↑Bayrische Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel
↑Het is belangrijk om na elke wandeltocht of nordic walking te stretchen. Soms met minder prettige gevolgen !
↑Het was fijn vertoeven in het grootste art deco café van Praag in het representatiehuis. De livemuziek was ook zeer goed.
↑De 'home made goulash, de frieten en de spaghetti met lookolie' waren zeer goed in Restaurant Jarmark te Praag en het bier werd er voor je ogen gebrouwen.
↑In Rehore Ramsy dronken we lekkere koffie. Dit koffiehuis annex boekenwinkel is gevestigd in passage Lucerno te Praag in het centrale deel van de passage.
↑ Mojito is een uitstekende dorstlesser op warme zomeravonden. Erik weet er alles van en op onze blog vind je het recept !
↑Wil je in augustus wandelen op de Bolderberg... neem dan je voorzorgen voor mug en wesp of 't wordt er erg !
↑ Hier nog een sfeerbeeld van het muzikantentrio tijdens MUZIEK AAN TAFEL op zaterdag 21 november 2009. Noël Schobben, Eddy Verstappen en Carl Huls vonden de juiste ingrediënten voor deze -voor ons- derde editie van MUZIEK AAN TAFEL.
↑Politie in Cuba
↑ Gnocchi Romana
DE VRIENDEN VAN DE DWAZE TAFEL
De avonturen van Erik en Johnie
28-03-2011
VEILIG NORDIC WALKEN
Een nordicwandeling is voor ons twee uren op eigen tempo wandelen met daarna een heilzaam partijtje stretchen en napraten bij een biertje.
Het is al enkele jaren een wekelijks ritueel voor ons en al die jaren heeft nauwelijks iemand van ons een blessure opgelopen. Met wandelen loop je helemaal geen risico. Stappen stelt ook helemaal geen hoge eisen. Nordic walken is over het algemeen zeer veilig. Het gebruik van "poles" zorgt voor een veilig gevoel en voorkomt valpartijen. Verrekkingen of een voet omslaan, het komt nauwelijks voor. Behalve op de dag dat het uur werd verzet van 2 uur naar 3 uur en je wat minder nachtrust hebt. We waren nog maar net vertrokken aan de Lieteberg te Zutendaal.
Erik praat over koetjes en kalfjes en pataaaat de gracht in. Voet verstuikt, GSM de grond op en de poles lichtjes beschadigd. Om te bekomen van de emoties dronken we eerst een koffie in het cafetaria van de Lieteberg. Erik dacht daar van de uitbaatster wat ijs te ontfutselen.
Wegens de omstandigheden werd de wandeling wat ingekort en trokken we richting Zutendaal-centrum en dronken we een Malheur. De naam van het bier was inderdaad toepasselijk op deze ochtendervaring.
MALHEUR 6° Dit speciale goudblonde doordrinkbier bevat 6% volume alcohol, met hergisting op fles. Door zijn subtiele bier-bitterheid viel het bijzonder in de smaak.
En . een ongeluk komt nooit alleen. Bij het uitrijden van de parking rammen we nog een paaltje van de wegeniswerken. Rap naar huis om deze nare ervaringen weg te spoelen !
De recepten ons aangeleerd bij de cursus 'Koken voor Mannen' willen we met u delen. In bijlage vind je de recepten voor de slasoep, geflambeerde scampi's, kalkoenschnitzel met tomaten en spek en als toetje krieken met mascarpone.
WAT IS HET VERSCHIL TUSSEN ABDIJBIER EN TRAPPIST ?
Iedereen die regelmatig onze blog leest weet inmiddels dat we na het sportelen graag een biertje drinken. Regelmatig is dit een abijdbier of een trappist. Een trappist is ook een abdijbier, maar een abdijbier is geen trappist. Wat is het verschil ?
