Het vlotte vanmorgen niet echt, waarschijnlijk nog vanwege de warmte van gisteren en vannacht. En vandaag zou niet beter worden, weer erg warm vandaag en bovendien stond er een redelijk pittig tegenwindje. Verder moest er vandaag matig geklommen worden.
De route liep vandaag door Troyes, dat vooral opvalt door zijn oude, vaak scheve, huizen. Of tenminste toch de gevels ervan, ik ben nergens binnen gaan kijken hoe het er daar uitzag. Ik moest dus vandaag echt door Troyes en hoewel het, ondanks vrij veel werkzaamheden, redelijk vlot gegaan is blijft het toch onaangenaam om een route te volgen, of sowieso met bepakking te fietsen, in een stad. Ik ben er dan ook zo min mogelijk van mijn route afgeweken, eenmaal per ongeluk maar gelukkig vond ik ze redelijk vlot terug. Ik heb er wel de tijd genomen om iets te eten, cash te halen en inkopen te doen. Na Troyes ging het nog een eindje verder tot Arcis-sur-Aube waar ik op de camping goed ontvangen werd door een hollander die voor mij een plaatsje in de schaduw en met tafel had en die me toen hij mijn Km-totaal hoorde trakteerde met een pilsje.
Verder was de rit vandaag wel aangenaam fietsen, behalve dan de warmte, maar verder weinig inspirerend. Ook een korter ritje vandaag en morgen volgt er nog zo'n kortje.
Km vandaag: 76
Km totaal: 7380

Het had vanochtend weer niet veel tijd nodig om flink op te warmen. Nu viel het in de voormiddag nog mee, zelfs in de initiële klim die door het bos ging en dus regelmatig schaduw bood. Na die klim kwam er een flinke daling tot Châtel-Censoir en van daar ging het langs rivier en kanaal, 40 Km lang helemaal tot in Auxerre, en ook daar viel regelmatig van de schaduw genieten. Het was echt lekker fietsen langs het water, een kanaal met veel natuurlijke begroeiïng en dat af en toe bij de rivier ging om dan voor een in de rivier niet bevaarbaar stuk weer af te scheiden. Je kan begrijpen dat daar enig sluiswerk bij de pas kwam. En ik ging stroomafwaarts en had dat verval dus ook nog mee, het bolde echt lekker vanmorgen. Op dat kanaal was er nogal wat passage van de pleziervaart. Vooral huurbootjes van “Locaboat” (ik zag o.a. amerikanen en australiërs) maar ook enkel hollandse stellen op een omgebouwde binnenvaarder.
En zo kwam ik in Auxerre. Ongetwijfeld een erg interessante stad maar ik ben er slechts even gestopt om iets te eten en heb er verder enkel van op afstand naar gekeken. Ik heb voor de gemakkelijkste weg erlangs gekozen, ik had geen zin meer in (groot-)stadsbezoek.
Voorbij Auxerre was het gedaan met de vlakte en de schaduw. Direkt bij het verlaten van de stad mocht er al geklommen worden en dit gebeurde in de open velden (Auxerre is echt een grote stad tenmidden de velden) en dus zonder enige schaduw. Later ging het langs de wijngaarden van Chablis maar die bieden ook al niet veel schaduw. In Butteaux, 15 Km van mijn eindbestemming, ben ik uiteindelijk een kwartiertje gaan schuilen in de schaduw van de kerk om terug een beetje op temperatuur te komen. Even later zag ik op een affiche de titel van een lokale krant en die zei dat men vandaag record temperaturen verwachtten. Dit is wat ik verwacht had in Andalutië maar hier niet meer zo. Bij het naderen van de camping in Ervy-le-Châtel werd ik nog even bang, een erg mooi maar even verlaten terrein. Dit bleek echter de normale toestand te zijn. Ik was er nog een 20 minuten voor de opening van de receptie en die werd inderdaad gewoon op tijd geöpend. Voorlopig st ik dus nog alleen op de camping.
Km vandaag: 102
Km totaal: 7304

Gisteravond een mooie avond gehad. Terwijl ik zat te eten in de schaduw van de ondergaande zon en met zicht op de Loire en aan de overkant Nevers, kon ik op, boven en rond de rivier een schitterend schouwspel volgen. Minstens 2 zwaluwsoorten die letterlijk tot tegen het water scheerden, eveneens 2 soorten sternen die boven het water fladderden om er af en toe in te duiken en met een piepklein visje in de bek te verdwijnen of gewoon te herbeginnen, in het water een middelgrote witte steltloper met een afhangende veer achteraan zijn kop en die met een mooi ballet iedereen probeerde verjagen, hogerop een kleine jachtvogel en links en rechts van mij de mussen en de merels die hun gewone gangetje gingen. Kamperen kan toch zo mooi zijn.
Nog opmerkelijk op de camping ... niet nederlandse fietsers want zonder routeboek en met een frans T-shirt. Overigens denkt iedereen ook van mij steeds dat ik nederlander ben.
Het is vannacht niet veel afgekoeld en het heeft vanmorgen dan ook niet lang geduurd om stevig op te warmen. De laatste 10 Km had mijn rijvak redelijk recent een nieuw wegdek gekregen en dit had ook last van de warmte, in de vorm van zacht tot op sommige plaatsen gesmolten asfalt. In combinatie met de kiezels die er nog vrij veel lagen was dit geen aangename combinatie.
Bij het vertek eerst nog even door Nevers gefietst en dan mijn route voortgezet. Het was vandaag weer gewoon een mooie fietsdag, waarbij wel weer eens wat steviger mocht geklommen worden. In Corbigny was ik nog net op tijd om iets te kunnen eten (ik had onderweg ook al wel een paar koffiekoeken gegeten, maar het mag ook al eens iets meer zijn). Toen ik na mijn eten ging afrekenen was men al bezig met de gasten buiten te werken en op te kuisen, om 2 uur alles dicht. Even dacht ik onderweg een bever gezien te hebben maar toen hij weg liep bleek hij een ronde staart te hebben dus was het waarschijnlijk eerder een stevige muskusrat.
2 Km voor Vézelay, bij het gesmolten asfalt, kwam ik door St-Père, een klein dorpje met een oversizede maar indrukwekkende Notre Dame. En dan dus Vézelay, Vézelay was historisch een verzamelplaats voor pelgrims die van hier samen verder trokken en pelgrims kiezen daarvoor een plaats boven op een berg. Tenzij de plaats er al was en de pelgrims naar boven moesten om te verzamelen dus. Door de massale toestroom van pelgrims heeft dit eerder kleine stadje een enorme kathedraal en vroeger een bijhorende abdij. Nu staat het op de werelderfgoedlijst en krijgt het dus de nodige toeristische aandacht. Ik ben bij aankomst eerst recht naar de camping gereden en ben, na mijn installatie en douche, zonder bepakking naar het stadje gereden. Man, dat is moeilijk sturen zonder bepakking .
Km vandaag: 97
Km totaal: 7202

