezien 'slumdog Millionaire'. Een prachtige, heerlijke film. Afgezien van het verliefde koppeltje dat gedurende de hele film hun bek niet kun houden, en ik bij deze,speciaal voor hun, oproep om Kim van Gelder nog eenmaal vrij te laten met hun adres om zak( te vroeg?). Ik had zo de behoefte om ' Stop je lul in je mond, dan hou je tenminste tien minuten je bek, en dan heeft hij er ook nog wat aan!!!' naar haar te schreeuwen, maar ik ben ook maar een laffe slappe zak. Een aanrader trouwens, een bioscooppijpke!! Maar een prachtige film, met een bloedmooi indiaans meisje erin. Onbeschrijfelijk mooi.
Op weg naar de bioscoop liep ik trouwens achter een meisje aan met een onwaarschijnlijk kontje. Niet zomaar een kontje. Het had de vorm van de traan die door ontroering uit de ooghoek van god langs zijn wang liep toen hij voor het eerst de Sixtijnse kapel aanschouwde. En toen draaide ze zich om..... een draak! Een ontegensprekelijke trol. De gemeenschappelijke deler van alle personages uit de Lord of the Rings. Een bakkes om stront op te sorteren. Als ze een hond was, gaf ik ze een spuitje. Ze kon er zelf ook niet aan doen, maar ze was wel het absolute argument om vanaf plastische chirurgie te kunnen aftrekken van je belastingen. Ik zie mezelf als een vredelievend man, maar als haar gezicht een bevolking was...genocide. Meteen! Ze was leven en dood in één. Haar achterkant was in de fleur van haar leven, en de voorkant in totale staat van ontbinding. Ach heb ik weer....
âWe fear violence less than our own feelings. Personal, private, solitary pain is more terrifying than what anyone else can inflict.â
Ok, laat ik maar meteen met een deur in huis vallen, die qua deuren lager op de populariteitsladder staat dan laten we zeggen pakweg de deur der het martelen van marmotten. Ik vind de optocht na de gebeurtenissen in Dendermonde raar. Is het afschuwelijk wat er gebeurd is absoluut. Is het goed dat er een bepaalde vorm van troost geboden wordt aan de families van de overledenen en de andere slachtoffers. zeker. Maar laten we eens voor een moment eerlijk zijn. Is wat er gebeurd is een te vermijden iets? Nope. Elke maatschappij heeft zijn gekken. En hoe rijker de maatschappij, waarschijnlijk des te nuttelozer de daad. Deze dingen, hoe gruwelijk ook, gebeuren, zullen blijven gebeuren. Maar wat is het dat mensen drijft om en een tocht mee te gaan lopen, in iets wat niet te veranderen valt. Om te tonen dat ze het verschrikkelijk vinden. OK, maar wie vindt dat niet. Wie denkt bij zichzelf, ah eindelijk een journaal-item dat niet gaat over volwassen mannen die de eerste stapjes op natuurijs maken. De enige mensen die het niet verschrikkelijk vinden wat er is gebeurd zijn.... nuja mensen die qua gekte even ver staan als de dader. En het laatste wat die mensen moeten zien, is wat voor 'bekendheid' ze kunnen vergaren met een gruwelijke daad. Wat ze wel niet teweeg kunnen brengen, in plaats van thuis zonder vrienden met de laptop op de schoot, te klagen over de absolute zinloosheid van hun bestaan, en in 'the Joker' geen briljant filmpersonage zien, maar een vrijheidsstrijder van de anarchie. De ouders kunnen nooit getroost worden. Je smeert geen barstende dam in met kaarsvet in de overtuiging dat ie dan wel blijft staan. Zo werkt dat niet met verdriet. Weten wij veel wat die mensen voelen, het enige dat we weten is dat we het nooit willen weten. Ze willen geen duizenden mensen op straat, maar hun kind terug in huis. Waarom doen de mensen het dan wel? Voor zichzelf? Het zoeken naar samenhorigheid in de chaos. Ik ben verward, jij ook, zij ook. Samen verward schept duidelijkheid? Ik weet het allemaal niet. Het is een raar fenomeen. Kijk met zn allen op straat komen, om een nucleaire wedloop tegen te houden. Ok, ik kan het begrijpen. Heeft het iets opgeleverd? Absoluut, er zijn geen kernbommen meer in de wereld. Op straat, in stilte, wandelen, omdat een man kinderen ontvoert en verkracht, en de justitie in dit land volkomen faalt. Ik kan het begrijpen. En kijk Er worden geen kinderen meer ontvoerd, verkrachting is een folkloristische term geworden, en wonder boven wonder geen falen meer bij de vrienden van justitie. Maar goed, ik kan het begrijpen. Maar wat doe je tegen zinloosheid. Hoe voorkom je zulks een nutteloze en absoluut niet te vermijden daad,niet dus. Een vrouw zei over het kinderdagverblijf in kwestie 'hier ga ik mijn kind niet meer naartoe brengen!'. Zou dat helpen? Statistisch gezien is het kinderdagverblijf nu de meest veilige plek op aarde. Maar goed emoties en logica hebben niets, en zullen nooit iets met elkaar te maken hebben.
