over running (inlopen, duurlopen, intervallopen, tempolopen, hardlopen, berglopen en... uitlopen) en andere sporten en nieuwtjes
28-12-2012
terugblik 2007-2012
op het einde van het oude jaar en bij het begin van een nieuw is het meestal even terugblikken op wat is geweest en ook eens vooruit kijken naar wat mogelijks komen zal; het ene is zekerheid, het andere niet; het ene is makkelijker dan het andere -- de vele voorbije runmomenten bleven nog steeds een waar genoegen en eigenlijk waren ze een drug waaraan, zoals dat bij elke drug het geval is, moeilijk was te weerstaan; het gevoel na zo'n loopsessie is (nog steeds) grandioos ; ik vrees dan ook de dag dat het wat minder zal lopen en ik verplicht zou zijn over te schakelen op andere activiteiten zoals fietsen, zwemmen of wandelen; alhoewel dat laatste nog zou meevallen; maar de ervaring heeft me toch geleerd dat die activiteiten toch steeds iets minder deugddoend zullen zijn; het verlangen naar het rennen zal allicht voor immer blijven -- de wedstrijden dan; reeds 107 stuks; ik vind dat veel; vooral omdat ik mij de periode vóór mei 2007 nog goed herinner en de moeite die het vrienden heeft gekost om mij te overhalen die eerste wedstrijd in oosterzele te lopen; ik liep reeds heel wat jaren maar wedstrijden, nee, daar wou ik eigenlijk niet meer aan beginnen -- maar uiteindelijk heb ik van al die deelnames geen spijt; reeds heel wat mooie momenten beleefd en elke wedstrijd blijft toch iets apart; en wat raar is, als je het rijtje zo één voor één overloopt dan voel je bij sommige wedstrijden nogmaals precies de pijn die je toen hebt gevoeld; zo helder, zo klaar; heel raar, heel bizar is dat eigenlijk -- zijn er wedstrijden waar ik met een beter gevoel, met iets meer weemoed, naar terugkijk? ja, misschien wel; maar toch blijft het moeilijk om een paar uitschieters te noemen; zo dicht ligt het eigenlijk allemaal bij elkaar; wat prestatie betreft schat ik mijn tweede plaats in mijn categorie op het BK halve marathon in diksmuide misschien wel het hoogst in; ook die wedstrijd zelf, en het hele verloop ervan, ligt nog erg fris in het geheugen; ook mijn overwinning in het PK veldlopen in deinze is een mooie herinnering; vooral omdat dit totaal overwacht kwam; ik had toen eigenlijk nog geen veldloopervaring en amper een drietal crossen gelopen; en plots werd ik daar uitgeroepen als winnaar van de 55+ categorie; maar naast deze unieke ervaringen zijn er natuurlijk nog vele andere mooie herinneringen; mijn eerste wedstrijd in oosterzele (is nog net alsof het gisteren was), die eerste halve marathon in lotenhulle (1.28.34), de eerste marathon in kasterlee, de marathon in gent waar ik zowat 20 minuten beter deed dan in mijn eerste marathons en ik zowaar de minus 3 uur op enkele tientallen seconden na van een haar miste, en de vele prachtige ervaringen in het oostends loopcriterium, enz. enz.; ik hou het hierbij want anders begin ik het ganse rijtje op te sommen -- er waren jaren dat ik veel wedstrijden liep; andere jaren minder; zo liep ik in 2007 toch reeds direct 15 wedstrijden; ik had de (loop)microbe dus aanstonds goed te pakken; in 2008 amper 8; het volgende jaar was terug iets beter met 11 wedstrijden; in 2010 werden het er 30(!), in 2011 17 en in 2012 terug 29(!); die hoge scores in 2010 en 2012 hebben alles te