Met de fiets van Ieper naar Compostela, verder naar Tarifa en terug naar Ieper
17-04-2011
in Saint-Jean-Pied-de-Port
Mijn eerste indruk van de herberg heeft me niet in de steek gelaten, het was een hartelijke ontvangst en een leuk verblijf. En 's avonds gingen we met zijn allen samen aan tafel voor een internationaal diner met: een koppel uit Venezuela, een koppel uit Canada, een koppel uit Australië, nog een Australiër, vier uit Duitsland, drie uit Nederland, een Zwitserse, een Ierse, een Spanjaard, een Belg en onze Nederlandse gastheer en -vrouw. En het eten was fantastisch, niet alleen was het gewoon stevige huiskost maar het was ook nog eet zoveel je kan. Net wat een fietser (of wandelaar) nodig heeft om terug reserves op te doen. De 'l Esprit du Chemin is dus een aanrader, volgens mij. St-Jean ademt gewoon Camino. Het is historisch altijd een belangrijke stopplaats geweest, de laatste voor de (vroeger) gevaarlijke en (nu) lastige oversteek van de Pyreneeën. Tegenwoordig is het ook een traditionele vertrekplaats voor velen, vanaf nu zal het dus een stuk drukker worden. In 2010 werden in St-Jean 35.698 pelgrims geregistreerd, waarvan 796 Belgen. Er is een enorme variatie in vertrekkers / passanten die je hier ziet: dik/dun, jong/oud, man/vrouw, ... ook de variatie van fietsers is behoorlijk groot: je hebt mountainbikers met een rugzakje, je hebt mountainbikers met een lichte bepakking (de mountainbikers volgen gewoonlijk effektief de wandelroute, met op sommige plaatsen het nodige klauterwerk om met de fiets over bepaalde obstakels te geraken), je hebt weg fietsers met een gewone standaard bepakking (2 tassen voor, 2 tassen achter en een stuurtas) en dan heb je pippo's zoals ik die ook nog een volledige kampeeruitrusting meezeulen . Vanaf hier is de Camino ook gewoon buisseness. Niet zozeer voor de pelgrim zelf, die nog steeds in de stopplaatsen terecht kan voor een goedkope overnachting en (meestal) een goedkope maaltijd, maar er bestaat op vele plaatsen ook een gewone toeristische industrie rond. Toevallig was het vandaag ook nog palm zondag, met proccessie. Een klein extraatje bovenop de gewone passage. En dan morgen dus de herstart. Die wordt vrij stevig, met vrijwel meteen na het verlaten van St-Jean de eerste échte hindernis. Via de Col de Ibañeta over de Pyreneeën, 25 Km klimmen voor een hoogte verschil van goed 900 meter. Tenslotte een Camino verhaal van een van de nederlandse gasten. Zij lijdt aan een spierziekte en kon 5 jaar geleden nog amper gaan zonder wandelstok. Toen beslistte ze om haar leven om te gooien, o.a. door te scheiden. Met opbouwende oefeningen en ondersteunende therapiën (o.a. Muziek) herpakte ze zichzelf, hoewel de ziekte op zich ongeneeslijk is. En nu begint ze dus aan een wandeltocht van zo'n 800 Km. Hoever ze ook komt, elke wandeldag is een mooie dag voor haar. Als je nog inspiratie zoekt om er zelf aan te beginnen ... Voor mij, via de fietsroute, ligt Compostela nog een kleine 900 Km verwijderd.
