Actualia en recensies van theatervoorstellingen, musicals, concerten, cd's, dvd's, strips & boeken
14-07-2015
CD-RECENSIE: ELKE TAELMAN â HEMELS
Elke Taelman begon haar zangcarrière toen ze meedeed aan het VTM-programma Can you duet en won in 2012 De muziekklas van Radio 2 in de afdeling meezingers. We hebben er even op moeten wachten maar sinds kort heeft ze met Hemels ook haar debuutalbum uitgebracht.
De plaat wordt geopend met haar allereerste single Dat hemels gevoel. De titel verwijst overigens naar de titel van dit album en in de song etaleert Elke al meteen haar vocale kwaliteiten.
Ook Jij bent zo anders en Zolang er dromen zijn, waarbij de compositie sterk wordt gedomineerd door een gitaarsound, ontbreken niet op dit debuut.
Sla je arm om me heen mag dan wel een cover zijn van Bonnie St. Claire, toch slaagt Taelman erin deze song in een eigentijdse versie te vertolken. De zangeres imponeert met haar uithalen en een accordeon completeert het geheel.
Met Pierrot staat er nog een St. Claire-cover op Hemels. Deze huidige zomersingle doet het overigens uitstekend in de hitlijsten.
De opzwepende dance-song Duizend nachten valt meteen op, terwijl Voor altijd in mijn hart gewoon een prima schlager is.
Met Mexico staat er nog een cover op het schijfje. Deze hit van Zangeres Zonder Naam doet, mede door het trompetgeschal, je meteen in zomerse sferen vertoeven.
De ballade Zonder jou werd geschreven door Elke haar gitarist Manfred Jongenelis en Wanneer ik in zijn ogen keek bewees eerder al zijn nut als hitsingle.
Topper van het album is Leeftijdsverschil, een duet met Chris Van Tongelen. Het duo bezingt een relatie tussen twee mensen waarbij er sprake is van een hoog leeftijdsverschil. Ondanks het feit dat hun omgeving er tegen is besluiten ze toch hun hart te volgen en bij elkaar te blijven. Deze song heeft hitpotentieel!
Afsluiten doet de Lierse met Ik zie de zon. Het is een dance-nummer met schlagerinvloeden. Zeer opzwepend overigens!
Elke Taelman heeft een straf parcours afgelegd, waar ze best trots op mag zijn.
Met Hemels heeft ze in ieder geval een puik debuutalbum uitgebracht!
Ilyas Baert
14-07-2015 om 14:40
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
10-07-2015
CD-RECENSIE: EMMA BALE â MY WORLD UNTOUCHED
In het najaar van 2014 nam de 15-jarige Emma Baelemans deel aan The Voice Kids. Winnen deed ze niet, maar ze geraakte wel tot in de halve finale. Inmiddels heeft ze onder de artiestennaam Emma Bale de ep My World untouched uit, die onder leiding van producer Hans Francken tot stand kwam.
Openen doet Emma met de Kodaline-cover All I want. Ze wordt enkel begeleid door piano en meteen valt haar mooie en breekbare stem op. Het nummer scoorde dan ook terecht hoog in de hitlijsten.
Ook de huidige hitsingle Run staat op het schijfje. De song duurt drie minuten, bloeit na het eerste refrein helemaal open en blijft hangen door het scanderen van Ohooh ooh.
Shame is een prima akoestisch popnummer, terwijl ook de pakkende, emotionele song Nothing arrived overtuigt. Bale haalt hier een enorm hoog niveau. Heel sterk voor iemand die amper vijftien jaar oud is!
Wonderland start sober, de opzwepende drum na het eerste refrein en de gitaarsolo van Leendert Haaksma completeren het geheel. Ook het refrein blijft meteen bij.
De puike afsluiter is de vier minuten durende titeltrack World untouched, met knap geschreven lyrics. Topsong!
Met de straffe ep My world untouched van Emma Bale ontluikt een nieuw muzikaal talent in de Belgische muziekscène.
Als je bedenkt dat ze ook nog het voorprogramma van Milow mag verzorgen tijdens zijn volgende tour, dan weet je dat Emma een mooie muzikale toekomst te wachten staat!
Ilyas Baert
10-07-2015 om 13:34
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
29-06-2015
CD-RECENSIE: MAAIKE OUBOTER â EN HOE HET DAN OOK WEER DAG WORDT
In 2013 gooide Maaike Oubouter hoge ogen met Dat ik je mis in De beste singer-songwriter van Nederland. Ze won het programma niet, maar haar naam was wel meteen gevestigd in Vlaanderen en Nederland. Na meer dan twee jaar wachten is er nu eindelijk haar eerste magnifieke debuut En hoe het dan ook weer dag wordt, dat geproduceerd werd door Joost Zweegers van Novastar.
Openen doet de straffe Nederlandse zangeres songschrijfster en gitariste uiteraard met Dat ik je mis. Met deze superhit maakte ze meteen naambekendheid in Nederland en Vlaanderen. Deze emotionele song valt ook op door het fenomenale rijmschema.