Limburg telt twee abdijbieren Herkenrode (tripel) en Ter Dolen (blond, donker, tripel en kriek) en één trappist (Achel). Van de wereldwijd 7 erkende trappistenbieren (een abdijbier gebrouwen in of onder toezicht van een cistercienzerabdij) zijn er 6 Belgisch : naast Achel zijn dat Rochefort, Chimay, Orval, Westmalle en Westvleteren.
De andere abdijbieren zijn aan een abdij verbonden, soms slechts in naam, maar gebrouwen in een wereldse brouwerij.
Elk klooster kan in feite een abdijbier laten maken en naar zich laten vernoemen, als het een brouwer bereid vindt én het bier voldoet aan een aantal voorwaarden om officieel erkend te worden als abdijbier.
Sinds 1999 voert de Unie van Belgische Brouwerijen een keurmerk van erkend Belgisch Abdijbier.
Terwijl de abdij de reclame en commercialisering controleert, betaalt de brouwerij royaltys voor liefdadige of culturele doeleinden aan de (stichting van de voormalige) brouwerij.
De bieren van na 1999 moeten historisch verankerd zijn : in de abdij moet ooit bier gebrouwen zijn geweest. Wat vandaag heel wat kandidaten uitsluit.
Op karnavalzondag trokken we de bossen in van het Domein Pietersheim. Dit voor een tochtje van een 9-tal kilometer vertrekkende vanaf de toegangspoort Hoge Kempen aan de Kinderboerderij.
Na een dik uur wandelen zagen we plots een rotte jonge everzwijnen (biggen).
Het wild zwijn of everzwijn, kortweg ever, is het meest voorkomende lid van de familie der varkens en komt tegenwoordig over de hele wereld voor. Het is de wilde voorouder van het gedomesticeerde varken.
Everzwijn is het favoriete voedseL van Obelix uit de stripserie Asterix maar kan ook gevaarlijk zijn. Wie een everzwijn tegen komt kan best stil achteruit stappen of in een boom klimmen want een everzwijn kan een mens verscheuren.
In bijlage een recept voor Everzwijn met trappist. Lekker !
Op zondag 13 februari 2011 vertrokken we met een (over)volle autobus met Orchis (Okra volgens Erik) naar Zeeland. De weersvoorspellingen waren gunstig en rond 09 uren waren we in Yerseke waar we in Café t Veerhuis pauzeerden voor een klaarstaande (inderdaad) koffie en een bolat (plaatselijke zoete koek). Onderweg zagen we de bekende mossel- en oesterbanken.
Van daar gingen we naar Goes en Kattendijke voor de eerste ochtendwandeling. Een tweede wandeling was gepland aan Veerse Meer.
Het meer is een aantrekkelijke watersportplaats voor zeilers, sportvissers, en sportduikers.
Daarna was het verzamelen geblazen voor en ritje naar Zierikszee over de zeelandbrug.
De wandelaars en de vogelaars konden weer hun ding doen en s middags was er een stop van een uurtje voor een lunch in Restaurant-Hotel De Schelphoek.
Het dankt zijn naam aan het nabijgelegen natuurreservaat De Schelphoek.
Dit reservaat is ontstaan door de Watersnoodramp van 1953, waarbij er 300 meter buitendijk verloren ging. We aten er gebakken mosselen en sliptong met een lekkere Westmalle en een wit wijntje.
Namiddag stonden er nog twee winderige wandelingen op het programma waarvan de eerste een kilometervreter was. We trokken te voet naar de Plompe Toren in Koudekerke.
De Plompe Toren is het laatste restant van het Schouwense dorp Koudekerke, dat eind 16de eeuw in de golven verdween. De gerestaureerde toren is nu een informatiecentrum over de geschiedenis, legenden en natuur van de streek. De toren biedt een weids uitzicht over het omringende natuurgebied, waar veel watervogels te zien waren o.a. de rotgans en andere rotvogels.
Op zondag 13 februari 2011 gaan we met Orchis naar Zeeland voor enkele landschapswandelingen. Ook gaan we de immense waterwerken en waterbouwwerken bewonderen. Natuurlijk gaan we ook proeven van de lekkere mosselen. Een uitgebreid verslag zal nog volgen ... .
