Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Gisteren een uurtje gelopen en het voelde heerlijk aan, je kent dat wel, ik was thuis nog niet vertrokken en ik voelde al... dit wordt genieten, om 16.00 uur vertrokken, fluovestje aan want rond 17.00 uur valt de duisternis al en het was weer grijs weer. (weer grijs weer? allé niet helder of zonnig dus) Halfweg begon het wat te 'miezeren' maar eerlijk regen deert me niet als ik loop wind daarentegen ...don't get me started on that one... Richting Snaaskerke stukje langs het water en zo terug ...super. Ik ga ook al eens op het gemak kijken om al mijn techniek weer op punt te stellen, nieuwe batterij voor de hartslagmonitor, idem voor de foodpod en deze moet opnieuw afgesteld worden, dat op zich wordt al een klus. Nu één jaar na mijn kennismaking met al dat moois ken al de mogelijkheden van mijn materiaal nog niet. Shame on me. Dus ik neem me voor om daar toch meer werk van te maken. Op het werk zit er hier één regelmatig te puchen om die marathon begeleiding nog een stap verder te zetten en me te laten testen met een inspanningtest en meer van dit moois, maar dat is toch nog een stap te ver voor mij, ik zie mezelf daar al zitten tussen die "echte " atleten...Trouwens Raf de raadgever (klinkt als een duif op Roekoe) is er eentje die regelmatig fietst en dan nog liefst tot hij zwarte bolletjes voor zijn ogen ziet nie het perfecte voorbeeld dus. Nu zie ik ook nog dat op mijn polar uurwerk er een lijntje tekst ontbreekt...hopelijk niet het begin van het einde van mijn rode moat. Eind deze maand of begin januari koop ik me dan nieuwe loopschoes...al zullen zulke zaken wel niet in de solden zitten zeker?? Maar ik heb dan precies één maand om ze in te lopen want op 30 jan begint mijn voorbereiding op mijn 3° marathon dat is dus 100 dagen voor M-day. lat mor kommen.
Tja het is mijn eigen fout en ik weet het, maar als je geen maat kan houden dan kom je zo van die weekends tegen die overboekt zijn. Morgen speelt Aäron (mijn oudsten) als extra mee in een amateur-theateropvoering, hij is/speelt er piccolo en gaan we natuurlijk zien, zaterdag komt de "diepen" eten wat zeker en vast dikke ambiance wordt en zondag gaan we naar de opening van een knutselatelier en later ook naar vrienden, daar tussenin wil ik wat lopen en moet Heidie schaatsles geven. Zou je geen vrijaf kunnen krijgen om uit te rusten van het weekend?
Maar eigenlijk genieten we wel hoor van die action pact weekends, we boekten trouwens al een citytrip richting Londen begin maart, nee dan is er nog geen marathon maar ik geloof sterk dat ik na die drie dagen de kilometers wel in de kuiten zal hebben.
Het loopt weer hé, tja zo simpel kan het soms zijn, de kleine loopjes volgen elkaar op en ja ik voel dat, niet op fysisch vlak maar mentaal, er is sprake van een grotere vorm van innerlijke rust en dat is wel aangenaam zo. De eerste loopkes zijn kleintjes maar zullen vanaf deze week wel geleidelijk naar meer leiden. Verder zie je dat winter alsmaar dichter komen, langer donker, kerstreclame in de bus, de sint op elke hoek zijn maar enkele vingerwijzingen. Ik zal mezelf zo rond de jaarwisseling op een nieuw paar loopschoenen moeten trakteren, altijd moeilijk om te weten wanneer ze op zijn. In de boekskes maken ze ons wel altijd bang dat niet op tijd wisselen kan leiden tot blessures en zeker voor de iets zwaarder loper zou de vervaltijd van een paar shoes wel eens wat korter kunnen zijn. Ik zal zeker de fout niet maken en er een paar flashy en trendy aan te schaffen ook al heb ik graag dat alles wat "a sortie" is maar gewoonweg dezelfde die ik nu heb nml: adidas supernova sequence. Toen ik ze aanpaste ongeveer 1 jaar geleden dacht ik dat ze wat te groot waren maar de mensen van adidas verzekerden me dat dit niet zo is en ja na 2 marathons moet ik zeggen nog nooit last gehad te hebben van blauwe teennagels of iets dergelijks dus ook de maat zal blijven. Elk zijn specialiteit hé.
