Vanmorgen héél laat wakker geworden voor onze normen. Het is 8 u 20 voor we goed en wel wakker zijn. Eerst scheren en douchen in de toiletruimtes van de camping, maar dat is al een probleempje. Terwijl ik me aan het scheren ben komen de kuisdames binnen en dan mag je afwerken en de ruimte verlaten. Cerrado! De kant voor de mannen wordt afgesloten…

Ok, dan maar een andere ruimte zoeken. Er zijn er wel meerdere op deze camping…

Ondertussen zijn onze Nederlandse overburen, Michel en Hans, ook al wakker en gedouchet. Zij zijn met de fiets op weg naar Santiago en op 8 augustus in Nederland vertrokken. Ze zijn beiden opgegroeid in de buurt van Delft, Michel woont daar nog, maar Hans is uitgeweken. Hun planning is ook ruim opgemaakt want ze voorzien 80 à 100 km per dag te fietsen en vandaag gaan ze er maar een kleine 60 km doen om in Léon te geraken. Hans en Michel keren op zaterdag 6 september terug naar Nederland. Ik ben ondertussen naar de bakker in het dorp als de Nederlanders hun tocht verderzetten. Maar Christiane heeft van de jongens een fotootje gemaakt en ze uitgewuifd. Groeten en Buen camino!

Dan gaan wij ontbijten. En vlak daarna passeert er een herder aan de achterkant van de camping, waar wij staan, met wel zeker vierhonderd schapen en een aantal herdershonden. Mooi zicht om dit te mogen meemaken, zeker niet alledaags voor ons…

Dan de blog bijgewerkt, want de komende dagen hebben wij niet zo dikwijls stroom om op internet te gaan.

's Avonds, als wij in het centrum zijn, mogen wij een optreden meemaken van de Koreanen. Een schouwspel van tromgeroffel, zang en dans.

Een stukje Koreaanse cultuur op de camino, mooi hé!...

Wij hebben een goede nachtrust gehad onder de kerktoren van Terradillos de los T… (juist!)

Ik ben om 8 u 20 al klaar om te vertrekken en wie komt daar aangestapt? Robert uit Lochristi. Hij heeft vannacht in een albuerge in Ledigos geslapen en heeft de 2,8 km tot hier er al op zitten. We stappen samen verder en praten over de camino en alles wat er bij komt zien. De prijs van de albuerges, het eten, de collega's peregrino's (pelgrims), maar ook over onze pensionering en andere dingen uit het dagelijks leven.

Ondertussen zijn we ook een deel van de Aziaten, het zijn Koreanen, gepasseerd. Robert vertelt dat ze met dertien zijn, 3 begeleiders en 10 kinderen (tieners). Zij zijn 10 maanden onderweg, en hebben al een aantal landen bezocht waaronder Duitsland en Italië. Nu zitten ze hier een aantal dagen op de camino en dan trekken ze verder naar Portugal. Daarna gaan ze nog een aantal andere landen aandoen. Ze geven 's avonds rond negen uur een optreden met hun trommels.

De kilometers vliegen voorbij en de dorpen ook. Moratinos en San Nicolas del Real Camino dus ook.

Als we 2,5 km vóór Sahagun in de "Ermita de la Virgen del Puente" (Kapel van de Maagd van de Brug) even binnengaan is daar een vrouw die ons beiden een stempel bezorgt.

Verderop zegt Robert dat hij in Sahagun gaat uitzien om wat eten te kopen. Daar nemen we dan ook afscheid.

Bedankt Robert, voor de kennismaking en het samen stappen, en nog veel succes op de Camino Primitivo! Buen camino!

Ik ga nà het centrum binnen op de camping om info te vragen, want wij gaan hier 2 X overnachten, maar ook waar ik een "supermercado" (grootwarenhuis) kan vinden om onze inkopen te doen. De juffrouw van dienst duidt mij op een kaart alle gegevens aan.