Ik heb dat niet in me, om mee te gaan lopen in zo'n Mars. Nooit gehad. Is dat desinteresse? Luiheid? Ik denk dat het het besef van de zinloosheid ervan is. Het helpt mij niet, de ouders niet, en de situatie niet. En ik nooit in mijn leven de behoefte gevoeld om mijn verdriet te delen die ik niet ken. Mijn vreugde ook niet trouwens. Heeft niemand wat mee te maken. Het enige dat ik deel is mijn mening en mijn bullshit. Mogen jullie allemaal hebben, en weten. Van de rest blijven jullie met je fikken af. Tenzij je een vriend van me bent. Ik betwijfel trouwens of iemand die me niet kent, dit leest, dus slaat het nergens ma soit. Dit is voor de persoon die enkel Johan G Sterfmoe kent! Waarom zie ik elke dag doden, van nul tot negentig op televisie, en doet het me absoluut niets. En jou ook niet, echt niet. Overal sterven mensen met bosjes, en meestal wél voor een reden. Om iets te beschermen, of te veroveren, of vanuit wraak. En het doet me niets. En in mijn hoofd is Gaza niet veel verder dan Dendermonde. Ik ben in beide nog nooit geweest, en ben ook niet van plan er ooit naartoe te gaan, tenzij het mij iets oplevert. Maar daar ben jij vast heel anders in. Wat verheft het één boven het ander. De grenzen van een land. Is de realisatie van gruwel gebonden aan taal? Is wat er in creche gebeurde erger dan op de Amerikaanse scholen? Toen kwam hier niemand op straat. Maar het verdriet was niet minder daar. Is het omdat we niet hadden kunnen denken dat zoiets 'hier' zou kunnen gebeuren? Zijn we zo naief? Hebben we ons land zo hoog zitten, na alles wat er de afgelopen jaren aan klootzakken voorbij is gekomen, dat we echt dachten dat we idiootvrij waren? Of is het omdat het om Baby's gaat? De onschuldigen. Iemand die zonder reden doodgestoken worst is niet minder onschuldig. Begrijp me niet verkeerd, niet mijn bedoeling om de situatie te bagatelliseren, of om gemeen te doen. Gewoon even Logica, zonder emotie.
En voor diegen die ik nu nog niet genoeg de kast heb opgejaagd. Nu komt het. Ik heb van het weekend 20 euro verloren in de meest belachelijke weddenschap van mijn leven. Ik was ervan overtuigd dat de persoon die de schrijver/vader speelt in de film Stand bij me, Art Garfunkel was. U leest het goed, ons aller mister sound of silence. Ik was er helemaal van overtuigd. Zo overtuigd als, dat ik een man met piemel was. En neem het van me aan, mn piemel en ik hebben best genoeg intiem contact om te weten dat ik hem heb. Zo overtuigd. En ik ken mijn films. Beter dan menig mens dat ik ken. Het bleek Richard Dreyfuss te zijn. I was absolutely gutted. Ik was meer van slag dan van de gebeurtenissen in Dendermonde.
Hoe vreselijk ik het ook vond. Hoe erg het allemaal ook is wat er in de Gaza gebeurde, hoezeer ik ook niet tot de atoombom en pedofiele fanclub behoor, maar dat is de waarheid. Is dat erg? Misschien wel. Egoistisch zowiezo. Maar even heel eerlijk. Is op straat komen, om deel uit te maken, van een massaal verdriet, een verdriet waar eigenlijk alleen de slachtoffers echt recht op hebben, ook niet een vorm van egoisme? Twee verschillende vormen van egoisme. Een populaire en een minder populaire!
