Ik heb ondervonden dat lezers van mijn blog bepaalde dingen persoonlijk op zichzelf nemen. Ik heb nog nooit geen enkele naam vermeld. Voel je uzelf schuldig kan ik er jammer genoeg niets aan doen!!!!Etienne

04-11-2011 om 11:59 geschreven door puppus  

Weer de tijd van het jaar om bloemen te zetten. Eerst ben ik naar mijn geboortedorp geweest waar mijn ouders en broer begraven liggen. Jaarlijkse traditie. Mijn vader gestorven op de leeftijd van 66 jaar. Gewone mens gans zijn leven bieteman geweest,dood gewerkt in de chicorei drogerijen van Frankrijk. Recht tegen over mijn ouders ligt de vroegere burgemeester van het dorp. Ze waren dezelfde ouderdom. Was in de tijd een man van aan zien, had een grote boerderij maar was een simpel en goed hartig man. Ons vader daar tegen over was een gewone mens, en die twee uitersten liggen recht tegenover elkaar begraven. Ze liggen beiden even stil en de dood was niet te ontlopen. Mensen die soms denken dat ze meer zijn als een ander wees voorzichtig want de dood komt als een dief in de nacht en rijk of arm voor ieder hetzelfde.
De famillie van de kant van mijn vrouw, zijn allen begraven aan de franse kant. Mr park kon me toch weer niet gerust laten want mijnn benen waren zo stijf als een plank. Nu ik heb weer een pak mensen gezien die ik kende en daar na ben ik naar het militair kerkhof geweest van vleteren. De broer van ons moeder ligt er begraven. gesneuveld in het jaar 1916 en toch nog iemand die al jaren een bloemeke op zijn graf komt zetten. Het was er rustig, het weer was zwoel en alleen tussen de graven van de soldaten. Ze liggen er bijna 100 jaar en gesneuveld voor niets. Tijd om zelf eens na te denken over het leven. Wat het leven nog zal brengen is een groot vraagteken!
Vrienden hebben het druk en veel contact is er niet meer. Nu we behoren tot de categorie waardeloos en tegenwoordig weet je niet als het goed is veel te praten of slecht.
Ik denk nog aan mijn vrienden die hun leven op zee gelaten hebben. Overlevenden die ik terug heb gevonden houden met moeite nog contact. niemand heeft nog tijd, en soms denk ik van met alles te stoppen voor de dagen die ik hier nog moet lopen. Nu niets doen is ook niet goed, berusten in uw lot ge kunt niet anders!!!

01-11-2011 om 11:30 geschreven door puppus