Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Pas de blog bekeken van Betty Spencer, zo zitten ze daar nu lekker in de Provence...dik verdient natuurlijk maar dat doet me telkens mijmeren hé...enkele weken geleden zat ik zelf in "La France" op camping zo'n 60 km onder Lyon. En ik weet het vakantie is zo snel voorbij, je kijkt er telkens lang naar uit en ... zoef...tis voorbij. Er zijn zo van die mensen die er graag op uit trekken maar telkens ook blij zijn terug te komen, ewel ik herken da zo nie, ik ben vooral blij er te zijn..
Ik koester zo nog die droom om ooit, ooit mijn pensioen te beleven in Italië of Zuid Frankrijk. Zeg dromen mag, niet. Maar ik besef wel dat ik waarschijnlijk teveel een softie ben, kinderen en eventueel kleinkinderen hé.
Het lopen wel da loopt, mijn eerste 20-tiger, lastig da wel, wat gezaagd aan de oren van mijn vriendin omdat ik geen herkenningspunten vond maar voor de rest, da lukt wel.
Tijdens het weekend enkel de zondag gelopen, een klein uurtje maar ik moest eigenlijk een groot uurtje lopen op een volledige marathonvoorbereiding maakt dat niet zo veel uit natuurlijk, op dat gebied stak ik veel op van dreamteamer Ruud die me vooral op het hart drukte zelf de controle over je schema te blijven houden en er geen slaaf van te worden, anders is de fun er snel af...hij kan het weten zeker met nu al om en bij de 80 marathons zo'n 14 per jaar.
We gaan dus gewoon door, ik ben blij dat ik deze vorm van sport (uitdaging) heb ontdekt, mede dank zei het dreamteam van Runners world natuurlijk, ik weet van Ysbrandt (hoofdredacteur) dat men zich op het hoofdkantoor stilaan afvragen of er nog geen sleet op de "dreamteam" formule zit, nu volgens mij niet vooral gezien de massale reacties die je krijgt éénmaal je deel uit maakt van die ploeg, dus als je straks eind september het inschrijvingsformulier vindt, is inschrijven de boodschap, je weet niet hoelang het nog kan.
Et voila si, de eerste trainingsweek zit er al op, zo'n 45 km in 4 keer, wat duurloop wat interval, we zijn gestart. Het viel al bij al goed mee al voel ik wel dat ik iets deed, maar het belangrijkste is geen pijn... Door die kwaaltjes en de aanpassing aan mijn zooltjes moet ik serieus herbeginnen om mijn conditie op peil te krijgen maar ik maak me geen zorgen over enkele weken zal dit wel in orde komen.
Ik ben echt benieuw waar ik zal uitkomen indien ik deze voorbereiding zonder problemen kan uitvoeren. Mijn marathon zal ook een(klein) beetje in het teken staan van een vorm van sponsering, hiermee bedoel ik dat ik me zal laten sponseren door de vrienden en familie, de winst(?) zal ik overmaken aan het project van Rob. Hierover morgen meer
Mijn loopschema bestaat uit 4 dagen per week lopen met een 5° loopdag verder in het schema, het is een mengeling van duurlopen, interval, marathontempo lopen kortom alles wat een mens verlangt en een zekerheid tegen de verveling. Nu blijk ik wel een stevige basis met te hebben als het over uithouding gaat, mijn diesel van 10 per uur lijkt altijd wel te werken of ik nu goed of minder getraind ben, maar gisteren stond er een interval training op het programma en ik moet zeggen das toch andere koek... Al leefde ik ze niet 100% na, ik had me voorgenomen om de eerste loopweek geen hartslagmeter te gebruiken en meer op het gevoel te lopen maar dat lukt dus niet bij interval waardoor ik mijn versnellingen veel en veel te snel uitvoerde, de eerst 3 toch want dat voelde ik al serieus last, de laatste 3 zullen wel meer op een realistisch tempo afgewerkt zijn. Normaal moet ik morgen pas de straat op maar gezien ik de donderdag en soms ook de vrijdag werk tot 19.00 uur heb ik dit wat moet verschuiven, zo ziet mijn schema er nu uit: zaterdag en zondag (meestal duurlopen, nemen meer tijd in) maandag rust en dan dins-en woensdag actie vervolgens 2 dagen rust.