De huidige single Anders, dat over afscheid nemen gaat, doet het overigens ook uitstekend in de hitlijsten en Smoor lijkt eerst een ballade, maar na twee minuten transformeert de song in een psychedelische track.
Maarten gaat over Maaikes inspiratiebron zanger Maarten Van Roozendaal, terwijl in Nieuwe dag de percussie haast domineert.
In Wattendag bezingt de zangeres een dag waarop je alles rustig aandoet en de wereld om je heen laat draaien. Originele lyrics overigens!
Nog zon prima song is Als het kon, waarin een bluesharp en hammond het geheel complementeren.
Ouboter opent 23 april a cappella. De song gaat over de ontmoeting van haar ouders en is een uiterst romantisch nummer geworden.
In de breekbare ballade Lijmen is Maaike op haar best en de akoestische afsluiter Jij de koning gaat over haar broer.
En hoe het dan ook weer dag wordt is een excellent debuut geworden over eindigheid, liefde en verwondering met prachtige teksten.
Met dit album figureert Maaike Oubouter prominent in de Nederlandstalige muziekscène.
Zonder twijfel: 10/10!
Ilyas Baert
29-06-2015 om 16:55
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
19-06-2015
CD-RECENSIE: MANS ZELMERLÃW â PERFECTLY DAMAGED
Sinds 5 juni is Perfectly Damaged, het zesde album van Måns Zelmerlöw, die het Eurovisiesongfestival overtuigend won met Heroes verkrijgbaar.
Openen doet de Zweed met Stir it up. De song start eenvoudig, maar barst uit zijn voegen in het refrein. Måns etaleert meteen zijn zangkunsten met erg krachtige uithalen.
Uiteraard staat ook het winnende Heroes op het schijfje. Het lied stond in meer dan 21 landen op nummer 1 en is wereldwijd de 2de best verkochte single op iTunes. Heroes is dus een echte wereldhit geworden!
Someday valt op door de rocksound in combo met dance. De opzwepende drums completeren het geheel.
De prima popsong Let it burn bevat een vleugje electro, terwijl Fade away een internationale sound uitademt. Het knappe ritme blijft overigens sterk nazinderen.
Topper van de plaat is Live while were alive. Naast het scanderen van O-hooh-ooh is er ook een piano en viool te horen.
De ballade Should ve gone home start met een piano-intro, waarna een prachtig, Celine Dion-achtig nummer, met echos in de refreinen, weerklinkt. Ballades gaan Zelmerlöw blijkbaar erg goed af. Dat bewijst de zanger ook in Hearts collide.
Een dwarsfluit domineert de hele compositie van The core of you. De song is overigens goed geschreven, met knappe rijmschemas tot gevolg.
Unbreakable is een energieke dancesong waarin synts en drums knallen. Het refrein bestaat uit niet veel meer dan ettelijke malen het repetitief uitroepen van Unbreakable.
De plaat wordt afgesloten met het prachtige duet Whats in your eyes. Dit duet brengt Måns met zangeres Tilde Vinther. De stemmen blenden mooi samen op een uiterst geraffineerde piano-compositie.
De natuurlijk stem van Måns Zelmerlöw blijft meteen bij.
Overigens kan de zanger verschillende muzikale genres aan, wat zal resulteren in een mooie artistieke toekomst!
Ilyas Baert
19-06-2015 om 15:08
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
04-06-2015
CD-RECENSIE: SLONGS DIEVANONGS â GOEIEN DAG
We hebben er even op moeten wachten, maar eind mei kwam met Goeien Dag het debuutalbum uit van de Antwerpse rapster Slongs Dievanongs (alias Charissa Parassiadis).
De plaat opent uiteraard met Goeiemorgend goeiendag, het nummer waar het voor Slongs allemaal mee begon. Voor In the mix schreef ze immers een nieuwe versie van Goedemorgen van Nicole & Hugo. Het resultaat is gekend
Ook de superhit Lacht nor mij staat op het schijfje, net als de singles iFoon, Ik wil mier en Ik zen ni de bank, dat gaat over het feit dat de zangeres steeds mannen aantrekt die vooral uit zijn op haar geld.
Huidige hitsingle Danse me a is een samenwerking met Sista Flex. Het nummer is erg hitgevoelig. Dit komt o.a. omdat de compositie erg doet denken aan Lacht nor mij, het lied dat de zomer van 2013 kleurde.
Tom Lodewijckx schreef met Vakskes een oerdegelijke rocksong (met blazers!) voor de Antwerpse hiphpopster. Het mag gezegd worden: je kan Dievanongs niet in een vakske stoppen!
Met Adil Araab performed Slongs de rustige R&B-song Doeda ogen dicht. Het nummer start met een piano-intro, is zeer emotioneel en de topper van het album!
De prima song Netje werd geschreven door Halve Neuro en ook het opzwepende Nieve ex valt op, mede door het scanderen van A ge wet wa ge wilt!.
