De laatste keer waren op zo'n 3 weken van de Hoeks triathlon in Lommel. Ik had toen gezegd dat ik Spartaans ging toeleven naar mijn tweede triathlon... Het is dan ook zomer en dat is niet zo gemakkelijk met alle feestjes, bbq's en kermissen. De trainingen daarentegen zijn in volume terug gestegen. Vooral het fietsen is goed getraind geweest. Er werden ter voorbereiding redelijk wat intervaltrainingen afgewerkt en wekelijks werd er een fatsoenlijke duurtraining gereden. Kwestie van de basis te behouden en het wedstrijdtempo wat omhoog te krikken. Het lopen daarentegen viel wat tegen. Zoals ik in mijn vorige blogpost al zei, sukkelde ik wat met mijn achillespees. Onmiddellijk na terugkomst van vakantie heb ik een afspraak gemaakt met de osteopaat. Die heeft mij, 2 weken later , eens stevig onder handen genomen. Nu moet de achillespees terug genezen en dat is natuurlijk niet op 1 week gebeurd. Zelfs niet met wondermiddelen zoals ijs en Flexum gel... En dan het zwemmen. In Mol is in de zomervakantie het openluchtzwembad open en het bleek dus dat een 50m-zwembad veel leuker is om te trainen. Zelfs als het slecht weer is. Zo heb ik ook nog eens in wetsuit kunnen trainen, wat mij al meer op mijn gemak stelde. De "pullbuoy" werd ook volledig ontdekt en uitgeprobeerd, en zelfs door anderen... En dan zijn we reeds op een week van de race en dan staan we op met verschrikkelijke keelpijn (zaterdag!). Eerst dacht ik dat er iemand een mes in mijn strot had geduwd, zoveel pijn had ik! Normaal ga ik niet zo vlug naar de dokter, maar met de race van zondag in het achterhoofd, twijfelde ik niet en zocht ik mijn nieuwe huisdokter op. Die schreef al meteen een antibioticakuur voor. Niet echt een ideale wedstrijdvoorbereiding, want trainen heb ik niet kunen doen. De laatste echte training heb ik woensdag op de fiets afgewerkt. Gisteren (donderdag) ben ik nog een klein stukje gaan lopen om te checken hoe het met die (verdomde!) achillespees zit. Al bij al viel het mee, maar ik voelde dat het nog niet volledig genezen is. Het zal weliswaar goed genoeg moeten zijn voor zondag!
Zondag om 14u is het dus te doen! De 25ste Hoeks Triathlon in Lommel. Een kwarttriathlon waarbij er 1500m gezwommen moet worden, 40km gefietst en 10km gelopen. Mijn 2de kwarttriathlon waarbij mijn doel terug is om binnen de 2u30min te finishen, maar waarbij ik toch wel een verbetering wil zien in het zwemmen!! Om 14u springen we in het water aan de brug van Center Parcs Vossemeren. Een goed half uur later zal ik aan mijn tijdrit beginnen (voor de supporters zal ik gemakkelijk te herkennen zijn aan de fluogroene tijdrithelm!). Terug een dik uur later zal ik op de markt van Lommel mijn loopschoenen aantrekken om 45min later volledig kapot te finishen. De aankomst zal dus te verwachten zijn tussen 16u en 16u30.
Daarnet heb ik nog gelezen dat de officieuze watertemperatuur 21,8° is. Belangrijk, want bij 22° is het verboden van een wetsuit aan te doen! De defintieve meting zal op zondag 11u gebeuren en dan weten we zeker hoe we gaan zwemmen. In totaal nemen er 232 triatleten deel aan de kwarttriathlon, waarvan 38 vrouwen. Meer info kan je op de volgende website vinden: http://www.lommelsetriatleten.be/
Genoeg gezeverd, op naar zondag!!! Hopelijk met veel supporters langs de weg!!!
