Een andere mooie winterse zonnige dag in Shanghai.
Gisterenmiddag bezoek ik de `city of books`, een 6 verdiepingen tellende boekenwinkel. Het is er heel druk, ik wrum me naar de 6 de verdieping waar de Engelstalige boeken zijn. De metro naar huis is ook heel druk, als Belgische min of meer Gentleman laat ik iedereen voorgaan, het metrostel zit dan echter al propvol, gelukkig is mijn push hands training daarop voorzien, en een stevige duw later is er plots wel plaats . Een praktische toepassing van Taiji.
Na de training met Shen Tiegen deze morgen, ontmoet ik mijn Chen stijl leraar. Hij heeft 2 nieuwe leerlingen. Een van de twee is de vrouw waar Jan Pieter bij logeerde. Zij is 50 en net op pensioen. Ze kan nu beginnen te genieten van het leven. In Shanghai gaan vrouwen op 50 op pensioen, ze krijgen dan ook een toelage van de regering. Mannen moeten wachten tot ze 60 zijn. Later moet ik mijn vorm demonstreren. Mijn leraar is redelijk tevreden. Na lang nadenken zegt hij dat ik duidelijk onderscheid moet maken tussen, Peng, Lu, Ji en An in mijn bewegingen. Zelf doet hij zijn vorm met veel extra cirkels. Ik houd het eenvoudig en zo simpel mogelijk. Verder zegt hij dat elke taiji in wezen het zelfde is, op het basis niveau schijnen er veel verschillen te zijn, maar op een hoger niveau zijn die er niet meer.
Vanavond zullen we samen gaan eten. Ook Cao Tiezhen zal er zijn. Cao Tiezhen studeerde in Belgie waar ik hem ontmoette, ik trainde een tijdje met hem, waarna hij mij introduceerde aan Wang Wen Long, mijn Chen stijl leraar. Dat was het begin van mijn China avonturen.
Vandaag, op weg naar mijn trainingsplek ontmoet ik mijn vroegere xin yi leraar. Ik heb een tijd met hem getraind maar ben daarmee gestopt nadat ik Shen Tiegen ontmoette. Dat heeft trouwens voor een kleine rel gezorgd Mijn Xin Yi leraar, Xiao Ba Zi, (kleinste van 8, slaat op het feit dat hij de jongste van 8 kinderen is) is met een vriend aan het oefenen. Hij is heel blij met zijn nieuwe leraar, die een van de `gate keepers` is voor de Xin Yi stijl. Zijn training is veel rustiger geworden. Toen ik met hem trainde deed hij urenlang zijn oefeningen aan een sneltrein tempo. Nu traint hij echter met meer aandacht en subtieler. In de 5 minuten dat we praten slaagt hij erin om verschillende keren ji bu, ji bu, ji bu in het gesprek te werpen . (ji bu is de basis stap in Xin Yi en volgens mijn leraar zo belangrijk dat hij niet kan nalaten om het te pas en te onpas te vermelden in een gesprek ) Na enkele minuten praten gaan we elk onze weg.
Het is zonnig weer, dus is er meer volk in het park. Een man probeert een `Maya de bij` vlieger op te laten, maar er is te weinig wind, hij houd er in ieder geval een goeie looptraining aan over.
Nog 3 weken en dan is deze trainingsperiode weer gedaan.
Daarom een korte samenvatting van Shen Tiegen`s lessen in Shanghai Wu stijl.
Vorm training. De trage vorm (man quan) is op de eerste plaats een Qi Gong oefening. De vorm wordt heel traag, relax en natuurlijk uitgevoerd. De ademhaling wordt dieper het lichaam en de geest ontspannen zich. Daarnaast is de man quan een studie in mogelijke toepassingen, al worden die vaak verborgen (taiji is dan ook een nei jia quan of ook an quan = interne gevechtskunst of verborgen vuist) en ook een vorm van zelfstudie. We bestuderen ons evenwicht, verplaatsing, beste manier van kracht ontwikkeling. De snelle vorm (kuai quan) oefent fa li, fa jin (uitdrukken van kracht). De snelle vorm zou volgens mondelinge overlevering de originele Yang stijl zijn.
Push Hands Is de studie van het evenwich van onzelf en de tegenstander. De push hands wordt op de eerst plaats heel licht beoefent. Later ook met kracht. Daarnaast bestaan er verschillende Shou Fa (hand methoden) Bestaat uit 13 dubbel hand methodes, en vier enkele hand. Elke hand methode oefent een specifieke techniek of vaardigheid. Bu Fa (stap methoden) Studie van de verplaatsing.
Jibengong Hier wordt de essentie van taijiquan als een gevechtskunst beoefent. Bestaat uit een groot aantal oefeningen.
Qi Gong/nei gong Een deel van de training bestaat uit oefeningen die iemand in staat moeten stellen slagen te incasseren. Andere dienen om de kracht te vergroten. Andere om het centrum te laten zinken. Andere zijn zuiver gezondheidsoefeningen.
