De beste manier om je vooruitgang bij te houden is een trainingsdagboek. De meeste fietsers houden een Excel-bestand bij met de gemaakte kilometers, zodat ze op het einde van het jaar de andere fietsers kunnen imponeren met het eindtotaal aantal kilometers. Ikzelf doe het ook, puur informatief kun je alle omstandigheden van de voorbije jaren snel overzien: welk weer het was, hoe de conditie was, welke periode je ziek bent geweest en hoeveel kilometers je maandelijks maalde... Voor triathlon is het dan weer iets moeilijker om alles bij te houden, want je moet de kilometers van het zwemmen, lopen en fietsen liefst apart bijhouden. Daarom doe ik het in tekstvorm. Zo kan ik ook dagelijks een opmerking bijschrijven met de extra info, zoals hoe ik geslapen heb, hoe zwaar ik gefeest heb de dag ervoor ... Zo is het gemakkelijker om bepaalde trainingen in een groter geheel zien. Sommige trainingen worden overgeslagen omdat je vermoeid of ziek bent. Of gewoon omdat je geen tijd hebt. Ondertussen ben ik dus beland in de opbouw voor mijn eerste kwarttriathlon in Meer binnen 2 weken. De basis is enkele weken geleden gelegd en nu is het dus kwestie van de conditie te onderhouden en proberen van nog enkele procentjes te verbeteren. Deze week heb ik een goede trainingsweek gehad. De nadruk lag voornamelijk op het lopen, gewoon omdat daar meer tijd voor was. Maandag heb ik een intensieve duurtraining gelopen van 10km met een interval van 15 min aan wedstrijdtempo. Dat tempo is bepaald aan de hand van mijn hartslag. De hartslag die je het langst kan volhouden aan een hoog tempo, de overslag genaamd, ligt bij mij rond 170bpm. Uit ervaring weet ik, bij het lopen, dat ik die toch een uur kan volhouden. Daarna heb ik nog wat lichte rekoefeningen en een aantal core stability oefeningen gedaan, zoals lunges. Dinsdag werd dan weer een droogtraining (training waarbij voor de training niet gegeten wordt) gedaan. Om 6u 's morgens ben ik vertrokken voor een heel rustige looptraining van een klein uur (7,7km). Woensdag moest ik gaan werken en had ik afgesproken met het Armament CyclingTeam om te gaan MTB'en in Neeroeteren. Na met de MTB naar het werk en terug te rijden, had ik alles samen 90km. Toen ik thuis kwam en zag dat mijn vrouw nog niet thuis was, heb ik dan nog een looptraining ingelast van 10km. Donderdag was het Hemelvaart en had ik dus tijd om een langere fietstraining te doen. Hierbij ben ik naar Diest gereden voor een klimtraining van ongeveer 110km, waarbij ik 500 hoogtemeters had. In het begin heb ik op een licht verzet gereden. De hellingen werden aan een zo snel mogelijk tempo opgereden. De vermoeidheid trad redelijk snel op, omdat de zwarte trainingsdag van woensdag nog in de benen zat. Op het einde ben ik van Ham naar Balen gereden via het kanaal en getracht van een wedstrijdtempo aan te houden. Vrijdag moesten we naar een oude schoolvriend in Ingelmunster, dus heb ik 2 rustdagen moeten inlassen. Vandaag, zondag, heb ik een looptraining afgewerkt van 10,6km. Het was een rustige duurtraining, waarbij vooral de afgelopen 2 dagen uit het lijf werden gelopen. Volgende week staat nog een goede trainingsweek op het programma en de week erna zal voornamelijk bestaan uit rustig toeleven naar mijn eerste triathlon!!
De zomer komt eraan, het weer wordt (hopelijk) beter en de inschrijvingen voor de eerste ons komen eraan. Vorige week heb ik de spits afgebeten met mij in te schrijven voor de 1/4 triathlon van Balen. Daarjuist ben ik ingeschreven voor het BK Olympische afstand (de 1/4 dus) van Mechelen. Gisteren hebben ze mij overtuigd om in te schrijven voor de 1/4 triathlon van Meer. Er werd beloofd dat als ik meedeed, er een supportersgroep ging aanwezig zijn! Nu is het dus aan anderen om hun belofte waar te maken.... Nu nog even de training bespreken. De conditie zit goed, maar dat wisten we al. Vorige week ben ik dus effen gaan testen op de Hallembaye. De befaamde berg in Limburg had ik nog nooit opgefietst en daar was het stilaan tijd voor. Het weer was niet ideaal (veel wind en regen!), maar ik was gelukkig, op 1 stevige regenbui na, droog gebleven. Komend weekend, het Hemelvaartweekend, hoop ik nog eens een lange duurtraining op de fiets te kunnen doen! Het lopen gaat ook goed. De duurtrainingen van 10km beginnen stilaan gemakkelijk te gaan . Als loopintervaltraining was er vorige dinsdag een minivoetbal tornooi op het werk. Ideaal dus. Daar waren we met een redelijk jonge delegatie knap 3de geworden! Brons dus. Hopelijk kunnen we dezelfde trend de volledige zomer aanhouden! Morgen ga ik voor de 2de keer zwemmen. In Meer moet er 1000m gezwommen worden en daar moet ik dus nog veel voor trainen!