Straks tijdens mijn loop van een uur, 10 min marathontempo, voor mij dus 11.2 km per uur, dank zij mijn footpod (merci runners world) zal dit mooi af te lezen zijn.
Ja hoor ik ben er terug, na een leuk warm en deugddoend verlof terug in het land en zelfs al weer aan het werk, maar ge moet geen compassie hebben ik heb later nog wat vrijaf gepland.
Belangrijk is ook dat de voorbereiding op de marathon van Reims in gang is geschoten, ik heb betaald, mijn medisch attest is verzonden en mijn Polar liet me weten dat het minder dan 100 dagen is voor de start van marathon 2. Zaterdag was er training één een uurtje in z2 en zondag al anderhalf uur in z1, en dit vanaf nu op mijn loopzooltjes. Ik moet zeggen dat het verbazend vlot ging, dat heeft moed aan de burger. Mijn voorbereiding kan eigenlijk niet slechter gaan of deze van mijn eerste marathon maar we mogen zeker niet overmoedig worden, want als ik al iets geleerd heb van mijn meer ervaren collega lopers is dat de vorm van de dag bepalend is en die is tot op zekere mate onvoorspelbaar. Mijn doel is om een marathon sub 4 uur te lopen, lijkt me wel haalbaar maar... tis nog ver. Eindelijk zal er ook hier wat schot in de zaak komen, deze loopwinkel kan over lopen gaan en das toch wel wat de bedoeling dacht ik.
Verder begint het al wat te kriebelen daar den voetbal over 2 weken weer van start gaat, tof tof tof
Al eens aan een pannenkoekenloop meegedaan? Ik nu dus wel en twas een erg leuke en gezellige bedoening. Betty de gps(sorry Veerle) zond ons langs kleine dorpjes en weggetjes om stipt om 14.00 uur te Zulte aan te komen. Er was vrije start en tussen 2 en 5 kon je de rondjes (1250 meter) op eigen tempo afmalen met telkens een lintje als beloning. De kids kregen er 2 per rondje. Met 8 lintjes kreeg je dan een pak pannenkoeken. Het deelnemersveld was redelijk "gedreamteamt", naast organisator Dirk waren ook Kim uit Nederland en Heidi(vrijdag nog een pr. met 3.29 uur) Sabinne, Philippe en ikke de "dt" vertegenwoordigers. Jade op, haar verjaardag, kon er ook van genieten en liep in totaal zo'n 5 km, super. Rond 5 uur verlieten we (Jade, mezelf en mijn Heidi), met 3 pakken pannenkoeken de Oost-Vlaamse gemeente
Ik ben zelf nog op zoek naar de meest comfortabele combinatie: antpronatieschoen met zooltjes of neutrale schoen met zooltjes, ik raak er niet echt uit en ga voor men verlof (waar ik ook wat wil lopen) even langs bij de sportdok. Wordt zekerst vervolgd.
Ja hoor deze jongen was op de afspraak, deze namiddag stond hij netjes op tijd in Torhout, waar vrijdag honderden helden zullen passeren, om er zijn wonderzolen op te halen. Ik had natuurlijk mijn loopschoensel bij om een onmiddellijke "match" te kunnen maken. De mevrouw die voor de aflevering zorgde zei me met iets te veel opluchting in de stem dat de zooltjes perfect pasten en als ik er last mee had ik altijd kon terugkomen, ze voegde er ineens aan toe dat ik geen centjes kon terugtrekken gezien mijn voorschrift er één was van een sport/huisarts en niet van een specialist,...(vuil woordje) en 113 euro's armer kon ik huiswaarts.