San Shou De san shou technieken en de jibengong liggen heel dicht bij elkaar, zoals we jibengong oefenen zo vechten we ook. Een extra is het proberen te verstoren van de tegenstanders evenwicht, de verplaatsingen, de veranderingen enz.
Wanneer ik deze morgen toekom aan het park wordt mij een folder in de handen gedrukt van een nieuw fitness centrum in de buurt. Zij bieden een promotie aan. De eerste maand kan men gebruik maken van de faciliteiten voor 58 yuan (ongeveer 5 euro).
Ik probeer de folder te ontcijferen en zie dat onder de Engelse titel `mind arts` taiji wordt aangeboden. Iets verder in de folder wordt onder de titel `fight star, save youre live` een aantal andere gevechtskunsten aangeboden, zoals, karate, taekwondo, shaolin.
Yeah, taiji is goed voor je geest en voor intellectuelen maar als je jezelf wil leren verdedigen doe je beter iets anders
Net ontdekt dat er enkele fouten staan in mijn mondeling overgedragen taiji geschiedenis van het vorige bericht. Ik ben oa de eerste generatie Wu stijl vergeten
Shanghai begint zich langzaam om te toveren tot een kerst stad. Overal verschijnen kerstmannen, kerstverlichting en versieringen. Samen met de koude wind zorgt dat voor een feestelijke sfeer vind ik.
Als we beginnen te trainen, deze morgen, is er echter nog geen wind, er hangt dan ook een dikke laag smog over de stad. Shen laoshi wil de trage vorm overslaan wegens de slechte lucht maar ik dring aan dus we volgen het normale ritme. Eerst trage vorm, vervolgens snelle vorm en dan push hands.
Ik vraag om de verschillende push hands stappen te herhalen. We herhalen qi xing bu (zeven sterren stap), jiu gong bu (negen koer, binnenplaats stap of negen palijzen stap ), en een shuai jiao stap, san dian bu (3 punten stap)
Ik vraag Shen Laoshi om enkele onduidelijkheden in de geschiedenis van Taiji. Hoe het komt dat de Wu stijl trage vorm de Yang Chen Fu stijl vorm volgt kwa bewegingen maar de snelle vorm helemaal anders is.
Hij zegt dat volgens de mondelinge overlevering Wu Jian Quan een leerling was van Yang Lu Chan, maar een inside student van Yang Ban Hou (omdat een familie lid van de keizer al inside student van Lu Chan was kon Wu geen inside student van hem worden). Hij oefende echter ook samen met Yang Chen Fu, waarschijnlijk hebben zij samen de Yang vormen verandert en elk volgens eigen inzicht aangepast. De Wu stijl snelle vorm zou de originele vorm zijn die Yang Lu Chan beoefende. De push hands die in de Wu stijl veel uitgebreider is dan in de Yang stijl zou verder ontwikkelt zijn later in het leven van Wu Jian Quan en door Ma Yue liang.
Als mijn Duitse medestudenten arriveren oefenen we eerst jibengong en vervolgens enkele nieuwe werptechnieken.
Tijdens de training deze morgen spreekt een jonge Chinees mij aan. Wat ben ik aan het doen vraagt hij (was net bezig een werp stap in te oefenen). Verel hem dat ik kung fu doe, taijiquan. Zoals vele andere jonge Chinezen is hij heel verbaast dat ik daarvoor naar China kom, voor hen is dat zoiets als een Chinees die naar Belgie zou gaan om te leren breien , taiji is immers iets voor opas en omas.
Hij vertelt mij dat hij zen beoefent. Als ik hem antwoordt dat ik ook jarenlang zen heb gedaan vraagt hij mij naar speciale ervaringen. Hij zegt dat hij voelt hoe de energie zich in zijn buik verzamelt en vervolgens via zijn ruggegraat een toertje rond zijn lichaam maakt , ik vraag hem of dat wel zen is? Is zen juist niet de beoefening van `Niets bijzonders`. Hij geeft toe dat hij zijn inspiratie in het taoisme heeft gehaald, zegt dat hij geen leraar heeft en alles uit een boek leert. Alhoewel zen in China is ontwikkelt bestaan er tegenwoordig nog weinig leraars vertelt hij. Hij heeft echter duidelijk niet veel vertrouwen in de dingen die ik zeg, hoe kan een westerling nu iets weten over iets wat bij hun is ontstaan.
Gisterenavond train ik nog een uurtje in Zhabei park, alhoewel het park kleiner en normaal veel drukker is dan Daning park, waar ik anders oefen, is het dan redelijk rustig. Ik zoek een plaatsje in het neija gedeelte (een stukje park uit het zicht van het wandelende publiek) Elk park heeft zo zijn stukje waar de beoefenaars die niet graag te publiek oefenen terecht kunnen. Na een uurtje en net voor het sluitingsuur, 6 uur, verlaat ik het park.
. Een praktische toepassing van Taiji.
taiji wordt aangeboden. 