Het is alweer effen geleden dat ik nog iets geschreven heb. Maar eigenlijk is er ondertussen ook niet zo heel veel gebeurd. De maand juni was een maand waarin ik het wat rustiger aan deed. De trainingsuren waren een beetje naar beneden gehaald. En dat voor 2 redenen. Ten eerste omdat het doel pas in september lag en dat nog een hele tijd is om een goede conditie aan te houden en ten tweede om het gezin effen wat meer aandacht te geven. De looptrainingen werden al eens overgeslaan omdat het te druk was op het werk en zelfs de zwemtrainingen moest ik al eens laten vallen, de ene keer door een afspraak met Kind&Gezin en een andere keer door een concert van Pearl Jam. Het fietsen was ook wat minder omdat het weer nu en dan een beetje tegenviel. Dan verkoos ik om even te gaan lopen. Door het tegenvallende weer heb ik dan nog wel eens core-trainingen gedaan. En omdat dat al effen geleden was, heb ik dat de dag erna goed gevoeld... Aauww... In juni heb ik wel mijn langste looptraining ooit gedaan. De 26km van in Afghanistan werden overtroffen door een looptraining van 27km langs de Kempense kanalen. Die training verliep vrij goed, maar de laatste kilometers was ik echt kapot en daar heb ik mij misschien een beetje overbelast. Sindsdien heb ik last van mijn linker achillespees. We schrijven nu 19 juli en dat is nog altijd niet verbeterd! Begin augustus heb ik een afspraak met de osteopaat en hopelijk zal het dan wat beter worden. Maar de eerstvolgende wedstrijd is al op 12 augustus, dus zullen er niet zoveel loopkilometers bijkomen deze periode. De eerste 2 weken zijn we op (welverdiende) vakantie geweest. We hadden een stacaravan aan de kust in de Languedoc-Roussillon gehuurd en het goeie weer was ideaal om de batterijen terug op te laden. Ondertussen ben ik toch een klein beetje blijven trainen, een paar keer gaan lopen, maar voonamelijk gezwommen. Kwestie van de conditie toch een beetje op peil te houden. We zijn ook naar de Ronde van Frankrijk geweest, meer bepaald de 13de etappe naar Cap d'Agde. We stonden net voorbij de vlag van 5km (richting finish) en even voordien moesten de renners over een heuvel van 3de categorie (Mont Saint Clair in Sète), dus was het peleton helemaal uiteen gevallen. Ideaal dus om de renners goed te kunnen bewonderen en ten volle te supporteren voor de Belgen! Dit gezegd zijnde zijn we dus een kleine 3 weken van mijn eerstvolgende kwarttriathlon, de Hoeks triathlon in Lommel. En daar zijn we nu volle bak naartoe aan het leven... Op een beetje Spartaanse wijze, in zover dat dat gaat...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen) Tags:Tour de France, Hoeks triathlon
07-06-2012
Recuperatieweekske
Afgelopen zondag was dus mijn eerste triathlon. En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik tevreden terugblik. Vooral als ik aan de totale tijd denk (2u12min) dan vind ik dat ik het er goed heb vanaf gebracht. Zeker met het sterke deelnemersveld dat in Meer van start ging. Nu weet ik tenminste ook dat ik op het zwemmen de meeste tijd kan goedmaken. Als ik 5 minuten eerder uit het water was gekomen, dan had ik maar liefst een 30-tal plaatsen hoger geëindigd. En ook dat ik op het openwaterzwemmen nog wat moet oefenen. Om te beginnen heb ik daarvoor een nieuwe zwembril gekocht. Na wat research op het net is mijn oog dan ook gevallen op de Zoggs Predator Flex. Naar het schijnt een goede bril. Ook een paar elastische schoenveters zitten bij de bestelling deze keer . Deze week heb ik dan ook een recuperatieweek ingelast. Niet dat de wedstrijd nog altijd in de benen zit, maar gewoon om het "tapering-off" trainingsprincipe toe te passen. De bedoeling is om de maand juni wat kalmer aan te doen. Om dan in juli en augustus nog 2 goede trainingsmaanden te hebben. Zeker met de doelen die ik in september heb gesteld, moet ik beseffen dat ik dit conditieniveau geen 3 à 4 maanden kan volhouden. Het is deze week dus bij de fietsritjes naar het werk gebleven en dinsdag bij een rustige zwemtraining. Hoewel ik op de fiets al een paar goed nat ben geworden (het prachtige wisselvallige weer!) en de gemiddelde snelheden dan sowieso hoger liggen... Morgen is het bij ons de "Dag van de Militair" en we gaan MTB'en op de Teut in Zonhoven. Een mooi parcours en een ideale gelegenheid om een paar intervallen te trainen. Daarna gaan we een (hopelijk) lekkere spaghetti verorberen en dan is het alweer weekend!
Bij deze wil ik mijn geweldige supporters van zondag nog eens bedanken en hopelijk blijft de fanclub dan ook gestaag groeien. Ook de steun van mijn vriendin betekende erg veel voor mij. Ik weet dat er enorm veel trainingsuren in triathlon kruipen en het daarom niet altijd even gemakkelijk voor haar is! Zeker met het drukke programma in augustus en september zal ik wat steun kunnen gebruiken. Ik heb mij net nog ingeschreven voor de Hoeks Triathlon in Lommel (op 12 augustus) en als het kan neem ik er ook nog de triathlon van Izegem (15 augustus) bij. Om dan te pieken tijdens de triathlons van Balen en Mechelen (allebei in september). Hopelijk kan ik daarna tevreden de winter induiken!