Hoi, ja ja ... je denkt na een aantal jaren dat je jezelf kent of toch zou moeten kennen..maar nee je blijft altijd een onbekende voor jezelf, hoe oud je ook wordt. Let me explane.. Al en tijdje, zo'n dikke week, loop ik erbij alsof ik de wereld op mijn rug draag.. niet comfortabel dus, en ik snap maar niet wat er nu mis kan zijn,.. Wel Marnix.......JE LOOPT NIET.... das het probleem, deze namiddag een half uurtje aangezet in een type weer die me niet ligt, veeeeeeeeeeeeeel te veeeeeeeeeeeeeel wind dus en ja bij het uit de douche stappen, das na het loopke natuurlijk, snapte ik het... deuuh, ik moet lopen en om het koppetje leeg te maken en om de moraal hoog te houden. Moet een mensch daar zo oud voor worden??? Ik vrees het. Ok, dus vanaf nu loop ik en maybe zoek ik wat tussendoelen, fun wedstrijden niet om een bepaalde tijd neer te zetten of zo maar meer voor de fun, gezellige loopevenementen, tis op momenten als deze dat ik besef dat ik nog zo veel kan leren van iemand als Frank Spencer, dien et dit goed door en ik, ...ik leer nog elke dag. gelukkig.
Zo de centjes zijn op weg naar Malawi, weliswaar via Nederland, nu kan ik terug eventjes overlopen wat me te doen staat in de nabije toekomst. Ik zit al met een raar gegeven, sinds de marathon geraak ik maar erg moeilijk de baan op om wat te lopen, niet dat ik in het beruchte "zwart gat" na de marathon zit maar hoe dat het komt weet ik ook niet, ik kan precies de tijd niet vinden. Waar is al die extra tijd die ik gebruikte om te trainen? Toegeven tis vroeg donker enzo maar vorig jaar was dit de start van de trainingen voor mijn eerst 42-tiger en toen ging het wel. Dus deze jongen heeft een doel nodig om te kunnen presteren. Nu is de officiële start van de voorbereiding op de Maasmarathon pas op 30 januari, zo lang wil ik echter niet wachten anders moet ik weer van 0 herbeginnen en ik wil dit deze maal zeker vermijden. Dus wat gaan we doen... Eerst en vooral wil ik 2010 met minder gewicht inzetten, kan me goed van pas komen wanneer het trainingsprogramma start. Dus laat ons hier een doel van maken, even denken... Er resten nog 7 weken in dit voor mij leuke jaar, zonder te overdrijven moet het me lukken om 5 kg balast overboord te gooien tegen 01/01/10. Als doel op zich kan dit wel tellen, plus minimaal 2 maal een uurtje lopen per week die ik dan in januari optrek en kruidt met wat versnellingen om tegen het einde van die maand fit aan mijn nieuwe trainingscampagne te beginnen. Om de druk wat op te drijven zal ik hier mijn hopelijke progressie wekelijks noteren. Maandag wordt dag 1 en elke week laat ik het verschil in kilo zien. Hopelijk in de juiste richting.
Ik kan nu met veel trots de eindafrekening, (het ophalen van de centen is bijna achter de rug,) van de pronostiekjes naar mijn eindtijd in de marathon van Reim maken. De deal bij het inschrijven was om 1.5 euro te betalen bij verbreking van mijn Rotterdamtijd (4u 11u 25sec) en 3.5 euro te schenken bij een tijd onder de 4 uur.(eindtijd Reims: 3u 56 min 11 sec)
Er werd 104 keer meegedaan, door zo'n 95 mensen, sommigen deden meerdere malen mee, anderen gaven meer dan de 3.5 euro. Dit geeft als eindresultaat de mooie som van 370 euro... Wetende dat de organisatoe van Rob Veer voor elke euro er 50 cent bijlapt dan heben we samen 555 euro bijééngebracht.
