Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Wat een spanning hé da voetbal dat duurt en da duurt amaai nu nog testwedstrijden na die mooie penalty van Ruiz, (hm) Ik sta zowat te popelen om volgende week naar de zoolmaker te gaan en zo eindelijk nog eens te kunnen lopen, het duurt nu echt al veel te lang. Ik heb weer een aantal runningboekjes kunnen bemachtigen, Engelse en Amerikaanse en volgende maand komt mijn broer uit Canada dus... Tja verder nie veel te melden hé dit was ongeveer de slechts mogelijke tijdstip om met een blog en dan vooral een loopblog te beginnen... je start en...je loopt niet meer ..tja maakt dat er veel ruimte voor verbetering is niet.
Ok, als je dit titeltje leest kan je denken dien gaat daar terug zijn loopschoes aantrekken, en das eindelijk niet echt waar. Op 3/6 ga ik mijn zooltjes laten aanmeten maar ik heb ook gezegd dat ik mijn 2° marathon met minder gewicht wil lopen en juist daar kan ik nu al mee beginnen. Let wel nu is dus na het weekend want ik hoop er nog eens goed van te genieten met een uitstapje en hopelijk de viering van een 30 ste titel voor mijn ploegske....
Ik ga hier geen weegschaalke opzetten, kwestie van te ijdel maar wel de verloren kilo's meedelen ik dacht zo aan een snelle 5kg verlies en dan gestaag naar marathon datum toe nog enkele. Verder kriebelt het om toch enkele keren per week een rustige 5 km te lopen, da zal wel geen kwaad kunnen zeker?
Ik ook blij dat Frank, nu Phil (zie hiernaast) terug thuis en bij zijn vrouwen kan zijn op het feest volgend weekend. Well done lad!!
Steak number eight en de laatste van therapy? liggen bij mij op dit moment in de cd speler(nee nie samen nee) en ik ben bijna door het boek van Dolf Jansen, tof en jammer dat gedaan zal zijn
Jaja, waarschijnlijk was mijn dochter het pronken met m'n medaille van de marathon van Rotterdam zo beu dat ze hier snel verandering in wou brengen.(behalve in bed draag ik hem altijd...ja zelfs in bad, iets op tegen?) Ze wou doodgraag mee lopen in de kids run tijdens dwars door Brugge. Want ze heeft nog nooit een ECHTE medaille gewonnen en voila zo geschiede ik mag een toontje lager zingen de laatste medaillewinnaar van de familie is ....(drumgeroffel.)...JADE !!! Dikke proficiat, hij prijkt al aan de muur boven haar bed en ze liet al weten dat er meer mogen komen. Ik moet eerlijk bekennen dat het wel kietelt om zo tussen die lopers te gaan staan en zelf niet actief te zijn, maar ik ben geduldig en weet waarom, nog een 3 weken en ik kan mijn loopzooltjes gaan laten opmeten en dan .....hou je vast. Morgen een extra dagje vrij, leuk en zo kan ik wat werkjes opknappen die blijven liggen , moet ook eens gebeuren.
We staan weer voor een nieuw weekend en dus weer voor enkele vrije dagen, wreed ambetant dat ik der geen gebruik kan van maken om wat te lopen maar dat komt wel. Gezien de kids terug wat activiteiten gepland hebben zal bibi regelmatig aan het stuur van zijn bolide (c3) te zien zijn. Verder wordt het weer bibberen voor de radio zaterdagavond om het verloop van de voetbalmatchen te volgen. Zeker moedertjesdag niet vergeten, dus aan alle mama's een dikke proficiat voor zondag. Veel kracht en moed aan diegenen die dit het meest vandoen hebben en veel leute en plezier aan diegenen die er de kans toe krijgen. Maak er een goeie van .....
Gisteren op doktersbezoek geweest om, voor ik aan de voorbereiding van een nieuwe marathon begin mijn onderstel te laten keuren. Ik moest op een glazen plaat staan en dan lopen op een loopband en volgens de dok heb ik een serieuze agressieve knik in de linkerenkel(?) Met als resultaat loopzooltjes en hij kent een echte vakman waar ik zeker moest langsgaan dus afspraak gemaakt maar die persoon kan me maar zien op 3/6 tzullen kalme loopweken worden... start ik een loopblog en lap gedaan met lopen. Maar geen gezaag en geklaag er zijn er die zouden tekenen om in deze situatie te zitten dus..
Nu is het zondagavond en ik zit hier ferm op mijn zenuwen naar de match Tubbeke - Anderlecht te luisteren, zoals je kan zien aan de kleuren van deze blog heb ik echt wel een serieuze voorkeur als het op voetbalploegen aan komt, RSCA 4 ever voor mij al van mijn 8 jaar, (sorry Koen).