Aan iedereen een goed weekend en tot blogs! Gieter
Half 8 en de wekker geeft aan dat het tijd is om op te staan! Na een paar keer "snoozen" sta ik op en begin ik de dag met vitaminen en een lekkere ananas-proteïnenshake! Ik ben deze morgen opgestaan met een lichte keelpijn, vandaar de vitamientjes. Vlug de auto in en naar de bakker om ontbijt te gaan halen. Na het ontbijt begin ik mij stilaan klaar te maken. De verkenning van het parcours in Meer was toegestaan tot 12u30. Dat had ik graag gedaan, dus wou ik op tijd vertrekken. Het weer besliste er weliswaar anders over. Het regende de hele morgen pijpestelen, waardoor ik de verkenning aan mij liet passeren. Rond 11u arriveerde ik in Meer, redelijk vroeg. Ik ging mij inschrijven op het wedstrijdsecretariaat en ik kreeg mijn Curver-box met daarin 2 bidons, badmuts, race-chip, startnummers, en nog wat prullen van sponsors. Om 13u begonnen de atleten van de 1/8ste en ik was benieuwd hoe zo een start eraan toe ging. Ik heb dan ook vooral wat rondgelopen en mijn ogen goed de kost gegeven. Kwestie van zoveel mogelijk info op te slaan. Om kwart voor 2 mochten wij, voor de kwarttriathlon, ons materiaal inchecken. Eerst werd onze fiets en helm gecontroleerd, waarna we mochten verder gaan naar onze startplaats. Fiets klaarzetten, helm klaar leggen, startnummer op de helm, box, en fiets kleven, fiets- en loopschoenen klaarleggen. Daarna nog eens gaan plassen en de wetsuits rustig aantrekken. Om kwart voor 3 moesten we klaar staan aan de start. Iedereen begon een beetje in te zwemmen, dus deed ik dat ook maar. Wat mij direct opviel was hoe warm het water eigenlijk was. Aangezien het weer slecht was en het maar 12 graden was, was het de watertemperatuur hoger dan de omgevingstemperatuur! Aangename verrassing. Op aanraden van Kevin, liet in in de been- en armstukken wat water lopen. Zo ging de wetsuit beter uitgaan bij de T1 (overgang van zwemmen naar fietsen). 15u: de start is gegeven!! De eerste is begonnen!! En het begon eigenlijk direct niet zo goed. Ik liet mij te veel meeslepen en begon te hevig. Ik had duidelijk last van mijn wetsuit, ik verkeerde na een hondertal meter zwemmen in ademnood en ik kreeg ook geen ritme vast. Ik maakte mijn wetsuit bovenaan een beetje losser en het ging al beter. Even later kreeg ik ook water binnen in mijn zwembril. Later zou blijken dat mijn rechterlens uit mijn oog gespoeld werd. Ik moest ook enorm wennen aan het zwemmen in een meer en mijn gevoel voor ricthting was volledig zoek. Constant moest ik omhoog kijken om te zien waar de boeien lagen en telkens moest ik geweldig hard zoeken. Na 2 rondjes van 500m kwam ik na 23 minuten later uit het water als 115de, 10 minuten na de eerste! Toen ik uit het water kwam, voelde het aan alsof ik 100kg extra meesleurde, maar het enige waar ik kon aan denken was om die wetsuit uit te trekken. Toen ik aan mijn fiets kwam, had ik mijn wetsuit al uit tot aan de middel en verbazingwekkend snel was de volledige wetsuit uitgetrokken. Daarna trok ik mijn helm en mijn koerschoenen aan en vertrok ik voor mijn 3 rondes van 13km. Het eerste deel was wind op kop, maar ik kon al onmiddelijk een goed tempo aanhouden. Ik kon ook al direct een paar tegenstanders voorbij steken, wat enorm goed was voor de moraal. Zeker na dat ik bijna als laatste uit het water was gekomen! Na bijna 38km en 1u02min verder, kwam ik aan de wissel om te gaan lopen. Ik had een gemiddelde van 36km/u de fietsproef afgerond! Toen ik mijn loopschoenen wou aandoen besefte ik pas hoe koud ik het had. Ik had het enorm moeilijk om mijn veters te knopen en de eerste hectometers van het lopen, moest ik echt mijn voeten warm lopen. Het voelde aan alsof die volledig bevroren waren. Halverwege de eerste ronde stak de kopgroep mij voorbij en toen ik de eerste loopronde gedaan had, was de de winnaar van de kwarttriathlon al bekend! Chapeau aan Stenn Goetschouwers, die de triathlon op 1u43min deed. Ik moest dus nog 5km doen ik probeerde mijn tempo zo goed mogelijk aan te houden. Ik had bewust mijn hartslagmeter niet aangedaan voor 2 redenen. De eerste reden was omdat mijn horloge zeker niet zo remmen om mijn wetsuit uit te trekken. En ten tweede wou ik puur op gevoel de triathlon uitlopen. Het lichaam liegt immers nooit! Na 2u12min kwam ook ik aan de finish!! Veel beter dan ik had gehoopt (ik hoopte op 2u30min) zat mijn 1ste triathlon erop en mocht ik mijn vanaf nu triathleet noemen!!!