De dag begon met een stralend blauwe hemel en daar is niets meer aan veranderd, en volgens het weerbericht dat uit hangt op de camping verandert het ook de volgende dagen niet!
De direktere route die ik bij de start nam was niet zo veel korter dan die van het routeboek maar ik moest tenminste geen klimmetjes van 8 tot 10 % doen. Slechts 2 maal van de fiets vandaag, eerst om van de camping in het dorp te geraken en later even na een tunneltje onder de autosnelweg. Tegen 11 uur kwam ik aan in St.Amand-Montrond waar ik een fietswinkel zou moeten kunnen vinden. Bij het binnenrijden van het stadje eerst gestopt bij de bakker voor een paar koeken en tegen beter weten in maar meteen gevraagd of er een fietswinkel was in het plaatsje ... er bleken er ineens zelfs 2 te zijn, waarvan eentje maar een beetje verder. Daarheen dus. De mens heeft er waarschijnlijk een goed zaakje mee gedaan maar om 12 uur stipt, net aan de middagsluiting, had ik opnieuw versnelling en versnellingen blijken een onbetaalbare luxe te zijn, heb ik de voorbije dagen kunnen ondervinden, dus laat hem maar een zaakje gedaan hebben. Ik was tevreden met mijn hervonden versnellingen en heb er, hoewel het een relatief vlakke etappe was vandaag, gretig gebruik van gemaakt om mijn weg in een soepele kadans verder te zetten. Ook al omdat er morgen richting Vézelay, de plaats waarnaar deze route genoemd is, wel stevig klimwerk op het programma staat en het zou toch zonde geweest zijn om deze, voor deze route zo belangrijke, plaats dus te moeten overslaan vanwege technische problemen. Alles kan dus gewoon verder zoals gepland.
Verder was het vandaag ook gewoonweg een erg mooie fietsdag, dikwijls langs kanalen en rivieren. De opvallendste verschijning was daarbij een terugkeersluis, een sluis waarvan in- en uitgang zowat naast elkaar liggen. Voor mij was dit alvast een primeur, dit had ik nog niet gezien. Wel al gezien maar toch ook altijd opvallend, een auquaduct.
En uiteindelijk kwam ik dus aan op de camping in Nevers, waar het koppel pelgrimwandelaars uit Nederland in het mooi nederlands ontvangen werden en daar heb ik het dan ook maar bij gehouden. Overigens opvallend wat fietsers, waarschiijnlijk allemaal nederlanders met hetzelfde routeboek als ik, op deze camping aan de oever van de Loire.
Km vandaag: 109
Km totaal: 7105
PS: ik ben de voorbije dagen, misschien door de omstandigheden, schijnbaar weer goed opgeschoten en kan nu zeggen dat mijn aankomst waarschijnlijk voor zondag 3 juli zal zijn.

Het zijn even moeilijke dagen voor de moment.
Gisteren begon de dag koud en nevelig langs de rivier maar hogerop was een blauwe hemel te zien, het beloofde een stralende dag te worden. Kort na het vertrek trokken echter al de eerste wolken over de horizonten, eerst nog onschuldig wit maar later ook meer en meer donkerdere. Zo bleef het een hele tijd een komen en gaan van wolken maar het werd alsmaar meer duidelijk dat het weer niet droog zou blijven. Ik hield het wel langer droog dan de dag voordien, tot na mijn middagstop die ook al een beetje later was. Ondertussen zat ik al wel met een ander probleem, de kabel van mijn achterversnelling is gesprongen. Niet iets waarvoor ik zelf zo meteen een oplossing heb en dus achteraan enkel het kleinste tandwieltje beschikbaar, voor de niet fietsers: dit is de zwaarste versnelling. Zelfs in combinatie met de kleinste vooraan is dit toch een stevige versnelling om te klimmen en dat is soms nog steeds vrij stevig het geval. Heel rustig klimmen, staande op de trappers, en af en toe de trots inslikken en aftstappen en duwen. Kort na mijn middagstop kwamen daar dan ook nog enkele regenbuien bij. Niet echt om een mens op te beuren. Er zat echter niets anders op dan door te gaan en dat deed ik dan ook. Tot Bénévent-l'Abbaye, waar ik in mijn gids een camping dacht gezien te hebben. Dit bleek echter niet het geval maar 6 Km verder zou er een kleine camping “a la ferme” zijn in Le Grand-Bourg. Om de route daar naartoe te volgen moest ik in mijn routeboek een pagina verder en toen merkte ik dat er nog eens 17 Km verder in La Souterraine ook een camping was en bovendien een fietsenwinkel. Dat leek perfect dus nog maar even doorgaan tot La Souterraine. Daar heb ik met dan 's avonds getrakteerd op een etentje in het restaurant van de camping om me een beetje op te beuren. De “gourmand”: buffet van voorgerechten (niet overdreven, een keuze van een aantal slaatjes maar ik heb me er wel stevig te goed aan gedaan), poulet a la basquaise met saffraan rijst, kaas (2 stukjes), buffet van nagerechten (enkele verschillende taartjes, chocomousse en voor mij werd het een lekkere fruitsla met daarboven een laag youghurt en een rood sausje, echt wel geslaagd) voor de koffie heb ik 's avonds bedankt maar ik heb er wel een halve liter rode wijn bij genomen. Alles voor 16 € vond ik echt wel waar voor mijn geld.
Deze ochtend leek het dezelfde weg op te gaan als gisteren maar het is de hele dag droog gebleven. Eerste werk was dus op zoek gaan naar die fietsenwinkel ... zonder succes. Schijnbaar is die ondertussen gesloten. Terug naar de camping en alles inpakken en opladen maar. Ondertussen had ik ook al gemerkt dat de kabel van mijn voorste versnelling ook op springen staat. Ze zijn deze tocht, met het constante klimmen en dalen, dan ook al vrij veel gebruikt, maar toch ... Alleszins dus terug op weg en dus maar met een enkele versnelling meer, aangezien ik de voorste ook niet meer betrouw. 57 Km verder was er een andere fietsenwinkel, volgens mijn gids. Zelfde verhaal echter, sorry mijnheer maar die is ondertussen gesloten. Nog 16 Km verder in La Châtre dan maar ... zelfs bij de toeristische dienst ben ik langs geweest maar ook zij vertelden hetzelfde verhaal ... hier is er geen meer. In Frankrijk worden dus geen fietsen meer verkocht of hersteld. Ik ben dan nog maar een eind doorgegaan tot Châteaumeillant, waar de zon schijnt en ik kampeer op een leuke, kleine camping bij een meertje en waar de vogeltjes fluiten. Het leven is toch nog mooi.
Het historische, toeristische is nu even op een lager pitje gezet. Morgen begin ik over een iets grotere weg dan volgens het routeboek, om een stukje af te snijden en vooral (hopelijk) enkele snedige klimmetjes te omzeilen. Onderweg is er weer een kans op een fietsenmaker en eindigen doe ik morgen in Nevers, een toch vrij grote plaats waar er zeker een fietsenwinkel zou moeten zijn. Ik zal er wel wat laat zijn om nog hersteld te worden maar als ik er een vind dan blijf ik er zondag om hopelijk maandag hersteld te worden. Vind ik er geen dan verlaat ik de route om rechtstreeks naar Auxerre te gaan om daar nog eens te proberen. Duimen maar.
Km: 138 en 97 (deze laatste dus volledig zonder schakelen )
Km totaal: 6996

