lopen in lo en zo

Deze morgen zag ik dat ik geen aardappelen meer in huis had. Wat doe je dan? Je hebt twee mogelijkheden. Ofwel ga je er gewoon halen, op de boerderij of in de winkel, ofwel loop je de erpelkappersloop in Axel. Ik koos dan maar voor het laatste. Akkoord, het vraagt iets meer inspanning. Maar anderzijds, wat doe je niet allemaal voor een kilogram aardappelen... als je zonder zit.

Axel is het dorp van de erpelkappers. inwoners van die gemeente gingen vroeger na de aardappeloogst met hun kapper (schoffel) de akker op, in de hoop nog wat achtergebleven 'erpels' (aardappelen) te vinden.

Het voetbalstadion van Axel. Daar was het te doen. In de Sportlaan. Nu denk je voorwaar, Axel en voetbal, dat stelt allicht niet zo veel voor. Maar je vergist je. Het was een mooi stadionnetje en dito terrein. Veel ploegen hier uit eerste provinciale (en hoger) zouden er jaloers op zijn.

Ik kom er graag, bij de Zeeuwen. Gemoedelijk, gezellig. Een no-nonsense run ook. Er zijn niet zoveel starters. Enkel diegenen die storm en wind wilden doorstaan. Want wind was er in overvloed vandaag.

Voor aanvang van de run had ik wel wat twijfels. Een korte of een lange broek dragen? Tien graden, dus echt koud was het zeker niet. Mijn opwarming in het kort gedaan. Maar het voelde niet echt goed. Alle voorbije trainingen steeds met een lange broek gedaan. Dus allicht lag het daaraan. En dan maar iets gedaan wat ik nooit eerder deed. Mij omkleden en de lange broek aangetrokken. Nog vijf minuten en we gingen van start.

Kilometer 1 aan 4.12. Niet slecht. maar ook niet super. Zeg maar gewoon voor mijn doen. En dan zeker voor een 14 km run. Kilometer 2 ging al wat trager. Maar daar had de wind al wat mee te maken. 4.19 en 4.14 voor kilometers 2 en 3. Dat moest beter. Het lukte ook want nu hadden we de wind niet zo veel meer tegen. Kilometers 4 tot 8 in om en bij de 4.00.

Maar dan kwam ronde twee er aan. terug die wind. Ik zag af. het ontbrak mij aan kracht om die terdege te doorstaan. Zal misschien toch wel met leeftijd te maken hebben. Alhoewel. Ik vond het al bij al frustrerend. Kilometer 9 in 4.36. Zeg nu zelf, dat is amper vooruit komen. Zo goed als stilstaan.

De laatste kilometers kon ik mij gelukkig herpakken en klokte ik terug telkens af rond de 4.00/km.

Vandaag had ik mij vooraf niet echt een doel gesteld. Of het moet zijn, de aardappelen verdienen. Maar voor de rest was het rennen en wel zien waar we uitkomen. Maar als ik dan toch iets wou was het eindigen binnen het uur. En dat is toch gelukt. Al was het erg nipt. Dus ja, toch tevreden met het eindresultaat.

Een zaterdagmorgen. Vriesweer. Raam openen. Het bevroren gras zien. Heb ik mij echt ingeschreven voor de bos trail in Aalter? Waarom eigenlijk? Het zou een gewone, rustige weekenddag kunnen zijn. Maar ik droom niet. Ik ben klaar wakker en zal mij dus moeten gereed maken om vierentwintig kilometer door Aalter en wijde omgeving te rennen.

Een eitje, een boterhammetje, tas in orde brengen en dan maar wegwezen. Gelukkig is het droog en is de weg goed berijdbaar.

Rond kwart over negen kom ik aan de sporthal. Eens binnen herken ik vanzelfsprekend een aantal zaken van vorig jaar. Zo valt de zwemkom natuurlijk onmiddellijk op. Maar we zijn niet gekomen om even een plonsje te doen in het warme water. helaas misschien. Maar aan de andere kant, zwemmen is toch niet echt mijn ding denk ik zo.

Ik haalde mijn borstnummer af. Half tien. We kunnen ons dus stilaan gaan omkleden. Nog een drie kwartier voor de start. Dat is vrij laat voor mijn doen. Maar opwarmen hoeft vandaag niet. Daar zal ik wel genoeg tijd voor hebben tijdens de beginkilometers van de run.