Als ik 4 km verder, in Calzada de Coto, wil gaan eten in een bushalte, zitten daar al vier Fransen, twee mannen en twee vrouwen uit de buurt van Le Mans. Allen vijftigers. Ze zijn in SJPdPort vertrokken en doen op hun eigen tempo de camino. Maar ze nemen er ook wat "omwegen" bij. Ze stappen van in Calzada del Coto de "Calzada Romana" om zo in Reliegos te geraken. Au revoir en Buen camino!

Ik heb nog niet gedaan met eten en er komt een Italiaan bij zitten, een twintiger. Hij is gisteren van Boadilla del Camino tot Ledigos gestapt, goed voor 48 km. Vandaag hoopt hij 47 km te doen want hij wil op dinsdag 2 september aan komen in Ponferrada. Dat is na de trip van vandaag nog 128 km, te stappen in drie dagen. Ciao, buen camino!

Tijdens de laatste 6,5 km naar Bercianos del Real Camino neem ik toch nog een rustpauze want de zon is heet en werkt afmattend.

De kilometers beginnen nu te wegen. Maar ja, wat wil je, er blijven maar 16 stapdagen niet meer te gaan…

Christiane wacht me daar op, op een schaduwrijk plekje. Verfrissen en dan winkelen is Sahagun en daarna naar de camping, want…

Om de vertrek- en aankomstplaats van de etappe van vandaag, zonder fout, na mekaar uit te spreken moet je al enkele keren oefenen.

En dan wetende dat de Spanjaarden meestal de nadruk leggen op de voorlaatste lettergreep en dat een dubbel L als j of als Lj wordt uitgesproken. Probeer 't maar!...

Vanaf de camping ben ik na 150 m al op de camino. En dan begin ik aan een tocht van ongeveer 17 km tot het volgende dorp. Een afstand waar de meesten toch een beetje afkerig tegenover stonden de laatste dagen. Maar we moeten erdoor, dat is de camino…

Ik heb voor mijn eigen een indeling gemaakt om deze afstand te overbruggen. De eerste vijf kilometer tot aan de abdij, daarna nog eens vijf kilometer tot aan de kruising met de PP - 2419 en dan nog 6,8 km tot Calzadilla de la Cueza. Goed doorstappen, en dan zou dat moet lukken in 3 u 45.

Ik ben om 9 u 10 vertrokken op de camping en het is 12 u 35 als ik in Calzadilla de la Cueza toekom. Ondanks de hitte, de wind en géén bescherming, toch een flink tempo aangehouden én regelmatig gedronken.

Verder naar Ledigos is het nog 6,2 km. Maar ik maak toch gebruik van een rustplaats op 1,5 km van Ledigos om nog wat uit te blazen.

Er is nog een man op de rustplaats. Daniël, is een Italiaan, 42 jaar, uit Venetië. Hij is met zijn vespa, een retro-model uit 1967,

op weg naar Santiago. Daniël is zondag in Venetië vertrokken en doet 300 à 400 km per dag.

Hij zat gisteren op de route Zaragoza - Logroño en het was 42°. Hij heeft zijn scooter moeten laten afkoelen.

Ik kon er een biefstuk op bakken, grapt hij.   Nog een foto met zijn vespa en dan afscheid nemen.

Ciao Daniël, buen camino en arrivederci.

Ik passeer eerst door Ledigos en dan nog 2,8 km verder naar Terradillos de los Templarios.

Ondertussen kun je het al in één keer uitspreken zeker?

Christiane zei gisterenavond nog dat ze het niet geloofde van "de autostrade aan pelgrims op de camino Francès". Vandaag heeft ze haar mening moeten herzien. Want Fromista en Carrion de los Condos zijn verbonden via de P - 980, de weg die Christiane vandaag volgt en die ook door of naast een viertal dorpen loopt. En, de camino loopt er vlak naast. We vertrekken samen om 8 u 30. Ik krijg onmiddellijk de mogelijkheid om enkele mooie beelden vast te leggen omdat we de A - 67 (Cantabria - Meseta) oversteken. Ik stel ook vast dat, hoe dichter we naar Santiago stappen hoe méér dat "de camino" leeft maar ook hoe méér aanduidingen er zijn. Niet alleen de gele pijlen, maar ook beelden, muurschilderingen en verkeersborden allerhande.

