Het was 7 uur 30 toen ik uit de douche stapte. Ik voelde me een beetje verfrist maar was nog steeds moe van de slapeloze nacht. Dat was duidelijk aan mijn spiegelbeeld te zien. Om 8 uur 30 begon mijn eerste les van die dag, dierenverzorging. Zodra ik aangekleed was pakte ik mijn boekentas en liep naar de kamer van Katie en Emma om samen te gaan ontbijten in de eetzaal. Toen ik klopte werd ik begroet door Katie, die er stralend uitzag.
‘Katie ! Wow je ziet er weer helemaal beter uit !’ riep ik enthousiast uit.
‘Ja nou, het was misschien toch een goed idee om mr. Lombard te laten komen, hij heeft een verpleegster gestuurd en die heeft me weer helemaal opgelapt. De medicijnen hier zijn echt onvoorstelbaar’ zei ze met een brede glimlach.
‘Ja dat mag ook wel als je les hebt van Lombard’ zei Emma zuchtend ‘We hebben hem het tweede uur.. en mijn jaarpartner is Evan, hoe erg kan mijn leven zijn..’ zuchte ze.
‘Evan is toch niet zo erg’ protesteerde ik terwijl we uit de kamer gingen en onze tocht naar de eetzaal voortzetten.
‘Nee, maar hij haat Lombard dus dat belooft, en ik had sowieso liever met een meisje samengewerkt. Komaan het is toch echt genant om met een jongen te vechten?’ riep Emma.
‘Nou ik heb daar geen problemen mee’ giechelde Katie. ‘Kevin is superhot !’
‘Later moeten we toch tegen jongens en meisjes kunnen vechten en volgend jaar heb je geen jaarpartner meer’ zei ik geruststellend tegen Emma.
‘Een jaar is echt lang hoor’ zei ze nog steeds niet tevreden.
De onbijtzaal was maar voor een kwart gevuld omdat iedereen zelf kiest wanneer hij ontbijt en de meeste ouderejaars vroeger ontbijten om daarna op zichzelf nog wat te trainen. Er zaten dus vooral eerste en tweedejaars. Het enige minpunt was dat iedereen me nog steeds zat aan te staren. Wanneer zou dat nu toch eens gedaan zijn. Zelfs de vrouw die me mijn plateau gaf zei ‘smakelijk ellen’  met een knipoog. Toen we ons hadden neergezet en vrolijk babbelden over het verloop van de dag en ons lessenrooster kwam Sophie binnen. Ze moest net als mij de starende blikken negeren en vond het ook vervelend maar voor mij was het een troost dat ik niet de enige was.
Liam kwam om 8 uur kwart binnen en slaagde erin om  in tien minuten zijn ontbijt naar binnen te werken zodat hij toch nog op tijd zou zijn bij dierenverzorging. Evan was nergens te bekennen. Om 5 voor vertrokken we samen met Liam naar het klaslokaal van mv. Filster. Ze stond ons buiten al op te wachten.  Toen de hele klas er was deed ze de deur van haar klas op slot.
‘Ik geloof dat Matthias Dokkert hier de enige is met een zeedier als ik mijn niet vergis?’ vroeg ze vriendelijk. De klas knikte. ‘Nou dan mag Matthias met mijn collega mr. Stones meegaan om zijn dier in de daarvoor geschikte biotoop op te roepen. De rest van de klas zal naar buiten gaan naar de grote open plek in het bos om daar zijn dier te leren op te roepen. Haast jullie want we hebben maar 1 uur en ik wil iedereen zijn dier minstens 1 keer gezien hebben!’
Matthias ging met mr. Stones mee terwijl de rest naar buiten liep. Ik was doodsbang dat ik er niet zou in slagen mijn dier op te roepen en tot mijn verbazing waren de anderen daar ook bang voor. Waar moesten zij zich nou zorgen om maken dacht ik. Zij hadden geen temperamentvolle arend als ik. 
Toen we op de plek waren aangekomen zei mv. Filster dat we ons moesten verspreiden, ons diep moesten concentreren op ons dier en het naar ons toe moesten trekken of het aanroepen.  Iedereen zocht een plekje op en keek aarzelend naar elkaar. ‘3, 2, 1, Start!’ riep mv Filster. Er volgde een geconcentreerde stilte die verbroken werd toen een prachtige oranje vos voor Katie verscheen’
‘Yes !’ riep ze blij.