Vandaag was het gedaan met de vlakke, oneindig rechte wegen. Vandaag mocht er weer al eens geklommen worden, en soms wel eens stevig. Dit is allemaal echter maar opwarming voor wat me wacht na mijn rustdag, de oversteek van de Pyreneeën. Na net geen 100 Km kwam ik vandaag, passend via de "Porte Saint-Jacques", aan in St-Jean-Pied-de-Port, de laatste stopplaats in Frankrijk. En hier houd ik morgen dus rustdag. Dit betekent voor, pakweg, de volgende twee weken het einde van het kamperen. Vanaf nu zal ik gebruik maken van de pelgrimsherbergen. Voor een prijsje krijg je daar een bed in een, in grote variërend van plaats tot plaats, slaapzaal. Om gebruik te maken van die herbergen moet je in het bezit zijn van een credencial del peregrino. Eigenlijk je paspoort als pelgrim, die je onderweg ook op verscheidene plaatsen laat afstempelen als bewijs van je pelgrimstocht. Het eerste dat ik dus deed toen ik in St-Jean-... aan kwam was mezelf zo'n credencial bezorgen in het pelgrims onthaalcenter, ik ben al wel een tijdje onderweg maar pas nu ben ik ook officiëel pelgrim. Je kan zo'n credencial ook al in België verkrijgen maar dan moet je je, volgens mijn info, aansluiten bij het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela en dat vond ik wat overdreven. Bovendien had ik de credencial in Frankrijk, waar ik steeds kampeerde, niet echt nodig. In een officiële pelgrims herberg kan je echter geen 2 nachten verblijven, een pelgrim moet steeds verder. Omdat ik hier toch wel een rustdag wou, ben ik hier in een privaat uitgebate herberg. Keuze genoeg in St-Jean, ik koos maar direct voor de herberg tegenover het pelgrims onthaalcenter l' Esprit du Chemin uitgebaat door nederlanders. Ik ben nog maar pas toegekomen maar de eerste indruk is positief. Ik verblijf hier voor 20 per nacht, ontbijt en avondmaal van de vrouw des huis (en incl. wijn aan tafel) inbegrepen, in een drie persoonskamer. Mijn kamergenoten voor vandaag heb ik nog niet ontmoet maar tenminste één van hen zou ook een nederlander zijn. Km vandaag: 99 Km totaal:1383
Van het weer geen nieuws, 's morgens koud en tegen de middag mooi en warm. Omdat er vandaag een kortere rit op het programma stond heb ik het vandaag wat rustiger aan gedaan. Onder andere deze voormiddag rustig de tijd genomen om wat inkopen te doen. Dat was me de voorbije dagen niet erg gelukt, veel gesloten winkeltjes en anders geen degelijk aanbod, en daardoor zat ik, op brood en konfituur na, vrijwel door mijn voorraad. Voor wie zich afvraagt wat tegenwoordig zowat mijn dagelijkse kost is: 's morgens brood met konfituur of choco (ben momenteel bezig aan een pot konfituur, de volgende is weer choco); tussendoor een variatie aan cereal-bars, gedroogde abrikozen en vers fruit (momenteel vooral banananen); 1 of 2 keer per dag een paar koffiekoeken (gaat er altijd in); kort na aankomst op de camping graag een noedelsoepje maar die ben ik de voorbije dagen niet meer tegengekomen en 's avonds 250 gram pasta of rijst met een bokaal van een of andere saus (vanavond de klassieker spaghetti bolognaise). Na mijn inkopen ging het verder over veelal vlakke, oneindig rechte wegen(tjes) door de, al dan niet gerooide, bossen. Er wordt hier behoorlijk veel gerooid voor de moment. In Scandinavië rooit men ook grote zones, op een paar bomen na die dan voor de herbegroeiing moeten zorgen. Hier kiest men er schijnbaar voor om nieuw plantgoed uit te zetten, allemaal mooi op een rijtje. En zo kwam ik na 76 Km op de camping, die volgens mijn info geöpend was vanaf 1 april maar volgens hun info pas opent op 1 juni en aangezien zij het hier voor het zeggen hebben ... De beheerders, die op de camping woonden, waren wel bereid om me een nachtje te laten blijven maar alle WC's waren proffesioneel buiten werking gezet voor de winter. Verder dus maar. Voor een tiental kilometer verder was er een camping op de boerderij aangekondigt, daar naartoe dan maar. Daar trof ik echter niemand thuis en, nadat ik al even rondgekeken had, toen ik me daar op een bankje gezet had en mijn mogelijkheden voor de volgende dagen te herbekijken, besloot ik om direkt nog maar een eindje door te doen en tegelijkertijd de rest van de rit van morgen bij die van overmorgen te voegen, voor alweer een 100 Km dan, en morgen dus door te gaan tot de voet van de Pyreneeën. Waar ik dan mijn rustdag zal nemen. En dus ging ik verder tot de camping St-Vincent-de-Paul. Het werd dus toch weer een lange dag maar ook een goede dag. Km vandaag: 115 Km totaal: 1284
