Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Ik sta voor een loop-drieluik, deze avond loop ik wat intervals zo'n uur en 20 min, morgen een uurtje in z1 en zondag wil ik 35 km lopen, dit is tevens mijn laatste en langste duurloop van deze campagne. Ook al loop ik nu met de befaamde scheurkalender, het is toch altijd wat aanpassen en schuiven met trainingen. En dat heeft dan onvermijdelijk wat twijfel, deed ik genoeg lange afstanden, heb ik snelheid genoeg... maar dat is iets die elke loper wel kent, ik lees diezelfde spinsels bij iedereen dus ik hoor erbij. Ik zal deze zondag niet zonder drank vallen gezien ik 3 rondjes van 11.5 km zal lopen en me telkens zal bevoorraden aan de auto. Ik heb het al eens gezegd maar blijf ervan overtuigd dat een dertiger evenveel een mentale als een fysische training is, zeker als je deze helemaal solo loopt, die training komt je dan goed van pas tijdens de wedstrijd (die je niet solo loopt) wanneer het om de knikkers gaat zo rond km 35. Ik twijfelde na zondag om eventueel een "camelbag" aan te kopen maar ben er nog niet uit, ik vroeg wat info aan mensen die hier ervaring mee hebben. Intussen kijk ik wel al uit naar Reims das superspannend zo'n marathondag (al heb ik er nog maar eentje gedaan).
Ja ok, ik had mijn muziek wel bij toen ik zaterdag begon aan mijn dikke 30 km van St. kruis Brugge naar Gistel maar mc. Hammer stond niet op de tracklijst en toch... Rond halféén vertrok ik via het kanaal Brugge - Oostende, richting Oudenburg om dan via het ander kanaal richting Nieuwpoort te lopen maar af te slaan in Snaaskerke en dan uiteindelijk naar huize... Tot aan het 20 km punt rezen er geen problemen, zalig lopen, lekker warm, weinig/geen verkeer, super gewoonweg. Echter met nog 10 km te gaan zat ik door mijn drankvoorraad en man man, de miserie die dan begon..., ik zal het kort houden maar de laatste 8 à 5 km waren afzien in het kwadraat, zwart voor de ogen, mond kurkdroog, echt slecht, overal pijn, echt op het randje af en maar sleuren om aan de gemiddelde snelheid van een overjaarse schildpad met artritis te geraken. Nog nooit meegemaakt, als dit de man met de hamer is dan weet ik nu wat dit wil zeggen, "geparkeerd staan" zou Michel Wuyts zeggen... Thuis gestrompeld zo mottig als iets, zelfs de volgende dag, de zondag, het gevoel van een stevige kater maar ik drink al een week nikske alcohol meer, zelfs niet op Leffingeleuren vrijdag. De twijfel stak dan ook serieus de kop op want echt waar als het nog 1 km verder was geweest dan zat ik nu waarschijnlijk nog op diezelfde km van thuis. Hoe moest ik die resterende 10 km in minder dan 1 maand overbruggen? De snelheid zal in Reims omhoog moeten maar als ik dit al niet kan...enz. jawel veel zever in pakskes.
Vandaag kan ik al wat meer relativeren, ik moet verder hard werken en veel aandacht spenderen aan eten en drinken zeker op training. Ik had enkel 2 bookes met choco binnen, één klein gelleke tijdens de run en te weinig vloeistof... Een man zou al zo'n camelbak moeten kopen voor tochten van 20 km en meer, anders een jerrycan maar dat loopt zo stroef, toch? Vandaar dat ik meestal rondjes van 10 a 15 km kies zodat ik me beter kan bevoorraden.
Never again, merci. Ach ja voer de liefhebbers check William Elliot Whitmore tis een echten!!!
Gisteren zo'n 22 km gelopen via de oude tramroute van Gistel naar Wynendale en... terug natuurlijk. Verliep goed in zo'n 2 uur maar het was wel wat harken op de terugweg, waarschijnlijk moest de "vino bianco" van vorige week er nog uit. Trouwens de alcoholvrije periode is aangebroken, vanaf zondag laatstleden tot na de aankomst op marathondag is er een zelf opgelegde, algemeen alcoholverbod. Kan nie zeggen dak der niks voor doe hé.
Ik had al eens gezegd dat ik eraan dacht me te laten sponsoren tijdens mijn volgende marathon en dat zal dus ook gebeuren...
