↑Bayrische Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel
↑Het is belangrijk om na elke wandeltocht of nordic walking te stretchen. Soms met minder prettige gevolgen !
↑Het was fijn vertoeven in het grootste art deco café van Praag in het representatiehuis. De livemuziek was ook zeer goed.
↑De 'home made goulash, de frieten en de spaghetti met lookolie' waren zeer goed in Restaurant Jarmark te Praag en het bier werd er voor je ogen gebrouwen.
↑In Rehore Ramsy dronken we lekkere koffie. Dit koffiehuis annex boekenwinkel is gevestigd in passage Lucerno te Praag in het centrale deel van de passage.
↑ Mojito is een uitstekende dorstlesser op warme zomeravonden. Erik weet er alles van en op onze blog vind je het recept !
↑Wil je in augustus wandelen op de Bolderberg... neem dan je voorzorgen voor mug en wesp of 't wordt er erg !
↑ Hier nog een sfeerbeeld van het muzikantentrio tijdens MUZIEK AAN TAFEL op zaterdag 21 november 2009. Noël Schobben, Eddy Verstappen en Carl Huls vonden de juiste ingrediënten voor deze -voor ons- derde editie van MUZIEK AAN TAFEL.
↑Politie in Cuba
↑ Gnocchi Romana
DE VRIENDEN VAN DE DWAZE TAFEL
De avonturen van Erik en Johnie
25-11-2021
ALS ONZE KNIEEN HET MAAR HOUDEN
Binnenkort kunnen we weer terug naar de natuur!
Wandelingen maken in de bossen zoals nooit tevoren. Tenminste indien het Overlegcomité doorslaggevende maatregelen gaat nemen en we geen kant meer uit kunnen. Wandelen, lopen kortom ons voortbewegen terwijl altijd minstens één voet de grond raakt. Rennen doen we niet meer. Rennen duidt op een snelheid die hoger ligt dan bij het lopen.
Bijvoorbeeld je gaat lopen voor een koe, voor een woedende stier zal je rennen. Jullie gaan nog van ons horen. De senioren en meer bepaald DVvdDT nemen het over! Tenminste indien onze revolutie niet in extremis wordt afgeblazen wegens het slechte weer.
Onze trouwe volgers hebben waarschijnlijk al gemerkt dat we een tijd niets gepost hebben over onze avonturen en capriolen. Dat klopt maar desondanks hebben we de afgelopen tijd niet stilgezeten en ontdekten (weliswaar met enkele splintergroepen) Maastricht, Petten en Euverem-Gulpen (Nederland), Pietersheim-Lanaken, de Begijnenvijvers-Wijchmaal en andere plekken waar we onze ecologische voetafdruk achterlieten.
Oh ja, het paddenstoelseizoen is aangebroken en een applicatie op je smartphone om in een handomdraai paddenstoelen te identificeren is handig maar er zijn risicos aan verbonden. Er zijn zeer giftige paddenstoelen in de natuur. Een tip van DVvdDT: eerst acht uur niets eten, dan verdeel je de paddenstoel in kleine stukken en probeer je een klein stukje uit op de binnenkant van je pols. Als er niets gebeurt, hou je het drie minuten tegen de binnenkant van je lip en als daarna niets gebeurt, leg je het een kwartiertje op je tong. Als er dan nog niets gebeurt, kun je erop kauwen zonder te slikken en blijf je dat een kwartier in je mond houden, en als er dan niets gebeurt, slik je het door en wacht acht uur, en als daarna niets gebeurt, eet je er een klein handvol van en als er daarna nog niets gebeurt is het eetbaar.
Niet doen hé, we zijn gekend voor onze sjeile zeiver.