‘Wel allemachtig Katie! Jij moet hiervoor talent hebben want er zijn niet veel mensen die hun dier zo van de eerste keer kunnen oproepen, proficiat !’
De vos drukte zijn hoofd liefdevol tegen Katies benen en Katie begon hem meteen te aaien. Het was mooi om te zien.
10 minuten  later verscheen de vlinder van Hannah. Het was komisch om zo’n klein dier te zien rondfladderen rond zijn baasje. Via een bericht had Mr. Stones laten weten dat ook Matthias zijn witte haai heeft kunnen oproepen. Dat waren er al 3 van de klas. Hoe hard ik me ook concentreerde, ik voelde Eva’s aanwezigheid maar kon haar niet  laten verschijnen. Ik had zelfs het gevoel dat ze me uitlachte wat me alleen maar gefrustreerder maakte.
Na 3 kwartier waren er nog 7 anderen in geslaagd hun dier op te roepen. Jelle, Bianca en Simon hadden alle drie hun honden kunnen oproepen. Tot iedereens schrik slaagde Boris erin een brullende beer te laten verschijnen waarop mv. Filster iedereen ervan moest overtuigen dat hij niet kwaadaardig was. Iedereen was diep onder de indruk. Emma had haar kat opgeroepen die nu spinnend op haar schoot lag, Mariah had haar wollige schaap laten verschijnen en Zoey haar papegaai. Dat waren er al 10 van de 20 klasleden en we hadden nog een kwartier gegaan.
Het ging me niet lukken, ik zou nooit mijn arend kunnen controleren. Blijkbaar zag mv.Filster dat ik het opgaf want ze kwam naar me toen en legde haar hand op mijn schouder. ‘Bij jou zal het meer tijd nodig hebben Ellen, vraag maar aan het schoolhoofd. Als je wilt vraag ik of hij je privéles wilt geven’
‘Ik denk niet dat hij daar tijd voor heeft’ zei ik mompelend.
‘Ik vraag het hem wel’ zei ze vriendelijk, waarna ze haar weg vervolgde naar Evan.
Aan het einde van de les had iedereen zijn dier opgeroepen behalve ik, Evan, Mick en Kevin. Als huiswerk moesten we na school oefenen in het oproepen.
Ik liet me boos neerzakken op de grond toen ik een natte snuit tegen mijn arm voelde drukken. Ik keek achterom en schrok me een hoedje. Het was Liam’s panter.
‘Sorry ‘ zei hij lachend, waarna hij naast mij kwam zitten. Tussen elke les waren er 15 minuten pauze en 5 minuten om naar de volgende les te gaan. Er waren 5 lesuren per dag.
‘Het is niks, je panter is echt eh.. reusachtig’ lachte ik.
‘Je mag hem aaien hoor’ zei Liam glimlachend.  Aarzelend tilde ik mijn hand voorzichtig op. Nog voordat ik hem aanraakte drukte hij zijn reusachtige kop al tegen mijn hand. Hij leek op een reusachtige kat. ‘Dit is echt supercool’ zei ik vol ontzag.
‘echt hé’ lachte Liam vrolijk. ‘Hoe ging het bij jou ?’
‘Pf, ik vraag me af of het me ooit zou lukken’ zuchtte ik terwijl ik keek hoe Emma lachte toen de vos van Katie bang wegrende van haar kat.
‘Ach kom op, er zijn er zelfs van onze klas die geen van de 4 machtigste hebben en toch hun dier niet kunnen oproepen. Als zij het nog niet kunnen moet je niet bezorgd zijn’ zei Liam troostend. Ik voelde me al wat beter.  De panter had zich nu neergelegd en zijn hoofd op mijn schoot gelegd terwijl hij genoot van het zwakke zonlicht. ‘Volgens mij heeft hij je graag’ lachte Liam waarop de panter zacht gromde.
‘Ja, daar lijkt het op’ lachte ik, ‘wil je niet wisselen van dier?’
‘Voor geen goud’ zei Liam vastberaden ‘Ik ben al helemaal gehecht aan mijn panter, Black.
‘Originele naam hoor’ plaagde ik hem.
‘I know, I know, maar eenvoud werkt het best vind ik. Klaar voor algemene training ?’ zei hij terwijl hij opstond. Zijn panter verdween opslag.
‘Nee, maar het zal wel moeten zeker’ zuchtte ik.

FOTO: Liam & Black