Het betreft een reeds bestaand project in Malawi die door Rob Veer (trainer dreamteam) naar buiten gedragen wordt. meer info op : www.robveer.com
Hoe ga ik nu te werk, wel de mensen die zich bereidt verklaren me te sponsoren geven me: - niets indien ik niet start of niet aankom of indien mijn tijd slechter is dan die te Rotterdam (4 uur 11 minuten en 25 seconden). - 1 euro 50 cent indien mijn aankomsttijd tussen mijn Rotterdamtijd en de 4 uur grens ligt. - 3 euro 50 cent indien ik onder de grens van de 4 uur duik. Voor elke euro die ik ophaal legt het bedrijf van Rob, 50 cent bij.
Tevens en om het wat leuk te maken kan iedere deelnemer een gokje wagen op mijn eindtijd en de winnaar krijgt een lekkere fles wijn (waar haalde ik dit idee?)
Er zijn al een 50 tal mensen die zich inschreven en de teller loopt nog, het is voor mij ook een motivatie om bij eventuele moeilijke momenten een duwke bij te doen, alle truken helpen.
Hier is em weer, back from Sicilië en kmoeten zeggen, ik ging dat daar wel snel gewoon worden, mooi weer bijna altijd 30 °, mooi land, lekker eten meer moet da nie zijn voer ikke wi. Leuke uitstapjes echt alles viel reuze mee, B&B was netjes en met een extra....we deelden de tuin met een psyhiatrische instelling...speciaal.
De dag voor mijn vertrek liep ik een dertiger twee rondjes van 15.5 km te Gistel maar zo veel wind, pff da heb ik dus nie graag hé, regen, warmte en koude kunnen me niet veel deren maar wind... kweet dat nie kan maar ken die presies altied tegen. Na 1 km verzwik ik daar mijn voet op een kastanje die door die rotwind naar beneden donderde en dan wast kiezen, wat doe ik... ik koos om het erop te wagen en pas na één rondje de balans op te maken maar het ging en ik liep verder.
In Trapani Heb ik maar één keer de schoes aangetrokken wel warm hoor, gelukkig een windje (geen rotwind deze keer) om het doenbaar te maken. En dan, op weg naar de bus die ons terug naar de luchthaven ging brengen, gepakt en gezakt, plots...lag ik daar ... in de goot (nee nie van de drank) met opnieuw een verzwikte enkel diezelfde natuurlijk en nu wel wat serieuzer... Dus dat wordt even afzien maar de trainingen gaan door hoor, nog 5 weken tot d-day ik ga der een lap op geven en in Reims onder de 4 uur proberen te lopen si, 3.59.59 is ook goed toch...
Deze namiddag loop ik mijn eerste dertiger van deze voorbereiding en er zullen er nog 2 volgen voor ik in Reims aan de start verschijn. Dit is tevens de start van mijn "Indian Summer" want met die loop zet ik mijn verlof in die me vanaf morgen en voor een weekje naar Sicilië brengt. Niet de kant van de vulkaan maar het Westen.
Ik neem mijn loopkledij wel mee maar gezien het er nog steeds 30° en meer is lijkt de kans op veel lopen erg klein.
Ik weet het, ik ben eigenlijk ...een serieuze bofkont (nog nooit gebruikt dit woord).
Terwijl ik beroepshalve mensen help om te leven zonder drug, medicatie of andere brol ben ik er zelf een tijdje geleden mee begonnen. Geen paniek, hier den uitleg: Tijdens de voorbereiding van mijn eerste marathon was ik begonnen met een "multivitamine voor sporters" in te nemen, klinkt al goed als je jezelf daarbij mag rekenen hé en dit na overleg met mensen die hierrond veel meer ervaring hebben dan mezelf. Ik kan me eigenlijk wel voorstellen dat je wanneer je 50 à 60 km per week loopt dit een grotere belasting van het lichaam vraagt dan wanneer je dit niet doet, vervolgens is het volgens mij ook niet echt onlogisch dat dit lichaam gesteund wordt als het wat extra's krijgt. En daarom neem ik nu ook weer tijdens de voorbereiding van marathon nr. 2 diezelfde vitamines, ach ja want iets wat werkt moet je niet veranderen hé.