Na een paar moeilijke jaren staat de Limburgse heide deze zomer opnieuw prachtig in bloei. Paarse pracht waar je stil van wordt, zeggen twee ervaringsdeskundigen van DVvdDT. Wie vandaag door het Nationaal Park Hoge Kempen wandelt, wordt getrakteerd op een fantastisch kleurenspel. De heidesoorten die het de voorbije jaren zo moeilijk hadden door de droogte staan er prachtig in bloei. Erik en Johnie genoten op dinsdag ll. met volle teugen van de paarse natuurpracht in Maasmechelen. Zo mooi heeft de Limburgse heide al jaren niet meer gestaan. De heide staat nog tot ongeveer half september in bloei. Wie wil genieten van de kleurenpracht kan onder meer terecht in natuurgebied De Teut, de Ten Haagdoornheide, het Nationaal Park Hoge Kempen, De Maten, het gebied van de Abeekvallei en de Duinengordel. Na de wandeling dronken we een Keizer Karel Ommegang op het vol zomerterras van t Salamanderke. Een verkeerde beweging en één glas ging tegen de vlakte. Het bos heeft plots onvoldoende bomen om achter te verdwijnen.
Afgelopen zaterdag 21 augustus was er de jaarlijkse ledenvergadering (inclusief BBQ) van de prettig gestoorde vereniging DVvdDT.
De vergadering in Hangar 57, gevestigd in een privétuin van één van onze leden, verliep in goede orde.
Orde en structuur is bepalend voor het goede verloop van een vergadering. Een ideale vergadering verloopt in een goede open sfeer, waar iedereen geïnteresseerd is en gemotiveerd. Belangrijk is om elkaar uit te laten spreken en binnen het tijdsplan tot een unaniem besluit komen. Dat laatste verliep wat moeizaam na het nuttigen van wijn, bier, thee en koffie.
Er werden toch nog nieuwe plannen gemaakt voor de toekomst en enkele projecten kregen al vorm. Later meer daar over!
Afgelopen zondag wandelden voorzitter en secretaris van DVvdDT voor het eerst weer na lange tijd door de bossen van Bilzen met name het Munsterbos. Op de grens van de arme Kempen en het vruchtbare Haspengouw ligt dit mooie Munsterbos. We wandelden door de dreven en langs pittoreske kapelletjes. Bos, vijvers of grasland: je vindt het allemaal in Bilzen. Zure en lichtrijke oude eikenbossen, eiken-berkenbossen en moerasbossen. Variatie is hier troef.
Vlakbij de Amorkapel zagen we de afstervende reusachtige rode beuk van 200 jaar oud. Deze iconische boom werd gesnoeid tot een kaal, maar indrukwekkend monument. De boom kon door zijn leeftijd niet meer gered worden. Na de wandeling vertoefden we in horecazaak De Remise en dronken met smaak een Omer. We brainstormden over onze nakende jaarlijkse BBQ, met automatische verlenging van ons lidmaatschap.
In Haspengouw zijn vele 'Verborgen Moois' plekjes. In Bilzen is de verborgen ruïne Jonckholt zon bijzonder plekje.
De Verborgen Moois wandeling Jonckholt nam ons dinsdag mee op ontdekkingstocht doorheen eeuwen geschiedenis. De ruïne van de ridderburcht ligt nog steeds goed verscholen en geheel verlaten in een stille uithoek van Hoelbeek. Het typisch landelijke kasteel Groenendaal in Waltwilder springt daarentegen in het oog en staat te pronken in de grote Engelse parktuin. Dit alles in combinatie met de rust en stilte van de natuur in het Groenendaal bos. We hebben er van genoten behalve dat we bij vertrek aan de kerk van Hoeselt stonden in plaats van Hoelbeek.
Dan maar rechtsomkeer. s Anderdaags deden we nog een wandeling in de bossen van Zutendaal met vertrek aan Bistro Amazone en verpozing op het terras van Café Lindenhof. Tijdens de wandeling genoten we van de klanken van de vogeltjes zoals daar waren de tuinfluiter, de kievit, de raaf, de wespendief enzovoort. Mijn wandelvrienden spraken ook soms van een bergleeuwerik, een graspieper, een tapuit, een morinelplevier en zo eentje die met een parachutevlucht en vrije val naar beneden komt ben de naam kwijt!