Samen met haar goede vriend Axl Peleman schreef de entertainster Kraken. Een duet waarbij Slongs in dialoog gaat over hoe de wereld aan het vergaan is. Peleman reageert eerder ludiek door te melden dat hij het gaat maken en dat ze er zelfs niet aan moet denken om hem te proberen kraken.
De puike afsluiter Gin zweet zou deze zomer wel eens alle festivals en discos op zijn kop kunnen zetten. Het refrein Gin zweet, zoe doe-doe- doen wij da! One love van t stad tot in Jamiaca! Gin zweet, oek al breken welke tent af! zing je zo mee en de stevige dancebeat continueert heel de compositie.
Als extra staan er ook nog de live-uitvoering van Welcome home en Voyage Voyage op de plaat. Deze songs van Stan Van Samang en Kate Ryan werden door Slongs onder handen genomen voor het VTM-programma Liefde voor Muziek.
Een leuke Sikey-remix van Goeiemorgend goeiendag sluit het album af.
Met Goeien Dag heeft Slongs Dievanongs een uitstekend debuutalbum gemaakt, laverend tussen emotie en humor!
Ilyas Baert
04-06-2015 om 00:00
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
12-05-2015
CD-RECENSIE: MAARTJE VAN NEYGEN â BRUSSEL â BERLIN
Op haar tweede plaat Brussel Berlin vertelt de 19-jarige Maartje Van Neygen het verhaal van Elsa, die tijdens een reis naar Berlijn verliefd wordt op streetartist Tim. Het is een verhaal boordevol heerlijke momenten, maar ook met vragen en twijfels en de belofte van een leven in Berlijn, samen met Tim.
Elsa stelde zich steeds de vraag waarom Tim steeds een meisje met donker haar schildert, terwijl zijzelf blond is. Ze vindt één jaar later het antwoord op haar vraag bij de Gedenkstaette Berliner Mauer. Ze is inmiddels niet meer samen met Tim,maar ze herkent een foto. Het meisje op de muur was dus geen liefdesrivale, maar de mama van Tim
Het album wordt straf geopend met Welkom in Berlijn. De song zet in met mandoline en heeft een poppy sound. Er wordt afwisselend Nederlands Duits in gezongen en het lied werd geschreven door Stefan Fernande. Ook de hitsingle Nood aan jou is overigens van zijn hand, waarin een bas domineert.
In Tweede plaats overheerst het trompetgeschal en het refrein Henk is zo hip, hip, hip. Hij staat met stip stip stip Karim is knap, knap, knap. Hij verovert stap voor stap . blijft meteen hangen.
Het meisje op de muur is een akoestisch nummer geworden, met een beperkte begeleiding. Van Neygen etaleert hierin haar vocaal vermogen.
De song Polaroid werd geschreven door Maartje en haar vader Eric en heeft een country-achtige sound, terwijl Praten in je slaap een emotionele ballade is, die raakt tot in het diepste van je ziel.
Tranen boven Düsseldorf valt op door de originele opening van het nummer en in Wilmersdorf is er een hoofdrol weggelegd voor een strijkerkwartet.
De track Ik kom er wel doorheen start eenvoudig met viool, maar bloeit stelselmatig open na de eerste strofe. Een gitaarsolo kondigt het einde van deze prima song aan.
Vrij zijn heeft een opzwepende compositie, die overigens ook meteen start met een gitaarsolo. Het is een puike popsong met magnifieke uithalen in het refrein.
Afsluiter Zolang er helden zin is een ode voor de gesneuvelden aan de Berlijnse Muur. Het lied valt ook op door het scanderen van Ahahahaah.
Met Brussel Berlin manifesteert Maartje Van Neygen zich met verve in de Nederlandstalige muziekscène.
Deze tweede langspeler overtreft haar debuutplaat en is van een hoog niveau.
Ilyas Baert
12-05-2015 om 12:19
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
28-04-2015
CD-RECENSIE: LOS CALLEJEROS â UKAMAO!
De 8-koppige Leuvense band Los Callejeros heeft met Ukamao! reeds zijn derde langspeler uit. De groep heeft een eigenzinnige sound waarin vrij geëxperimenteerd wordt met Afro, Etnic-folkmusic, reggae, jazz en zelfs rockinvloeden.
Opener Cumbia Callejera heeft een opzwepend en dansbaar ritme, waarin het trompetgeschal overheersend is. Een vergelijking met Django Reinhardt gaat hier zeker op.
Connected duurt zon 5 minuten en gaat over het met elkaar verbonden zijn. Het refrein bestaat uit slechts 1 zin Connected the same time en in de compositie domineren de ukelele en de electric bas de song.
Bij de intro van Aroma de primavera heerst eerst een mystieke sound, waarna het feest losbarst. Rainsticks, toyos en panfluit completeren het geheel.
Kreten luiden dan weer het swingende salsagetinte Amor de cottoreo in, terwijl Ce pays over ons land gaat.
Te lleva heeft dan weer een zeer sobere compositie. Het nummer start met een fluitintro, waarna akoestische gitaar en erg mooie samenzang weerklinken.