Op de 2 uur die ik gebruik tussen opstaan en vertrek is vanmorgen het weer omgeslagen, de lucht is toegetrokken en een windje is komen opzetten. Het werd al vlug duidelijk dat ik het vandaag niet droog zou houden. Toch is het al bij al nog meegevallen, het is nog droog gebleven tot op de middag en een uurtje en half later is het terug gestopt. En het was nu precies ook geen stortregen die ik over me heen kreeg.
Het was de bedoeling om vanmorgen vanop een uitzichtpunt nog een blik te werpen op Rocamadour met de zon in een betere positie. Ik heb het dan ook gedaan maar van de zon was op die moment dus al geen sprake meer. De eerste stop vandaag was Martel, een oud, middeleeuws stadje. Net zoals de volgende stop, Turenne, waar ik op de middag met de eerste druppels toekwam. Het was in deze plaatsjes duidelijk dat ze tot de toeristische trekpleisters behoren, behoorlijk druk met een vrij groot aandeel van buitenlandse toeristen. Ik ben de voorbije dagen ook al redelijk wat belgen tegengekomen, zowel op de weg als in de toeristische plaatsjes. Ik weet nu eindelijk waar die allemaal zitten. In Turenne wou ik ook wat eten maar de enige eetgelegenheden waren 2 dure restaurants en een creperie. Ik ben dan maar gegaan voor een “crepe au blé noir” en een notentaartje, schijnbaar een lokale specialiteit, aan toeristenprijs. Daarna ging het verder naar Brive-la-Gaillarde maar dat was me te groot en druk, niet in de zin van wat toeristen maar echt druk, ik ben er ineens doorgereden. En van Brive ging het langs kleine weggetjes verder naar Uzerche, waar ik kampeer langs een riviertje (Vézère) en naast het kanocenter. Het stadje ligt echter een stuk hoger langs de rivier, dat wordt morgenvroeg een stevige start.
Km vandaag: 104
Km totaal: 6761

Mijn nederlandse buurman onderweg niet meer gezien. Hij was voor mij weg, misschien nog ergens gaan ontbijten, en ik ben hem dus niet meer tegengekomen. Hij had ook al gezegd dat hij het wat rustiger aan deed dan ik. Ik zou dat eigenlijk ook wel kunnen doen maar er staat in België een nieuw raspaardje op me te wachten en naarmate het einde nadert hoor ik het steeds meer roepen. Ik begin er toch naar uit te kijken, dus maak ik de dagen maar wat langer.
Het weer was vandaag hetzelfde als de voorbije dagen, stralend blauw en warm. Ook het profiel was weer hetzelfde, op en af.
De eerste halte vandaag, na even door Moissac gefietst te zijn, was Castelnau-Montratier. Een klein stadje met een opvallende kerk, boven op de heuvel. De volgende stop was Cahors, een historische stad maar mij veel te druk. Ik heb een poging gedaan om er iets te eten maar toen ik een klein kwartier op het, inderdaad drukke, terras zat en er nog niemand gepasseerd was ben ik maar opgestaan en meteen maar de stad uitgereden. Cahors heeft op mij geen indruk gemaakt. Voorbij Cahors heb ik me afgevraagd waarom die pelgrims zo nodig over de bergen moeten terwijl er een perfect mooie weg beneden door de vallei loopt met een beter wegdek en een mooier zicht. Uiteindelijk daalden we toch terug naar de vallei en vanaf Vers ging het mooi door de vallei van de Vers verder maar wel stroomopwaarts en dus bergop.
Het venijn zat vandaag in de staart, et eerst een gestage klim van 15 Km die overging in een steilere klim van nog 4 Km. Daarna volgde een afdaling en dan in de laatste 15 Km volgden nog 4 écht stevige kuitenbijters met telkens een gelijkaardige afdaling, elkaar direkt opvolgend. Zowat halfweg die laatste klim lag Rocamadour tegen de rotsen geplakt. Ik ben er even gestopt en de hoofdstraat ingewandeld maar tot boven ben ik niet geweest, dat zag ik echt niet zitten. Na Rocamadour moest ik dan nog een kilometertje verder, verder klimmend dus, naar l'Hospitalet, waar mijn camping ligt.
De cola blijkt in dit deel van Frankrijk erg duur te zijn. Nadat ik al 2 dagen 2€ betaalde, op het einde van de rit niets beter dan eerst een coca, betaalde ik in Rocamadour 2,20€ en bij aankomst in de bistro van de camping betaalde ik zelfs 2,80€. Mijn fles wijn kost maar de helft en die is dubbel zo groot.
Km vandaag: 126
Km totaal: 6657

Vandaag eentje zonder titel, mijn inspiratie is even op.
Ik heb een erg mooie avond en rustige nacht gehad in't park van het kasteeltje, waar ik schijnbaar de enige kampeerder was.
Vanmorgen begon als gisteren, stralende hemel maar fris. Het warmde wel wat vlugger op dan gisteren en ook wat meer, best een warme dag geweest vandaag.
Kort na m'n vertrek kreeg ik toch nog eens de contouren van de Pyreneeën te zien maar daarna was het echt wel gedaan. Verder verliep de rit volgens hetzelfde profiel als gisteren, stijgen en dalen dus. Iets meer dalen echter, ik ben vandaag nog eens 100 meter gezakt. Ik sta nu op de laagste hoogte sinds Tarifa. Bij Biran, overigens een mooi klein plaatsje, stond (staat) een stuk toren verloren in een veld, als enige restant van een Romeins verleden. Nog opvallende plaatsjes onderweg waren Lectoure, St Antoine en Auvillar. De laatste 10 Km vandaag liepen over een jaagpad langs een kanaal, vlak dus en met regelmatig een portie schaduw. Best een aangename afwisseling. Uiteindelijk ben ik geëindigd in Moissac, waar ik kampeer op een eilandje in de Tarn.
Vandaag ook op verschillende plaatsen pelgrims tegengekomen. Ik dacht dat de meesten pas begonnen vanaf de Pyreneeën, en dat is ook zo wel, maar ik sta er van verbaasd hoeveel er al van veel verder onderweg zijn.
Ook in Frankrijk worden zonnebloemen gekweekt maar ze staan nog lang niet allemaal in bloei, op sommige velden zelfs nog geen enkele. Dan hebben ze in Portugal toch een aanzienlijke voorsprong, daar stonden ze een week of zes geleden al in bloei. Anderzijds zijn ze hier al wel het koren aan het oogsten, heel hoog mag dat hier niet groeien.
De route die ik nu volg is weer van nederlandse makelij. Je komt dan ook regelmatig een stel nederlandse fietsers tegen. Vandaag heb ik echter even haasje over gespeeld met eentje die ook in mijn richting gaat. Behoorlijk licht bepakt dus dacht ik niet dat hij zou kamperen maar vananvond dook hij toch naast mij op op de camping. Hij is wel uit gaan eten dus mogelijk heeft hij weinig kookgerei of eten mee. Hij is trouwens ook al een tijdje onderweg, van precies een maand na mij, vertrokken vanuit Faro in Portugal en vandaar door Portugal naar Santiago en nu op de terugweg volgens dezelfde route als ik. Ik kan hem misschien nog wel enige keren tegenkomen dus.
Km vandaag: 120
Km totaal: 6531