Maar toch had ik een beetje een dubbel gevoel, wetende dat als ik beter had gezwommen, ik een nog betere tijd had kunnen halen.
Maar sowieso was ik heel tevreden met mijn resultaat. Ik heb dan ook genoten van begin tot eind, wat zeker niet simpel was met die herfsttemperaturen! Hopelijk kan ik mijn volgende triathlon doen met wat beter weer.
Met een doosje kersttomaten en een AA Drink als troostprijs keerde ik moe maar voldaan terug naar Balen, om mij te laten verwennen door een lekkere frituurfriet!
De volledige uitslag en foto's kan je vinden op de site van Meetria
Dit is nog mijn overzicht van de trainingen in de maand mei: Fietsen: 1265,2km Lopen: 113,4km Zwemmen: 4,15km
De eerste maand dat ik zwom, iets minder gefietst dan vorige maand. Dat ligt deels aan het slechte weer in het begin van de maand en deels aan het feit dat ik een 2 weken het accent op het lopen heb gelegd. Dus meer gelopen dan in april.
Het aftellen is begonnen. Ik ben nu echt in de recuperatie-modus geslagen. Zondag en maandag heb ik 2 (welverdiende) rustdagen gehad na de Bilzen Classic. Dinsdag ben ik gaan zwemmen. Dankzij Jeroen moest ik niet alleen gaan, want mijn zwemcoach ging liever op de lappen...
De zwemtraining ging, in tegenstelling tot vorige week, heel goed. Eerst moest ik 4x100m inzwemmen. Toen voelde ik al dat ik veel beter ging zwemmen dan vorige week. De eerste, echte test voor het weekend kwam er met de volgende reeks: 800m aan 1 stuk zwemmen. Het ging veel beter dan verwacht. Ik zwom een rustig, maar stevig tempo en de ademhaling ging goed. Na de 800m-reeks, moest ik nog 2x200m en dan 50m loszwemmen. Hoewel ik dacht dat ik niet genoeg tijd ging hebben om de zwemtraining af te werken, was ik net op tijd klaar om plaats te maken voor de triatleten van Triamo.
Woensdag heb ik nog een lange fietstraining gedaan: in totaal bijna 5u. Een kleine 130km gereden. Rustig tempo, 2 versnellingen van 10min op wedstrijdtempo. Ik voelde wel nog altijd de Bilzen Classic in de benen, nu toch al een paar dagen geleden. Vandaag moest ik werken, dus de fietskilometers stonden sowieso op te teller. In het naar huis rijden, heb ik nog een paar korte intervallen van een kilometer of 3 op wedstrijdtempo gedaan. En dat is normaal gezien de laatste intensieve inspanning! Morgen moet ik ook werken, en misschien doe ik dan nog een superlichte looptraining. Kwestie van de benen nog eens te laten lopen, want ik heb deze week nog geen enkele loopkilometer op de teller staan en dat zijn ze niet meer gewend.
Dinsdag heb ik ook mijn wetsuit aangekregen! Op internet vond ik een superkoopje en dat kon ik dus niet laten liggen. Een Blueseventy Sprint. Voor de leken zegt dat niet veel, maar triatleten weten wel dat Blueseventy een degelijk merk is. De Sprint is dan ook het instapmodel, ideaal voor mij dus. Met volle moed ging ik dat eens passen, maar dat viel ferm tegen. Dan maar eens googelen: how to put on a wetsuit. De domste tip haalde ik er uit: plastic zakken over handen en voeten en zo de wetsuit aantrekken. En wonderwel lukte het mij, na de derde keer. Een (droog) wetsuit uitdoen is trouwens ook gemakkelijker gezegd dan gedaan. Van een specialist heb ik te horen gekregen dat een nat pak beter uitgaat dan een droog! Oef...