Tien uur. Ik kijk naar de start van de echte runners. De kleppers. Die zijn klaar om 47 kilometer af te leggen. Mijn respect is groot. Ik bekijk ze zowaar bijna een voor een. Man en vrouw, jong en minder jong. Ik zou elkeen eigenlijk al willen feliciteren om dit avontuurtje te willen aangaan. Je moet het toch maar doen. Een groot aantal onder hen zal toch voor een vier- tot vijftal uurtjes onderweg zijn.

Kwart over tien. Ik ben ook klaar om er aan te beginnen. Hoe anders is zo'n trail run dan een gewone wedstrijdrun. Enerzijds door de afstand natuurlijk. Anderzijds door het geaccidenteerde parcours dat moet afgelegd worden. Een snelle start! Kom nou, dit is vandaag niet nodig.

De eerste kilometers gaan dan ook rustig aan. Zo'n tempo van ongeveer 5 min/km. Daar kies ik bewust voor. Maar het is ook een gevolg van het feit dat we vrij vlug op minder goed te belopen en smalle weggetjes komen waar je enkel een medeloper kon passeren als je wat halsbrekende toeren uithaalt op het bevroren traject dat zo oneffen was als een pas omgeploegd hard bevroren aardappelveld. En misschien was het er wel een denk ik zo.

Pas aan kilometer vijf kwam er wat beweging in. De eerste kilometers heb ik dus wel degelijk gebruikt als opwarming. Ideaal toch. Nu gaan we er stilaan aan beginnen. Nog een twintigtal kilometer.

Kilometer tien tot vijftien verliepen aan een vrij egaal tempo. Natuurlijk rekening houdende met het parcours. Op sommige plaatsen moet je immers halt houden. Bijvoorbeeld om onder een dwarsbalk te klauteren. Er over springen kan natuurlijk ook maar dat heb ik toch maar niet gedaan. Dus het traject zorgt zelf wel dat je een interval doet. Het is regelmatig halt houden en terug herbeginnen na stilstand. Dat maakt het behoorlijk lastig.

Kilometer zestien. Een gewone weg zowaar. Ik heb eventjes goed kunnen doorlopen. Ik haal 4.16/km. Zowaar mijn snelste kilometer tot dan toe. Maar helaas, dit blijft niet duren. We moeten terug het veld en het bos in. De volgende kilometers daalt het tempo terug fel. En we moeten warempel nog een sloot door. Even een sprong wagen. OK we zijn er over. Terug verder dan maar.

Ondertussen lopen we stilaan naar kilometerpaal twintig. Waar een marathon zowat begint na kilometer vijfendertig is dit hier het punt waar het er op aan komt om nog eens op de tanden te bijten. En maar hopen dat je ze niet stuk bijt!

Vanaf nu haal ik toch nog een gemiddeld tempo van 4.30/km. De snelste kilometer wordt trouwens kilometer vierentwintig. De voorlaatste, want de afstand zal toch wel rond de vijfentwintig gelegen hebben, als snelste laten optekenen, het is mij zowaar nog niet vaak in een wedstrijd overkomen. En de laatste kilometers waren dan ook nog behoorlijk zwaar. Een brug, een langzaam stijgende weg, en vijfhonderd meter voor de aankomst nog maar eens een gracht door en terug enkele treden naar omhoog klauteren. Een fotograaf stond daar trouwens nog klaar om met pretoogjes alsnog enkele foto's te nemen.

De aankomst zien en halen is altijd een mooi moment. Dit was nu niet anders. Vermoeid. Vanzelfsprekend zou ik zeggen. Maar, en dat is dan terug wel positief, de recuperatie verliep goed. Eigenlijk voelde ik zowat een uurtje nadien niet veel meer van de run en de geleverde inspanningen. Ik kon er zowaar opnieuw aan beginnen. Maar dat heb ik toch maar niet gedaan!

Nadien nog even de balans opgemaakt van de run. Veel calorieën verbruikt. Dat merkte ik ook aan mijn gewicht van 63,6 kg. Zo laag is het sedert lang niet meer geweest. Natuurlijk te weinig (lees: niet) gedronken tijdens de wedstrijd. Daarna wel natuurlijk. maar goed, van de recuperatie mag ik dus zeker niet klagen. Het begin van de volgende dag verliep wat houterig. Maar na een tijdje kwam het toch terug goed. Dus ja, we kunnen tevreden terugblikken. Nog enkele details nog meegeven: 5.13/km - 840 kcal - 172 pasfrequentie.

Een wedstrijd om halfnegen 's avonds. Het is eens iets anders. Maar toch niet direct mijn ding. Maar eens je ter plaatse bent word je wel opgeslorpt door de toch wel speciale en unieke sfeer. Het is totaal anders dan bij een gewone wedstrijd tijdens het jaar. Veel muziek, ambiance, enzovoort.