Je houdt je glas schuin boven -een liefst wit- blad, zodat je de kleur goed kan beoordelen. De kleur zegt al veel over hoe de whisky is gelagerd (In welke vaten); zie vorige edities.
Dan zet je het glas op tafel en draai de whisky snel rond, zodat de whisky bijna tot boven de rand komt.
Die rand noemen ze de rok (Schotse rok). Is de rand dik, en blijft ie lang plakken, dan heb je een whisky met een stevige body. De whisky loopt dan ook heel stroperig (langzaam) in tranen naar beneden. Dit noemt men bij whisky dan ook geen tranen zoals bij wijn, maar benen!
Blijft de whisky maar heel even aan je glas kleven, spreken we van een lichte body.
Dan ruiken (nosing):
Eerst gewoon ruiken, maar je neus eerst niet helemaal in het glas steken; hou je neus half langs het glas om gewone lucht te mengen met de whisky.
Dan nog eens snel draaien en na een paar seconden opnieuw ruiken. Ruik dan met de neus helemaal in het glas...
Vervolgens hou je je hand op het glas (helemaal afsluiten) en schud het glas even op en neer zodat je hand nat is. Dan wrijf je je handen tegen mekaar en ruik dan aan je handen. Hier komen geuren vrij die je nooit zou opmerken als je dit niet zo zou doen.
Dan ruik je opnieuw even vluchtig aan je glas... en dan pas gaan we proeven.
Eindelijk proeven (tasten):
Je neemt een heel klein slokje en adem vervolgens langzaam heel diep in en uit: Dit om de alcoholdrempel te verkleinen (Die verdooft soms de smaakpapillen, zeker wanneer je dat niet gewoon bent.) Dan neem een normaal slokje en draai de whisky een poosje rond in je mond en probeer de smaken te ontleden. (je mag zoveel pogingen ondernemen als je wil
Je kan bvb het "smaakwiel" bekijken als hulp (zie voorbeeld-tekening in bijlage !!!)
Voeg indien gewenst een paar druppeltjes water bij om ook hier weer meer smaken te ontdekken.
Probeer het smaakwiel zelf eens in te vullen...
En vooral heel veel genot bij het degusteren van je whisky...
Blijf regelmatig de volgende zin 5x kort achter elkaar hardop te zeggen:
Ik mix de whisky met de whisky-mixer!
Wanneer dit niet meer lukt: wacht een uurtje tot je volgende glaasje.
Na onze wekelijkse nordicwandeling genoten we van een Floreffe Prima Melior in het fietscafé-herberg Het Dorp te Zutendaal.Dit sterke donkere bier met hoog alcoholgehalte wordt op smaak gebracht met natuurlijke smaakmakers (kalisse en bittere sinaasappelschil, anijs). Na het gistings- en rijpingsproces, en het klaren van het bier voegt men suiker en gist toe voor de hergisting op fles. Deze methode werd overgenomen van de monniken.Het is een abdijbier en werd geselecteerd als bier van de maand.
Tijdens onze wandeling zagen we tegen de Zuidoostflank van de Hesselsberg een stiltesteen van letterkapper Jos Geusens en een gedicht van schrijver-dichter Bernard Dewulf.
Ken je die TV-spotjes waarin de overheid senioren aanmoedigt om te gaan 'sportelen' ? Samen sporten en van het leven genieten, schijnt dat te betekenen. Ik heb een beter idee : neem twee skistokken en ga daarmee wandelen in het bos. Prik er stukjes brood aan en dip ze na de wandeling in een grote pot gesmolten emmentaler. Dit noemen we 'Nordic racletten'. Gezond, en toch weer niet !
SUSKE EN WHISKY ....................WHISKY-CORNER / DEEL 2
Waar soms (te) veel om te doen is:... het al of niet aanwezig zijn van "peat"-of turfsmaak, al naargelang de gerst met turf wordt gestookt. Turf is in Schotland (bijna) onuitputtelijk aanwezig, en daarom goedkoop.