No me quieras tanto heeft door de elektrische gitaren en drums iets weg van een rocksong en daar dragen de wisselende lyrics zeker toe bij.
In Hoy weerklinken de trompetten in verschillende ritmes en toonaarden en met Eenzame Charango weet de band ook instrumentaal te overtuigen.
Con suma sociedad is een heerlijk zomers nummer en met La concha tu conga wordt de plaat puik afgesloten.
Los Callejeros bewijst dat wereldmuziek ook boeiend en erg divers kan zijn.
Met Ukamao! wordt het sowieso een hete zomer!
Ilyas Baert
28-04-2015 om 12:19
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
23-04-2015
CD-RECENSIE: MERDAN TAPLAK â IMPERIAL DANCEFLOOR MATERIAL
Na zijn succesvol debuutalbum In it for the honey heeft de Antwerpse deejay en producer Merdan Taplak nu met Imperial Dancefloor Material een nieuwe popplaat uitgebracht.
Met opener Im your captain laat Merdan meteen zien wie de baas is en het opzwepende ritme in Troubles in my head is erg aanstekelijk. De zangpartijen worden verzorgd door SIAM (alias Isolde Van Den Bulcke).
Face the blame wordt gezongen door Renée Seys. Naast de internationale sound valt de song vooral op door het scanderen van de titel.
Slow your face is één van de toppers van de plaat. Het nummer wordt overigens gezongen door The Voice-ontdekking Sarah Godard.
Ook solo (zonder gastzangeressen) weet Merdan te overtuigen. Rip it en Bumper zijn daar de beste voorbeelden van.
Nina Sampermans mag in zowel My love is yours als New crew haar zangkunsten etaleren. Sampermans schreef My love is yours overigens volledig zelf en daar is hiermee zeker niet aan haar proefstuk toe. Zo schreef Nina ook Would you, de Eurosong-inzending van Airis.
Voor Gravity ging de Antwerpenaar dan weer een samenwerking aan met Stellar en Sunday Rose. De vocals van Rachel Mulowayi tillen de song naar een hoger niveau en de jazzy trompet completeert het geheel.
De puike song I dont like you werd geschreven en ingezongen door Jasmine Tomballe, die overigens de meeste lyrics voor Merdans tweede langspeler tekstueel voor haar rekening nam.
Met Think I wanna sluit de producer af in stijl!
Als bonustracks gooit de deejay er nog 3 remixen van Troubles in my head, Face the blame en Run throught the night tegenaan.
Laat één ding duidelijk zijn: met Imperial Dancefloor Material is Merdan Taplak terug van nooit weggeweest!
Ilyas Baert
23-04-2015 om 14:41
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
17-04-2015
CD-RECENSIE: SCARVED â DYNAMITE
Sinds januari 2015 is Dynamite, het debuutalbum van de Belgische female hardrockband ScaRveD, vrij te verkrijgen in de Benelux.
Opener Masquerade valt meteen op door de indrukwekkende solo van Luc Van Dessel en in de metalsong Devil in disguise smelt je meteen voor de warme stem van frontzangeres Caroline (Caro voor de vrienden) Verboven. Leuk om weten is dat Caroline eerder 2 hits scoorde met haar eigen dance-project K-Line en daarna overstapte naar de rock- en metalwereld. Eén ding is zeker: you rock girl!
Army on wheels is pure hardrock en wordt gedomineerd door de bassound, terwijl Valley of Gloom opvalt door de bijzondere compositie en Wim Mertens keyboard samples.
De uitstekende rocksong Vampires tale bevat een zeer opzwepende compositie en in de strofes blenden de stemmen van Caroline en de backing vocals mooi samen.
Eternal rush is de topper van dit excellente debuut. In het nummer alterneren echos met continuerende gitaarsolos.
Eastern treasure ademt een Far West-sfeer uit en Payback time gaat erover dat je revanche moet nemen, als ze je geleend geld niet terugbetalen. Dit alles met een keiharde rocksound.
Het emotionele Silence is een ode van zangeres Caroline aan haar overleden vriendin Wendy. De strofes zijn akoestisch, maar de refreinen baden weer in de gekende metalsferen.
Titelsong Dynamite is, zoals de titel doet vermoeden, één brok explosie en in de schitterende afsluiter Brainfog toont Verboven nogmaals wat ze vocaal in huis heeft door ijzersterke uithalen te brengen op een magnifieke sound.
Dynamite van ScaRveD is zeker het ontdekken waard!
Ilyas Baert
17-04-2015 om 12:49
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
14-04-2015
CD-RECENSIE: ETHERNITY â OBSCURE ILLUSIONS
Op 20 maart verscheen Obscure Illusions, het debuutalbum van Ethernity, een progressieve powermetal-band uit Wallonië.
In de straffe opener False Lamentations demonstreert frontzangeres Julie Colin meteen haar vocale kunsten en in Entities domineert een zinderende bassound. Na een zacht intermezzo na de laatste strofe volgen de powermetal gitaarsolos zich in sneltreinvaart op.