Ik zit dus halfweg mijn "genietweekend" en al veel moois gezien, Roland, Dolfijntjes, Heidi en morgen nog de sauna, een dikke gelukzak ben ik. Het is wel even schrikken toen ik de blog van Frank Spencer zag, even doorklikken hiernaast, ik weet maar al te goed hoe gezondheid boven alles staat als het over gelukkig zijn gaat , daarom veel erg veel moed en sterkte Phil, mijn gedachten zijn bij je.
Morgen naar de dok om te zien wat me moeten doen om voor eeuwig verlost te zijn van die vervelende Triggerpoint kwetsuren, een zooltje dringt zich op, mij niet gelaten als de pijn maar verdwijnt, ik verlang echt om terug regelmatig te lopen en ik mis het volgen van een schema enorm, kan ik nu al verslaafd zijn?
Ja op loopgebeuren ist hier erg kalm, ik wacht de consultatie af maandag met de sportarts maar het kriebelt wel hoor om met zo'n mooi weer een loopje te kunnen doen. Verder zal het wel leuk worden dit extra lang weekend, straks naar optreden van Roland in Brugge, morgen naar de dolfijntjes in Kortrijk zaterdag eens Ikea verkennen te Gent, zondag klusje opknappen bij mijn ouders te Oostende en maandag een lekkere sauna, zeg nu zelf hier kan je niet rouwig om zijn niet. Geniet ze.
Gisteren kwam het laatste dreamteam cadeautje aan, een stapel exemplaren van Runners World waar ons eindverslag in te vinden is. Verder ook alle Nederlandse tijdschriften met een verslag over het dreamteam, hun boekje blijkt 30% anders te zijn dan de onze. Het spreekt voor zich dat er meer op de locale wedstrijden wordt gefocust en ook wanneer men bekende landgenoten interviewt neemt men personen uit het specifieke land. Wat ik vooral beter vind aan de Nederlandse boekjes zijn de columns van Dolf Jansen. Ik kende die kerel al van de presentatie van Pinkpop op tv verder zag ik al eens een optreden van hem op de Nederlandse zenders en tijdens het dreamteam avontuur entertainde hij ons tijdens het ontbijt in Zandvoort. Hij is echt sterk en zelf een enorm goede loper, ik lees nu zijn laatste boek echt een aanrader als je houdt van lopen & humor. In de Belgische versie is die plaats gereserveerd voor Ivan Sonck, nu is dit zeker een persoon met veel loopverstand en ervaring maar lachen met Sonck komt net zo vaak voor als een Keniaan die buiten de tijd binnen komt op een marathon... Maandag mag ik naar de sportarts en vandaar gaan we mijn onderstel laten filmen om zo de positie van de loopstokken te bepalen vervolgens een zooltje en ik ben niet meer te stoppen, zo zie ik het toch voor me of het ook zo zal zijn...?
Dames en heren mag ik even uw aandacht, de reus van Vlaanderen (zie link hiernaast) liep zomaar eventjes de marathon van Antwerpen in 3.13
Gisteren was ik op een feest te Waasmunster waar Dirk ook ging aanwezig zijn na zijn marathon, toen hij daar inderdaad in de namiddag toekwam kon niets doen vermoeden dat hij een marathon in de benen had laat staat een marathon met zo'n tijd, dikke proficiat, hij zat nog relatief fris en moest waarschijnlijk nog beseffen wat hij had voor elkaar gekregen.
Dat zijn tijden waar je enkel kan van dromen maar tevens niet voor iedereen weggelegd, daarom is de marathon meer dan andere sporten echt wel een strijd tegen jezelf en telkens proberen die grens te verleggen ook al zit er een belachelijk verschil tussen onze tijden ik wil de strijd aangaan met de 4 uur limiet bij Dirk komt de 3 uur grens in zijn vizier.
De mensen die mijn Runners World uitstapjes volgden weten dat ik 2 maal tijdens mijn marathon voorbereiding af te rekenen had met een kuitblessure. Geen spierverrekking of scheurtje nee, een echte 'Triggerpoint' kwetsuur. Ach ja voor gewone zaken zit je hier aant verkeerd adres. Toen ik een 5-tal weken voor de Coolsingel bij de sportarts was vertelde die me dat het eerst tijd was voor het betere oplapwerk om zo die marathon tot een goed einde te brengen en dat we nadien eens tegoei gingen zien met footscans enz of we geen zooltje nodig hebben.(met we bedoeld hij ik dus hé). Ik loop die marathon geen pijntje, ik rust 2 weken , geen pijntje, loop ik gisteren 10 km erg relax en totaal zonder veel inspanning....krijg ik daar wel weer last van zeker??? Hoe kan da nu? Zit dien triggerpoint in mijn hoofd? (der moet toch iets inzitten niet?) of ist Voodoo van dien dok? Ik weet het niet maar best eens een afspraak maken zeker. Een mens is al een raar dier maar een loper...amaai.