Dit is dus een eerste criterium waarop wij de smaken kunnen indelen.
Vervolgens is het stockeren op houten vaten zeer bepalend voor de smaak. Vaak worden er uit verschillende landen gebruikte meestal eiken vaten opgekocht om de whisky dan voor minstens 10 jaar te lageren.
Wat er dan oorspronkelijk op die vaten heeft gelegen, bepaalt dus ook sterk de uiteindelijke smaak van de whisky.
Voorbeelden zijn: port, madeira, cherry, bourbon, soms zelfs ansjovis enz...
Op die manier heeft elke distilleerderij de mogelijkheid een uitgebreid pallet van smaken op de markt te zetten.
Probleem op dit ogenblik bvb is dat de sherryvaten stilaan schaars beginnen te worden en dus duur (Sherry wordt wereldwijd steeds minder gedronken). Dus als u in een restaurant niet weet welk aperitief te drinken stel ik een sherry voor, zodat u op die manier ook bijdraagt aan meer vaten sherry voor uw whisky's!
Hoeveel kost nu een flesje single malt?
Reken maar op een bedrag vanaf 30 à 35 oplopend tot soms zelfs enkele duizenden euro's!
Als beginnend whiskydrinker raad ik aan te beginnen met een turfloze whisky. Het is vooral "moeilijk" indien je niet gewoon bent sterke drank te drinken om de alcoholdrempel te overwinnen. Anders blokkeert / overheerst de alcohol alle andere subtiele smaken. Het is dus een kwestie van "even oefenen".
Enkele merken om te beginnen (meestal zelfs ook geschikt als aperitief) zijn:
Auchentoshan Classic 40% (makkelijk verkrijgbaar bvb in Delhaize),
Arran (10Y) 46%,
Balvinie (12Y) 43% (persoonlijke aanrader)
Macallan (12Y) 40%
Glengoyne (10Y) 43%,
Allemaal zonder turfsmaak en rond 40 of eronder!
Hoe we eigenlijk verschillende aroma's kunnen ontdekken... daar heb ik het een volgende keer over!
SLAINTE! (uitgesproken als: Sjlainzjie) en betekent "SCHOL" in het Schots. Iets om van buiten te leren...
We wisten al redelijk veel over eten en drinken en het goede leven maar tijdens de lezing van Alain Coninx kregen we toch nog veel nuttige tips en leerden we eveneens dat een voordracht ook interessant kan zijn zonder beamer en laptop. Met enkele plastieken slides op een ouderwetse overheadprojector wist Alain ons te boeien met zijn culinaire biografie.
Vanaf nu drinken we alleen nog kasteelbier bij kaas, koelen we onze rode wijn tot 16°, eten we spaghetti met Speck uit Zuid-Tirol en weten we dat een stoemp lekkerder kan smaken dan een truffel.
Eten is veel meer dan kauwen en slikken. Kookprogrammas op TV kunnen ons niet bekoren maar zo een lezing van maximum een uur was alleszins leerrijker en aangenamer.
En als we in Spanje op vakantie zijn gaan we zeker een hapje eten bij El Bulli.
11 november is traditioneel de start van het karnavalseizoen en de herdenking van het einde van de eerste wereldoorlog maar Erik en Johnie trotseerden weer en wind en wandelden een aantal kilometers aan de kikmolen te Opgrimbie. E r werden plannen gemaak t voor nieuwe ontdekkingstochten her en der en ter afsluiting consumeerden we een Leffe donker in de Forellenvijver. Het was weer fijn om in de natuur te zijn.
SUSKE EN WHISKEY ....................WHISKEY-CORNER / DEEL 1
Even een boompje opzetten over whisky.
- Schrijfwijze: is het nu whisky of whiskey?