maken met mijn deelnames aan het oostends loopcriterium (dat bestaat uit 15 wedstrijden) waardoor het aantal makkelijk de hoogte in gaat -- prognoses, voorspellingen voor 2013; nee, liever niet; we zien wel wat zich aanbiedt en of de mogelijkheid er is te participeren; dit hangt vaak immers van vele zaken af en soms hebben kleine oorzaken tot gevolg dat je weinig (wedstrijden) loopt; het mooiste blijft hoedanook om regelmatig eens te kunnen joggen, zonder druk, en dat heerlijke after-gevoel op tijd en stond te kunnen ervaren; en dit wens ik iedereen ook toe het komende jaar, van harte
Maar dus wel een blog. Redenen voor het niet lopen: enkele dringende zaken af te handelen, het slechte regenweer, de toch wel zware trainingen van de voorbije dagen en ten slotte de 10 km wedstrijd van morgenavond in lembeke oost-vlaanderen. De vrije tijd dan maar gevuld met wat lezen en vastgesteld dat de voorbije agressie tegen scheidsrechters in het voetbal toch nog steeds de gemoederen beroert. En gelukkig maar. Het zou maar al te erg zijn indien een en ander nu reeds vergeten zou zijn. Hopelijk is de nationale voetbalbond nog niet terug in slaap gevallen! Voetbal spelen is niet eenvoudig. Het is een moeilijk spelletje. Helemaal niet 'het achter een balletje hollen en als men het eenmaal heeft, het terug wegschoppen'. Heel wat spelers raken gefrustreerd omdat ze er niet in slagen voetbal te spelen zoals het hoort. Om die frustratie weg te werken zou men sommige jonge spelertjes beter aanraden een andere sport te beoefenen. Laat ze bijvoorbeeld aan atletiek of aan een andere individuele sport doen. Heel vlug zullen ze dan geconfronteerd worden met hun tekortkomingen. En belangrijk: zullen ze hun eigen frustratie, hun agressie, enkel op zichzelf kunnen en moeten uitwerken. Ook voor ouders zou dit bijzonder confronterend zijn. De scheidsrechter zou men mmers niet de schuld kunnen geven voor het falen. Nu komen er heel wat spelertjes een voetbalterrein op die fysiek helemaal niet in orde zijn. En dan kan je geen voetbal spelen! Er zouden op die manier minder spelers en bijgevolg minder wedstrijden zijn. Maar die zouden dan wel van een hogere kwaliteit zijn. Wat zei die doodgeschopte Nederlandse scheidsrechter ook al weer: 'wat een kutvoetbal!'. Laat het dit 'kutvoetbal' zijn dat voor een ref het moeilijkst te volgen en te leiden is! Een scheidsrechter die een wedstrijd moet leiden staat er helemaal alleen voor. Het is één tegen allen, alleen tegen de rest (spelers, trainers, bestuursleden, supporters). Dit is niet eerlijk. Elke (en zeker beginnende) scheidsrechter zou begeleid moeten worden door assistenten. Clubs die hier niet willen of kunnen aan voldoen, zouden verplicht moeten worden om wedstrijden die op hun terrein doorgaan zelf in goede banen te leiden. Het toegewezen krijgen van een scheidsrechter zou een gunst moeten zijn. En clubbesturen die agressie niet kunnen weren bij wedstrijden waarbij scheidsrechters werden aangeduid zouden ook voor een bepaalde tijd zelf moeten instaan voor de spelleiding en hopen dat er genoeg vrijwilligers zijn die het van het officiële korps willen overnemen. Maar zoals in het begin vermeld: morgen is er voor mij een wedstrijd en kan ík in elk geval even stoom aflaten. En als ik faal, baal ik, maar zal ik geen zondebok kunnen aanduiden!