Nu ga ik al een aantal keer naar de kiné om wat lage rugpijn te laten weg "kraken", maar mijne kiné werkt iets ruimer/breder dan enkel strikt op het bewegingsapparaat. Dit heb ik mogen ervaren toen ik tijdens de voorbereiding van Rotterdam met die "trigger-point" blessure sukkelde. Pas op tis geen hocus pocus maar ik kan ook niet zeggen dat ik het volledig begrijp het is een feit ik sta ervoor open. Ten eerste zal de klassieke geneeskunde en kinésitherapie vast niet als enige de waarheid in pacht hebben en ten tweede heeft het me erg geholpen en das dus het belangrijkste, nietwaar. Dus bij mijn eerst consultatie voor die rug onderzocht hij me en kwam tot de conclusie dat ik "co-enzym q10", een antioxidant, moest bijnemen om van mijn algemene vermoeidheid en stramme benen af te komen. En verdorie nu een week later werkt het wel zeker!!! Geloof me of niet ik ben anders (meestal) een nuchtere jongen hoor maar opnieuw iets da werkt moet je niet in vraag stellen of is het "mind over matter" ??
We gaan de intensiteit wa opdrijven want over 2 weken komt er nog een reisje waar er waarschijnlijk niet veel gelopen zal worden en bij het terugkeren rest er me dan maar 4 weken meer naar D-day. Dus het mag ietske meer zijn.
De rug blijft hetzelfde maar ik ben ook nog maar 2 maal naar de kiné geweest ee mens mag geen wonderen verwachten hé. Leuk weekend gehad op pukkelpop weer een aantal groepen leren en/of beter leren kennen. Eéntje stak er wat uit, niet onmiddellijk omdat het een megagroep is maar wel omdat het allemaal erg grappig en dikke ambiance was.
Hayseed dixie, heten de heren, met 4 zijn ze: banjo, 2 gitaren en viool. Ze spelen bleugrass/hillbilly en coveren meestal hard rock nummers alla AC/DC. Dikke ambiance, opzoeken is de boodschap !
Terwijl de fysio mijn rug onder handen pakt ben ik toch weer bezig met wat te lopen, Reims blijft niet wachten hé. Gezien de warmte de laatste dagen probeer ik wat te lopen voor het werk, toch iets meer zuurstof in de lucht.
Ook morgen doe ik nog een loopke vooraleer we richting Kiewit trekken om er een dagje te Pukkelpoppen, toch altijd een beetje feest zo'n festival al erg veel gedaan en altijd al genoten, nadien blijven we een nachtje slapen op een camping te Zonhoven om dan de zondag fris en mon(s)ter terug te keren.
Het gaat weer erg snel hé de laatste week van de vakantie is alweer aangebroken en die dutskes moeten terug naar die harde banken, ocharme. Ik heb nog een weekje Sicilië te goed voor we de zomer vaarwel kunnen zeggen dit jaar.
En ja, de pandoering van Lyon zindert nog na, en nee er zijn/waren geen verzachtende omstandigheden, we zijn gewoon niet van dat niveau, nu hopen dat ze tegen Zulte zaterdag wa frisser in het koppeke zitten.
Ik had een weekje verlof genomen en stelde dit volledig(hoe kan het anders) in teken van de kids en we deden allerlei fun-zaken.
Er was een zoektocht(wandeling in De Panne echt een aanrader), een fietstocht, een bezoek aan een leerboerderij met mais-doolhof te Loppem, zelfs een smoefelroute, allemaal bijzonder leuk en nog toffer gezien het zo'n mooi weer was. Op loopgebied heb ik wat extra rust ingebouwd ik had toch al door dat ik wat te zwaar aan het trainen was en dat voelde ik zowel fysisch als mentaal, er was weliswaar geen sprake van echte kwetsuren maar echt fris zat ik niet meer. Straks even naar de fysio en dan vanaf woensdag terug opbouwen, het feit dat ik er naar uit kijk zegt me dat ik er goed aan deed om eventjes rust in te bouwen... wordt zonder twijfel vervolgt
Twordt een loopweek met vooral rust, eventjes wat gas terugnemen, zoals ik al een paar keer zei verloopt alles goed maar ervaar ik het toch als zwaar.. en nu komen er enkele kleine kwaaltjes de kop op steken. Gelukkig niet de gekende problemen maar van die kleine knagende gevoelens, lage rug en zelfs klein beetje scheenbeen. En om geen risico's te nemen zal ik het dus eventjes rustig aandoen en de kiné aanspreken. Zo'n shinsplit kan ik echt wel missen volgens wat ik er over lees kan dat weken aanslepen dus geen risico's nemen. Op mijn kalender staat naast elke training ook een tekstje, soms motiverend soms een doordenkertje en vorige week stond er dat het begin van de voorbereiding ideaal is om een kwetsuur op te lopen,... gezien je nog zoveel tijd hebt om te herstellen...tis maar goe da jet bekijkt.