Toch nog een paar keer oefenen, want het zou nogal lullig zijn om daar een kwartier te staan sukkelen om de wetsuit uit te krijgen. Hoewel sommigen dat wel leuk zullen vinden...
Het debuut, zoals ik in mijn vorige blog heb verteld, is dus de kwarttriathlon van Meer. Dat is volgende week zondag 3 juni om 15u. Bij deze hebben jullie geen excuus om te komen supporteren! Maar om goed voorbereid te zijn had ik nog een goede trainingsweek op het programma staan. We begonnen maandag met het fietsen naar het werk. Kwestie van de week rustig te beginnen. Na vorig weekend, met Pieter, voelde ik me nog altijd een beetje futloos en in het kader van "luisteren naar je lichaam" heb ik de voorziene looptraining laten vallen. Om het goed te maken heb ik 's avonds dan maar een snelle training huiswaarts gedaan. Met een klein ommetoerke dat ik 30km had aan een gemiddelde van 33km/u. Niet slecht voor een futloos triathleet in spe... Dinsdag was het alweer een werkdag, dus de fietskilometers zaten alweer in de benen. Op het werk had ik de tijd om een rustige looptraining van 10km af te werken. Dinsdag is ook zwemdag, dus dook ik samen met mijn zwemcoach Joris in het Molse zwembad. In totaal moest ik 1500m zwemmen: 200m inzwemmen 2x250m 25m snel 25m rustig 4x100m 2x25m tempo 4x50m los 4x25m los Bij het zwemmen leek het wel of ik de eerste helft meer aan het ploeteren was dan zwemmen. Ik had moeite met mijn ademhaling en mijn techniek leek ik ook overboord te gooien. Het had er wel voor een groot deel mee te maken dat ik in de vijfde (de snelste) laan lag. Normaal zwem ik in de 4de laan, maar daar was het te druk. Daardoor wou ik, onbewust, te snel zwemmen. Geen goede beslissing. Al bij al was dinsdag weer een beestig goede trainingsdag! Woensdag was een rustige dag, vooral na gisteren was dat wel nodig. Gewoon heen en terug naar het werk gefietst. 's Avonds had ik op internet wel een wetsuit in promotie gevonden. Een BlueSeventy beginners-wetsuit model jaar 2011. Ideaal, dus bestellen maar. Donderdag had ik een lange duurtraining op de fiets voorzien. Ik had eerder een route op de computer voor mijn GPS uitgestippeld om eens in Meer te gaan bekijken. Iedereen die zijn vak serieus neemt, gaat op verkenning . Ook was ik eens langs Baarle-Nassau, gefietst. De Belgische enclave in Nederland, best wel interessant. Maar toen ik thuiskwam, na 5u10min fietsen, was ik de Hollandse klinkerkes toch kotsbeu!! Het weer was ideaal, het is al een tijdje zonnig weer met temperaturen tussen de 20° en 30°. Geen reden tot klagen, maar dat mocht wel na het uitzonderlijk slechte voorjaar. Ik was trouwens Kevin Hulsmans nog tegengekomen in Mol-Millegem! Vrijdag moest de auto binnen in de garage voor een nieuwe cardanas. Ik maakte dan ook van de gelegenheid gebruik om een looptraining naar huis in te lassen. Zo kwam het dat 12km gelopen heb. Vrijdagavond had ik een afspraak met Olivier van Specialized voor mijn Body Geometry Fit. Kwestie van de fiets perfect op het lichaam af stellen. Het opmerkelijkste was eigenlijk dat ik te horen kreeg dat mijn een been langer was dan het andere. De bekkenproblemen die ik de laatste jaren heb gehad, konden wel eens het gevolg daarvan geweest zijn. Ik kreeg dus speciale inlegzolen en een hogere zadelstand om alles in orde zetten. Ook kantelde mijn rechtse knie naar binnen bij de opwaartse beweging. Ook daarvoor hadden ze bij Specialized een inlegstukje voor bij in de schoen. Na 3uur meten en analyseren was zowel mijn koersfiets als MTB perfect op mijn atletische lichaam afgesteld. Zaterdag was dus de eerste test voor mijn nieuwe fietspositie. Ik ging de Bilzen Classic rijden. Niet overtuigd dat ik de 180km ging aankunnen, schreef ik mij er toch voor in. Onmiddelijk voelde ik dat er meer kracht van mijn benen naar de pedalen ging. Daarvan maakte ik gretig gebruik tijdens de eerste 2 uur, ik had een gemiddelde snelheid van 33km/u in het licht glooiende landschap. De tocht ging naar de Condroz, de streek rond Huy, dus ik wist dat ik die snelheid niet ging kunnen aanhouden. In de bergzone, rond Amay en Huy, reed ik de heuvels op op lijn eigen tempo, om dan tussenin een goed