Ongelooflijk, echt waar super hartelijk dank aan iedereen. Ik stuur dit mooie bedrag nu naar de organisatie, indien er reactie op komt laat ik het hier zeker weten, en nogmaals dikke, dikke merci.
Dit weekend gaan we met zen allen naar Hengelhoef, we (Jade, Aäron, Ruben, Lieselot, Domien, Heidi, ikke) dat zijn er 7, dus best een aardig bendje en we gaan er leuke dingen doen, er is een tropisch zwembad, er is een verjaardag te vieren (mister D), we nemen de "pannetjes" mee om een gezellige maaltijd te verorberen, er zijn spelletjes mee een kwis... kortom alles is aanwezig om er een top weekendje van te maken. Morgen na de middag vertrekken we en zondag ronden we af in een frietkot te Brugge.
Looking forward to it...
En vanaf volgende week maken we terug werk van de conditie en nog een aantal zaken maar daarover later meer.
Den "diepen", toffe kerel uit Snaaskerke, zond dit op, herkenbaar hé. Het nummer is van Rush, het betere gitaarwerk dus.
It's not how fast you can go The force goes into the flow If you pick up the beat You can forget about the heat More than just survival More than just a flash More than just a dotted line More than just a dash It's a test of ultimate will The heartbreak climb uphill Got to pick up the pace If you want to stay in the race More than just blind ambition More than just simple greed More than just a finish line Must feed this burning need In the long run... Chorus From first to last The peak is never passed Something always fires the light that gets in your eyes One moment's high, and glory rolls on by Like a streak of lightening That flashes and fades in the summer sky Your meters may overload You can rest at the side of the road You can miss a stride But nobody gets a free ride More than high performance More than just a spark More than just the bottom line Or a lucky shot in the dark In the long run... Chorus You can do a lot in a lifetime If you don't burn out too fast You can make the most of the distance First you need endurance First you've got to last... Chorus
Ik had, onder de mensen die zich inschreven voor de sponsoring, een fles lekkere wijn belooft aan diegene die mijn tijd het beste kon voorspellen. Er waren mensen bij die me een wereldrecord toewensten en er waren erbij die me probeerden te prikkelen door er een minder leuke tijd op te zetten (you know who you are).
jaja en ... het is geen doorgestoken kaart, eerst wou ze de prijs niet omdat men zou denken dat er iets niet klopt maar ze sponsorde en gokte juist, ze hielp ook erg bij het ronselen van de sponsors dus zeker dubbel en dik verdient, ze zat er 22 seconden boven.
Ook Eventjes een update ivm de Malawi centjes...
Het incasseren van de centjes is volop aan de gang, ik krijg zelfs mails van mensen die niet ingeschreven waren met de vraag of ze nog hun bijdrage kunnen doen, sommigen geven ook meer dan de 3.5 euro... .looking good!!
In de laatste nieuwsbrief van Rob stond het volgende over het project.
PR-pot voor Malawi.
Er wordt hard getraind in Malawi,op de atletiekbaan ter plaatse. Onder soms lastige omstandigheden.
Eerst 10km lopen naar de baan, dan onder leiding van coach Francis de training doen, en dan weer 10km lopen naar huis.
Van onze bijdragen komt de helft ten goede van de ontwikkeling van de plaatselijke atletiekvereniging, AC Mulanje, die zich heeft ontwikkeld tot de sterkste club van het land.
De andere helft is bestemd voor financiering van het onderwijs van de leden van de club. Hierdoor zijn sommigen in staat de middelbare school te bezoeken en af te maken.Voor weinig geld kun je daar veel goeds voor elkaar krijgen.