Vrij frisse start vanmorgen maar geen ijstoestanden meer zoals gisteren. Verder een mooie warme, zonnige dag. Al vrij snel begon ik op St Emilion te naderen, volop terug in wijnland dus. Ik was de voorbije dagen nog op verscheidene plaatsen mini-wijngaardjes tegen gekomen, ik veronderstel van hobby-isten voor eigen gebruik. Nu was het echter weer the real thing, wijngaarden zover je maar kon zien. En dat ging zo nog een zeventig kilometer door, tot ik weer het bos in dook. Maar eerst bereikte ik dus St Emilion. Best een mooi stadje, ietwat toeristisch. Je kan er overal wijn kopen maar een brood, ho maar! Ik heb tijdens mijn bezoek zo wat het hele centrum afgewandeld zonder een bakker tegen te komen. Pas bij het verlaten van het stadje vond ik er een aan de rand. Na de middag passeerde ik dan Cadillac. Een gelijkaardig stadje als St Emilion, ook met veel wijn maar wat minder toeristisch en dus met wat meer gewone zaken in de stad. De laatste 30 á 40 Km gingen dan terug door de bossen. Na weer een lange rit ben ik dan geëindigd op de, vrije, camping bij de gite / vakantiecentrum / natuurcenter in Saugnac-et-Muret. Morgen mag het iets korter. Km vandaag: 120 Km totaal: 1169
Vanmorgen was het écht wel koud bij het opstaan, de dauw en de condens was bevroren op mijn (buiten-)tentzeil. Behoorlijk fris om buiten te ontbijten ook, een beetje zoals destijds bij ons in Duitsland. Het monde vandaag trouwens wel uit op een mooie zonnige dag. In de waszaal vanmorgen nog een babbeltje geslagen met een engelse camping-gast. Hij was hier om een huis te kopen, de bevolking van het dorp waar hij uiteindelijk zijn huis gekocht heeft bestaat al voor de helft uit engelsen! De engelsen nemen uiteindelijk toch beetje bij beetje Frankrijk over. De omgeving waar ik door rijd bestaat meer en meer ook uit bossen. In een van die bossen kwam ik vanmorgen mijn eerste hert tegen, op slechts een twintigtal meter afstand. Ik weet wel dat je die tegenwoordig overal kunt zien, achter draad of sommigen zelfs gewoon door de venster op het werk. Als je ze echter in't wild tegen komt vind ik het toch nog net iets meer hebben. Stoppen, voet aan grond zetten, camera pakken, ... dat duurt natuurlijk een eeuwigheid en zo lang wacht zo'n hert nu ook weer niet, met die foto is het dus niets geworden. Na de middag ben ik er nog een tegen gekomen in een veld, dit bleef wel staan maar dat was dan weer omdat het net iets te ver stond om een behoorlijke foto van te nemen. Ook al veel gezien zijn roofvogels. Ook een soort die vrijwel wit is met zwarte vleugel einden, geen idee wat het zijn maar opvallend zijn ze wel (die andere weet ik trouwens ook niet wat ze zijn maar ze zijn gewoner). Op de middag even gestopt aan de bronnen van de Touvre, waarvan het water gewoon omhoog borrelt in een meertje. Toch wel iets specialer dan die van de Schelde. En zoals gezegd werd het vandaag weer een lange dag, en als ze dan de camping ook nog eens dik 3 Km aan de verkeerde kant van het dorp leggen is het helemaal niet plezant meer. Maar uiteindelijk ben ik dus op die camping in St Antoine sur l'Isle geraakt en nu sta ik hier helemaal alleen op deze camping, die op 1 april opent maar pas op 1 mei het warm water open zet. Weer een koude douche dus vanavond, nu volgens Kim Gevaert is dat goed ... zij nam zelfs ijsbaden. Voor mij na zo'n rit toch maar liever een warme douche. De opvolgende lange ritten, steeds weer op en af, beginnen toch wat door te wegen. Nu een pelgrimstocht moet een beetje lastig zijn veronderstel ik. Morgen nog eens zo'n lange maar daarna volgen een paar kortere. Km vandaag: 125 Km totaal: 1049 PS: Vandaag dus de 1000 K gepasseerd. Nu lijkt het alsof ik al behoorlijk gevorderd ben. Twee jaar geleden reed ik op 1000 K "maar" net Denemarken in en moest alles eigenlijk nog echt beginnen