tempo te rijden. Na 120km voelde ik stilaan dat de benen vermoeid waren van de voorbije trainingsweek. Ik begon te voelen dat mijn linkerbovenbil ging verkrampen. Daelijk begon ik meer te drinken, maar het kwaad was geschied. Bij kilometer 150 schoot de kramp tot achter mijn oren. Mijn het minste klimmen moest ik passen. Dus besloot ik maar rustig binnen te rijden. Na 190km, deels ook door de nieuwe fietspositie, kwam ik blij maar volledig kapot terug aan in Bilzen. Na deze week is zondag dan ook een verdiende rustdag. Effen chillen in de zon, gaan fietsen met de zoon en een terrasje doen bij kameraden. Een ideale afsluiter van een mooie week! Komende week wordt een recuperatieweek. Woensdag staat nog 1 lange duurtraining op het schema en daarna begint de aanloop naar de kwarttriathlon van Meer. Hopelijk kan ik mij na het weekend dan een volwaardig triathleet noemen!
De beste manier om je vooruitgang bij te houden is een trainingsdagboek. De meeste fietsers houden een Excel-bestand bij met de gemaakte kilometers, zodat ze op het einde van het jaar de andere fietsers kunnen imponeren met het eindtotaal aantal kilometers. Ikzelf doe het ook, puur informatief kun je alle omstandigheden van de voorbije jaren snel overzien: welk weer het was, hoe de conditie was, welke periode je ziek bent geweest en hoeveel kilometers je maandelijks maalde... Voor triathlon is het dan weer iets moeilijker om alles bij te houden, want je moet de kilometers van het zwemmen, lopen en fietsen liefst apart bijhouden. Daarom doe ik het in tekstvorm. Zo kan ik ook dagelijks een opmerking bijschrijven met de extra info, zoals hoe ik geslapen heb, hoe zwaar ik gefeest heb de dag ervoor ... Zo is het gemakkelijker om bepaalde trainingen in een groter geheel zien. Sommige trainingen worden overgeslagen omdat je vermoeid of ziek bent. Of gewoon omdat je geen tijd hebt. Ondertussen ben ik dus beland in de opbouw voor mijn eerste kwarttriathlon in Meer binnen 2 weken. De basis is enkele weken geleden gelegd en nu is het dus kwestie van de conditie te onderhouden en proberen van nog enkele procentjes te verbeteren. Deze week heb ik een goede trainingsweek gehad. De nadruk lag voornamelijk op het lopen, gewoon omdat daar meer tijd voor was. Maandag heb ik een intensieve duurtraining gelopen van 10km met een interval van 15 min aan wedstrijdtempo. Dat tempo is bepaald aan de hand van mijn hartslag. De hartslag die je het langst kan volhouden aan een hoog tempo, de overslag genaamd, ligt bij mij rond 170bpm. Uit ervaring weet ik, bij het lopen, dat ik die toch een uur kan volhouden. Daarna heb ik nog wat lichte rekoefeningen en een aantal core stability oefeningen gedaan, zoals lunges. Dinsdag werd dan weer een droogtraining (training waarbij voor de training niet gegeten wordt) gedaan. Om 6u 's morgens ben ik vertrokken voor een heel rustige looptraining van een klein uur (7,7km). Woensdag moest ik gaan werken en had ik afgesproken met het Armament CyclingTeam om te gaan MTB'en in Neeroeteren. Na met de MTB naar het werk en terug te rijden, had ik alles samen 90km. Toen ik thuis kwam en zag dat mijn vrouw nog niet thuis was, heb ik dan nog een looptraining ingelast van 10km. Donderdag was het Hemelvaart en had ik dus tijd om een langere fietstraining te doen. Hierbij ben ik naar Diest gereden voor een klimtraining van ongeveer 110km, waarbij ik 500 hoogtemeters had. In het begin heb ik op een licht verzet gereden. De hellingen werden aan een zo snel mogelijk tempo opgereden. De vermoeidheid trad redelijk snel op, omdat de zwarte trainingsdag van woensdag nog in de benen zat. Op het einde ben ik van Ham naar Balen gereden via het kanaal en getracht van een wedstrijdtempo aan te houden. Vrijdag moesten we naar een oude schoolvriend in Ingelmunster, dus heb ik 2 rustdagen moeten inlassen. Vandaag, zondag, heb ik een looptraining afgewerkt van 10,6km. Het was een rustige duurtraining, waarbij vooral de afgelopen 2 dagen uit het lijf werden gelopen. Volgende week staat nog een goede trainingsweek op het programma en de week erna zal voornamelijk bestaan uit rustig toeleven naar mijn eerste triathlon!!
