Met deze blog wil ik mijn bevindingen bekend over mijn leven met de ziekte van Parkinson!
30-09-2013
de winter van 1962 op 1963
Ik zal in de komende dagen een zeeman verhaal vertellen over de start van een avontuur die toch jaren heeft geduurd. De jongste van mijn zuster is die winter geboren. Is intussen vijftig jaar geworden de pekelharing!!Het was beeste koud en ik was nog geen zeventien jaar En had mijn papieren op zak om te vertrekken op de lange omvaart. we zijn naar Diksmuide naar het Moederhuis geweest door de sneeuw Ik Eddy een oud oostfronter om mijn zuster te bezoeken!!! Verdomme vind mijn klad blok niet...zal morgen verder werken!! IK heb nogal last gehad van de park maar zal het proberen af te maken!!!
De winter van 1962 op 1963 was bar koud! Duizenden dieren lieten die winter hun leven! Bakken ijs, ik nam de laatste trein naar gent antwerpen uit Diksmuide.Ik was nog geen zeventien jaar, besloot het avontuur tegemoet te gaan!Ons moeder die altijd voor haar kindje had gezorgd was woedend. Gaf niet veel geld mee genoeg om van te leven. Dat was het begin waar ik nog niet direct het einde aan zag!
Lichtervelde overstap station.Dampende stoom machienes verkleunde mensen het leek wel een andere wereld. In Antwerpen arriveerde ik rond middernacht wist niet waar naartoe en doolde een paar keer van de station straat naar het centraal station!Ik bleef rond het station draaien en buiten een paar taxi drivers was niemand meer op straat DE taxi annen stonden met hun rug opgestoken te babbel en te roken. In eens roept een van die mannen, zeg manneke wat doe je nog zo laat op straat. Bekijkt me goed en zegd ge zijt zeker ne zeeman!!Ik knikte en zegt die waar gaat je slapen vent.
Ik heb weer problemen gehad met mijn computer' ik zal morgen proberen verder te werken!!We zijn er terug. Enorme mizerie gehad met computer
veel last van park.
Die chauffeur zegt voor eeen prijzeke voer ik u naar Stella Maris.Ik wist op gen honderd jaar wat Stella Maris was. Dat was een soort zeemanshuis OP de Italiƫ Lei. Klopte aan en een Garcon deed open bekeek mij als zoten vroeg aan de chauffeur wat heb je daar mee.die vroeg heb je daar geen bed voor die jongen ! Hij moet morgen nar 214 gaan bijwerken.
DE man zei kom maar mee manneke, kreeg nog iets warms te drinken en in geen tijd lag ik in een warm bed, en zei bij mijn eigen God schept de dag en moeder de soep.
Dat was de start van mijn zeemans leven die jaren zou duren!!