Om te beginnen, wil ik langs hier een gelukkige verjaardag wensen aan mijn vader.
Vandaag begon als een frisse maar stralende dag, stralend bleef hij maar na de middag warmde het toch behoorlijk op.
Bij het vertrek dus even gestopt in Oloron – Ste Marie maar erg veel was er niet te zien. Hoewel ik wel een aantal pelgrims ben tegengekomen, vooral gisteren op de Col de Somport maar ook vandaag nog enkele, wordt de Camino hier schijnbaar toch minder gecultiveerd dan langs St-Jean-Pied-de-Port. Misschien wel goed voor de pelgrim die in zichzelf gekeerd wil zijn en de andere route te commerciëel vindt, bij Puenta la Reina komen ze toch samen en eigenlijk vind ik die sfeer vanaf de Pyreneeën via St-Jean wel passend.
Vanmorgen nog 15 Km gefietst met zicht op de Pyreneeën maar dan heb ik ze voorgoed de rug toegekeerd, dacht ik. Uiteindelijk kon ik na meer dan 100 Km nog steeds de contouren van de toppen zien. Ik ben vandaag dan ook voor een groot deel richting oosten gefietst, langs die Pyreneeën dus. Dat ik de Pyreneeën de rug toekeer wil natuurlijk niet zeggen dat er niet meer geklommen moet worden (ik val in herhaling zeker?). De hele tijd op en af met af en toe een stevige kuitenbijter er tussen. Ik heb vandaag trouwens meer hoogtemeters verzameld dan gisteren, 1400 vandaag tegen 1000 gisteren. Ik heb vandaag ook een tijd voor een, overigens zwak, publiek gefietst. Schijnbaar fietste ik de “Route du Sud” tegemoet. Op een bepaald moment kwam ik de “karavaan” tegen en dus ging ik aan de kant en dacht ik meteen maar op de renners te wachten. Dat duurde echter nogal en aangezien het andere verkeer nog door reed deed ik dat ook maar. Blijkbaar rijdt die karavaan ook bij kleinere wedstrijden ruim een uur voorop. Ik werd pas een 12 Km verder door de gendarm aan de kant gezet en toen moest ik nog een hele tijd wachten. Die kuitenbijters waar ik het over had tellen trouwens ook wel mee voor het bergklassement van die gasten, echt wel enkele stevige klimmetjes tussen dus.
Kamperen doe ik vanavond in het park van een kasteeltje, dat ook dienst doet als gite, bij Montesquiou, waar ik ontvangen werd in mooi nederlands, echt nederlands dus.
Km vandaag: 122
Km totaal: 6411

Het was vanmorgen perfect weer om de Pyreneeën op te rijden, een stralend blauwe hemel maar niet te warm. De eerste 20 Km gingen erg rustig, zachtjes aan 250 m stijgen. Na 20 Km kwam ik een bord van de organisatie van die extra-sportieve fietstocht dat het officiële begin van de klim aankondigde, de volgende 11 Km steeg het dan ook 600 m. Van die fietstocht die passeerde heb ik niet veel last gehad, schijnbaar kwamen ze zelfs niet door Jaca maar pas een eind verder op mijn route. Wel veel pechvogels en andere opgevers, die terugkeerden, tegengekomen. Ik moet wel zeggen dat verscheidene onder hen eerder gemaakt waren om te dalen dan om te klimmen. Normaal is een spaanse wielertoerist in zeker 4 op 5 gevallen goed voor een groet. Vandaag niet, slechts 4 op ??? op erg veel alleszins. De wielertoeristen waren slecht gezind vandaag , en die mens die deelnam en die ik tijdens de klim passeerde zal dat waarschijnlijk ook niet erg geapprecieerd hebben. Nu, hij was hoe dan ook een eind buiten tijd op de eerste controle, boven op de Somport. Om 11u30 bereikte ik de Col. Vanmorgen was het dus perfect weer maar bij het naderen van de Col zag ik de wolken die vanuit Frankrijk overwaaiden, ik had overigens op verscheidene plaatsen een behoorlijk briesje op de kop. Boven op de Col zat alles dan ook dicht en in Frankrijk werd het niet echt meer beter, integendeel het werd soms behoorlijk dreigend met een ietsje nattigheid. De lange afdaling die volgde begon dan ook behoorlijk koud. Na een 30 Km dalen stopte ik eerst nog even om iets behoorlijks te eten. Ik heb al een tijdje niet echt genoeg meer aan een broodje 's middags, het mag iets meer zijn. Daarna ging het verder naar Oloron – Ste Marie, waar ik rechtstreeks naar de camping ging. Een camping met een plekje speciaal voor fietsers, met daarop een overdekte tafel met banken én elektriciteit. Zo kan ik nog eens op een beschaafde manier mijn ding doen.
Ik heb nog even gedacht om even naar de stad te gaan maar, hoewel er af en toe een poging tot opklaring is trekt het even snel terug dicht en met daarbij die onaangename wind heb ik er niet echt zin in. Morgen vertek ik langs de stad en ik hoop op iets beter weer dan om er toch nog even halt te houden.
Km vandaag: 86
Km totaal: 6289
PS: mijn noodherstelling houd perfect stand

Het was vanmorgen wat raar kamperen: een uurtje langer blijven liggen in de tent, niets opbreken, niets inpakken, ...
Zoals verwacht was er niet echt veel te zien in Jaca, de citadel is zowat het enige spectaculaire. De omgeving is wel vrij mooi, tussen de bergen.
Ik sluit hier ook terug aan bij St Jacob. Hoewel het hier veel minder opvalt dan op de route die ik volgde over Tours, is Jaca ook een grote stopplaats op een Santiago route. Dit is de eerste grote stopplaats in Spanje voor de route die van Aken over Vézelay naar Santiago gaat. In Puenta la Reina sluit deze dan aan op de route zoals ik ze gevolgd heb, over Tours. Nu, op de terugweg, zal ik deze andere route volgen, in omgekeerde richting uiteraard, tot net over de belgische grens, tot Orval. Dat lijkt me wel een geschikte plaats om België binnen te komen. In Orval zal ik dan de route verlaten en richting westen kiezen. Vanaf nu heb ik dus terug een route-boekje met ook gegevens over campings, dat zal het leven alvast wat vergemakkelijken. Dat betekent echter niet dat er geen grote ritten meer zullen tussen zitten., alles naargelang het uitkomt. Morgen begint het alvast met de klim over de Col du Somport, 30 Km klimmen tot een hoogte van 1640 meter. Ik heb één voordeel, ik mag er aan beginnen op een hoogte van 820 meter en langs de andere kant 55 Km dalen tot een hoogte van nog 230 meter. Dit wordt dus de laatste hoge uitdaging, wat natuurlijk niet wil zeggen dat er daarna niet meer, soms stevig, zal moeten geklommen worden. Aangezien ik aankom via de Ardennen zal dit waarschijnlijk wel het geval blijven tot de laatste dag.
Er rijden hier behoorlijk veel wielertoeristen rond, sommige met een duidelijk buitenlands accent. Blijkt dat er morgen op 26 Km van hier een “extra-sportieve” wordt ingericht die eveneens vertrekt over de Col de Somport. Voor de niet wielertoeristen: een extra-sportieve is zoiets als een jogging, een gechronometreerde rit voor wielertoeristen met gezamelijke start. Hun vertrek is voorzien om 07.30 en dus 26 Km van hier. Ikzelf vertrek gewoonlijk omstreeks 9 uur, de massa zal hier dus al wel gepasseerd zijn. Ze moeten overigens uiterlijk om 11.00 op de top van de Somport gepasseerd zijn, want dan sluit de controlepost daar, en ik zie mezelf daar morgen niet op 2 uur oprijden. We zullen elkaar allicht dus niet voor de wielen rijden.
Vandaag ook een kleine noodherstelling uitgevoerd. Gisteren bij het opladen merkte ik dat mijn voorste baggagedrager links gebroken was. Ik heb dat dan gestabiliseerd door er een houtje in te steken dat voldoende ver in beide delen stak om ze samen te houden, en vandaag heb ik dus een iets uitgebreidere versteviging gemaakt. Het zal het zo nog wel enkele weken uithouden.

