Met deze blog wil ik mijn bevindingen bekend over mijn leven met de ziekte van Parkinson!
01-10-2010
Mirakel
1 oktober 2010 het is nu 21 uur. Een honde weer regen en wind, deuren worden open getrokken. het spookt hier precies in dat huis. Maar spoken bestaan niet, het is de wind die aan het spoken is. Deze morgen dacht ik dat een mirakel gebeurd was. Ik had nergens meer pijn en voelde me als herboren. Maar toen ik deze namiddag begon te werken ondervond ik algauw dat mirakels niet bestaan!!!Dus nooit geloven in spoken en mirakels!!!!
Ik denk dat ik aan kunst doe???vraagteken??? De drang om iets te presteren, bezig zijn. Nog aan iets voldoening hebben, want de rotziekte zoals ik park noem legt me alle soorten beperkingen op. Ik sta soms op een gat in de nacht en vraag me af wat het leven nog te bieden heeft. Ik zet me aan mijn schilders ezel en het leven is weer wat rooskleuriger. Waardeloze rommel schilderen, verhalen schrijven van mijn vroegere reizen. Geen sterke zeemans verhalen maar de waarheid, verhalen die toch niemand intereseren. Iedereen zegt zonder u niet af maar zonder het te weten doe ik het toch. Ik moet de beperkingen aanvaarden en dat is zo moeilijk.;;;;;;;;;;; Ik geloof dat ik in een depressieve bui ben, let er maar niet te veel op!!!! Op de foto Parkie in gedachten verzonken met vrouw en hond puppus!!!!!!!!!!!