Dit en nog meer levensregels kwamen aan de orde tijdens onze eerste wandeling na de lockdown.
We vertrokken met drie wijzen aan de zeil- en surfclub aan de Papendaalse plas in Zutendaal.
We hadden geen hoge verwachtingen maar het was een mooie wandeling onder een stralende zon. Zoals reeds gezegd filosofeerden we negen kilometer lang over het leven.
Drie ervaringsdeskundigen die de voorbije zestig jaar hebben nagedacht, gelezen, geluisterd, gereisd, bekeken, beleefd, geïncasseerd en ontdekt.
We zijn er weer na een te lange winterslaap... DVvdDT. Vandaag was een mooie lentedag en wandelden we de blauwe wandeling in het Lanakense Pietersheim samen met 2 ornithologen. Met een nieuw aangekochte verrekijker en veel goesting werden vogels gespot zoals daar waren: de Vlaamse gaai (niet te verwarren met de Wielewaal), de bonte specht, de grijs duif, de poelifinario, de kroet en de Roepie-Roepie vogel. Ook nieuw is dat enkele leden van onze vereniging lid werden van Natuurpunt vzw. Het was een gezellige wandeling en we hebben veel bijgeleerd. Er werd (bijna) niet over corona gepraat!
Er resten ons nog tig uren, minuten en seconden vooraleer de eerste seconde van 2021 wegtikt. Dit is ons laatste verhaaltje van 2020 en dit gaat eens niet over mondmaskers. We hebben het gehad met het onophoudelijk gezaag, geklaag, geschrijf, geroep en getier over dat stukje stof. We denken aan de mooie avonturen van 2020. Ken jij ook dat fijne gevoel te wandelen in het natuurgebied de Hesselsberg Zutendaal, de Stiemerbeekvallei, de Krieckaert Gellik en reeën spotten in de buurt van de Bessenstraat in Zutendaal? Dat is fijn, dat is goed, dat mag! Of een drankje nuttigen na een wandeling in Kanne in de kantine Opcanner Anker? Dat kan, dat is goed, dat mag! Of iets verder verkennen in het land van Herve (Soiron) of naar de zwevende kapel in Helshoven of nog verder naar de Ninglinspo in Wallonië. Dat is fijn, dat is goed, dat mag!
We deden het allemaal in 2020. Vandaag mogen we nog altijd lachen met een grap, praten met elkaar, luisteren naar muziek, kijken naar schoonheid, lezen wat we willen, een glas bier of wijn drinken, wandelen in het bos en hopen op meer. Maar het mocht iets meer zijn afgelopen jaar dus nemen we een optie op 2021.
Dit hebben we ervaren tijdens de afgelopen weken. Sinds de tweede lockdown zijn we niet meer gaan wandelen met meer dan twee personen. We kunnen het ons ook niet permitteren om met meerdere personen te gaan nordiccen gezien we de corona-boete niet kunnen betalen. De kas is leeg. Alle gekheid op een nordicstok we doen dit uit algemeen gezond verstand.
Er komen betere tijden. Desondanks zijn we de afgelopen weken in kleine bubbels de natuur ingetrokken op volgende plaatsen: het natuurgebied de Zig in Kinrooi, Den Doodendraad in Hamont-Achel, dorpswandeling in Hees, het kleinste dorpje van de stad Bilzen, de Achelse Kluis, Bosland in Hechtel- Eksel, het Pijnven in Hechtel-Eksel , Nationaal Park Hoge Kempen
Ondanks deze vele kilometers in de benen beginnen de broeksknopen van onze broek ook aan social distancing te doen. Er is wel één opmerkelijk gevolg aan heel die crisis: bier van het vat is plots langer goed. AB InBev heeft Jupiler, Stella, Leffe, Hoegaarden Wit en Kwak op vat een langere houdbaarheidsdatum gegeven. Bij pils ging het van zes maanden naar negen, bij de speciaalbieren zelfs van zes maanden naar een jaar. Gelukkig maar want we hebben het afgelopen meer alcohol aan onze handen dan in ons buikje.