Vandaag weer een echt mooie dag. Na mijn vertrek uit Ayerbe ging het eerst nog een 20 Km over de “grote” weg, de eerste 10 Km wat dalend naar de Río Gállego en de volgende wat klimmend door de vallei. Na 20 Km verliet ik de grotere weg om langs een klein rustig baantje nog een 15 Km de vallei te volgen, ik volgde de rivier wel stroomopwaarts dus de tendens was toch eerder klimmend. Na die 15 Km draaide ik weg van de rivier en toen begon de klim pas echt. Een goed opwarmertje voor wat nog volgt, 450 m over 7,5 Km. De laatste 6 Km naar Jaca mocht ik terug 200 m dalen.
En zo kwam ik dus na 62 Km aan in Jaca, eerst stopte ik bij de eerste gelegenheid om iets degelijks te eten. Daarna ging ik op zoek naar de herberg omdat ik hier nog een laatste spaanse rustdag wou houden, niet dat ik denk dat hier veel te zien is maar het leek me beter om nog eens te rusten alvorens de Pyreneeën en Frankrijk aan te vallen. De toeristische dienst was geen hulp want gesloten van 13.30 tot 16.30. Na enig zoekwerk vond ik de herberg toch maar daar was de receptie gesloten tot 18.00 uur en om ruim 3 uur te staan ronddraaien had ik ook geen zin en bovendien bleek dit tegelijk ook een soort internaat te zijn, niet echt een aangename plaats (als herberg) volgens de eerste indruk en ook niet echt een plaats om te rusten. Op zoek dan maar naar een camping, er zijn er twee. Ze stonden beiden goed aangegeven bij het binnenrijden van het stadje dus maak je gewoon een keuze. Mijn keuze bleek achter een enorme put te liggen met, in de richting erheen, een daling van 10 % en aan de andere kant een klim van 14 %. Aangezien ik toch een paar keer richting stad dacht te gaan leek me dit niet geschikt voor een rustdag, ik ben dus nog tijdens de klim terug gedraaid om naar de andere te rijden. Die lag een stuk beter, langs een grote baan maar op vlak niveau en niet te ver. En dus neem ik mijn rustdag in Jaca op camping Victoria.
Km vandaag: 70 (dus nog 8 Km heen en weer om logement te zoeken in Jaca)
Km totaal: 6203

Gisteren ben ik globaal nog eens 500 m gedaald, 1000 geklommen en 1500 gedaald, en dat heb ik vannacht gemerkt, ik heb nog eens op mijn slaapzak geslapen i.p.v. erin. Een beetje hoger koelt het schijnbaar toch iets meer af. Gisteren avond trouwens nog even iets gaan drinken en toen ik terug kwam, even na 10, waren er nog een paar nieuwkomers zich aan het installeren.
Gisteren ben ik dus vrij makkelijk op de camping geraakt, nu moest ik van de camping, ergens in ten zuiden van de stad, naar mijn route, ergens ten noorden van de stad. Dat bleek een ander paar mouwen. Een uur en een kwart en 21 Km heb ik er voor nodig gehad om Zaragoza te verlaten, waarschijnlijk niet de meest direkte route. Het zijn zo van die momentbeslissingen waar je, zonder dat je zeker weet waar je precies bent, beslist van links te gaan terwijl je beter rechts had gegaan. Nu, tenslotte ben ik er, weliswaar via de lange route, nog vrij vlot buiten geraakt. Eens buiten was de route vrij simpel maar weinig inspirerend. Vrij veel industrie en weinig inspirerende dorpjes. Het was pas halfweg dat het stilletjes aan weer interressant begon te worden. Vooral van kilometer 80 tot 90 leek het wel een toch door de woestijn.
Vandaag al stilletjes terug beginnen klimmen en morgen nog een beetje, op naar de Pyreneeën. Morgen zal het wel weer wat klimmen maar het mag tenminste nog eens wat minder in afstand.
Km vandaag: 116
Km totaal: 6133

Bij het vertrek uit Nuévalas stond een wegwijzer met Zaragoza nog 115 Km maar dat was uiteraard over de autoweg, daar moest ik dus niet over dromen. De rit begon vanmorgen weer mooi, met een klim maar niet zo zwaar als verwacht (150 m over 5 Km). Daarna ging het mooi verder tot Calatayud, waar ik inkopen kon doen maar waar het nog te vroeg was om te eten. Voorbij Calatayud werd het nog mooier, langs de rivier slingerend door de vallei. Wie zegt slingerend door de vallei zegt natuurlijk ook extra kilometers, maar daar maalde ik hier nog niet om omdat het zo mooi was. De route door de vallei eindigde in Morata de Jalón, waar ik een stevig middagmaal nam. Ik voelde dat ik er behoefte aan had om iets stevigs te eten en bovendien zou ik het verderop nog wel kunnen gebruiken. Met de maaltijd eindigde ook het mooie gedeelte van de dag. Even voorbij Morata ging ik onder de autosnelweg om langs een parallelweg verder te gaan maar een eindje verderop werd deze volledig afgesloten door werken. Verboden doorgang maar de autosnelweg was ook geen optie, hoewel misschien niet wettelijk verboden want er stonden geen verbodstekens maar er werden op de kaart ook nog enkele tunnels aangekondigt en dat zag ik op een autoweg echt niet zitten. Dit waren echter de enige twee opties en omdat er net een gast met de auto over de werfweg (als je dat zo noemt) verder ging besloot ik dat ook maar te doen. Over de piste op en af, ik ben enkele keren moeten afstappen om te voet te duwen in het zand bergop. Zo ging het een paar kilometer, waarbij een maal iemand van de werf even een opmerking maakte maar verder ook niets deed. Uiteindelijk ben ik dus de werf gepasseerd en een stukje verder kwam ik in Almunia de Doña Godina, waar ik weer twee opties had en ik besloot daar om de andere optie te kiezen dan degene die ik gisteren nog dacht omdat deze me bij nader inzien toch minder verkeersproblemen zou opleveren. Daar begon ik aan een ellendig stuk weg. Een van die slepende hellingen van 2 á 3 %, 20 Km lang rechtdoor. Aan de horizon gaan de voertuigen die je passeren omlaag maar jij zelf geraakt maar niet aan dat punt en wanneer je er eindelijk wel bent dan blijkt het niet omlaag te gaan maar enkel even af te vlakken om iets verder weer verder te klimmen. Halfweg die 20 Km zag ik op een bord met faciliteiten van een dorpje dat 2,5 Km opzij lag ook onverwacht het symbool van een tent staan. Goed zo, 90 Km vond ik eigenlijk wel welletjes. Ik moest wel nog even stevig klimmen om dat dorpje te bereiken maar 2,5 Km kan natuurlijk geen probleem zijn. Bij de ingang van het dorp bleek het geen camping te zijn maar een “kampeerzone”, een soort geörganiseerd vrij kamperen dus. Ook geen probleem, zolang er maar water en een WC is. De richting volgend vond ik echter niets en volgens de enige levende ziel die ik tegenkwam was die zone ondertussen gesloten. Terug naar de weg dus met 5 Km en een stevige klim extra. De slepende helling eindigde in Cariñena van waar ik verder vlotjes de volgende 45 Km de parrallelweg langs weer een andere autosnelweg zou volgen. Op deze weg kwam ik ook verscheidene wielertoeristen tegen, wat me sterkte in het idee dat ik langs hier inderdaad geen problemen zou kennen. Na 145 Km bereikte ik Zaragoza maar dan moest ik de camping nog vinden. Die stond echter onverwacht al netjes aangegeven van aan de rand van de stad, het helpt waarschijnlijk dat het een gemeentelijke camping is. Toch was het ook nu nog 4 Km verder.
En zo eindigde ik dus uiteindelijk toch op de camping in Zaragoza, na een veel te lange rit. Er waren wel campings na 25 en 35 Km maar verder enkel die spook kampeerzone. Volgens een wegwijzer in Cariñena had het wel iets korter gekunnen als ik reeds in Calatayud een andere route genomen had.
Km vandaag: 149
Km totaal: 6017