Het energieke Shadows on the wall valt op door het scanderen van Shadows on the wall, terwijl Never thought door het pianospel van Julien Spreutels een mystieke sound creëert. Opzwepende drums completeren de krachtige compositie van het nummer.
Street door opent met een piano-intro. Meteen valt de stem van Julie weer op, die deze song overigens meeschreef. Piano en gitarenpartijen blenden mooi samen en het refrein is top!
Het loeiharde Alone barst haast uit zijn voegen door de snedige gitaarrif, maar eindigt rustig met piano, waarna een volgende zinderende solo start en Broken memories is een mix van rock- en danceinvloeden (echo, keyboards).
After all has turned to pain opent als een akoestische ballade, met enkel de stem van Julie en pianospel, waarna een rocksound de bovenhand neemt. Zonder twijfel één van de toppers van deze plaat!
Op Interlude hoor je enkel de stem van Jean Pascale Spreutels, die alle songteksten voor dit debuut schreef.
De uitmuntende afsluiter Obscure Illusions is dan weer een samenwerking met Tom E. Englund (Evergrey), Kelly Sundown Carpenter (Beyond Twilight, Firewind) en Mark Basile (DGM) als gastzangers.
Ethernity levert met Obscure Illusions een ijzersterk debuut af en manifesteert zich met dit album opmerkelijk in de metalscene.
Deze band staat ongetwijfeld nog een mooie toekomst te wachten!
Ilyas Baert
14-04-2015 om 12:27
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
09-04-2015
CD-RECENSIE: GUILTY AS CHARGED â LEAP OF FAITH
De vierkoppige heavy metalband uit West-Vlaanderen, Guilty As Charged, heeft met Leap of faith na een vijftal jaar eindelijk hun debuut klaar na hun demo-cd uit 2009.
De stevige opener Preach to the masses heeft maar één boodschap Preach!, terwijl Last chance opvalt door een ijzersterke compositie waarbij het meerstemmig refrein meteen blijft hangen.
In de titelsong Leap of Faith domineren opzwepende drums en gitaarsolos de song en het refrein van Ill never bestaat uit een aantal repetitieve woorden die samen één mooi geheel vormen, dit alles met een harde metalsound.
Het instrumentale Elysium is 250 lang puur genieten. Dit is echt een topper en bewijst dat Guilty As Charged ook instrumentaal weet te overtuigen.
Lone wolf vat met een magistrale instrumentale opener aan, waarna met een beperkte tekst het nummer volledig losbarst.
Ook Lack of control knalt weer stevig en Down is een prima afsluiter.
Goed om weten is dat deze plaat enkel als eigen beheer-release via de band te verkrijgen is of bij één van hun concerten.
Leap of faith is alvast een voltreffer, graag meer van dat!
Ilyas Baert
09-04-2015 om 11:28
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
02-04-2015
CD-RECENSIE: SELAH SUE â REASON
Vier jaar na haar titelloze debuutalbum heeft Selah Sue (alias Sanne Putseys) met Reason een waardige (volwassen) opvolger klaar.
De plaat wordt geopend met de hitsingle Alone, die opvalt door zijn opzwepend refrein en de disco-invloeden uit de jaren 80, en titeltrack Reason die het als single reeds prima heeft gedaan.
Together is een stralende liefdesverklaring aan hiphop, met medewerking van Childish Gambino, terwijl The light een mystieke sound heeft en vooral opvalt door de hoge uithalen in het refrein.
Topper van deze tweede langspeler is de akoestische ballade Alive, waarin de backing vocals mooi samen blenden met Selahs zwoele soulstem.
Sue haalt een impressionante vocale krachttour uit in Fear nothing, die werd beïnvloed door triphop en Daddy is een emotionele ode aan haar vader. Op het einde van de song hoor je hem trouwens enkele zinnen zeggen. Ontroerend!
Feel is een prima nummer met opzwepende drums. De sterke opbouw gaat over in een magnifiek refrein, met sterke uithalen.
In Right were I want u completeert een trompetsolo de typische Selah Sue-sound. Het resultaat is op zijn minst bijzonder te noemen.
Always home is een pure en oprechte song waarin door de beperkte muziekbegeleiding de stem van de zangeres op de voorgrond komt.
Het album wordt knallend afgesloten met Falling out.
Reason is een meer dan geslaagde opvolger waarin de luisteraar getuige is van de vocale ontplooiing van een soulzangeres met akoestische gitaar, verrijkt door backing vocals met motown invloeden, strijkersarrangementen en een hele resem tempowisselingen.
Het was 4 jaar wachten zeker waard!
Ilyas Baert
02-04-2015 om 16:24
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
06-03-2015
CD-RECENSIE: PURE JOYCE â H.O.P.E.
De 19-jarige singer-songwriter Joyce Lemmens studeerde in 2013 af, maar won in 2012 reeds De muziekklas van Radio 2 met Tom Dice.
Vorig jaar deed ze mee aan de preselecties van Eurosong 2014, waarin ze steeds haar vrolijke zelf was. Ze schreef er een eigen song I think I, die de halve finale helaas net niet haalde.