ben dus even aan rusten toe na het debacle van vrijdag; want dit was toch wel een tegenvaller; niet zozeer de prestatie op zich, maar vooral de ellende nadien; we zijn in het loopcriterium 10 joggings ver; stilaan wordt het rijtje 'geklasseerden' kleiner; wie immers nog geen vier keer heeft deelgenomen verdwijnt immers onherroepelijk; die kan de verplichte negen deelnames immers niet meer halen; op dit moment zijn er nog 183 atleten opgenomen in de rangschikking; mogelijk zullen er daar nog een aantal van afvallen; wie nog maar vier keer heeft meegelopen moet immers de resterende vijf runs succesvol afronden; ik heb even nagekeken hoeveel er de vorige jaren de eindmeet haalden; dat aantal blijft nagenoeg gelijk; in 2009 waren er het 135, in 2010 iets meer namelijk 141, en vorig jaar terug maar 137; ik sta dus nog steeds met het maximum en hopelijk kan ik dit zo houden; vrijdag heb ik het minste punten gescoord, slechts 222; het zou dus kunnen dat deze worden vervangen door een toegekend forfait; de 12 beste resultaten tellen immers maar mee; voor de 13e, 14e en 15e wedstrijd krijg je wel respectievelijk 15, 30 en 45 punten; hierbij mijn persoonlijke scores tot nog toe (van hoog naar laag)
jammer dat ze voorbij zijn; voor sportfanaten is het toch een indrukwekkende periode; topatleten die topprestaties leveren; sommigen konden zich overtreffen, anderen bleven beneden de verwachtingen; dat is niet alleen in belgië zo; ook in andere landen presteerden sommige atleten supergoed, en werd het voor een aantal anderen een ontgoocheling; dit is allicht eigen aan sportbeoefening; wij behaalden drie medailles: in het karabijnschieten won lionel cox zilver; in het judo won charline van snick brons; en in het zeilen haalde mijn dorpsgenote evi van acker eveneens brons -- of je dit nu al dan niet (te) weinig vindt, daarover kan je eindeloos discussiëren; zaak is in ieder geval dat we in belgië niet echt over een sportcultuur beschikken en dat het verschil met zeg maar bijvoorbeeld nederland groot is; dat stel je zelfs al vast als je daar aan een gewone doordeweekse jogging deelneemt; ik kan me bijvoorbeeld bijna niet voorstellen dat er in nederland een gemeente is van een twintigduizend inwoners waar er jaarlijks geen jogging wordt georganiseerd; in mijn gemeente is dat wel het geval; men heeft eenmaal een poging gedaan maar op het allerlaatste moment ging de organisatie niet door omdat er te weinig voorinschrijvingen waren (stel je voor!); dat net hier een medaille wordt behaald is dan ook merkwaardig, weze het dan ook in het zeilen; een sport die je hier ook niet 'om de hoek' kunt beoefenen -- dat men hier maatregelen zou willen nemen is dan ook maar logisch; maar de achterstand zal zeker niet makkelijk weggewerkt worden; in de media hoor je bijvoorbeeld hoe kritisch nederland ingesteld is en hoe men ook daar zal pogen om de medailleoogst (nog) te vergroten; meer geld voor sommige atleten zal zeker niet de wonderoplossing zijn vrees ik; opmerkelijk vond ik wel volgende uitspraak
je kan een (top)sporter maar écht gelukkig maken als je hem in staat stelt om (hard) te trainen
vandaag geen run; enerzijds was er het werk, het verbeteren van examens, anderzijds was er de 'promotieviering' van jolien; bovendien was het onweerachtig warm met temperaturen die dicht bij de 30 aanleunden; dus eigenlijk viel die rustdag wel mee; kwam niet echt ongelegen; temeer er morgen een wedstrijd is voor het oostends loopcriterium; vanavond dus het einde van een periode en het begin van een nieuwe voor jolien (en ook voor mij); de avond begon met een eucharistieviering, gevolgd door de proclamatie en de receptie; allemaal prima georganiseerd; het laatste (de receptie) heb ik matig gehouden maar toch een augustijntje of drie gedronken; ja niet echt zoals het hoort daags voor een wedstrijd; als het dus morgen wat minder 'loopt' weet ik meteen ook de reden; als het beter loopt dan anders, ja dan...; --- de mijmering, de herinnering van deze avond vond ik wel heel goed, heel pakkend; ik zou het zelf bijlange niet zo goed kunnen verhalen; maar het heeft wel het gevoel weer van velen denk ik; het gaat als volgt:
een vader en een zoon staan aan de over van een water, elk met hun EIGEN gedachten; er ligt een roeibootje; opeens zegt de zoon: dààr wil ik heengaan, dààr aan de overkant; de vader antwoordt: zou je dat wel doen mijn zoon, het kan waaien, stormen; ga je dat wel kunnen?; ja, zegt de zoon, ik wil het proberen; maar wil ik dan met je meegaan, het kan immers koud worden, je zult je eenzaam voelen, en als het donker wordt, is het dàn niet beter dat ik bij je ben?; ...; NEEN, zegt de zoon, ik wil weten of ik het kan, ik wil het proberen; maar, zegt de zoon aarzelend, als ik terugkom, wil je dan hier zijn, op deze plaats? wil je HIER op mij wachten?