De titel is licht ironisch, vandaag echt wel weer een prachtige dag gehad.
Bij een overnachting op 1720 m is het niet onlogisch dat je de dag al dalend begint. Na 10 Km kwam ik, 300 m lager, aan in Orihuela del Tremedal, waar ik had moeten overnachten. Nu, de extra kilometers van vanochtend waren dus gratis want volledig dalend. Alhoewel af en toe een stevig klimmetje, 1000 m gestegen, lag de nadruk vandaag toch vooral op dalen, 2000 m gedaald. Momenteel zie ik langs alle kanten echter bergen, dus ik vrees dat er morgen weer meer zal moeten geklommen worden. Verder over de rit van vandaag, na 20 Km kwam ik terug in Castilla – La Mancha. Bij het naderen van Molina de Aragón (opvallend dat dit in Castilla – La Mancha ligt en niet in Aragón) kon ik op een bepaald moment, verspreid over een drietal plaatsen waarschijnlijk volgens lokale luchtstromingen, zeker 100 gieren (ook die van gisteren was overigens een gier) tegelijk in de lucht zien. Even vreesde ik hier een slecht voorteken in te zien maar ze hadden geen enkele interesse in mij . En na 70 Km bereikte ik dan Molina, aan de voet van een kasteel, waar ik eerst wat inkopen ging doen, voor de winkels zouden sluiten, en daarna eindelijk iets kon eten. Na Molina ging het op dezelfde manier verder en eindelijk vond ik windmolens in Castilla – La Mancha. Het waren wel niet die van den Don maar ik heb wel lange tijd op vlakte moeten strijden om ze te bereiken. Ze stonden dan ook in de verkeerde richting, dat hielp mijn zaak ook niet veel. Even voorbij de windmolens reed ik na 100 Km terug Aragón binnen. Waar ik nog een eindje door ging tot Nuévalos, waar ik vlot de camping vond.
Km vandaag: 120
Km totaal: 5868

Gisteren er een rustigere dag van gemaakt maar schijnbaar nog niet rustig genoeg, ik heb in Cuenca nog het fenomeen van de hangende huizen gemist. Bij mijn, enigszins beperkte, doortocht heb ik ze niet gemerkt en toen ik er, pas later op de camping, van hoorde, zag ik het ook niet meer zitten om terug te fietsen. Alleszins heb ik genoten van de vroege aankomst. Overigens is het sowieso dat ik de “sights” minder intensief bezoek dan de gemiddelde toerist en dat ik waarschijnlijk al veel meer voorbij gefietst ben maar voor mij is de reis, en de beleving ervan, op zich de grootste “sight”.
En dan vandaag, het begon al met het stralende weer. Voor mijn verdere vertrek had ik 2 opties, een grotere weg met een iets kortere afstand of een kleinere weg met een iets grotere afstand. Ik koos voor de tweede optie en voor 2 redenen: de camping lag toch al een paar kilometer (letterlijk) in die richting en ik wou passeren langs “La Ciudad Encantada”, de verborgen stad. Dat kon ook via optie 1 maar dan had ik van de grote weg nog een heen en terug van 5 Km en dat maakte dan die optie al even lang en minder aantrekkelijk. Man ben ik blij geweest met mijn keuze. Ik weet natuurlijk niet wat de andere optie te bieden had, Michelin beoordeeld ze beiden als mooie route, maar mijn route was gewoon fantastisch. Het begon nog vrij gewoon maar na een paar kilometer kwam ik in een fantastisch mooie nauwe kloof terecht, waar ik dan ook moest beginnen klimmen maar het zo wondermooi. Ook boven gekomen bleef de omgeving prachtig.
En dan kwam ik na 20 Km dus bij La Ciudad Encantada en hier kwam ik even terug in de wereld van het (internationale) toerisme met bussen en veel volk. De naam, de verborgen stad dus, is misschien een beetje overdreven maar het is wel een bijzonder geologisch fenomeen waar ik zelfs de 3 € inkom voor over had. Na mijn bezoek heb ik in de cafetaria ook nog een “tortilla de pattatas” aan toeristische prijzen gegeten en daar heb ik geen spijt van gehad, zoveel gelegenheden waren er niet vandaag en ik heb de energie nog kunnen gebruiken.
Na La Ciudad ging het verder over de Serranía de Cuenca, door een wat bredere vallei maar opnieuw wondermooi. Ik moet natuurlijk niet vertellen dat zulke omgeving een paradijs is voor roofvogels, altijd prachtig om te zien. Na de Serranía kwam “El Puerto de El Cubillo” aan de beurt. Volgens Michelin een weg in slechte staat maar daar hebben ze gelukkig vrij recent iets aan gedaan want het wegdek was schitterend. Ook maar goed want, hoewel niet de 10 % die aangekondigt werd, toch een behoorlijk stevige beklimming. Boven op de Puerto verliet Castilla – La Mancha voor Aragón. Ik ben Castilla - La Mancha dus doorgereden zonder een behoorlijke windmolen tegen te komen om tegen te strijden. Op zich ook al een prestatie, ik veronderstel dat ik niet de geijkte toeristische routes gevolgd heb. En in het noorden van Aragón liggen de Pyreneeën, zoals ik gisteren al: Frankrijk komt dichter bij.
Na een korte daling mocht ik opnieuw verder klimmen, naar El Portillo. Een vrij beestige klim, hoewel er hier niets aangekondigt werd bleef deze wel de hele tijd op 10 % en meer tot een hoogte van 1765 meter. Maar ik bevocht, ik overwon en ik daalde af, voor eventjes want op 1500 meter begon de weg alweer terug te stijgen.
Dan bij het naderen van Orihuela del Tremedal zag ik een wegwijzer naar een camping, zonder naam of kilometeraanduiding. Nu had ik voor mijn camping wel een naam maar geen plaatsbepaling, ik wist dus niet of dit de door mij gezochte camping was en zonder kilometeraanduiding kon dat nog wel een eindje weg zijn. Ik besloot om er toch voor te gaan en uiteindelijk was het nog 7 Km en niet de door mij gezochte camping maar ik heb hier wel een mooi plekje in de natuur op 1720 m hoogte en alweer buiten het bereik van enig mobiel netwerk.
Ik had het gisteren over steeds weer verbaasd zijn en dit was wel een goed voorbeeld. Laat ons eerlijk zijn, ik was al een paar dagen “gewoon naar huis” aan het rijden en dan komt daar plots uit het niets, totaal onverwacht, een superdag als vandaag uit de lucht vallen. Natuurlijk zijn er al eens baaldagen als je een paar maand gaat fietsen: het draait een niet lekker, het weer is al eens slecht, de poort is gesloten, ... Één dag als vandaag veegt al die baaldagen van de kaart.
Woord en beeld kunnen de gevoelens en de ervaring van een dag als vandaag niet beschrijven maar om toch een poging te doen heb ik een dubbele portie foto's.
Km vandaag: 108
Km totaal: 5748