Het lopen zelf is wel iets gevaarlijker in het donker vind ik. Je moet toch goed uitkijken. Een steentje of zo dat er even uitsteekt kan je doen tuimelen. En vallen met dit koude weer is niet echt iets waarop je zit te wachten.

Maar goed, ook dat koud zijn is eigenlijk relatief. Het is natuurlijk winter maar met zo'n acht graden was het eigenlijk vrij warm voor de tijd van het jaar. Ik twijfelde even of ik al dan niet met lange broek zou lopen, maar heb dat dan toch maar niet gedaan. Mijn trainingen doe ik nu bijna allemaal met lange broek maar een wedstrijd heb ik zo nog nooit gelopen. En als het dan tegenvalt moet je het daar aan wijten zeker. Neen, eigenlijk maar een flauw excuus toch.

Kenmerkend voor deze wedstrijd was de al bij al behoorlijk vlugge start in 3:56. Dat was vorige week toch wat trager. Maar al wat er daarna kwam kan men eigenlijk vrij normaal noemen met tijden tussen de 4:00 en 4:05. Het einde van de wedstrijd was dan weer supersnel in 3:50 maar dat kwam doordat ik er de laatste honderden meters alles moest uitpersen om Jeroen voor een tweede keer op rij achter mij te houden. Maar nu moet het gedaan zijn heeft hij gezegd. Vanaf volgend jaar speelt hij de eerste viool. Ik ben benieuwd.

Het zag er deze voormiddag allemaal niet zo rooskleurig uit. Het regende. Zo'n miezerig weertje weet je wel. Maar zoals dat wel eens meer het geval is viel het deze namiddag nog allemaal redelijk mee. En zeker om een wedstrijd te lopen. Veel zuurstof. Veel (schoon) volk. Veel sfeer, en zeker kerstsfeer. Wat wil een mens nog meer aan de vooravond van Kerstmis.

Prima locatie daar ook natuurlijk in de sporthal van Stekene. Toch wat moeten zoeken. Plaatselijk verkeer en zo. Maar kom, het zijn kniesoren die daar over zagen. Zoals steeds netjes op tijd aangekomen. Alles eens rustig kunnen bekijken. Zo heb ik het graag.

En net na mij kwam Jeroen er ook bij. Samen wat gekeuveld. Over de koetjes en de kalfjes. En natuurlijk over de wedstrijd. Wat zou moeten, wat moet kunnen, hoe is de conditie, en dergelijke zaken meer. Runners onder elkaar net voor een wedstrijd. De kleedkamer dan maar opgezocht en wat nagedacht wat het beste zou zijn om aan te doen in deze hoe dan ook natte wedstrijd. Want regenen bleef het. Maar wel enkel motregen zo zou blijken.

Net voor de start ook Jonas gezien. De supporter van de dag zeg maar. Hij is zich volledig aan het prepareren naar volgende week toe. Hij heeft ook al enkele wedstrijden meer in de benen dan wij.

Samen met Jeroen aan de start. Geen idee wat dit zou geven. Er het beste van maken dan maar. De start viel mee. Ik kon zowaar bijna aanpikken bij Jeroen. Dus dat begon goed. hoe snel ging het eigenlijk. Geen idee. geen tijd om te kijken. Zowel het parcours als de vele deelnemers eisten al mijn aandacht op.

Na ronde 1 (er waren er vier af te leggen) zat ik nog steeds op een dertigtal meter van Jeroen. Stilaan naderde ik zelfs. Maar toen ik bij hem kwam plaatste hij een versnelling. Hij had duidelijk aan intervaltraining gedaan dacht ik zo. Ik kon niet meteen reageren. Aanklampen dan maar. Dit scenario herhaalde zich ook nog eens in ronde 2. Opnieuw moest ik een gaatje laten. Maar panikeren, neen dat deed ik niet. De ervaring zeker?

Net voor het einde van de tweede ronde (na half koers dus) kwam ik bij Jeroen en ging ik hem ook voorbij. Hij reageerde niet. Ik bleef mijn tempo lopen. Geholpen ook door enkele medelopers. Daarbij aanpikken dus. En Jeroen moest een gaatje laten.

Het parcours was zo ingericht dat je eenzelfde weg heen en terug moest. Zo zag ik telkens hoe ver Jeroen achterop lag. In ronde 3 bleek dat toch al een dertigtal seconden. Dit moest ik kunnen houden. Bovendien zag ik op het einde van die ronde dat ik onder de 30 minuten doorkwam. Een minus 40 minuten was nu mijn streefdoel.