Poblacion de Campos stap ik gewoon voorbij. Maar op het pleintje in Revenga de Campos rust ik even om wat te drinken. Daar zitten ook een jongen en een meisje uit de USA waar we deze week als eens kort kennis mee hebben gemaakt. Hier zie ik voor de tweede dag na mekaar, en voor de tweede keer vandaag, ooievaars op hun nest. Vanmorgen in Fromista heb ik een koppel gezien en hier opnieuw een koppel.

Er is ook nog een Italiaan op het pleintje die enkel Italiaans spreekt. Hij kan me toch uitleggen dat er juist nog een Belg gepasseerd is.

OK, thank you, ciao…

Als ik in Villarmentero de Campos voorbij kom zijn een groep, wel 10 tot 15 Aziaten, zich aan het klaar maken om opnieuw te starten. Ik zie een jongen met drie rugzakken staan, ééntje vooraan op zijn buik en twee op zijn rug. Een andere jongen heeft drie rugzakken op zijn skateboard vastgebonden en gaat dat zo voorttrekken. Hij staat al klaar op de rijweg, wat héél gevaarlijk is…

Ik stap verder en ontmoet nog twee Spanjaarden, vier Finse vrouwen, nog een Spaanse die Engels praat en op vakantie is in deze streek. En vlak voor Villalcazar de Sirga een Braziliaan die behoorlijk Engels praat. Leandro is vertrokken in SJPdPort en wil naar Santiago. Zijn moedertaal is Portugees en daardoor verstaat hij heel goed Spaans. Onze wegen scheiden aan het volgend dorp. Buen camino Leandro!

Dan stap ik 4,5 km alleen en op 1 km van Carrion de los Condos kom ik bij een man. Ik groet hem in het Spaans en vraag dan in het Engels van welk land hij komt. Belgium, zegt hij. Nederlandstalig of Franstalig? Nederlandstalig! Eindelijk een Belg, het is Robert uit Lochristi. Robert, zelfde naam als mijn broer, is op 18 juni uit Doornik vertrokken naar Château-Porcien en zo verder naar Reims. Dan via Vézelay naar Nevers en Limoges. Hij stapt nu de camino Francès tot Léon en stapt dan noordwaarts naar Oviedo om de camino Primitivo te doen. Anders is hij té vroeg in Santiago. Robert wil op zijn verjaardag, 25 september, aankomen in Santiago en via de omweg van de camino Primitivo zal dat lukken. We nemen afscheid voor het beeld van de pelgrim in Carrion de los Condos. Robert gaat zijn albuerge zoeken en ik de camping. Misschien tot één van de volgende dagen, en buen camino!

Ik naar de camping waar Christiane geparkeerd staat, niet ver van de camino.

Onmiddellijk als ik toekom zegt ze dat ze vandaag héél, héél véél pelgrims gezien heeft. Dus toch een autostrade?…

Ik ben laat weg op de camping in Castrojeriz. 9 u 35 ! En de zon staat al te schitteren.

De brug van de rivier over en dan klimmen. Wij moeten een hoogte van ongeveer 100 m overwinnen. Alto de Mostelares ligt op 910 m met een klim van meer dan één kilometer aan 12 %. Boven op het plateau is het ongeveer 300 à 400 m vlak en dan een afdaling aan 18 %. Dat is echt opletten!! Zelfs al is het eerste stuk volledig in beton.

Op weg naar Itero de la Vega kom ik een Slovaak tegen die Engels praat. Hij zegt dat hij de Camino heeft gedaan, SJPdPort - Santiago en dat hij nu op terugweg is naar Bayonne. Vandaar wil hij al liftend terug naar huis. Maar hij zit zonder geld om zijn overnachtingen te betalen en daarom vraagt hij een beetje geld. Ik geef hem wat, hij bedankt mij en gaat verder.