Eventjes de huidige doelstellingen duidelijk maken. Waarom doe ik hier deze handel open? Wel, ik vond het leuk om die stukjes te schrijven op Runners World en ik kan deze blog ook gebruiken als een soort logboek(handig) en het helpt me om regelmatig alles op een rijtjes te zetten en ben altijd al een fan geweest van de loopblogs van mister en miss Spencer ook Koen volg ik regelmatig, eigenlijk dus redens genoeg om verder te doen en steekt het echt tegen dan sluit ik de zaak, ja toch.
Na een voor mij succesvolle, en dan bedoel ik het volledige traject, marathon van Rotterdam heb ik de smaak te pakken. Ik wil 1 a 2 marathons per jaar lopen, ik geniet naast D-day ook erg van de weg er naartoe, daarom stippel ik op voorhand al enkele zaken uit. Eerstvolgende marathon wordt dus op 18/10/09 die van Reims. ik ga trainen met de scheurkalender van Rob, deze trainingen starten dus marathondag min 100 dagen dat valt strak na onze camping reis begin juli.
Tot die tijd regelmatig lopen is zo'n 3 maal per week verschillende afstanden, plus zorgen dat ikk de marathontraining kan starten met zo'n 80 kilo en op wedstrijddag dicht teegen de 75 zit. Krijg er al ferm goesting in.
Amaai, ik zie dat ik hier ooit begon met een soort loopblog, ik zie tevens ook mijn goede voornemens, er is echt waar ongelooflijk veel gebeurt... ik weet niet goed waar te beginnen, maar op eind van die maand november werd ik uitgekozen om deel te nemen aan het project 'Dreamteam' van RUNNERS WORLD... Ongelooflijk dat dit mij kon overkomen, deel van dit project waren de tekstjes die we wekelijks over onze ervaringen lieten verschijnen die van mij begon zo...
1-12-2008
Wat een leuke start. Ging ik vrijdag om 11.30 nog wat onwennig binnen in het sportcentrum van Amerongen, die lichte vorm van zenuwachtigheid was nergens voor nodig, zo bleek. Iedereen deed zijn uiterste best om zon ongedwongen mogelijke sfeer te creëren, wat wonderwel lukte. De kennismaking met de andere lopers was voor mij al een meerwaarde op zich, als non wedstrijd loper kon ik met veel fascinatie luisteren naar de ervaringen van mijn loopbuddys.
Een betere motivatietraining kan je jezelf niet toewensen, om te horen hoe Sabine met gemak haar eerst marathon tot een goed einde bracht net 3 weken geleden, of hoe Harry liefst in de voormiddag traint in de duinen, de ervaringen van Lianne op de halve, of hoe Claudia er toe kwam om met hardlopen te beginnen en de progressie die ze maakte, en verder het zoeken van Geert naar zijn persoonlijke limieten en dan is er nog de man die geen limieten lijkt te hebben, Ruud een marathon veelvraat die niet eens zwaar tilt aan het feit dat 14 marathons per jaar enorm is.
En toch gaven deze mensen samen met de Runners World equipe me het gevoel dat ook ik hierbij hoorde, knap hoor. We werden helemaal in het nieuw gestoken van loopkledij met zonnebril tot hartslagmeter met footpod. Een footscan deed ons het aangepaste schoeisel kiezen en weg waren we naar buiten om de straks te verschijnen fotootjes te schieten.
Na de infomeeting met Rob onze trainer konden we gezellig afronden bij een broodje en een glaasje fruitsap. Vanaf 1 december begin ik met het loopschema eerst nog erg gezapig later wat intenser, 04/05/09 lijkt nog veraf en toch ook zo dichtbij. Ik heb echter één zaak voor op mijn collegas als ik aankom heb ik zeker een PR beet, daar ga ik voor.
alle andere schrijfsels staan op Runners world bij dreamteam en dan mijn naam natuurlijk, kijk maar eens, ik zie je later wel teug. groetjes.
Een nieuwe start en er zijn er al wat geweest... geloof me Vorige keer dicht gekomen,loopjes tot 26 km, bedoeling is om hier een loopblog van te maken, nu ben ik gekwetst terwijl ik eigenlijk top zou moeten zijn maar een pijnlijke spier in de linker kuit denkt daar anders over.
dus opnieuw met frisse moed.. onmiddellijk al kijken naar 2009!!!
zorgen dat ik kan beginnen met een kilo of 80 ipv de 85 nu, tof vermageren in de feestmaanden???
wedstrijden in 2009:
1* Dwars door Brugge 15 km begin mei 2* Mc Bride halve marathon begin juni 3* marathon in of rond september eventueel de leie marathon.