Maar in de vierde ronde kreeg ik het ook wat lastig. Wat spierpijn en zo. Waarschijnlijk mede veroorzaakt door de koude. Daarom heb ik toch maar met enige voorzichtigheid die laatste ronde gelopen. En dat bleek toch voldoende voor een uiteindelijk toch wel weer schitterende eindtijd. Onder de veertig minuten, dat was toch enkel in mijn stoutste dromen nog mogelijk.

Nog wat technische info: 9km900 - 0:39:41 - 4.01 - 608 cal - 142 gemiddelde hartslag - 158 maximale hartslag - 179 pasfrequentie - k1 4.20 - k2 3.51 - k3 3.57 - k4 3.57 - k5 3.52 - k6 4.03 - k7 3.57 - k8 4.02 - k9 4.05 - k0.9 3.32.

Ik hou van psychologie. Omdat het zo belangrijk is in het leven. Omdat het zo belangrijk is om te oordelen over prestaties. Mijn uitdrukking van de voorbije dagen is nu meer dan ooit bevestigd geworden. Je kan enkel winnen als je vecht. En eventueel terugvecht. Wat een week. Alle emoties gebundeld op enkele dagen. En het rare is dat je niet weet of het ene met het andere te maken heeft. Wat ik wel weet is dat frustraties omtrent het ene je naar prestaties kan leiden die je echt niet meer voor mogelijk had gehouden.

Zo'n prestatie kwam er vandaag. Als twaalfde eindigen in een run met honderden deelnemers, in een tijd van 47:18, dat had ik vooraf eigenlijk niet voor mogelijk gehouden. Natuurlijk was de conditie niet slecht. Maar ze had toch een deukje gekregen. Een slechte ervaring weet je wel. En dat speelt. Je kan het wegmoffelen. of het proberen. Maar het is er wel. En natuurlijk was er die heerlijke strijd met Jonas. Misschien is hij wat ontgoocheld. Maar dat hoeft echt niet. Hij deed het prima. Als je op een jaar tijd om en bij de kilometer per uur sneller loopt. Chapeau.

Zo'n wedstrijd blijft ook een echt persoonlijke test. En daar hou ikvan. De cijfers zijn altijd zonneklaar. Uitvluchten zoeken kan, maar hoeft niet. Soms lukt het, soms niet. Dat is leven. En dat is enorm fijn. Zelfs als het even tegen zit. En dat heb ik deze week, stel je voor, echt pas goed ontdekt.

De wedstrijd van vandaag. Hoe verliep die. Een rustige aanloop vandaag. En daar bedoel ik niet het begin van de race mee. Wel het er naar toeleven ervan. Eigenlijk ideaal. Zoals ik het eigenlijk ook graag heb. Ik kom graag lekker vroeg aan. Kan het dan ter plaatse even bekijken. Ik wacht dan op Jonas. Dan omkleden en rustig de startplaats gaan verkennen. Een gedreven opwarming. Neen, die was er niet. Vraag mij niet waarom. Ik vermoed dat ik enig vertrouwen had in de afstand. 12 km is niet min.

De start. Samen met Jonas en zijn vriend Louis. Zoals steeds, en dat zal nu zeker niet meer veranderen, traag weg. Of althans, trager weg dan Jonas. Ik zag hem direct een kleine honderd meter voor mij uit lopen na de eerste kilometer. Maar die legde ik zelf af in 4.00 minuten. Dat stelde mij enigszins gerust. En ik dacht... als hij nog sneller kan, welnu ik niet hoor.

Ik bleef dat tempo van 4.00/km aanhouden. Dat zorgde niet direct voor problemen. Een goed teken. Geleidelijk kwam ik dichter bij Jonas. Veel vlugger dan hem liep ik dan niet maar hij pikte toch niet aan. Het scheelde allicht enkele seconden per kilometer. Dat is niet veel, maar wel voldoende.

En wat daarna kwam was een en al gelukzaligheid. Een groepje met daarin de eerste vrouw Sofie De Pillecyn. Toch al wat wedstrijden gelopen maar nog nooit het geluk gehad van daarmee samen te kunnen lopen. Een fietser begeleidde haar. Ik dacht eerst nog aan een persoonlijke verzorger. maar neen hoor, het was de kop van de wedstrijd bij de dames. Ik had het bij momenten moeilijk met het tempo. Maar, gelukkig maar, zij ook.

Een erg belangrijk moment lag er zowat rond kilometer acht tot tien. Een stuk tegenwind. Ik volgde haar op een dertigtal meter. Niet veel, maar ik kwam niet dichterbij. Gelukkig verloor ik ook niet meer terrein. Maar het was afzien.