Ik kreeg net een mail uit Nederland, meer bepaald van vriend Ruud Kok.(mede dreamteamer)
Dit was in mijn ogen altijd al een ongelooflijke atleet met zijn 14 marathons per jaar, zo om de 3 weken maar wat hij nu weer flikte ...pff, hij schreef zich in in een marathon 10-daagse, ja elke dag een marathon en dit 10 keer. er waren 13 deelnemers en 7 haalden de eindmeet op dag 10. Je tijden worden dan per dag opgeteld om zo een totaal klassement te verkrijgen wel ...niet enkel won hij het geheel, maar wel met bijna 2 uur voorsprong. De tijden waren respectiefelijk' 3.25.30; 3.37.09; 3.46.12; 3.43.08; 3.42.10; 3.46.26; 3.25.33; 3.22.24; 3.28.07 en 4.13
Dit weekend was een beetje van alles en zo ga ik het hier ook neerpennen, je vindt de weg wel en anders moe je het maar eens vragen...
lopen: goe gewerkt met een eerste echt lange duurloop kleine 25 km verliep goed ben ik blij om, deze scheurkalendertraining lijkt me zwaarder dan mijn Runnersworld-training maar ik hoop dat dit op het eind dus ook een meerwaarde zal geven
fun: zekerst was er ook etentje in Colmar, kvk-rsca gaan zien, volledig weekend leuk
bizar: ook, gsm in het toilet... hoe da kan, wel.... ik sta klaar om te gaan lopen volledige uitrusting aan, short, t-shirt rond de midden een elastische gordel met een etui waarin mijn gsm zit, mijn hondenverschrikker aan den andere kant (jaja), ah je kent da nie de hondenverschrikker wel het kan zijn dat je mijn relatie met de edele viervoeter al kent (zie stukjes op dreamteamblog) if not wel, ik zien der benauwd van, waardoor dartel lopen tussen de velden soms paranoia-achtige vormen aanneemt, zie ik daar iets bewegen? hoor ik daar iets, enz ... niet echt relaxerend nietwaar, daarom kocht ik me zo'n ultrasoon toestel dat honden afschrikt indien ze mijn pad kruisen. 'k weet het een aantal zullen zeggen dat dit niet werkt maar in uiterste nood kan ik dan da toestel naar de kop van den blaffer gooien, je weet maar nooit. We wijken af, dus ik sta daar in de badkamer en denk even nog een plasje voor ik mijn loopke doe, ik scheur die gordel los (is met velcro) maar gezien dit een elastische gordel is schiet deze naar achteren en door de snelheid wordt dat gsm tasje mooi gedropt..waar er meestal andere dingen gedropt worden...tja Wc was net proper gemaakt met van die dikke groene gel ik daar onmiddellijk achter .... Om het enigszins kort te houden na 24 uur uitdrogen lijkt hij aan de betere hand (dien gsm) en is hij volledig ontsmet.
Een leuk weekend staat mij te wachten, met 3 maal lopen, straks en morgen een uur met de nodige versnellingen en zondag een duurloop van twee en een half uur.... Dat betekent dat ik best vroeg start anders ben je zo een halve dag kwijt, dit is best vroeg in de voorbereiding om nu al zo'n 25 km op te peuzelen maar ja de trainer weet best niet?
Ik ben ook best wel tevreden dat de voetbalcompetie start dit weekend en dat ik voor de eerste match al een ticket heb, zaterdagavond zit ik op de tribune om er KVK-RSCA te zien, ik kijk er naar uit. Het is waarschijnlijk meer dan 20 jaar geleden dat ik nog eens op het veld van Kortrijk was.
Pas de blog bekeken van Betty Spencer, zo zitten ze daar nu lekker in de Provence...dik verdient natuurlijk maar dat doet me telkens mijmeren hé...enkele weken geleden zat ik zelf in "La France" op camping zo'n 60 km onder Lyon. En ik weet het vakantie is zo snel voorbij, je kijkt er telkens lang naar uit en ... zoef...tis voorbij. Er zijn zo van die mensen die er graag op uit trekken maar telkens ook blij zijn terug te komen, ewel ik herken da zo nie, ik ben vooral blij er te zijn..
Ik koester zo nog die droom om ooit, ooit mijn pensioen te beleven in Italië of Zuid Frankrijk. Zeg dromen mag, niet. Maar ik besef wel dat ik waarschijnlijk teveel een softie ben, kinderen en eventueel kleinkinderen hé.