De schrijfwijze is afhankelijk van de herkomst van de drank. Whiskey uit Ierland en de Verenigde Staten wordt met een e geschreven, whisky uit Canada en Schotland zonder e. Het meervoud is, volgens de Engelse spellingregels,whiskeys, respectievelijk whiskies. Het Nederlandse meervoud is whiskeys of whisky's.
- Do's en don'ts:
Als je wat chique of als kenner wil overkomen let dan zeker op het volgende:
Bestel nooit een single malt whisky "met ijs"! Let er ook op een single malt altijd in een gedroogd "tulpglaasje" te drinken; dus nooit in een "blokglas" of tumbler.
Het cognacglas voldoet over het algemeen ook prima. Een single malt drinken uit een tumbler is eigenlijk not-done: de tumbler is geschikt voor whisky on the rocks (met ijs), en dus niet voor een single-malt.
-Proeven / tasten:
Tasten doe je dus in een tulpglas (soort Porto glas). Het glas is dan klein genoeg om de geur niet al te snel te laten vervliegen, en groot genoeg om ook de neus mee te betrekken bij het nuttigen of tasten van de whisky.
Het toevoegen van een of enkele druppels water zet een proces in gang dat de geur beter vrijmaakt, en de smaak wat verzacht. Te veel water is echter funest, net als het gebruik van ijs, omdat de kou er voor zorgt dat de smaaksensatie minder wordt.
-Single malts of blends...
Tegenover de blended whisky's staan de single malt whisky's, die bestaan uit whisky's afkomstig van één distilleerderij. Deze whisky's zijn vaak wat 'ruiger' van smaak; bijvoorbeeld de whisky's uit het westen van Schotland kenmerken zich door een zilte, jodium-achtige smaak (Ook wel Peat genoemd - of "perperig" van smaak veroorzaakt door het stoken met turf). Single malts worden gedistilleerd in koperen potketels. Tijdens het bereiden past men de techniek "eesten" toe, waarbij de gerst wordt verhit boven een vuur dat vaak ook een deel turf bevat. Deze turf of juist het ontbreken ervan heeft een sterke invloed op de uiteindelijke smaak van de whisky.
Er zijn vier whiskygroepen die worden ingedeeld naar de geografische ligging van de distilleerderij:
§ Highland malt; van de hooglanden boven de lijn Dundee-Greenock
§ Lowland malt; uit het gebied ten zuiden van deze lijn
Straffe Toeback is een bovengistende Kempense Quattro, van maar liefst 9,5% vol. alcohol.Volgens het etiket van het flesje : na het drinken van een Straffe Toeback gaat één van de Wildemannen met de Sint-Katharinakerk uit Hoogstraten op wandel. Een toren van 105 meter lang en enkele 100 tonnen zwaar torsen, dat noemen wij straf in de Kempen! Zie ookfilmpje in bijlage !
We dronken dit bier in Zutendaal in het fietscafé na onze wekelijkse wandeling van 10 km.
Johnie lag deze keer goed op voorsprong door middel van een investering in nieuwe wandelschoenen van het merk QUECHUA.Deze schoenen zijn ideaal voor onze NORDIC WALKINGavonturen op paden met gemiddelde niveauverschillen en in alle weersomstandigheden.
Na een tocht van een tiental kilometer dronken we onze La Chouffe in het cafetaria van De Lieteberg te Zutendaal.
Het cafetaria van De Lieteberg is niet langer gehuisvest in containers, maar in een splinternieuwe gebouw en we waren aangenaam verrast. Navraag leerde ons dat tussen Allerheiligen en Pasen het cafetaria dagelijks open is van van 10 tot 17 uur en tijdens het hoogseizoen van 10 tot 19 uur.
Het bezoekerscentrum De Lieteberg ligt in een voormalige zand- en grindgroeve tussen de Stalkerweg en de Zuurbroekstraat in Zutendaal. Imkers stampten hier begin jaren negentig een bevruchtingscentrum voor Carnicabijen uit de grond dat op korte tijd uitgroeide tot heus bezoekerscentrum rond insecten. Het onthaal- en bezoekerscentrum De Lieteberg is één van de toegangspoorten tot het Nationaal Park Hoge Kempen.