DVvdDT op daguitstap naar Borgloon (Sint-Truiden), Helshoven (vlakbij Groot-Gelmen). Of was het nu Hoepertingen?
Op een stralende zondag 13 september gingen we een kijkje nemen bij de zwevende kapel in de buurt van Borgloon, op het grondgebied van Sint-Truiden. Dit kunstwerk is een project van kunstenaar Frits Jeuris in samenwerking met regionaal landschap Haspengouw. Het zwevende kapelletje, gemaakt van gekloven kersenstammen, ligt vlak bij Groot-Gelmen en Helshoven.
We parkeerden onze auto bij de Kapel van Helshoven en wandelden eerst een wandeling van 7 km door de boomgaarden om nadien nog eens 600 meter te stappen naar Helsheaven.
Net zoals het doorkijkkerkje in Borgloon, lijkt ook dit kapelletje op foto veel groter dan het in werkelijkheid is. Maar dat geeft natuurlijk helemaal niet. Deze kapel van oude kersenhouten blokken is best wel fotogeniek, net zoals het uitzicht.
Na deze ervaringen genoten we van een drankje en een hapje op het terras van de mooie brasserie t Huis Zonder Naam, vroeger t Fakkelhuis. Het was allemaal in orde. En dat is niet gelogen!
Weet jij nog waar je was op vrijdag 23 februari 2018? Wij, DVvdDT wel!
We beschikken dan ook over een gedetailleerde blog en Facebookpagina. Zo niet, wisten we het ook niet meer. Daarom een advies aan Jan met de pet: doe dat ook!
Als we een verhaal vertellen op onze blog en Facebookpagina is het eveneens fijn dat onze volgers ons geloven en niet aannemen dat we liegen. Het is namelijk zalig om geloofd te worden.
Nu serieus: afgelopen donderdag in de voormiddag wandelden we 8 km in het wandelgebied de Stiemerbeekvallei aan het Thorpark te Waterschei.
Drie kompels (Marc, Erik en Johnie) ontdekten na deze natuurtrip een lekker biertje nl. een Kompel LOr Noir en een Force Majeure op Thor Terrazza, een hippe pop-up zomerterras met zicht op de waterpartijen en de gevel van Thor Central.
Terwijl Matteo Simoni zijn uiterste best doet (onder water) om Limburg te promoten waren DVvdDT even averechts en organiseerden een wandeling in Wallonië afgelopen dinsdag.
We reden naar Soiron (land van Herve), een dorp met amper 700 inwoners. We wandelden er 11 km door de natuur van dit pittoresk dorpje vlakbij Pepinster. We genoten van de mooie panoramas, van de koeienvlaaien, paardenstront en kippenmest. Echt iets voor ons! Het grote nadeel was dat alle horecazaken gesloten zijn op maandag en dinsdag zoals daar zijn Dun Coin A Lautre, Le Vieux Soiron, Le Coq à LAne, La Taverne de Soiron waarin je normaal het bier van het dorp kan proeven.
Alles ferm gesloten dus ! Matteo heeft gelijk dat er op gebied van horeca meer te beleven valt in de Vennestraat. Maar hij moet wel zijn helm opzetten als hij met de Vespa gaat rijden. Veiligheid voor alles!
Zuchten je leden van je vereniging ook zo bij het horen van het aantal kilometers van de wandeling?
Doe hen een plezier en pak het gewoon eens een tikje anders aan. Zo beginnen we ons verhaal met onze tussenstop in de Jachthaven met kantine Opcanner Anker langs het Albertkanaal te Kanne. We consumeerden er een speciaal biertje en voor Marc eentje van 2% alcohol. Maar dat mochten we geweten hebben.