Ik stel vandaag, opnieuw, de afstand in de gids in vraag. Ik heb twee uur en half gestapt en slechts 6,6 km afgelegd in Itero de la Vega.

Er volgt nog een zachte beklimming van ongeveer 5 km naar Otero Largo. Onderweg passeer ik het kanaal van Pisuerga. Daar staat een vrouw met een fiets. Het is Bonnie, uit Minnesota, USA. Bonnie is een vijftiger en is in SJPdPort, te voet vertrokken voor de Camino. In Burgos heeft ze een fiets gehuurd voor vijf dagen, die ze in Léon weer mag achterlaten. Daarna gaat ze de rest te voet afleggen. Ik zie haar nog één keer terug aan het watertappunt in Boadilla del Camino. Hier zie ik ook een aantal ooievaars op hun nest. Ik denk dat er drie nesten zijn. Maar ondertussen ben ik weeral meer dan 10 km door de meseta gestapt. De Spaanse hoogvlakten op 800 m en meer… Broeierig warm, venijnig windje, dus drinken is de boodschap. Op een viertal km van Fromista kan ik langs het kanaal van Castilla lopen, dat koelt een beetje, maar toch niet alles.

Juist voor Fromista is er een rustplaats. Daar maak ik gebruik van, want het is bijna 16 u 00. Terwijl ik daar zit te rusten komt er een jongeman toe. Jacob, uit Oostenrijk, spreekt Engels. Jacob is vanmorgen om 5 u 00 in Hontanas vertrokken en heeft nu al 32 km gestapt. Hij voelt zich nog goed. Hij wil eerst wat rusten en dan nog 10 km verder stappen. We praten nog wat over onze tocht en over de mobilhome.

Daarna nemen we afscheid. Jacob, buen camino!

Ik stap verder naar de camperplaats, juist voorbij het centrum, waar Christiane de mobilhome, nogmaals op de camino heeft geparkeerd.

Vandaag en de volgende dagen, etappes door de ruwe hoogvlakten (+/- 800 m) tussen Burgos en Léon. Links en rechts gaan we voorbij een aantal toppen die de 900 m en enkelen die zelfs de 950 m meter hoogte overschrijden. Ruw, maar een mooi berglandschap.

Van bij de start in Hornillos del Camino zit ik in het spoor van een man die gelijke tred houdt. Na goed 1,5 km kom ik bij hem omdat hij vertraagt om even met een Frans meisje te praten. Dan stappen we samen verder. Hij heeft dezelfde voornaam als onze pa, François komt uit Parijs, spreekt Frans maar ook Spaans omdat zijn ouders toendertijd zijn moeten vluchten voor het Franco-regime in Spanje. Hij is 65 jaar en is al 4 jaar bezig met lange afstanden te wandelen.

In 2011 heeft hij de Camino Francès gedaan (SJPdPort - Santiago)

2012 - Camino Primitivo (Oviedo - Santiago)

2013 - Van Le-Puy-en-Velay naar SJPdPort alleen in Frankrijk

en nu is hij vertrokken in de buurt van Barcelona, heeft de Ebro (rivier) gevolgd tot in Logroño en is dan overgestapt op de Camino Francès en hij wil doorgaan tot in Finisterre. Wij praten ook over voetbal, het wereldkampioenschap en over de kwaliteit van de verschillende landenteams. En dat je met 11 goeie voetballers nog géén goeie ploeg hebt. Daar is méér voor nodig.

Het is tien uur. Ik ben één uur en een kwart aan het stappen. François vraagt of het nog ver is voor een volgend watertappunt. Ik weet het niet. Ik geef hem wat gedroogd fruit en wat noten. Dat vindt hij lekker. Hij wil wat rusten want hij is al drie uur aan het stappen.

Ik neem afscheid. Bonjour François, misschien tot in Castrjeriz en Buen Camino!