Onder haar huidige artiestennaam Pure Joyce bracht ze al de verrassende cover Blue uit. Eiffel 65, de originele uitvoerders, waren zo onder de indruk dat de bandleden haar prezen.
Nu is er de nieuwe single H.O.P.E., wat staat voor Hold On, Pain Ends. Joyce schreef dit nummer zelf en speelt tevens gitaar. Jens Wijnants doet, naast de erg fragiele backings, ook de extra gitaar. Een cello completeert het geheel.
H.O.P.E. is een akoestisch, eerlijk, oprecht en zuiver nummer vol emoties geworden. Lemmens etaleert een krachtige stem vol gevoel en doet een magnifieke uithaal op het einde. Het lied is prachtig in zijn eenvoud.
Er zit overigens een interessant verhaal achter de single. Begin september kreeg Joyce de vraag of ze op de Dag tegen kanker wilde optreden voor de patiënten van het ZOL in Genk. Joyce bracht die dag een aantal nummers en was zo onder de indruk door deze emotionele rollercoaster dat ze diezelfde avond nog de nieuwe song H.O.P.E. schreef.
Er zijn 1.000 exemplaren van H.O.P.E. gedrukt en de opbrengst gaat integraal naar Kom op tegen kanker.
De toekomst oogt alleszins verrassend en artistiek veelzijdig voor Pure Joyce. Ik ben alvast fan!
Ilyas Baert
06-03-2015 om 14:28
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
24-02-2015
CD-RECENSIE: CHARLI XCX â SUCKER
Charli XCX, het pseudoniem van Charlotte Emma Aitchison, kende tot nu toe nog geen grote successen. Misschien dat daar voor de 22-jarige singer-songwriter met haar nieuwste album Sucker wel eens verandering in zou kunnen komen.
De plaat wordt geopend met de titelsong Sucker meteen toont Charlotte dat ze een rebelse twintiger is. Er wordt met o.a. fuck you gevloekt dat het een lieve lust is.
De hitsingle Break the rules valt op door een dominante basintro en een opzwepende beat. In het lied zingt Charli dat ze niet meer naar school wil en niets liever doet dan te rebelleren.
London Queen wordt niet gezongen maar eerder afgerateld, al maken de stevige drums veel goed, terwijl Breaking up een groovy gitaarrif bevat.
In Gold coins etaleert Charlie haar vocale kwaliteiten en dat doet ze eveneens in haar duet met Rita Ora op Doing it.
Topper van het album is de hitsingle Boom clap. Het refrein is bepalend voor het nummer, er is zowaar een internationale sound aanwezig en het lied nestelt zich als een oorwurm. Zet deze track op repeat en geloof me: je krijgt er niet genoeg van. Boom clap is echt een pareltje!
Body on my own is een oerdegelijke popsong met leuke synths geworden en in Famous wordt er vooral op de dance gefocust met een erg hoge compositie en dito zanglijnen.
Hanging around doet qua compositie aan We will rock you denken en tevens bewijst Charli dat ze een echte rockchick is.
Met So over you wil Aitchison duidelijk maken dat ze het verleden achter zich laat en een frisse sound domineert in Die tonight. In deze ritmische song is er in het refrein ook plaats voor de scandering van oooh.
Het lied Need ur luv ademt een vrolijke uitbundigheid uit. Dat komt omdat dit nummer een mix van dance en fanfare is.
Afsluiten doet Charli XCX in stijl met Red Balloon.
Sucker van Charlotte Emma Aitchison is er eentje om te ontdekken. Je vindt 15 tracks op deze langspeler, die allemaal van de hand zijn van Charli herself.
Boom clap halen die handel!
Ilyas Baert
24-02-2015 om 15:24
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
19-02-2015
CD-RECENSIE: CIVILIAN â THE SECOND
Twee jaar geleden kreeg Civilian prima reviews voor hun debuutalbum Wake up call. Nu is er met The second eindelijk een opvolger met 12 energieke songs. Al houdt de Belgische band wel vast aan een mix van hardrock, metal en groovy rock.
Dat bewijst de opener Zusammen overigens meteen. De song mag dan wel een Duitse titel hebben, het is een 100% Engelstalige rocksong.
Deze stevige rocksound is ook te horen in Wrong side of the road en het loeiharde Love in the moshpit. De duizelingwekkende drums completeren het nummer.
Dead man walking valt dan weer op door de gesproken tekst. Het lied start redelijk rustig met een mooi gitaarakkoord en explodeert na het refrein.
In Stars tonight en Break the chain etaleert de band opnieuw hun hardrockgehalte.
En dan is er ook nog de titeltrack The second. Officieel is het nog niet, maar normaal gezien is The second het kortste nummer ooit op een cd gezet. Een wereldrecord dus! Want één seconde muziek is 0,316 seconden korter dan de vorige recordhouder You suffer van Napalm Death.
In C.E.O. volgen de bassolos elkaar aan record tempo op en Closed door bevat een extra cello wat resulteert in een mooie compositie.