We zijn net terug van vier dagen verblijf in Rome. Op vliegveld Ciampino aangekomen namen we de bus van Terravision naar Station Termini.Erik probeerde met zijn GPS het hotel te vinden maar door de hoge gebouwen stuurde dit toestel ons de verkeerde richting uit.Daarom maar beroep gedaan op de traditionele middelen. Via internet hadden we een B&B geboekt, midden in het centrum. Daar aangekomen kregen we van de Nederlandseeigenaar een appartement toegewezen. Het weer was ideaal, ongeveer 25 graden en zonnig. We hebben zeer veel gezien en zeer genoten.Zo stapten we vele kilometers en bezochten de mooie kerk Santa Maria Maggiore, het Pantheon, het Vaticaan, het Forum Romanum en het Colosseum, de Engelenburcht, de Trevifontein, Villa Borghese, het piazza del Popolo, het Torre Argentina kattenasiel (we zagen amper twee katten), het piazza Mattei, Piazza Campo de Fiori en het piazza Navona met de vele kunstenaars, de Spaanse trappen . Etalages kijken en gepofte kastanjes eten deden we op de Via Conditti. Ook de wijk Trastevere is een aanrader en je kunt er ook nog eens goed en goedkoop eten en je hebt, als je in stijgende lijn loopt een schitterend uitzicht over Rome. Dit vanaf de heuvel Gianicolo. Piazza's, kerken, fonteinen, palazzo's, ruïnes: resten uit de Romeinse tijd, de Middeleeuwen, de Renaissance en de Barok staan in Rome op straat. Daartussen het moderne Rome: terrassen, leven, lawaai, mode, uiterlijk vertoon, rijkdom en armoede.We leerden er koffie drinken want voor het bestellen van een espresso in Italië, mag je gewoon vragen om een "caffè" en vergeet deze dan niet snel op te drinken. Espresso is niet gemaakt om over te leuteren, het is het gemaakt om in twee of drie slokken op te drinken. Er zijn echter tal van variaties op koffie die je kunt bestellen en ze zijn allemaal heerlijk. Dit is op geen enkele wijze een complete lijst; het zijn enkele variaties dewelke wij (soms staande aan de bar) consumeerden in Rome.
Espresso: Een Caffè (klemtoon op de laatste e), geserveerd in een espresso kopje. Sterk van smaak met een rijke bronskleurige schuimlaag : crema.
Lungo of Caffe Americano: Een espresso bereid met meer water - het tegenovergestelde van een Ristretto. Lijkt nog het meest op onze vertrouwde bakje koffie.
Macchiato: Espresso met daarboven op een kloddertje gestoomde melk. Johnie bestelde meestal een machette.
Cappuccino: Espresso met opgeklopte en gestoomde melk, een gelijk deel espresso, gestoomde melk en melkschuim
Onze restaurantkeuze ging een aantal keer uit naar Trattoria Vecchia Roma in de Via Ferruccio waar we heerlijk genoten van pasta en pizza.Een typisch volks restaurant waar de inwoners van Rome trouwe klant waren. Ook de antipasta met kaas en salade en de nodige balsamico masseerden onze smaakpapillen.
De Vallei van de Kikbeekbron is een prachtige brok natuur in de gemeente Maasmechelen en werd vanaf de jaren zestig ontgonnen voor haar waardevolle witte zand. Deze schaarse grondstof gebruikt men voor de aanmaak van zeer zuiver glas. De ontginning stopte volledig in 2001 en stap voor stap werden de flanken van de zandgroeve hersteld.