Terwijl ik bij François aan het drinken was, zijn er ons enkele mensen voorbij gestapt. De laatste, een jong meisje van 18 à 19 jaar, haal ik zo weer in. Ik zeg haar goeiendag (altijd in 't Spaans) en ze antwoordt "Bonjour". Française, vraag ik. Nee, Spaanse. En Frans spreken? Ja, een beetje, zegt ze. Lara is met haar familie op stap. In feite drie families, in totaal twaalf personen. Zij zijn met vier auto's uit Andalusië naar hier gekomen om hier zeven dagen te stappen tussen Logroño en Castrojeriz. Vandaag voor haar en haar familie de laatste etappe en morgen terug naar huis. Vorig jaar hebben ze SJPdPort - Logroño gedaan. En volgend jaar komen ze terug. Lara heeft deze zomer met haar familie ook al een rondreis gedaan in Slovenië en het noorden van Italië. En vijf jaar geleden zijn ze in België geweest. Brussel, Brugge en Gent kan ze zo na mekaar noemen. Lara zit op de universiteit en volgt een opleiding verpleegkunde.Het lijkt mij een meisje dat weet wat ze wil. En ze zou ook graag meerdere talen kennen. Frans dat gaat al behoorlijk, maar Engels vindt ze moeilijker. Nog een foto van Lara met haar papa José en dan Adios et bon retour…

Ik ben aan het afdalen en ik passeer aan een bord: "Hontanas 0,5 km" maar ik zie nergens huizen. En dan plots, rechts in de bergflank duikt er een kerktoren op, en huizen. Oh wat ligt dit kleine dorpje hier mooi verscholen in die bergflank.

Van hier tot Catrojeriz is het nog 9 km die ik in minder dan twee uur afwerk.

Christiane wacht op de camping, opnieuw pal op de Camino…

Christiane zet me vanmorgen af op de camperplaats in Burgos, vlakbij het centrum. Vandaar loop ik naar de kathedraal om nog wat foto's te nemen. Ze is in-druk-wek-kend, zelfs zonder volk rond. Ik kan er niet genoeg van krijgen.

Het is 9 u 30 en de meeste pelgrims zijn al op stap. Ik ga de stad uit en passeer aan de universiteit van Burgos.

De afstand van Villabilla de Burgos naar Tardajos is meer als voorzien omdat ik, door de werkzaamheden aan de A - 231, een omweg moet maken van ongeveer drie kilometer.

Het is elf uur en Christiane heeft nog niks laten weten. Normaal krijg ik iedere dag een berichtje dat ze is aangekomen op de plaats van bestemming. Ik probeer haar te bellen, zonder resultaat. Ik stap verder richting Terdajos.

11 u 15 Nog eens bellen, en de twee volgende kwartieren ook. Ik blijf stappen en om 12 u 15 doe ik een berichtje. Géén antwoord…

Ik passeer door Tardajos en Rabé de las Calzadas en ga aan het monasterio Nuesta Señora iets eten.

Nog een berichtje. Géén antwoord… Het wordt me teveel!

En dan spoken de slechtste scenario's door je hoofd. Alle moed samenrapen, nog 8 km…

Onderweg toch nog enkele foto's maken, maar ik wil zo snel mogelijk in Hornillos del Camino zijn.

Vóór dat ik het dorp binnenkom zie ik de mobilhome al staan.

Wat een opluchting!!!

De reden van niet-reageren ligt bij het feit dat onze verbinding via het Spaanse telefoonnet verbroken is.

In Pamplona heeft men ons gezegd dat het één maand geldig was en nu is het al verlopen???

Wij schakelen vanaf nu terug over op onze Belgische nummers!!!

Om 18 u 00 gaan we iets eten in de Bar / Restaurant en zitten samen aan tafel met Jen, een Deense man die goed Engels praat. Hij is gisteren vijftig geworden en heeft gisteren dan maar 52 (ja tweeenvijftig) kilometer gestapt op de camino. Hij hoopt over zestien dagen in Santiago te zijn want hij loopt gemiddeld 28 km per dag. Buen Camino!

Voor mij een bewogen dag, maar ook dat is "Camino"…