Onlangs nog gehoord. Iemand zei tegen een ander: je hebt geen wilskracht. Wilskracht, wat is het? Een mentale disicipline hebben die ons toelaat om bijvoorbeeld goede gewoonten aan te leren en ons eigen gedrag te controleren. Hoe krijg je het, hoe behoud je het? Tips: ten eerste: begin met kleine doelstellingen ten tweede: concentreer je op 1 zaak tegelijk ten derde: controleer jezelf ten vierde: maak je doel concreet, of zo concreet mogelijk; je weet dan wat je precies moet doen; dit verhoogt de kans op succes; het maakt het ook gemakkelijker om na te gaan of je het doel hebt bereikt ten vijfde: stel een realistisch maar toch uitdagend doel op; onrealistische doelen nastreven zorgt enkel voor frustratie; het doel mag niet te hoog gesteld zijn, maar ook niet te laag; stel je het immers te laag, dan is het natuurlijk wel realistisch, maar te weinig uitdagend en is het weinig bevredigend als je het uiteindelijk haalt; het best is om een doel te stellen dat net boven het niveau ligt waarvan je zéker weet dat je het zult halen ten zesde: hak je doel in stukken; met succes een klein doel nastreven is een oppepper; je moet er van uit gaan dat iets je zal lukken als je je best doet; optimisme maakt je gemotiveerder ten zevende: kijk niet (teveel) naar anderen; bij het willen bereiken van doelen vergelijken mensen zichzelf dikwijls met mensen die het doel al bereikt hebben; dit kan demotiverend werken; het is beter naar je eigen gevoel te luisteren; kijk je toch naar anderen, doe het dan vanuit de positieve hoek ; stel jezelf de vraag wat je nog van die persoon kan leren; hoe heeft die het doel bereikt en hoe zou ik het kunnen aanpakken ten achtste: sluit je af voor negatieve opmerkingen; besef dat je zelf verantwoordelijk bent; laat je niet van de wijs brengnen door wat anderen zeggen; zoek contact met mensen die hetzelfde proberen te bereiken als jij of praat met mensen die eenzelfde doel reeds eerder hebben bereikt
aan deze dingen dacht ik toen ik deze week een gesprek hoorde en toen ik later dit schitterende filmpje over de sparthathlon zag
Pijnlijke en redelijke droevige dag gisteren. En dit ondanks het mooie weer. Normaal stond er voor mij een veldloop in hamme geprogrammeerd. Ik heb er evenwel niet kunnen aan deelnemen wegens de verstuikte enkel. Zoals gevreesd en zoals vaak het geval is duurt het herstel wel iets langer dan gepland. We bekijken het dus van dag tot dag en hopelijk kan ik eerstdaags terug langzaam beginnen lopen.
Ik ben er wel geweest in hamme. Jeroen kon en mocht er gelukkig wel lopen. Dus ik kon het nu eens rustig vanaf de zijlijn bekijken. En ook daar heb ik toch een en ander kunnen van opsteken. Je hebt meer tijd om op details te letten. Je hoort her en der al eens iets interessants wat betreft voorbereiding, taktiek, enz.
Jeroen startte omstreeks 14.45 u. Samen met nog 2 clubgenoten en nog een 20-tal andere atleten. Een heroptredende maarten de munck wou zich meteen bewijzen en startte het snelst. Hij kreeg michiel baetens en cedric debot in zijn spoor. Jeroen was wat geschrokken door de enorm snelle start van maarten maar klampte zijn wagonnetje goed aan.
Bij de eerste passage in het bos heeft zich reeds een viertal licht afgescheiden. Dan volgen onder andere thomas de wilde, maarten de munck, nikolai de boeck en jeroen.
Even verder neemt joeri van driessche reeds het commanda en dieter dobbelaer tracht aan te klampen.
Tijdens de tweede passage krijgt maarten het wat moeilijker. Hij wordt van kortbij gevolgd door een prima presterende yves mouton die blijkbaar moed put uit het feit dat hij maarten in het vizier kan houden.