Ik heb waarschijnlijk ongelijk. En ik verlies er misschien fans mee. Maar goed, niet populaire meningen zijn even onzinnig als populaire, ik probeer gewoon de weegschaal in het midden te houden.
Innige deelneming aan de slachtoffers. jullie Johan G Sterfmoe
En volgende keer weer een hele hoop gorigheid en ranzigheid, want is dat niet wat we uiteindelijk willen? En mogen snel iemand Art Garfunkel doodschieten!!!!
Books serve to show a man that those original thoughts of his aren't very new at all.
Goed geslapen. Dit mogen misschien niet echt boeiend zijn. Een soort met terugwerkende kracht werkend weerbericht. 'Goed weer geweest vandaag'. 'Goed geslapen'. Als of iemand op het wereld wijde web het ook maar een fractie van een seconde zou kunnen schelen, of ik goed, slecht wel of niet geslapen zou hebben. Want laten we eerlijk zijn, en dan heb ik het tegen jullie dames, als ook maar iemand benieuwd zou zijn, naar mijn nachtelijke gemoedstoestand, dan lagen jullie wel in de duurste Hunkemoller naast me. Maar absoluut niets is minder waar, het kan absoluut jullie reet roesten dames. Bij deze zou ik mezelf graag tot godsdienst uitroepen, en het is jullie morele plicht als trouwe gelovigen om éénmaal in jullie leven naar mij af te reizen. Liefst wel voor jullie twintigste, want daarna gaat het toch maar allemaal hangen, laten we daar eerlijk in zijn. Niet dat vrouwen na hun twintigste niet meer mooi zijn, maar het is toch meer de sensatie van het aanschouwen van een antieke kast in plaats van het reikhalzend uitkijken naar de nieuwe Iphone. Maar ik had dus goed geslapen. Ik ben namelijk van nature geen goede slaper. Niet dat ik in mijn slaap mensen de strot over snij, en de lambada dans in de daardoor ontstane keelbloedfontein(gisteren Hostel gezien, speelt mee denk ik). In die zin ben ik dus zeker geen slechte of evil slaper, maar ik ben simpelweg geen vaste slaper. Al ben ik zeker en vast ook geen vloeibare slaper. Ik ben allerminst bedlegerig, al is mijn bed zoals eerder gezegd ook al een tijdje niet meer gevuld. Ik ben zodoende eigenlijk gewoon een lichte slaper. Ongeacht de kerstpondjes(alsof die er voor de kerst nog niet aanhingen).Laten we het er gewoon op houden, dat het erg langt duurt alvorens ik inslaap. Maar deze nacht. Geslapen als een zoetekoeksdozeke. Heath Ledger had ook slaap problemen. Maar hebben ze eraan gedacht om mij dit jaar postuum een golden globe te geven? Ik dacht het niet. Terwijl mijn hoofdbezigheid nochtans is om te tryen to put a smile on your face. Kortom Heath Ledger dood is een betere acteur dan ik levend. Het Golden Globe comité is de Ayatollah Khomeini erop gebrand om de Rushdie van mijn zelfvertrouwen te vernietigen.(deze zin klonk een stuk eenvoudiger in mijn hoofd).
Vandaag krijgen we een nieuwe leider van het vrije westen. En ik heb er zin in. Volgens mij was ik in mijn vorige leven een onderdrukte zwarte vrouw(van negentien uiteraard), want ik ben fan van Barrack Obama. Er schijnen er nog te zijn. Ondanks dat ik na zeven seizoenen van The West Wing begrijp dat het een onmogelijke opdracht is, kan ik niet anders dan geloven in de man zijn hoopvolle boodschap. Hij is natuurlijk ook maar een man met een Retestrakke Retoriek, maar toch. If I, gun to my face, had to fuck a guy... dan maar gelijk de meest invloedrijke persoon op aarde nietwaar. Maar bij Bush het was geen waar geweest. Al kan dat ook aan de Bush liggen. En onderhand is het wel duidelijk hoe ondergetekende over a bush denkt.