Tja ok, ik weet het, de deal was draag ze een dag of drie gewoon tijdens het werk en begin ze dan in te lopen maar... je moet begrijpen gedurende de ganse rit naar Gistel bleven die zooltjes maar vragen en zagen en klagen om een klein, mini loopke te ondernemen! En wie ben ik om pas aangeworven zoolsel tegen te spreken, jamaar, denk eens na, indien ik nu niet zou luisteren naar die gezoolden en ze dusdanig pissed off worden en beslissen wraak te nemen op km 36 van de marathon,... wat dan ...ge moet geen vijanden maken hé, tis al lastig genoeg. Dus ja 5 km gaan lopen, in het begin alsof er twee eieren onder de voetbrug liggen maar na een 10 minuutjes voelde ik ei rechts al niet meer, ei links zat er nog maar echt pijn deed da niet, wel mijn linker sok die het prettig vond om tegen da ei te schuren met het resultaat 2 mini blaartjes. Om maar te zeggen ik liep, ik heb gelopen, ik zal nog lopen enne... I'm back
Ja er komt eindelijk wat schot in de zaak, waarmee ik bedoel een aantal zaken staan op het punt te gebeuren en wat mij betreft niks te vroeg. Om er maar enkele te noemen vertrek in begin juli op reis richting Frankrijk, zo'n 75 km onder Lyon (nu ist er zonnig en warm, nu...). Verder volgende week ben ik weer loopbaar met loopzootjes en al, Rob Veer liet me al weten dat het woord "loopzooltjes" niet gekend is bij onze Hollandse buddy's maar hij het wel een erg leuk woord vond. Ik zal toch aanwezig zijn op de pannekoekenloop van vriend Dirk (reus van Vlaanderen) en ik hoop ook een kijkje te nemen op de nvv te Torhout. Maar het belangrijkste is echter dat ik mij heb ingeschreven voor de marathon voor Reims. Ik voel de kriebels al een beetje.
Vorige week eventjes een halfuurtje gelopen, rustig op het gemakske en dat beviel me erg goed ik had namelijk geen last van die, soms wel, weerspannige kuiten of trigger-points en vooral ik was bijna vergeten hoe leuk ik het lopen echt wel vindt.
Gisteren dan de lang verwachte afspraak bij de zooltjesmaker, mijn sportarts had me op het hart gedrukt om zeker met mijnheer Geert af te spreken en met niemand anders, braaf zijnde volgde ik die raad op, zo kwam het dat de afspraak wel enkel weken op zich liet wachten.
Woensdag om 15.50 uur zat ik dus netjes in de wachtkamer aldaar. Na een poosje kon Geert me ontvangen en 5 minuten later wist ik het al, mijn kuit zal nooit meer opspelen, en ik loop vanaf nu het ene pr. na het andere, lang geleden dat ik met iemand kon praten die zo gepassioneerd is door zijn vak, ik kreeg uitleg, kon vragen stellen over mijn ondergestel, over mijn schoenen, er kwam een korte geschiedenisles aan te pas over de oorsprong van de materialen (die met asbest zijn eruit), wat hij de voordelen blijft vinden om artisanaal aan het werk te gaan (met gips) ten opzichte van de technologie van de grote stad, wie er daar al allemaal over de vloer kwam en welke artikels er reeds verschenen over hun zooltjesconcept...kortom na 40 minuten stond ik buiten met een enorm goed gevoel en een afspraak om op 17/6 de magische zolen te gaan ophalen.(zal zeker mijn auto eerst kuisen)
Die timing bevalt mij trouwens prima, op deze manier heb nog een maandje om terug wat kilometers bij elkaar te sprokkelen vooraleer ik het eerste blaadje van mijn scheurmarathonkalender 'door Rob Veer' kan verwijderen op 11/07.