We slenterden verder richting restaurant frituur t Heukske voor een lekkere friet met toebehoren zoals zuur vlees, goulash, cervela special, sito stick lekker ech lekker. We gingen dus eigenlijk niet naar Kanne om te wandelen maar om te eten en te drinken. Maar om het verhaal toch een beetje aantrekkelijk te maken wandelden we vooreerst richting het historische Fort van Eben Emael onder een gloeiende zon en met gezucht van de deelnemers van DVvdDT.
Soms een brug te ver maar dat deerde ons niet. Dit alles speelde zich af afgelopen zondag 16 augustus. Er is zo veel te beleven in onze regio.
We willen niet zwartgallig klinken maar het is al een hele tijd geleden dat we met onze voltallige bubbel van grijze vrienden zijn gaan wandelen, laat staan nordiccen. We zijn de rode draad kwijt in onze hedendaagse samenleving.
De overheid heeft kleurcodes rood, oranje en groen voor bepaalde bestemmingen. Dus de website van de FOD moeten we goed in de gaten houden willen we bv. in Maastricht op de Sint-Pietersberg gaan wandelen.
Het kan dan ook nog eens goed mogelijk zijn dat het KMI code oranje heeft afgekondigd en er zware onweders op ons af komen.
En deze hanteren dan ook nog eens dezelfde kleuren voor de weersvoorspellingen.
Wie kan nog volgen?
Het is alleszins overzichtelijker dan vijftig tinten grijs.
En gaan we toch op avontuur dan riskeren we een verkeersboete als we in de blauwe zone parkeren zonder onze schijf te plaatsen. Kortom, we wachten op betere tijden.
Het is al geleden van de jaren 80 toen we met De Sparrentrippers een avondwandeltocht deden. Het waren toen Avondvierdaagsen en deze WSV De Sparrentrippers hadden vanzelfsprekend meer leden dan DVvdDT. In die tijd toch!Op dinsdagavond trokken we met drie kompanen onze wandelschoenen aan voor een avondwandeltocht van enkele kilometers in de bossen van Zutendaal met vertrek aan de Bessenstraat. Het is algemeen geweten dat er een reeënpopulatie zich regelmatig laat zien in deze bossen. En dat bleek ook en een ree kan je herkennen aan de rood-grijsbruine vacht en een witte vlek op de borst. Het heeft opvallend grote oren, grote ogen, een zwarte neus en een witte kin. In de schemering wagen zij zich op open terrein om voedsel te zoeken en te grazen. We hadden geluk en konden enkele exemplaren spotten. Met onze dank aan onze plaatselijke gids Marc.
Toevallig passeerden we bomen met gekke figuurtjes en na een tijdje ook het CBCC aan de Kliebosstraat in Zutendaal, het Cracid & Crane Breeding and Conservation Center. Daar worden een groot aantal cracids (hoendervogels) en bijna alle soorten kraanvogels bewaard en gekweekt. We waren er als de kippen bij om de coördinaten van deze plek goed te noteren om er misschien later eens een bezoek te brengen met DVvdDT.
Ninglin... wat? Jaja, de Ninglinspo. Ning zoals Ding, Lin (als in: Lapin) en Spo (als in... nu ja, Spo met de O van OMG).
Afgelopen dinsdag wandelden we een traject langsheen de Ninglinspo, een bergriviertje in de provincie Luik, doorheen het prachtig groene heuvellandschap rond Aywaille. De Ninglinspo is het enige bergriviertje dat ons land rijk is, en is tegelijk de benaming van de wandeling die er langsheen loopt.