Reizen is telkens weer even verbaasd worden. Ik had me al het idee gevormd dat het vandaag moeilijk zou worden voor de foto's. Alles zag er zowat uit als de voorbije 2 dagen alleen een beetje meer industrie op een bepaald moment, ik zag weinig boeiends met wat extra. En dan plots, zonder verwittiging, kom je in een totaal andere wereld terecht om aan de andere kant ervan terug te keren naar die oude maar dan een paar honderd meter hoger en daar dan door te blijven klimmen naar weer een andere omgeving.En zo werd het toch nog een behoorlijk boeiende dag. Na goed 60 Km kwam ik langs Cuenca, waar ik naar McDonalds ging voor lunch. Ik had al een paar dagen zin in een hamburger en McDonalds was de eerste die ik tegenkwam. Daarna ging het nog een beetje verder naar de camping can Cuenca, die in Caserío de Embid ligt. Er staan hier op de camping nogal wat grote, tot heel grote, familietenten, ik veronderstel dat de spanjaarden ook een lang week-end hebben. Nadat ik mij op die vrij grote camping een leuk plaatsje vond (nog eens op gras!, echt wel een zeldzaamheid) kondigde zich een oostenrijker aan als buurman die zijn caravan met de afstandsbediening parkeerde. Hij had hierbij echter geen rekening gehouden met het niveauverschil tussen de weg en zijn plaatsje en doordat hij schuin moest parkeren om tussen de bomen terecht te kunnen zakte zijn ene wiel al terwijl het andere nog op de weg stond, dat bleek niet zo goed maar met een beetje assistentie van een paar duwers kwam hij tenminste weer weg om elders een plaatsje te zoeken.
Ik heb van de vroegere aankomsttijd geprofiteerd om de planning op wat langere termijn eens te bekijken, het ziet er naar uit dat mijn volgende week-end in Frankrijk zal zijn.
Vandaag was dus nog eens een rustigere dag maar morgen kondigt zich weer langer en zwaarder aan, met terug echt klimwerk. Als je wilt kamperen en niet wild kamperen dan moet je echter de afstanden erbij nemen.
Km vandaag: 76
Km totaal: 5640

Vanmorgen dus begonnen met een stevige ochtendklim om uit het gat van de Lagunas te geraken. Ook verder ging het tijdens de eerste 20 Km nog wat (vooral) op en af. Daarna mocht ik een 20 Km vooral dalen. Na 50 Km bereikte ik Villarrobledo, waar ik een geschikte supermarkt vond om mij een nieuw noodrantsoen te kopen en meteen ook inkopen te doen voor zowat het hele week-end. Op brood en wat koekjes na, zoveel plaats heb ik niet.
Wijnranken en koren bepaalden vandaag voor het grootste deel mijn uitzicht. Daarbij viel ook het verschil in druivensoorten op, sommige ranken hebben een stevige korte stam terwijl andere een hoge dunne stam hebben en ondersteund moeten worden door gespannen kabels.
Ik heb vandaag ook, nog eens, mogen leren dat er 2 soorten klimmen zijn. De eerste die zie, al dan plots, liggen en daar vecht je tegen, die overwin je en je daalt terug af, om eventueel weer te herbeginnen met de volgende. De volgende zie je niet liggen maar die wringt je stilletjes uit. Dikwijls op een lange rechte weg en in een open ruimte en met een stijging van max. 3 % en af en toe een kleine daling maar steeds weer iets hoger, of zoals ik gisteren zei: “een vlakte die niet vlak is”. Je ziet de stijging soms zelfs niet, tot je merkt “verdomme, dat gaat hier slecht” en dan plots ziet hoeveel je alweer gestegen bent. Natuurlijk volgt uiteindelijk toch, een soortgelijke, daling die dan weer heel lekker loopt natuurlijk.
Ik heb er vandaag overigens weer stevig de tred ingehouden en mijn “moyenne” was, door de toch iets vlakkere rit, echt wel goed. Nu speelt de gemiddelde snelheid op een fietsreis eigenlijk geen enkele rol en zelfs een ondergemiddelde wielertoerist maalt niet om een gemiddelde van 21 KmH, maar het helpt, voor mij toch, om wat steviger door te fietsen om deze langere ritten door te komen en met volledige bepakking op het toch golvende terrein ben ik best tevreden met 21. In de Vuelta zouden ze deze rit misschien een vlakke rit noemen maar ik met mijn bepakking denk daar anders over. Ook zonder de ochtendklim, klom ik daarna toch nog meer dan 700 m over de rest van de rit.
Het zijn sinds Granada al een aantal stevige ritten geweest maar morgen zal het, in principe, nog eens wat minder zijn.
Overigens, ook langs hier gaat men naar Santiago.
Km vandaag: 136
Km totaal: 5564