Het lopen wel da loopt, mijn eerste 20-tiger, lastig da wel, wat gezaagd aan de oren van mijn vriendin omdat ik geen herkenningspunten vond maar voor de rest, da lukt wel.
Tijdens het weekend enkel de zondag gelopen, een klein uurtje maar ik moest eigenlijk een groot uurtje lopen op een volledige marathonvoorbereiding maakt dat niet zo veel uit natuurlijk, op dat gebied stak ik veel op van dreamteamer Ruud die me vooral op het hart drukte zelf de controle over je schema te blijven houden en er geen slaaf van te worden, anders is de fun er snel af...hij kan het weten zeker met nu al om en bij de 80 marathons zo'n 14 per jaar.
We gaan dus gewoon door, ik ben blij dat ik deze vorm van sport (uitdaging) heb ontdekt, mede dank zei het dreamteam van Runners world natuurlijk, ik weet van Ysbrandt (hoofdredacteur) dat men zich op het hoofdkantoor stilaan afvragen of er nog geen sleet op de "dreamteam" formule zit, nu volgens mij niet vooral gezien de massale reacties die je krijgt éénmaal je deel uit maakt van die ploeg, dus als je straks eind september het inschrijvingsformulier vindt, is inschrijven de boodschap, je weet niet hoelang het nog kan.
Et voila si, de eerste trainingsweek zit er al op, zo'n 45 km in 4 keer, wat duurloop wat interval, we zijn gestart. Het viel al bij al goed mee al voel ik wel dat ik iets deed, maar het belangrijkste is geen pijn... Door die kwaaltjes en de aanpassing aan mijn zooltjes moet ik serieus herbeginnen om mijn conditie op peil te krijgen maar ik maak me geen zorgen over enkele weken zal dit wel in orde komen.
Ik ben echt benieuw waar ik zal uitkomen indien ik deze voorbereiding zonder problemen kan uitvoeren. Mijn marathon zal ook een(klein) beetje in het teken staan van een vorm van sponsering, hiermee bedoel ik dat ik me zal laten sponseren door de vrienden en familie, de winst(?) zal ik overmaken aan het project van Rob. Hierover morgen meer
Mijn loopschema bestaat uit 4 dagen per week lopen met een 5° loopdag verder in het schema, het is een mengeling van duurlopen, interval, marathontempo lopen kortom alles wat een mens verlangt en een zekerheid tegen de verveling. Nu blijk ik wel een stevige basis met te hebben als het over uithouding gaat, mijn diesel van 10 per uur lijkt altijd wel te werken of ik nu goed of minder getraind ben, maar gisteren stond er een interval training op het programma en ik moet zeggen das toch andere koek... Al leefde ik ze niet 100% na, ik had me voorgenomen om de eerste loopweek geen hartslagmeter te gebruiken en meer op het gevoel te lopen maar dat lukt dus niet bij interval waardoor ik mijn versnellingen veel en veel te snel uitvoerde, de eerst 3 toch want dat voelde ik al serieus last, de laatste 3 zullen wel meer op een realistisch tempo afgewerkt zijn. Normaal moet ik morgen pas de straat op maar gezien ik de donderdag en soms ook de vrijdag werk tot 19.00 uur heb ik dit wat moet verschuiven, zo ziet mijn schema er nu uit: zaterdag en zondag (meestal duurlopen, nemen meer tijd in) maandag rust en dan dins-en woensdag actie vervolgens 2 dagen rust.
Straks tijdens mijn loop van een uur, 10 min marathontempo, voor mij dus 11.2 km per uur, dank zij mijn footpod (merci runners world) zal dit mooi af te lezen zijn.
Ja ok, ik had mijn muziek wel bij toen ik zaterdag begon aan mijn dikke 30 km van St. kruis Brugge naar Gistel maar mc. Hammer stond niet op de tracklijst en toch...
Gisteren zo'n 22 km gelopen via de oude tramroute van Gistel naar Wynendale en... terug natuurlijk.
Het liep lekker dit weekend, 10 km op vrijdag, 10 km op zaterdag en 20 km op zondag, allemaal lekker vlot zonder problemen, dat heeft de burger moed.
Dit weekend was een beetje van alles en zo ga ik het hier ook neerpennen, je vindt de weg wel en anders moe je het maar eens vragen...
Iemand soms gezien wat RSCA deed tegen de nr 2 van Turkije?