Vanmorgen behoorlijk koud bij het opstaan. Gewoonlijk wijst dit op een open hemel en een mooie dag in het verschiet, vandaag niet. Het was zo nog wel bij het opstaan maar na alles opgeruimd, ingepakt en geladen te hebben, was er al bewolking en een fris windje komen opzetten. Het werd wat wisselend bewolkt maar het warmde pas in de namiddag een beetje op. Vanavond is het echter weer mooi blauw en redelijk warm. Kort na het vertrek, na 10 Km, passeerde ik Poitiers, een historische stad met een ruime keuze aan kerken. Wat me ook opviel was de keuze aan muziekscholen en een muziek academie. Omdat ik toch een lange dag voor de boeg had wou ik hier niet té veel tijd spenderen maar je moet het toch even bekijken en je bent zo toch al vlug ruim een uur verder, ook al ligt alles redelijk dicht centraal bij elkaar. Na Poitiers ging het verder over kleine baantjes langs kleine dorpjes. In de voormiddag, na Poitiers, nog redelijk vlak maar na de middag ging het terug behoorlijk stevig op en af. De hollanders heb ik vandaag niet meer gezien, schijnbaar zijn we er toch in geslaagd om elkaar te ontlopen. Vanaf Poitiers gaat er een alternatieve route langs de kust. Waarschijnlijk hebben zij, tegen mijn verwachting, die gekozen, terwijl ik de meer traditionele aanhoud. Wel gezien vandaag zijn engelsen. Het winkeltje waar ik nog waat inkopen deed werd uitgebaat door een engelse dame en ook de camping van vanavond, in St Angeau, wordt uitgebaat door een engels koppel. Zoals gezegd werd het vandaag een lange dag, en morgen ... morgen wordt er ook weer zo één. Weer ruim boven de 100 Km voor ik een geöpende camping tegen kom. Ik ga zo vlug aan mijn volgende rustplaats zijn. Km vandaag: 111 Km totaal: 924
Vanmorgen dus Tours verlaten, ik ben er zonder verwachtingen aangekomen en het is er goed meegevallen. Ik heb het wel verlaten met terug een laagje meer aan, terug grijs en behoorlijk wat frisser vanmorgen. Op de middag kwam er dan echter toch de zon door en toen mocht dat laagje extra al weer weg. Best goed fietsweer vandaag. Bij het verlaten van Tours heb ik nog een echte pelgrim gezien, één te voet dus. En dat was dan de tweede in totaal, nadat ik er gisteren namiddag nog net eentje de kathedraal zag binnengaan. Toch nog steeds een heel eind stappen van hier. In Ste Catherine-de-Fierbois ben ik dan Jean d'Arc tegengekomen, die deze plaats schijnbaar ook wel placht te bezoeken. Vandaar ging het langs de Vienne naar Chatellerault en daarna nog een eindje verder. Ik had eigenlijk na een 95 Km willen stoppen, op een camping die eventjes van de route weg lag, maar toen viel mijn oog op een camping die niet veel verder wel op de route lag. Voor die paar kilometer extra kon ik dus even goed op de route blijven. Van deze camping kende ik echter niet de openings periode en effectief bleek deze pas in juni open te gaan. Dan nog maar even door gegaan, nog eens 5 kilometer verder was er nog een optie die zeker open was maar die wel als prijzig aangekondigd stond. Toen ik daar aankwam leek dat inderdaad wel iets bijzonder, met een soort enorme serre over een zwembad en dergelijke. Bovendien stonden de campers en caravans aan te schuiven om zich aan te melden. Ik heb er dan nog maar een paar kilometer bij gedaan om uiteindelijk te eindigen op de kleine, propere camping van Poitou bij Futoroscope, dat ik onderweg rechts van mij overigens kon zien liggen. Dit alles maakte het vandaag toch wel een lange dag en morgen lijkt er ook zo één te gaan worden. Nogal wat campings op dit deel van de route opent pas in mei of zelfs juni, dat beperkt de overnachtingsmogelijkheden wel engiszins. En tot slot nog een stukje over de hollanders. Gisteren had ik ze vanaf een terras zien voorbij fietsen. Waaruit dus bleek dat zij ook een rustdag namen in Tours, zij het op de camping even buiten de stad. Voor mij mag het op een rustdag toch iets meer zijn. Aangezien zij dezelfde route volgen als ik was het dus ook niet verwonderlijk dat ik ze in de loop van de dag weer terug zag en ook verschenen ze vanavond weer op dezelfde camping. Het is daar bij opmerkelijk dat geen van beide partijen de aanwezigheid van de andere écht appreciëert. Ik vind, vooral, de ene nogal hooghartig en wanneer ik mezelf op een camping geïnstalleerd heb en zij daar enige tijd later ook toekomen, dan installeren zij zich steevast in een andere hoek van de camping. Waaruit ik afleid dat zij schijnbaar ook geen behoefte hebben aan mijn gezelschap. Gezien de beperkte mogelijkheden lijken we echter gedoemd om enigszins samen te vorderen op deze route. Km vandaag: 114 Km totaal: 813
.