Tenzij ik morgen alsnog een golden globe win, of een nachtelijk ondeugend telefoontje krijg van Bareback Obama, tot morgen.
Even naar mn eigen blok gaan kijken. De teller begint goed te tikken. Goede kritieken, slechte kritieken. De eerste week is achter de rug. En bij hetnalezen van mijn stukken, wat ik echt ofwel nooit meer moet doen, of misschien toch wat vaker. my god. Een hele hoop schrijffouten, ontbrekende woorden, waardoor soms met momenten de pun en de witz gewoon totaal doodvallen. Sommige mayageschriften zijn duidelijker. Dus dat dwingt tot nederigheid. BALLEKES! Ma soit het is de eerste week.
We leven nu in 2009. Over zes jaar zitten we dus in 2015. Deze ontegensprekelijke logica zal echter geen hout snijden als de waften die denken dat het in 2012 afgelopen zal zijn gelijk gaan krijgen. Jawel 2012 is het hier allemaal gedaan. En hoe weten we dat. Simpel. De maya's hebben dat voorspeld. De maya's begot.Wat hebben die ooit voor ons gedaan. Bende zwetende zonnehippies. En nostradamus schijnt op een blauwe maandag ook wel ergens 2012 geprikt hebben als een potentieel einde der tijden. Die man moest per slot ook het kaas tussen zijn boterham verdienen. En iedereen heeft uiteraard recht op zijn eigen mening, maar mensen die waarde hechten aan de meningen van Maya's hebben ongelijk. En gooi daar maar gelijk eender welke andere religie bij. There I said it!!!! Niets dan ellende.
'jamaar het biedt ook troost en houvast!'. 'De maya's wisten meer over zon, natuur en de vier elementen!'. ' Nostradamus heeft wel de kredietcrisis voorspeld hoor!' ' Zo gemakkelijk om op internet anoniem gelovigen, vrouwen met een te behaarde schaamstreek en Eric clapton te beledigen!'
Als de wereld in 2012 vergaat, of ook maar een beetje afbrokkelt, dan mag je mij levend stropen, in een poppenjurkje hijsen en me ingesmeerd met boter in een gevangenis gevuld met sexuele delinquenten van heb ik jou daar. Beloofd. Idioten.
Maar waar was ik... dus over zes jaar leven we in 2015. en als een film uit het verleden(wat per definitie dezelfde waarheidswaarde(dit is geen woord maar zou er één moeten zijn) heeft als een boek uit het verleden) ons iets geleerd heeft is het wel dat we in 2015 vliegende autos hebben, minipizza's die in de microgolf opblazen tot stevige adolescenten van pizza's. Zichzelf aanpassende jasjes, en bovenal hooverboards!!!!!! We gaan ons godverdomme mogen haasten. Want we zijn al dertig jaar niet verder gekomen dan een skateboard!!Een plank met wielen onder!!! Ik wil mijn hooverboard, en ik wil hem nu. Of althans over zes jaar, maar we gaan ons mogen haasten; tenzij de maya's gelijk krijgen natuurlijk. In dat geval zet de boter al maar koud.
Beetje slecht geslapen vandaag, daardoor chagrijnig. en voor een dikke werkloze acteur zonder lief, zijn dat de dingen des levens, mijn waarde gelovigen.
