Vandaag is er wat meer volk tijdens de training, mijn stukje prive les wordt dan ook ingekort tot 1.5 uur. Daarna werkt Shen Tiegen met de andere leerlingen en doe ik jibengong.
Het laatste uurtje train ik met een student die in Hangzhou woont, hij studeert daar oa. psychologie. In Hangzhou (een stad die op een 2 uur treinreis van Shanghai ligt) studeert hij ook Zhao Bao Taijiquan. Zijn leraars zijn boeddhisten en daarom weigeren ze het martiale aspect aan te leren. Hij komt dan maar bij mijn leraar trainen. We oefenen 2 werptechnieken, het terugdrijven van de aap en de slang. Hij is een stuk lichter dan ik waardoor het werpen gemakellijk gaat. Ging het maar altijd zo vlot Mijn leraar wijst hem ook op twee basis fouten. 1, niet wegkijken van je tegenstander, een andere is eerst afweren voor je de arm of hand grijpt.
Als ik deze morgen in het park toekom ligt er rijm op het gras en hangt er een beetje mist (of smog)
Als ik 3 uur later terug naar de uitgang wandel lijkt het wel lente. Alhoewel, lente met een kerstsfeertje. De open bus die toeristen door het park rijdt is versierd met kerstballen en een rood lint. Ik hoor een Chinees meisje een Chinese versie van `stille nacht` zingen. Er staat ook een mooie kerstboom in het park. Een ijsvogeltje zit op een balustrade de vissen te observeren. Als ik voorbij kom neemt hij de vleugels. Aan de uitgang verkoopt een man mandarijntjes, een andere ballonnen, Iets verder verkoopt iemand suikerspinnen.
Tijdens de training observeer ik mezelf in het glas van het gebouw waarvoor ik train. Ik merk enkele onvolmaaktheden op en probeer die te corrigeren. Alhoewel een harmonische vorm niet echt het doel is van taiji is het toch een indicatie van goede taiji. Schouders die te veel bewegen, op en neer gaan in de vorm, niet helemaal recht staan, .... allemaal zaken die in een gevecht of pushhands door een tegenstander kunnen worden gebruikt.
Shen Tiegen zegt dat taiji op de eerste plaats een zelfverdigings kunst is. Dwz dat we de ander de eerste beweging laten maken en afhankelijk van welk soort aanval er komt reageren.
Natuurlijk is het ook mogelijk om zelf het initiatief te nemen. Taiji is immers een combinatie van yin en yang. Vooral de push hands training is een duidelijk voorbeeld van dit yin - yang principe. Om de beurt spelen we de actieve en passieve rol, ondergaan we de anders beweging en voeren we ze uit.
Sinds enkele dagen is er elke dag een Jet Li film op tv. Naast zijn bekendere werk worden er ook minder bekende vertoond.
Voor de rest worden hier op tv veel kung fu series getoond. Met wisselende kwaliteit. Als de helden door de bomen beginnen te vliegen of chi blast te werpen zap ik verder. Er is echter ook een goede serie bezig. Met stevige kung fu en een goed verhaal, denk ik, ik moet nog steeds mijn fantasie gebruiken om de verhaallijn naar eigen inzicht aan te passen omdat mijn Chinees nog niet voldoet.
Enkele weken geleden schreef ik over de leraar van Shen Tiegen, Qian Chao Qun. Shen Laoshi vertelde vandaag nog eens het verhaal van de ontmoeting van Qian met zijn eerste Shaolin leraar. Vorige keer had ik dat blijkbaar niet helemaal goed begrepen. Hierbij dan de enige echte versie.
Qian ontmoette de Shaolin leraar in Shanghai. Hij gaf daar een straatvoorstelling om geld te verdienen. Na de voorstelling gaf Qian hem wat geld en praatte met hem. De man vertelde zijn verhaal. Hij was zijn geboorteplaats in Shandong ontvlucht nadat hij per ongeluk zijn zoon had gedood met een `iron palm` slag. De zoon was in een boom gekropen ondanks een verbod om dat de doen, de leraar gaf hem een lap rond zijn oren met een onverwachts gevolg. Daarna durfde hij zijn vrouw niet meer onder ogen komen en vluchtte dus naar Shanghai. Qian , die een welvarende man was, nam de leraar in huis en gaf hem werk. In ruil daarvoor leerde deze hem zijn Shaolin Quan.