Het is zonder twijfel één van de mooiste wandelingen en iedere respecterende wandelaar moet minstens één keer langsheen de Ninglinspo hebben gewandeld. Het vertrekpunt voor de wandeling van de Ninglinspo is een parking langsheen de weg tussen Remouchamps en Stoumont, in een dorp genaamd Sedoz. Het was er druk op deze 7de juli maar desondanks trokken we onze stoute wandelschoenen aan. Veel klimmen en dalen is erbij tijdens de wandeltocht en soms is het even zoeken welke richting je nu precies uit moet. Maar verdwalen is haast onmogelijk en dat is een voordeel voor onze vereniging DVvdDT. Nadien dronken we een bier in de taverne Le Ninglinspo. Na deze versnapering reden we snel naar restaurant Casa Paglia / La Posta in de Vennestraat in Genk. De pizza was er zoals een pizza moet zijn. En om met de woorden van de dame die ons bediende af te sluiten: Sei bellissimao!, sei troppo forte!, hai dei bellissimo occhi! maar kan ook verkeerd begrepen zijn door het mondkapje.
Steeds vaker in de politiek hoor je het begrip voortschrijdend inzicht. Het zijn mooie, ietwat deftige woorden die omschrijven dat mensen, in dit geval politici dus, al doende leren en vervolgens tot de conclusie komen dat iets anders moet dan eerder was voorgenomen.
Zo hadden we ons voorgenomen geen terras te doen na de wandeling van 9 km maar onmiddellijk terug naar huis te gaan. Eigenlijk is daar niets mis mee je oorspronkelijke koers laten varen of bijstellen als gevolg van veranderende omstandigheden en nieuw verworven kennis. In onze vereniging DVvdDT is voortschrijdend inzicht een rode draad. Je moet nooit te trots zijn om je fouten, liefst tijdig, in te zien om vervolgens met hetzelfde elan maar met nieuwe inzichten moedig voorwaarts te marcheren.
En marcheren dat deden we afgelopen zaterdag met start aan De Krieckaert te Gellik. Mooie wandeling met drankje (in de bubbel van vier) op La Terrazza van Casa Strada Collina. Voortschrijdend inzicht is dus iets positiefs.
We hebben onze Nordic Walking stokken net met javel afgewassen en ze staan al te blinken in de zon.
We moeten echter nog wachten op fase 1 nl. 4 mei om met maximum twee andere personen te gaan sporten rekening houdende met het anderhalvemeterke fysieke afstand. Er is wel geen mogelijkheid om te douchen dus best niet gaan wandelen in gebieden met de processierups in de aanbieding.
Op 11 mei gaat fase 2 in voege en kunnen we met DVvdDT trainingen organiseren. Maar dan moeten we eerst zorgen dat we een erkende sportclub zijn. Om een café te bezoeken na een fikse wandeling en ons zweet te verdrinken moeten we wachten op 8 juni (fase 4).
Het is natuurlijk nog allemaal COVIDDIK kijken want ons plan is progressief, evolutief en niet-definitief. We houden u op de hoogte en als jullie het niet snappen maken we een PowerPointpresentatie.
Sinds kort is ook bij ons, DVvdDT, alles anders geworden door deze
Coronacrisis. We zijn al een tijd niet meer samen gaan wandelen. Ofwel
afwisselend de één in Lanaken, de ander in Zutendaal en nog een andere
in Gellik. We hebben ook eens thuis geprobeerd te nordic-walken
maar dat is niet goed afgelopen. Enkele mooie vazen hebben het niet
overleefd. We zijn in quarantaine om te zorgen dat we niet ziek geraken en we de ziekte niet kunnen verspreiden.
Sommige mensen noemen dit moedig of zwaar maar dat is niets in
vergelijking met de echte helden die nu zorgen voor zieke mensen en
oudere mensen hulp bieden. Een pluim voor deze mensen.
Wij
hebben nog Duvel, Cornet en Omer in huis en kunnen wel even verder. We
wensen u allemaal veel moed en sterkte. Zorg voor jezelf en mekaar en
samen komen we hier door. Binnenkort kunnen we weer genieten van
onze geliefkoosde sport en het cafébezoek achteraf. En drinken we op de
gezondheid van allen!