Lek allemaal m'n pens. Sotst mn balzak. Mijn externe harde schijf is gisteren gevallen, en zodoende naar de kloten. Tientallen series, honderden films. Nobelprijzen voor literatuur in premature fase. Gevaarlijke hoeveelheden gigs aan porno. Allemaal verdwenen. Ik zou het ding nog zo vallen. Van mn bureau 'knal' op de grond. OP de achtergrond hoorde ik Erik van Looy nog 't'is gebeurd' zeggen en dat was dat. En plots besefte ik perfect hoe Eric Clapton zich gevoeld moet hebben. Als het niet bestond, dan had ik gisteren tears in heaven geschreven. Al moeten we niet overdrijven natuurlijk. Er is best wel een verschil tussen een externe harde schijf die van je bureau valt, of je kind dat vanaf het zevende uit het raam klettert. Zo'n kind bevat bijvoorbeeld amper informatie. Je kan er wel op slaan, maar iets opslaan ho maar. Je kan het niet uit en aanzetten naar believen. Het heeft geen prachtig paars lampje en zacht bijengezoem als het aanstaat(nu rood, dus het geeft nog tekenen van leven, maar het mag niet baten). Kijk eerlijk is eerlijk. Als nadat zijn kind uit het raam was gevallen, er op één of andere manier ook nog een hele videotheek achteraan was getotterd, gevolgd door een aantal onaffe romankleppers(goed een aantal liedjes in zijn geval, we moeten ook niet te streng zijn), daarna erbovenop alles wat er tussen 1998 en 2008 aan pornografisch materiaal is geschoten(tussen twee vriendinnen in), dat allemaal in een kolkend bad van bloed, gigabytes en blote tetten was gesymbiotiseerd zeven verdiepingen lager. In dat geval geval zouden we quite staan. Maar nu. Ik bedoel maar, mijn schijfje gaat me zeker niet herkennen in de hemel, daar is zelfs geen twijfel over. Dus weg sprankeltje hoop, hetgeen laten we toch vooral eerlijk blijven, hij wel had. Om over de inkomsten van dat nummer maar te zwijgen(jaja elk nadeel heb zn voordeel, maar dat mag je dan weer allemaal niet zeggen).
Kijk, ik kan me voorstellen dat mensen het een belachelijke vergelijking vinden. Maar je moet een externe harde schijf hebben om dat te begrijpen. En mensen die lijdkeels beweren 'ik wil nooit een harde schijf krijgen', daar kijk ik eens met een gezapige glimlach naar en denk:' we spreken elkaar later nog wel'. Dat zijn de mensen die uiteindelijk als eerste een externe schijf zullen krijgen. En dan is het natuurlijk; mijn schijf schoon schijf. Ik wil de mensen niet te eten geven die uiteindelijk maar een externe harde schijf nemen, om hun relatie te redden. Om de sleur te doorbreken. éénmaal als die inwendige mannelijke klok begint te tikken, staan de schijf om de hoek te wachten, neem het van me aan. De tranen van een schijf doet je beseffen dat je leeft!!!!!!
Maar hij is dus niet meer. Het gemis is ondraaglijk. Jawel mensen... ik zit tussen twee schijven in.
Weg Lost, mad men, pushing daisies, arrested devellopment, podcasts, Sasha grey's anal adventures, the offices, simpsons, Ik JH deel 1, west wing, studio 60, sasha grey's anal explorations, six feet under, Ik JH deel 2, nachtgastvoorbereidingenen, sasha grey does something anal, twin peaks seizoen 2, heroes, enzovoort en vooral zovoort.
RIP lieve schijf, en al de uren aan download herinnering op het NNT. Slaap zacht paars lampje.
"You can only talk rubbish if you're aware of knowledge.
Gisteren naar theater gegaan L' origine du monde van de enthousiastelingen. Laten we het erop houden dat niet iedereen even enthousiast was. Goede acteurs, paar keer goed gelachen, maar achteraf beetje het gevoel alsof ik een jaarvoorraad predictor sticks cadeau kreeg. Attent, je lacht even, en dan denk je, wat moet ik er in godsnaam mee. Zelf moet ik echter gewoon mijn mond houden,want ik ben werkloos. Er is me al aangeraden om voor mijn eigen gemoedsrust 'ik zit tussen twee projecten in' te zeggen. Dat schijnt een ongeschreven acteurswet te zijn. Wij zijn nooit werkloos, maar wij zitten tussen twee projecten in. De periode tussen die twee projecten is van ongeschikt belang. Het woord comeback is niet voor niets door en voor acteurs uitgevonden. Een zwerver die na jaren van zuipen en de leegganger uithangen uiteindelijk bij de Post als facteur aan de slag gaat, zal nooit gestreeld worden met de term ' succesvolle comeback'. Maar we zijn allen blij en trots op Micky Rourke voor zijn Golden Globe. En terecht.
Tevens kan ik ook melden dat ik momenteel tussen twee vriendinnen in zit! En neem het van me aan dat dat een stuk geiler klinkt dan het in werkelijkheid het geval is. Mmmm heerlijk tussen twee vriendinnen in, veel vocht, die extra tong die langs achter toch wel het één en het ander weet te stimuleren waarvan je van te voren dacht dat het qua stimulatie nooit van daar zou komen. Maar niets is minder waar. Droog dat is het. Tussen twee vriendinnen inzitten stimuleert alleen de spieren in je rechterhand en gedachten zo ranzig dat zelfs het internet er van gaat blozen en prevelend zegt 'kan het wat minder'.(en verder gaan we het daar nooit meer over hebben.).