De laatste twee kilometer liep het wat mij betreft terug wat beter. Niet meer tegenwind. En ik dacht steeds maar aan de kop van de vrouwenwedstrijd en dat ik dit niet mocht lossen. maar natuurlijk is dit gemakkelijker gedacht dan gedaan.

De laatste kilometer is altijd speciaal. Normaal verlies ik dan altijd nog een paar plaatsen. De hevige eindsprint zit er immers niet meer in. Die heb ik niet meer. Vandaag had ik echter geluk dat het voor de winnares ook niet echt meer hoefde. Haar voorsprong was immers groot genoeg. En zo kon ik er toch nog een eindsprintje uitpersen die mij naar een onverhoopte einduitslag bracht.

Na de wedstrijd sprak een gozer uit Nederland mij aan. Hij vroeg naar mijn leeftijd. Ik antwoordde dat ik niet meer zo piep was maar ook nog niet zo stok oud. Ik ben er 67 zei hij. Ik loop hier de zes kilometer. Pijn in de gewrichten weet je wel. Ik loop al tientallen jaren. 105 marathons. Maar die loop ik niet meer.

Ik was er verdorie even stil van geworden. Ik heb een vijftal van die marathons gelopen! Ook niet slecht vind ik. Maar dat verzinkt toch wel in het niets met wat ik daarnet had gehoord. En dan zegt men mij soms dat ik best veel loop. Te veel zelfs volgens sommigen. Ik geef ze natuurlijk geen ongelijk. Maar in het vervolg weet ik wel wat te antwoorden. Wat is veel, en wat is te veel. En dan kan ik verder gaan met... ik weet van een Nederlandse collega...

09-08-2021, 18:45 Geschreven door dirk
Reageren (0)

09-08-2021, 17:04 Geschreven door dirk
Reageren (0)

09-08-2021, 09:44 Geschreven door dirk
Reageren (0)

08-08-2021, 17:44 Geschreven door dirk
Reageren (0)

08-08-2021, 16:48 Geschreven door dirk
Reageren (0)

08-08-2021, 14:38 Geschreven door dirk
Reageren (0)

08-08-2021, 14:16 Geschreven door dirk
Reageren (0)

08-08-2021, 06:53 Geschreven door dirk
Reageren (0)

08-08-2021, 06:11 Geschreven door dirk
Reageren (0)

07-08-2021, 15:15 Geschreven door dirk
Reageren (0)

07-08-2021, 14:52 Geschreven door dirk
Reageren (0)

06-08-2021, 17:50 Geschreven door dirk
Reageren (0)

06-08-2021, 16:27 Geschreven door dirk
Reageren (0)

06-08-2021, 15:44 Geschreven door dirk
Reageren (0)

05-08-2021, 17:36 Geschreven door dirk
Reageren (0)

05-08-2021, 16:15 Geschreven door dirk
Reageren (0)

05-08-2021, 07:43 Geschreven door dirk
Reageren (0)

04-08-2021, 18:31 Geschreven door dirk
Reageren (0)

04-08-2021, 15:39 Geschreven door dirk
Reageren (0)

02-08-2021, 16:34 Geschreven door dirk
Reageren (0)

09-08-2021, 18:45 Geschreven door dirk Reageren (0)

09-08-2021, 17:04 Geschreven door dirk Reageren (0)

09-08-2021, 09:44 Geschreven door dirk Reageren (0)

08-08-2021, 17:44 Geschreven door dirk Reageren (0)

08-08-2021, 16:48 Geschreven door dirk Reageren (0)

08-08-2021, 14:38 Geschreven door dirk Reageren (0)

08-08-2021, 14:16 Geschreven door dirk Reageren (0)

08-08-2021, 06:53 Geschreven door dirk Reageren (0)

08-08-2021, 06:11 Geschreven door dirk Reageren (0)

07-08-2021, 15:15 Geschreven door dirk Reageren (0)

07-08-2021, 14:52 Geschreven door dirk Reageren (0)

06-08-2021, 17:50 Geschreven door dirk Reageren (0)

06-08-2021, 16:27 Geschreven door dirk Reageren (0)

06-08-2021, 15:44 Geschreven door dirk Reageren (0)

05-08-2021, 17:36 Geschreven door dirk Reageren (0)

05-08-2021, 16:15 Geschreven door dirk Reageren (0)

05-08-2021, 07:43 Geschreven door dirk Reageren (0)

04-08-2021, 18:31 Geschreven door dirk Reageren (0)

04-08-2021, 15:39 Geschreven door dirk Reageren (0)

02-08-2021, 16:34 Geschreven door dirk Reageren (0)