Vanmorgen een pasta-ontbijt met spaghetti bolgnaise. Gisterochtend kwam ik op mijn route geen behoorlijke winkel tegen, waardoor ik mijn aankopen steeds uitstelde. In de namiddag bleven de winkels echter gesloten tot 17.00 uur waardoor ik er, nu ik wel geschikte winkels tegenkwam, niet terecht kon. Voor mijn avondmaal had ik nog voldoende maar brood had ik niet meer, dus heb ik mijn noodrantsoen (gedroogd dus alles samen in de pot met kokend water, klein van volume en bruikbaar als ik eens geen inkopen vind). Voor vanavond en morgenvroeg heb ik vandaag wel het nodige kunnen kopen, een nieuw noodrantsoen was er in het winkeltje niet beschikbaar. Dat zal voor morgen zijn, wanneer ik hopelijk een grotere supermarkt tegenkom.
Het herbekijken van de planning voor de volgende dagen bleek niet erg moeilijk, de enige degelijke mogelijkheid was om te gaan waar ik gisteren reeds wou gaan. Ik heb gisteren gezegd dat ik nog wel genoeg zou kunnen klimmen, een klein voorbeeld kreeg ik vanmorgen alweer. Voor de aangenaamste route leek het me het best om een stukje terug te keren in de richting van gisteren. Die eerste 9 Km liepen vlotjes, rustig 120 m dalend. Dan ging het rechtsaf, opnieuw richting noorden dus, en de volgende 9 Km mocht ik stevig bergop, 500 m omhoog. Aan de andere kant van de berg moesten de olijven stilaan ook wat plaats maken voor andere gewassen. Aan die andere kant heb ik ook (nog eens) geleerd dat een vlakte niet altijd vlak is. Tijdens de afdaling lijkt het alsof je naar een enorme vlakte toegaat. Maar dan kom je daar en dan blijk je via allerlei dalletjes tot diep in die vlakte te zakken. Op het diepste punt van die vlakte stak ik het riviertje Rio Guadalmena over en verliet hiermee, na ruim 2 weken, Andalutië voor Castilla – La Mancha. Op mijn laatste dag heeft Andalutië me nog eens gegeven wat ik er van verwacht had, een warme en droge dag. In La Mancha duurde het ook niet lang voor ik in het spoor van een bekende voorganger kwam, ik verwacht de volgende dagen ook nog wel wat windmolens te zien. Ook teruggekeerd met de aankomst in La Mancha zijn de (wijn)druiven, die had ik al even niet meer gezien. En ook nog eens schitterende roofvogels mogen aanschouwen vandaag en als ik die zonder enige slag zie stijgen en dalen dan ben ik wel een beetje jaloers. Het dalen zonder slag gaat al redelijk maar het stijgen krijg ik niet onder de knie.
En dan kwam ik aan in Ossa de Montiel, waar ik deze keer wel een 10 Km moest uitwijken voor de camping maar dat was enigszins verwacht. De camping is gelegen aan de Lagunas de Ruidera, één van die zeldzaam wordende plaatsjes op deze wereld zonder GSM bereik. Er liepen hier nogal wat mensen lichtjes verloren zonder signaal, waaronder dus ook ik eventjes.
Een camping zoeken is altijd een beetje gokken, soms win je en soms verlies je. Gisteren waren er drie campings beschikbaar in Siles, maar die lagen achter elkaar en gezien de omstandigheden was de keuze niet moeilijk ... gewoon de eerste die ik tegenkwam. Ik belandde er, voor een 8 €, op een eerder rustige, kleine camping waar ik schijnbaar de enige gast was (er zijn nog wel een paar auto's binnen en buiten gereden maar ik heb niets gemerkt van andere overnachters) maar waar ik het mooiste, beste en properste sanitair van deze tocht vond. Vandaag had ik weer 2 opties, waar ik nu ben in Ossa de Montiel of in Ruidera (aan de andere kant van de lagunas waarschijnlijk). Origineel was ik van plan om naar Ruidera te gaan maar aangezien ik nu van de andere kant naderde koos ik dus voor Ossa. Plots bleken hier bij een splitsing ook nog 2 campings te zijn, op ongeveer dezelfde afstand maar in verschillende richtingen. Ik koos voor degene waarvan ik op de hoogte was en kwam terecht op de iets grotere en drukkere camping waar ik voor 16 € douchte onder een pover waterstraaltje. Ik heb even gedacht om terug te keren en voor de andere te kiezen maar in de laatste 2 Km van vandaag zat een afdaling van 1,5 Km voor 100 m, ik had geen zin meer om die vandaag nog terug naar boven te rijden en betaalde dus maar de 16 €.
Km vandaag: 105
Km totaal: 5428

Het is nog een tijdje goed gebleven gisteravond maar uiteindelijk is het toch terug beginnen regenen, met af en toe een stevige bui, en het is de hele nacht niet meer gestopt. Ook vanmorgen bij het opstaan regende het nog. Ik was dus behoorlijk blij met mijn wasserijkot. Mijn kleren waren vanmorgen wel niet echt gedroogd indoor, dat is dan even een moeilijk moment maar dat duurt niet lang.
Tegen mijn vertrek was het al wel gestopt met regenen, toen was het alleen nog koud en grijs. Ik ben vandaag vertrokken met een extra shirtje met lange mouwen en, hoewel het niet meer regende, mijn regenjasje. Dit was niet wat ik verwachtte in het warme, zonnige en droge Andalutië . Hoewel het af en toe nog eens gedreigd heeft is het wel opgeklaard en droog gebleven vandaag en momenteel is het zelfs behoorlijk goed, zij het met een briesje. 
Vertrekken deed ik langs het station van Santa Elena, 6 Km buiten het dorp en 275 m dieper. Bij het station eindigde het asfalt. Vanaf hier zou ik off-road gaan voor de volgende ... 500 meter, tot aan de gesloten poort met de melding: “privaat domein, verboden toegang” . Dit ondanks het feit dat de weg voorkomt op de Michelin-kaart en dat ook Google-maps er gebruik van maakt. Even voor de poort stond trouwens nog een bord met een verbod voor cross-moto's en quads en even verder sloten ze dus de hele boel. Er zat dus niets op dan die 6 Km en die 275 m terug te stijgen. Alles samen was ik na ruim een uur en 14 Km dus nog niets gevorderd. Bovendien was het enige alternatief voor de fietser de weg waarlangs ik gisteren gekomen was, nog eens 16 Km terug over de route van gisteren. Na bijna 2 uur en precies 30 Km was ik dus terug waar ik gisteren ook was en mocht ik nu voor een totaal andere richting kiezen, naar het westen i.p.v. het noorden. Vanaf dit punt reed ik trouwens de rest van de dag tussen de olijven, of tenminste de olijfbomen en olijfoliefabrieken. Ik geloof dat ik er ondertussen zelf naar ruik. Omdat het vandaag, door de omstandigheden, een heel lange rit beloofde te worden besloot ik er een vrij stevige tred in te houden. Na 100 Km moest ik kiezen naar welke camping ik zou trekken, geen simpele keuze want ik heb dus al enkele keren mogen ervaren dat campings niet altijd helemaal liggen waar men zegt dat ze liggen. Omdat het nog redelijk vroeg was (ik had vandaag een behoorlijke "moyenne" ) besloot ik te kiezen voor de iets verdere optie waarvan ik vermoedde dat ze dichter bij de aangeduidde plaats lag, de andere lag weer bij een (stuw)meer en daar had ik al een slechte ervaring mee. Mijn vermoeden bleek correct want mijn camping van vandaag ligt op 2 Km van het centrum van Siles, waar ze ook geplaatst werd. Bovendien is ze beter gelegen voor de volgende rit(ten), waarvan ik de planning dus nog moet herbekijken, en ben ik er van overtuigd dat ik een extra “sierra” (bergketen) ontweken heb door deze optie te kiezen. Klimmen deed ik al genoeg en zal ik nog genoeg doen, vandaag ook weer boven de 1500m, dat moet ik dus niet extra gaan opzoeken. Ik ben er van overtuigd dat ik vandaag en zeker morgen (veel) meer had moeten klimmen met mijn andere optie (Hornos).
Km vandaag: 140
Km totaal: 5323