Doe daarom mee met de PR-pot voor Malawi:
voor elk persoonlijk record stort je 1 euro voor Malawi, vanuit RobVeer.Com voeg ik daar steeds 0.50 aan toe. Je kunt je bijdrage overmaken op rek 8485963 t.n.v. RobVeer.Com, Overberg o.v.v. Malawi. Voor 2009 is de stand tot nu toe 306,=
We gaan het bedrag dat al opgehaald was voor 2009 serieus verhogen.
Kweet et kweet et, tis nog veel te vroeg en der kan nog vanalles tussenkomen Enz. enz ... maar blijkbaar ben ik toch wel serieus gebeten door het virusje en nee tis geen mexicaansen... Mijn volgende marathon wordt ... als alles mee zit " DEMAASMARATHON " tussen Visé en Maastricht. van 09/05/10 Meer een natuurmarathon maar met fietsbegeleiding dus weer iets nieuws ... kan het dat ik nu al naar de voorbereiding en de marathonday uitkijk??? Ik weet wel nog niet met welk schema ik ga oefenen, ben trouwens niet zo goed in het snappen van die dingen ik geef toe dat moet ook niet want ik moet enkel uitvoeren maar toch ... hoe kan ik nu sneller worden met eenzelfde schema?? Er wordt ook zoveel tegenstrijdige info gegeven hé, trainen in marathontempo, trainen onder marathontempo, op snelheid op hartslag enz. De keuze van welke marathon is dus veel makkelijker dan de keuze van schema maar dit is niet erg zelf deze zoektocht boeit me en ik heb dus echt nog wel serieus wat tijd.
Het is nu genieten hoor, Ik krijg van overal leuke opmerking, via deze blog, ook op e-mail, en in levende lijve. Ok, ik geef toe de spieren voelden wat stram aan maar je zit nog zo in een roes dat deze ongemakjes absoluut niet kunnen opwegen. Een ander positief item is dat we samen een mooie som geld op kunnen halen voor het Malawi project, ik ga later het juiste bedrag meedelen en ook eventueel verder nieuws rond dit project.
Dus deze blog zal nog niet onmiddellijk plat vallen. Maar het lopen zelf zal nu even op de achtergrond gaan staan. Eerst even pauze en dan vervolgens een basisconditie onderhouden om zo de winter door te komen...november en december 2 maal een uurtje in de week, vanaf januari 3 maal per week om dan ...ja wat dan...? Welke 2 marathons loop ik volgend jaar? Mijn eerste gedacht was Torhout zowat half juni (beetje laat) maar ik hoor alsmaar meer dat er eventueel een 42-er komt in Oostende (oktober 2010) ivm 100 jaar spoorweg en Oostende is de geboortestad dus...Maar dit is nog niet officieel gemaakt dus moeilijk om op te nemen in de planning en als het Oostende wordt dan liever een vroegere marathon dan Torhout, indien je iets hoort van de" koningin der badsteden" let me know hé
Maandagochtend, the morning after.... Het is natuurlijk ontzettend leuk om nu de ervaringen van het weekend op de blog te zetten gezien het eindresultaat. Zaterdag rond half tien richting de champagnestad vertrokken, het was helemaal niet druk op de weg en we kwamen iets na de middag aan in Reims, de auto op de openbare parking net naast het hotel gelaten en richting centrum getrokken. Eerst een broodje achter de kiezen gestopt en vervolgens had ik een kleine stadswandeling gevonden op internet die ons langs de meeste belangrijke gebouwen liet stappen. Het orgelpunt was de kathedraal met zijn mooie glasramen, echtwaar prachtig. Rond 15.00 uur inchecken in het "holiday inn expsess hotel", mooi, simpel maar met alles derop en deraan. Dan stappen naar de expohallen waar ik mijn nummer kon afhalen en de expo bezoeken. Heidi, met het plan in de hand, bekeek waar ze ging postvatten om me te zien passeren, dit lukte haar 4 maal. Deze expo die zo'n 3.5 km van het hotel lag was