Wie een bezoek brengt aan de Kikbeekbron stapt een fascinerende wereld binnen. De herstelde flanken van de zandgroeve zijn bedekt met mossen, struik- en dopheide, pijpenstrootje, gaspeldoorn, kruipbrem, stekelbrem en typische pioniers zoals berk, wilg en den. Al deze planten hebben zich hier op natuurlijke wijze genesteld. In en rond de grote waterplas wemelt het van leven. Kleine zegge, ronde zonnedauw en moeraswolfsklauw maar ook veenmos en veenpluis zijn hier talrijk aanwezig. Ook in de lucht gonst het van de bedrijvigheid. Libellen en waterjuffers scheren over het wateroppervlak. Talrijke vogels vinden in de vallei van de Kikbeekbron een ideale broedplaats, zoals de nachtzwaluw, geelgors en boomleeuwerik.
Op het hoger gelegen plateau naast de herstelde groeve vind je nog het oorspronkelijke heidelandschap. De E314 doorsnijdt een groot deel van het natuurgebied. Overstekend wild zorgt soms voor verkeershinder en eist jaarlijks heel wat slachtoffers onder de egels, bunzings, hermelijnen, steenmarters, vossen en reeën.
De uitgebreide wandelpaden in de Vallei van de Kikbeekbron bieden een uitgelezen kans om dit natuurlijk ontwikkelde landschap van nabij te beleven. Het gebied is het hele jaar door toegankelijk, vanaf een half uur voor zonsopgang tot een half uur na zonsopgang. In het omrasterde gebied grazen Fjordenponies ter ondersteuning van het natuurbeheer; deze mogen niet gevoederd worden.
Deze ochtendwandeling was de moeite waard en we kregen er weliswaar een kick van. Of was het van de Duvel in het cafetaria van de forellenvijver DE PELIKAAN ? Erik wist alleszins niet meer waar hij zijn nordickstokken had laten liggen.
Op zondag 29 augustus verkenden we de Mechelse Heide. De Mechelse Heide is het wandelgebied bij uitstek in het Nationaal Park Hoge Kempen. Terwijl de wandelingen ten noorden van de weg van As naar Maasmechelen (Jozef Smeetslaan) echte boswandelingen zijn, brengen de wandelingen ten zuiden van deze weg de bezoeker naar de hoogste punten van de Hoge Kempen met vergezichten tot ver in Duitsland. Erik zag zelfs de koolmijn van Zwartberg. Johnie corrigeerde onmiddellijk want het was duidelijk dat dit Eisden was. Af en toe moet er geklommen worden en bezoek je de mooiste heidegebieden van de Hoge Kempen (Mechelse Heide en Kikbeekbron). Alle wandelingen liggen volledig binnen het Nationaal Park.
Sinds Erik onlangs gestart is met Start to Run lijkt onze wekelijkse ochtendtrip meer op Nordic Running en zeker vandaag want we wilden voor de eerste regendruppels in de kantien van de gezellige kroeg De Krieckaert aanwezig zijn. En dat lukte aardig. Tijdens de wandeling maakten we grootse plannen voor onze -nog te plannen- citytrip naar Rome in september of oktober. Dan zal het meer op Nordic Flying gaan lijken indien we tenminste onze pools mogen meenemen van Ryanair. In Rome gaan de dames zeker uit de bol kunnen gaan tijdens de dagelijkse Shop 'n Run, hardlopen met volle boodschappentassen, een enorme training voor het bovenlijf.
Op zondagnamiddag van 1 augustus bezochten we de beeldentuin van schilder-beeldhouwer Staf Timmers in Houthalen. Binnendringen in de scheppingswereld van kunstenaar Staf Timmers was een unieke belevenis. Een idyllische tuin met alles wat de natuur te bieden heeft: water, planten, dieren, een oase van rust met bankjes en zithoekjes van waarop je kan genieten van de vele kunstwerken die de tuin sieren. Een atelier waar een idee uitgroeit van ontwerp in was tot een monumentaal kunstwerk in brons. Of hoe een eenvoudige schets inspireert tot het scheppen van een voldragen expressief schilderij. Achteraf proefden we van een lekkere 'aangeklede' koffie van Elly.