De zomer komt eraan, het weer wordt (hopelijk) beter en de inschrijvingen voor de eerste ons komen eraan. Vorige week heb ik de spits afgebeten met mij in te schrijven voor de 1/4 triathlon van Balen. Daarjuist ben ik ingeschreven voor het BK Olympische afstand (de 1/4 dus) van Mechelen. Gisteren hebben ze mij overtuigd om in te schrijven voor de 1/4 triathlon van Meer. Er werd beloofd dat als ik meedeed, er een supportersgroep ging aanwezig zijn! Nu is het dus aan anderen om hun belofte waar te maken.... Nu nog even de training bespreken. De conditie zit goed, maar dat wisten we al. Vorige week ben ik dus effen gaan testen op de Hallembaye. De befaamde berg in Limburg had ik nog nooit opgefietst en daar was het stilaan tijd voor. Het weer was niet ideaal (veel wind en regen!), maar ik was gelukkig, op 1 stevige regenbui na, droog gebleven. Komend weekend, het Hemelvaartweekend, hoop ik nog eens een lange duurtraining op de fiets te kunnen doen! Het lopen gaat ook goed. De duurtrainingen van 10km beginnen stilaan gemakkelijk te gaan . Als loopintervaltraining was er vorige dinsdag een minivoetbal tornooi op het werk. Ideaal dus. Daar waren we met een redelijk jonge delegatie knap 3de geworden! Brons dus. Hopelijk kunnen we dezelfde trend de volledige zomer aanhouden! Morgen ga ik voor de 2de keer zwemmen. In Meer moet er 1000m gezwommen worden en daar moet ik dus nog veel voor trainen!
Ondertussen zijn we bijna halverwege mei en ik heb er al heel wat training opzitten. Toen ik in Afghanistan zat (van september 2011 tot en met januari 2012) heb ik samen met Bart getraind voor de halve marathon. Daarvoor heb ik al tussen de 500 en 600km gelopen. Een goede basis noemen ze dat. Daarbij hebben we dan nog samen heel wat spinninglessen afgewerkt en we hebben ons ingediept in de "core stability training". Allebei pittige trainingen, vooral de core trainingen zijn zeker niet te onderschatten. Omdat ik nogal wat gesukkeld heb met een gekanteld bekken en de daarbij horende rug en knieklachten, zijn vooral de core trainingen van groot belang. De kracht van de benen hangt vooral af van rug en de core in het algemeen. Als je wat meer wilt zien daarover moet je maar eens op Youtube kijken bij Livestrong en Rasmus Henning (een Deense "Iron Man" triathleet). Toen ik terug kwam uit Afghanistan heb ik mij ook een nieuwe fiets aangeschaft: een Specialized Tarmac! Om het af te maken staat er ook nog een Specialized Body Geometry Fit op de planning. Hierbij wordt de fiets voor 100% afgesteld op de fietser. Al jaren zeg ik dat ik dat eens moet doen, en nu gaat het er eindelijk van komen! Wordt vervolgd... Ik ben ook bij een fietsclub gegaan: De Leste Coll. Kwestie van 's zondags wat basistraining in groep te doen. Ook is het handig als je een toertocht wilt gaan rijden. Normaal doe ik ook nog voetbal, maar dat gaan we een jaartje uitstellen. De combinatie van de verschillende trainingen weegt nu al veel op mijn familiaal leven. ik ben dinsdag ook voor de eerste keer gaan zwemmen, juist 1km gezwommen. Ik was tevreden, vooral omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Het was ondertussen toch al een paar jaar geleden dat k nog eens wat baantjes getrokken had. Om af te ronden zijn hier mijn voorlopige trainingskilometers:
het wonder is geschied! Mijn eerste blog is een feit. De bedoeling is om mijn avontuur naar het "Iron Man"-zijn de wereld in te gooien. Hoe is het nu eenmaal begonnen? Voor iemand die graag sport lijkt triathlon de ultieme duursport. En dat is het ook, vooral door de verhalen van Iron Man Hawaii. Iedereen kent de beelden van de atleten die totaal uitgeput aan de finish komen. Die ineenzakken van totale uitputting, het lichaam tot het uiterste gedreven. En daar gaat het allemaal een beetje om. Iedereen wil zijn grenzen kennen. Hoe ver kan ik gaan? Hoe veel training kan ik aan. Hoe veel kan ik sporten zonder mijn gezin te verwaarlozen? En daarom ging ik de uitdaging aan. En die was de Iron Man 70.2 in Wiesbaden. En waarom Wiesbaden dan? Wel de Iron Man 70.2 van Antwerpen is, van horen zeggen, geen mooie wedstrijd en dan is Wiesbaden in Duitsland de dichtstbijzijnde wedstrijd. En die 70.2 dan?? De Iron Man 70.2 is eigenlijk een halve Iron Man. De 70.2 slaat op het aantal mijl die overwonnen moet worden. In metrische taal houdt dat in dat er 1,9km gezwommen, 90km gefietst en 21km (een halve marathon) gelopen moet worden. Afzonderlijk lijkt dat allemaal te doen, maar alles na elkaar? Bewust heb ik er voor gekozen om niet dit jaar deel te nemen, maar volgend jaar in augustus 2013. Dit jaar ligt het doel op de kleinere afstand: 1/8 en ¼. In Balen wordt in september 1/4de triathlon georganiseerd. Dit wordt het doel dan voor dit jaar! Dankzij de wondere wereld van de sociale media, heb ik iemand die meedoet. Door familiale redenen is het moeilijk om samen te trainen, maar het is een goed excuus om geregeld samen te komen om de trainingen en de wedstrijdplanning te bespreken bij een lekker biertje
Het is dan ook zomer en dat is niet zo gemakkelijk met alle feestjes, bbq's en kermissen. De trainingen daarentegen zijn in volume terug gestegen. Vooral het fietsen is goed getraind geweest. Er werden ter voorbereiding redelijk wat intervaltrainingen afgewerkt en wekelijks werd er een fatsoenlijke duurtraining gereden. Kwestie van de basis te behouden en het wedstrijdtempo wat omhoog te krikken. 
, eens stevig onder handen genomen. Nu moet de achillespees terug genezen en dat is natuurlijk niet op 1 week gebeurd. Zelfs niet met wondermiddelen zoals ijs en Flexum gel...
ananas-proteïnenshake! Ik ben deze morgen opgestaan met een lichte keelpijn, vandaar de vitamientjes. Vlug de auto in en naar de bakker om ontbijt te gaan halen. Na het ontbijt begin ik mij stilaan klaar te maken. De verkenning van het parcours in Meer was toegestaan tot 12u30. Dat had ik graag gedaan, dus wou ik op tijd vertrekken. Het weer besliste er weliswaar anders over. Het regende de hele morgen pijpestelen, waardoor ik de verkenning aan mij liet passeren. Rond 11u arriveerde ik in Meer, redelijk vroeg. Ik ging mij inschrijven op het wedstrijdsecretariaat en ik kreeg mijn Curver-box met daarin 2 bidons, badmuts, race-chip, startnummers, en nog wat prullen van sponsors. Om 13u begonnen de atleten van de 1/8ste en ik was benieuwd hoe zo een start eraan toe ging. Ik heb dan ook vooral wat rondgelopen en mijn ogen goed de kost gegeven. Kwestie van zoveel mogelijk info op te slaan.
Ondertussen zijn we bijna halverwege mei en ik heb er al heel wat training opzitten. Toen ik in Afghanistan zat (van september 2011 tot en met januari 2012) heb ik samen met Bart getraind voor de halve marathon. Daarvoor heb ik al tussen de 500 en 600km gelopen. Een goede basis noemen ze dat. Daarbij hebben we dan nog samen heel wat spinninglessen afgewerkt en we hebben ons ingediept in de "core stability training". Allebei pittige trainingen, vooral de core trainingen zijn zeker niet te onderschatten. Omdat ik nogal wat gesukkeld heb met een gekanteld bekken en de daarbij horende rug en knieklachten, zijn vooral de core trainingen van groot belang. De kracht van de benen hangt vooral af van rug en de core in het algemeen. Als je wat meer wilt zien daarover moet je maar eens op Youtube kijken bij Livestrong en Rasmus Henning (een Deense "Iron Man" triathleet). 