veel kleiner dan in Rotterdam ook minder gezellig dus éénmaal mijn nummer in handen samen met het witte runnersshirt van Brooks bleek al snel dat wachten op de pastaparty geen optie was, er was niks te doen dus terug richting hotel. Eventjes opgefrist en een pasta in de stad gaan eten voor we deze dag besloten. Ik sliep erg goed en deed de volgende morgen naar Rotterdamse gewoonte een korte wandeling om 7 uur voor ik ontbeet. De ontbijtruimte zat vol lopers en iedereen deed zich te goed aan het buffetje, lekker. In alle rust mijn uitrusting aangetrokken uitgechekt en samen naar de aankomst gestapt waar iedereen zich wat probeerde op te warmen aan het waterzonnetje die erdoor kwam. Het plan was om de haas van 4 uur zo'n 35 km te volgen en dan eventueel eventjes ervoor aan te komen maar bij mij zijn plannen meestal om...gebroken te worden. Tot km 7 liep ik mee met de groene vlag van de 4 uur, maar het viel me op dat net na de haas het drummen was en net ervoor er bijna niemand liep...dus ik dacht, laat me dan net ervoor lopen dan heb ik veel meer ruimte en loop ik gemakkelijker, klopt toch hé? Dus ik vernel even en loop gewoon verder op eigen tempo, ik kijk om en...lap de vlag was maar een vlagske meer in de verte... Wat nu gedaan..., me in laten lopen? vertragen? nee, ik koos om gewoon verder te doen, ze pakken me later wel terug dacht ik. Maar nee aan km 14 had ik 2 minuten voor (info via Heidi) aan km 29 ongeveer 3 minuten 30 en op het eind dus bijna 4 min. Nogthans schrok ik erg toen ik ze rond km 34 in de verte zag opdoemen, ik zat redelijk op het tandvlees maar de gedachte dat ze me op de meet voorbij gingen lopen en ik met 4 uur en enkel seconden zou achterblijven deed me weer versnellen. Ik ben superblij met de tijd..., 15 minuten sneller dan in Rotterdam, het was lastig want helemaal niet vlak, prachtig georganiseerd maar niet erg mooi van omgeving maar geloof me daar maak ik me nu niet druk om en vandaag...vandaag met de madam naar de sauna, bubbelbad, stoomcabine, lekkere maaltijd glaasje wijn...geloof me
Eindelijk, het marathon weekend kan straks beginnen.
Morgen om rond 9 uur vertrekken we richting Reims. Na de middag even een kleine stadswandeling en het bekijken van de wereldberoemde kathedraal, vervolgens inchecken in het hotel en vandaar richting expo om er mijn nummer op te pikken en er eens goed rond te zien, altijd leuk de verschillende stands met loopspullen. Dan om 19.00 uur de pasta-party, ik weet eigenlijk niet zo goed wat me hierbij voor te stellen vooral dan naar organisatie want er zullen wel enorm veel ingeschrevenen zijn.
Na een hopelijke rustige nacht kan ik me dan richting start begeven en om 10.35 uur is er dan het verlossende startschot.
Een goed moment om even stil te staan bij de voorbereiding op mijn 2° marathon.
Wat was de doelstelling? Ik nam de scheurkalender van Rob Veer als leidraad om deze 42-tiger tot een goed eind te brengen. En richt me naar de eindtijd van Rotterdam: 4u 11 min 25 sec.
Hoe verliep de training? Wanneer ik terugblik merk ik dat ik ongeveer 70 % van de opdrachten in die kalender volgde. Mijn start was voorzien op 11/07 maar door het langdurig wachten op mijn "loopzooltjes" startte ik de voorbereiding met een matige basisconditie. Na 3 weken training kreeg ik dan ook een terugslag, beetje overtraind en vermoeid en ik moest noodgedwongen de intensiteit wat terugschroeven. Verder bleef ik van blessures gespaard enkel nu en sinds 4 dagen voel ik pijn in de achillespees en de kuit...(of is zit het in het hoofd?)