En zo gaat de tijd vooruit, tja twas ier even stil en ik kan natuurlijk zeggen " gezien er niet gelopen wordt had ik ook niets te schrijven" maar eerlijk is eerlijk de uitslag van de testmatchen heeft er veel mee te maken gehad. Hoe dicht kan je komen...na 34 matchen en twee testmatchen verliezen met 1 penalty, tja. Ik ga hier geen epistel afsteken of het verdiend is/was of niet, mijn stelling is dat indien je op het eind van een competitie de winnaar bent dit altijd verdiend is. Maar ik weet wel zeker dat indien Ruiz straks tekent voor de Rouges (als dat al niet gebeurt is) ik dan met een bittere nasmaak zal achterblijven. Maar ok, life goes on, en er zijn echt wel veel ergere dingen, niet. Volgende week naar de zooltjesmeneer, ik verwacht hier erg veel van. IK WIL LOPEN en veel lopen, dus de motivatie zit al goed nu de uitvoering nog. Zaterdag loop ik eens 5 km samen met Heidi, ze traint meer dan ik de laatste tijd als ik maar niet te veel afzie, met een " ik heb ooit een marathon gelopen" raak je natuurlijk niet vooruit. tis wat je nu doet die telt. en ik doe dus...nie veel
Wat een spanning hé da voetbal dat duurt en da duurt amaai nu nog testwedstrijden na die mooie penalty van Ruiz, (hm) Ik sta zowat te popelen om volgende week naar de zoolmaker te gaan en zo eindelijk nog eens te kunnen lopen, het duurt nu echt al veel te lang. Ik heb weer een aantal runningboekjes kunnen bemachtigen, Engelse en Amerikaanse en volgende maand komt mijn broer uit Canada dus... Tja verder nie veel te melden hé dit was ongeveer de slechts mogelijke tijdstip om met een blog en dan vooral een loopblog te beginnen... je start en...je loopt niet meer ..tja maakt dat er veel ruimte voor verbetering is niet.
Ok, als je dit titeltje leest kan je denken dien gaat daar terug zijn loopschoes aantrekken, en das eindelijk niet echt waar. Op 3/6 ga ik mijn zooltjes laten aanmeten maar ik heb ook gezegd dat ik mijn 2° marathon met minder gewicht wil lopen en juist daar kan ik nu al mee beginnen. Let wel nu is dus na het weekend want ik hoop er nog eens goed van te genieten met een uitstapje en hopelijk de viering van een 30 ste titel voor mijn ploegske....
Ik ga hier geen weegschaalke opzetten, kwestie van te ijdel maar wel de verloren kilo's meedelen ik dacht zo aan een snelle 5kg verlies en dan gestaag naar marathon datum toe nog enkele. Verder kriebelt het om toch enkele keren per week een rustige 5 km te lopen, da zal wel geen kwaad kunnen zeker?
Ik ook blij dat Frank, nu Phil (zie hiernaast) terug thuis en bij zijn vrouwen kan zijn op het feest volgend weekend. Well done lad!!
Steak number eight en de laatste van therapy? liggen bij mij op dit moment in de cd speler(nee nie samen nee) en ik ben bijna door het boek van Dolf Jansen, tof en jammer dat gedaan zal zijn
Jaja, waarschijnlijk was mijn dochter het pronken met m'n medaille van de marathon van Rotterdam zo beu dat ze hier snel verandering in wou brengen.(behalve in bed draag ik hem altijd...ja zelfs in bad, iets op tegen?) Ze wou doodgraag mee lopen in de kids run tijdens dwars door Brugge. Want ze heeft nog nooit een ECHTE medaille gewonnen en voila zo geschiede ik mag een toontje lager zingen de laatste medaillewinnaar van de familie is ....(drumgeroffel.)...JADE !!! Dikke proficiat, hij prijkt al aan de muur boven haar bed en ze liet al weten dat er meer mogen komen. Ik moet eerlijk bekennen dat het wel kietelt om zo tussen die lopers te gaan staan en zelf niet actief te zijn, maar ik ben geduldig en weet waarom, nog een 3 weken en ik kan mijn loopzooltjes gaan laten opmeten en dan .....hou je vast. Morgen een extra dagje vrij, leuk en zo kan ik wat werkjes opknappen die blijven liggen , moet ook eens gebeuren.