Vooraleer men het bosje induikt krijgt men iedere keer een korte slijkstrook gepresenteerd waar het opletten is om niet uit te glijden. Tijdens de laatste pasage liggen de top 5 posities al vast. Joeri van driessche slaat er zich het eerst door, gevolgd door cedric debot en michiel baetens. Even verder krijgen we niels michiels en dieter dobbelaer. Jeroen passeert daar als 6e maar verliest uiteindelijk in de eindsprint nog een plaats. Maar hij was toch tevreden met deze prestatie en stipte aan dat hij door de aanwezigheid van maarten en yves heel wat ontspannender aan de start kwam dan in voorgaande crossen.
de gedeeltelijke uitslag van de wedstrijd scholieren over 4050 m
wat waren de wensen, de verzuchtingen, voor 2011 en wat is er van in huis gekomen? 1° gezond blijven - vrij blijven van fysieke ongemakken is goed gelukt; het dipje na de halve marathon in diksmuide buiten beschouwing gelaten 2° minder (kilometers) lopen enerzijds gelukt want ik ben, weze het heel nipt, onder de 4000 km gebleven anderzijds mislukt want de 250 km die minder werden gelopen dan vorig jaar en de pakweg 75 die ik dit jaar tekort kom om 'de 4000' toch te overschrijden is volledig toe te schrijven aan de 'inzinking' tijdens de zomermaanden (rug- en andere perikelen) 3° geen loopcriterium van oostende lopen is gelukt maar het heeft bijwijlen moeite gekost gelukkig had ik het te druk met allerlei activiteiten zodat ik aan geen enkele wedstrijd in oostende heb deelgenomen maar het mag worden gezegd: het blijft kriebelen 4° geen ultra's dit is volledig gelukt en was niet echt moeilijk door dit jaar de clubtrainingen mee te doen, werken we meer aan snelheid en bleven de echt lange duurlopen, een paar uitzonderingen buiten beschouwing gelaten, achterwege 5° één of andere marathon lopen is helaas niet gelukt enerzijds door de activiteiten van jeroen anderzijds omwille van de hiervoor bij 'ultra's' aangehaalde reden wat heeft er mij dit jaar sterk aangegrepen? vorig jaar was er ERIC die tijdens een training overleed: onwel geworden en niks meer en ook dit jaar waren er terug een aantal erg droevige zaken eerst was er de jongeman-voetballer uit sleidinge die tijdens de 20 km overleed in brussel er was ook SANDRA die na een jaar van miserie (en lijden) op haar blog schreef dat haar strijd gestreden was en er waren ook collega's JAN en JULES , vijftigers, niet-lopers weliswaar, die ook plots overleden wensen - verzuchtingen - voorspellingen voor het nieuwe jaar? zoals blijkt uit het voorgaande is voorspellingen maken niet zo gemakkelijk maar hierbij toch enkele streefdoelen al was het maar om er op het eind van volgend jaar nog eens te kunnen op terugblikken 1° prognose wat aantal kilometers betreft: tussen de 3000 en 4000 en als het even kan liever wat minder dan wat meer dus misschien beloven: eens de 4000 bereikt, algehele stop al zal dit toch wel moeilijk na te komen zijn vrees ik 2° een aantal wedstrijden lopen (laat ons zeggen een vijftiental) maar daar heb ik eigenlijk helemaal nog geen idee van er zijn wel een aantal quasi zekerheden zijnde deze winter nog een aantal crossen met hamme, lebbeke (provinciaal kampioenschap), lokeren, ... en hopelijk ook een aantal wegwedstrijden zoals daar zijn de 10 mijl van waasmunster, de stratencorrida ter gelegenheid van de lokerse feesten,... en misschien ook wel terug de 20 km van brussel ook omtrent een deelname aan een marathon doe ik op dit moment geen uitspraken maar één of meerdere halve marathons zullen er quasi zeker wel gelopen worden (weet alleen nog niet waar en wanneer) ik denk dat het dit zowat moet zijn voor 2012 maar laat ons vooral wensen dat we gezond mogen blijven en dat we onze hobby voort kunnen blijven uitoefenen dit wens ik dan ook iedereen toe via een goede gezondheid volop kunnen genieten van de hobby