Op de afsluiter Hallelujahland is nog een extra gitarist te horen: Peter Vrancken. Civilian haalt hiermee extra hard uit.
De titel van dit tweede Civilian-album is dus meer dan zomaar een opvolger. De Limburgse formatie bevestigt zich zowel muzikaal als tekstueel en dat kan alleen maar toegejuicht worden.
Ilyas Baert
19-02-2015 om 16:31
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
20-01-2015
CD-RECENSIE: OSTROGOTH â LAST TRIBE STANDING
Last tribe standing zal op 23 januari 2015 uitkomen via het Belgische Empire Records. Dit is sedert 1987 de eerste officiële release van de Belgische old school metal band Ostrogoth.
Opener No risk taken start met een eerder rustige solo van wijlen Rudy Vercruysse. Een tweede stem complementeert de eerste 2 strofes. Vanaf de derde strofe wordt de song volledig in metal ondergedompeld met een (redelijk) lang refrein.
Clouds opent met een indrukwekkende gitaarsolo en valt op door de sterke opbouw en het refrein Up high in the clouds. The clouds. The clouds, dat zich meteen als een oorwurm nestelt. Ongetwijfeld de topper van de plaat!
Ook in de aanstekelijke rocksong,Return tot the heroes museum, blijft het refrein hangen, mede door het scanderen van hey hey hey.
In de titeltrack Last tribe standing komen maar liefst drie gitaarsolos aan bod, waarbij bij bas en drums reeds domineren, met opmerkelijke rijmschemas (now/show/vow/bow en night/light/bright/heart).
Naast deze vier nieuwe studio songs staan als bonus ook nog vier live tracks op het schijfje, dat in totaal 40 minuten duurt.
Deze langspeler werd overigens geproduceerd door gitarist / achtergrondzanger Dario Frodo & Pete Mush en gemastered door Jacob Hansen.
Het artwork is dan weer van de hand van de getalenteerde Velio Josto uit Italië.
Met Last tribe standing staat Ostrogoth ongetwijfeld nog een lange metalcarrière te wachten!
Ilyas Baert
20-01-2015 om 00:00
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
01-01-2015
CD-RECENSIE: BRABANCONNE, DE SOUNDTRACK
Sinds 10 december speelt Brabançonne in de bioscoop.
De film verhaalt de strijd tussen een Vlaams en een Waals harmonieorkest die allebei geselecteerd zijn voor de grote Europese finale. Maar wanneer de solist van het Vlaams orkest dood neerstort heeft Elke een fantastisch idee om alsnog hun finale te redden: de fantastische trompettist Hugues weghalen bij de Walen.
Vanaf nu is ook de verbluffende soundtrack van deze prent verkrijgbaar. Hierop is een unieke mix van pure Belgische klassiekers, nieuwe nummers en harmonieën uit de film te horen.
Allereerst zijn er de klassieke versies van songs Zo mooi, zo blond, Het kan niet zijn, Geen wonder dat ik ween, Dag Vreemde Man en Goeiemorgen morgen gebundeld in hun oorspronkelijke versie en dito uitvoerders.
Maar er werden ook nieuwe liedjes opgenomen. Zo zingt Amaryllis Uitterlinden (Ozark Henry) Amoureux Soltaires, Bla bla bla van Ann Christy en Jimmy Freys Zo mooi zo blond. Dit doet ze uitstekend en het is een zegen om haar eens in het Nederlands te horen zingen.
Verder staan er ook twee duetten van Amaryllis en David Cantens (Marsman) op de plaat. Dat is de titelsong Ziede gij mij gere en het prachtige Verloren hart, verloren droom van Barry White. Na een zachte intro breekt het met rockinvloeden helemaal open na de eerste strofes.
Tot slot zijn er ook nog medleys te horen waarin liedjes als De allereerste keer, Ik wil je, Hou toch van mij en Goeiemorgen morgen de revue passeren.
Steve Willaert maakte ook zowel een Vlaamse als Waalse instrumentale harmoniemedley.
Dit album bevat 50% Vlaamse songs en 50% Waalse, wat resulteert in een 100% Belgisch album. Waar zie je dat nog?
Ilyas Baert
01-01-2015 om 00:00
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
17-12-2014
CD-RECENSIE: REGI IN THE MIX â ULTIMATE
Ook al steekt Milk Inc. nu in de koelkast, toch blijft Regi Penxten actief als DJ. Dit doet hij tevens al 10 jaar en omdat te vieren is er nu de luxueuze 3CD-box Regi In The Mix Ultimate.
Regi In The Mix Ultimate is dus zeker geen einde, maar een terugblik op wat is geweest en wat nog moet komen.
Op CD Past schotelt Regi zijn ultieme Retro Mix voor en dat wordt, en ik citeer, een echte "trip down memory lane". Zo knallen vette beats uit de boxen van o.a. Techotronic, Zolex, Da Rick, Tunderball, Push en vele anderen.