We staan weer voor een nieuw weekend en dus weer voor enkele vrije dagen, wreed ambetant dat ik der geen gebruik kan van maken om wat te lopen maar dat komt wel. Gezien de kids terug wat activiteiten gepland hebben zal bibi regelmatig aan het stuur van zijn bolide (c3) te zien zijn. Verder wordt het weer bibberen voor de radio zaterdagavond om het verloop van de voetbalmatchen te volgen. Zeker moedertjesdag niet vergeten, dus aan alle mama's een dikke proficiat voor zondag. Veel kracht en moed aan diegenen die dit het meest vandoen hebben en veel leute en plezier aan diegenen die er de kans toe krijgen. Maak er een goeie van .....
Gisteren op doktersbezoek geweest om, voor ik aan de voorbereiding van een nieuwe marathon begin mijn onderstel te laten keuren. Ik moest op een glazen plaat staan en dan lopen op een loopband en volgens de dok heb ik een serieuze agressieve knik in de linkerenkel(?) Met als resultaat loopzooltjes en hij kent een echte vakman waar ik zeker moest langsgaan dus afspraak gemaakt maar die persoon kan me maar zien op 3/6 tzullen kalme loopweken worden... start ik een loopblog en lap gedaan met lopen. Maar geen gezaag en geklaag er zijn er die zouden tekenen om in deze situatie te zitten dus..
Nu is het zondagavond en ik zit hier ferm op mijn zenuwen naar de match Tubbeke - Anderlecht te luisteren, zoals je kan zien aan de kleuren van deze blog heb ik echt wel een serieuze voorkeur als het op voetbalploegen aan komt, RSCA 4 ever voor mij al van mijn 8 jaar, (sorry Koen).
Ik zit dus halfweg mijn "genietweekend" en al veel moois gezien, Roland, Dolfijntjes, Heidi en morgen nog de sauna, een dikke gelukzak ben ik. Het is wel even schrikken toen ik de blog van Frank Spencer zag, even doorklikken hiernaast, ik weet maar al te goed hoe gezondheid boven alles staat als het over gelukkig zijn gaat , daarom veel erg veel moed en sterkte Phil, mijn gedachten zijn bij je.
Morgen naar de dok om te zien wat me moeten doen om voor eeuwig verlost te zijn van die vervelende Triggerpoint kwetsuren, een zooltje dringt zich op, mij niet gelaten als de pijn maar verdwijnt, ik verlang echt om terug regelmatig te lopen en ik mis het volgen van een schema enorm, kan ik nu al verslaafd zijn?
Ja op loopgebeuren ist hier erg kalm, ik wacht de consultatie af maandag met de sportarts maar het kriebelt wel hoor om met zo'n mooi weer een loopje te kunnen doen. Verder zal het wel leuk worden dit extra lang weekend, straks naar optreden van Roland in Brugge, morgen naar de dolfijntjes in Kortrijk zaterdag eens Ikea verkennen te Gent, zondag klusje opknappen bij mijn ouders te Oostende en maandag een lekkere sauna, zeg nu zelf hier kan je niet rouwig om zijn niet. Geniet ze.
Iemand soms gezien wat RSCA deed tegen de nr 2 van Turkije?
Ja hoor deze jongen was op de afspraak, deze namiddag stond hij netjes op tijd in Torhout, waar vrijdag honderden helden zullen passeren, om er zijn wonderzolen op te halen.
