|
Het zag er deze voormiddag allemaal niet zo rooskleurig uit. Het regende. Zo'n miezerig weertje weet je wel. Maar zoals dat wel eens meer het geval is viel het deze namiddag nog allemaal redelijk mee. En zeker om een wedstrijd te lopen. Veel zuurstof. Veel (schoon) volk. Veel sfeer, en zeker kerstsfeer. Wat wil een mens nog meer aan de vooravond van Kerstmis.
Prima locatie daar ook natuurlijk in de sporthal van Stekene. Toch wat moeten zoeken. Plaatselijk verkeer en zo. Maar kom, het zijn kniesoren die daar over zagen. Zoals steeds netjes op tijd aangekomen. Alles eens rustig kunnen bekijken. Zo heb ik het graag.
En net na mij kwam Jeroen er ook bij. Samen wat gekeuveld. Over de koetjes en de kalfjes. En natuurlijk over de wedstrijd. Wat zou moeten, wat moet kunnen, hoe is de conditie, en dergelijke zaken meer. Runners onder elkaar net voor een wedstrijd. De kleedkamer dan maar opgezocht en wat nagedacht wat het beste zou zijn om aan te doen in deze hoe dan ook natte wedstrijd. Want regenen bleef het. Maar wel enkel motregen zo zou blijken.
Net voor de start ook Jonas gezien. De supporter van de dag zeg maar. Hij is zich volledig aan het prepareren naar volgende week toe. Hij heeft ook al enkele wedstrijden meer in de benen dan wij.
Samen met Jeroen aan de start. Geen idee wat dit zou geven. Er het beste van maken dan maar. De start viel mee. Ik kon zowaar bijna aanpikken bij Jeroen. Dus dat begon goed. hoe snel ging het eigenlijk. Geen idee. geen tijd om te kijken. Zowel het parcours als de vele deelnemers eisten al mijn aandacht op.
Na ronde 1 (er waren er vier af te leggen) zat ik nog steeds op een dertigtal meter van Jeroen. Stilaan naderde ik zelfs. Maar toen ik bij hem kwam plaatste hij een versnelling. Hij had duidelijk aan intervaltraining gedaan dacht ik zo. Ik kon niet meteen reageren. Aanklampen dan maar. Dit scenario herhaalde zich ook nog eens in ronde 2. Opnieuw moest ik een gaatje laten. Maar panikeren, neen dat deed ik niet. De ervaring zeker?
Net voor het einde van de tweede ronde (na half koers dus) kwam ik bij Jeroen en ging ik hem ook voorbij. Hij reageerde niet. Ik bleef mijn tempo lopen. Geholpen ook door enkele medelopers. Daarbij aanpikken dus. En Jeroen moest een gaatje laten.
Het parcours was zo ingericht dat je eenzelfde weg heen en terug moest. Zo zag ik telkens hoe ver Jeroen achterop lag. In ronde 3 bleek dat toch al een dertigtal seconden. Dit moest ik kunnen houden. Bovendien zag ik op het einde van die ronde dat ik onder de 30 minuten doorkwam. Een minus 40 minuten was nu mijn streefdoel.
Maar in de vierde ronde kreeg ik het ook wat lastig. Wat spierpijn en zo. Waarschijnlijk mede veroorzaakt door de koude. Daarom heb ik toch maar met enige voorzichtigheid die laatste ronde gelopen. En dat bleek toch voldoende voor een uiteindelijk toch wel weer schitterende eindtijd. Onder de veertig minuten, dat was toch enkel in mijn stoutste dromen nog mogelijk.
Nog wat technische info: 9km900 - 0:39:41 - 4.01 - 608 cal - 142 gemiddelde hartslag - 158 maximale hartslag - 179 pasfrequentie - k1 4.20 - k2 3.51 - k3 3.57 - k4 3.57 - k5 3.52 - k6 4.03 - k7 3.57 - k8 4.02 - k9 4.05 - k0.9 3.32.
|