Anders dan die eerste keer, waar uitlopen het doel was, richt ik me te veel op een eindtijd. Ik wil zeker niet trager lopen dan Rotterdam en om eerlijk te zijn droom ik er van die 4 uur te breken ... ik weet het, ik weet het, je kan zoiets niet bestellen, als het komt dan komt het en tis nog maar de tweede enz... Ik leg me hierbij eigenlijk nodeloos druk op en over 3 dagen weten we of dit verstandig was/is. Straks de laatste 30 min voorbereiding, een formaliteit eigenlijk, de spanning is er al, mijn gerief staat klaar, waar zit de doorspoelknop zoals op een dvd-speler???
Ik zie dat ik ingeschreven ben voor de marathon van Reims onder het nummer 696 ...en als dit ook mijn officieel startnummer is dan ziet het er erg goed uit want:
6 + 6 - 9 = 3 dus 3 uur 6 en 6 = 66 - 9 = 57 dus 57 minuten 6 + 9 + 6 = 21 dus 21 sec
Nog 10 dagen te gaan en dan is het groot feest, super!! Alles valt wel uit op dit moment, zo is mijn hartslagmeter opgehouden met functioneren, baterij op .... hoop ik?? , wacht even checken... ja, er klopt hier nog iets van binnen, dus zal de baterij wel zijn, oef... Mijn foodpod wil ook niet meer meewerken, zit er telkens ruim 1 km naast.
Ik merk dat ik trouwens toch te weinig doe met de verkregen info, iets dat voor verbetering vatbaar is maar daar volgende week meer over.
Maar dit alles kan de vooruitzichten niet beïnvloeden. De trainingen zijn wel fel vermindert.
Ik krijg veel positieve opmerkingen en steun en dat is wel leuk, gezien het redelijk dicht komt kan ik ook al het weer wat in het oog houden via Meteo France.
Stiekem ben ik al bezig met mijn kledij en mijn gerief aan de kant te leggen. We zijn ingeschreven voor de pasta-party, het hotel is al lang geleden reeds geboekt, Heidi heeft haar aanvalsplan uitgewerkt, waarbij ze me probeert een aantal keer te zien langs het parcour (niet vertellen maar ik denk dat dit eigenlijk lastiger is dan die marathon zelf, in mijn geval is da maar gewoon de voorganger volgen hé).
Nog nie verkouden maar....
Straks uurtje lopen en aftellen, alsmaar aftellen...
Nog 17 dagen en de marathon van Reims komt eraan. Dus doelstellingen plaatsen is nu aan de orde. Natuurlijk een marathon uitlopen is altijd een prestatie op zich eender welke tijd, ik hoor wel eens mensen minachtend praten over lopers die er 5 uur of meer over doen maar ik vind dit totaal ongepast, uitlopen is en blijft een prestatie. Zo lees ik op de achterpagina van de laatste Runners World ene Tom Conincx (studio 1) zich akkoord verklaren met de stelling dat iemand die langer dan 4 uur over een marathon loopt er beter ver van weg blijft...enkel, de heer Coninx liep nog nooit een marathon. Maar dezelfde kritiek van iemand die wel regelmatig marathons loopt stoort me nog meer en staat helemaal haaks op de mentaliteit van de runners die ik leerde kennen. Dus, doelstelling 1* uitlopen. doelstelling 2* richten naar de vorige tijd zijnde 4u 11 min en 25 sec (sorry Tom) en indien zich een klein wonder voordoet en alles mee zit zo dicht mogelijk tegen de 4 uur grens aanlopen.
Want, je kan nog zo veel trainen, nog zo goed er naartoe leven... er zijn zoveel factoren die je niet zelf in de hand hebt, het weer, de vorm van de dag, het parcours, enz.
Zeg, die sponsorlijst... barst al redelijk uit zijn voegen wi,... 1 sec onder de 4 uur zou zo mooi zijn en een mooi bedrag opbrengen.
(weer grijs weer? allé niet helder of zonnig dus)
Tja het is mijn eigen fout en ik weet het, maar als je geen maat kan houden dan kom je zo van die weekends tegen die overboekt zijn.
Nog 10 dagen te gaan en dan is het groot feest, super!!
Nog 17 dagen en de marathon van Reims komt eraan.