CD Present is alweer een super mix in echte Regi stijl. Toppers als Dimitri Vegas & Like Mike, Avicii, Kiesza, Coldplay, Zonderling en Tiësto passeren dan ook de revue. Ook eigen songs van Regi als Ultimatie Domintion, Invicible en La Vache van Milk Inc. staan op het schijfje. Opvallendste mix is die van The Final Countdown (Europe) en Slapjack van Henry Fong & Reece Low.
CD Future, tenslotte, is een eigenzinnige mix van nieuwe deep house tracks (misschien wel de toekomstige sound) en van eigen songs als Sundown in Paarl en Dont say goodbye.
Regi In The Mix Ultimatie is dé partycompilatie die je in huis moet hebben of zoals Regi het zelf zo goed verwoord: The Ultimate Christmas Gift!
Ilyas Baert
17-12-2014 om 14:43
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
05-12-2014
CD-RECENSIE: SELENA GOMEZ â FOR YOU
Op 22-jarige leeftijd reeds een best-of album uitbrengen is niet iedereen gegeven. De Amerikaanse Selena Gomze slaagde hier wonderwel in. Ze selecteerde het beste uit haar reeds vier eerder verschenen albums onder de noemer For you.
Opener The heart wants what it wants fungeert prima als popsong, maar de hitsingle Come & get it is pas echt top.
Het opzwepende en verleidelijke Love you like a love song ademt pure dance uit en Tell me something I don't know valt op door Gomez strak getimede zanglijnen en haast afgehaspelde lyrics.
Who says? kent een akoestische start, waarna een perfecte opbouw crescendo gaat in een uitermate sterk refrein.
My dilemma 2.0 is zonder twijfel de beste song van het album. Op 3 minuten tijd horen we pop, rock en dance invloeden met een prachtige tekst.
Round and round is een dancesong met gitaarrifs waarop Round and round wordt gescandeerd. De gekende single Forget forever werd geremixed door Boy Lighting.
Ook Naturally en A year without rain, waar het refrein enkel uit de zin 'Im missing you so much bestaat, werden in een radioremix gegoten door Dave Audé.
Slow down bevat een groovy dancecompositie met een internationale sound. De zangeres etaleert hier ook haar vocale kunnen.
Selena spreidt haar Spaanse kennis tentoon in MAS alsook in het exotische duet met een andere Selena Bidi bidi bom bom.
Deze puike best-of wordt afgesloten met Do it en de stevige popsong Falling down.
Perfect eindejaarscadeau!
Ilyas Baert
05-12-2014 om 13:39
geschreven door Ilyas Baert
Categorie:CD-recensie
25-11-2014
CD-RECENSIE: LAURA OMLOOP â MEER
Kleine meisjes worden groot. Daar is Laura Omloop het beste voorbeeld van. In 2009 scoorde ze met 'Zo Verliefd een enorme hit en nu 5 jaar later staat er een coole meid die nog steeds Nederlandstalige popsongs brengt, maar dan iets volwassener. Laura zei vaarwel tegen haar songschrijvers Miguel Wiels, Tracy Atkins en Peter Gillis en verliet ook de veilige haven van Studio 100. Nu zit ze onder dak bij Warner Benelux en worden haar songs geschreven en geproduced door Jeroen Swinnen (Daan, KATO, Free Souffriau, ).
Het album wordt geopend met de titeltrack, en tevens huidige single, Meer. Deze track is een R&B-song en was de ideale tussenschakel tussen de vorige albums. Het is wel een cover.
Zo zonder jou is een duet met de Nederlandse rapper Monsif. Deze popsong gaat over verleiden en het refrein blijft bij met de zin weet wat je doet doet doet gaat het goed goed goed.
Het trompetgeweld in Sorry moet de scheldwoorden overtreffen en Magie is een loepzuivere popsong, die snel blijft hangen.
De opzwepende cover van Doe Maars Smoorverliefd is leuk uitgevoerd, maar past niet in het geheel, terwijl Waar ben jij met enkel piano opent en daarna zorgvuldig met vioolarrangementen wordt afgewerkt.
Kleine Maud gaat over pesten en de voice-over wordt verzorgd door Catherine Moerkerke. Zon song brengen is al een engagement op zich!
Tijgerkat haalde duidelijk zijn invloeden bij Roar van Katy Perry en gaat over seks. Laura omschrijft zich als een tijger die het nachtelijke verleidingsspel wil spelen, maar dan wel onder haar voowaarden. Ongetwijfeld het meest volwassen lied van het album!
OMG staat bol van de afkortingen en gaat over het hectische leven van jongeren de dag van vandaag hebben. Het refrein is zowel Engels- als Nederlandstalig.
Judge me wordt muzikaal gedomineerd door trompet, trombone en een tenorsax. Het lied swingt, maar breekt geen potten.
De plaat wordt afgesloten met Try. Hier zingt Omloop voor het eerst in het Engels en dat gaat haar goed af. Maar persoonlijk hoor ik haar liever in het Nederlands.
Als eerste volwassen album kan Meer tellen, maar door te veel covers en te verschillende stijlen is het nog niet helemaal duidelijk welke artistiek - muzikale kant Laura Omloop juist wil opgaan.