De training vandaag liep zoals gewoonlijk. Het is wel kouder vandaag, dus slagen we de trage vorm over en beginnen direct met iets steviger werk om op te warmen.
Belangrijkste dat ik heb onthouden is het belang van stevige standen.
We doen ook een sanda oefening om de schouders los te maken. Na 5 uurtjes training gaan we weer huiswaarts.
Shen Laoshi maakt ook kenbaar dat indien er interesse is hij graag nog een stage in Belgie wil geven.
Als ik deze morgen toekom aan het park, vraagt de bewaakster van de fietsenparking waarom ik geen auto koop, een beetje de natte droom en ultiem status symbool van elke Chinees. Ik zeg haar dat ik daar geen geld voor over heb. Ik ben een van die gekke mensen die al hun geld besteden aan het najagen van een taiji droom.
De dagelijkse, soms intensieve, training begint effect te hebben. Ik heb het gevoel dat mijn lichaam en geest meer samenwerken, voel me harmonisher. Alhoewel dat niet het doel is van de `traditionele` training die ik onderga is het een fijn neveneffect.
Nog enkele dingen die ik heb onthouden van de trainingsles van gisteren.
Onderscheid `jia de`(fake, niet echt, phony ) van `zhen de` (echt, real). Sommige trainingsmethoden en vormen van beoefening zien er misschien heel mooi en cool uit maar hebben geen echte kung fu. Shen Tiegen vertelt dat Ma Yue Liang op zijn 90 jaar nog altijd indrukwekkende kung fu bezat. Een resultaat van `zhen de ` beoefening.
Training voor competitie en training voor zelfverdediging is niet hetzelfde. In zelfverdediging proberen we het gevecht zo snel mogelijk te beeindigen, daarvoor proberen we gebruik te maken van `1 fist kung fu`. Dwz dat we proberen het gevecht met een slag, beweging te beeindigen. In de meeste competies is dat natuurlijk niet mogelijk, door beperkingen in technieken die men kan gebruiken en door eventuele bescherming die men draagt. Onze trainings methode moet dan ook de `1 fist kung fu` bevorderen.
Alhoewel Push hands training geen vechten is moeten we altijd oefenen alsof we tegenover een veel sterkere tegenstander staan die eventueel een wapen vast heeft. Dit om het oefenen van -ontwijken- te bevorderen. Een hand die op het lichaam wordt gelegd tijdens de push hands, zou in een echt gevecht indien die hand een wapen vasthoud het einde van het gevecht hebben betekent.
Deze morgen eten we bitter (chi ku) tijdens een lange, ongeveer 6 uur durende, training waarvan een hele tijd jibengong. Maar, zoals meestal, is het toch weer een hele goede training.
Het regent deze morgen. De mogelijkheden om tijdens regen te trainen zijn redelijk beperkt in Daning park. Ik probeer eerst te trainen in een overdekt paviljoentje, maar dat stroomt al snel vol met oudere mensen. Ik verplaats me dan maar naar een overdekte galerij. Er is minder volk. Rechts van mij doet een dame Qi Gong, ze lijkt in een soort van extase te zijn, ze heeft een grote onwereldse glimlach op haar gezicht. Links van mij is een Xin Yi groepje aan het schuilen. Een van hen is de kung fu broer van mijn Chen stijl leraar.
Ik beperk mij tot `buiten` oefeningen. Als ik de snelle vorm train, komen de Xn Yi mensen vragen wat ik doe. We praten een tijdje. De leraar, in het park beter bekent als de brilleman, is een stevige kerel met een sterke energie. Hij zegt dat hij 37 jaar dagelijks oefent maar nog steeds niet erg goed is. Ze vragen of ik die Australier ken die in Zha Bei park Xin Yi oefent, ik heb hem eens ontmoet maar ken hem niet echt. We praten over mijn ex Xin Yi leraar en zijn nieuwe leraar (his shit is fake) over Wang Wen Long (hij voegt veel toe aan zijn taiji) over Shen Tiegen (die kleine man, en hoeveel vraagt hij voor een les). Een van de beoefenaars vraagt mij om de snelle vorm te demonstreren. Hij zegt dat ik verkeerd bezig ben. Ik lach hem vriendelijk uit, zeg dat ik dat zo heb geleerd en het niet ander wil doen, en hij druip af
Na 2 uurtjes onder voortdurende observatie van de Xin yi beoefenaars geoefend te hebben, zij oefenen niet maar kettingroken en praten, heb ik er genoeg van en vertrek nnar de internetbar.