Ondertussen zijn we bijna halverwege mei en ik heb er al heel wat training opzitten. Toen ik in Afghanistan zat (van september 2011 tot en met januari 2012) heb ik samen met Bart getraind voor de halve marathon. Daarvoor heb ik al tussen de 500 en 600km gelopen. Een goede basis noemen ze dat. Daarbij hebben we dan nog samen heel wat spinninglessen afgewerkt en we hebben ons ingediept in de "core stability training". Allebei pittige trainingen, vooral de core trainingen zijn zeker niet te onderschatten. Omdat ik nogal wat gesukkeld heb met een gekanteld bekken en de daarbij horende rug en knieklachten, zijn vooral de core trainingen van groot belang. De kracht van de benen hangt vooral af van rug en de core in het algemeen. Als je wat meer wilt zien daarover moet je maar eens op Youtube kijken bij Livestrong en Rasmus Henning (een Deense "Iron Man" triathleet). Toen ik terug kwam uit Afghanistan heb ik mij ook een nieuwe fiets aangeschaft: een Specialized Tarmac! Om het af te maken staat er ook nog een Specialized Body Geometry Fit op de planning. Hierbij wordt de fiets voor 100% afgesteld op de fietser. Al jaren zeg ik dat ik dat eens moet doen, en nu gaat het er eindelijk van komen! Wordt vervolgd... Ik ben ook bij een fietsclub gegaan: De Leste Coll. Kwestie van 's zondags wat basistraining in groep te doen. Ook is het handig als je een toertocht wilt gaan rijden. Normaal doe ik ook nog voetbal, maar dat gaan we een jaartje uitstellen. De combinatie van de verschillende trainingen weegt nu al veel op mijn familiaal leven. ik ben dinsdag ook voor de eerste keer gaan zwemmen, juist 1km gezwommen. Ik was tevreden, vooral omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Het was ondertussen toch al een paar jaar geleden dat k nog eens wat baantjes getrokken had. Om af te ronden zijn hier mijn voorlopige trainingskilometers:
het wonder is geschied! Mijn eerste blog is een feit. De bedoeling is om mijn avontuur naar het "Iron Man"-zijn de wereld in te gooien. Hoe is het nu eenmaal begonnen? Voor iemand die graag sport lijkt triathlon de ultieme duursport. En dat is het ook, vooral door de verhalen van Iron Man Hawaii. Iedereen kent de beelden van de atleten die totaal uitgeput aan de finish komen. Die ineenzakken van totale uitputting, het lichaam tot het uiterste gedreven. En daar gaat het allemaal een beetje om. Iedereen wil zijn grenzen kennen. Hoe ver kan ik gaan? Hoe veel training kan ik aan. Hoe veel kan ik sporten zonder mijn gezin te verwaarlozen? En daarom ging ik de uitdaging aan. En die was de Iron Man 70.2 in Wiesbaden. En waarom Wiesbaden dan? Wel de Iron Man 70.2 van Antwerpen is, van horen zeggen, geen mooie wedstrijd en dan is Wiesbaden in Duitsland de dichtstbijzijnde wedstrijd. En die 70.2 dan?? De Iron Man 70.2 is eigenlijk een halve Iron Man. De 70.2 slaat op het aantal mijl die overwonnen moet worden. In metrische taal houdt dat in dat er 1,9km gezwommen, 90km gefietst en 21km (een halve marathon) gelopen moet worden. Afzonderlijk lijkt dat allemaal te doen, maar alles na elkaar? Bewust heb ik er voor gekozen om niet dit jaar deel te nemen, maar volgend jaar in augustus 2013. Dit jaar ligt het doel op de kleinere afstand: 1/8 en ¼. In Balen wordt in september 1/4de triathlon georganiseerd. Dit wordt het doel dan voor dit jaar! Dankzij de wondere wereld van de sociale media, heb ik iemand die meedoet. Door familiale redenen is het moeilijk om samen te trainen, maar het is een goed excuus om geregeld samen te komen om de trainingen en de wedstrijdplanning te bespreken bij een lekker biertje
... Zo is het gemakkelijker om bepaalde trainingen in een groter geheel zien. Sommige trainingen worden overgeslagen omdat je vermoeid of ziek bent. Of gewoon omdat je geen tijd hebt. 
Ondertussen zijn we bijna halverwege mei en ik heb er al heel wat training opzitten. Toen ik in Afghanistan zat (van september 2011 tot en met januari 2012) heb ik samen met Bart getraind voor de halve marathon. Daarvoor heb ik al tussen de 500 en 600km gelopen. Een goede basis noemen ze dat. Daarbij hebben we dan nog samen heel wat spinninglessen afgewerkt en we hebben ons ingediept in de "core stability training". Allebei pittige trainingen, vooral de core trainingen zijn zeker niet te onderschatten. Omdat ik nogal wat gesukkeld heb met een gekanteld bekken en de daarbij horende rug en knieklachten, zijn vooral de core trainingen van groot belang. De kracht van de benen hangt vooral af van rug en de core in het algemeen. Als je wat meer wilt zien daarover moet je maar eens op Youtube kijken bij Livestrong en Rasmus Henning (een Deense "Iron Man" triathleet). 