Ik zit ook al een tijdje tussen twee gewichten in. Ergens tussen een kathedraal van een lijf, en een gazastrook van een lichaam in. Ik ben weer aan het fietsen om het allemaal wat strakker te krijgen, maar laten we eerlijk zijn, wie maak ik wat wijs. Zolang een mens niet afvalt van een frit speciaal met een kaaskroket, zullen de palestijnen en de Joden van mijn lichaam in onmin blijven.
Verder kan ik melden dat ik momenteel tussen twee woningen inzit. Op zoek naar een appartement even terug bij mn ouders. Heerlijk eten, goede zorgen, en hulp bij het zakelijke gedeelte van het leven, maar het zorgt ook voor dat ik wat langer tussen twee vriendinnen in zal zitten. Want ja iemand verleiden voor een poepklets en dan zeggen dan je even terug bij je ouders woont. Not so sexy indeed.
Maar uiteindelijk zal het allemaal wel goedkomen. Werk.Lijf. Huis en Wijf!
Jawel mensen, het is zover. Ik ga iets doen wat voorheen nog niemand gedaan heeft, een uitzondering niet meegerekend. Het mogen misschien een kleine stap zijn voor de mensheid, maar voor het internet is het wel degelijk een minder kleine stap. I will boldly go where nobody has gone before. Ik begin een Blog. Dat niet meer mensen dat doen....
Ene K. Terpstra (nee dat is niet anoniem genoeg) laten we zeggen ene Koos T. heeft me ooit gezegd dat het Dylangewijs goed is om als je jong bent te imiteren, om zodoende je eigen stem te vinden. En aangezien ik een fan ben van de blogg (is het blog of blogg?) van Ricky Gervais dacht ik Johan G. Sterfmoe begin eraan. (Verdoe trouwens niet je tijd hier, en ga naar de blogg van Ricky Gervais!!! )
Wordt het een literair festijn hier? Bezwaarlijk. Hier geen shakespeare of W.F.Hermans of Austeriaanse zinnen die als wijn beter worden met de jaren, maar door de boeren weggezopen wordt als cola(en het bewijs is meteen geleverd). Maar... voor die kunstknakkers moet je betalen, en ik ben volledig gratis, dus prijs-kwaliteit, ben je bij mij beter af. It may be brol, but it's free brol, and you don't look a given horse in his muile! Zie mij maar als het literaire equivalent van het lelijke wijf in de kroeg, met een angstaanjagende laag dons op haar preute, waar je met een stuk in je kloten toch mee in bed belandt, met als enige souvenier aan de geleverde bedprestaties,een wekenlange schurende jeuk aan je kloten. Niets tegen vrouwen met haar op hun doos overigens. Ze kunnen er ook niets aan doen. Al zou ik ze voor verdere tips graag doorverwijzen naar www-ax.be (we hebben het er verder niet meer over).
De fans van het eerste uur, 'De zomerfluisteringen-uitverkorenen', weten al dat het allemaal niet typfoutvrij is. Simpelweg omdat ik nooit iets nalees, en ik sinds de spellingsverandering van 1943 niet meer kan volgen. Dus als je last hebt van een tussensluipende dt-fout raad ik aan een andere blogg te lezen(er zijn er zes andere volgens mij), maar ik beloof hier plechtig dat ik nooit een td-fout zal maken!!
Verder zien we wel waar het schip gaat stranden, en of ik nu duizenden en duizenden fans (en in dat geval mag je er zeker van zijn dat het van free brol naar cheap brol naar it isn't cheap so it must be good brol gaat evolueren) bijkrijg of wegzinkt in de vergeetput van de mensen op internet met teveel vrije tijd. Ik zal doorgaan. Kilometers maken dedju! En op een dag zal Johan G. Sterfmoe sterven en uit het as zal JeHova nzelfsprekend opstaan.
' hey hey Ricky Gervais I wrote you a blogg 'bout a funny ol' world that's a-comin ' alogg seems sick an' it's hungry, it's tired an' it's torn, it looks like it's a-dyin' an' it's hardly been born '
